تربت پاکان

مشخصات کتاب

سرشناسه : مدرسی طباطبائی، حسین، 1320-

عنوان و نام پدیدآور : تربت پاکان: آثار وبناهای قدیم محدوده کنونی دارالمومنین قم/ مدرسی طباطبایی.

مشخصات نشر : [بی جا: بی نا]، 1335 -( قم: مهر قم(چاپخانه).

مشخصات ظاهری : ج.: مصور، نمودار، نمونه.

وضعیت فهرست نویسی : برون سپاری.

یادداشت : کتابنامه.

یادداشت : نمایه.

موضوع : زیارتگاه های شیعه -- ایران -- قم

موضوع : قم (استان) -- آثار تاریخی -- مصور

رده بندی کنگره : DSR2113 /م74 م4 1335

رده بندی دیویی : 955/128

شماره کتابشناسی ملی : 50775

جلد اول

[پیشگفتار]

بسم اللّه الرحمن الرحیم

الحمد للّه رب العالمین و صلی اللّه علی سیدنا محمد و آله الطاهرین الائمه الهداه المهدیین. اللهم احینا حیاتهم و امتنا مماتهم.

کتابی که با نام «تربت پاکان» در دو مجلد عرضه می شود بخشی از بررسی ها و مطالعات چندین ساله نگارنده آن پیرامون بناها و آثار قدیم شهرستان قم است. مواد اصلی این کتاب از هشت سال پیش به مرور گردآوری شده و قسمت- هایی از آن در همان هنگام به شکل مقالاتی نشر یافته بود، سپس مجموع آن یادداشت ها پیرامون چهار سال پیش در مجموعه ای مدون گردید که از آن وقت تاکنون برگ ها و مطالب آن بارها تعویض و تبدیل یافت و اکنون به این صورت به دست چاپ سپرده می شود.

در این نوشته با خصوصیات بناها و آثار قدیم شهرستان قم آشنا می شویم.

سبک معرفی، تفصیلی است لیکن کوشش بسیار به عمل آمده است که عبارات تا آنجا که به افاده مقصود زیان نرساند فشرده تر و کوتاه تر باشد و بیهوده سخن به درازا نکشد.

منطقه ای که آثار و بناهای قدیم آن را در این نوشته می شناسانیم محدوده کنونی فرمانداری شهرستان قم است، یعنی مدلول کنونی این نام، براساس نقشه سازمان آمار

کشور که در آغاز مجلد دوم گذاشته شده است. از آن میان نیز تنها معرفی آثار دوره اسلامی در این دو مجلد انجام گرفته است، اما از بناهای

تربت پاکان، ج 1، ص: 2

دوره پیش از اسلام مانند آتشکده ها و پرستشگاه ها و نقوش کوه ها و تپه ها و اتلال و میل های میان راه ها و آثار بازمانده آبادی های قدیم این منطقه و غارها و بناهایی همچون قلعه گبری و کاروانسراسنگی و قصر دختر و دیگر قلاع و کاروانسراها و بناهای مربوط به آن دوره که شمار آنها در این محدوده کم نیست (نیز ابنیه مشابه آن در دوره اسلامی چون قلاع و کاروانسراهای این دوره و سدها و بازمانده باروها و نظایر آن) در این نوشته سخنی نیست. زیرا معرفی این گونه آثار به سبک صحیح علمی نیازمند آشنایی و تخصصی است که صاحب این قلم فاقد آن است، بنابراین صلاحیت و حق بحث در این مورد را ندارد. امید است که صاحب همتی از اهل فن به شناساندن آن گونه آثار محدوده مورد سخن نیز برخیزد.

*** اینک نخستین مجلد کتاب که ویژه آستانه مقدس قم است. این مجلد در سه بخش تدوین شده که بخش نخست تاریخ آستانه (همراه کتاب شناسی آن)، و بخش دوم معرفی بناها و تزیینات، و بخش سوم اسناد و احکام مربوط بدان خواهد بود . تقسیمات داخلی هریک از بخش ها در آغاز آن گفته شده است.

قم- ماه رمضان سال 1395 (ه. ق)

سید حسین مدرسی طباطبائی

تربت پاکان، ج 1، ص: 3

فهرست مطالب

آستانه قم

تاریخ، مجموعه بنا و اسناد

مقدمه 3

بخش اول

تاریخ و کتاب نامه

[15- 41]

تاریخ 17

کتاب نامه 34

بخش دوم

مجموعه بنا

[43- 119]

1- حرم و بیوتات متبرک: تربت منور 46

دیواره کاشی 50

حرم 52

گنبد 56

تربت

پاکان، ج 1، ص: 4

رواق ها 57

مسجد بالاسر 61

مسجد موزه 61

ایوان طلا و مرافق و مناره ها 62

ایوان آینه و مناره ها 68

2- صحن عتیق: ایوان شمالی صحن عتیق 73

سردر شمالی (ایوان جنوبی مدرسه فیضیه) 75

بقعه فتحعلی شاه 78

بقعه محمد شاه 88

بقعه مهد علیا 91

بقاع دیگر صحن عتیق 92

3- صحن نو: کتیبه گرداگرد 96

ایوان شرقی 103

ایوان جنوبی 105

ایوان شمالی 106

ایوانچه ها 108

سردرها 109

4- مقابر پادشاهان صفوی: مقبره شاه صفی 112

مقبره شاه عباس دوم 113

مقبره شاه سلیمان و شاه سلطان حسین 117

تربت پاکان، ج 1، ص: 5

بخش سوم

اسناد

[121- 382]

I

وقف نامه ها: 1) وقف نامه مورخ رمضان 594 127

2) وقف نامه مورخ رمضان 720 130

3) وقف نامه مورخ رمضان 760 131

4) وقف نامه شاه بیگی بیگم مورخ صفر 929 131

5) وقف نامه شاه طهماسب 141

6) وقف نامه علی قلی خلیفه مورخ ذ ق- 954 142

7) وقف نامه شاه طهماسب مورخ رجب 961 143

8) وقف نامه شاه طهماسب مورخ رمضان 997 147

9) وقف نامه از قرن دهم 148

10) وقف نامه مورخ ذ ق- 1001 148

11) وقف نامه مورخ شوال 1023 149

12) وقف نامه شاه عباس اول مورخ ذ ق- 1037 149

13) وقف نامه جده شاه صفی مورخ رجب 1052 151

14) وقف نامه مادر شاه صفی مورخ رجب 1053 152

15) وقف نامه خسرو امیر شکار مورخ ذ ق- 1053 153

16) وقف نامه مورخ ج 2- 1062 154

17) وقف نامه میر محمد هاشم گیلانی مورخ 1064 155

18) وقف نامه محمد مهدی حسینی مورخ ع 2- 1077 155

19) وقف نامه جمشید خان قوللر آقاسی مورخ ج 2- 1077 156

20) وقف نامه همسر شاه عباس دوم (از همین سال) 158

تربت پاکان، ج 1، ص: 6

21) وقف نامه صفی قلی حاکم دشتستان وزیر فارس (از همین سال ها) 159

22) وقف نامه شاه سلیمان مورخ ج 1- 1085 161

23) وقف نامه شاه سلیمان مورخ رجب 1086 162

24)

وقف نامه مورخ ع 2- 1088 163

25) وقف نامه شاه سلیمان مورخ رمضان 1089 164

26) وقف نامه آقا کافور صاحب جمع خزانه مورخ رجب 1094 165

27) وقف نامه مادر شاه سلیمان مورخ ج 1- 1098 167

28) دو وقف نامه از ساوه مربوط به همین قرن 169

29) وقف نامه مادر شاه سلیمان مورخ ذ ح- 1105 170

30) وقف نامه شاه سلطان حسین مورخ 12 شعبان 1118 170

31) وقف نامه شاه سلطان حسین (به خط آقا جمال خوانساری) 173

32) وقف نامه مورخ ع 1- 1139 173

33) وقف نامه مورخ ج 1- 1140 174

34) وقف نامه همسر شاه سلطان حسین مورخ صفر 1143 175

35) وقف نامه مورخ رجب 1157 176

36) وقف نامه مورخ ذ ح- 1164 177

37) وقف نامه مورخ رمضان 1194 178

38) وقف نامه فتحعلی شاه قاجار مورخ رمضان 1216 178

39) وقف نامه مورخ ذ ح- 1221 180

40) وقف نامه فتحعلی شاه قاجار مورخ شوال 1222 181

41) چهار وقف نامه از سال های 1230- 1238 182

42) وقف نامه فتحعلی شاه قاجار مورخ شوال 1242 185

43) وقف نامه فتحعلی شاه قاجار مورخ رمضان 1244 186

44) وقف نامه خسرو خان والی کردستان مورخ صفر 1249 186

45) وقف نامه ام سلمه دختر فتحعلی شاه از سال 1250 187

46) دو وقف نامه از سال های 1250 و 1259 188

تربت پاکان، ج 1، ص: 7

47) وقف نامه میرزا محمد صادق کدخدای طهران مورخ 1260 189

48) وقف نامه ناصر الدین شاه مورخ ع 2- 1272 190

49) وقف نامه مورخ ع 1- 1295 191

50) وقف نامه مورخ ذ ح- 1311 191

II

اسناد و احکام مشاغل گوناگون آستانه:* تولیت قدیمی 195

51) فرمان جهان شاه مورخ ج 1- 867 203

52) فرمان اوزون حسن مورخ شعبان 874 206

53) فرمان یعقوب بیک مورخ رمضان 884 209

54) فرمان الوند بیک مورخ رجب 904 213

55) فرمان شاه اسماعیل مورخ ج 2-

918 216

56) فرمان شاه اسماعیل مورخ ع 1- 920 218

57) فرمان شاه طهماسب مورخ شوال- 931 220

58) فرمان شاه طهماسب مورخ ج 1- 948 224

59) فرمان شاه طهماسب مورخ ج 2- 973 227

60) فرمان شاه عباس اول مورخ شوال- 1017 229

61) مثال میرزا رفیع شهرستانی صدر مورخ رمضان 1036 231

62) مثال میرزا مهدی صدر از سال های 1063- 1073 233

63) مثال میرزا ابو طالب رضوی مورخ شعبان 1077 234

64) مثال میرزا محمد باقر خلیفه سلطانی صدر شاه سلطان حسین 235

65) سند دورویه از روزگار طهماسب دوم (فرمان شاه و مثال صدر) 236

66) فرمان آقا محمد خان قاجار 237

67) چند سند از دوره قاجار 237

* تولیت جدیدی (تفویضی) 243

68) مثال مورخ رمضان 1129 249

تربت پاکان، ج 1، ص: 8

69) فرمان شاه سلطان حسین مورخ ذ ح- 1134 249

70) فرمان طهماسب دوم مورخ ج 2- 1142 249

* استیفاء 251

71) فرمان شاه سلیمان مورخ رمضان 1089 254

72) فرمان شاه سلطان حسین مورخ ع 2- 1114 255

73) فرمان شاه سلطان حسین مورخ ع 1- 1120 256

74) مثال میرزا محمد باقر خلیفه سلطانی مورخ صفر 1134 257

75) سند دورویه مورخ ج 1- 1136 (فرمان شاه و مثال صدر) 259

76) فرمان فتحعلی شاه مورخ ع 1- 1229 261

77) فرمان فتحعلی شاه مورخ ج 2- 1235 261

78) فرمان فتحعلی شاه مورخ 1244 262

79) فرمان فتحعلی شاه مورخ صفر 1246 264

80) فرمان محمد شاه مورخ ج 1- 1259 264

* صاحب نسقی 265

81) فرمان نادر شاه مورخ ج 2- 1153 267

82) فرمان ابراهیم خان افشار مورخ ذ ق- 1160 269

83) حکم خداداد مورخ ج 2- 1167 270

84) فرمان فتحعلی شاه مورخ ع 1- 1212 271

85) فرمان فتحعلی

شاه مورخ رجب 1222 272

86) فرمان فتحعلی شاه مورخ محرم 1248 274

87) فرمان فتحعلی شاه مورخ ج 2- 1248 275

88) فرمان ناصر الدین شاه مورخ ج 2- 1271 277

89) تعلیقه متولی باشی مورخ ذ ح- 1271 278

90) حکم وزارت معارف مورخ 12 صفر 1328 280

91) فرمان احمد شاه قاجار مورخ ذ ح- 1333 281

تربت پاکان، ج 1، ص: 9

* سرکشیکی 283

92) فرمان ناصر الدین شاه مورخ ج 1- 1311 285

93) فرمان فتحعلی شاه مورخ ذ ق- 1214 287

94) فرمان فتحعلی شاه مورخ شوال 1219 289

95) خطاب مورخ ذ ح- 1225 290

96) تعلیقه مورخ ج 1- 1235 291

97) فرمان فتحعلی شاه مورخ شوال 1244 292

98) فرمان محمد شاه مورخ رمضان 1250 293

99) نامه ای از میان سال های 1250- 1258 294

100) نامه ای از سال 1258 295

101) تعلیقه متولی باشی مورخ ذ ق- 1258 296

102) فرمان محمد شاه مورخ صفر 1259 297

103) فرمان ناصر الدین شاه مورخ شعبان 1265 299

104) حکم امام ویردی شاهین قلیجی مورخ محرم 1226 300

105) حکم شاهزاده حسنعلی فرمانفرما مورخ ج 1- 1227 301

106) تعلیقه متولی باشی مورخ ع 1- 1262 302

107) تعلیقه متولی باشی مورخ صفر 1264 303

108) حکم مورخ 1223 304

109) حکم نایب السلطنه کامران میرزا مورخ رجب 1297 305

110) عریضه سید حسین سرکشیک و دستخط ناصر الدین شاه 306

111) رقم نایب السلطنه کامران میرزا مورخ ع 1- 1304 306

112) حکم امین السلطان صدر اعظم مورخ رجب 1307 307

113) حکم امین السلطان صدر اعظم مورخ رجب 1309 308

114) فرمان کریم خان زند مورخ 1188 310

115) فرمان فتحعلی شاه مورخ شوال 1233 310

116) تعلیقه متولی باشی مورخ 1263 311

117) فرمان ناصر الدین شاه 312

تربت پاکان، ج 1، ص: 10

* تدریس 313

118)

فرمان شاه سلیمان مورخ 1096 315

119) فرمان مورخ 1164 315

120) قباله دورویه مورخ رمضان 1190 و ع 1- 1191 316

* خطابت 320

121) وقف نامه مادر شاه سلیمان مورخ رجب 1106 318

122) فرمان فتحعلی شاه مورخ ذ ق 1246 320

123) فرمان فتحعلی شاه مورخ ع 1- 1249 321

124) فرمان محمد شاه مورخ ج 2- 1251 322

* حافظی 324

125) تعلیقه متولی باشی مورخ ذ ح- 1193 325

126) مصالحه نامه مورخ ج 1- 1228 327

127) فرمان فتحعلی شاه مورخ ج 2- 1233 327

128) فرمان فتحعلی شاه 328

129) تعلیقه متولی باشی مورخ ج 2- 1273 328

130) مصالحه نامه مورخ میزان 1274 330

* ضابطی 331

131) فرمان فتحعلی شاه مورخ رجب 1212 331

132) خطاب محمد ابراهیم 332

133) فرمان فتحعلی شاه مورخ ذ ح- 1217 334

* کفشداری 336

134) حکم عباس میرزا نایب السلطنه مورخ ذ ح 1219 336

135) فرمان فتحعلی شاه مورخ ع 1- 1223 337

136) مصالحه نامچه مورخ ذ ح- 1235 338

137) تعلیقه متولی باشی مورخ ج 1- 1252 340

138) عریضه کفشداران به امین السلطان و پاسخ آن مورخ 1304 341

* خدمت 343

139) فرمان علی مراد خان زند مورخ ج 1- 1195 343

تربت پاکان، ج 1، ص: 11

140) تعلیقه متولی باشی مورخ ع 2- 1227 345

141) فرمان فتحعلی شاه مورخ محرم 1233 345

142) فرمان فتحعلی شاه مورخ ج 2- 1243 347

143) تعلیقه متولی باشی مورخ ع 2- 1262 348

144) فرمان ناصر الدین شاه مورخ ع 2- 1268 349

145) فرمان ناصر الدین شاه مورخ ع 1- 1291 350

III

فردها و طومارها: 146) رساله علی آبادنامه سرکار محمد کاظم خان کاشانی 352

147) نسخه جمع و خرج آستانه مربوط به ربع اخیر قرن سیزدهم 368

148) طومار تقسیم غله مستمری آستانه مورخ 1213 369

149) مصالحه نامه اجاره موقوفات

آستانه مورخ 1260 369

150) صورت فرش های سرکاری مورخ رجب 1285 373

151) کشیک نامچه مورخ ج 1- 1236 374

152) کشیک نامچه مورخ شعبان- 1245 375

153) کشیک نامچه مورخ ج 2- 1267 376

154) کشیک نامچه مورخ ذ ح- 1273 377

155) ثبت موقوفات آستانه از کتابچه موقوفات و خالصه جات 379

تصاویر- فهرست ها

تربت پاکان، ج 1، ص: 13

آستانه قم تاریخ، مجموعه بنا و اسناد

اشاره

تربت پاکان، ج 1، ص: 15

1 تاریخ و کتابنامه

اشاره

تربت پاکان، ج 1، ص: 17

در سال 201 هجری که امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) در مرو بودند یکی از خواهران حضرتش به نام «فاطمه»- که از پرهیزکارترین و دانشمندترین بانوان خاندان پاک پیغمبر و در تقوی و فضائل معنوی نمونه ای والا به شمار بود- به عزم دیدار برادر از مدینه به سوی خراسان عزیمت نمود، لیکن در میان راه نزدیک ساوه بیمار شده، ناگزیر به قم آمد و در این شهر پس از توقفی هفده روزه درگذشت و در زمینی که میزبان وی «موسی بن خزرج» در نقطه ای بیرون شهر آن

تربت پاکان، ج 1، ص: 18

روز به نام «بابلان» داشت مدفون گردید. آنجا که امروز روضه مقدس اوست .

نخست بر سر تربت حضرت ستی فاطمه از بوریاها سایه ای ساخته بودند و این شکل همچنان بود تا در نیمه دوم قرن مزبور «زینب» نواده امام جواد (ع) که پس از سال 256 به قم آمد قبه ای بر تربت منور بنیاد کرد . این بنا تا پیرامون میانه قرن پنجم برجای بوده است، جز آن که درگاه غربی بنا را- که برابر رودخانه بود- ابو الحسین زید بن احمد بن بحر اصفهانی عامل قم در سال 350 توسعه داد و بالا برد و دری بر آن نصب نمود .

این تربت شریف با ترغیب و تشویق پیشوایان دین از روز نخست زیارتگاه پیروان و دوستداران خاندان پاک پیغمبر بوده و در قرن سوم و چهارم از شهرهای دیگر مانند ری نیز برای زیارت بدان می رفته اند . از همان روزگاران بسیاری از

تربت پاکان، ج 1، ص: 19

علویان و بزرگان نیز در مجاورت این تربت منور

مدفون شده اند که از آن جمله در فاصله میانه دو قرن سوم و چهارم چند تن از نوادگان امام جواد (ع) که برای برخی از ایشان قبه ای پیوسته به قبه حضرت ستی فاطمه بنیاد نهادند و سادات حمزیه که دو قبه در نزدیک تربت منور از آن ایشان بوده است ، قبه ای نیز سادات شجریه

تربت پاکان، ج 1، ص: 20

داشته اند و بعضی دیگر .

در پیرامون میانه قرن پنجم امیر ابو الفضل عراقی از رجال دوره طغرل اول سلجوقی (429- 465) بنای روضه مقدس را تجدید نمود. این بنا تا نیمه دوم قرن ششم برجای بوده و گویا تا آغاز دوره صفوی پاییده است. عالم جلیل شیعی شیخ عبد الجلیل رازی قزوینی در کتاب شریف النقض- که پیرامون سال 560 به نگارش درآمده است- در شمار امراء و بزرگان شیعی که عهده دار مناصب حکومتی بوده اند می نویسد:

«امیر ابو الفضل عراقی در عهد سلطان طغرل کبیر مقرب و محترم بود. باروی شهر ری او کرد و باروی قم او نهاد.

به مسجد جامع عتیق قم مناره ها او فرمود. مشهد و قبه فاطمه بنت موسی بن جعفر علیها السلام او کرد و خیرات بی مر که به ذکر همه کتاب بیفزاید »

در همین کتاب اطلاعاتی نفیس و منحصر درباره وضع آستانه قم در قرن ششم آمده است. از آن برمی آید که در نیمه دوم این قرن مشهد حضرت ستی فاطمه «با اوقاف و مدرسه و فقهاء و ائمه به زینت تمام و قبولی عظیم » بوده و «نور و نزهت و برکت مشهد ستی فاطمه بنت موسی بن جعفر ظاهر و باهر، و امرا و وزراء آن را معتقد- به آثار خیرات

و انوار برکات که دیده اند و شنیده اند- »، و «اهل

تربت پاکان، ج 1، ص: 21

قم به زیارت فاطمه بنت مطهره موسی بن جعفر که ملوک و امراء عالم- حنفی و شافعی- به زیارت آن تربت تقرب نمایند » می شتافته اند.

در آغاز قرن هفتم امیر مظفر بن احمد بن اسماعیل نواده مختص الملوک ابو نصر احمد بن فضل بن محمود کاشی وزیر مشهور سلطان سنجر سلجوقی

تربت پاکان، ج 1، ص: 22

مرقد شریف را با خشت های کاشی زرفام این عهد تزیین نموده است. از وقف هایی که بعضی امرای بزرگ این دوره بر تربت منور نموده اند آگاهی هایی در دست است که پس از این خواهیم دید. در این قرن ها تا آغاز فرمانروایی سلسله صفوی آستانه قم از حرمت و عظمتی بسیار برخوردار بوده است. خواجه شمس الدین صاحب دیوان هنگامی که از ترس جان به هر سو گریزان بود به قم آمده، در این مشهد شریف فرود آمد و در آن مزار متبرک معتکف شد و امیری که توانسته بود خواجه را از پناه تربت منور بیرون برد مورد توجه و رعایت قرار گرفت و این نیک می رساند که این مزار در آن عهد از چه مایه حرمت و تقدس برخوردار بوده است.

در دوره تیموریان و ترکمانان و پیش از آن تولیت آستانه قم مقامی برجسته و بزرگ بود که- چنان که در جای خود خواهد آمد- با «نشان ها» و فرمان هایی مخصوص و مجلل از پادشاهان وقت تعیین می گردید.

*** با استیلای صفویان بر تاج وتخت در آغاز قرن دهم به همان گونه که دیگر مظاهر تشیع در ایران به یک باره راه کمال گرفت، مشاهد متبرک منسوب به خاندان گرامی پیامبر خدا (ص) نیز

تحولاتی بسیار در جهت آبادانی و رواج و رونق و تجدید و تعمیر یافت. در دهه سوم این قرن شاه بیگی بیگم همسر شاه اسماعیل صفوی قبه پیشین حرم را برداشت و تجدید نمود و ایوان شمالی را بنیاد نهاد و املاکی بسیار بر آن موقوف داشت که وقف نامه او را پس از این خواهیم دید . شاه طهماسب

تربت پاکان، ج 1، ص: 23

دومین پادشاه این سلسله نیز نسبت به این مزار شریف توجه بسیار نمود و جز موقوفاتی که برای آن قرار داد در سفرهای خود به قم در ترویج و عمارت آن- چنان که دیگر مزارات این شهر- کوشش بسیار کرد. در سفر سال 949 «همگی اوقات فرخنده ساعات به زیارت مشاهد متبرک و اماکن مشرفه که در آن بلده فاخره واقع است مصروف داشتند و در عمارت و رواج و رونق و نظم و نسق هریک از آن مزارات با برکات توجه فرموده، مبلغ های کلی از خزانه عامره به جهت اخراجات آن شفقت کردند و بر بعضی امکنه و مزارات املاک وقف فرموده، بر مابقی سیورغالات تعیین کردند ... ». او همه ساله چند هزار تومان زر نقد از خزانه عامره به آستانه معصومه قم و مشهد مقدس رضوی و حضرت عبد العظیم و اردبیل می فرستاد همچنان که هرساله مبلغ های کلی زر به سادات قم و مشهد انعام می نمود .

در همین دوره اعتماد الدوله قاضی جهان حسینی وزیر طهماسب دیواره کاشی گرد مرقد را بنا نهاد. سردر شمالی صحن عتیق نیز به عهد طهماسب بنیان شد. دفن شاهزاده سلطانم خواهر کوچک او به سال 969 در جوار آستان مقدس قم و پس از او دیگر

شاهزادگان صفوی مانند شاهزاده زین العابدین میرزا فرزند

تربت پاکان، ج 1، ص: 24

طهماسب در 980 ، گوهر سلطان خانم فرزند دیگر او و دیگران نموداری از توجه خاص دربار صفوی به این مزار است که به خصوص به خاطر سلطه عثمانی بر مشاهد عراق عرب و ترکتازی های اوزبک بر مشهد رضوی پیوسته رو به فزونی بود.

پس از طهماسب، شاه خدابنده که مادر او حدود نیم قرن یا بیشتر ساکن قم بود در آغاز جلوس بر تخت سلطنت به قم آمده، به زیارت آستانه مقدسه منوره سمیه سیده النساء فی العالمین سرافراز گشت . توجهات خاص دربار صفوی و اعتبار و حرمت آستان مقدس قم پس از این دوران نیازمند ذکر نیست و شواهد آن را از موارد مختلف تواریخ این عهد چون خلاصه التواریخ و عالم آرا و ذیل آن و خلدبرین و نقاوه الاثار و روضه الصفویه و جز اینها می توان دریافت.

دفن شاه صفی به سال 1052 در جوار حرم مطهر بنایی در جهت جنوب بر ابنیه حرم افزود و آن را بیش از پیش منظور نظر دستگاه فرمانروایی آن عصر ساخت که این خود در پیشرفت و توسعه و تکامل آستانه قم تأثیری بسزا داشت.

عباس دوم چندین بار به قم آمد و از گرد راه به زیارت حرم مقدس و مضجع صفی می شتافت و در ایام اقامت خود در این شهر که گاه از دو ماه درمی گذشت مکرر سعادت زیارت آستانه مقدس می یافت و به اطعام و انفاق بر عموم فقراء و مجاوران

تربت پاکان، ج 1، ص: 25

فرمان می داد . در دوره او بنابر آنچه از وصف شاردن سیاح فرانسوی مستفاد می شود بناهایی چند بر آستانه قم افزوده

شده که برخی از آنها در تعمیرات فتحعلی شاهی از میان رفته است. وصف هایی که همین سیاح و تاورنیه و پیترو دلاواله و جملی کارری و دیگران از آستانه مقدس در این قرن و اندکی پس از آن نموده اند چهره ای روشن از وضع و حال آن عهد آستانه به دست می دهد.

شاه عباس دوم برای خود مدفنی در جنوب غربی حرم مطهر تهیه دید که پس از درگذشت به سال 1077 در آنجا به خاک رفت. موقوفات شاه سلیمان و وزراء و بزرگان درگاه او بر آستان مقدس و مضجع شاهان صفوی پس از این بسیار است.

شاه سلیمان نیز برای خود مدفنی در همان جهت حرم تدارک دید که در سال 1105 در آنجا مدفون شد . به این ترتیب آستانه قم در دوره صفوی با این تحولات تغییراتی بسیار و دگرگونی آشکار یافت و مرافق و بیوتاتی بر آن افزوده شد.

افغان ها بنابر آنچه نوشته اند همچنان که بر قم صدمه بسیار وارد آوردند از آستانه و قبور شاهان صفوی نیز مال بسیار یافته و به یغما برده اند. در این دوره جسد شاه سلطان حسین نیز در جوار حرم مطهر به خاک سپرده شد و مقبره ای دیگر

تربت پاکان، ج 1، ص: 26

نیز از اجساد سی و یک تن شاهزادگان صفوی که به فرمان محمود افغان کشته شدند بر مقابر صفویان در جوار آستانه مزید گردید . پس از این دوره نیز بسیاری از بازماندگان دودمان صفوی در این مزار مدفون شده اند که ازجمله آنهاست همسر شاه سلطان حسین و مادر طهماسب دوم که در 1180 درگذشت .

در سال 1162 میر سید محمد مرعشی که آن هنگام در قم بود و

پس از آن از این شهر به مشهد رفته، با نام شاه سلیمان دوم تاج گذاری کرد مقرنس قبه مطهر را تجدید نمود و عمارت حرم را اصلاح و تعمیر کرد .

ازاین پس تا پایان قرن دوازدهم آستانه قم تحولات و تغییراتی دیگر نیز یافته است. این نکته نیز باید گفته شود که در دوره صفوی و پس از آن جز آنچه گذشت بیوتاتی دیگر نیز گرد مزار احداث شد و جز شاهان رجال دیگر این دوره هم در تعمیر و توسعه آستانه مقدس سهمی بسزا داشته اند.

*** فتحعلی شاه دومین پادشاه دودمان قاجار در دوران فرمانروایی خویش نسبت به قم و آستانه مقدس آن توجهی خاص داشت و در آبادانی آن دو کوششی بسیار نمود به طوری که باید گفت عظمت و توسعه آستانه مقدس در دو جهت تزیینات و مرافق و بیوتات، و آبادانی و تجدید حیات قم پس از ویرانگری و کشتار افغانان و غارتگری و چپاول ابراهیم خان ابدالی و حمله و محاصره آقا محمد خان قاجار

تربت پاکان، ج 1، ص: 27

در نیمه دوم ع 1- 1199 تا حدودی بسیار مرهون توجهات و اهتمام خاص این پادشاه بوده است.

او در آغاز سلطنت خود نذر نموده بود که مبلغ یکصد هزار تومان زر در تجدید بنا و افزودن مرافق و آراستن آستانه مقدس قم مصروف دارد و ازاین رو در نخستین سال سلطنت خویش «حکم همایون به تذهیب قبه فیض توأمان دره طاهره نبوی و بقعه طیبه بضعه موسوی یعنی معصومه قم صادر فرمود و اشارت رفت که قبل از اتمام تذهیب در زرین بر آن آستانه کروبی آشیانه نصب کردند. به خسرو دین پرور چراغ علی خان نوایی

در خورشید پیکر را به دار الایمان قم برده در جای خویش نصب گردید . تذهیب قبه منوره هم به نحو مقرر کما هو حقه به عمل آمده، نقود کثیر و وجوه خطیر صرف این کار فرخنده آثار شد » و در سال بعد (1214) «لوای فلک فرسا از دار السلطنه طهران به سمت دار الایمان قم به عزم زیارت مضجع مطهر گوهر درج نبوت و رسالت فاطمه بنت موسی بن جعفر- علیهم صلوات اللّه الملک الاکبر- جهان آرا گردید. بعد از ورود به آن مکان فیض بنیان شرایط زیارت و خشوع و لوازم استکانت و خضوع به جای آورده، از حضرت ایشان استمداد همت و طلب شفاعت کردند و چند شب متوالی

تربت پاکان، ج 1، ص: 28

در آن بقعه مبارکه به تلاوت آیات و حفظ مواقیت صلوات عزت دارین و رستگاری نشأتین مسألت، و دامن عجزه و مساکین را از سیم و زر رشک دامن کان و علماء و سادات آن مکان را به رواتب مقرره و انعامات متکاثره و احسان بی پایان مسرور و شادمان فرمودند و معماران هنرپیشه و مهندسان اقلیدس اندیشه را به تعمیر بقاع و مساجدی که به مرور شهور و اعوام صفت اندراس و انهدام یافته بود اشارت رفت و حکم قضاآیین بر بنای مدرسه جدیده معروف به فیضیه و تذهیب قبه میمونه حضرت معصومه و تعمیر مسجد امام حسن عسکری (ع) و تجدید دار الشفا و کاروانسرای وقفی آستانه مقدسه و حمام و بازار به جهت زوار و مجاورین آستان ملایک آشیان شرف نفاذ یافت که نگاشتن شرح آن ابنیه سپهر بنیان بر صفحه بیان امکان نخواهد داشت ».

در بهار سال 1215

به دستور او «به تذهیب قبه پاک بضعه طیبه علت غایی آفرینش آب و خاک حضرت معصومه- صلوات اللّه علیها- و بنای مدرسه شروع رفت. معماران دانا و بنایان صنعت نما طاق قدیم را برداشتند و قبه استواری از نو بر نه رواق بلند طاق افراشتند و سدی محکم بر رودخانه قم که از سمت غربی آن روان است بسته و ساحت دو صحن کهن را به یکدیگر پیوسته، مدرسه روح فزا از اشکال هندسه با عرصه خلد معادل جنت مشاکل مشتمل بر حجرات و حیاض و جداول پرداخته اند هر حجره ای از آن غرفه ای از بهشت و انوار قدسش پیدا از گل و خشت مبنی بر چهار ایوان. در غربی آن- که از یک طرف مشرف بر فضای مدرسه است و از یک جهت به رودخانه- بالاخانه مخصوصه برای تمکن شهریار یگانه ساخته گشت و بر یک سمت صحن بالا که متصل به روضه عرش اساس است حجره های زرنگار و بر سمت دیگر آب انباری که سمک بر روی آن ایستاده و عقلای دوربین از

تربت پاکان، ج 1، ص: 29

خوض در آن سر به زانوی فکرت نهاده ترتیب یافت و قبه منوره به آیینی از خشتهای زراندود زینت گرفت که آسمان را خشت زرین مهر از طاق دل افتاد و در صباح و مسا چرخ خمیده پشت با عینک مهر و ماه دیده به نظاره آن گشاد و برحسب حکم اشرف طلبه علوم دین و عارفان معالم یقین که قوانین ملت از ایشان برجاست و لمعه شرایع از مصباح بیانشان برپاست از هر دریچه چون ملک بر دریچه های فلک در تسبیح خوانی و بر هر منظره چون مذاکران کروبی بر

مناظر روحانی در حل اسرار معانی با یکدیگر در مناظره و سخن رانی است ».

به اجمال پوشش زرین گنبد مطهر و دو در زرپوش و بنای صحن عتیق و مأذنه زرین آن و اصل بنای مسجد بالاسر و مدرسه فیضیه و دار الشفا و تجدید تزیین حرم و ایوان شمالی و آغاز تذهیب همین ایوان و آینه کاری حرم از آثار فتحعلی شاه قاجار است که همه از همان وجه نذر انجام یافته است. جهانگیر میرزا قاجار ذیل وقایع سال 1250 در شرح ماجرای آخرین سفر فتحعلی شاه به قم می نویسد:

«در دار الایمان که مدفن بضعه موسی بن جعفر صلوات اللّه و سلامه علیها و علی آبائهاست خاقان مغفور خرج ها کرده و مدرسه و دار الشفا در کمال تنقیح ساخته و گنبد

تربت پاکان، ج 1، ص: 30

مقدس را در کمال خوبی به خشت های طلا و درهای طلا و نقره آراسته اند و آنچه از اسباب زینت مثل قندیل طلا و نقره و زیارت نامه های مکلل به جواهر به قدر امکان در آنجا گذاشته اند. و در ایام سابق نذر فرموده بودند که صد هزار تومان در آن مکان مقدس خرج نمایند در این وقت که بدان مکان مقدس رسیدند بعد از زیارت و آستان بوسی محاسبه وجه نذریه را فرموده، هفده هزار تومان باقی مانده بود. قدری را نقد تحویل فرمودند که خشت طلا ساخته شده در رواق مبارک مصروف شود و قدری را هم مقرر فرمودند که از اصفهان روانه فرمایند تا تمام تنخواه نذر پرداخته آید ... ».

در دار الشفایی که کنار مدرسه فیضیه برای آستانه مقدس ساخته بود جراح و طبیبی را مرسوم سالیانه از سرکار خسرو گیتی مدار

معین رفت که مرضای زوار و غربای آن مزار کثیر الانوار را معالجه نموده و مطالبه حق العلاج ننماید . قریه تبرته از روستاهای بلوک ساروق اراک را «از حکام شرع خریده وقف آستانه متبرکه حضرت معصومه علیها السلام کرد که حال در تصرف خدام آستانه مزبور است ».

در رمضان 1244 دیه سر تومن از روستاهای بلوک فراهان را نیز بر آستانه قم وقف داشت که وقف نامه آن در دفتر آستانه مقدس نگاهداری می شود . وقف نامه ای دیگر از او مربوط به هفت نسخه از مصحف شریف که در 19 رمضان 1216 بر همین آستانه مقدس نیاز داشته بود در اسناد پایان همین مجموعه هست. در اواخر شوال سال 1242 قندیلی که به هزار و دویست مثقال زر احمر و انواع لئالی و گوهر موزون

تربت پاکان، ج 1، ص: 31

و مشحون بود و مقومان آن را به پنج هزار تومان قیمت کرده بودند به مضجع بضعه معصومه محترمه احمدی به شهر قم ایفاد رفت . متن وقف نامه این قندیل مورخ به همین تاریخ نیز در اسناد پایان این مجموعه هست .

او برای خود مقبره ای نیز در جوار حرم مطهر در ضلع شمالی صحن عتیق بنیاد نهاد. در آغاز کار «وقتی که فخر الدوله به عتبات عالیات رفت مقرر فرمود که به قدر پنجاه من از خاک پاک تربت عالی رتبت حضرت امام همام حسین بن علی علیهما السلام مخصوص محل مرقد خاقانی آورده باشد و در بارگاه معصومه قم مضجعی لطیف ساختن فرموده، آن تربت پاک را زینت مرقد خود قرار داده و سنگی مرمر را به حجاری و نقاری امر کرد و اشارت راند که نقش پیکر بی مثال

خاقانی را بر روی آن مرمر بر وجهی اشبه منقوش و منبت کردند و اشعاری چند بر این حالت از طبع صاف جناب صاحب دیوان میرزا محمد تقی علی آبادی صادر و بر آن صفحه محکوک و مثبت افتاد ». او در طول روزگار سلطنت خود مکرر به قم آمد و از بناهای

تربت پاکان، ج 1، ص: 32

خویش در آستانه و شهر و از همین مقبره خود دیدار کرد. آخرین دیدار در روز دوشنبه 18 ج 1- 1250 بود که برای سه روز در قم توقف داشت و سپس به اصفهان رفت و در شب 19 ج 2- 1250 در آنجا درگذشت و در روز پنجشنبه 4 رجب جسد او به قم رسید و در همین مقبره به خاک رفت .

محمد شاه قاجار هم به اقتفای پدر بقعه ای برای خود در ضلع غربی همان صحن فراهم آورد که اکنون مدفن اوست. او در سفر اخیر خود به قم که در اواخر زندگی انجام داد در تزیین و آرایش این بقعه اهتمام تمام مبذول داشت .

در نیمه دوم قرن سیزدهم و سپس قرن حاضر تغییرات بسیار در آستانه پدیدار شده و بیوتاتی نو افزوده شده است که شرح آنها در کتاب های مربوط- به خصوص راهنمای قم- آمده و نیازی به بازگو کردن آنها نیست. مهمترین این تغییرات بنای صحن نو به وسیله میرزا ابراهیم و میرزا علی اصغر خان امین السلطان در سال های 1299- 1305 و ملحقات آن از ایوان آینه و مأذنه ها و جز آن است. آغاز بنای این صحن را ماجراهاست که در جای خود باید نقل شود و در برخی مصادر نیز به اجمال از آن

یاد رفته است .

از این دوره نوشته های مورخ بر بناها و درها و جز آن در حرم و ملحقات آن بسیار دیده می شود که این بحث را با فهرست اجمالی برخی از آنها- که مربوط به خود حرم نه مقابر و بقاع و بیوتات وابسته به آن است- به پایان می بریم:

تربت پاکان، ج 1، ص: 33

1274 پایان کتابه ضریح سیمین حاکی از ساخت و نصب آن در این سال (ماده تاریخ در دیوان سروش: 1276)

1276 تاریخ درهای خاتم تقدیمی میرزا نصر اللّه فراهانی

1278 تاریخ ساعت اهدائی مشکوه الملک

1285 تاریخ بنای مأذنه های ایوان طلا به وسیله حسین خان شهاب الملک شاهسون

1293 انجام کتابه در خاتم تقدیمی عزت الدوله خواهر ناصر الدین شاه

1296 انجام کتیبه سردر کریاس راهرو میان دو صحن

1301 انجام کتیبه ایوان شمالی صحن عتیق

1301 تاریخ تذهیب قبه مأذنه های ایوان طلا به وسیله کامران میرزا نایب السلطنه

1302- 1305 پایان کتیبه های صحن نو و ایوان ها و سردرهای آن

1305 تاریخ پوشانیدن ازاره حرم با سنگ مرمر به وسیله اسماعیل خان امین الملک برادر امین السلطان (تحفه الفاطمیین 1: 142)

1310 پایان کتابه در سیمین تقدیمی حسینقلی خان نظام السلطنه

1314 کتابه در سیمین دیگر از همو

1318 پایان کتیبه رواق جنوبی حرم حاکی از تعمیر آن با افزودن همین کتیبه به دستور امین السلطان

تربت پاکان، ج 1، ص: 34

[ضمیمه] کتاب نامه مآخذ مربوط به آستانه قم
أ- کتاب ها و رسائل مستقل:

1- برقعی، سید علی اکبر: راهنمای قم، نشریه دفتر آستانه قم، 1317 ش، رقعی، 171 ص+ 64 ص عکس.

2- صحفی، سید مهدی: زندگانی حضرت معصومه، کتابفروشی صحفی [قم]، 1347 ش، رقعی، 123 ص.

از این کتاب ملخصی نیز در 76 ص به قطع جیبی چاپ شده است.

3- محمدی اشتهاردی، محمد: زندگی نامه حضرت معصومه، انتشارات

علامه [قم]، 1350 ش، جیبی، 202 ص+ 16 ص عکس.

4- مفلس، شیخ محمد حسین: احوالات حضرت فاطمه معصومه، مخطوط .

تربت پاکان، ج 1، ص: 35

5- منصوری، مهدی: حیاه الست یا زندگانی حضرت معصومه، کتابفروشی صحفی [قم]، 1380 ق، رقعی، 32 ص.

چاپ های دیگر هم دارد.

ب- چند مأخذ قدیم که ذکر آستانه قم در آن آمده است:

به ترتیب تاریخ تدوین:

1- قمی، جعفر بن محمد بن قولویه درگذشته 368- 369 ه: کامل الزیارات، چاپ نجف- 1356 ق، به اهتمام عبد الحسین امینی تبریزی، صفحه 324.

2- صدوق، محمد بن علی بن بابویه قمی درگذشته 381: عیون اخبار الرضا، چاپ قم- 1377 ق، جلد دوم، ص 267.

3- صدوق، محمد بن علی بن بابویه قمی: ثواب الاعمال، چاپ سنگی تبریز- 1298 ق، صفحه 56.

4- قمی، حسن بن محمد بن حسن: کتاب قم [تألیف به سال 378 ه]، ترجمه فارسی، چاپ 1313 ش- تهران، به کوشش سید جلال الدین تهرانی، صفحه 213- 217.

5- رازی قزوینی، عبد الجلیل بن ابی الحسین بن ابی الفضل: النقض (نگاشته پیرامون سال 560 ه)، چاپ 1371 ق- تهران، به کوشش میر جلال الدین محدث ارموی، ص 164/ 165/ 220/ 643.

6- ابن اسفندیار، بهاء الدین محمد بن حسن کاتب: تاریخ طبرستان [نگاشته سال 613 ه] ملحقات- قسم سوم، چاپ کلاله خاور- تهران، ص 160- 161.

7- رشید الدین فضل اللّه: جامع التواریخ، چاپ کتابفروشی اقبال- تهران، 1338 ش، به کوشش بهمن کریمی، ص 808- 809.

8- مستوفی، حمد اللّه: تاریخ گزیده [نگاشته شده به سال 730 ه]، چاپ تهران- 1336 ش، به کوشش عبد الحسین نوائی، ص 205.

تربت پاکان، ج 1، ص: 36

ج- چند مأخذ دیگر:

مآخذی که در زیر نام برده می شود چند نمونه از کتاب هایی به دو زبان فارسی و عربی است که هریک بخش و عنوانی برای آستانه قم دارد کتاب نامه تفصیلی این گونه مصادر و کتاب هایی دیگر که از آن نکته یا نکاتی در این باب و درباره تحولات آستانه استفاده می شود- مانند تقریبا همه کتابهای تاریخ دوره صفوی و پس از آن، و بسیاری

از دیوان های شعر- نیز مقالات مربوط، کتابی می خواهد.

1) رازی- محمد: آثار الحجه، چاپ قم- 1332 ش، جلد یکم ص 7- 10.

2) ارباب قمی- محمد: اربعین الحسینیه، تهران- 1330 ق، ص 4- 7.

3) دالمانی- هانری رنه: از خراسان تا بختیاری، ترجمه فره وشی، چاپ تهران- 1335، ص 850- 857.

4) فیض- عباس: انجم فروزان، چاپ قم- 1322، ص 56- 144.

5) ارجستانی کچوئی- محمد علی: انوار المشعشعین، مجلد سوم، باب هفتم، نور مشعشع سوم: ص 268- 275 عکس کتابخانه آقای مرعشی- قم.

6) زاهد جلیل (و) رهتابی محمد رضا: ایران زمین، چاپ تهران- 1348، ص 134- 135.

7) مجلسی- محمد باقر: بحار الانوار، چاپ کمپانی، جلد یازدهم- ص 317 و چهاردهم- ص 340 و بیست و دوم- 296/ 297.

8) فیض- عباس: بدر فروزان، چاپ قم- 1324، ص 5- 6.

9) بدایع نگار- میرزا مهدی خان: بدایع الانوار فی احوال سابع الائمه الاطهار، چاپ 1306 ق- تهران، ص 285- 288.

10) حسینی قمی- محمد مهدی: بوارق، نسخه ش 186 کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار وش 3710 کتابخانه ملی ملک- تهران.

تربت پاکان، ج 1، ص: 37

11) ارباب- محمد تقی بیک: تاریخ دار الایمان قم: چاپ قم- 1353، ص 33- 37.

12) فیض- علی اکبر: تاریخ قم، مخطوط، باب سیزدهم و باب چهاردهم.

13) فقیهی- علی اصغر: تاریخ مذهبی قم، چاپ قم- 1350، ص 84- 96.

14) طباطبائی تبریزی- محمد حسن: تبصره المسافرین نسخه ش 14 ب کتابخانه دانشکده ادبیات تهران، ص 11- 22.

15) آل بحر العلوم- جعفر: تحفه العالم فی شرح خطبه المعالم، چاپ نجف- 1355 ق، جزء دوم: ص 36- 37.

16) مفلس- شیخ محمد حسین: تحفه الفاطمیین، باب سوم از مجلد اول، ص 76- 253 نسخه اصل.

17) ضیاء السلطنه-

میرزا علی مشتاقی نعمت اللهی: تحفه الفقرا، چاپ شده در مجلد 16 فرهنگ ایران زمین، ص 174- 184.

18) فیض- عباس: جدی فروزان، چاپ قم- بی تاریخ، ص 88- 109.

19) کجوری- شیخ باقر واعظ: جنه النعیم، چاپ تهران- 1296 ق، ص 459.

20) فخر الواعظین خلخالی- محمد باقر: جنات ثمانیه، نسخه ش 28 تاریخ آستان قدس رضوی خاتمه کتاب.

21) قرشی- باقر شریف: حیاه الامام موسی بن جعفر، جلد دوم، چاپ دوم [نجف- 1390 ق] ص 438- 439.

22) حسینی رضوی- صفی الدین محمد: خلاصه البلدان، مطلب پانزدهم از فصل سوم از باب چهارم.

23) سقازاده- رضا: دریای سخن، چاپ تهران- کتابفروشی مصطفوی، جلد یکم، ص 189- 199.

24) مقدس زاده- محمد: رجال قم، چاپ تهران- 1335، ص 67- 73.

25) خوانساری- محمد باقر: روضات الجنات، چاپ هشت جلدی جدید، جلد چهارم، ص 8- 9.

تربت پاکان، ج 1، ص: 38

26) محلاتی- ذبیح اللّه: ریاحین الشریعه در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه، جلد پنجم، چاپ تهران- 1375 ق، ص 31- 36.

27) خوانساری- محمد بن علی اکبر: ریاض الرضا، مخطوط، روضه هیجدهم و نوزدهم.

28) خوانساری- جمال الدین محمد: زیارات، نسخه کتابخانه آقای مرعشی- قم، خاتمه کتاب در زیارت معصومه قم و عبد العظیم (ذریعه 20: 317).

29) کارری- جملی: سفرنامه، ترجمه عباس نخجوانی و عبد العلی کارنگ، چاپ تبریز- 1347، ص 54- 56.

30) دولاواله- پیترو: سفرنامه، ترجمه شعاع الدین شفا، چاپ بنگاه ترجمه و نشر کتاب- تهران، ص 435- 436.

31) دیولافوا- مادام: سفرنامه، ترجمه فره وشی، چاپ تهران- 1332، ص 185- 188.

32) فلاندن- اوژن: سفرنامه، ترجمه حسین نور صادقی، چاپ دوم [اصفهان- 1324] ص 105- 106.

33) فوریه: سه سال در دربار ایران، ترجمه عباس اقبال، چاپ تهران- 1326، ص 258- 260 .

34)

نظام الملک- میرزا عبد الوهاب خان: سفرنامه تهران به شیراز، چاپ شده در فرهنگ ایران زمین- مجلد سیزدهم، ص 201- 205.

35) افضل الملک- میرزا غلامحسین خان: سفرنامه قم، نسخه شماره 697 کتابخانه مجلس شورای ملی- تهران، ص 73- 76/ 206- 233/ 437- 458 .

تربت پاکان، ج 1، ص: 39

36) قمی- حاج شیخ عباس: سفینه البحار، چاپ افست کتابفروشی سنائی- تهران، جلد دوم، ص 376- 377 و 446.

37) شاردن: سیاحت نامه، ترجمه محمد عباسی، جلد سوم، چاپ امیر کبیر- تهران [1336]، ص 62- 78.

38) مدرسی طباطبائی- حسین: فرمان های ترکمانان قراقویونلو و آق قویونلو، چاپ قم- 1352، ص 38- 43/ 62- 67/ 82- 87/ 118- 123.

39) فرهنگ ایران زمین، مجلد نوزدهم، تهران- 1352، ص 118- 135.

40) تهران- سازمان حفاظت آثار باستانی ایران: فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران، چاپ تهران- 1345، ص 183- 184.

41) تستری- محمد تقی: قاموس الرجال، چاپ مرکز نشر کتاب- تهران، جلد یازدهم، ص 30.

42) مدرسی طباطبائی- حسین: قم در قرن نهم هجری، چاپ قم- 1350، ص 126- 135.

43) قم- اداره فرهنگ: قم را بشناسید، چاپ قم- 1328، ص 50- 51 و 37.

44) تاورنیه- ژان باپتیست: کتاب تاورنیه، ترجمه ابو تراب نوری، چاپ تهران- 1331 ق، ص 137- 140.

45) ارباب- محمد تقی بیک: کتابچه حالات دار الایمان قم، مخطوط، فیلم 3843 دانشگاه، 31 ر- 32 پ.

46) افضل الملک- غلامحسین خان: کتابچه تفصیل و حالات دار الایمان قم، نسخه ش 5514 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ص 19.

47) فیض- عباس: گنجینه آثار قم، جلد یکم، چاپ قم- 1349، ص 377- 669.

48) رازی- محمد: گنجینه دانشمندان، جلد یکم، چاپ تهران- 1351، ص 12- 25.

تربت پاکان، ج 1، ص: 40

49) محلاتی- ذبیح

اللّه: مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء، جلد سوم، چاپ تهران- 1328، ص 245- 248.

50) عمادزاده- حسین: مجموعه زندگانی چهارده معصوم، جلد دوم، چاپ دوم [تهران- 1334]، ص 373- 380.

51) ناصر الشریعه- محمد حسین: مختار البلاد یا تاریخ قم، چاپ دوم، به کوشش علی دوانی، قم- 1342، ص 73- 113.

52) کرمانشاهی- آقا احمد: مرآت الاحوال، فصل هشتم از مقصد نخست از مطلب پنجم (ش 5551 کتابخانه مجلس).

53) کاشانی- محمد هادی بن شاه مرتضی: مستدرک الوافی، کتاب روضه (مجلد آخر)، جزء 12، باب ما جاء فی فضل قم و آبه و اهلهما، 65 ر/- 67 پ نسخه اصل متعلق به آقای سید محمود مرعشی در قم.

54) نوری- حاجی میرزا حسین: مستدرک الوسائل، چاپ عکسی کتابفروشی اسلامیه- تهران، جلد دوم، ص 227.

55) آل کمونه حسینی- عبد الرزاق: مشاهد العتره الطاهره و اعیان الصحابه و التابعین، چاپ نجف- 1367 ق، ص 163- 164.

56) قمی- حاج شیخ عباس: مفاتیح الجنان، خاتمه باب سوم (باب زیارات) مطلب دوم.

57) خراسانی- ملا هاشم: منتخب التواریخ، چاپ علمیه اسلامیه- تهران، ص 489- 498.

58) قمی- حاج شیخ عباس: منتهی الامال، تهران- 1331 (کتابفروشی علمیه اسلامیه)، جلد دوم، ص 161- 162.

59) سپهر- عباسقلی: ناسخ التواریخ، جزء امام کاظم، چاپ تهران- 1366 ق، جلد سوم، ص 67- 71.

60) عاملی- محمد بن حسن، شیخ حر: وسائل الشیعه، چاپ جدید در بیست مجلد، جلد دهم، ص 451- 452.

تربت پاکان، ج 1، ص: 41

61) سایکس- سرپرسی: هشت سال در ایران، ترجمه حسین سعادت نوری، چاپ اصفهان- 1315، جلد یکم، ص 159- 163.

62) معیر الممالک- دوست علی: یادداشت هایی از زندگانی خصوصی ناصر الدین شاه، چاپ تهران ص 155- 157.

*** با آن که بنا

نبود در این کتاب شناسی از مقالات مربوط به آستانه مقدس قم سخنی رود مشخصات دو مقاله که بسیار سودمند و ارزنده است در پایان این کتاب نامه آورده می شود:

* ستوده- منوچهر: کتیبه های آستانه مقدسه قم (مرقد مطهر)، معارف اسلامی- نشریه سازمان اوقاف-، شماره 2 دوره جدید (16 مسلسل)- بهار 1353، صفحات 32- 38.

* همایونی- صادق: تعزیه حضرت معصومه (گوشه هایی از فولکور ایران)، مجله کاوه- چاپ مونیخ، آلمان غربی-، شماره 41 و 42- مرداد 1351، صفحات 185- 192.

تربت پاکان، ج 1، ص: 44

2 مجموعه [بنا]

اشاره

تربت پاکان، ج 1، ص: 45

آستانه قم در حال حاضر مرکب از این بناها و «بیوتات» است:

1- خاکجای حضرت ستی فاطمه و بقعه فراز آن با رواق ها، و دو مسجد بالاسر و موزه، و دو ایوان طلا و آینه، و گنبد و مناره ها.

2- صحن عتیق با سردر شمالی آن و مقابر پادشاهان قاجار.

3- صحن نو با ایوان ها و سردرها و مناره ها.

4- مقابر پادشاهان صفوی در مجاورت تربت منور.

سبک ترکیب بیوتات و مرافق مزبور چنین است:

در میان، بقعه منور است که بر فراز تربت شریف بنیاد گردیده و گرداگرد آن رواق هاست. در شمال بقعه ایوان طلا و در شرق ایوان آینه دو مدخل رئیسی حرم است که برابر هر یک صحنی گسترده (در شرق صحن نو و در شمال صحن عتیق) قرار دارد. رواق غربی بقعه به مسجد بالاسر می پیوندد که مسجد نو بنیان «اعظم» اثر مرحوم آیت اللّه بروجردی پیشوای پیشین شیعه در مجاورت آن قرار گرفته است. در سوی جنوب و جنوب غربی مقابر پادشاهان صفوی و پس از آن صحن مقابر مزبور است که اکنون به مسجد موزه تبدیل یافته است.

تربت پاکان، ج 1، ص:

46

1- حرم و بیوتات متبرک
تربت منور [تصاویر شماره 2- 12]:

مرقد شریف حضرت ستی فاطمه در میان بقعه با بلندی 20/ 1 و درازا و پهنای 95/ 2 در 20/ 1 متر قرار گرفته و با کاشی های نفیس و زیبای زرفام آغاز قرن هفتم پوشیده شده است. سازنده این کاشی ها محمد بن ابی طاهر بن ابی الحسین است که چند اثر دیگر از او می شناسیم .

کاشی های روی مرقد که لوح مزار شمرده می شود مرکب از پانزده قطعه خشت بزرگ (60* 40 س م) است که در پنج ردیف- هر ردیف سه عدد- قرار گرفته و متن آن با نقش و نگارهای ظریف و کتابه های قرآنی به این شرح

تربت پاکان، ج 1، ص: 47

تزیین یافته است.

1- گرداگرد خشت ها در لبه مرقد از چهار سو کتیبه ای است به ثلث برجسته در زمینه گل و بوته طلائی که متن آن صلوات کبیر است به این شرح:

اللهم صل علی المصطفی و المرتضی و البتول و الحسن المجتبی و الحسین الشهید و السجاد و الباقر و الصادق و الکاظم و الرضا و التقی و النقی و الزکی و العسکری و الامام المنتظر المهدی صلوات اللّه علیهم اجمعین و اصحابه الغر الراشدین. اللهم وال من والاهم و عاد من عاداهم و انصر من نصرهم و اخذل من خذلهم و العن من ظلمهم و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم. اللهم احشرنا مع آل طه و یس بمحمد و الائمه الهادین .

2- سپس کتیبه ای دیگر است با پهنای بیش از 15 سانتی متر گرداگرد مرقد به ثلث برجسته که متن آن پس از بسمله «آیه الکرسی است تا «یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُماتِ. أُولئِکَ» و کتیبه در همین جا پایان می گیرد. آغاز این کتیبه از

گوشه راست پایین مرقد است.

3- پس از آن کتیبه ای دیگر است گرداگرد مرقد با پهنای چند سانتی متر به نسخ ریز متضمن آیات 16- 37 سوره آل عمران که از گوشه راست بالای

تربت پاکان، ج 1، ص: 48

مرقد با «بسمله» آغاز شده و در همان جا با عبارت «صدق اللّه العظیم» انجام گرفته است.

4- پس از آن گرداگرد کتیبه ای دیگر است به خط کوفی دوره تکامل با پهنایی همانند کتیبه دوم که متن آن آیه «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ ...» است تا عبارت «قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا» .

این کتیبه در بالای لوح مزار نزدیک نخستین ردیف کاشی ها با انحراف و انحنا به داخل متن به شکل سه گوشه درآمده و به این ترتیب دولچکی از نقش و نگارهای زیبا و ظریف در پیشانی لوح پدید آمده است که برحسب معمول لوح های مشابه با دو گوی فیروزه فام در دو سو آراسته شده است.

5/ 6- آرایش اسپر تولیدشده از انحناء کتیبه مزبور تا پایین نقش و نگارهای بدیع همانند لچکی های پیشانی است جز آن که گرداگرد دو خشت میانه ردیف سوم و چهارم در دو سو و بالا کتیبه ای با پهنای حدود ده سانتی متر به ثلث طلایی مشتمل بر شش آیه آغاز سوره تبارک (تا «عَذابُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ. صدق اللّه العظیم») و در خشت میانه ردیف چهارم گذشته از آن کتیبه سه جانبی دیگری نیز با پهنای چند سانتی متر متضمن آیات 10- 13 سوره یونس (تا «فَلَمَّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ») به ثلث ریز قرار دارد.

به این ترتیب بر روی کاشی های لوح مرقد چهار کتیبه سراسری و دو کتیبه سه جانبی یکی گرد دو خشت

میانه و دیگری گرد خشت وسط ردیف چهارم قرار دارد

تربت پاکان، ج 1، ص: 49

و جز اینها عبارت زیر نیز در بالای خشت میانه ردیف پایین به خط برجسته میان چهارگوشه ای مستطیل خوانده می شود:

کتبه و عمله محمد بن ابی طاهر بن ابی الحسین

بدنه مرقد از چهار سو با قطعات بزرگ و کوچک کاشی آراسته شده و در بالا و پایین آن، دو کتیبه پهن بر خشت های بزرگ به ثلث درشت زیبا در زمینه آراسته میان دو حاشیه چند سانتی متری از آیات قرآنی دیده می شود. متن کتیبه درشت بالا که مانند همه نوشته های دیگر بدنه از زاویه شمال غربی آغاز می شود چنین است:

امر بترکیب هذه الکتابه الصینیه العبد الضعیف الفقیر المحتاج الی رحمه اللّه تعالی و غفرانه مظفر بن احمد بن اسمعیل ابن الوزیر الشهید معین الدین احمد بن فضل بن محمود ابتغاء لمرضاه اللّه تعالی و تقربا الیه و الی رسوله محمد و آله الطاهرین صلوات اللّه علیه و علیهم اجمعین. اللهم اغفر للمؤمنین و المؤمنات و المسلمین و المسلمات الاحیاء منهم و الاموات برحمتک یا ارحم الراحمین. کتبه ابو زید فی الثانی من رجب سنه 602. تربت پاکان ؛ ج 1 ؛ ص49

حاشیه بالای این کتیبه سوره یس تا آیه 41 و در حاشیه پایین آیات 42- 82 نوشته شده. و دو آیه باقی مانده این سوره و سپس سوره «هَلْ أَتی» در حاشیه بالای کتیبه درشت خط پایین- که متن خود آن دو آیه پایان سوره بقره: «آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ ...» با رقم و عبارت «صدق اللّه العظیم و صدق رسوله الکریم و نحن علی ذلک من الشاهدین. کتبه ابو زید» در

پایان است- خوانده می شود. حاشیه زیرین این کتیبه نیز سوره «الرحمن » است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 50

آرایش بدنه در فاصله این کتیبه ها پنج ردیف قطعات کاشی کوکبی و نیمه کوکبی با متن نقش و نگار و حاشیه ها از سوره های کوچک و روایات کوتاه مذهبی و گاه ابیات فارسی به خط نسخ است که فواصل میان آنها را با قطعات کاشی فیروزه ای پر کرده اند. چهار لبه بدنه مرقد در زاویه ها از هر دو سو آراسته به حاشیه ای با پهنای نزدیک بیست سانتی متر از خشت های زمینه طلایی محرابی شکل با نقش و نگار در متن و روایات کوتاه و عبارات مقدس در حاشیه است که از کاشی های بدنه متمایزند و در پایان کتابه حاشیه یکی از آنها رقم «کتبه علی بن محمد بن ابی طاهر» دیده می شود.

دیواره کاشی (تصاویر شماره 13- 18):

گرداگرد مرقد منور دیواره ای به بلندی دو متر، و درازا و پهنای تقریبی 80/ 4* 40/ 4 متر قرار دارد که آن را اعتماد الدوله قاضی جهان حسینی در سال 950 بنیاد نهاده و با کاشی معرق آراسته است. این دیواره اکنون با ضریح سیمین پوشیده است.

زمینه کاشی های مزبور لاجوردی و نقش و نگار، و در قسمت بالای دیواره کتیبه ای است به ثلث سفید با پهنای تقریبی بیست سانتی متر و با این متن:

اللهم صل علی النبی محمد المصطفی و صل علی الامام علی المرتضی و صل علی سیده النساء العالمین (کذا) و ... و صل علی الامام زین العابدین و صل علی الامام الباقر محمد و صل علی الامام الصادق جعفر و صل علی الامام الکاظم موسی

تربت پاکان، ج 1، ص: 51

و صل علی الامام علی الرضا و صل علی الامام

محمد التقی و صل علی الامام علی النقی و صل علی الامام العسکری و صل علی الامام التمام محمد المهدی الهادی صاحب الزمان و خلیفه الرحمن القائم بالحق الداعی الی الصدق المطلق صلوات اللّه علیه و علیهم.

اتفق عماره هذه الروضه المنوره المقدسه التی شرفتها سمیه قره عین النبی فاطمه بنت مولانا و سیدنا ابی ابراهیم موسی ابن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین اخوه الحسن بن علی بن ابی طالب و عمه محمد التقی و علی النقی و الحسن الزکی و محمد المهدی صاحب العصر و الزمان و خلیفه الرحمن [فی زمن] باسط مهاد الامن و الامان ما حی الکفر و الطغیان ناشر العدل و الاحسان هادی الخلائق الی اشرف الادیان السلطان ابن السلطان ابو المظفر طهماسب بهادر خان خلد اللّه تعالی ملکه و سلطانه و افاض علی العالمین بره و احسانه و ابد ظلال معدلته علی مفارق المسلمین الی یوم الدین. کتبه علی الحسینی سنه 950.

در هریک از سه ضلع شمالی و جنوبی و شرقی دو چهار گوشه مستطیل برای دیده شدن مرقد منور به جای گذارده شده و اکنون جز آن در قسمت پایین پا (شرقی) به مقدار یک در برای ورود به داخل روضه مقدس باز و مرقد شریف به درستی و کمال نمودار است.

در جانب راست این درگاه، در آغاز بدنه شرقی میان تزیینات نقش و نگار کاشی، ترنجی است چهارگوشه که در میان آن این عبارات به ثلث دیده می شود:

امر ببناء هذه العماره ...

اعتماد الدوله القاهره القاضی جهان الحسینی

مدخل ورود روضه مقدس پیش تر از سوی شمال بوده که فتحعلی شاه دری

تربت پاکان، ج 1، ص: 52

پوشیده با صفحات زرین بر آن

نیاز داشته است. بالای این در- چنان که در تصویر دیده می شود- قصیده ای از فتحعلی خان صبا در بیست و دو بیت نوشته شده و بیت آخر آن چنین است:

بنوشت صبا ز بهر تاریخ زرین بود این در از شهنشاه

که برابر با سال 1213 است.

این دیواره کاشی- چنان که گذشت- با ضریح سیمین پوشیده شده است.

در پایه ضریح مزبور بر سنگ های مرمر قصیده ای از صبا با تاریخ 1240 و بر بالای ضریح قصیده ای از شاعری قمی کتیبه بوده که در تعویض اخیر نیز عینا تجدید گردیده است .

حرم [تصاویر 19- 20]:

بقعه ای که اکنون بر فراز تربت منور استوار است از آغاز دوره صفوی است و چنان که گذشت آن را شاه بیگی بیگم دختر مهماد بیک بکتاش موصلو، همسر شاه اسماعیل به سال 925 در جای ساختمان پیشین حرم بنیاد نهاده است. باز گذشت که مقرنس کاری سقف در میانه قرن دوازدهم تجدید شده است.

بدنه و سقف این بنا آراسته به کاشی های نفیس معرق بوده که در میانه قرن سیزدهم به وسیله کیکاوس میرزا فرزند فتحعلی شاه- که آن هنگام حاکم قم بود- با آینه پوشیده شده است. از آرایش های کاشی ظریف قرن دهم تنها مشبک های گرداگرد برجای مانده که نمودار چگونگی تزیینات پیش است.

نمای عمومی بنا از سطح بقعه تا بالای نخستین کتیبه سراسری- که مسافت

تربت پاکان، ج 1، ص: 53

تقریبی آن به شش متر و اندی می رسد- هشت گوشه با هشت صفه در اضلاع بقعه است و پس از آن قاعده گنبد و سقف با مقرنس های تزیینی به تعداد زیاد قرار دارد.

از اره بنا تا نزدیک یک متر و نیم از سنگ مرمر است و پس از آن کتیبه ای سراسری

از کاشی معرق به خط ثلث طلایی و سفید در زمینه لاجوردی با پهنای سی و چند سانتی متر میان دو حاشیه از کاشی فیروزه ای دیده می شود. این کتیبه در درگاه های هشت گانه بریده می شود و آغاز آن کنار در ورود از ایوان طلا و انجام آن در جانب دیگر همین در است. با این تذکر که پیش تر میان حرم و رواق جنوبی (خاکجای شاه صفی) با دیواره ای گویا مشبک بسته بوده و قسمتی از کتیبه نیز بر این دیوار قرار داشته است که پس از تغییر شکل بقعه شاه صفی و برداشته شدن دیواره، آن قسمت از کتیبه بر دیوار غربی بنای مقبره- که کتیبه اصلی آن فروریخته بود- نصب، و در ردیف آن باقی کتیبه با استفاده از متن و خط کتیبه حرم تکمیل شده است. با نقل این قسمت از کتیبه حرم به رواق مزبور، دو کلمه پایان روایتی که در اینجا نوشته بوده بر پایه شرقی درگاه جنوبی برجای مانده است که در متن منقول کتیبه خواهیم دید.

متن این کتیبه چند حدیث نبوی است درمورد دوستی خاندان پیغمبر و ستایش از پیروان آنان، که تکمیل بحث را به نقل آن تبرک می جوید:

بسمه تیمنا بذکره- روی عن الامام الذی هو بالحق ناطق ابی عبد اللّه جعفر الصادق علیه الصلوه و السلام مسندا الی رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلم: اذا کان یوم القیامه نادی مناد ایها الخلائق انصتوا فان محمدا یکلمکم [درگاه شمال غربی] فینصت الخلائق فیقول النبی یا معشر الخلائق من کان له عندی ید او منه او معروف فلیقم حتی اکافیه فیقولون بآبائنا

تربت پاکان، ج 1، ص: 54

و امهاتنا ای

ید او منه او معروف لنا الیک و المنه و المعروف [درگاه غربی] للّه و لرسوله علی جمیع الخلائق. فیقول بلی من آوی احدا من اهل بیتی و رواهم و کساهم من عری و اشبع جائعهم فلیقم حتی اکافیه فیقوم اناس قد فعلوا ذلک فیأتی النداء من عند اللّه یا محمد یا حبیبی [درگاه جنوب غربی] قد جعلت مکافاتهم الیک الجنه فاسکنهم من حیث شئت، قال فیسکنهم فی حیث الوسیله. قال النبی صلی اللّه علیه و آله و سلم: شیعه علی هم الفائزون [درگاه جنوبی] بقلبه و لسانه. صدق رسول اللّه. قال النبی صلی اللّه علیه و آله و سلم مثل اهل بیتی کمثل سفینه نوح من رکب فیها نجی و من تخلف عنها غرق. صدق رسول اللّه. قال النبی [درگاه جنوب شرقی] صلی اللّه علیه و آله و سلم انی اوشک ان ادعی فاجیب و انی تارک فیکم الثقلین کتاب اللّه حبل ممدود من السماء الی الارض و عترتی اهل بیتی فانظروا کیف تخلفوننی فیهما. صدق. قال النبی صلی اللّه [درگاه شرقی- ایوان آینه] علیه و آله و سلم الجنه حرمت علی من ظلم اهل بیتی و آذانی فی عترتی و من اصطنع صنیعه الی احد من بنی عبد المطلب و لم یجازه علیها فانا اجازیه علیها اذا لقینی غدا یوم القیامه. صدق. قال النبی صلی اللّه علیه و آله و اولاده و سلم [درگاه شمال شرقی] و الذی نفس محمد بیده لو ان عبدا جاء یوم القیامه بعمل سبعین نبیا ما قبل اللّه ذلک منه حتی یلقیه بولایتی و ولایه اهل بیتی. و قال النبی انا و اهل بیتی شجره فی الجنه و

اغصانها فی الدنیا فمن شاء اتخذ الی ربه سبیلا. صدق رسول اللّه.

کتیبه در همین جا در درگاه شرقی پایان گرفته است.

پس از آن بدنه بقعه تا زیر کتیبه سراسری نخستین- که نزدیک سه متر مسافت است- آینه کاری است که در دو صفحه زرین پنج سطری با یک متن که میان آینه

تربت پاکان، ج 1، ص: 55

کاری های دو سوی درگاه ورود شمالی (از سوی ایوان طلا) بر پایه ها نصب است تاریخ انجام آن چنین ذکر شده است:

«بنای آینه کاری بقعه مبارکه در اواخر دولت خاقان خلد آشیان فردوس مکان اسکنه اللّه فی روضات الجنان فتحعلی شاه قاجار در اوائل دولت بندگان اسکندر شان دارا دربان قیصر پاسبان السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان ابن الخاقان السلطان محمد شاه قاجار خلد اللّه ملکه و دولته الی یوم المیعاد صورت اتمام پذیرفت و بانی این بنا سرکار عظمت مدار نواب مستطاب والا شاهزاده اعظم کیکاوس میرزا زید عمره و دولته جهت آمرزش خاقان فردوس مکان غفر اللّه له. سنه 1251.

متن کتیبه سراسری یادشده نیز که به خط ثلث برجسته با پهنای بیش از نیم متر گچ بری شده است نخست در اسپر درگاه شمالی- بالای در ورود از ایوان طلا- سه بیت عربی در مدح حضرت مولای متقیان با این مطلع و مقطع:

سلام علی سید الاولیاو من جاء فی حبه انما

............

و هل غیره زوج فاطماو فی غیره هل اتی «هل اتی»

و پس از آن سوره دهر و پنج آیه- پایان سوره حشر و سپس با فاصله «قال اللّه تعالی» آخرین آیه سوره فتح (مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ ...) است که به جمله «صدق اللّه

العظیم و صدق رسوله الکریم و نحن علی ذلک من الشاهدین» در جانب راست همان درگاه پایان می پذیرد .

تربت پاکان، ج 1، ص: 56

پس از این کتیبه پوشش سقف و پایه های آن تا نقطه مرکزی مقرنس کاری است که با آینه تزیین شده، و گرداگرد قاعده درونی گنبد- چنان که گذشت- هشت مشبک با آرایش های ظریف کاشی از پیش برجاست.

گنبد:

بر فراز تربت منور گنبدی به بلندی شانزده متر (از سطح بام) برپاست که در سال های 1215- 1218 به دستور فتحعلی شاه پس از برداشتن قبه پیشین بنا و با خشت های زرین آراسته شده و کار تذهیب آن را «استاد محمود معمار قمی» به پایان برده است.

محیط قسمت استوانه ای گنبد از درون حرم 66/ 28 و از بیرون 60/ 35 است که از سطح بام تا نود سانتی متر آجرتراش و سپس تا یک متر دیگر از کاشی خشتی فیروزه ای، و پس از آن چهار متر باقی مانده ارتفاع ساقه گنبد و 60 سانتی متر مقرنس روی آن تا نوک گنبد همه با خشت های زراندود آراسته شده است .

متن کتیبه گرداگرد گنبد به نستعلیق آقا مهدی ملک الکتاب طهرانی قصیده ای از فتحعلی خان صبا به شرح زیر است که در میان هر دو مصرع آن نام های پروردگار (یا غفران، یا سبحان، یا حنان، یا منان ...) و میان هر دو بیت نام «السلطان فتحعلی شاه قاجار» به ثلث محمد الحسینی نقش گردیده است. کتیبه از شمال (سمت ایوان طلا) آغاز می شود:

آتش موسی عیان از سینه سینا ستی یا که زرین بارگاه بضعه موسا ستی

تربت پاکان، ج 1، ص: 57 بضعه موسی بن جعفر فاطمه کز روی قدرخاک درگاهش عبیر طره حورا ستی

نوگلی

رنگین ز طرف گلشن یاسین بودآیتی روشن به صدرنامه طاها ستی

پرتوی از آفتاب اصطفای مصطفاست زهره ای از آسمان عصمت زهرا ستی

پستی صحن حریمش را به پا طاق حرم کین مکان عزت و آن مسکن عزا ستی

صحن او را هست اقصی پایه عزت چنان کز شرف مسجود سقف مسجد اقصا ستی

محمد صادق ناطق اصفهانی قصیده ای درباب تذهیب این گنبد دارد که طبق معمول برخی قصائد دیگر او هر مصرع آن ماده تاریخ بناست و متن آن در دیوان وی و چندین مجموعه و جنگ مخطوط کتابخانه های دانشگاه و جز آن دیده می شود و در بسیاری جاها ازجمله ریحانه الادب 4: 154- 156 (چاپ اول) نیز به چاپ رسیده است.

رواق ها:

گرداگرد روضه منور را رواق های حرم فراگرفته است که در اینجا به اجمال یکایک وصف می شود:

در سوی جنوب رواقی با درازا و پهنای 70/ 8 در 70/ 5 متر قرار دارد که فاصل میانه روضه منور و مسجد موزه است. این رواق که به وسیله امین السلطان در سال 1318 به این صورت تزیین گردیده است پیش تر به عنوان مقبره شاه صفی شناخته می شد و بدنه و سقف آن- بنابر آنچه از وصف های سفرنامه نویسان اروپایی که در دوره صفوی از قم دیدار کرده اند (به خصوص شاردن که وصف دقیق تری

تربت پاکان، ج 1، ص: 58

نموده است) و از تصویر چاپ شده در سیاحت نامه شاردن برمی آید- با تزیینات ظریف هنری آراسته بوده است. گرداگرد بنا کتیبه ای سراسری بوده که بر آن سوره جمعه را به خطوط طلایی نقش نموده بودند . لیکن تزیینات مزبور به گذشت روزگار فروریخته و در دوره قاجار چنان که دیدیم تجدید شده است .

ازاره این رواق همانند

روضه منور به بلندی 80/ 1 متر از سنگ مرمر است که بر فراز آن کتیبه ای در بدنه دو سو به خط ثلث طلایی در زمینه لاجوردی بر کاشی معرق میان دو حاشیه هشت سانتی متری کاشی فیروزه ای دیده می شود.

قسمت اول این کتیبه چنان که گذشت از همان کتیبه سراسری حرم و باقی آن نیز بر اساس متن و خط آن است. متن کتیبه مزبور در دو بدنه روبه روی هم میان درگاه بقعه شاه عباس و حرم، و درگاه رواق جنوب شرقی و حرم عینا یکی است که تکرار شده و آن چنین است:

قال النبی صلی اللّه علیه و آله و سلم: اربعه انا لهم شفیع یوم القیامه و لو اتوا بذنوب اهل الارض، المکرم لذریتی و القاضی لهم حوائجهم و الساعی لهم فی امورهم عند ما اضطروا الیه و المحب لهم بقلبه و لسانه.

در پایان کتیبه بدنه میان درگاه رواق جنوب شرقی و حرم افزوده شده است:

صدق رسول اللّه صل اللّه [کذا]. حسب الامر حضرت میرزا علی اصغر خان صدر اعظم اتمام یافت 1318.

تربت پاکان، ج 1، ص: 59

پس از پایان متن پیش در دنباله کتیبه بدنه میان حرم و درگاه بقعه شاه عباس این متن آغاز می شود که چند کلمه ای در همین بدنه و باقی مانده در دو بدنه روبه روی یکدیگر، میان درگاه های یادشده تا مسجد موزه نوشته شده است:

قال الصادق علیه السلام: اذا کان یوم القیامه نادی مناد ایها الخلائق انصتوا فان محمدا صلی اللّه علیه و آله یکلمکم فتنصت الخلائق فیقوم النبی صلی اللّه علیه و آله فیقول یا معشر الخلائق من کان له عندی ید او منه او معروف فلیقم حتی اکافیه فیقولون

بآبائنا و امهاتنا ای ید او منه او معروف لنا الیک و المنه و المعروف للّه و لرسوله علی جمیع الخلائق، فیقول بلی من آوی احدا من اهل بیتی و رواهم و کساهم من عری و اشبع جائعهم فلیقم حتی اکافیه، فیقوم اناس قد فعلوا ذلک فیأتی النداء من عند اللّه یا محمد یا حبیبی قد جعلت مکافاتهم الیک الجنه فاسکنهم من حیث شئت، قال فیسکنهم فی حیث الوسیله.

بالای این کتیبه بدنه و سقف بنا سراسر آراسته به کاشی های معرق لاجوردی همین دوره است که در میان آنها پایین قوسی غربی طاق بند مجاور حرم عبارت «عمل حاجی غلامعلی» خوانده می شود.

بالای سقف این رواق سراسر غرفه ای است که از یک سو به روضه منور و از سوی دیگر به دیوار مسجد موزه می پیوندد.

*** در مدخل روضه منور از سوی ایوان آینه در شرق نیز رواقی است که اکنون از جنوب تا رواق جنوبی و از شمال تا کنار دار الحفاظ ادامه یافته، و به این ترتیب گرداگرد روضه را از جنوب تا آخرین نقطه زاویه شمال شرقی فراگرفته است.

این رواق ها که سراسر آراسته به آینه کاری (با ازاره مرمر) و ازهمین رو دارای جلوه ای خاص است جایگزین تقسیمات پیشین است که به عنوان مسجد

تربت پاکان، ج 1، ص: 60

پایین پا و خزانه و کشیک خانه وجود داشت. در همه این رواق گسترده کتابه ای جز یکی دو نوشته کوتاه نو بر متن آینه ها دیده نمی شود .

رواق میانه با دو در که هر دو به تازگی بر حرم نیاز داشته شده است یکی در مدخل ورود از ایوان آینه و دیگری در مدخل روضه منور محدود می شود.

این رواق گنبدی دو پوش دارد

که در بالا، روی سقف، دو غرفه آینه کاری با شاه نشین ها و صفه ها بر پایه هشت ستون آینه کاری و گچ بری زیبا ساخته شده است.

*** در جانب غرب روضه منور نیز سراسر رواقی است که میانه حرم و مسجد بالاسر قرار دارد و از دو سوی دیگر به صحن عتیق و خاکجای شاه عباس دوم می پیوندد و به همه اینها راه و درگاه دارد. و به این ترتیب جز در سوی ایوان طلا گرداگرد حرم را رواق ها فراگرفته است چه بنای مقبره شاه عباس در زاویه جنوب غربی نیز کنون در حکم رواق است و آن پس از این ذیل سخن از «مقابر پادشاهان صفوی» وصف خواهد شد.

رواق مورد بحث مرکب از سه قبه است که اصل بنای دو قبه رفیع آن از

تربت پاکان، ج 1، ص: 61

شاهزاده تقی میرزا حسام السلطنه فرزند فتحعلی شاه قاجار به سال 1236 و سومی با سقفی کوتاه حجره غربی مجاور ایوان طلاست که پیش تر مقبره بوده و اکنون از آن صورت خارج و به رواق ها منضم گردیده است.

ازاره رواق مورد بحث سراسر به بلندی دو متر و نیم سنگ مرمر و بالای آن همه آینه کاری است که نوبنیان است با کتیبه ای نیز نو که در همین دو سه سال اخیر افزوده شده است.

سقف قبه شمالی رواق با کاشی معرق آراسته شده است.

مسجد بالاسر:

پس از رواق غربی بنایی است وسیع و نو، چهارده در چهل و هشت متر، که بر سراسر آن سقفی بی ستون سایه افکنده و «مسجد بالاسر» نامیده می شود.

این سقف بزرگ از فراز مقبره شاه سلیمان نیز که در میان قسمتی از این بنا افتاده است می گذرد. دیواره و نورگیرهای

مسجد با کاشی معرق و سنگ و کتیبه های قرآنی آراسته شده است که همه نو و از چند سال اخیر است.

مسجد موزه [ش 21- 24]:

در جنوب روضه منور نیز پس از گذشتن از رواق جنوبی گنبدی بزرگ است که پیش تر «صحن زنانه» خوانده می شد و اکنون «مسجد موزه» نام دارد.

پوشش سقف و قاعده گنبد و محراب با کاشی کاری زیبا و بدیع و کتیبه های متعدد، و دیواره ها با آینه به سبکی جالب آرایش شده که همه آنها نو و از سی سال اخیر است.

این بنا در مجموع از آثار ماندنی هنر این عصر شمرده می شود.

تربت پاکان، ج 1، ص: 62

ایوان طلا و مرافق و مناره ها [ش 25- 40]:

در مدخل حرم از جانب شمال «ایوان طلا» قرار گرفته است که سردر ورود حرم از آن سو شمرده می شود. بنای این ایوان هم زمان با ساختمان کنونی حرم در دوران شاه اسماعیل صفوی به سال 925 انجام گرفته و با دو ایوان کوتاه تر دیگر که در چپ و راست آن قرار دارد از آثار خوب نیمه نخستین قرن دهم به شمار می رود.

این ایوان با دهانه و پهنای 9 در 70/ 8 متر و بلندی چهارده متر، ازاره آن در هر سه سو از کف تا بلندی 80/ 1 متر آراسته به قطعات کوچک کاشی فیروزه ای هشت گوشه، و در میان آنها قطعات کوچک تر قهوه ای رنگ است که با حاشیه ای از کاشی زمینه لاجوردی نقش و نگار در چهار سو احاطه شده و بر فراز آن کتیبه ای به ثلث سفید در زمینه لاجوردی گرداگرد ایوان به پهنای نیم متر بر کاشی معرق دیده می شود. متن این کتیبه که درگاه «دار الحفاظ» آن را به دو نیمه می کند چنین است:

روی الزمخشری فی تفسیره الموسوم بالکشاف و الثعلبی فی تفسیره الموسوم بکشف البیان عن رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلم قال:

الا و من مات علی حب آل محمد مات شهیدا، الا و من مات علی حب آل محمد مات مغفورا، الا و من مات علی حب آل محمد مات تائبا، الا و من مات علی حب آل محمد مات مؤمنا مستکمل الایمان، الا و من مات علی حب آل محمد بشره ملک الموت بالجنه ثم منکر و نکیر، الا و من مات علی حب آل محمد زف الی الجنه کما تزف العروس الی بیت زوجها، الا و من مات علی حب آل محمد فتح له فی قبره بابان الی الجنه، الا و من مات علی حب آل محمد جعل اللّه قبره [درگاه دار الحفاظ] مزار ملائکه الرحمه،

تربت پاکان، ج 1، ص: 63

الا و من مات علی بغض آل محمد جاء یوم القیامه مکتوبا بین عینیه آیس من رحمه اللّه، الا و من مات علی بغض آل محمد مات کافرا، الا و من مات علی بغض آل محمد لم یشم رائحه الجنه. صدق.

اللهم صل علی المصطفی محمد و المرتضی علی و البتول فاطمه و السبطین الحسن و الحسین و زین العباد علی و الباقر محمد و الصادق جعفر و الکاظم موسی و الرضا علی و التقی محمد و النقی علی و الزکی حسن و الحجه القائم محمد المهدی صاحب الزمان ائمه الهدی و مصابیح الدجی بهم اتولی و من اعدائهم اتبرء

پس از این کتیبه بدنه ایوان سراسر تا ارتفاع دو متر دیگر آراسته به کاشی های معرق زمینه لاجوردی آغاز عهد صفوی است که جلوه ای خاص دارد. و پس از آن کتابه سراسری دیگری به ثلث سفید در زمینه لاجوردی با پهنای شصت سانتی متر گرداگرد ایوان

هست که از کنار پایه طاق بند ایوان (نزدیک یک متر دور از لبه ایوان) آغاز شده و در جانب دیگر در ردیف آن پایان می گیرد. چنین است متن آن:

الحمد للّه الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لو لا ان هدانا اللّه. اما بعد فقد اتفق بناء هذه العماره الرفیعه و الروضه المقدسه المنیعه فی زمن خلافه السلطان الاعدل الاعلم خلیفه اللّه فی العالم مالک رقاب الامم مولی ملوک العرب و العجم حامی اهل بلاد الایمان ماحی آثار الکفر و الطغیان ناشر العدل و الاحسان باسط مهاد الامن و الامان هادی الخلائق الی اشرف الادیان المختص بعنایه الملک المنان السلطان بن السلطان بن السلطان

تربت پاکان، ج 1، ص: 64

ابو المظفر شاه اسماعیل بهادر خان. اللهم خلد میامن معدلته و آثار مرحمته علی مفارق المسلمین و اید و شید قواعد ارکان سلطنته [و] خلافته الی یوم الدین لاعلاء کلمه الحق و ترویج مذهب الائمه المعصومین بالنبی العربی ابی القاسم محمد خاتم النبیین و سید الاولین و سند الاخرین صلی اللّه علیه و آله و عترته الطیبین الطاهرین و سلم تسلیما دائما ابدا سرمدا و الحمد للّه اولا و آخرا و باطنا و ظاهرا فی تاریخ شهر رجب المرجب من سنه خمس و عشرین و تسعمائه هجریه نبویه. کتبه ولی الحسینی .

بالای کتیبه مقرنس های سقف ایوان با خشت های زراندود پوشیده شده و این قسمت تا کنار طاق بند ایوان در جلو ادامه یافته است. زیر مقرنس ها- بالای نام شاه اسماعیل در کتیبه کمربندی- نام ناصر الدین شاه قاجار به خط نستعلیق بر خشت های زراندود، و در پیشانی ایوان میان دولچکی بر کاشی معرق نام فتحعلی شاه قاجار به همان خط

ثبت است.

قوسی طاق بند که پایه آن نیز در طرح کاشی متغایر، و از پایین با سایر قسمت ها متمایز است در بالای کتیبه کمربندی و پیوسته به آن، کتیبه ای دیگر به سبک عمودی دارد که از قوس شرقی آغاز شده و در سوی دیگر روی قوس غربی پایان می گیرد. این کتیبه به ثلث سفید در زمینه لاجوردی، و متن آن که با «قال اللّه تبارک و تعالی» آغاز می شود آیه نور (اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...) آیه سی و ششم سوره نور تا پایان آیه سی و نهم همین سوره است و به جمله «صدق

تربت پاکان، ج 1، ص: 65

اللّه العلی العظیم و صدق رسوله النبی الکریم و نحن علی ذلک من الشاهدین و الشاکرین» پایان می پذیرد. در انتهای این کتیبه میان دو ترنج سفید کوچک این دو عبارت:

عمل حسن القمی کتبه نور الاصفهانی

و در پایان آن قسمت از کتیبه که روی قوس شرقی است در محل تلاقی دو قوس میان ترنج هایی مشابه این دو عبارت:

عمل استاد ... کاتبه رضا الرضوی

و بر قوسی طاق بند پیشاپیش این کتیبه، در محل تلاقی دو قوسی، میان آرایش های کاشی کاری در دو سو، این دو عبارت:

عمل استاد محمد معمار قمی عمل محمود بن استاد محمد قمی

سنه 1225

خوانده می شود. نام هنرمندانی که مقرنس های زرین ایوان را از مس تراشیده و به زر آراسته اند به این شکل در دو طرف ایوان میان مقرنس ها ثبت است:

«عمل عباس علی ولد مصطفی قلی تبریزی»

«عمل استاد اسد اللّه ولد استاد مهدی زرگر»

*** در درگاه ورود این ایوان به حرم ایوانچه ای است که «دار الحفاظ» خوانده می شود چه در آنجا حفاظ قرآن و قاریان آستانه به تلاوت قرآن می پرداخته اند.

این

ایوانچه با پهنای حدود 50/ 1 و بلندی 4 و دهانه 3 متر آراسته به کاشی معرق از همان نوع کاشی ایوان، با کتیبه ای در دو بدنه دو سوی درگاه ورود حرم، در ردیف کتیبه پایین ایوان طلا و با همان سبک و خط است که متن آن چنین است:

تربت پاکان، ج 1، ص: 66

قال مصنف عیون اخبار الرضا فیما جاء عن الرضا علیه السلام فی زیاره فاطمه بنت موسی بن جعفر علیهم السلام:

حدثنا ابی و محمد بن موسی بن متوکل قال حدثنا علی بن ابراهیم بن هاشم عن ابیه عن س [عد] بن س [عد قال] سألت ابا الحسن الرضا علیه السلام من زیاره فاطمه بنت موسی بن جعفر علیهم السلام فقال من زارها فله الجنه. صدق ابن رسول اللّه و صلی اللّه علی محمد خاتم النبیین و آله و عترته الطیبین الطاهرین .

فتحعلی شاه قاجار در سال 1221 دری آراسته به صفحات زرین بر آستانه نیاز داشته که میان این ایوان و روضه مقدس نصب بود و اکنون آن را برداشته و دری نو به جای آن گذاشته اند، لیکن پایه آن در که از سنگ مرمر نقش ونگار شده است همچنان برجاست. گرداگرد این «چهارچوب» مرمرین ابیات زیر به نستعلیق آقا مهدی ملک الکتاب خوانده می شود:

این آستان بضعه موسی بن جعفر است کز افتخار روی سلاطین بر این در است

این آستان آن حرم آمد که جبرئیل در بام عرش پایه آن چون کبوتر است

کوثر نتیجه ایست از آن قطره های شورکز ابر چشم زائر این در مقطر است

لبیک زائران و خروش معلمان صدره ز صوت شهپر جبریل خوش تر است

این زیب و فر که زیب و فر

از این حرم گرفت هم از ارادت ملک دادگستر است

تربت پاکان، ج 1، ص: 67 دارای دهر فتحعلی شه که تیغ اودر ملک دین سلاله شمشیر حیدر است

میخی فتاده گر به تک از نعل پاره اش زان دیده ستاره برین در مسمر است

نعلی پریده گر ز سمندش به مرز هنددر بوم روم نعلک زرین قیصر است

اندیشه عاجز است ز ذکر ثنای اوکز هرچه برتر است به صد پایه برتر است

در این حریم کامده هم پایه حرم ایوان و قبه و در از او زیور زر است

کلک صباش از پی تاریخ زد رقم کز دل مدام چهر سلاطین باین در است

بالاتر از سردرگاه مرمر میان آرایش های کاشی معرق در یک ترنج بیت زیر به صورت پیوسته در چهار سطر کوچک به نستعلیق سفید بر کاشی لاجوردی نوشته شده است:

درگاه تو قبله گاه جان است محراب زمین و آسمان است

*** در دو سوی ایوان طلا دو ایوان دیگر با بلندی بیش از 10 و پهنای 2 و دهانه 5 متر هست که نیز از بنای صفوی حرم بازمانده و سراسر بدنه آن از پیشانی و اسپر و قوسی ها و جرزها تا نزدیک سطح زمین به قیاس ایوان طلا آراسته به کاشی های معرق همان دوره است.

بر فراز ایوان طلا دو مأذنه استوانه ای رفیع به بلندی 40/ 17 (از سطح

تربت پاکان، ج 1، ص: 68

بام، و از کف صحن حدود 50/ 31) و قطر 50/ 1 قرار دارد . پوشش مأذنه ها کاشی گرهی به شکل مارپیچ است که در میان پیچ ها نام های «اللّه» و «محمد» و «علی» به خط بنائی خوانده می شود. در قسمت بالای مأذنه ها مقرنسی لطیف در سه

ردیف پرداخته اند که زیر آن گرداگرد کتیبه ای پهن به خط سفید مشتمل بر آیه «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ» (بر مأذنه غربی) «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ» (بر مأذنه شرقی) و بالای آن تالار چه به بلندی دو متر و اند بر دوازده ستون چوبی گرداگرد و ستونی سنگی در میان دیده می شود و پس از آن سقف و قبه و میله بالای مأذنه ها زراندود است.

مأذنه ها را محمد حسین خان شاهسون شهاب الملک حکمران قم به سال 1285 بنا کرده و قبه آنها را شاهزاده کامران میرزا نایب السلطنه به سال 1301 زراندود نموده است.

ایوان آینه و مناره ها [تصویر شماره 41]:

در مدخل حرم از جانب شرق نیز ایوانی رفیع به بلندی ایوان طلا و پهنای 87/ 7 و دهانه 9 متر قرار دارد که به خاطر پوشش آینه کاری آن «ایوان آینه» خوانده می شود و آن را میرزا علی اصغر خان امین السلطان صدر اعظم همزمان با بنای صحن نو در آغاز این قرن بنیاد کرده است.

این ایوان اثری هنری و نفیس از هنرمند مشهور دوره قاجار استاد حسن معمار قمی است که در بنا و تزیین آن هنرنمایی بسیار کرده و برخی آثار آن در

تربت پاکان، ج 1، ص: 69

ازاره ایوان به بلندی بیش از یک متر از سنگ مرمر است که هر بدنه ای با یک قطعه سنگ بزرگ آراسته شده و بالای آن همه بدنه ایوان تا سقف آینه کاری است که مقرنس سقف از نظر هنری مقامی والا دارد، و به طور کلی این ایوان از آثار خوب هنر دوره قاجار شمرده می شود.

در کمربند ایوان کتیبه ای است سراسری از سنگ مرمر با پهنای حدود سی سانتی متر به خط

ثلث رجبعلی خادم مشهدی که متن آن به وسیله یکی از علماء آن دوره قم به نام شیخ محمد حسن نادی تنظیم شده و چنین است:

اللّه نور السموات و الارض مثل نوره کمشکوه فیها مصباح المصباح فی زجاجه الزجاجه کأنها کوکب دری یوقد من شجره مبارکه زیتونه لا شرقیه و لا غربیه یکاد زیتها یضی ء و لو لم تمسسه نار نور علی نور یهدی اللّه لنوره من یشاء و یضرب اللّه الامثال للناس و اللّه بکل شی ء علیم

و بعد لقد حاز اصل المجد و الشرف و جاز کل سلف و خلف ببناء هذا الصحن و الایوان المباهی فی زهو جماله ابهی قصور الجنان- فی دوله الامن و الامان و دوره العدل و الاحسان عهد السلطان علی الاطلاق و الخاقان بالاتفاق، الشهیر بصفاته بل هی تشتهر بذاته، الجدیر لها بحقیقته کما انها لا تجدر الا بحضرته، السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان بن الخاقان السلطان ابو المظفر و الانتصار ناصر الدین شاه قاجار لا زالت

تربت پاکان، ج 1، ص: 70

بقاع الارض بندی عدله مطلوله و سیف الشریعه المطهره فی ایامه مسلوله- جناب الاجل الاکرم و حضره الاعظم الافخم ذو المعالی التی دلت علی طیب الاعراق و المحامد التی انعقد علیها الاتفاق، و خفقت علی شریف رأسه من المکارم و البنود و خضع لهیبته سلطان العساکر و الجنود، و خر لجلاله السید و المسود و ذلت لصعوته الصواری من الاسود، وزیر الخاقان امین السلطان میرزا علی اصغر خان، نجل سمی خلیل الرحمن فخر عصره و فحل دهره، فلا غرو ان یجری الجود علی عرق مثله و تلوح مخایل اللیث فی شبله قد ارتقی الی

مدارج عالیه و معارج سامیه و هیی ء له و ساده الصداره و خلف منه اماره الوزاره و منه اصول هذه العماره، فالجناب الاجل النبیه خلف صدق من ابیه

بابه اقتدی امین فی الشرف و لکن الفضل یکون للخلف

و ارخ عام للبناء ان ترم فحاسبن «هذه جنه قم»

کتبه رجبعلی الخادم [1303]

میان ایوان و رواق شرقی حرم ایوانچه ای است که تزیینات آن نیز درست مانند ایوان است. بر سردرگاه مرمر حرم از این ایوانچه عبارت «من زار فاطمه بقم فله الجنه» به نستعلیق مشکی در پیشانی، و عبارت «عمل عباس قلی حجار طهرانی» به نستعلیق ریز میان ترنجی کوچک بالای پایه راست درگاه خوانده می شود.

پیشانی ایوان و همچنین جزرهای دو سو و بدنه تالار جلوی ایوان- که بر چهار ستون سنگی بزرگ برافراشته است- آراسته به کاشی معرق است که در میان آنها جای به جای میان ترنج هایی نام های پروردگار، و در دو سوی پیشانی عبارت «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» از آیه نور میان دو ترنج دیده می شود. دهانه تالار دوازده متر است که در دو سو- برای ورود به ایوان- کفشکن و فراز آن

تربت پاکان، ج 1، ص: 71

تالارچه ای پیوسته به دو شاه نشین کنار ایوان قرار دارد که آن نیز آراسته به آینه کاری، و سقف هر دو و تالار جلوی ایوان تخته پوش خاتم کاری است. قطعه سنگ های پایین ایوان نیز از بیرون آراسته به نقش ونگار و پایه های چهار ستون با نقش هایی از چهره و پیکر انسانی است.

*** بر فراز پایه های دو سوی ایوان دو مأذنه است که هریک یا بلندی 28 متر از سطح بام و 42 متر از سطح زمین (با قطر 30/ 3 متر) رفیع ترین بناهای آستانه

و اثر استاد حسن معمار به سال 1303، و سبک کار آن در تصاویر مشخص است.

مأذنه ها از سطح بام تا 3 متر هشت ضلعی متساوی و سپس نیم متری مقرنس و آن گاه یک متری استوانه ای و سپس تا دو متر و نیم دیگر دوازده گوشه برجسته و پس از همه اینها تا زیر مأذنه چوبی استوانه ای است که در بالا گرداگرد کتیبه ای با پهنای حدود یک متر به خط درشت دیده می شود و متن آن در یک سو «لا حول و لا قوه الا باللّه العلی العظیم» و در سوی دیگر «سبحان اللّه و الحمد للّه و لا اله الا اللّه و اللّه اکبر» است. سپس مقرنسی به پهنای حدود یک متر و بالای آن مأذنه چوبی و قبه مأذنه هاست.

پوشش هر دو مأذنه از بالا تا پایین سرتاسر کاشی گرهی است که در میان آن جای به جای نام های پروردگار خوانده می شود. از سطح بام تا مأذنه چوبی بالا راه پله ای مارپیچ گرد میله سنگی میان مأذنه ها هست که این میله سنگی، میان تهی بوده و با سرب گداخته آکنده اند و آن را حافظ مأذنه ها ساخته اند.

در برخی از مآخذ و سفرنامه های ایرانی نوشته اند که این دو مأذنه مانند برخی موارد مشابه- ازجمله منارجنبان اصفهان- متحرک است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 72

2- صحن عتیق
اشاره

صحن عتیق با درازا و پهنای 70/ 35 در 70/ 34 جایگزین دو صحن کوچک دوره صفوی است که به وسیله فتحعلی شاه قاجار به این شکل درآمد (مآثر سلطانی:

پایان وقایع سال 1215). در ضلع جنوبی این صحن ایوان طلا و ایوان های دو سوی آن و در سه جانب دیگر شانزده بقعه- ازجمله مقابر دو پادشاه قاجار- قرار دارد که ایوان ها

پیش تر با بنای حرم وصف شد و وصف دیگر قسمت ها در اینجا انجام می گیرد.

گرداگرد صحن عتیق و پیشانی ایوان های بقاع کاشی کاری نو است و کتیبه نوبنیان فراز آن گرداگرد قصیده معجزیه ناطق اصفهانی است که به مناسبت تذهیب گنبد در سال 1218 سروده و چنان که پیش گذشت متن آن در بسیاری جاها آمده است .

تربت پاکان، ج 1، ص: 73

در مدخل این صحن از شمال (مدرسه فیضیه) که پیش تر راه حرم از آن سو بوده است سردری باشکوه از دوره طهماسب صفوی در جانب مدرسه فیضیه و ایوانی از دوره قاجار در داخل صحن قرار دارد. در مدخل صحن از مسجد اعظم در ضلع غربی نیز ایوانی کاشی کاری است که بنا و تزیین آن نو و از همین چند سال اخیر است. در ضلع شرقی نیز کریاس و راهرو میان این صحن و صحن نو قرار دارد.

ایوان شمالی صحن عتیق [تصویر شماره 42]:

این ایوان با بلندی پیرامون 12 و دهانه و پهنای 75/ 8 در 50/ 2 متر با سقف مقرنس و بدنه گچی ساده و کاشی کاری در پیشانی و جرزها و کتیبه ای در کمربند بنا- که همه از دوره قاجار است- روبه روی ایوان طلا قرار دارد. متن کتیبه مزبور ابیاتی است به نستعلیق این چنین:

«به عهد خسرو جم جاه ناصر الدین شاه که سوده رفعت وی پی به تاج کیکاوس

جناب تولیت آرا، سمی سبط دویم که قدر اوست بر از دانش عقول و نفوس

خود این مقرنس شایان و این بلند ایوان که رشک انجم کیوان و چرخ آبینوس

به زیب صحن گزین دخت موسی جعفرجناب فاطمه اخت خدیو خطه طوس

شعاع شمع شبستان عصمت کبری شفیعه دو سرا، کردگار را ناموس

خلیل وار برافراخت

آن چنان که نواخت مسیح روز و شب اندر فراز او ناقوس

تربت پاکان، ج 1، ص: 74 چو شد ز هجر نبی یک هزار و سیصد و یک ز چرخ داد عطارد به کلک سید بوس

نمقه میرزا عمو»

بر فراز درگاه کوتاه، زیر این کتیبه سنگ نبشته ای به درازا و پهنای 20/ 1 در 053/ 0 متر نصب است مشتمل بر وقف نامه قنات ناصری قم به نستعلیق در 16 سطر با این متن:

«ابو المظفر و النصر ناصر الدین شاه غازی

چون منظور نظر و مکنون خاطر سلطان السلاطین شاه دریا دل باذل دین پرور عدل گستر، السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان بن الخاقان ناصر الدین شاه قاجار ابد اللّه دولته آن است که در هر زمان انهار جاری مرحمت فرمایند که قاطنین و عابرین از فلوات فقر و زحمت به سرچشمه فرات رحمت برسند بناء علی هذا وقف مؤبد شرعی فرمودند در ابتدای هذه السنه تخاقوی ئیل یک رشته قنات ناصری را که از مرحمت شامل در دار الایمان قم دائر و احداث فرمودند و به عهده کفالت و اهتمام مقرب الخاقان میرزا حسن خان مستوفی حاکم قم و ساوه به اتمام رسیده است بر عامه اهل این بلد شریف و عابرین سبیل گردانیدند مشروط بر این که در خارج بلد به ضیاع و عقار و زراعات و باغات نرود و در داخل بلد از قرار تفصیل ذیل به محلات قسمت شود و تولیت را به نفس نفیس خود و سلاطین آتیه ایران مفوض فرمودند:

محله عشقعلی- هفت طاق

محله چهار مردان- هفت طاق

محله مسجد جامع- سه طاق

محله باغ پنبه و عربستان- پنج طاق

محله باغ قلعه- دو طاق

محله الوندیه- شش طاق

محله

سیدان- هفت طاق

محله سنگ بند- پنج طاق

محله کوچه تنگ و دولتخانه و رضاباد- چهار طاق

محله موسویان و میان شهر- هفت طاق

تربت پاکان، ج 1، ص: 75

از جهت امور اتفاقیه و کسر شهور- دو طاق

جمع- شصت طاق

خلاف کننده این شرایط ملعون خواهد بود. فی شهر ربیع الثانی 1278.

راقمه ابو الفضل بن فضل اللّه»

میان این ایوان با سردر صحن (ایوان جنوبی فیضیه) کریاسی فاصل است که بالای آن غرفه ای قرار گرفته و از این غرفه پنجره ای به سردر مزبور و سه دریچه پهلوی یکدیگر به همین ایوان بالای کتیبه، زیر مقرنس سقف گشوده می شود.

بالای ایوان «نقاره خانه» مانندی است با قبه ای هرمی و زراندود بر پایه هشت ستون چوبی با سرستون های منبت از فتحعلی شاه بر خشت های زرین پیشاپیش که رو به ایوان طلاست نام فتحعلی شاه به نستعلیق ثبت است.

روی پایه شرقی ایوان ساعتی است که آن را حاج میرزا علی مشکوه الملک به سال 1278 نیاز داشته و قبه زراندود کوچکی فراز آن دیده می شود.

سردر شمالی- ایوان جنوبی مدرسه فیضیه- [تصاویر شماره 43- 49]:

این سردر به بلندی پیرامون 50/ 12 و پهنای 4 و دهانه 50/ 6 (با احتساب جرزهای دو سو: نزدیک 20/ 11) متر با دو تختگاه در دو سو هریک به پهنای یک متر و نیم- بالای ردیف پله ها- از آثار نفیس دوران صفوی در قم است. دری قدیم میان این سردر و ایوان شمالی صحن عتیق فاصل است که باید از آن نگاهداری شود.

پوشش ازاره ایوان به بلندی یک متر و نیم بالای ردیف پله ها و سکوها کاشی

تربت پاکان، ج 1، ص: 76

خشتی دوره قاجار، و آرایش بدنه تا زیر کتیبه کمربندی سراسر کاشی معرق زمینه لاجوردی صفوی است که در این قسمت بالای

درگاه، خشتی لوزی از کاشی مشتمل بر نام های «اللّه، محمد و علی» به خطوط بنائی، و سپس بالای آن در یک سطر میان تزیینات کاشی کاری این دو بیت به نستعلیق طلایی دیده می شود:

الهی به حق بنی فاطمه که بر قول ایمان کنی خاتمه

اگر دعوتم رد کنی ور قبول من و دست و دامان آل رسول

و در کنار آن به ثلث ریز به سبک عمودی نوشته شده است:

کتبه اسمعیل بن ابراهیم الاسترابادی

بالای این قسمت کتیبه سراسری بنا به ثلث سفید (جز درمورد نام شاه- میان کتیبه- و کلمه «بمحمد» در قسمت اخیر آن که به خط طلایی است) در زمینه لاجوردی از همان کاشی معرق به پهنای پیرامون نیم متر با این متن قرار دارد:

بسمه تیمنا بذکره- قد اتفق بناء هذه العماره الشریفه و السده السنیه [و] العتبه العلیه الفاطمیه فی زمان دولت سلطان اعاظم السلاطین برهان اکارم الخواقین خلف الانبیاء و المرسلین خلیفه الائمه الطاهرین المعصومین مشید مبانی الشریعه المصطفویه مؤسس اساس المله المرتضویه رافع الویه العدل و الاحسان

تربت پاکان، ج 1، ص: 77

السلطان بن السلطان بن السلطان ابو المظفر شاه طهماسب بهادر خان ایده اللّه تعالی بالنصر و التأیید و قرن سلطنته و شوکته بالخلود و التأبید، و لا زال الدهر مساعدا له فی اقامه عماد الدین المتین و القدر موافقا لما یرام فی زمانه الشریف من اعلاء معالم الشرع المبین بمحمد و آله اجمعین بسعایه نقاوه اکابر السادات و النقبا الامیر شرف الدین اسحق تاج الشرف الموسوی. فی سنه 939.

در قسمت بالای همین کتیبه سراسر با خط کوفی طلایی دو آیه اخیر سوره بقره (آمَنَ الرَّسُولُ ... تا جمله «لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسِینا») نوشته

شده است. سپس با فاصله «قاب بندی» نقش و نگار گچی رنگین، سقف مقرنس زیبا و خوش طرح و لطیف و رنگ آمیزی شده بنا قرار دارد که در جلو به شمسه ای بزرگ و برجسته و گچ بری و رنگ آمیزی شده با نقش و نگار (با 20 تیزه، 40 رو) کنار مرکز تلاقی دو هلالی طاق بند پایان می گیرد.

هلالی های طاق بند تا نقطه مرکزی آراسته به کاشی معرق است که در محل تلاقی آن دو میان کاشی ها در زمینه سفید گنجانده شده است:

عمل سلطانی قمی

جرزهای دو طرف و پیشانی و لچکی های این سردر با کاشی معرق و نقش و نگارهای ظریف و عالی آراسته شده که در این میان نقش گلدان با دو طاوس در پایین جرزها و شاخه و گل و بوته بالای آن از ظرافتی خاص برخوردار است. در پیشانی سردر- میان لچکی های دو سو- در دو ترنج بزرگ هر یک چهار نام «محمد» و چهار «علی» به خط سفید به شکل «متعاکس» رسم شده است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 78

بقعه فتحعلی شاه [تصاویر 50- 51]:

در یکی از بقاع ضلع شمالی صحن عتیق که در غرب ایوان شمالی و پیوسته به آن قرار دارد فتحعلی شاه قاجار به خاک رفته است. آرایش های این بقعه از آثار هنری نفیس دوره قاجار است.

بقعه با محیط 21 متر هشت ضلعی با صفه هایی در هر سو، و آرایش بدنه در بالای ازاره تا سقف گچ بری برجسته با نقش و نگار و گل و بوته است. در شمال مقبره با فاصله سه درگاه دو طبقه گچ بری و آراسته آسایشگاهی به پهنا و درازای 3 در 5 متر قرار دارد که درهای نورگیر آن بالای حجرات جنوبی مدرسه فیضیه گشوده می شود.

جلو مقبره ایوانی

به بلندی بیش از 10 و دهانه و پهنای 6 در 2 متر با سقف مقرنس و بدنه گچی ساده قرار دارد که در بغله و اسپر آن سنگ نبشته هایی با این متن ها دیده می شود (به ترتیب از بغله چپ درگاه تا بغله راست):

1- سنگ نبشته بغله شرقی: «هو الحی الذی لا یموت

شاها شدی از جهان، جهان بی تو مباددر پیکر چاکران روان بی تو مباد

در عهد تو هرگز دل ناشاد نبوداکنون دل خلق شادمان بی تو مباد

*

خاقان که جهان را ز عدالت آراست آسایش خلق را چنان دید که خواست

پاداش عمل بین که از این پس جاویدخود شد ز جهان و نام نیکش برجاست

تربت پاکان، ج 1، ص: 79 خاقان که جهان به رایگانش دادندچون داد امان به خلق امانش دادند

گفتند که این نتیجه معدلت است این مرتبه در جزای آتش دادند

*

خاقان که همه ملک جهانش دادنددر خسروی آنچه خواست آنش دادند

با خلق خدای چون نکوکاری کردبردند و بهشت جاودانش دادند

» 2- سنگ نبشته اسپر چپ درگاه، در متن: «اعمال خیری که در دولت عهد خاقان مبرور به ظهور رسید و قدری در این سنگ نوشته شد

کُلُّ شَیْ ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ

جهان باز بازیچه نو نمودشهی برنشاند و شهی در ربود

چو فتح علی شه بپرداخت گاه محمد شه آراست تاج و کلاه

مبندش دل آن را که دلبند نیست پذیرای رأی خردمند نیست

بسی ناسزاوار و نادلکش است جهانی که فتحعلی شه کش است

چو پنجاه شد با هزار و دویست ستاره ابر خاکیان خون گریست

همی باصفهان ترک شاهی بگفت به خاک قم اندر به شاهی بخفت

به دارای نو باد دوران به کام به شاه کهن دار ملک السلام

تربت

پاکان، ج 1، ص: 80

کتبه محمد حسین اصفهانی

عمل محمد حسین حجارباشی الاصفهانی

وفات شب جمعه نوزدهم شهر جمادی الثانی. دفن در شب جمعه سوم شهر رجب 1250».

(بر ترنج های گرداگرد سنگ نبشته به عنوان حاشیه:)

«اللّه/ محمد/ علی/ فاطمه/ حسن/ حسین/ علی/ محمد/ جعفر/ موسی/ علی/ محمد/ علی/ حسن/ مهدی

در دار الخلافه:/ مسجد سالاری/ مسجد خان مروی/ مسجد مادر شاه/ مدرسه صدر/ مدرسه دار الشفا/ مسجد میرزا مسیح/ مسجد شاه/ مسجد حاج علی/ مسجد حکیم رشتی/ مسجد میرزا موسی/ مسجد یونس خان/ بی بی زبیده/ بی بی فاطمه/ امام زاده جی/ امام زاده داود/ مسجد خان سالار/ مسجد کرمان/ مسجد دار العباده یزد/ مسجد کرمانشاه/ مسجد زنجان/ مسجد تبریز/ مدرسه بالای شاهرود/ بند شوشتر/ مدرسه بروجرد/ کاروانسرای ری/ کربلای معلی:/ ضریح سید الشهدا/ آینه روضه/ آینه ایوان/ قندیل طلا/ مناره طلا/ تعمیر خیمه گاه/ مدرسه حضرت/ ضریح نقره حضرت عباس/ کتیبه کاشی/ کاظمین علیهما السلام:/ ضریح نقره/ پرده مروارید/ علم مروارید/ جقه مرصع/ گنبد طلا/ ایوان طلا/ قلعه شاه نجف/ مدرسه شاه نجف/ حمام شاه نجف/ قندیل شاه نجف/ تعمیر گنبد نجف/ جقه مرصع/ حضرت عبد العظیم:/ ضریح نقره/ مدرسه حضرت/ امام زاده قاسم/ امام زاده زید/ سامرا:/ گنبد صاحب الزمان/ مدرسه حضرت/ سقاخانه/ معصومه قم:/ علی بن جعفر/ خاک فرج/ ضریح نقره/ گنبد طلا/ ایوان طلا/ مدرسه فیضیه.

به اهتمام بنده درگاه سهراب»

3- سنگ نبشته اسپر راست، در متن:

«دادگر فتحعلی شاه که بودمظهر رحمت حق ناصر دین

تا چهل سال به عز و اقبال بد به اسلام نگهبان و معین

تربت پاکان، ج 1، ص: 81 راند موکب به صفاهان از ری به گه تیر مه آن شاه مهین

در جمادی دوم نوزدهم شب آدینه به هنگام پسین

ناگه از هاتف

غیبی بشنودابشروا الجنه از روی یقین

مرغ روحش ز سعادت آبادکرد پرواز سوی علیین

چون همایون تن پاکش در قم سوم شهر رجب گشت دفین

کلک غرقی پی تاریخ نگاشت سنه الف و مأتین و خمسین

کتبه احمد بن محمد نصیر الرضوی

عمل استاد محمد علی حجار قمی»

در حاشیه:

خاقانم و یک جهان گناه آوردم در حضرت معصومه پناه آوردم

مهر نبی و حب علی را یا رب بر درگه کبریا گواه آوردم

*

خاقانم و وامانده ز دیهیم و کلاه ز اورنگ خلافت شده دستم کوتاه

اندر حرمت به مسکنت جسته پناه یا فاطمه اشفعی لنا عند اللّه»

4- سنگ نبشته بغله غربی:

«خاقان که زمانه را مهین داور بودبر تارک جمله خسروان افسر بود

دیهیم خلافت به محمد شه دادزی رحمت حق شتافت کش درخور بود

*

خاقان که ز معدلت جهان کرد آبادداد دل خلق را به دلخواهی داد

تربت پاکان، ج 1، ص: 82 چون رخت ز اورنگ خلافت بربست ایزد در رحمتش به رخ بازگشاد

*

خاقان که بهشت سرنوشتش آمداز طینت پاک خوش سرشتش آمد

خرمن خرمن عطای غفاری یافت این موهبت از حاصل کشتش آمد

*

این بقعه کز آئینه نگارین آمدخود رشک نگارخانه چین آمد

قرغی پی اتمام چو تاریخش جست الف و مأتین و خمس و خمسین آمد»

در مدخل و دو جانب بقعه سه در منبت نصب است که بر هریک ابیاتی به نستعلیق نوشته شده است به این ترتیب:

1- بر در مدخل بقعه (آغاز از حاشیه چپ لنگه چپ):

«به امر شاه زمان داور فرود و فرازز افتخار جهان این در رواق افراز

به عهد خسرو عرش آستان محمد شاه که ذکر امنش و از هشت خلد نعمت و ناز

که یاد عهدش و از نه سپهر

برگ و نواکه خسروانش به درگه نهاده روی نیاز

بزرگ بار خدایی که از خدای بزرگ ز هرچه بار خدایان به داوری ممتاز

لطیف عنصرش از نور ذات بی سایه؟؟؟- رید گوهرش از فرفرد بی انباز

توان به ذات ز عقل نخست بردش پی بلی شدن به حقیقت توان ز راه مجاز

تربت پاکان، ج 1، ص: 83 تطاولی نرسد تا به صعوه در عهدش به احتیاط فرو دوختند دیده باز

ز مضجع شهی این کاخ خلد را همدم ز مرقد مهی این بقعه عرش را همراز

دمی هزار طوافش ز زائران به عراق به سال یک ره اگر طوف محرمان به حجاز

ستوده فتحعلی شه که در جهان و جنان مواد برده سجودش. مجردات نماز

خجسته معتمد الدوله آن که کینش و مهربه دین و دولت دشمن گداز و دوست نواز

جهان جود منوچهر خان که بخشد زربرون نرفته هنوزش سبیکه از دم گاز

ز امر او چو ازین در بدین حرم زیورز حکم وی چو از این در به این حریم طراز

دبیر عقل به اثبات سال تاریخش نگاشت این در عالی ز معتمد شده باز»

2- بر در غربی (آبدارخانه):

«در زمان خسرو غازی محمد شه که هست تیغش اندر روز کین انباز تیغ بو تراب

آفتاب خسروان گیتی ستانی کو گرفت مشرق و مغرب بدان سرعت که گیرد آفتاب

تف توپش هرکجا خون مخالف نیل خیزسیل خیراتش بدیدم آیه شی ء عجاب

زین نبیره در جنان بالیده جان پاک جدزین پسر نازیده در فردوس جان پاک باب

از پدر آمد سیاوش وشن ز جد کاوس کوس حبذا کیخسروی کارد به بند افراسیاب

این حرم کز پایه آمد مهبط روح القدس مضجع پاک ... داور مالک رقاب

تربت پاکان، ج 1، ص:

84 پایه درگاه او راز آسمان است احترازشمسه ایوان او را ز آفتاب است اجتناب

دادگر فتح علی شه آن که از لوح و قلم شاه فرد انتخاب اندر جهان یابی کتاب

آستین افشان چو شد زین خاکدان از سوک اوچرخ را تا دامن محشر ببین نیلی ثیاب

این همایون در ز امر شاه خورشید احتشام گشت زیب این رواق از خان مریخ احتساب

اعتماد دین و دولت کز ضمیر صائبش ملک و ملت را کمال و دین و دولت را نصاب

خان کیوان در منوچهر آن که از فر ملک چرخ زنگاری خیامش روشنان زرین قباب

یافت چون زین در طراز این بقعه فرخ که گشت محرم از حرمت حریم کعبه این ایدر جناب

از پی تاریخ سالش ز در قم پیرخردکین در کعبه مقام از داور جنت مآب

1257»

3- بر درب شرقی (فاصل میان این بقعه و بقعه قهرمان میرزا):

«این در که کعبه اش ز شرف اندر اعتکاف فردوسش از علا به قصور اندر اعتراف

درگاه خسروی که فلک را درش مناص دربار داوری که ملک را درش مطاف

شاهنشهی که از مه و خورشید رایتش مه انخساف یافته خورشید انکساف

فتحعلی شه آن که ملوک و ملایکش آورد در جهان و جنان گرد در طواف

تربت پاکان، ج 1، ص: 85 در فرش خاکیان به رواقش در ازدحام از عرش قدسیان به طوافش در ازدحاف

خان خجسته چهر منوچهر خان که مهررویش در استتار چو رایش در انکشاف

اکفی الکفات معتمد الدوله کز سخاناداده کن فکان کف کافیش را کفاف

در رتبه ایست یوسف قدرش که ایدر اوزالیست چرخ و مهر به دست اندر این کلاف

محکم به دستیاری او پای اعتدال کوته ز پایمردی او دست اعتساف

امرش کند به گوهر

اجرام اختلال منعش برد ز عنصر اضداد اختلاف

رنجور ملک را به تن از رای او توان سرسام خصم را به سر از تیغ او رعاف

از امر او که همچو قدر نی درش بدااز حکم او که همچو قضا نی درش خلاف

شد افتتاح این در خاتم که تا ابدایمن ز انسداد و مصون باد ز انصراف

تاریخ سالش از خردم شد سؤال و گفت بر این در از مقام در کعبه در طواف

1257»

در میان بقعه خاکجای فتحعلی شاه است که قطعه سنگی نفیس از مرمر به درازا و پهنای 40/ 1* 25/ 2 متر بر آن قرار دارد. روی این قطعه سنگ پیکره شاه را به برجستگی چند سانتی متر برآورده اند. نقش و نگارهای روی سنگ و پیکره شاه ظریف و زیبا و هنرمندانه ساخته و پرداخته شده است.

بالای این سنگ در میان، نام شاه و روبه روی چهره او این عبارات به

تربت پاکان، ج 1، ص: 86

نستعلیق ریز خوانده می شود:

«از نتایج افکار ابکار طبع گوهر بار شاهنشاه دین پناه ابد اللّه ملکه و دولته:

از جان گذشته ایم و به جانان رسیده ایم از درد رسته ایم و به درمان رسیده ایم

ما را به سر توقع سامان خویش نیست کز سرگذشته ایم و به سامان رسیده ایم»

گرداگرد سنگ با پهنای ده سانتی متر ابیات زیر به نستعلیق- و در میان آنها بر ترنج هایی نام های پروردگار به خط ثلث- نوشته شده است:

«سپاس تو ای پاک پروردگاربه جان اندرم تا به روز شمار

به یکتائیت هرکه را رای نیست خرد را به مغز اندرش جای نیست

پدیدار کردی پی نیک و زشت به محشر دو در از جحیم و بهشت

ز تو خاک پیغمبر پاک شداز این خاکدان پا بر افلاک

شد

به جای نبی برنشاندی علی ز نسل علی یازده تن ولی

به دل مهر ایشان چو جان پرورم بر این هستم و هم بر این بگذرم

مرا برنشاندی به تخت شهی به رویم گشودی در فرهی

مرا ملک ایران و توران زمین سراسر سپردی به تیغ و نگین

به آرامشم این سرای سپنج که جای شکنج است و تیمار و رنج

تربت پاکان، ج 1، ص: 87 چو خرم بهشتی برآراستی بدان زیب و زینت که خود خواستی

عجب نبود از لطفت ای کردگارکه در هر دو گیتی بوم شهریار

از این گفت من بخردان برخوردندکه از دانه ای ره به خرمن برند»

پایین تصویر شاه در متن سنگ، نزدیک حاشیه مزبور نام هنرمندی که پیکره شاه را ترسیم نموده است (عبد اللّه خان نقاش باشی اصفهانی) به این صورت به نستعلیق ریز:

کمترین بنده شه عبد اللّه

و در میان حاشیه پایین بر ترنج هایی نام دیگر هنرمندانی که در تهیه این اثر هنری سهیم بوده اند به این صورت ها:

ناظمه محمد تقی علی آبادی (گوشه راست)

کاتبه زین العابدین کاشانی (میان)

العامل محمد حسین حجارباشی (گوشه چپ)

ثبت است.

بر دیوار زاویه شمال غربی بقعه، قطعه سنگی دیگر از مرمر به درازا و پهنای 80/ 2* 30/ 1 متر مشتمل بر خلاصه زندگی فتحعلی شاه و شرح کارهای او نصب است . این متن را فاضل خان گروسی از کلام الملوک میرزا تقی علی آبادی برگزیده است. در پایین لچکی راست بالای این قطعه سنگ عبارت «راقمه محمد حسین

تربت پاکان، ج 1، ص: 88

الطهرانی»، و پایین لچکی چپ عبارت «حجاری استاد محمد حسین» به چشم می خورد.

بقعه محمد شاه [تصاویر 52- 57]:

مقبره محمد شاه قاجار در ضلع غربی صحن عتیق پیوسته به بنای کنونی مسجد بالاسر نیز از

آثار نفیس هنری دوران قاجار است جز آنکه قسمتی از آرایش ها و تزیینات آن به گذشت زمان از میان رفته است.

این بنا با محیط حدود بیست و یک متر و بلندی 10 متر هشت گوشه با چهار شاه نشین دو طبقه در جهات اصلی است که آرایش همه آنها گچ بری و نقش و نگار رنگ آمیزی شده است. سقف مقرنس گچی آینه کاری است که با طلا و لاجورد به سبکی خوش آراسته شده و زیر آن بدنه های قسمت شانزده ضلعی قاعده سقف نیز بر همین قیاس با نقش و نگار و نورگیرهای آن با مشبک های گچ بری زیبا پوشیده شده است.

در پایین قسمت شانزده ضلعی کتیبه ایست به نستعلیق که پشت آینه نوشته شده و مشتمل بر هشت بیت است. بیشتر این کتیبه سالم است جز آن که به مرور زمان آینه ها تیره شده و تا گردگیری و اصلاح نشود متن درست ابیات را نمی توان تشخیص داد.

در فاصل میان دو طبقه صفه های چهار سو، در کمرگاه بقعه هشت تصویر رنگین و نفیس نقاشی پشت آینه قرار داده شده است این چنین:

ضلع جنوبی: شاه اسماعیل صفوی/ شاه عباس

ضلع شرقی: شاه طهماسب/ شاه سلیم

ضلع غربی: فتحعلی شاه/ آقا محمد خان

تربت پاکان، ج 1، ص: 89

ضلع شمالی: عباس میرزا/ محمد حسن خان قاجار

در زوایای فرعی در پیشانی صفه های شرقی و درهای خاتم غربی بقعه، بر هر یک بیتی به خط نستعلیق بر آینه نوشته شده که متن هر یک چنین است:

شمال غربی:

در روزگار دولت دارای تاج بخش سلطان عصر ناصر دین سایه اله

جنوب غربی:

میرزا تقی اتابک اعظم امین ملک کهف امم امان خلائق امین شاه

جنوب شرقی:

معمار رأی همت عالیش برفراشت این بقعه مبارکه خلد جایگاه

شمال شرقی:

شوکت سؤال

کرد ز تاریخ و چرخ گفت مسجود باد مضجع دارای دین پناه

در مدخل ورود بقعه از صحن عتیق و درگاه غربی آن، همچنان که پیشاپیش صفه های گرداگرد بقعه، درهایی خاتم با کتیبه هایی پیرامون هر یک نصب بوده که اکنون برخی از آن درها برجای نیست و کتابه و تزیینات خاتم کاری باقی نیز بیشتر فرو ریخته است. این است بیت آغاز کتابه در درگاه غربی- که مدخل بقعه مهد علیاست- در بالای لنگه راست:

این آستان کراست که از آسمان برست وین بارگه که دربانش خاقان و قیصر است

در کتابه میان همین در بازمانده نوشته ای به این شکل خوانده می شود:

تربت پاکان، ج 1، ص: 90

«به عهد دولت ناصر الدین شاه به جهت بقعه جنت فراز محمد شاه قاجار/ ... اتابک اعظم میرزا تقی خان ...»

روی خاکجای محمد شاه در میان بقعه قطعه سنگی مرمر به درازا و پهنای 70/ 2 در 40/ 1 قرار دارد که بر آن پیکره شاه را به برجستگی چند سانتی متر برآورده اند با این دو رقم درون دو ترنج کوچک در پایین آن بر لبه دو سو:

«تربیت یافته محمد شاه رضوان مکان سید حسین/

عمل کمترین بنده درگاه محمد علی الاصفهانی سنه 1270»

و این دوازده بیت به نستعلیق گرداگرد سنگ:

«خدیو جهان شاه یزدان پرست که بودش سپهر برین زیردست

محمد شه آن شاه انجم سپاه که بودش فلک تخت و پروین کلاه

هزار و دو صد سال با شصت و چارچو از دور هجرت بشد روزگار

پس از چارده سال فرماندهی جهانداری و فر شاهنشهی

ششم روز شوال بنهفت چهرتنش در زمین شد روان بر سپهر

سپهری نهان گشت در زیر خاک فرو رفت خورشیدش اندر مغاک

به گل شد علی رغم آن

کس که گفت که خورشید بر گل نشاید نهفت

خطا گفتم او زنده بر تخت زرنشسته است لیکن به شکل دگر

نه یک گلبن است آن که در هر بهارگلی چون گل رفته آرد به بار

تربت پاکان، ج 1، ص: 91 ز شمعی چو شمع دگر برفروخت نیاری سخن گفت کان شمع سوخت

که شمع نخست است گر تا قیام دو صد شمع روشن کنی زان مدام

الهی که این شمع بیگانه سوزبود تا شب حشر گیتی فروز»

*** پیوسته به بقعه محمد شاه، در غرب آن، بقعه همسر او مهد علیای سوم مادر ناصر الدین شاه قرار دارد که راه آن از درون بقعه محمد شاه است. این بقعه با بلندی چهار متر و نیم و درازا و پهنای 20/ 6 در 50/ 3 آراسته به گچ بری های ظریف با آینه کاری در میان آنهاست که چگونگی آن در تصاویر نمایان است.

بر قبر مهد علیا در میان بقعه قطعه سنگی مرمر است به درازا و پهنای تقریبی دو متر در یک متر، با نقش ونگارهای هنرمندانه و نفیس و این ابیات به نستعلیق در متن:

«دخت امیر یگانه قاسم قاجارآن که چو گنجی به زیر خاک نهان شد

راد نیاییش بود فتحعلی شه آن که چهل سال زیب تخت کیان شد

جفت محمد شه آن که همچو سلیمان زیر نگین اندرش زمین و زمان شد

ما در صاحب قران عصر که ملکش از ملک العرش با هزار قران شد

شه پسر و شه نیا و شاهش شوهرخود نه شگفتی بود که شاه زنان شد

تربت پاکان، ج 1، ص: 92 مغفرت و رحمت از خدای طلب کردسوی جنان رفت و هرچه خواست همان شد

رفته نود از پس هزار و

دو صد سال رو به محمد خدیجه ای ز جهان شد

1290»

در دو ترنج کوچک میان ابیات بالا:

کتبه العبد/ غلامرضا سنه 1296

زیر ابیات در مربعی مستطیل بر لبه مرقد:

«عمل حاجی محمد علی حجار طهرانی و میرزا علی اکبر حجار ولد مشار الیه»

بالای سنگ در صدر ابیات بالا درون یک بیضی ظریف به نستعلیق درشت:

هو الحی الذی لا یموت

و بر لبه زیرین بیضی به نستعلیق ریز:

«به حسن مراقبت جناب جلالت مآب عضد الملک علی رضا خان قاجار دام مجده العالی اتمام یافت»

گرداگرد متن سنگ حاشیه ای است که بر آن به خط ثلث ابیات عربی مشهور

«الهی بنبی عربی و رسول مدنی» را برآورده اند.

پیوسته به این بقعه در جهت غربی آن مقبره ای دیگر است از شاهزادگان قاجار که میان این دو، چند درگاه گچ بری ظریف فاصل است. پوشش این مقبره کم عرض دوم نیز مانند مقبره مهد علیا و تزیینات آن دو مشابه است.

بقاع دیگر صحن عتیق:

قرینه بقعه محمد شاه در سوی دیگر ضلع غربی صحن عتیق بقعه منوچهر خان معتمد الدوله گرجی ارمنی- حکمران اصفهان در میانه و نیمه دوم قرن گذشته-

تربت پاکان، ج 1، ص: 93

با محیط و ارتفاعی همانند مقبره محمد شاه، و با شاه نشینی در عقب بقعه قرار دارد که نقش و نگار سنگ های مرمر ازاره و تصاویر بدنه آن هنرمندانه، و سقف آن مقرنس آینه با شمسه ای گچ بری در میان است. کتیبه هایی که گرد بقعه و درهای منبت آن بوده است بیشتر فرو ریخته و سه ماده تاریخ که از پایان سه کتیبه از آن جمله برجای مانده است چنین است:

انجام کتابه کمربندی بقعه:

پی تاریخ اتمامش بهار آورد این مصرع ز داود فلک چاکر بقم این بقعه شد برپا

انجام کتابه گلوبند

گنبد:

کلک کوکب زد رقم تاریخ سالش را که بادجایگاه معتمد دائم بفردوس برین

پایان کتابه گرداگرد یکی از درهای خاتم:

چو انجم به تاریخ این در بگفت در بقعه معتمد شد پدید

1264

*** قرینه بقعه فتحعلی شاه نیز در سوی دیگر ضلع شمالی صحن عتیق بقعه میرزا حسن خان مستوفی الممالک پدر میرزا یوسف صدر اعظم آشتیانی قرار دارد که در خصوصیات بنا همانند بقعه فتحعلی شاه و با گچ بری های برجسته آراسته است. این ابیات در کمربند ایوان سردر بقعه به خط نستعلیق نوشته شده و مربوط به دوره شاهی فتحعلی شاه است:

تبارک اللّه ازین روضه بهشت سرشت که سرزند شرف خاکش از سرشت بهشت

ز بهر آستر فرش آستانش بودکه تار اطلس افلاک دست قدرت رشت

شد از ارادت خسرو ز گنبد عالیش چو آفتاب عیان صد هزار زرین خشت

تربت پاکان، ج 1، ص: 94 ستوده فتحعلی شه که در حدیقه دل به جز نهال هوای نبی و آل نکشت

دعای دولت او باد در صباح و مساءدرود شیخ حرم با سرود پیر کنشت

*** در بقعه کوچک میان مقبره فتحعلی شاه و راهرو صحن به مدرسه فیضیه، قهرمان میرزا فرزند عباس میرزا و برادر محمد شاه مدفون است که سنگ مرمر روی قبر او اثری هنری است. آرایش گچ بری بقعه نظام الدوله نیز در ضلع جنوبی کنار ایوان طلا شایسته ذکر است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 95

3- صحن نو
اشاره

صحن نو و بزرگ آستانه مقدس در شرق حرم بنای میرزا علی اصغر خان امین السلطان اتابک است. گرداگرد این صحن سی و چند بقعه کوچک و بزرگ بنا شده که مهم ترین آنها بقعه مدفن خود اتابک است با تزیینات آن، پیوسته به ایوان

آینه در ضلع غربی.

صحن نو مرکب از دو قسمت پیوسته است. قسمت بزرگ تر هشت گوشه (اضلاع شرقی و غربی هر یک 60/ 76 و اضلاع شمالی و جنوبی هریک 80/ 46 و چهار ضلع در جهات فرعی هریک 70/ 3 متر) و قسمت کوچک تر به صورت زائده ای در میان ضلع شرقی به شکل پنج گوشه (اضلاع شمالی و جنوبی 10 متر و اضلاع فرعی 80/ 5 متر) گسترش یافته، و در محل گسترش این زائده بر پایه های دوسو، دو مأذنه به بلندی سیزده متر از سطح زمین با محیط 90/ 9 به شکل هشت ترکی بالا رفته که پوشش هر دو، کاشی گرهی با ترنج هایی در میان از نام های مقدس

تربت پاکان، ج 1، ص: 96

اللّه و محمد و علی است.

گرداگرد صحن، بالای ایوان های پیشاپیش حجرات، کتیبه ای از کاشی خشتی زمینه لاجوردی به عرض 50 سانتی متر هست که طول آن در مجموع از دویست و پنجاه متر درمی گذرد و بر آن دو قصیده از فتح اللّه شیبانی کاشانی- مصرعی به نستعلیق سفید و مصرعی طلایی- نوشته شده است. قصیده اول از کنار درگاه ورود این صحن از صحن عتیق، پیوسته به ضلع شمال غربی آغاز شده و کنار ایوان شرقی پایان گرفته، و سپس قصیده دوم از سوی دیگر ایوان تا پایان ضلع شمال شرقی کتیبه شده است [تصاویر شماره 58- 61]:

چنین است قصیده نخست:

«زمین شد از دو بنا رشک آسمان برین یکی بنای خلیل و یکی بنای امین

خلیل رحمن گشت او بدان بنای قویم امین سلطان گشت این بدین بنای متین

یکی به مکه و آن کعبه خدای بزرگ یکی دگر به قم و جای بضعه یاسین

بدان

نماز برد هر کراست دین درست بدین نیاز برد هر کراست رای رزین

به روزگار بناها بسی نهادستندولی نه چونین محکم نهاد و خوب آیین

رواق و طاقش بر آسمان نهاده اساس زمین و خاکش بر فرق فرقد و پروین

خزینه های فراوان هزینه گشته بر آن اگرچه کرده در آن گنج نام نیک دفین

کسی که باز بماند به دهر از او آثارکجا بماند از ایشان یکی اثر چونین

تربت پاکان، ج 1، ص: 97 جهان رسانده بسی مردمان به عزت و جاه چه زان که باد جهانش همه به زیر نگین

خدای عرش چو با بنده [ای] نظر داردچنین اثرها ماند از او به روی زمین

چنین بنا نه به خلخ در است و نه به طرازچنین اثر نه به چین اندر است و نه ماچین

گر این بنا نگرد سخت شرمسار شودکسی که کرد ایا صوفیا به قسطنطین

تمام خلقت و اصل این بنای و در بر اودگر بناها چون در مشیمه اند جنین

بدین بنا که ز آب وگل این وزیر نهادبه باد رفت همه نام آذر بر زین

در آن بنا سخن از آفتاب و آذر بوددر این بناست همه ذکر مالک الارضین

کجا به بانی او زین بنا که ماند به جای فلک درود فرستد ملک کند تحسین

نه بر به بیهده بر ملک و دین امینش کردخدا یگان ملوک زمانه ناصر دین

کجا به فره شاهنشهی فر است اومیان بیضه کند فرق خاد از شاهین

شهی که گر ز خرد شاه خسروان پرسی خرد چه گوید گوید بیا و شاه ببین

در او حصافت بو ذر جمهر و آصف دیدکه می پیاده شود از کفایتش فرزین

ز مکرمت نظری

کرد سوی او که شد اواز آن نظر به سعادت ز خواجگان مهین

کجا طواف گه روحشان همین خاک است که جسم دختر احمد درو شده است مکین

تربت پاکان، ج 1، ص: 98 دری به خلدبرین زین مکان فراز و تو نیزببینی آن در ارت هست چشم باطن بین

مکان فاطمیان در سپهر عرش خداست و گر به خاک نشان بی چو این مکان گزین

همان که شیعه خاص علی و آل علی است اگر نخفت در این خاک روح اوست غبین

به طوس و قم ز پیمبر دو گوهرند به خاک که خاک زین دو شرف جسته بر سپهر برین

پدرش خفته به طوس است مام او ایدرندیم رضوان آن وین رفیق حور العین

پدر اساس نهاد و پسر به آخر بردکه باد رحمت ایزد بسی بر آن و بر این

چنان که مسجد اقصای را همی داودبنا نهاد و سلیمانش برفزود آذین

اگرچه بقعه آنجا ز پیش بود به پای ضریح آن سیمین بود و قبه اش زرین

بنا مگو که عروسی است کاسمان بلندبهشت و طوبی و کوثرش می کند کابین

کنون به فر شهنشاه عصر و فضل اله وزیر صدر نشان است و بدر صدرنشین

پدرش بود به سلطان امین و سلطان خواست پس از پدرش به حشمت فزاید و تمکین

فزود نک همه خواجگان به خدمت اوبه فخر بسته میانند از کهین و مهین

کسی که شاه سوی او نظر کند نه شگفت اگر زمانه ببندد بر اسب بختش زین

که گر اثر نهد این گونه می نهد به جهان کجا اساسش محکم تر از دژ رویین

تربت پاکان، ج 1، ص: 99 مؤید است به روح القدس ز ایزد پاک وز آب و خاک مقدس سرشته است و

عجین

چه آیتی به ازین کو نهد چنین آثارکه بازماند از او تا به روز بازپسین

کجا خرد بتواند قیاس چرخش کرداگر کنی به مثل کوه و بحر را تخمین

علی اصغر اگر نام دارد او ز پدرعلی اکبر یارش بود به علیین

بدین علی همه ارواح می دعا گویندبه خاصه روح علی بن جعفر و یقطین

گناهکار اگر سوی او پناه بردحرام گردد بر او مهالک سجین

و گر کسی بنشیند به زیر سایه اوبه هیچ غم نکند خاطرش زمانه حزین

دو صف فرشته شب و روز اندر اوست به پای صفی به سوی یسار و صفی به سوی یمین

به شهریار جهان و بدین بزرگ وزیرصفی دعا کند و صف دیگری آمین

بنای او چه به آخر رسید و گشت تمام خدای حافظ آن کرد جبرئیل امین

بدین دلیل همی تا جهان به جای بودبه پای خواهد بود این بنای نغز چنین

و گر بخواهد روزی قضا به خاک رودنباشدش به جز این خاک بستر و بالین

به دین پاک و دل پاک و رأی و خاطر پاک خدای پاکش باشد همیشه یار و معین

درین کتیبه هم از بحر طبع شیبانی کشد به رشته سر کلکش این لئال ثمین تربت پاکان ؛ ج 1 ؛ ص100

تربت پاکان، ج 1، ص: 100 که نه بنایی ازین به کسی تواند کردنه هم ثنایی از این گونه محکم و شیرین

همیشه تا نبود آب را گرانی خاک همیشه تا که نماند به لاله بر نسرین

به باغ ملک رخ او چو لاله تازه و تربه کام دولت کارش همه چو ماء معین»

در پایان این قسمت کتیبه و در ردیف آن کنار ایوان شرقی

صحن ترنجی است که در بالا و پایین آن این عبارت و در میان، بیت زیر به نستعلیق ریز نوشته شده است:

«سررشته دار این بنا آقا میرزا سید تقی بن میرزا سید هاشم بن حاجی میرزا طاهر مستوفی تفرشی

دارد از حضرت معصومه طمع روز جزاکه شفیعش شود از لطف و کرم نزد خدا»

قصیده دوم چنین است:

«چو مرد پرهنر افتاد و بخت بودش یارچنین بماند از او در جهان به جای آثار

کجا به درگه او برنهد فرشته جبین کجا به سایه او آسمان برد زنهار

به روزگار نگردد عزیز هرکه نکردبه دست خویش همی خوار درهم و دینار

کسی که درهم و دینار خوار مایه گرفت ازو به جای بماند چنین اثر بسیار

ز زر سرخ خردمند نام جوید و بس که نام عز نبرد هرکه زر نسازد خوار

ولی اگر نبود فر ایزدی با مردهمی زند به در گنج خویش بر مسمار

نه در دلی نهد از مکرمت به جا اثری نه در گلی نهد آثاری او به نقش و نگار

تربت پاکان، ج 1، ص: 101 اثر به دهر بسی مانده اند لیک نماندچنین اثر که در او عقل گم کند هنجار

کدام اثر که همه روز جبرئیل امین به پر خویش برد گردش از در و دیوار

کدام اثر که به هر سر که سجده برد در اوهمی درود فرستد محمد مختار

کدام اثر که به هر تشنه [ای] که خفت در آن به دست خویش دهد آب حیدر کرار

کدام اثر که غباری که زو بلند شودبه دیده برکشد از فخر گنبد دوار

چنین اثر که نهد جز کسی که حشمت اوبه دین و دولت از این گونه کرده است هزار

بدین بنا و بدین کارهای فرخ اوست که برگزید شه او را از این همه اخیار

مظفری ملکی خسروی خداوندی که شد زمانه به فرش همه بهشت و بهار

به روزگار همایون و عهد فرخ اوزمین ز چرخ برافزود رتبت و مقدار

ستوده [ای] که به دربار هیچ شاه نبودچنین وزیر نکوسیرت و نکوکردار

چنین بنا که توانست بر نهاد جز اوکه خیره گردد ازو دیده اولو الابصار

به ویژه آن که بدین خاک ازین بزرگ وزیرچنین بنایی برپا شد آسمان کردار

بنا نه گوئی یک لخت از بهشت برین فروکشیده و اندر زمینش داده قرار

رواق هاش چو افلاک بی فساد و خلل عمادهاش چو البرز محکم و ستوار

تربت پاکان، ج 1، ص: 102 نه جنت است و چو جنت مقام رحمت حق نه کعبه است چو کعبه است قبله ابرار

به پاک تربت دخت رسول کرده است این علی بن ابراهیم فخر آل و تبار

به بخت و سال جوان و به رأی و دانش پیرز اسب جهل پیاده به رخش عقل سوار

به سوی او نظر مردمان پاک نظرپناه سالک و درویش و ملجأ زوار

عزیز کرده خدا نام او به هر دو جهان که خوار کرد بدین کار خیر زر عیار

یگانه در همه فضل است و فضل ایزد بین که فضل او بفزاید به مهر هشت و چهار

اگر به مملکت ایدون امین سلطان است امین یزدان است او به حکمت و اسرار

هزار سر الهی نهفته در دل اوکه زان یکی نه فزون گفته اند بر سردار

به سر شاه و به سر اله اوست امین به جان و دلت ز بو نصر این سخن بسپار

از آن شه از پدرش عز و جاه او

افزودکه دید فخر پدر گشت او به علم و وقار

پدر درخت بدو این وزیر یار درخت پدر صدف بد و این خواجه لؤلؤ شهوار

هر آینه ز صدف خوب تر بود لؤلؤچنان که خوب ترند از درخت ها اثمار

امیدم آن که ز یزدان ز مکرمت نظری است بر آن که گفت و بر آن کو نویسد این اشعار

ایا کسی که بدین کاخ بگذری روزی یکی به رحمت ازین رفتگان به یاد بیار

تربت پاکان، ج 1، ص: 103 هزار و سیصد و سه چون گذشت از هجرت به آخر آمد این قصر و این بلند حصار»

و پس از آن در پایان کتیبه آمده است:

«به سعی و اهتمام مقرب الحضره العلیه آقا میرزا عبد المولی به اتمام رسید. راقمه میرزا آقا»

*** در این صحن گذشته از ایوان آینه- که وصف آن با بنای حرم گذشت- سه ایوان دیگر در اضلاع شرقی و شمالی و جنوبی از درون، با سه سردر به موازات هریک از بیرون، و دو ایوانچه- به عنوان درگاه راهرو- در دو سوی ایوان آینه در ضلع غربی هست که همه با کاشی کاری و مناره هایی کوتاه آراسته شده و از آن جمله ایوان شرقی از آثار نفیس هنری است که در زیر نخست از آن و سپس از دیگر ایوان ها و سردرها وصف می شود.

ایوان شرقی [تصاویر 62- 63]:

این ایوان که رویاروی ایوان آینه قرار دارد با دهانه 80/ 7 و پهنای 30/ 7 و بلندی 60/ 13 متر، جز در ازاره آراسته به کاشی گرهی طلایی رنگ در سراسر بدنه است که میان حاشیه ای زمینه لاجوردی از کاشی های مشابه قرار گرفته و از زیبایی خاص برخوردار است.

پوشش سقف ایوان مقرنسی لطیف و خوش قطار است که با

همان کاشی های طلایی رنگ، و درون مقرنس ها با نقش گل آراسته شده است. میان مقرنس کاری سقف و آرایش بدنه کتیبه ای سراسری به ثلث سفید در زمینه لاجوردی دیده می شود که متن آن چنین است:

تربت پاکان، ج 1، ص: 104

«روی فی السماء و العالم من البحار انه لما اخرج المأمون علی بن موسی الرضا علیه السلام من المدینه الی المرو سنه مأتین خرجت فاطمه اخته فی احدی و مأتین بطلبه فلما وصلت الی ساوه مرضت فسألت کم بینی و بین قم قالوا عشره فراسخ فامرت خادمها فذهب بها الی قم و انزلها فی بیت موسی بن خزرج بن سعد و الاصح انه لما وصل الخبر الی آل سعد اتفقوا و خرجوا الی ان یطلبوا منها النزول فی ارض قم فسبق بینهم موسی بن خزرج فلما وصل الیها اخذ بزمام ناقتها و جرها الی قم و انزلها فی داره فکانت فیها سته عشر یوم ثم قبضت الی رحمه اللّه و رضوانه فدفنها موسی بن خزرج بعد التغسیل و التکفین فی ارض له و هی التی الان مدفنها و بنی علی قبرها من البواری سقفا الی ان بنت زینب بنت الجواد علیه السلام قبه علیها. و روی فی البحار ان زیارتها تعادل الجنه. قد تم فی سنه 1303. کتبه خادم الروضه الرضویه رجبعلی»

بالای این کتیبه در میان ایوان، زیر مقرنس ها، درون صفحه قاب بندی کوچکی به نستعلیق سفید این مصرع- که زبان حال معمار هنرمند ایوان استاد محمد باقر قمی است- دیده می شود:

«دارم امید محبت ز امین السلطان» نام این استاد هنرمند در ترنج بالای درگاه نورگیر ایوان از دالان ورود صحن به این شرح نوشته شده است:

«عمل استاد محمد باقر

بنا»

جرزهای دو سوی ایوان و پیشانی آن نیز آراسته به کاشی گرهی است که در بالای آن زیر هره لب بام کتیبه ای به ثلث سفید در زمینه لاجوردی مشتمل بر آیات 74- 75 سوره زمر (قال اللّه تبارک و تعالی: وَ سِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ ... تا:

تربت پاکان، ج 1، ص: 105

فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِینَ) با عبارت «قد تم فی شهر شعبان سنه 1303. حرره خادم الروضه الرضویه رجبعلی» قرار دارد.

ایوان جنوبی [تصویر شماره 64]:

در جنوب صحن نو ایوانی دیگر است با بلندی دوازده متر و اند، و دهانه و پهنای 7 در 40/ 4 متر که بدنه و پیشانی و جرزهای آن با کاشی گرهی لاجوردی آراسته شده و سقف آن ساده است. در کمربند ایوان این کتیبه به ثلث سفید دیده می شود:

«روی عن انس بن مالک قال کنت ذات یوم جالسا عند النبی صلی اللّه علیه و آله اذ دخل علی بن ابی طالب علیه السلام فقال یا ابا الحسن الی الی ثم اعتنقه و قبل ما بین عینیه و قال یا علی ان اللّه عز اسمه عرض ولایتک علی السموات و الارض فسبقت الیها السماء السابعه فزینها بالعرش ثم سبقت الیها السماء الرابعه فزینها بالبیت المعمور ثم سبقت الیها السماء الدنیا فزینها بالکواکب ثم عرضها علی الارضین فسبقت الیها مکه فزینها بالکعبه ثم سبقت الیها المدینه فزینها بی ثم سبقت الیها الکوفه فزینها بک ثم سبقت الیها قم فزینها بالعرب و فتح اللّه لهم بابا من ابواب الجنه. و روی صفوان قال کنت عند ابی الحسن علیه السلام فجری ذکر قم و اهله و میلهم الی المهدی فترحم علیهم و قال رضی اللّه عنهم، ثم قال ان

للجنه ثمانیه ابواب واحد منها لاهل قم و هم من خیار شیعتنا من بین سایر البلاد خمر اللّه تعالی ولایتنا فی طینتهم. و روی عن الصادق علیه السلام انه قال ان لعلی قم ملکا رفرف علیها بجناحیها لا یریدها جبار بسوء الا اذابه اللّه کذوب الملح فی الماء. قد فرغ من التحریر فی شهر ربیع الثانی الخادم رجبعلی»

تربت پاکان، ج 1، ص: 106

در قسمت بالای متن این کتیبه، گرداگرد، آیه الکرسی به خط کوفی آبی رنگ ریز افزوده شده که با «اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» آغاز می شود و به «لَا انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ» پایان می پذیرد. بالای درگاه ورود، میان ترنجی، عبارت «یا غفار الذنوب و یا حبیب اللّه (!) ادرکنی. سنه 1303»- که گویا ایمائی به نام بناکنندگان یا آرایشگران ایوان است- به نستعلیق ثبت است.

در پیشانی ایوان بر لچکی های دو سو- میان دو ترنج- عبارت «یا حنان» در زمینه سفید و کنار آن در قاعده مناره ها در دو سو عبارت «نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِیبٌ»، و در بالای ایوان زیر هره لب بام این ابیات به نستعلیق سفید- با نام ناصر الدین شاه در میان به خط طلایی- دیده می شود:

«در زمان دولت دارای عصرناصر الدین شه خداوند کریم

ساخت این بنیان امین سلطان رادبر نیاز بضعه موسی الکظیم

پور ابراهیم علی اصغر نموداین بنا را برتر از عرش عظیم

1305»

ایوان شمالی [تصویر شماره 65]:

در شمال صحن نو نیز ایوانی دیگر است مانند ایوان جنوبی در سبک بنا و تزیین، جز آن که متن کتیبه کمربندی خط ثلث این ایوان چنین است:

«روی عن عده من اهل الری انهم دخلوا علی ابی عبد اللّه علیه السلام و

قالوا نحن من اهل الری فقال مرحبا باخواننا من اهل قم فقالوا نحن من اهل الری فاعاد الکلام، قالوا ذلک مرارا فاجابهم بمثل ما اجاب به فقال علیه السلام ان للّه

تربت پاکان، ج 1، ص: 107

حرما و هو مکه و ان للرسول حرما و هو المدینه و ان لامیر المؤمنین حرما و هو الکوفه و ان لنا حرما و هو قم و ستدفن فیها امرأه من اولادی تسمی فاطمه من زارها وجبت له الجنه. و روی ان رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلم لما اسری رأی ابلیس بارکا بهذه البقعه فقال له قم یا ملعون فسمیت بذلک. و روی عن ابی عبد اللّه جعفر بن محمد الصادق علیه السلام انه قال اذا اصابکم بلیه و عناء فعلیکم بقم فانه مأوی الفاطمیین و مستراح المؤمنین.

و روی عن ابی الحسن علی بن موسی الرضا انه قال ان للجنه ثمانیه ابواب واحد منها لاهل قم. قد فرغ من التسوید رجبعلی الخادم المشهدی فی سنه 1303»

متن کتابه خط کوفی ردیف بالای این کتیبه به خط آبی چنین است:

«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً. اللهم صل علی محمد النبی و الوصی و البتول و الحسنین و السجاد و الباقر و الصادق و الکاظم و الرضا و التقی و النقی و العسکری و صاحب الامر و العصر و الزمان صلوات اللّه و سلامه علیهم اجمعین.

اللهم ان هؤلاء ائمتنا و سادتنا و قادتنا و هداتنا و رعاتنا.

اللهم وفقنا لطاعتهم و ارزقنا شفاعتهم و احشرنا فی زمرتهم و اجعلنا ممن فاز بولایتهم بکرمک»

سپس به خط کوفی ریز در انجام این کتابه،

بالای دو کلمه اخیر:

نمقه رجبعلی الخادم

در پیشانی ایوان بر دو ترنج میان لچکی های دو سو عبارت «یا ابا عبد اللّه» در زمینه سفید، و کنار آن در قاعده مناره های دو طرف ایوان «إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً»، و در بالای ایوان زیر هره لب بام ابیات زیر به نستعلیق سفید در زمینه لاجوردی (و در میان نام ناصر الدین شاه) دیده می شود:

تربت پاکان، ج 1، ص: 108 «عهد ملک ناصر دین آن که یافت کرسی و دیهیم ازو زین و زیب

گشت امین شه و صدر مهین بانی این صحن خوش دلفریب

صادق پروانه به تاریخ گفت نصر من اللّه و فتح قریب

1302

کتبه میرزا آقا»

ایوانچه ها:

در دو سوی ایوان آینه، در ضلع غربی صحن نو- چنان که گذشت- دو ایوان کوچک به عنوان درگاه راهرو، یکی میان صحن نو و صحن عتیق و دیگری میان این صحن و صحن زنانه سابق (مسجد موزه) با دهانه بیش از سه و پهنای یک متر قرار دارد که گرداگرد هریک کتیبه ای به خط ثلث، و روی هریک از پایه های دو سوی آنها دو مناره کوچک و کوتاه (یک زوج) دیده می شود. متن کتیبه ایوانچه شمالی به خط علی اکبر فیض چنین است:

«روی صاحب کتاب المناقب الفاخره فی العتره الطاهره بسنده عن ابن عباس رضی اللّه عنه قال: قال رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله انا مدینه العلم و علی بابها فمن اراد العلم فلیأت الی الباب. ثم قال یا علی انا مدینه العلم و انت الباب کذب الذی زعم ان یصل الی المدینه لامن الباب. بنی هذه نظام المجد تاج الحاج میرزا سید حسین متولی باشی. حرره علی اکبر الفیض فی سنه 1296.

به سعی و اهتمام میرزا علی محمد به اتمام رسید»

متن کتیبه ایوانچه دیگر (جنوبی) نیز چنین است:

تربت پاکان، ج 1، ص: 109

«روی فی البحار عن واسط بن سلیمان عن ابی الحسن علی بن موسی الرضا انه قال ان للجنه ثمانیه ابواب و لاهل قم واحد منها فطوبی لهم ثم طوبی. و روی رجل من اهل الری قال: قال ابو الحسن علی بن محمد بن علی بن موسی علیهم السلام انما سمی قم لانه لما وصلت السفینه الیه فی طوفان نوح قامت و هو قطعه من بیت المقدس. و روی عن الائمه لو لا القمیون لضاع الدین. کتبه الخادم المشهدی رجبعلی 1303»

سردرها [تصاویر 66- 67]:

صحن نو در سه جانب شرق و شمال و جنوب سه درگاه ورود دارد که سردرها در هر سه سو آراسته به کاشی کاری، و بر فراز سردرهای شمالی و جنوبی دو مناره کوچک چند متری و بالای سردر شرقی چهار مناره (دو زوج) است.

در کمربند سردر شرقی این ابیات به نستعلیق سفید:

«به عهد ناصر دین خسرو سپهر وقاربه حول و قوه پروردگار لیل و نهار

ز بهر حضرت معصومه ساخت اندر قم امین سلطان این صحن آسمان مقدار

سرود سید غمخوار بهر تاریخش ز بعد هجرت احمد هزار و سیصد و چار

نمقه میرزا آقا

1304»

و در بالای سردر مزبور این ابیات (با نقش «نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِیبٌ» در ترنج های لچکی های دو سو):

«به عهد خسرو گیتی خدیو ناصر دین که نازد از سر انگشت وی کلاه و نگین

تربت پاکان، ج 1، ص: 110 برای دختر موسی بن جعفر آن که ز قدرسپهر سوده به خاک درش هماره جبین

امین شاه علی اصغر بن ابراهیم عیان نمود به سطح زمین بهشت

برین

چو شد تمام به تاریخ گفت پروانه بنای صحن بکلی بهشت روی زمین

1303»

و بالای درگاه ورود همین سردر میان ترنجی به نستعلیق سفید عبارت:

«انا مدینه العلم و علی بابها

1303»

و در کمربند سردر شمالی این ابیات:

«یا رب به حق پرده نشین دیار قم پاکیزه گوهر صدف اعتبار قم

قم گشته از شرافت معصومه باصفاچون روضه بهشت برین گشته پر ضیا

شاهان به درگهش همه آورده التجابی شک که می رود به بهشت ازره عطا»

و بالای همین ایوان این ابیات (با نقش «یا علی مدد» در ترنج های لچکی های دو سو):

«به عهد ناصر دین شهریار با تعظیم ابو المظفر غازی خدایگان کریم

بنا نهاد به توفیق کردگار این صحن وزیر اعظم علی اصغر بن ابراهیم

چو بهر دختر موسی بن جعفر از سر صدق امین سلطان آراست این ستوده حریم

برای مصدر تاریخ گفت پروانه سیاق کعبه ثانی ز پور ابراهیم

1303»

تربت پاکان، ج 1، ص: 111

و بالای پیشانی سردر جنوبی این ابیات (با نقش نام ناصر الدین شاه در بالا و «بسم اللّه الرحمن الرحیم» در میان پیشانی و «هو اللّه تعالی» میان دو لچکی و «إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً 1302» بر پایه مناره ها):

«به عهد ناصر دین شهریار ملک آرای امین سلطان آراست این ستوده سرای

سرود صادق پروانه بهر تاریخش ببین به ملک قم اینک در بهشت بپای

1303»

دیده می شود (در کمربند سردر جنوبی نوشته ای نیست).

تربت پاکان، ج 1، ص: 112

4- مقابر پادشاهان صفوی
اشاره

چهار تن از شاهان صفوی: شاه صفی، شاه عباس دوم، شاه سلیمان و شاه سلطان حسین در جوار تربت منور به خاک رفته اند که مقابر آنان به روزگار خود بسیار مجلل و معظم بوده و تولیت خاص و اوقافی مخصوص داشته است. چنین است وصف بنا و بازمانده

آثار هریک از این مقابر:

مقبره شاه صفی:

نخستین پادشاهی که از این خاندان در قم به خاک سپرده شد شاه صفی بود که در 12 صفر 1052 در کاشان درگذشت و جسد او به قم نقل شده، در رواق جنوبی حرم مدفون گردید ».

تربت پاکان، ج 1، ص: 113

پیش تر گفته شد که بر فراز قبر شاه صفی بنایی شکوهمند برپا بوده که تزیینات سقف و بدنه آن از میان رفته است . بقایایی از کتابه سراسری پایین مقبره که متن آن سوره جمعه و به خط ثلث محمد رضا امامی اصفهانی بوده است تا اوائل این قرن بر پایه های بنا برجای بوده و در سال 1318 به دستور میرزا علی اصغر خان امین السلطان- چنان که در انجام کتیبه موجود دیده می شود- کتیبه ای نو به جای آن نهاده اند.

در حال حاضر از مقبره شاه صفی جز صندوق خاتم مدفن که در موزه آستانه نگاهداری می شود هیچ اثر برجای نیست. این صندوق اثری است بس نفیس از هنر خاتم کاری و منبت دوره صفوی، که بر گرداگرد هریک از چهار بدنه آن آیاتی از سوره «یس» را تا پایان برآورده اند به ثلث و گویا از همان محمد رضا امامی [تصاویر 68- 70].

مقبره شاه عباس دوم [تصاویر 71- 74]:

شاه عباس دوم در زاویه جنوب غربی حرم در بقعه ای باشکوه به بلندی 12 و درازا و پهنای 8 متر به خاک رفته است . این بقعه دوازده ضلعی است که چهار ضلع آن درگاه ورود به حرم و مسجد موزه و دو رواق جنوبی و غربی حرم، و هشت ضلع دیگر صفه هایی است به بلندی 3 و دهانه و پهنای 2 در 060/ 0 متر.

تربت پاکان، ج 1، ص: 114

ازاره بقعه تا بالای کتیبه کمربندی به

بلندی 70/ 3 متر قطعات بزرگ مرمر است که در پایه ها (فواصل صفه ها) به شکل ستون حجاری شده، و در صفه ها با نقوشی رنگین از طلا و لاجورد به شکل گل و بوته آراسته گردیده که در مجموع از نفاست و زیبایی بسیار برخوردار است و این قطعات با همان نقش های رنگین و زیبا دو راهرو بقعه به حرم و رواق جنوبی را نیز زینت داده است.

بالای ازاره کتیبه ای است بر سنگ مرمر به ثلث برجسته محمد رضا امامی مشتمل بر سوره جمعه با رقم:

فی سبع و سبعین و الف. کتبه محمد رضا الامامی

در پایان.

پس از آن دوازده بدنه گچی به شکل نما با نقوشی رنگ آمیزی شده گرداگرد بقعه دیده می شود. سپس کتیبه سراسری دیگری است به ثلث طلایی مشتمل بر سوره قیامت و آیه نور ، و پس از آن سقف بقعه بر پایه نماهایی کوچک تر و نورگیرها با آرایش هایی همانند بدنه.

قبر در میان بقعه قرار گرفته که صندوق مسین فراز آن را- که پیش تر با صفحات زرین آراسته بوده- به موزه آستانه منتقل ساخته اند و پایه آن مرکب از چند قطعه مرمر سفید با بلندی چند سانتی متر اکنون باقی است. در کناره این سنگ ها به طور مایل، گرداگرد، به پهنای ده سانتی متر این ابیات به نستعلیق ثبت است:

جمشید به اخلاص ز شاه اسلام چون منصب تولیت گرفت از انعام

تربت پاکان، ج 1، ص: 115 طاهر به نیابتش مشرف چون شدبا راستی این مزار را کرد تمام

از سیم و زر خزانه تحویلش دادچون کار جهان از او بنا شد به نظام

*

آن را که شفیع از دل و جان است غلام صندوق به سرکاری او گشت تمام

*

بر مرقد پاک پدر آن زبده ناس یعنی صفی ثانی افلاک اساس

صندوق چو ساخت عقل تاریخش گفت صندوق مزار شاه عالم عباس

بر بازمانده صندوق روی قبر که اکنون در موزه آستانه است نوشته ای دیده نمی شود.

پیشاپیش درگاه ورود جنوبی این بقعه از صحن زنانه پیش ترها ایوانی به عنوان سردر ورود بوده که اکنون نیست. جز آن که کتیبه کمربندی آن- که پس از ویرانی ایوان به سردر بقعه شاه سلیمان و شاه سلطان حسین نقل گردیده بود- اکنون بالای کتیبه سراسری بقعه شاه سلطان حسین که مدخل ورود موزه آستانه است نصب است. متن کتیبه دوازده بیت است این چنین: تربت پاکان، ج 1، ص: 116 «هذه جنات عدن فادخلوها خالدین زائران را از صریر در رسد بر گوش جان

ز التفات پادشاه صورت و معنی صفی شد سرافراز مهم تولیت جمشید خان

گشت حسب الحکم مأمور بنای روضه ای کز بلندی سایه اش بر عرش باشد سایبان

روضه ای کارامگاه صالحان بر ساحتش گفته ای فردوس باشد یا بهشت جاودان

کرد بنیاد اساس بارگاهی کز شکوه می نویسد از ادب رفعت پناهش آسمان

کرده اند آرایش سقف و جدار روضه اش از طلا و لاجورد و آفتاب آسمان

خشت ایوان بلندش غیرت خورشید و ماه صحن ایوان رفیعش مهبط کروبیان

وصف صندوق مزار شاه حد خامه نیست همچو سوسن گر سراپای قلم گردد زبان

شد تمام از معجز اقبال شاهی این بناتا مگر همچون حرم گردد مطاف انس و جان

حور شد از سنبل گیسو در او جاروب کش مشتری بر رغم کیوان گشت در وی پاسبان

باد یا رب تا ابد از عمر و شاهی کامیاب تا بود از مهر و مه روشن چراغ آسمان

این رقم زد از پی تاریخ معمار قضامهبط صفح الهی

مرقد صاحب قران

سنه 1077»

*** ضمن تعمیرات چند سال پیش چند سنگ قبر بزرگ از زیر خاک بقعه نمایان

تربت پاکان، ج 1، ص: 117

شد که دوتای آن مربوط به قرن دهم بود. یکی با این متن:

«وفات مرحومه مغفوره سعیده آقا شاه خاتون بنت حمزه بیک بن بکتاش بیک موصلو در یوم الاثنین 4 شهر ذی قعده الحرام سنه 941»

و دیگری از «محمد صادق شاملوئی» درگذشته 949 که آن را پریخان دختر او بر قبر وی وقف نموده است. این دو سنگ دانسته نیست چرا به اداره آموزش و پرورش قم نقل شد که در این چند سال همان جا کنار حیاط اداره مانده و در چند زمستان گذشته سنگ قبر آقا شاه خاتون با افروختن آتش میان آن، از میان به دو نیمه شده است.

بقعه شاه سلیمان و شاه سلطان حسین [تصاویر 75- 80]:

شاه سلیمان در بقعه ای واقع در جهت جنوب غربی بقعه شاه عباس دوم به خاک رفته است. جسد شاه سلطان حسین نیز در راهرو ورود همین بقعه- در شرق بنا- که با خود بقعه از نظر تزیین همانند و یکسان است مدفون است.

ازاره بقعه و راهرو به بلندی 30/ 1 متر از سنگ مرمر است که با نقش و نگارهای رنگین از گل و بوته و با ستون هایی ظریف و کوچک در دو سوی شاه نشین های بنا آراسته شده، و بالای آن تا 72 سانتی متر دیگر گچ بری نقش ونگار رنگ آمیزی شده و سپس کتیبه ای است سراسری و گچ بری با پهنای 047/ 0 مشتمل بر سوره حشر که در زاویه جنوب غربی با رقم:

«کتبه ابو طالب الحسینی الخطیب القمی فی سنه 1107»

پایان می گیرد. بالای این قسمت بدنه و سقف در حال حاضر گچی ساده

و فاقد تزیین است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 118

صندوق قبر شاه سلیمان در میان بقعه قرار دارد و در کنار آن اکنون سنگ قبری است با خطوط و نقوش ظریف که پیش تر در راهرو میان دو صحن آستانه بوده و سپس به اینجا نقل گردیده است. روی سنگ میان کتابه های قرآنی گرداگرد ابیاتی است با این مقطع:

«سال فوتش چو بجستم گفتندآه از مهتر ما نوری بک

[988]

قد توفی السعید المرحوم نوری بیک بن مهتر میرزا بیک بن مهتر منصور عفی عنهما. عمل استاد خواجه حاتم بن عبد المطلب خراسانی سنگ تراش»

*** در بقعه مدفن شاه سلطان حسین بالای کتیبه سراسری گچ بری، کتیبه ای دیگر به خط نستعلیق بر کاشی دیده می شود. این کتیبه پیش از سال 1376 قمری در جانب خارجی همین بقعه بر سردر ورود نصب بوده و پس از تغییرات صحن زنانه و تبدیل آن به مسجد موزه، با تکمیل و تعمیر کامل قطعات شکسته و فرسوده آن به اینجا نقل یافته است. و آن مرکب از دو قسمت است که قسمتی مربوط به مقبره شاه عباس بوده و متن آن در بحث از همان بنا نقل شد و قسمتی دیگر بنابر آنچه از خود کتیبه برمی آید مربوط است به بقعه ای که میرزا ابو طالب خان قزوینی حاکم قم به سال 1260 بر قبر مادر خود بنیاد کرده، و اکنون دانسته نیست که آن در چه جای صحن زنانه قرار داشته است. این قسمت نیز مشتمل بر هفت بیت است این چنین:

تربت پاکان، ج 1، ص: 119 «در همایون روزگار پادشاه دین پژوه خسرو غازی محمد شه شه اکلیل و هور

آمد اندر ملک دین غوث الوری فخر الامم نصرت دنیا

و دین کهف امان صدر صدور

عصر معموری این ویرانی ایران زمین خاصه مصر قم که ویران بود ز احداث دهور

راد بو طالب کز او پروانه فرماندهی داشت بر سکان آن ملک از اناث و از ذکور

ساخت این ایوان کیوان پاسبان را بس شگرف تا که قبر پاک مادر پاس دارد از قبور

الغرض شد مضجع آن مهد عصمت چون تمام عصمت آباد سنین شد رحمت آباد شهور

ز در قم کوکب پی تاریخ سالش بی درنگ باد این کاخ همایون مسکن آن پاک حور

تربت پاکان، ج 1، ص: 121

3 اسناد

اشاره

تربت پاکان، ج 1، ص: 123

در اینجا متن چند طغرا از اسناد و احکام آستانه حضرت فاطمه معصومه با توضیحاتی درباره هریک به این ترتیب دیده می شود: نخست متن چند وقف نامه و سپس اسناد و احکام خاندانی برخی از دودمان های وابسته به آستانه، و آن گاه چند نمونه از «فرد» های مستوفیان آنجا (نسخه های جمع و خرج سرکار فیض آثار).

این گونه اسناد که از هریک آن نکات ارزنده تاریخی و جغرافیایی گوناگون درباره قم و آستانه و جز آن به دست می آید اگر همگی جمع آوری و تدوین گردد مجموعه ای بسیار نفیس فراهم خواهد آمد. به خصوص از این نظر که قسمتی از این اسناد که شمار آن کم نیست مربوط به تولیت و جهات دیگر مقابر شاهان صفوی و قاجار است که برخی از آن چاپ نیز رسیده و ارزش آنها پوشیده نیست. از این

تربت پاکان، ج 1، ص: 124

دست اسناد در بحث حاضر جز یکی دو نمونه نیامده، و به چند سند که مربوط به خود آستانه و مشاغل گوناگون آن است اکتفا رفته است.

در بسیاری از اسناد مربوط به قم نیز به طبع از این

مزار یاد می شود از جمله در احکام و ارقام پادشاهان صفوی و کریم خان زند برای رودخانه قم که هر

تربت پاکان، ج 1، ص: 125

به چند سال طغیان می کرده و به بیوتات آستانه زیان می رسانده است . از این اسناد هم نکاتی مهم درباره تحولات این مزار به دست می آید و برای تدوین تاریخ تفصیلی آستانه حتما باید به آنها نیز نگریست.

تربت پاکان، ج 1، ص: 126

1 وقف نامه ها
اشاره

چند نمونه از وقف نامه های آستانه قم که بیشتر وقف نامه کتاب ها و قرآن هایی است که در کتابخانه و موزه و انبار آستانه به جای مانده است. وقف نامه های مربوط به املاک و اموال آستانه بیشتر در طی سالیان دراز به وسیله موقوفه خواران معدوم یا پنهان شده، و نشر آنچه به تفاریق باقی است نیز خالی از محذور نیست.

با این همه نمونه هایی از این قبیل وقف نامه ها نیز در این بحث دیده می شود.

شماره ای قابل توجه از این گونه اسناد از دوره قاجار است که بنائی بر نقل آن نبود و نمونه را یکی دو متن از آن میان انتخاب و در پایان گذاشته شد و به یکی دو سند دیگر نیز به اجمال اشاره رفت. از برخی دیگر از آنها هم شاید در بخش بعد یاد، و بر نکاتی استشهاد شود.

اسنادی بسیار نیز درباره امور مربوط به موقوفات آستانه در دست است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 127

بیش از یک صد طغرا سند مربوط به موقوفه تبرته (قریه وقفی فتحعلی شاه قاجار) و شریف آباد (وقفی شاه سلطان حسین) در دو خاندان سرکشیک معصومی و بهاء الدینی قم هست. چند صد طغرا نیز در باب کاروانسرا و دکاکین موقوفه میرزا ابو القاسمی در خاندان مستوفی قم به نظر رسید.

اوراقی دیگر نیز جسته گریخته نزد افرادی دیگر در باب موقوفات پیشین آستانه دیده و از برخی نیز عکس گرفته شد که همه از چندین رهگذر ارزنده و در تحقیقات مربوط به آستانه و بررسی های جغرافیایی تاریخی پیرامون قم و جز آن سودمند است لیکن نقل متون آنها در وسع یک یا دو مجلد نیست.

این نکته هم گفته شود که برخی از کتب و مصاحف وقف آستانه قم اکنون در کتابخانه ها و موزه های دیگر است و برای تدوین تاریخ تفصیلی این مزار باید به این نسخ و آغاز و انجام آنها نیز نگریسته شود.

1 وقف نامه مورخ رمضان 594 حاکی از وقف چهار مجلد مصحف شریف با صندوق آن بر آستانه منور حضرت ستی فاطمه در این تاریخ.

این وقف نامه بر برگ آغاز نسخه ای از قرآن کریم (ش 392 انبار) که اخیرا از انبار آستانه مقدس بیرون آورده شد دیده می شود.

تربت پاکان، ج 1، ص: 128

در این نسخه زیر آیات قرآن ترجمه آن به فارسی کهن و شیوا- گویا از سده پنجم- نوشته شده که نگارنده آن را با همه تفاسیر کهن فارسی که تاکنون به چاپ رسید است سنجید و هیچ یک از آنها نبود .

از این سند برمی آید که ابو عیسی احمد بن ابی شجاع نازویه در رمضان 594 این مصحف را- که در چهار مجلد بوده و اکنون جز دو مجلد آن در دست نیست- بر آستان مقدس قم وقف کرده، و محمد ابن علی بن محمد بن فادشاه رضوی بر جریان وقف شهادت داده است. جز این خط یکی دیگر از رضویان قم با تاریخ شعبان 813 در پایین وقف نامه دیده می شود.

[وقف] ... الاجل العالم المحترم اثیر الدین نجم الاسلام سید الکفاه و ال ... الاماثل و الافاضل شمس العرب تاج الوزراء ابو عیسی احمد بن ابی

شجاع ... زاذ نازویه حرس اللّه علوه و ادام سموه هذا المجلد من المصحف ...

[التف] سیر مع ثلث مجلدات مع الصندوق علی الروضه المقدسه و الت [ربه] ...

المنوره للسیده الشریفه الرضیه الطاهره فاطمه بنت الامام المطهر ... موسی بن

تربت پاکان، ج 1، ص: 129

جعفر الکاظم صلوات اللّه و سلامه علیهما، علی ان یکون مو [قوفا وقفا] صحیحا شرعیا مؤبدا مخلدا لا یباع و لا یوهب و لا یورث ا [لی ان یرث اللّه] الارض و من علیها و هو خیر الوارثین و لا یخرج منها الا برهن وثیق، فم [ن بدله بعد] ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه ان اللّه سمیع علیم. و کتب [فی] شهر اللّه المبارک رمضان سنه اربع و تسعین و خمس مائه.

[یادداشت ها:] [1] بشهاده العبد محمد بن علی ابن محمد ابن فادشاه الرضوی.

[2] نظر به العبد ال ... مخلص فی سنه ست و ...

[3] نظر فیه شرف ...

[4] نظر فیه و استفاد منه العبد الفقیر الی اللّه تعالی محمد بن [ابی] الفتوح بن یحیی الرضوی [فی شهر] اللّه شعبان العادل [... ثلا] ث عشر و ثمانمائه.

[5] نظر فیه و استفاد منه بقدر الوسع و الطاقه العبد فضل اللّه بن الحسین بن الحسن بن ... الصوفی حرره ... فی ... حجه ثمان و سبعین و ...

(2) وقف نامه ای از سومین دهه قرن هشتم بر آغاز بازمانده یک پاره از سی پاره قرآن که تنها شش برگ آن در میان اوراق انباشته شده در انبار آستانه به دست آمده و به شماره 393 انبار در دفتر کتابخانه آستانه ثبت گردیده است.

از این سند برمی آید که عبد العظیم بن محمد بن فتحان یا فرزند او این نسخه مصحف شریف را در سی پاره به سال هفتصد و بیست یا چیزی

تربت پاکان، ج 1، ص: 130

بیشتر بر مزار حضرت ستی فاطمه واقع در ظاهر (خارج) شهر قم، کنار رودخانه وقف نموده است. این سند پیش از این با توضیحات

در رساله «خاندان فتحان» به عکس (ش 1) و حروف (ص 8- 9) نشر شده است.

باید دانست که آستانه مقدس قم تا اواسط دوره صفوی بیرون شهر قرار داشته است. از این نکته پیش از این سند، در جامع التواریخ رشیدی یاد شده است. در برخی اسناد و وقف نامه ها که پس از این در این بخش می بینیم نیز به همین موضوع اشاره می شود. شواهد دیگر آن را در دوره های بعد، از خلاصه التواریخ قاضی احمد قمی و عالم آرای عباسی و مآخذ دیگر روزگار صفوی می توان به دست آورد.

وقف هذا الجزؤ الی آخر الاجزاء الثلثین من المصحف المجید علی القبه المشرفه و الروضه المطهره التی هی مضجع المعصومه الطاهره ستی فاطمه ابنت الامام الاطهر موسی بن جعفر علیها و علی آبائها التحیه و السلام بظاهر بلده قم علی شاطی الوادی، علی کل من دخل القبه و زار الروضه ..... ورین و المجاورین و الحاضرین و ال ... ن من المؤمنین .... المسلمین لیقرأوا فیها ..... الجزو ...

من القبه بحال .... عظیم بن ابی الفضائل محمد بن فتحان .... و لوالدیه و حشره فی زمره المصطفی و عترته .... عشرین و سبعمائه بتبریز.

تربت پاکان، ج 1، ص: 131

3 وقف نامه سه دانگ قریه بطلیجرد سراجه قم که آن را عمده الامراء العظام شاه قلی سلطان فرزند الامیر الکبیر مصطفی سلطان در رمضان 760 بر آستانه قم وقف نموده است.

از این سند در «نسخه جمع و خرج سرکار فیض آثار» مورخ بارس ئیل 1147 یاد می شود.

4 وقف نامه مشروح و مفصل شاه بیگی بیگم همسر شاه اسماعیل صفوی مورخ 10 صفر 929 که طی آن املاکی را در قم و سلطانیه بر مزار منور حضرت ستی فاطمه واقع در بیرون دروازه ساوه مدینه المؤمنین قم وقف داشته است.

اوتاجلو بیگم دختر مهماد بیک بن حمزه بیک بکتاش موصلو است که در سال 946 به دستور شاه طهماسب از تبریز به شیراز تبعید شد و در آنجا درگذشت و در مزار بی بی دختران به خاک رفت .

«از آثار خیرات مشارالیها قریه حسن آباد ورامین ری است که بر مدینه مشرفه علی راقدها الف سلام وقف فرموده و محصول آن از آن تاریخ الی یومنا هذا به سادات مستحقین می رسد.

دیگر عمارت رفیعه روضه مقدسه مطهره سمیه سیده النساء فی العالمین معصومه است که معماران همت آن علیا حضرت در خطه قم به اتمام رسانیده اند و قریب به هزار تومان املاک نفیس وقف آن

تربت پاکان، ج 1، ص: 132

مزار موهبت آثار فرموده و آن نیز خیری است جاریه.

دیگر عمارت گنبد عالی که موسوم است به جنت سرا در جنب قبه مقدسه صفویه در «دار الارشاد اردبیل ... ». تعمیر پل دختر در نزدیک میانه- آذربایجان شرقی- به سال 933 گویا از هموست . هموست که در جنه النعیم حاجی ملا باقر واعظ کجوری به نام «شاد بیگم دختر عماد بیک» یاد شده و بنای روضه منور را در 529 بدو نسبت داده اند . نیز هموست که در سفرنامه هانری رنه دالمانی به عنوان «دختر حمزه نام» از او یاد شده و تجدید بنای حرم را بدو منسوب داشته است . افضل الملک و محمد تقی بیک ارباب او را دختر امیر تیمور گورکانی پنداشته اند.

او را خواهری بوده است به نام «بیکسی خانم» که در این سند یاد شده، و در پشت سند شماره 57 همین

مجموعه در فهرست رقبات موقوفه و مسلمیات و سیورغالات آستانه قم از مسلمیات «زاویه

تربت پاکان، ج 1، ص: 133

بیکسی خانم» سخن رفته است. سنگ قبر یکی دیگر از افراد این خاندان (آقا شاه خاتون دختر حمزه بیک، عمه شاه بیگی بیگم) در تعمیرات اخیر مقبره شاه عباس دوم از زیر خاک بیرون آمد.

در فرمان مورخ 18 شوال 931 شاه طهماسب و برخی اسناد دیگر که پس از این خواهیم دید از موقوفات نام برده شده در این سند با عنوان «موقوفات بیگمی» یاد می شود. اکنون جز یکی دو مورد همگی این موقوفات و اوقاف دیگر شاهان و امراء صفوی از صورت خود خارج شده و به تصرف مالکان خصوصی درآمده است.

تولیت این وقف بنابر آنچه در این متن مصرح است با سید مرشد الدین رشید الاسلام- تولیت شرعی آستانه مقدس- بوده که نسب او در این سند با آنچه پس از این در فرمان مورخ 904 الوند بیک از اسناد تولیت شرعی آستانه خواهیم دید اندک جدایی دارد.

این متن که به خاطر دارا بودن نام تعدادی از اماکن و محال قدیم قم از رهگذر جغرافیای تاریخی این شهر سندی بسیار مهم است در اینجا براساس سوادی از آن متعلق به قرن یازدهم چاپ می شود. چند سطری از آغاز این سواد چنان که می بینیم از میان رفته است:

... لا تأخذه سنه و لا نوم، تاهت الافکار فی مسالک حکمته. ثم الصلوه و السلام التامات ... علی نبیه و حبیبه المرتقی بتوفیق اللّه تعالی علی مراقی النبوه و الاهتداء، الصاعد بتأییده علی مصاعد الرساله و الاجتباء، الذی نسخ بسطوه رسالته جمیع الملل و الادیان و ارتفع بسلطان نبوته آثار البغی

و الطغیان و نزل فی کمال جلاله جواهر القرآن و اخبر عن نبذ من کثیر مناقبه الباهره آیات الفرقان محمد قاضی محاکم الجود و صاحب اللواء الممدود، حاکم دیوان امضاء القضاء بحسب الانتظام، قاطع مهمات ارباب الحاجات بسواطع الاحکام. و علی العالم بدقایق حقایق علوم الاولین و الاخرین و الواقف بمستودعات خواطر ارباب الحق

تربت پاکان، ج 1، ص: 134

و الیقین، الذی قواعد ارشاده تبصره و ذکری لارباب الامصار و نافع شرایع احکامه وسیله و ذریعه لاصحاب الاستبصار، تحریر تنقیح کلماته المهذبه نهج البلاغه و مختلف مبیناته البلیغه نثر اللالی بین ذوی الفصاحه علی الجامع لکنوز غرایب انوار المعارف و رموز عجایب ازهار العوارف، الذی رفع بجواهر بیانه بنیان اساس الولایه فی الغایه القصوی و رصص بسواطع بنیانه مبانی الهدایه و التقی. و علی آله و اولاده المعصومین الهادین الی دار السلام، المؤیدین من عند اللّه ذی المجد و الانعام، الفایقین علی الاولیاء الفخام، السابقین فی مضمار التقی علی اهل الاسلام، صلوه ممتده الی قیام الساعه و ساعه القیام.

و بعد بر رأی رزین ارباب فهم و فراست و فکر متین اصحاب علم و کیاست مخفی نیست بلکه مثل طلیعه صبح صادق روشن و تابان و ماننده رخساره آفتاب جهانتاب رخشان و درخشان است که بهترین بندگان ملک دیان کسی است که چون به نظر کیمیا اثر ربانی منظور و به تأیید و توفیق سبحانی منضور گردد و پرتو اشعه اعطاف نامتناهی الهی بر صفحه صحیفه روزگار او ظاهر، و آثار انوار الطاف بی بدایت یزدانی بروجنات ایام او باهر شود اضاعت فرصت ننموده، شرایف اوقات و لطایف ساعات خود را به نشر مکرمات و اذاعت خیرات معطوف

و نفایس اموال دنیوی را جهت اکتساب ثواب اخروی مصروف دارد، و اشتغال به چیزی و اقدام به امری کند که موجب حصول مطالب و وصول مآرب او گردد.

و چون علیا حضرت مخدومه عظمی بانوی کبری، ملکه ملکات عالم سرور مطهرات امم، منعمه محسنه مکثره مکرمه معظمه مطهره رفیعه جلیله حاکمه عادله سلطانه الخواتین المطهرات محرزه انواع السعادات و اصناف المکرمات، مشرفه سریر رفعت و حشمت علی الاطلاق مزینه اریکه سولت و سعادت بالاستحقاق، بانیه مبرات عظیمه مؤسسه اساس خیرات جسیمه، آثار طهارت و صلاح از خیام

تربت پاکان، ج 1، ص: 135

رفعتش تابان و انوار نظافت و فلاح از حجال عظمتش درخشان، عصمه الدنیا والدین شاه بیگی بیگم بنت حضرت امارت مآب مکرمت ایاب، دولت قباب سعادت نصاب رفعت انتساب، افتخار اعاظم امراء عجم اختیار افاخم حکام عالم، الواصل الی جوار رحمه اللّه امیر کمال الدوله و الاماره و الاقبال و الدین مهماد بیک ابن حضرت امارت و سعادت دستگاه، مغفرت قباب رضوان مآب، عمده امراء زمانه قدوه کبراء اوانه، المستریح الی جوار رحمه اللّه حمزه بیک بکتاش موصلو خلدت ایام عظمتها و عفتها و عصمتها و رفعتها،

موفق است به توفیقات بی نهایت و مساعد است به سعادات بی غایت و مهبط احسانات عظیمه و مورد انعامات جسیمه است و به نعم کثیره فایز و به انواع عطایا مخصوص است، خواست که ذکر جمیل و اجر جزیل و آثار خیرات و امارات مبرات بر جریده روزگار باقی ماند و موجب ارتقاء او بر مراقی درجات اخروی و اصعاد او بر مصاعد غرفات عقبوی گردد و سبب نیل او به ثواب بی حساب و خلاص او از الیم عقاب شود چنانچه حدیث صحیح

حضرت رسول ثقلین و نبی خافقین افضل الخلایق و کاشف الحقایق- صلوات اللّه و سلامه علیه و آله الطاهرین- به تصحیح این معنی فصیح صریح است حیث قال: «ان ما یلحق المؤمن من حسناته بعد موته علم علمه و نشره او ولد صالح ترکه او مسجد بناه او نهر اجراه او صدقه اخرجها من ماله فی صحته و حیاته یلحقه بعد موته». و ایضا قال صلی اللّه علیه و آله الطاهرین: اذا مات ابن آدم انقطع عمله الا عن ثلاث صدقه جاریه و علم ینفع به و ولد صالح یدعوله بعد وفاته».

فوقفت عن اصدق نیه و اخلص طویه و اصفأ عقیده قربه الی اللّه تعالی و طلبا لمرضاته- فی حاله تصح منها جمیع التصرفات الشرعیه و ساعه تنفذ من امثالها جمله التبرعات السمعیه لاتصافها بصفات الکمال و انعاتها بنعوت الاستبداد و الاستقلال

تربت پاکان، ج 1، ص: 136

من العقل و البلوغ و الرشد و الدرایه و الهدایه و وجدان الطواعیه و الاختیار و فقدان الکراهیه و الاجبار- جمیع الاملاک و المواضع التی انتقلت من الملاک بالحق الی علیا حضرتها بالانتقالات الشرعیه و المبایعات السمعیه و الان حقها و فی تصرفها الشرعی بالملکیه بلا مانع و منازع کما نطقت بذلک صکوک شرعیه و محلات سمعیه مسجله بسجلات قضات المسلمین و ولات المؤمنین.

I

فمنها عشرون سهما من اصل اربعه و عشرین سهما (و السهم عباره عن الزیوار باصطلاح اهالی تلک الدیار) من جمیع الباغ المدعو لنجرود الواقع فی ناحیه «وازکرود» من اعمال مدینه المؤمنین قم المحدود باراضی قریه لنجرود و باراضی قریه خورها باد و باراضی مزرعه جنداب آباد و بخافه نهر لنجرود. مع جمیع قطعه الارض المشهور بارض سفید الواقع

تحت الاراضی المدعوه بجنداب المحدوده بطاحونه ورثه الرئیس مظفر و باراضی مزرعه جنداب و بالشارع و بباغ بزرگ.

II

و منها ثلث تام شایع من جمیع المزرعه المدعوه شریک آباد من مزارع قریه قاسم آباد من قری مدینه قم المحدود بمزرعه فرج آباد و باراضی مزرعه نجیب آباد المشهور بخاک سفید و بمزرعه زعلاباد و بجبل دانیان و بالشارع و الیه الممر.

III

و منها ثلث و نصف سدس تام شایع من جمیع المزرعه المدعوه خطیرآباد من مزارع قمرود من اعمال بلده قم المحدود باراضی شریف آباد و باراضی مزرعه جمالان و بحافه نهر داروپشته و باراضی مزرعه بیان آباد مع مثله من القنات المتعلقه به.

VI

و منها سدس تام کامل شایع من جمیع القریه المشهوره و المدعوه بکوارود و لا بکوار من قری و ازکرود من اعمال مدینه قم المحدود کما قیل باراضی

تربت پاکان، ج 1، ص: 137

مزرعه فستجان و بصحاری عزیزآباد و کمال آباد و بدولاب لنجرود و بصحاری لنجرود، مع ثلثین تامین شایعین من جمیع الطاحونه المدعوه بمیانین.

V

و منها ثلث تام شایع من المزرعه المدعوه خزانجرد من توابع وزاکرود من اعمال مدینه قم المحدود باراضی قاسم آباد و باراضی زعل آباد و باراضی علی آباد و محمدآباد و بحصار شمس آباد و بصحاری قریه سراجه مع مثله من القنات المتعلقه به. و مع نصف تام شایع من جمیع الباغ المدعو بعین الزاد و من جمیع الباغ المدعو بشیرزاد. و الباغان المذکوران مکرومان و داخلان فی المحدود المذکور.

IV

و منها جمیع الباغ المحاط علیه الواقع خارج مدینه قم المدعو بباغ میان رود المحدود باراضی قریه قلاور من الطرفین و بشارع نهر صفی آباد من الطرفین.

IIV

و منها جمیع الباغ المدعو بباغ بیشه الواقع فی قریه کرمجگان من قری مدینه قم المحدود بباغ چاله و

بحافه نهر القریه المذکوره و بباغ محمد و بباغ شهاب- و هذا الباغ مکروم و مشجر و مشتمل علی اثنی و عشرین منا من القمح بوزن قم- و جمیع الباغ المدعو بباغچه الواقع فی القریه المذکوره المحدود بباغ بیشه و بباغ شیخ محمد و میان ده و باراضی معروفه بدرخت میانین مع مجری شربه من قنات القریه المذکوره و الباغ المذکور مشتمل علی .. عشره من من القمح.

IIIV

و منها نصف تام کامل شایع من جمیع القریه المدعوه پرچون الواقع فی ناحیه سجاس رود من اعمال بلده سلطانیه المحدود باراضی قریه دشیر و باراضی تپه تاق و جنبد .. و برباط کائن هناک.

XI

و منها نصف تام شایع من جمیع القریه المدعوه دشیر الواقع فی

تربت پاکان، ج 1، ص: 138

الناحیه المذکوره المحدود باراضی القریه المذکوره و باراضی داودتپه و کهرازک و بموضع یدعی «میل سربند».

بجمیع توابع الاملاک المذکوره و المضافات و المنسوبات و المتعلقات و الملحقات و الاراضی و الصحاری و الجبال و التلال و الوهاد و الانجاد و السواقی و المساقی و الابنیه و العمارات و حق الشرب للمحال المذکوره من العیون و الانهار و القنوات، سیما حق الشرب لسدس قریه کوار المذکور و هو سدس من نهر کوار علی الرسم القدیم و القانون المستقر، و کافه الحقوق الشرعیه و قاطبه الضمائم الملیه:

علی مرقد الحضره العلیه العالیه السامیه الطاهره الزکیه الشریفه الطیبه البهیه التی قد خصها اللّه سبحانه و تعالی بالذات المنوره القدسیه و الملکات المعنبره القدوسیه، اللامعه من سرادقات عزتها لوامع الهدایه و الصلاح، الطالعه عماوراء استار عظمتها انوار العصمه و الفلاح، الطایره علی اوج سماء السعاده بجناح النجاح القائمه بعرایض الطاعات فی الغدو و الرواح، و

جعل باب مشهدها الشریف قبله لمرادات ارباب الاکناف و صیر فناء مضجعها المنیف کعبه مطالب الاکابر و الاشراف و وجه الی سدته السنیه اعاظم الاطراف و دل الی تقبیل عتبته الرفیعه اصحاب المجد و العفاف، وفق خلص العباد للاحرام الی زیاره حرمها و ایدهم بحسن التأیید لیحوموا حول مرقدها، سمیه سیده نساء العالمین، شرف الفاطمیات الطاهرات بنص الائمه الطاهرین، التی قال فی حقها اخوها حضره امام الجن و الانس ابو الحسن علی بن موسی الرضا علیه و آبائه افضل الصلوه و التحیه و الثناء: «من زار اختی فاطمه بقم وجبت له الجنه» ستی فاطمه علی آبائها و علیها الصلوه و السلام و التحیه و الاکرام، الواقع هذا المرقد المنور المتبرک خارج درب ساوه من دروب بلده المؤمنین قم من بلاد عراق العجم المستغنی عن التحدید و التوصیف لغایه الشهره و نهایه المعرفه فی محلها.

تربت پاکان، ج 1، ص: 139

وقفا صحیحا شرعیا مؤبدا مخلدا دائما سرمدا بتا بتاتا باقیا بقاء السموات و الارض و العرش جامعا لجمیع الشرائط و الارکان عاریا عن المفسدات و البطلان حالیا بما یوجب الدوام خالیا عن الانقطاع و الانصرام جاریا علی حکم الاسلام واردا علی منهج شریعه خیر الانام محمد علیه افضل التحیه و اکمل السلام من اللّه الملک العلی العلام. رجاء ان یوصل ثوابه الی روح اختها الاعیانیه و هی الخاتون المعظمه المکرمه المکبره المفخمه الجلیله الموقره الحسیبه النسیبه، تاج النساء و الخواتین ملکه ملکات العالمین، ذات السعادات بین المسلمین، السعیده المرحومه المبروره المدعوه بیکسی خانم فبمقتضی ذلک لاتباع الموقوفات کلها و لا بعضها و لا یوهب و لا یرهن و لا یملک بوجه ملک و لا یتلف بوجه تلف و

لا ینقص بوجه نقص بل یکون قائما علی اصله محفوظا علی محله مقرونا بشرایطه الی ان یرث اللّه الارض و من علیها و هو خیر الوارثین.

و شرطت الواقفه الواقفه علی ما اعد اللّه لها فی المواقف التولیه فی الموقوفات المذکوره لعالیجناب المولی المرتضی الاعظم المجتبی الاکرم الاقدم الافخم، افتخار العتره الطاهره قره عیون ارباب السیاده، مرکز دایره السعاده و الاعتلا محیط نقطه المکرمه و الاجتبا، لا محمده الا و هو بها فایز و لا مکرمه الا و هو علیها حایز، المستعین بعنایه اللّه الملک العلام السید مرشد المله و السیاده و النقابه و السعاده و التقوی و الدین رشید الاسلام بن عالیجناب المولی المجتبی الاکرم الاتقی الاورع الافخم افتخار السادات بین الامم اختیار ارباب السعادات فی العجم السید شمس المله و السیاده و النقابه و الدین محمد ابن عالیجناب المولی المقتدی الاعظم الاسبق الاکرم، و لاج رتاج العزو الکرم راتب امارات النقابه فی العجم، ناصب اعلام السیاده بین الامم عمده ارباب العز و النعم اسوه اصحاب المجد و الکرم، السعید الحمید المبرور المغفور، المستریح الی جوار رحمه اللّه الملک

تربت پاکان، ج 1، ص: 140

المعین الصمد السید زین المله و السیاده و النقابه و التقوی و الورع و الدنیا و الدین سلطان احمد الرضوی النقیب ابد اللّه تعالی ظلال سیادته و نقابته، بلا شرک و مداخله سهیم و بعده لاکفی و ارشد و اصلح اولاده الذکور ثم لارشد و اکفی و اصلح و ازکی اولاد اولاده الذکور نسلا بعد نسل و عقبا بعد عقب، و ان انقرضت الذکور من الاولاد المذکورین یکون التولیه لبناته ثم لبنات بناته، الاکفی فالاکفی و الارشد فالارشد و الاصلح فالاصلح نسلا بعد

نسل و عقبا بعد عقب، و ان انقرضت الاولاد بالکلیه یکون التولیه لوالی الوقف فی هذا الزمان. و یکون عشر محاصیل الموقوفات من الکل للمتولی.

و شرطت ایضا ان یصرف المتولی من محصولاتها بعماره المرقد المنور المعطر المذکور و بعماره رقباتها الموقوفه علیها و بما تحتاج الیه من اضائه السرج و اعاده الفرش و الاوانی و غیر ذلک، و ما فضل عن ذلک یصرف الی سایر المصالح و المصارف فی المشهد المقدس کما یراه و یستصوبه المتولی بحسب الشرع الشریف.

فلا یحل لسلطان و لا لقاض و لا حاکم و لا وارث و لا وزیر و لا امیر و لا نایب و لا لاحد یؤمن باللّه و الیوم الاخر تغییر هذا الوقف و لا تبدیله و لا نسخه و لا نقضه و لا تغییر متولیه و لا ازاله شیی ء من شروطه و لا التصرف فی شیی ء من اوقافه او فی حاصله بغیر شرط الواقف، فمن فعل شیئا من ذلک فقد باء بغضب من اللّه و سخطه و مقته و علیه لعنه اللّه و الملائکه و الناس اجمعین، لا یقبل منه صرف و لا عدل.

و اما من قام بشروط الواقف و لم یتجاوز شیئا من مقرراته فاللّه تعالی معاونه فی جمیع اموره و مجازیه و یغفر له و یکافیه، و یختم له بالخیر و الحسنی و رزقه فی الدنیا و العقبی ما یشتهیه و یتمنی، ان اللّه لا یضیع اجر من احسن عملا. و ذلک بعد ان رجعت الواقفه المومی الیها عمن یمکنها الرجوع منه بموجب الشرع المقدس رجوعا شرعیا.

ثم بعد جریان الوقف المشروح المذکور ازالت یدها عن التصرف فی

تربت پاکان، ج 1، ص: 141

الموقوفات المذکوره و تمکنت و

تسلطت المتولی المشار الیه فی التصرف فی الموقوفات بالوقفیه علی الشروط المذکوره و القیود المزبوره تمکینا و تسلیطا شرعیین. و غب رعایه المقدمات الشرعیه و المنمیات الملیه اتصل بصحه مضمون الکتاب الصواب هذا و مشروعیه الخطاب المستطاب ذا الاحکام الشرعیه لحکام المسلمین و قضاه المؤمنین ابد اللّه تعالی ظلال شرایعهم و معالیهم و افاداتهم الی یوم القیام و الدین.

و حرر ذلک فی العاشر من شهر صفر ختم بالخیر و الظفر لسنه تسع و عشرین و تسعمائه هجریه نبویه. الحمد للّه رب العالمین و الختم بالصلوه علی خاتم النبیین محمد و آله الطاهرین المنتجبین.

(5) وقف نامه قرآن شریف شماره 267 موزه آستانه که آن را شاه طهماسب بر آستانه مقدس نیاز داشته است.

تاریخ این وقف به علت پاره شدن قسمتی از پایان سند دانسته نیست.

باسمه سبحانه

الحمد للّه الواقف الموفق للخیرات الهادی الی سبل المبرات و الصلوه علی نبیه صاحب الایات و المعجزات و آله الطاهرین و عترته الطاهرات.

و [بعد] فقد وقف اعلیحضره السلطان الاعظم الخاقان الاعدل الافخم [مال] ک [رقاب] الامم، مولی خواقین العرب و العجم، سید الملوک و السلاطین قهرمان الماء و الطین [حاف] ظ بلاد اللّه ناصر عباد اللّه، مصداق افصاح السلطان العادل ظل اللّه، الغازی [فی] سبیل اللّه، الهادی لدین اللّه، الموفق بتوفیق اللّه الملک المولی الاعلی

تربت پاکان، ج 1، ص: 142

المنا [ن] السلطان بن السلطان بن السلطان ابو المظفر شاه طهماسب بهادر خ [ان] لازالت آیات سلطنته علی صفحات الکاینات بالدوله و الجلال مبینه، و [فواتح] سور مصاحف عدالته ببسمله العظمه و الاجلال مزینه.

هذا المصحف المجید و الفر [قا] ن الحمی [د ع] لی الروضه المقدسه المعطره المنوره المطهره العلیه العالیه الاقدسیه ( [سمیه] سیده نساء العالمین ستی [فاطمه]) حفت بالانوار القدسیه الواقعه فی دار [الایمان] قم فهی بین الریاض کالفردوس بین

الجنان و بین البقاع بمنزله الروح بین الابدان لینتفعون به [قرائه؟] و تلاوه فیها وقفا صحیحا شرعیا .... و قد شرط اعلی حضره الخاقان [الوا] قف المشارال [یه] ان [لا یخرج من] الروضه المذکوره و لا یباع .......

...............

6 وقف نامه علی قلی بن شاه قلی خلیفه مورخ ذ ق- 954 در آغاز جزوی از قرآن کریم (ش 61 انبار- کتابخانه آستانه قم).

او علی قلی خلیفه ذو القدر مهردار از امرای بزرگ شاه طهماسب است که خود و پدرش از اوائل عهد او تا سال 969 حکومت قم داشتند و در سال 969 پس از سی سال و اند که حکومت آن ولایت بدیشان متعلق بود از این مقام برکنار شد . علی قلی سلطان ذو القدر قور غلو نواده شاه قلی خلیفه مهردار که از سوی شاه خدابنده حکومت قم و از جانب شاه عباس منصب مهر

تربت پاکان، ج 1، ص: 143

داری یافت باید برادرزاده این شخص باشد.

در کتابچه ثبت موقوفات و خالصه جات کشور ذیل سخن از موقوفات قم و مضافات از مزرعه علی قلی خلیفه که دو رشته قنات داشته و نام آن در دفاتر ثبت دوره صفوی آمده بوده است یاد می شود.

هو

وقف کرد محرر این حروف علی قلی بن شاه قلی خلیفه مهردار این جزؤ را بر مزار متبرک کثیر الانوار حضرت ستی فاطمه علیها السلام به شرط آن که نفروشند و نبخشند و به محلی دیگر نبرند. خلاف کننده در لعنت و سخط (باری عز اسمه) و نفرین ائمه معصومین علیهم السلام خواهد بود. تحریرا فی غره شهر ذی قعده سنه اربع و خمسین و تسعمایه هجریه نبویه.

7 وقف نامه قرآن شماره 154 موزه آستانه مورخ آغاز رجب 961 مبنی بر وقف همین قرآن به وسیله محمد مهدی رضوی مشهدی به وکالت از جانب شاه طهماسب بر آستانه حضرت ستی فاطمه واقع در بیرون باروی شهر قم.

میر محمد مهدی رضوی فرزند میر محسن رضوی قمی است که از اشراف افاضل مشهد و مورد احترام و توجه مردمان آن شهر بود.

این میر محسن در قم به دنیا آمده و در این شهر پرورش یافته و در جوانی همراه پدر خود میر رضی الدین محمد از قم به مشهد مهاجرت نموده، و در آنجا نزد ابن ابی جمهور احسائی- دانشمند و محدث مشهور این قرن- درس خوانده

و از او اجازه روایتی مورخ 897

تربت پاکان، ج 1، ص: 144

گرفته است که متن آن در اجازات بخار دیده می شود. ابن ابی جمهور چند کتاب از تألیفات و آثار خود را به نام این سید نگاشته است که از آنهاست کشف البراهین فی شرح زاد المسافرین .

میر محسن پس از حمله ازبک به مشهد مقدس، از آن شهر به قم باز گشت و در 931 درگذشت. قاضی احمد قمی در وقایع همین سال می نویسد:

«و هم در این سال میر محسن رضوی والد مرحوم میر محمد مهدی که ازجمله فضلای عصر خود بود رحلت نمود. قبرش در صفه مزار متبرک امام زاده واجب التعظیم سلطان علی بن الامام الهمام محمد الباقر علیهما السلام در مشهد بارکرسف کاشان (میر مرحوم با خلف بهتر از خود میر محمد مهدی در ایام فترت خراسان و استیلای ازبکان از مشهد مقدس رضیه رضویه نقل به قم نمودند اما بیش تر اوقاف ایشان در موضع رهق و مشهد بارکرسف به مطالعه و مباحثه اشتغال داشتند. میر سلیقه شعر داشت و جمیع مسائل را به نظم در آورده، اکثر اشعار عربی را به نظم ترجمه فرموده و کم کتبی است که او صحت نداده و تحشیه نکرده بود چنانچه معلوم شد که یک لحظه اوقاف آن غفران پناه بلاطائل صرف نشده. از آثار وی این قصیده در مدح حضرت مولی است ...... ».

در کناره برگ پایان نسخه ای از مراسم سلار که در کتابخانه مرکزی دانشگاه است و آن را نیای سوم همین میر محسن (علی بن

تربت پاکان، ج 1، ص: 145

حسین بن فادشاه رضوی قمی) نوشته و در چاشت پنجشنبه 15 ع 1- 675 به پایان

برده است خطی از او با این متن دیده می شود:

«هذا الکتاب خط جدی العالی رحمه اللّه و انا العبد محسن بن محمد بن علی بن محمد بن علی المذکور رحمهم اللّه ».

«میر محمد مهدی» خود از دانشمندان قرن دهم بوده و محقق علی بن عبد العالی کرکی- درگذشته 940- به سال 937 در قم به او اجازه روایت داده است . قاضی احمد ضمن وقایع سال 976 که سال درگذشت اوست می نویسد:

«در شب شنبه 11 ربیع الاول سنه مذکوره غفران پناهی میر محمد مهدی رضوی قمی که از اعاظم سادات و علماء زمان به کثرت فضائل و کمالات وحید دوران بود در دار السلطنه قزوین رحلت نمود و میر حضوری قمی در تاریخ وفات او یافته: «حشر او با علی و اولادش». نعش او را به دار المؤمنین قم نقل کرده، در منزل وی که در جوار حضرت سمیه سیده نساء العالمین سلام اللّه علیها واقع است و آن را وقف نموده، به بقعه محمدیه موسوم ساخته بود دفن نمودند. میر جامع معقول و منقول و حاوی فروع و اصول بود. از شاگردان مولانا احمد ابیوردی بود. در کاشان به مطالعه اشتغال داشت. بعضی اوقات نیز نزد والدش میر محسن تحصیل کرده بود. خط رقاع و ریحان به دستور استادان می نوشت.

تربت پاکان، ج 1، ص: 146

سلیقه اش در انشاء و تعیین عبارات بی نظیر بود. در خدمت شاه سپهر اعتلا (طهماسب) از تمامی افاضل و علماء ممتاز و مستثنی بود. رتبه شأنش زیاده از صدور بود اگرچه به صدارت مایل بود .. از مصنفاتش شرح ارشاد و شرح جعفریه و رساله به رعایت صله رحم و سادات. حواشی و تعلیقات

بسیاری بر کتب فقهی دارد ... ».

سید حسین کرکی دانشمند نامور قرن یازدهم به واسطه نور الدین محمد از همین سید روایت می کند . او را فرزندان و نوادگانی دانشمند است که نام و سرگذشت آنان در بسیاری از مصادر دیده می شود. قبر او اکنون در نزدیک صحن نو آستانه در بقعه ای که هنوز هم به همان نام «محمدیه» مشهور است قرار دارد.

تیمنا باسمه سبحانه تعالی شأنه

الحمد للّه منزل التنزیل و الصلوه علی رسوله محمد سید کل عظیم و جلیل و آله المعصومین امناء الدین و حفظه الشرع من التغییر و التبدیل.

و بعد فقد وقفت و حبست و ابدت هذا الکتاب الکریم و الخطاب الشریف القویم علی الزوار التالین فی الروضه المقدسه المنوره الزکیه الفاطمیه (سلام اللّه و تحیاته علی المدفون بها) الواقعه بخارج سور مدینه قم حمیت عن الافات و التلاطم

تربت پاکان، ج 1، ص: 147

بوکاله النواب المستطاب الاعلی المعلی (... [طهماسب الح] سینی الموسوی الصفوی) خلدت ظلال جلال سلطنته و شوکته و حشمته و اقباله مالاح بدر الدجی وکاله صحیحه شرعیه علی سبیل المشافهه و المکالمه، وقفا صحیحا شرعیا بحیث لا یباع و لا یوهب و لا یرهن و لا یستعار و لا یخرج من تلک الروضه المعطره و عماراتها المتصله بها و المنتسبه الیها و ان کان الاخراج المذکور للتلاوه و التفأل و التبرک و غیر ذلک مما یخالف مقتضی الوقف الشرعی و الحبس الدینی و الشرط الاسلامی.

فمن غیر شیئا مما ذکرنا و اغمض عینه عما زبرنا فعلیه لعنه اللّه و الملایکه و الناس اجمعین. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه ان اللّه سمیع علیم و کان ذلک فی

قصبه نخجوان ضینت عن الحدثان غره شهر اللّه الاصم الاصب رجب المرجب من شهور سنه احدی و ستین و تسعمایه هجریه محمدیه.

راقم تلک الکلمات بیده الفانیه و واقف هذا الکتاب العظیم بالوکاله المزبوره المسطوره تراب عتبه الرضا محمد مهدی الرضوی المشهدی خصه اللّه بعنایاته (؟).

8 وقف نامه ای مورخ رمضان 997 در آغاز نسخه ای از مصحف شریف که آن را سعادت نصاب دده بیک بر آستانه مقدس نیاز داشته است:

وقف نمود این کلام اللّه مجید را سعادت نصاب توفیق آثاری دده بیک بر مزار متبرک و روضه مطهره منوره سدره مرتبه (ستی فاطمه علیها السلام) وقفی صحیح شرعی، مشروط آن که در روضه تلاوت نمایند و از روضه و حوالی بیرون نبرند و نفروشند و نبخشند. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه

تربت پاکان، ج 1، ص: 148

و صلی اللّه علی محمد و آله الطیبین الطاهرین. و کان ذلک فی رمضان المبارک سنه 997.

9 بازمانده وقف نامه ای گویا از قرن دهم بر نسخه ای از مصحف شریف با یادداشتی مورخ ع 1- 1182 حاکی از آن که این نسخه در تاریخ مزبور از درون ضریح مطهر بیرون آورده شده است:

[هو الوا] قف الموفق

... الکتاب و الصلاه علی خیر من اوتی الحکمه و فصل الخطاب و علی آله المبینین لترجمان الفرقان علی نهج الحق و الصو [اب] ... [و بعد فقد وقف] ذلک المصحف المجید الذی لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید الجناب المتحلی بآیا ... اسمه الحسن موفقا بتوفیق اللّه ذی الفضل و المنن و هو نجل الموفق بالتوفیقات الالهیه المقرب بالحضره الشاهیه موصوفا بعلو الهمه و ... [علی الرو] ضه المنوره المقدسه المطهره البهیه السنیه الفاطمیه حفت بالانوار القدسیه و الاثار الرضویه تقربا الی اللّه الکریم ...

10 وقف نامه مورخ ذ ق- 1001 که در آغاز دو پاره از قرآن کریم (کتابخانه آستانه- ش 80 انبار) دیده می شود:

هو

این جزو وقف است بر روضه متبرکه مطهره منوره علیه سدره مرتبه ستی

تربت پاکان، ج 1، ص: 149

فاطمه علیها الصلوه و التحیه و الثنا، وقفا صحیحا شرعیا فی شهر ذی قعده الحرام سنه احدی و الف.

[مهر:] الفقیر الی اللّه

عیسی القاضی

998

11 وقف نامه مورخ آغاز شوال 1023 در آغاز پاره ای از مصحف شریف که آن را حاجی سیف الدین عرب بر حرم مطهر وقف داشته است:

قد وقف هذا الجزء من القرآن علی الحضره الشریفه المتبرکه حضره سیدتنا و مولاتنا فاطمه ابنه سیدنا و مولانا الامام موسی بن جعفر علیه التحیه و السلام الحاجی سیف الدین بن حاجی محمد فلعن اللّه من سرقه و تصرف فیه تصرفا مغیرا لحاله. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه ان اللّه سمیع علیم.

[مهر:] الواثق بالملک الصمد

سیف الدین بن محمد

وقف نمود این دو سوره را حاجی سیف الدین عرب بر آستانه مقدسه منوره ستی فاطمه علیها الصلوه و السلام که در آستانه تلاوت نمایند. طمع کننده و فروشنده به لعنت خدا و رسول گرفتار شود. به تاریخ غره شهر شوال سنه 1022.

حرره العبد جمال الدین.

12 وقف نامه مورخ آغاز ذ ق- 1037 از شاه عباس اول با مهر میرزا رفیع الدین محمد صدر شهرستانی مربوط به یکصد و ده مجلد کتاب که این پادشاه در تاریخ مزبور بر آستانه مقدس و مدرسه آن وقف نموده، و اکنون جز چند مجلد در کتابخانه آستانه و مدرسه فیضیه قم چیزی از آن به جای نمانده است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 150

او در همین تاریخ یکصد و بیست مجلد کتاب نیز بر آستانه ری و مدرسه آن نیاز داشته که سه نسخه از آن جمله برجای مانده و در آغاز آنها وقف نامه کتابها درست به همین صورت که در اینجا می بینیم آمده است .

متن وقف نامه مورد نظر پیش از این در فهرست کتابخانه مدرسه فیضیه 1: 56 و مجله وحید: ش 1 سال نهم به نقل از آغاز نسخه تفسیر ابو الفتوح رازی- روض الجنان- ش 1164 کتابخانه مزبور نشر شده است :

به تاریخ غره شهر ذی قعده الحرام سنه 1037 وقف نمود این کتاب را با یکصد و نه مجلد کتاب دیگر کلب آستانه علی بن ابی طالب عباس الصفوی الحسینی بر روضه مقدسه منوره عرش درجه فاطمیه کاظمیه موسویه علی مشرفها الف الف التحیه و بر مدرسه آستانه مزبوره واقعه در دار المؤمنین قم که طلبه آنجا از او منتفع شوند مشروط بر آن که

از روضه مقدسه مذکوره و مدرسه مزبوره بیرون نبرند و هر کس بیرون برد در خون حضرت ابی عبد اللّه الحسین شریک بوده باشد. فمن بدله بعد ما سمعه فانه آثم قلبه.

[مهر:] افوض امری الی اللّه الغنی

رفیع الدین محمد الحسینی الموسوی

1027

تربت پاکان، ج 1، ص: 151

13 وقف نامه های مورخ 15 و 17 و 27 رجب 1052 در آغاز سی پاره قرآن کریم که جده ما جده شاه صفی بانی مسجد وزیر کاشان در سال 1055 بر آستانه مقدس وقف نموده و ثواب آن را به روان نواده خویش هدیه داشته است.

بیشتر پاره های مزبور اکنون در دست است و بر برگ آغاز هریک وقف نامه زیر با اندک جدایی و گاه تلخیص به خط محمد هاشم نجمی نویسنده کتابه های همان مسجد کاشان دیده می شود:

قربه الی اللّه تعالی و طلبا لمرضاته نواب مستطاب قمر رکاب خورشید احتجاب علیه عالیه جده ماجده خاقان رضوان مکان علیین آشیان شاه صفی الصفوی علیه الرحمه و الغفران این جزو کلام اللّه مجید را با بیست و نه جزو دیگر مثل این مجلد مجدول مذهب وقف مؤبد و حبس مخلد فرمود بر آستانه متبرکه معطره منوره معصومه مدفونه به دار المؤمنین قم صلوات اللّه علیها، و ثواب آن را هدیه فرمود به روح پرفتوح خاقان رضوان مکان.

و شرط فرمود که از آن آستان مطهر بیرون نبرند الا به مجامع ختم قرآن به جهت تلاوت آن در دار المؤمنین مذکور، و نخرند و نفروشند و مورد رهن و اجاره و سائر معاملات نسازند. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

و کان ذلک فی 15 شهر رجب المرجب سنه اثنی و خمسین و الف [کتبه مجمد هاشم نجمی].

تربت پاکان، ج 1، ص: 152

14 وقف نامه مورخ آغاز رجب 1053 بر نسخه ای از مصحف شریف که آن را مادر شاه صفی بر مضجع فرزند خود وقف داشته است با شهادت نظام الدین محمد حسینی در پایین سند و «عرض» کتابداران مقبره مزبور در شعبان 1127 و ذ ق 1141:

هو اللّه سبحانه و تعالی

وقف فرمودند و حبس مؤبد شرعی نمودند نواب مستطاب قمر رکاب ناموس العالمین اعنی علیه عالیه والده ماجده نواب اشرف ارفع این کلام مجید ربانی را بر مزار کثیر الانوار نواب خاقان فردوس مکان رضوان آشیان (... شاه صفی انار اللّه برهانه) و جعل الجنه مکانه که شیعیان به تلاوت آن قیام نموده، ثواب آن را به روح پرفتوح آن حضرت هدیه نمایند وقفی مؤبد و حبسی مخلد که نخرند و نفروشند و مرهون نسازند و مورد سایر معاملات نسازند و

از آن مزار فایض الانوار بیرون نبرند. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه. و کان ذلک فی غره شهر رجب المرجب سنه ثلث و خمسین و الف من الهجره.

[حاشیه:]

هو- قد تشرف بهذه ... و انا العبد الفقیر الضعیف المحتاج الی رحمه اللّه الملک الغنی المغنی نظام الدین محمد بن محمد بن الحسین الحسینی عفی عنهم بمحمد و آله الطاهرین المعصومین. آمین یا رب العالمین.

تربت پاکان، ج 1، ص: 153

15 وقف نامه مورخ دهه سوم ذ ق- 1053 بر یکی از قرآن های موزه آستانه که آن را خسرو امیر شکار بر مزار شاه صفی وقف داشته است.

این متن با اندک جدایی در آغاز و انجام این نسخه از مصحف شریف هست با عرض های کتابدار مقبره در شوال 1077 و ذ ق 1141:

هو الواقف علی السرائر

مطلب اعلی از تحریر این کلام صدق انتظام آن که غلام به اخلاص قدیمی و بنده درگاه شاهی (خسرو امیر شکار) این کلام اللّه مجید را وقف مؤبد و حبس مخلد نمود بر مزار شریف و مدفن متبرک نواب خاقان فردوس آشیان رضوان مکان (شاه صفی الصفوی الموسوی) انار اللّه برهانه و جعل فرادیس الجنان مکانه واقع در جنب مرقد مطهر و ضریح معطر حضرت امام زاده واجب التعظیم لازم التکریم (معصومه ستی فاطمه بنت الامام المعصوم موسی الکاظم علیهما السلام) که واقع است در دار المؤمنین قم. وقفی صحیح شرعی مقرون به شرایط معتبر که حفاظ و قاریان و علما و صلحا در آن مکان شریف به تلاوت آن در ایام و لیالی متبرکه قیام نمایند و ثواب آن را به روح پرفتوح خاقان مغفور رضوان مکان هدیه نمایند مشروط آن که از آن مکان متبرک بیرون نبرند و نخرند و نفروشند و مرهون نکنند و نبخشند و مورد سایر معاملات نسازند. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه

علی الذین یبدلونه ان اللّه هو السمیع العلیم. و کان ذلک فی العشر الثالث من شهر ذی قعده الحرام سنه ثلاث و خمسین و الف هجریه.

تربت پاکان، ج 1، ص: 154

16 وقف نامه قرآن شماره 127 موزه آستانه مورخ اوائل ج 2- 1062 مبنی بر وقف همین نسخه از طرف سید اجل امجد میر ابو القاسم فرزند میر هاشم شیروانی نجفی بر آستانه مقدس، به گواهی حسین عاملی که نگارنده سند نیز هموست:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

قد وقف هذا المصحف الکریم کلام اللّه الذی لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه السید الاجل الامجد الاسعد الامیر ابو القاسم بن المرحوم المبرور الامیر هاشم الشیروانی المولد النجفی الاصل علی من له اهلیه التلاوه فی الروضه المقدسه روضه المعصومه بقم علیها و علی آبائها الصلوه و السلام وقفا صحیحا شرعیا لا یباع و لا یوهب و لا یرهن و لا یتصرف فیه بوجه ینافی الوقفیه. و شرط مع ذلک ان لا یخرج عن حصار الحضره المقدسه و لا یبقی عند احد من المجاورین خارج دار الحفاظ من سکان الحضره المقدسه اکثر من شهر، فان کان له حاجه و هو من اهل التلاوه فیأتی به الی المتولی و یریه ایاه ثم یأخذه باذن مجدد مع کمال الاحتیاط فی حفظه عما یوجب الافساد و التلف. و جعل التولیه و النظر فیه لکل من له القیام علی مصالح الروضه المقدسه.

اثابه اللّه تعالی و اجزل له الاجر و وفقه لاصلاح آخرته و دنیاه و لعن اللّه من بدل او غیر ما رسمه و شرطه او تصرف فیه بما ینافی الوقفیه. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

جری ذلک و حرر فی اوائل شهر جمادی الثانی من شهور سنه اثنین و ستین

تربت پاکان، ج 1، ص: 155

و الف هجریه علی مشرفها الصلوه و السلام و التحیه. و کتب شاهدا به العبد الاقل حسین العاملی عفی اللّه تعالی عنه.

17 وقف نامه مورخ 1064 حاکی از وقف هفتاد و پنج مجلد کتاب در این تاریخ از جانب میر محمد هاشم گیلانی بر آستانه مقدس و مدرسه آن.

این متن در آغاز سه نسخه از این کتاب ها که اکنون در دست است با جدایی هایی دیده می شود . با مهر محمد معصوم حسینی در پایان:

هو

این کتاب را وقف نمود با هفتاد

و چهار جلد کتاب دیگر سیادت و فضیلت پناه امیر محمد هاشم گیلانی بر روضه آستانه مقدسه منوره سدره مرتبه ستی فاطمه علیها التحیه و السلام. مشروط به این که از روضه مذکوره و مدرسه آن بیرون نبرند به ایصال توفیق آثاری حاجی خضر قمی فی یونت ئیل سنه 1064.

18 وقف نامه نسخه ای از مصحف شریف که آن را محمد مهدی حسینی در 28 ع 2- 1077 بر خاکجای عباس دوم موقوف داشته است با عرض کتابدار آنجا مورخ رمضان 1106 و 1141:

غرض از این نوشته شرعیه آن که بنده درگاه خلایق پناه (محمد مهدی الحسینی) وقف مؤبد شرعی نمودم این قرآن مجید و کلام حمید را بر مزار کثیر

تربت پاکان، ج 1، ص: 156

الانوار نواب سلطان جنت مکان و خاقان خلدآشیان المستغرق فی بحار رحمه (.....) السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان (السلطان شاه عباس الثانی الصفوی الموسوی بهادر خان) طاب اللّه ثراه و جعل الجنه مأواه که در آن مشهد معطر و مرقد منور شیعیان به تلاوت آن قیام نمایند و ثواب آن به روح مطهر نواب خاقان خلد آرامگاه واصل و عاید گردد، و تخلیه ید مالکانه نموده به تصرف وقف گذاشتم و صیغه شرعیه گفتم، وقفا صحیحا شرعیا بحیث لا یباع و لا یوهب و لا یصالح و لا ینقل بوجه من الوجوه و سبب من الاسباب. و جری ذلک فی ثامن عشرین شهر ربیع الثانی سنه 1077.

19 وقف نامه مورخ ج 2- 1077 بر نسخه ای از نهج البلاغه که عینا در آغاز نسخه ای از استقصاء الاعتبار فی شرح الاستبصار محمد بن حسن بن زین الدین عاملی جبعی نواده شهید دوم نیز دیده می شود، با سجل «محمد امین الحسینی» در پایان.

بنابر مفاد این وقف نامه جمشید خان قوللر آقاسی- رئیس غلامان شاهی، درگذشته 1079 در قندهار در ج 2- 1077 از جانب شاه سلیمان به تولیت مقبره شاه عباس دوم منصوب شده و به قم آمده و انواع خیرات و مبرات به عمل آورده است از آن جمله چندین مجلد کتاب از قرآن و صحیفه و نهج البلاغه و کتب حدیث و جز آن- که تفصیل آن در دفاتر آن سرکار ثبت بوده- بر طلاب و صلحاء قم و زایرین وقف داشته که این دو نسخه از آن جمله برجای مانده است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 157

از این جمشید خان در کتیبه ایوان جنوبی مقبره شاه عباس دوم که اکنون بالای کتیبه سراسری بقعه شاه سلطان حسین نصب است و در

نوشته گرداگرد سنگ های مرمر روی قبر همین پادشاه که پایه صندوق مسین قبر بوده است با همین وصف «تولیت» یاد می شود.

جمال الدین بن مولانا جمشید غلام خاصه صفوی واقف نسخه ای از شرح مواقف سلطانیه- ش 358 گوهرشاد مشهد- در رجب 1129 می تواند فرزند او باشد .

در این متن گفته می شود که چنان که طلاب مزار از مطالعه هریک از کتاب های مزبور فارغ باشند اهل مدارس خارج شهر و آن گاه طالبان علوم در مدارس شهر بهره خواهند برد. از این برمی آید که آستانه مقدس و مدارس و بیوتات گرد آن تا این دوره بیرون شهر شمرده می شده است همچنان که نام «پشت باره» درمورد کوچه شرقی محل پیشین گورستان آستانه (بابلان) تا این زمان شاهدی است بر آن.

بسم اللّه الرحمن الرحیم

چون همگی همت والانهمت نواب کامیاب اشرف ارفع اقدس (همایون اعلی) مصروف بر آن است که ثواب انواع خیرات و مبرات به روح پرفتوح نواب خاقان خلدآشیان (صاحب قران طاب ثراه) واصل و عاید گردد بنابراین به تاریخ شهر جمادی الاخر سنه 1077 غلام اخلاص کیش خیراندیش خود خادم الفقرا

تربت پاکان، ج 1، ص: 158

و مخدوم الامراء جمشید خان متولی و قوللر آقاسی را به تمشیت این امر مقرر فرمودند و مشار الیه حسب الامر (الاعلی) به دار المؤمنین قم آمده، انواع خیرات و مبرات به عمل آورد.

از آن جمله این مجلد را با سایر کتب دیگر از قرآن مجید و صحیفه کامله و حدیث و غیر ذلک که تفصیل آن در دفاتر آن سرکار ثبت است وقف شرعی و حبس مؤبد ملی نمود بر طلبه علوم دینیه و صلحاء دار المؤمنین مذکور و واردین آن، مشروط بر آن که مدرس و طلبه

مزار کثیر الانوار خاقان خلد آشیان هرگاه از مطالعه و انتفاع هریک از مجلدات مسطوره فارغ باشند اهل مدارس خارج شهر و بعد هم طلبه مدینه مسفوره از مطالعه آن بهره مند گردند و ثواب آن به روزگار فرخنده آثار نواب (اعلی) و به روح کثیر الفتوح نواب خاقان (صاحب قران طاب ثراه) عاید گردد و کتب موقوفه را از حدود دار المؤمنین مذکور بیرون نبرند و نفروشند و نبخشند و مرهون نسازند و سوای مدرس آن اگر احدی اراده اخراج یکی از کتب مذکوره از کتابخانه و مدرسه آن سرکار داشته باشد کتابدار آن سرکار مادام که مرهون و وثیقه ای که گنجایش داشته باشد نگیرد ندهد و زیاده از یک ماه نگاه ندارند. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

20 وقف نامه قرآنی که آن را همسر شاه عباس دوم (مادر شاه سلیمان) بر مزار او وقف داشته است از همین سال ها (موزه- 153):

[الحمد للّه الوا] قف علی السرائر المطلع علی الضمائر و الصلوه و السلام الاتمان الاکملان [علی سید الا] کابر و الاصاغر محمد و عترته و ذریته و عشیرته خیر العشایر.

تربت پاکان، ج 1، ص: 159

و بعد [این صحیفه] میمنت انجام شرعیه المبدأ و الختام مخبر و مشعر است به ذکر آن که علیا حضرت ملک سیرت ... سپهر منزلت بلقیس الزمانی نواب علیه عالیه اعنی والده ماجده نواب اشرف ارفع (همایون اعلی) موفق به توفیقات ربانی گشته، در اشرف اوقات و ایمن ساعات ابتغاء [لوجه اللّه و طلبا] لمرضاته این قرآن مجید را وقف نمود بر مزار کثیر الانوار نواب ... رضوان جایگاه فردوس آشیانی شاه عباس ثانی تغمده اللّه بغفرانه و اسکنه بحبوحه [جنانه که در] آستانه شریفه شیعیان و حفاظ تلاوت نموده، ثواب آن به روزگار فرخنده آثار ...

[عاید و واصل گردد و تولیت

آن] را بر نفس نفیس خود مادام که در قید حیات بوده باشند ... و بعد از آن بر متولیان آن آستانه منوره، مشروط بر آن که از آن آستانه ... بالجمله برخلاف وقف مذکور ... ننمایند، وقف صحیح شرعی خالی و بری [از هر عیب و نقص] ی. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه. طمع کننده [به لعنت و سخط] خدا و نفرین حضرت ... صلی اللّه علیه و آله [گرفتار شود] ...

21 وقف نامه نسخه ای از مصحف شریف که آن را صفی قلی حاکم دشتستان و وزیر فارس در همین سال ها بر خاکجای شاه عباس وقف نموده است با مهر «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ عبده صفی قلی» در پایان.

در مجموعه ش 2454 کتابخانه مرکزی دانشگاه (ش 11، ص 121- 122) وقف نامه قرآن صفی قلی خان هست که باید دید با موضوع بحث ما ارتباطی دارد یا نه.

تربت پاکان، ج 1، ص: 160

هو الواقف الموفق

باعث بر تنمیق این کلام و غرض از ارتسام این ارقام ذکر و بیان آن است که چون کارآگهان عالم بالا و رموزدانان ملا اعلی به موجب کریمه «تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ» و «تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ» لوای دولت و عظمت این دودمان خلافت نشان را که سلاله کریمه سید اخیار صلی اللّه علیه و آله و ذریه طیبه ائمه اطهار صلوات اللّه علیهم اجمعین اند به مقتضای «إِنَّا جَعَلْناکَ خَلِیفَهً فِی الْأَرْضِ» به اوج گردون برافراشته اند تا اصناف ناس در ظل ظلیل ایشان علی قدر درجاتهم در مهد امنیت و آسایش قرار یافته، به پرتو اشعه این دولت عظمی به حظی لایق مستسعد و بهره مند بوده باشند و ایشان این معنی را ذریعه دولت دو جهانی ساخته، در رعایت جانب عباد اللّه دقیقه ای فوت و فروگذاشت نمی نمایند- ذلک فضل اللّه یؤتیه من یشاء و اللّه ذو الفضل العظیم-.

بنابراین بر جمعی از غلام زادگان فدوی که ابا عن جد کمر

ولای این خاندان عز و اعتلا را بر میان جان بسته، به مزید جان فشانی و صوفی گری ممتاز و به خاک بوسی این درگاه خلافت پناه پیوسته سرافراز بوده و می باشند واجب و متحتم است که به قدر مقدور درازای مواهب لا تعد و لا تحصی مراسم شکرگزاری به جای آورند.

بناء علی هذا کمترین غلام زادگان فدوی (صفی قلی حاکم دشتستان و وزیر فارس) این کلام اللّه مجید وقف نمود بر مزار فایض الانوار نواب (خاقان خلد آشیان صاحب قران علیه الرحمه و المغفره و الرضوان) که قاری ثواب قرائت و تلاوت آن را هدیه به روح مطهر و مرقد معطر آن صدرنشین ایوان جنت نماید تا موجب

تربت پاکان، ج 1، ص: 161

ثواب جزیل و اجر جمیل بوده باشد. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

22 وقف نامه مورخ ج 1- 1085 بر نسخه ای از مصحف شریف (موزه- ش 151) که آن را شاه سلیمان بر روضه منور موقوف داشته است. با مهر «بنده شاه دین سلیمان است» در پایین سند دوجا:

هو

بسم اللّه الرحمن الرحیم

الحمد للّه الواقف علی السرائر المطلع علی الضمائر، و الصلوه و السلام علی خاتم انبیائه محمد اشرف الاوائل و الاواخر و علی آله و اولاده المعصومین عن جمیع الکبایر و الصغایر ماتلی القرآن فی المساجد و المنابر.

اما بعد بنابر فرمان قضا توأمان نواب کامیاب اشرف اقدس ارفع همایون اعلی اعنی السلطان الاعظم الاعدل الافخم و الخاقان الامجد الاکرم، مالک رقاب الامم، باسط بساط الامن و الامان رافع لواء العدل و الاحسان قالع بنیان الجور و الطغیان، مشید اساس الشریعه الغراء المصطفویه مروج قوانین الطریقه الزهراء المرتضویه، المؤید من عند اللّه الملک المنان، السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان بن الخاقان سلطان شاه سلیمان الحسینی الموسوی الصفوی بهادر خان لا زالت عتبته ملثما لشفاه الاساطین و معفرا لجباه السلاطین.

این مصحف مجید و فرقان حمید را وکلاء دیوان

اعلی وقف مؤبد و حبس مخلد نمودند بر کافه شیعیان اسد اللّه الغالب مظهر العجائب و مظهر الغرائب، مفرق الکتایب لیث بنی غالب، مطلوب کل طالب امام المشارق و المغارب، بدر

تربت پاکان، ج 1، ص: 162

الدجی و کهف الوری و سند اهل التقی، یعسوب المسلمین و قائد الغر المحجلین امیر المؤمنین (علی بن ابی طالب صلوات اللّه و سلامه و عتره الطاهرین ) که در روضه متبرکه مقدسه معصومه علیها افضل الصلوات و اکمل التحیات تلاوت نمایند و ثواب آن در عاجل و آجل به روزگار فرخنده آثار آن قدوه سلاطین روزگار و اسوه خواقین کامکار واصل و آیل گردد. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

تحریرا فی شهر جمادی الاول من شهور سنه خمس و ثمانین بعد الالف.

1085.

23 وقف نامه مورخ 12 رجب 1085 بر برگ آغاز مجلد اول شرح فروع کافی ملا خلیل قزوینی (ش 6066- ق 3 ر 10- کتابخانه آستانه قم که نسخه اصل است با خط و مهر شارح در آغاز کتاب) حاکی از وقف همین مجلد با سیزده مجلد دیگر بر مزار عباس دوم از طرف شاه سلیمان. با مهر «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ نجف قلی 1083» در پایین سند:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

الحمد للّه الواقف علی السرائر و الخفیات و العالم بالضمائر و النیات الذی وفق کرام عباده بوفور الخیرات و ظهور المبرات. و الصلوات السامیات و التحیات النامیات علی اکرم البریات و اشرف اهل الارضین و السموات محمد سید الکائنات و اوصیائه ذوی المدارج العالیات و المعارج و الدرجات صلوات اللّه و سلامه علیه و علیهم اجمعین الی یوم الدین.

بنابر توجه خاطر ملکوت ناظر خورشید مظاهر نواب کامیاب سپهررکاب

تربت پاکان، ج 1، ص: 163

(اشرف اقدس اعلی) ابد اللّه ظلال رأفته و مرحمته علی مفارق الانام و خلد اللّه ملکه و سلطانه الی یوم القیام به صدور امری که منتج ارتقاء مدارج رفیع است تقربا الی اللّه و طلبا لمرضاته در این ایام میمنت فرجام وقف فرمود این کتاب شریف را با سیزده مجلد دیگر از شرح احادیث کلینی که کل چهارده مجلد بوده

باشد بر مرقد منور و مزار منیع القدر نواب (خاقان خلد آشیان شاه عباس صاحب قران انار اللّه برهانه) فتح اللّه تعالی علی مضجعه ابواب الجنان که در کتابخانه آن سرکار فیض آثار مضبوط و در حریم آن بقعه رفیع مقدار مبسوط می بوده، خدمه تقوی شعار بل و اعیان دولت ابد استقرار و مشرفین آن مزار کثیر الاثار به مطالعه آن بهره مند فیوضات می گشته، ثواب آن به روزگار فرخنده آثار همایون اعلی و روح مطهر آن پادشاه جم جاه جنت آرامگاه عاید گردد. مقرر آن که کتب مذکور را از دار المؤمنین قم بیرون نبرند و از مخالفت محترز باشند.

تحریرا فی ثانی عشر شهر رجب المرجب سنه خمس و ثمانین و الف من الهجره النبویه.

24 وقف نامه مورخ ع 2- 1088 از صفر قلی یوزباشی چگنی بر برگ آغاز نسخه ای از مصحف شریف که وقف مضجع شاه صفی نموده است :

تربت پاکان، ج 1، ص: 164

هو

بسم اللّه الرحمن الرحیم

بعد حمد اللّه تعالی و الصلوه و السلام علی خیر خلقه و صفیه و حبیبه و رسوله علی بریته و آله الطیبین الطاهرین.

وقف صحیح شرعی و حبس صریح ملی نمودم کمترین بندگان درگاه خلایق پناه (صفر قلی یوزباشی چگنی) این کلام مجید ربانی و فرقان حمید سبحانی را بر روضه شریفه و مرقد مطهر رفیعه اعلی حضرت علیین مضجع (خاقان رضوان مکانی شاه صفی انار اللّه برهانه) که در آن روضه حفاظ آن آستان و سایر شیعیان به تلاوت آن اشتغال نمایند و ثواب آن را بر روح مقدس پرفتوح آن رضوان مکان هدیه نمایند. وقفا صحیحا صریحا شرعیا.

تحریرا فی شهر ربیع الاخر من شهور سنه ثمان و ثمانین بعد الالف. سنه 1088.

25 وقف نامه مورخ رمضان 1089 در آغاز نسخه ای از مصحف شریف که آن را شاه سلیمان وقف نموده بوده است به انشاء آقا حسین خوانساری دانشمند مشهور این دوره- درگذشته 1098- حسب الامر او :

وافی ترین سوره ای از سور کتاب کریم مواهب بی منتهای ربانی سوره مائدات نعم عظیمه ای است که همواره اعلی حضرت نواب کامیاب سپهر جناب

تربت پاکان، ج 1، ص: 165

عالمیان مآب مصطفوی آداب مرتضوی القاب، منتخب مجموعه شاهان شاه بیت قصیده غرای سلاطین زمان، آب و رنگ گلستان دین و دولت گلگونه بهارستان ملک و ملت، برازنده لباس دارایی طرازنده افسر سروری و کشورگشایی، آیه رحمت نا متناهی خورشید افق ظل اللهی، السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان بن الخاقان شاه سلیمان الصفوی الموسوی الحسینی بهادر خان خلد اللّه ملکه و سلطانه تقویت امور دین و ترویج سنن حضرت سید المرسلین را پیشنهاد همت والا و نصب العین نظر حقانیت انتما ساخته اند.

آیتی از آیات بینات کتاب آسمانی تأییدات سلطانی آن که درین ولا این قرآن مجید را وقف شرعی فرمودند بر حضرات عالیات مطهرات عرش درجات سدره مرتبات، خازنان معارف الهی و

معادن رحمت نامتناهی، شافعان روز جزا پیشوایان طریق هدی، شارعان شرع مبین برگزیدگان حضرت رب العالمین اعنی حضرات چهارده معصوم علیهم الوف التحیه و السلام.

مقرر و مشروط آن که صدف این گوهر گرانمایه آستانه مقدسه منوره متبرکه عرشیه ملکوتیه سماویه معصومیه فاطمیه علی مشرفها و آبائها الائمه صنوف الصلوه و التحیه بوده، سکنه و زوار آن روضه مبارکه فیض نگار از یمن تلاوت و قرائت آن ذخیره اندوز سعادات دو جهانی گردند. وقفا مخلدا شرعیا. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه، ان اللّه سمیع علیم.

و جری ذلک فی شهر رمضان المبارک من شهور حجه تسع و ثمانین بعد الالف. و کتب الداعی لدوام الدوله القاهره محمد حسین عفی عنه.

26 وقف نامه مورخ رجب 1094 بر برگ آغاز نسخه ای از مصحف شریف (ش 150- موزه) که آن را آقا کافور صاحب جمع خزانه عامره بر روضه منور حضرت فاطمه معصومه نیاز داشته است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 166

با سجل و مهر میرزا ابو طالب رضوی صدر خاصه شاه سلیمان مورخ 29 رجب همین سال:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

لالی گران بهای ستایش و ثنا وقف نثار ساحت قدس کبریای کریمی است جل شأنه که بیت المعمور صومعه عبودیتش را به نورافشانی مشاعل جهان افروز هدایت بی منتهی و پرتو مصابیح آیات تامه کلام معجزنما روشنی داد، و دراری نور افزای درود لا یعد و لا یحصی زینت کریاس گردون اساس رسول واجب التکریمی است بهر برهانه که صدق صباح دعوی رسالت ابدمدتش پرتو ظهور نیر ...

نورانی کالشمس فی الضحی مبرهن نمود. علیه و آله صلوات اللّه الملک الجلیل ما وقف قار علی آیات التنزیل و تلا تال القرآن بالترتیل.

و بعد بر قاریان صفحات الواح دانش و واقفان رموز اسفار کتاب آفرینش محتجب و مستور نیست که چون به حکم کلام معجز نظام سید انام علیه افضل التحیه و السلام که «لا احصی ثناء

علیک، انت کما اثنیت علی نفسک» عاکفان صوامع حق پرستی را زبان فصاحت بنیان از ادای فرایض ثناگستری کردگار بی همتا جز به تلاوت آیات کامله قرآنی و قرائت بینات عادله فرقانی قاصر و نارساست.

بنابرین عالی حضرت رفیع منزلت منیع مرتبت، رفعت و اقبال پناه عزت

تربت پاکان، ج 1، ص: 167

و دولت و اجلال دستگاه، توفیق آثاری معتمد الخاقانی، حاج الحرمین الشریفین آقا کافور صاحب جمع خزانه عامره از روی صفای نیت و خلوص طویت قربه الی اللّه تعالی و طلبا لمرضاته این یک مجلد کلام اللّه حمید مجید را وقف مخلد و حبس مؤبد فرمودند بر گلشن آرایان ریاض دین مستبین و نخل پیرایان حدایق شرع مبین، مترجمان آیات کلام رب العالمین واقفان اسرار معارف اولین و آخرین، وسایط آفرینش کاینات علل غائیه ایجاد موجودات، کلمات جامعه صحایف علوم اعنی حضرات عرش درجات سدره مرتبات چهارده معصوم صلوات اللّه و سلامه علی مضطجعهم و قائمهم الی قیام الساعه و ساعه القیام.

مقرر و مشروط آن که قرارگاه آن مشکوه الانوار احمدی و مخزن اسرار محمدی صلی اللّه علیه و آله، روضه منوره مقدسه مطهره معطره معصومه واجبه التعظیم و التکریمه قم بوده، هر آن قاری که به گل گشت آن روضه بهیه سرافراز و به گل بانک تلاوت آیات آن با عندلیبان عالم قدس هم آواز گردد ثواب آن تلاوت و اجر آن قرائت را وقف نماید بر آستان ملایک پاسبان آن راهنمایان خلد برین صلی اللّه علیهم اجمعین، و عالی حضرت واقف معظم الیه را نیز به دعای خیر و طلب مغفرت و حصول درجات رفیعه یادآوری کند. و تولیت آن را مفوض و مرجوع نموده به متولی آستانه مزبوره که به لوازم تولیت و

شرایط آن علی کرور الایام هرکه بوده باشد قیام و اقدام نماید. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه ان اللّه سمیع علیم. و کان ذلک فی شهر رجب المرجب سنه 1094.

27 وقف نامه مورخ 9 ج 1- 1098 بر نسخه ای از مصحف شریف که آن را مادر شاه سلیمان بر آستانه مقدس وقف داشته، با گواهی و سجل مجلسی دوم پایین سند و مهر مادر شاه بالای آن با این سجع:

تربت پاکان، ج 1، ص: 168 «از فاطمه مادر سلیمان دارد در حشر چشم احسان»

هو الواقف علی الضمائر

بسم اللّه الرحمن الرحیم

الحمد للّه الذی نزل القرآن و بین فیه الاحکام و الصلاه و السلام علی فخر المرسلین و سید الانام الذی نزل به روح الامین علی قلبه لیکون نذیرا للانام، و آله الائمه الکرام الذین هم حفظه الشرع و حمله القرآن الی قیام الساعه و ساعه القیام.

و بعد سبب تبیین این کلمات صحت آیات شرعیت بینات آن که وقف مخلد شرعی فرمودند وکلاء اجلاء نواب مستطاب قمر رکاب خورشید احتجاب قدسیه الالقاب فاطمه سیرت مریم سریرت خدیجه منزلت صفوراطینت بلقیس مرتبت، پرده نشین حرم سلطنت و شهریاری محجوبه حجاب عظمت و بختیاری، حاکمه سراپرده دولت و کامرانی حاویه اسباب دولت دو جهانی، گرامی درج گوهر گرانبهای شاهی زیبنده برج مهر عالم افروز شاهنشاهی علیه عالیه متعالیه ادام اللّه ایام دولتها و حشمتها الی یوم الدین این قرآن مجید و فرقان حمید را بر روضه منوره مقدسه متبرکه معصومه مطهره جلیله القدر و المنزله صلوات اللّه علیها و علی آبائها الطاهرین که واقع است در مدینه دار المؤمنین قم، و تولیت آن را تفویض فرمودند به متولی جلیل القدر آستانه مزبوره و بعد از او به هرکس که حسب الرقم مبارک اشرف متولی باشد.

مشروط به آن که از روضه مقدسه به جای دیگر نقل ننمایند مگر آن که در نقل آن از آنجا رعایت حفظ و حراست آن منظور باشد و حفاظ

و زوار روضه مزبوره تلاوت نمایند و ثواب آن را به روزگار فرخنده آثار نواب اشرف اقدس

تربت پاکان، ج 1، ص: 169

ارفع همایون اعلی و نواب مستطاب واقفه موفقه عاید ساخته، بعد از فراغ از تلاوت فاتحه ای به جهت خلود دولت ابدمدت بخوانند. و صیغه شرعیه جریان یافت. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه ان اللّه سمیع علیم.

و کان ذلک فی التاسع من شهر جمادی الاولی ختم بالاحسن و الاولی من شهور سنه ثمان و تسعین و الف، 1098.

(پایین سند:)

بسم اللّه الرحمن الرحیم- لقد اجریت الصیغه علی الشروط المرقومه وکاله عن الحضره العلیه العالیه. و کتب الداعی لدوام الدوله القاهره الباهره احوج العباد الی عفو اللّه الغنی محمد باقر بن محمد تقی عفی عنهما. تربت پاکان ؛ ج 1 ؛ ص169

مهر:] محمد باقر العلوم

28 دو وقف نامه از ساوه در آغاز دو نسخه از مصحف شریف مربوط به همین قرن:

وقوف آستانه متبرکه معصومه سلطان ستی فاطمه قم کرد به رضا و رغبت پری خواند بنت خواجه پیر قلی شیرازی ساکن ساوه. صد هزار لعنت بر فروشندن و خریدنده و کسی که برین طمع کند. آمین یا رب العالمین.

* وقف نمود قربه الی اللّه و طلبا [لمرضاته] توفیق آثار خواجه یادگار علی ا [بن] خواجه شمس الدین ... شعر باف ساوجی به نیا [بت] والده صالحه موفقه مکرمه مرحو [مه] کزل آغاء بنت خواجه باملا ... [این] کلام سبحانی و تنزیل آسمانی [را بر روضه] متبرکه سدره ملایک ... معصومه ستی فاطمه بنت مو [سی بن جعفر] علیه و علیهما السلام ...

تربت پاکان، ج 1، ص: 170

29 وقف نامه مورخ 10 ذ ح- 1105 از مادر شاه سلیمان با مهر او در بالای سند، به انشاء مجلسی دوم و مهر او در پایان (قرآن ش 153- موزه) برای مضجع شاه سلیمان:

هو

هو الواقف علی الضمائر

بسم اللّه الرحمن الرحیم

الحمد للّه الذی انزل الکتاب علی عبده لیکون للعالمین نذیرا، و الصلوه علی [محمد] سید المرسلین و عترته الطیبین الذین اذهب اللّه عنهم الرجس و طهرهم تطهیرا.

[و بعد] لقد وقفت المهد العلیا و الستری الکبری، ناموس العالمین عصمه الدنیا و الدین ام السلطان المبرور و الخاقان المغفور هذا القرآن المجید و الفرقان الحمید علی کافه المؤمنین لیتلوه فی جوار ضریح ولده الانور و یهدوا ثوابه الی روحه الاطهر و جعل تولیته و حفظه الی من نصب من جهه سلطان العصر مد اللّه ظلال جلاله لتولیه ذلک المرقد المعطر علی ان لا یباع و لا یوهب و لا یعطل و لا یخرج من حوزه الوقف. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه. و استکتب الداعی لدوام الدوله القاهره الباهره محمد باقر بن محمد تقی عفی اللّه عن جرائهما فی عاشر شهر ذی الحجه یوم الاضحی سنه 1105 و الحمد للّه اولا

و آخرا و صلی اللّه علی فخر النبیین محمد و آله الاطهرین الاقدسین.

30 وقف نامه مورخ 12 شعبان 1118 از شاه سلطان حسین با مهر او در پایان بر نسخه ای از مصحف شریف (ش 156 موزه) که آن را بر آستانه مقدس موقوف داشته است با سجل و گواهی میر محمد باقر ملاباشی خاتون آبادی درگذشته ع 1- 1127 در پایین سند:

تربت پاکان، ج 1، ص: 171

بسم اللّه الرحمن الرحیم

الحمد للّه الذی وقف فرق الانام علی مواقف الفرقان و مفارقه، و اوصل ایدی اهل الاسلام الی ایادی القرآن و مرافقه. و الصلوه و السلام علی سید السادات و منبع السادات محمد الذی وقف علی سدته السنیه العلیه صنوف التحیات الطیبات، و آله و عترته المعصومین امناء الدین المبین ذوی المعجزات الباهرات، سیما امیر المؤمنین و امام المتقین علی بن ابی طالب واقف اسرار النبوه و هادی زمره المسلمین و المسلمات.

و بعد چون خاطر عاطر و ضمیر منیر نیکوسرایر اعلی حضرت فلک رفعت ثریامرتبت شهریار کامکار عالی شان پادشاه والاجاه بلندمکان، ماه آسمان کرامت خورشید تابان فلک شهامت، گلشن آرای گلزار شریعت غرا طراوت افزای بوستان ملت زهرا، نوربخشای چراغ دولت آباء کبار زینت فزای سریر سلطنت اجداد عالی مقدار، زبان مبارکش لاله گلزار حراست دین مبین- کف گشاده اش سحاب درربار ساحت آمال ساکنان روی زمین، گوهر بحر سخایش زینت تاج افتخار پادشاهان- خنده صباح اقبالش نشاطبخشای قلوب جهانیان، عتبه دولتش از تابش انوار عنایات قادر معین ما صدق «وَ زَیَّنَّاها لِلنَّاظِرِینَ»- اخلاق پسندیده اش مظهر آثار «لیذهب غَیْظَ قُلُوبِهِمْ و یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ»، همت شایانش مصحف سلطنت را سوره اعلی- روزگار عدالتش از خورشید لطف قادر توانا نمونه «وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّی»، اعنی السلطان المؤید و الخاقان المسدد

تربت پاکان، ج 1، ص: 172

شاه سلطان حسین الصفوی الموسوی الحسینی بهادر خان خلد اللّه ظلال جلاله علی مفارق اهل الایمان

پیوسته متوجه تعظیم اولاد امجاد ائمه معصومین و تزیین و ترویج مراقد شریفه آن برگزیدگان ایزد معین است درین ایام سعادت فرجام وقف مخلد لازم

شرعی و حبس مؤبد جازم ملی فرمودند قربه الی اللّه تعالی و طلبا لمرضاته این قرآن شریف و مصحف منیف را بر تمام شیعیان امیر المؤمنین و پیروان ائمه معصومین صلوات اللّه علیهم اجمعین وقفا لازما مخلدا مؤبدا بتا بتلا صحیحا شرعیا الی ان یرث اللّه الارض و من علیها و هو خیر الوارثین.

و در ضمن این وقف صریح شرط شرعی فرمودند که این قرآن مجید همیشه در آستانه منوره متبرکه امام زاده لازم الاحترام سیده جلیله عالی مقام، دره فاخره صدف بحر مواج «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ» کوکب درخشنده سماء ذات ابراج ائمه معصومین، فاطمه بنت امام مؤمنان و مقتدای کون و مکان، خازن اسرار مکنونه خداوند آسمان و زمین نور دیده حضرت سید الانبیاء و المرسلین، قره العین امیر المؤمنین حیدر امام به حق موسی بن جعفر علیهما و علی آبائهما المعصومین الوف صلوات المصلین بوده، آن را از آستانه منوره مذکوره بیرون نبرند و نفروشند و نبخشند و رهن نکنند و شیعیان که وارد آن آستانه شوند از روی این قرآن تلاوت نمایند و برخلاف شریعت غرا آن را معطل نگذارند. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه ان اللّه سمیع علیم.

و اعلی حضرت واقف خلد اللّه سلطانه و افاض علی العالمین بره و احسانه ثواب این وقف را خالصا لوجه اللّه هدیه روح پاک و تحفه مضجع تابناک آن امام زاده جلیله الشأن نمودند. و کان ذلک فی ثانی عشر شهر شعبان المظم سنه 1118.

تربت پاکان، ج 1، ص: 173

[پایین سند:]

بسم اللّه الرحمن الرحیم- الحمد للّه و الصلوه علی رسول اللّه و آله حجج اللّه. و بعد فغب ان جرت صیغه

الوقف و تحقق حمیع ما یجب تحققه من صحه الوقف و لزومه علی النهج المقرر من الشرع الانور الاطهر کتب ... الداعی لابود الدوله القاهره الباهره السلطانیه الحسینیه محمد [باقر بن اسماعیل الحسینی الخاتون آبادی ..].

31 وقف نامه نسخه شماره 268 موزه از شاه سلطان حسین با مهر او، به خط آقا جمال خوانساری دانشمند نامور این دوره (درگذشته 1125):

وقف نمود قربه الی [اللّه تعالی] این کتاب مستطاب را به وکالت نواب اشرف اقدس ارفع [اعلی لا زالت ظلال جلاله العالی] بر کافه شیعیان اثنی عشری از ذکور و اناث، و ثواب آن را هدیه نمود به ارواح مقدسه حضرات مطهرات سدره مرتبات عرش درجات [چهارده معصوم صلوات اللّه علیهم اجمعین]. و کتب الداعی لدوام دولته القاهره الباهره جمال الدین محمد الخوانساری.

[مهر:] ...

و هرکس این کتاب مستطاب را از این آستانه متبرکه عرش درجه بیرون ببرد به لعنت خدا و رسول گرفتار شود. آمین یا رب العالمین.

32 وقف نامه مورخ ع 1- 1139 بر نسخه ای از قرآن مجید (ش 37- انبار) که آن را رفعت پناه محمد ابراهیم خلف حاجی زین العابدین اصفهانی بر آستانه مقدس نیاز داشته است:

تربت پاکان، ج 1، ص: 174

هو المعین الواقف علی الضمائر

الحمد للّه رب العالمین و صلی اللّه علی محمد و آله اجمعین.

و بعد وقف مؤبد و حبس مخلد صحیح صریح شرعی نمود حضرت رفعت پناه محمد ابراهیم خلف مرحمت پناه حاجی زینل عابدین اصفهانی این جلد کلام اللّه مجید ربانی را که در آستانه مقدسه مطهره عرش درجه (حضرت معصومه علیها التحیه و السلام) هریک از سادات و حفاظ آن آستان ملایک پاسبان و کافه مؤمنین تلاوت نموده، ثواب او را به روح پرفتوح حضرت علیها التحیه و السلام قربت نموده. به شرط آن که از آن آستان ملایک پاسبان بیرون نبرند و نبخشند و به عاریه ندهند و خلاف کننده به لعنت خدا و نفرین رسول گرفتار گردد. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

تحریرا فی شهر ربیع الاولی من شهور سنه 1139.

33 وقف نامه مورخ ج 1- 1140 بر نسخه ای از مصحف شریف (ش 155- موزه):

به تاریخ شهر جمادی الاول سنه 1140 عالی حضرت نجابت و رفعت و معالی پناه عمده الاشباه و الاقران کهف الحاج الحرمین الشریفین حاجی محمد رضی خلف مرحوم حاجی مرداش این کلام اللّه حمید مجید را وقف آستانه مقدسه منوره مطهره عرش درجه اسد اللّه الغالب و مطلوب کل طالب امیر المؤمنین و یعسوب

تربت پاکان، ج 1، ص: 175

الدین علی بن ابی طالب علیهما الف الف التحیه نموده، صیغه وقفیت به قانون مذهب حق ائمه اثنی عشری گفته، تولیت آن را به خازن خزانه آن ثانی فردوس برین تفویض نمود. وقفا صحیحا شرعیا مادامت السموات و الارض و هو خیر الوارثین، فمن تعرض لا بطالها و تصرف فیها بغیر شرط واقفها فقد باء بغضب من اللّه و سخط و مأواه جهنم و بئس المصیر. امید که

ثواب این معنی به روزگار آن متشبث ذیل ولای آن خاندان سدره مکان عاید شود. آمین یا رب العالمین.

[مهر:] ...

34 وقف نامه مورخ آغاز صفر 1143 بر نسخه ای از قرآن کریم (ش 142- موزه) که بر مقبره شاه سلطان حسین وقف داشته شده است گویا از همسر او مادر طهماسب دوم :

هو الواقف

بسم اللّه الرحمن الرحیم

الحمد للّه الواقف علی سریره کل واقف و المطلع علی نیه کل مخالف و مؤالف المتفضل علی جمیع الانام بالنعم و المعارف. و الصلوه و السلام علی سیدنا و نبینا ابی القاسم محمد الشفیع فی اعظم المواقف و علی آله الهداه ابی الفضائل و العوارف الذین شرقت برطاتهم المشاعر و المواقف ماهبت فی البراری الریاح العواصف.

اما بعد غرض اصلی و منظور کلی از نگارش این کلمات شرعیه الدلالات آن است که در اسعد زمان و احسن اوان نسایم توفیقات ربانی و رشحات تأییدات یزدانی نهال احوال خیر فال علیاحضرت حواسیرت مریم سریرت فلک جناب خورشید احتجاب ناموس العالمین عصمت الدنیا و الدین مثمر این ثمر گردیده که

تربت پاکان، ج 1، ص: 176

خالصا لوجه اللّه تعالی وقف صحیح شرعی نمود این یک جلد قرآن مجید ربانی را بر کافه مؤمنان و شیعیان و سایر مترددین و متوطنین بلده المؤمنین قم که در سر مزار کثیر الانوار نواب فردوس قباب مالک رقاب تلاوت نموده، ثواب آن را به روح کثیر الفتوح نواب همایون سابق الذکر هدیه نمایند مشروط آن که از سر مزار کثیر الانوار مزبور بیرون نبرند. وقفا صحیحا شرعیا و حبسا صریحا ملیا بحیث لا یباع و لا یوهب و لا یرهن. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

فی غره شهر صفر سنه 1143.

35 وقف نامه مورخ 12 رجب 1157 در آغاز چند پاره از قرآن با متن زیر و جز آن، مبنی بر وقف این پاره ها بر روضه مطهر در سر مزار مرحمت پناه ابو الحسن خان:

هو الواقف علی الضمائر

وقف صحیح شرعی نمودند این مجلد کلام مجید و فرقان حمید را بر سر مزار مرحمت و غفران پناه ابو الحسن خان طاب ثراه و جعل الجنه مثواه، مشروط بر آن که مجلد مزبور را تلاوت نموده و ثواب آن به روح پرفتوح مرحمت پناه عاید گردد.

مشروط بر آن که نفروشند و رهن نگذارند. هرآن کس خلاف آن نماید به لعنت الهی گرفتار گردد. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه. تحریرا شهر رجب المرجب سنه 1157.

هو الواقف علی السرائر

وقف صحیح شرعی و حبس مؤبد ملی نمود این مجلد کلام حمید مجید ربانی را مع نه مجلد دیگر که مجموع سی جزو تمام کلام اللّه بوده باشد (بر روضه

تربت پاکان، ج 1، ص: 177

مطهر و منور حضرت معصومه علیها التحیه و الثنا) علیا جناب بلقیس آداب عصمت و عفت و خدارت دستگاه زبده المخدرات شرف جهان خانم همشیره مرحمت و غفران پناه ابو الحسن خان. مشروط بر آن که نفروشند و هبه ننمایند و هر وقت که در سر مزار مرحوم مزبور بوده باشد عالی حضرات مباشرین آن سرکار فیض آثار مانع نشوند. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه. به تاریخ روز جمعه 12 شهر رجب به تصرف وقف دادند.

[مهر:] لا اله الا اللّه الملک الحق المبین

عبده اسمعیل

36 وقف نامه مورخ ذ ح- 1164 از امام قلی خان خلف غفران جایگاه بیجن بیک قرخلو:

هو الواقف علی الضمائر

الحمد للّه الواقف علی القلوب و الضمائر و المطلع علی الافئده و البصائر، و الصلوه و السلام علی خیر خلقه محمد و آله اجمعین الطیبین الطاهرین المعصومین.

و بعد وقف صحیح شرعی و حبس مؤبد ملی نمود عالی جاه معلی جایگاه خانی عظیم القدر و الشانی امامقلی خانا خلف مرحمت و غفران جایگاه بیجن بیکاقرخلو این کلام ملک علام را مع رحل عمل ... نقاش که در روضه مقدسه منوره (حضرت فاطمه معصومه سلام اللّه علیها) واقعه در دار المؤمنین قم که حفاظ و خدام و زوار و کافه شیعیان تلاوت نموده و ثواب آن را به روح پرفتوح حضرات ائمه معصومین صلوات

اللّه علیهم اجمعین و به روزگار فرخنده آثار واقف معظم الیه و به روح والدین عالی جاه سابق الالقاب قربت نمایند. مشروط بر آن که از آن آستان عرش توأمان بیرون نبرند و نخرند و نفروشند و هبه ننمایند و به عاریت ندهند

تربت پاکان، ج 1، ص: 178

و تولیت آن را به عالی حضرت رفیع منزلت متولی که از جانب پادشاه عصر تعیین شده باشد مرجوع شد که به نحو مسطور معمول دارد و چنانچه خلاف آن نمایند به لعنت خدا و نفرین رسول گرفتار و به خون حضرت ابا عبد اللّه الحسین شریک باشد. آمین یا رب العالمین. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه ان اللّه سمیع علیم. تحریرا فی شهر ذی حجه الحرام من شهور سنه 1164.

37 وقف نامه مورخ رمضان 1194 در آغاز نسخه ش 267- انبار مبنی بر وقف همین جزو از کلام اللّه مجید با بیست و نه جزو دیگر بر آستان مقدس:

وقف صریح شرعی و حبس مؤبد ملی نمود عالی حضرت سیادت و نجابت منقبت میرزا باباس ولد میرزا قوام الدین همدانی این جزو با بیست و نه جزو دیگر کلام مجید ربانی را به حضرت معصومه صلوات اللّه و سلامه علیها، مشروط بر آن که در وقت ضرورت اهل قم برده و تلاوت نموده، بعد از آن آورده تسلیم متولی معصومه نماید و تولیت آن را به ازهد و اتقای متولیین مشار الیها مفوض نمود که نسلا بعد نسل متولی همین سی پاره به نحو مرقوم باشند. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه. و کان ذلک فی شهر رمضان المبارک سنه 1194.

[مهر:] المتوکل علی اللّه الغنی

عبده محمد رضا الحسینی

1193

38 وقف نامه مورخ 19 رمضان 1216 از فتحعلی شاه قاجار که هفت مجلد قرآن کریم در این تاریخ بر آستانه مقدس نیاز داشته است:

تربت پاکان، ج 1، ص: 179

الحمد للّه الواقف علی النیات و المطلع علی الخفیات و الصلوه و السلام علی محمد اشرف المخلوقات و آله خیر البریات.

بعد از حمد الهی و نعت حضرت ختمی پناهی بر واقفان مواقف کارآگاهی که موفق به توفیقات الهی اند مستور نخواهد بود که ثمر شجر وجود باقیات صالحات و فایده ماهیت و بود اجرای خیرات و انفاق صدقات است کما قال اللّه تعالی «وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ أَمَلًا». درین درگاه آن بنده بنده مقبل است که در دار العمل «الدنیا مزرعه الاخره» مزرعه اعمال خود را به رشحه افشانی کریمه «إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ» سرسبز نماید و درین کارگاه آن کس را لطف الهی شامل است که در دار الاحسان «إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ» سمند افعال خود را به گرم عنانی «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها» به سرمنزل یکه تازان میدان «وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ» جهاند.

لهذا بندگان

اعلی حضرت قدر قدرت مشتری طلعت بهرام صولت گردون دستگاه انجم سپاه، جوهر شمشیر سلطنت و صورت هیولای فتح و نصرت، شهنشاهی که بقا با دولتش از ازل توأم و ظل اللهی که فتح با موکبش تا ابد همدم است، کشور گیری که انفکاک ظفر از رکاب همایونش همچون وجود عرض بی جوهر ممتنع الخیال، ممالک ستانی که انفصال استقلال از ظل رأیت اجلالش مانند انفصال جسم از روح شدید المحال است، صاحب لواء السلطنه و التمکین قهرمان الماء و الطین ظل اللّه فی الارضین ابو النصر فتحعلی پادشاه قاجار ابد اللّه دولته العلیه و خلد اللّه مملکته الوسیعه

وقف صحیح شرعی فرمودند این کلام اللّه مجید را بر روضه مقدسه عرش درجه حضرت معصومه علیها التحیه و الثنا، و ثواب آن را نیز هبه نمودند به روح پرفتوح خاقان رضوان آشیان محمد پادشاه قاجار عم بزرگوار خود و نواب

تربت پاکان، ج 1، ص: 180

علیین آشیان حسین قلی خان والد ماجد خود طاب اللّه ثراهما و جعل الجنه مأواهما، و اجرای صیغه موافقه مشروط به شروط ثلاث گردید:

الاول- آن که این کلام اللّه مجید را بدون جهت شرعی در خزانه مقدسه حضرت معصومه مخزون و محبوس نسازند.

الثانی- آن که از آن روضه مقدسه بدون علت شرعی حمل و نقل به جای دیگر ننمایند.

الثالث- آن که در همه اوقات روز و شب در روضه مقدسه حاضر باشد که قرا و مترددین، حفاظ و مجاورین آن حرم محترم مهما یرید از آن تلاوت نمایند.

وقفا مؤبدا و حبسا مخلدا ان لا یباع و لا یرهن و لا یوهب، فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه. و کان ذلک فی التاسع عشر شهر رمضان المبارک من شهور سنه

1216 من الهجره النبویه صلی اللّه علیه و آله و سلم.

39 وقف نامه مورخ 27 ذ ح- 1221 بر نسخه ای از مصحف شریف که آن را دختر محمد رضا خان قاجار بر آستانه مقدس نیاز داشته است:

هو الواقف علی السرائر

باعث بر تحریر و ترقیم این کلمات شرعیه الدلالات آن است که وقف مؤبد و حبس مخلد نمود این کلام مجید علام را علیاحضرت قمر نقاب خورشید احتجاب عصمت و عفت پناه خدارت و طهارت دستگاه آسیه شانی بلقیس مکانی اعنی مخدومه مکرمه معظمه نوری شرف خانم الشهیره بنبات خانم دامت عفتها العالیه بنت مرحمت و غفران مآب محمد رضا خان قاجار قزوین طاب ثراه بر روضه منوره مقدسه مطهره معصومه قم علیها التحیه و الثنا.

تربت پاکان، ج 1، ص: 181

مشروط بر این که از روضه مزبوره بیرون نبرند و به دست اطفال ندهند و هر روز این کلام اللّه را متولیان روضه مزبوره و قاریان قرآن و حافظان کلام ملک علام تلاوت نمایند و معطل نگذارند و تصرف دال بر ملکیت از بیع و شرا و رهن و غیره ننمایند تا از ثواب آن واقفه مزبوره مستفیض و بهره مند گردد بحیث ان لا یباع و لا یرهن وقفا بتا بتلا الی ان یورث اللّه الارض و من علیها. و این چند کلمه بر سبیل وقف نامچه قلمی گردید. تحریرا فی بیست و هفتم شهر ذیحجه الحرام من شهور المبارک سنه 1221.

40 وقف نامه بیوتات شاهی مورخ 25 شوال 1222 از فتحعلی شاه براساس متن سنگ نبشته سردر غربی همین بناها که اکنون دانسته نیست کجاست و ابنیه مزبور نیز بیست سال پیش ویران و جزء بنای مسجد اعظم شد.

دیباچه ادیبانه این سند در گنجینه نشاط (: 35 ب- 36 ر، ش 93 خطی دانشگاه) دیده می شود:

وقف صحیح شرعی نمود شاهنشاه جم جاه سپهر خرگاه انجم سپاه ظل اللّه فی الارضین الخاقان المعظم الافخم و السلطان الاعدل الاکرم السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان بن الخاقان ابو الفتح و العلی فتحعلی شاه لا زالت قصور اجلاله مرفوعه این عمارات مبارکات که از ابنیه جدید البنیانی سلطانی است با جمله ملحقات از حمام و بیوتات

و فروش و مضافات بر زمره زوار روضه مقدسه بهیه علیها و علی راقدها آلاف التحیه.

مشروط بر آن که هریک از زائرین و عابرین که در سلک فضلا و عظما و اشراف و اعیان منسک و شایسته نزول در این مکان شریف باشند در آنجا منزل نمایند و در هنگام زیارت و دعوات متذکر ذات مکارم صفات اقدس اشرف اعلی بوده باشند

تربت پاکان، ج 1، ص: 182

و تولیت آن را به متولی روضه مقدسه منوره مطهره عرش درجه علی شروطها مفوض فرمودند که به تصفیه عمارات پرداخته، در بستن و گشادن ابواب و لف و نشر فروش و قبض و بسط امور ملزومه تولیت مختار و در ارائه طریق زواری که خود نزول کرده باشند به دخول، و منع سایرین از ورود و نزول مشروطات مزبور را معمول و از قرارداد واقف تخلف نورزند و عدول ننمایند.

وقفا صحیحا شرعیا، فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

و کان ذلک فی 25 شهر شوال المکرم من شهور سنه اثنی و عشرین و مأتین بعد الالف من الهجره النبویه.

41 چند نمونه از وقف های خانوادگی بر مقابر آستانه مقدس:

أ- وقف نامه مورخ ج 2- 1230 از مهد علیا شاه جهان خانم بر قبر مادر خود با تولیت اعلم علمای دار الایمان قم در آغاز نسخه ای از مصحف شریف.

ب- وقف نامه مورخ رجب 1230 از هلاکو خان فرزند شاهزاده حسن علی میرزا شجاع السلطنه درگذشته 1271 بر برگ آغاز نسخه ای از مصحف شریف که آن را بر قبر مادرش (دختر مرتضی قلی خان عم فتحعلی شاه- مجمع الفصحاء هدایت 1: 128 چاپ جدید) وقف داشته است:

هو الواقف علی الضمائر

منظور از تسطیر این سطور سعادت ظهور و مقصود از تحریر این کلمات

خیریت دلالات این که وقف مقبره مطهره والده ماجده خود فرمود این کلام اللّه مجید را نواب مستطاب سپهر جناب هلال رکاب، خجسته شجر حدیقه شوکت و شهریاری و فرخنده ثمر دوحه دولت و جهانداری، مهین سلاله دودمان سلطنت

تربت پاکان، ج 1، ص: 183

عظمی و بهمین نتیجه خاندان خلافت کبری، لؤلؤ لالای صدف عزت و اعتلا و گوهر یکتای مخزن مجد و علا، شاهزاده اعظم اکرم

بیت

ماه مهرآسا سیاوش سان فروغ چشم کی سرو سنبل مو هلاکو خان سرور جان جم

هم نیا او را جهاندار مهین فخر الملوک هم پدر او را حسن شاه گزین زین الامم

گرچه آن سرو گلستان نیا شمع سپهرگرچه آن شمع شبستان پدر سروارم

مهد خوابستی ولی چون تخت جویان در سنون خردسالستی ولی چون سالخوردان در شیم

مشروط بر این که قرای مأموره به مجاورت مقبره مطهره مرحومه مغفوره مذکوره لیلا و نهار، شهورا و سنینا در همان مکان شریفه به تلاوت و قرائت این قرآن مجید مشغول، در محافظت و محارست آن لازمه دقت و اهتمام معمول داشته ثواب تلاوت دائمی آن را به روح کثیر الفتوح مرحومه مغفوره مبروره علیین آرامگاه حوریین جایگاه مذکوره قربت کرده و از روضه منوره و بقعه مشرفه مطهره معصومه علیها التحیه و الثنا حمل ونقل به امکنه دیگر ننمایند مگر گاه به گاه محتاج مرمت گردد در دار المؤمنین قم به نظر پیشوایان دین مبین رسانیده و به نظر دقت اجرت مرمت آن را مشخص و از موقوفات مقبره مرحومه مغفوره مذکوره مقرر و مهم سازی و بعد از صحافی به قرای مذکوره سپارند.

وقفا صحیحا شرعیا نافذا مؤبدا، فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه. و من اهمل فی اعمال التولیه

و ابطال شرایطها فعلیه لعنه اللّه و الملائکه

تربت پاکان، ج 1، ص: 184

و الناس اجمعین. فی شهر رجب المرجب سنه 1230.

ج- وقف نامه مورخ رمضان 1230 از ارغون خان فرزند دیگر حسنعلی میرزا شجاع السلطنه (ناسخ و مکارم الاثار 1: 157) کشته شده به سال 1248 (فارس نامه ناصری 1: 282) بر همان قبر که متن آن درست همان متن پیش است با حذف ابیات و با مهر او در پایان.

د- وقف نامه مورخ 7 ع 1- 1238 از شاهزاده محمود میرزا قاجار (چهاردهمین فرزند فتحعلی شاه و نگارنده سفینه المحمود و جز آن- ذریعه و مجمع الفحصا 1: 115 و مکارم الاثار 2: 484) بر قبر مادر خود که مریم نامی از جماعت بنی اسرائیل بود (ناسخ قاجاریه 1: 332 و 319) با مهر او در میان:

بسم اللّه الرحمن الرحیم و به نستعین

الحمد للّه الواقف علی الضمائر و الصلوه و السلام علی محمد و آله خیر العشایر.

اما بعد وقف مخلد و حبس مؤبد نمود این یک جلد قرآن مجید و فرقان سدید را نواب مستطاب سپهر رکاب هلال جناب مشتری آداب، حضرت قضا سطوت قدر قدرت جمشید جام کیومرث احتشام، خداوند اقلیم شوکت و اجلال و فرمان فرمای مملکت دولت و اقبال، شاهزاده والاتبار محمود میرزای قاجار ادام اللّه قدره و منزلته که بر سر تربت مرحومه مغفوره والده ماجده او گذارند و مؤمنین و قراء من النساء و الرجال بالغدو و الاصال مشغول قرائت باشند و اجر و ثواب قرائت را به روح پرفتوح جناب خیر المرسلین و بر اولاد طاهرین او و بعد به روح معظم الیها قربت نمایند که در یوم لا ینفع مال و لا بنون الا

من اتی اللّه بقلب سلیم دستگیر واقف معظم الیه شده باشد. به شرط آن که نفروشند و نخرند و هبه و مصالحه ننمایند و به رهن ندهند و به دست اطفال بی تمیز ندهند.

فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه و اللّه سمیع علیم.

تربت پاکان، ج 1، ص: 185

و صیغه وقف بالعربیه و الفارسیه واقع و جاری شد. حرره ذلک فی هفتم شهر ربیع الاول من سنه الثامن و الثلاثون و مأتین بعد الالف من الهجره النبویه.

42 وقف نامه قندیل طلای مینای مرصع و یک مجلد قرآن کریم تقدیمی فتحعلی شاه مورخ شوال 1242 با دیباچه ای مفصل که در اینجا قسمت اخیر آن با حذف دیباچه مزبور آورده می شود (بنگرید به روضه الصفا 9: 662):

.. وقف صحیح شرعی و حبس مخلد ملی فرمودند این کلام اللّه مجید را با یک عدد قندیل طلای مینای مرصع به جواهر که مبلغ چهار هزار تومان صرف اتمام آن گردیده و جواهرات ثمین و ترصیعات تزیین آن که بدین موجب:

الماس- درشت و ریزه: 235 قطعه

لعل- درشت و ریزه: 49 قطعه

یاقوت- درشت و ریزه: 885 قطعه

زمرد- درشت و ریزه: 883 قطعه

مروارید- آویز دوره بالا و پایین: 2898 عدد بالا: 676 عدد- پایین: 2222 عدد

تشخیص یافته به روضه مطهره و بقعه منوره بضعه طاهره رسالت و زهرای سرادق عصمت و طهارت معصومه مکرمه التی تشرفت بمدفنها ارض قم صلوات اللّه علیها و علی آبائها که قندیل مهر بها را در اصل بقعه عرش مساق رشک قندیل آفتاب در سقف فیروزه گون رواق سازند و قرآن مجید را کافه ساکنین و متوطنین و مترددین و زائرین از زمره ناجیه شیعه امامیه تلاوت نموده، ثواب آن عاید روزگار سعادت نمون و ذات مرحمت مقرون اقدس همایون گردد.

تربت پاکان، ج 1، ص: 186

مشروط بر آن که در روضه مطهره و رواق و ایوان و حجرات صحن مقدسه تلاوت و قرائت نموده، از حدود صحن مقدس بیرون

نبرند و به دست اشخاصی که در محافظت آن از اندراس اهتمام ننمایند ندهند و از لوازم و شرایط وقفیت اخراج نکنند. و بهذه الشرایط المذکوره صیغه وقف بالفارسیه و العربیه علی نهج الشرع الباری جاری گردید. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

و کان ذلک فی شهر شوال المکرم سنه 1242 من الهجره المبارکه المقدسه النبویه.

43 وقف نامه ده «سرتومن» از روستاهای بلوک فراهان قم مورخ رمضان 1244

که آن را فتحعلی شاه بر آستانه مقدس موقوف داشته است با دیباچه ای مبسوط و متنی طولانی در ستایش پادشاه مزبور.

اصل سند در اختیار دفتر آستانه است.

44 وقف نامه مورخ صفر 1249 از خسرو خان والی کردستان با مهر «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ عبده خسرو» در پایان و مهر «بنده مرتضی علی خسرو» در کناره سند (قرآن ش 199 موزه آستانه):

بسم اللّه تعالی شأنه العزیز

الحمد للّه الواقف علی السرایر و الضمایر و الصلوه و السلام علی اشرف الاوایل و الاواخر.

اما بعد غرض از تحریر و ترقیم این کلمات خیریت دلالات آن است که چون توفیقات سبحانی و تأییدات ربانی شامل حال خیریت منوال افتخار الولاه خسرو خان الوالی بکردستان ادام اللّه تعالی اجلاله الی مدید الزمان گردیده،

تربت پاکان، ج 1، ص: 187

این مجلد کلام اللّه حمید مجید را با یک مجلد دیگر وقف صحیح شرعی و حبس صریح ملی نمودند بر کافه شیعیان اثنی عشری که تلاوت نمایند و ثواب آن عاید واقف موفق گردد. و درضمن العقد شرط نمودند که این کلام مجید را با جلد دیگر در روضه متبرکه حضرت معصومه علی آبائها و اجدادها و علیها الف الاف التحیه و السلام تلاوت نمایند و تولیت آن را مفوض نمودند به مجتهد جامع الشرایط فتوی. وقفا صحیحا شرعیا بحیث لا یباع و لا یرهن. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه تبدیلا. و کان ذلک فی شهر صفر المظفر سنه 1249.

45 وقف نامه قرآنی که آن را ام سلمه دختر فتحعلی شاه به خط خود در شوال 1246 به پایان برده و بر خاکجای پدر وقف داشته است:

چون توفیق یزدانی و تأیید سبحانی شامل حال این کنیز ناچیز حضرت خیر النساء فاطمه زهرا صلوات اللّه علیها گردیده و از ملاهی دنیوی که غالب نسوان بل رجال دوران به آن مبتلا هستند اعراض حاصل گردانیده از مستلذات دنیوی روگردان شده، روی توفیق به نگاشتن کلام ملک علام آورده و دست امید به حبل المتین قرآن حمید و فرقان مجید زده تمام اوقات را به تحریر کلام خدا و ادعیه مأثور از ائمه هدی مصروف می دارم.

بناء علیه از حضرت آسمان بسطت شاهنشاه جم جاه خلد آرامگاه اشارتی در تحریر

و تسطیر این کلام اللّه، و به فضل خدا در مدت یک سال اتمام پذیرفت لکن در همان اوقات پدر بزرگوار و خسرو تاجدار از دار فنا به دار بقا رحلت

تربت پاکان، ج 1، ص: 188

فرمودند و پادشاهی عالم باقی را از سلطنت دو روزه فانی عوض گرفتند. چون این قرآن برحسب امر و اشارات خسرو خلد مکان صورت اتمام پذیرفت شایسته چنان دیدم که وقف مرقد منور آن آرام یافته جوار قدس نمایم که ثواب تلاوت او را به روح کثیر الفتوح آن سریرآرای خلد نمایند. و انا الامه العاصیه الجانیه المفتقر الی رحمه اللّه الملک الغفور ام سلمه بنت السلطان فتحعلی شاه قاجار. اللهم اغفر لی و لوالدی و لجمیع المؤمنین و المؤمنات بمحمد و آله الاخیار الاطهار.

46 دو وقف نامه از شاهزاده خانم فخر الدوله دختر فتحعلی شاه یکی مورخ یکشنبه 15 رجب 1250 دیگری مورخ دهه دوم ع 1- 1259.

چندین طغرا سند دیگر مانند این از وقف هایی که شاهزادگان قاجار و دیگران در نیمه دوم این قرن بر قبر فتحعلی شاه و بر حرم مطهر نموده اند در دست است که به نقل همین نمونه اکتفا می شود:

هو الواقف علی الضمایر

چون توفیقات حضرت سبحانی و تأییدات ربانی شامل احوال فرخنده فال سرکار عظمت اقتدار، نواب مستطاب خورشید احتجاب، شاهزاده معظمه مکرمه مفخمه، مهد علیا و ستر کبری، فخر الدوله العلیه العالیه گردیده وقف مؤبد و حبس مخلد نمود این یک جلد کلام اللّه حمید مجید ربانی را بر کافه مؤمنین و مسلمین دار الایمان قم که در سر مرقد والد خود اعنی خدیو جنت مکان و خاقان خلدآشیان، خسرو کشورستان صاحب قران، المرحوم المغفور الی جوار الملک المنان (السلطان بن السلطان الخاقان بن الخاقان فتحعلی شاه قاجار طاب اللّه ثراه و جعل الجنه مثواه) قراء بلد مذکور تلاوت نموده که ثواب وقفیت

آن در روزگار فرخنده آثار عاید روح مرحوم شاه جنت مکان شود. و صیغه وقف ابدی به قانون شریعت نبوی

تربت پاکان، ج 1، ص: 189

صلی اللّه علیه و آله جاری گردید. لعنه اللّه علی مبایعیه و غاصبیه و سارقیه.

فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه، و اللّه واسع علیم (!).

تحریرا فی یوم الاحد من خمس عشر شهر رجب المرجب سنه 1250.

* هو الواقف علی الضمائر و السرائر

بسم اللّه الرحمن الرحیم و الاعتصام بکرمه العمیم

وقف مؤبد و حبس مخلد نمودند این یک مجلد کلام ربانی و کتاب حمید سبحانی را بر کافه شیعیان امیر المؤمنین علیه افضل الصلوات و التحیات نواب سپهر جناب مهر احتجاب عصمت و عفت آداب طهارت و خدارت انتساب سرکار فخر الدوله العلیه العالیه که قرائت کنند و تلاوت نمایند و ثواب آن را به روح کثیر الفتوح خاقان خلد آشیان علیه رحمه اللّه الملک المنان مفوض داشتند و تولیت آن را به حضرت معالی مرتبت آقا میرزا محمد متولی بقعه که مضجع خاقان مغفور است مقرر ساختند و پس از او به هرکه متولی بقعه مبارکه مذکوره است و صیغه شرعیه جاری و واقع شد.

وقفا صحیحا صریحا. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

و کان ذلک تحریرا فی .. ع عشر شهر ربیع الاول من شهور سنه 1259 تسع و خمسین و مأتین بعد الالف من الهجره النبویه علی مهاجرها آلاف آلاف من التحیه.

و السلام علی من اتبع الهدی.

47 وقف نامه مورخ 1260 از میرزا محمد صادق فرزند میرزا جعفر کدخدای دار الخلافه طهران.

با مهر «عبده صادق الحسینی» و «صادق بن جعفر الحسینی» در پایان سند:

تربت پاکان، ج 1، ص: 190

هو اللّه الواقف علی السرائر و الضمائر

بسم اللّه تعالی

وقف مؤبد و حبس مخلد

نمود این مجلد نصف قرآن حمید سبحانی و فرقان مجید ربانی را عالی جاه سعادت و سیادت همراه صداقت و نجابت دستگاه میرزا محمد صادق خلف صدق آقا میر جعفر کدخدای دار الخلافه طهران بر کافه شیعیان امیر مؤمنان از سکنه و مجاور و زائر آستان ملایک پاسبان فاطمه معصومه مدفونه در بلده دار الایمان قم بنت موسی بن جعفر علیها و علیهما آلاف التحیه و الثناء که مکلفین از قراء تلاوت و قرائت نمایند و ثواب آن را به ارواح انوار ائمه اطهار یا هرکه منظور قاری باشد هدیه نمایند و ضمنا روح پرفتوح مرحومه مغفوره حلیمه خاتون والده واقف معظم الیه را به ذکر خیر و فاتحه یاد و شاد کنند و تولیت را به عالی جناب شامخ الالقاب ملا جعفر خلف مرحوم حاجی ملا بابای قمی واگذار نمودند. و آن جلد که نصف دیگر همین جلدست راقم الحروف باقر برادر متولی مذکور به نهج مزبور وقف کردم و صیغه وقف علی ما قررت فی الشریعه المقدسه سمت جریان پذیرفت. 1260. فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه.

48 وقف نامه مورخ ع 2- 1272 از ناصر الدین شاه قاجار در آغاز هفت پاره از مصحف شریف که آن را بر قبر پدر خود محمد شاه موقوف داشته است:

وقف ابدی فرمودند سرکار معدلت مدار اعلی حضرت اقدس همایون شاهنشاه اسلام پناه ظل اللّه، منبع عدل و انصاف مصدر مراحم و الطاف، المجاهد فی سبیل اللّه المحامی لدین اللّه و المحیی لسنه رسول اللّه! صلی اللّه علیه و آله، ظل مبسوط

تربت پاکان، ج 1، ص: 191

کردگار مظهر لطف آفریدگار، محدد فلک سلطنت و شهریاری مجدد رسوم معدلت و بردباری، حامی آثار حضرت اقدس نبوی حافظ اطوار جناب مرتضوی صلوات اللّه و سلامه علیهم اجمعین، آیه رحمت ایزد متعال سایه رأفت بی زوال، ناصر دین و دولت حامی ملک

و ملت، السلطان بن السلطان بن السلطان بن السلطان- الخاقان ابن الخاقان بن الخاقان بن الخاقان ابو المظفر ناصر الدین شاه قاجار لا زالت اعلام دولته القاهره محفوفا بالعز و الاقبال و رایات شوکته الباهره مصروفا بالنصره و الاجلال بمحمد و آله الاطهار صلوات اللّه و سلامه علیه و علیهم اجمعین این یک سبع مجلد کلام مجید ربانی را با شش سبع مجلد دیگر به کافه مسلمین و مؤمنین.

مشروط بر این که همیشه در سر مرقد مطهر و مضجع منور شاهنشاه رضوان جایگاه مبرور البسه اللّه حلل النور محمد شاه غازی اسکنه اللّه تعالی فراد یس الجنان بمحمد و آله علیهم صلوات اللّه الملک المنان بوده، تولیت آن با متولی بقعه متبرکه مزبوره باشد و از آنجا نقل و تحویل به جای دیگر نشود و همه مسلمانان در آنجا از تلاوت مستفیض شوند.

فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علی الذین یبدلونه. و صیغه صحیحه شرعیه علی النهج المقرر فی الشرع الانور جاری گردید. حرر فی شهر ربیع الثانی 1273.

49 وقف نامه مورخ 15 ع 1- 1295

از میرزا محمود مستوفی و وزیر طهران (قرآن شماره 84- 85 انبار، کتابخانه آستانه مقدس).

50 وقف نامه سه دانگ از مجموع شش دانگ دیه گازران از روستای جعفرآباد ساوه با چهار دانگ باغ و آسیا و قلعه و بیوتات و مستغلاتی دیگر که آن را میرزا شفیع مستشار الملک گرکانی در 16 ذ ح- 1311 برای مصرف شام خدام آستانه مقدس و روضه خوانی در شب های جمعه وقف داشته است به تفصیلی که در متن سند یاد می شود.

تربت پاکان، ج 1، ص: 192

متن این وقف نامه همراه رساله خصائص العظیمیه حاج شیخ جواد لاریجانی در 16 صفحه به چاپ رسیده است .

تربت پاکان، ج 1، ص: 193

2 اسناد و احکام مشاغل گوناگون آستانه
اشاره

در کتاب راهنمای قم به استناد «مدارکی که موجود است» می نویسد:

تعداد خدمتگزاران آستانه قم در اوائل دوره صفوی پنجاه نفر بوده و سپس در همین عصر با گسترش تشکیلات آستانه هفتاد نفر بر این شمار افزوده شد. پس از آن در اواخر دوره قاجار شماره خدام به صد و هشتاد تن رسید که در سه کشیک هشت ساعته انجام وظیفه می نمودند و مشاغل آنان چنین بود:

1- مستوفی: مسئول تنظیم حساب درآمد و هزینه آستانه و مصرف آن و نگاهداری سوابق خدام.

2- مشرف: مسئول نگاهداری و تنظیم دفتر ثبت آستانه و دفتر ثبت تعداد و مشخصات هدایا.

3- خازن: مسئول نگاهداری نفایس آستانه که در خزانه بوده است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 194

4- ضابط: مسئول نگاهداری و ضبط اثاثیه خارج از خزانه که در حرم و بیوتات دیگر یا مورد نیاز کشیک های خدام بوده است.

5- سرکشیک: مسئول انتظام داخلی حرم.

6- خطیب: که در هر شب با حضور خدام خطبه ای مشتمل بر حمد و ثنای پیغمبر و دعای سلطان وقت می خواند.

7- خادم: پاسبان و عهده دار جزئیات امور آستانه که زیر نظر سرکشیک انجام وظیفه می نمود.

از اسنادی که در مجموعه حاضر دیده می شود و از قرائن و اطلاعات خارجی برمی آید که آستانه را جز اینها مشاغلی دیگر نیز بوده است . مهم ترین آنها مقام تولیت آستانه بوده که با فرمان ها و نشان های پادشاهان وقت تأیید می گردیده است.

در دوره صفوی و قاجار برخی مناصب دیگر ازجمله مقام استیفاء آستانه نیز با فرمان پادشاه تعیین

می شده و در دیگر مشاغل و مناصب حکم متولی عصر نافذ بوده است.

بسیاری از این گونه اسناد و احکام هم اکنون در دست بازماندگان متصدیان پیشین این مشاغل باقی است. در این بحث چند طغرا از آنها که نگارنده به مرور بر آن آگاهی یافته است دیده می شود:

تربت پاکان، ج 1، ص: 195

تولیت قدیمی
اشاره

روضه منور حضرت ستی فاطمه بنابر آنچه در بخش تاریخ دیدیم نخست بیش از نیم قرن جز سایبانی از بوریا نداشت تا آن که در نیمه دوم قرن سوم قبه ای بر فراز آن بنیاد شد. چنین تصور می رود که در این سال ها- اگر وقف بر مشاهد معمول نیز می بوده- آستانه قم را موقوفاتی نبوده است.

در «کتاب قم» از چندین آسیای وقفی و موقوفات قمیان یاد می شود لیکن بیشتر آنها وقف بر امامان اهل بیت بوده که وکلا و نمایندگان آنان به امور آن رسیدگی می نمودند.

در پیرامون میانه قرن ششم آستانه قم را با اوقاف و مدرسه و فقهاء و ائمه به زینت تمام و قبولی عظیم وصف کرده اند پس می باید در این دوره آن را متولی و سر پرستی مخصوص باشد لیکن نگارنده تا حین تحریر این سطور شخصی خاص را در آن قرون با این عنوان نشناخته است. مگر آن که از راه همراه بودن آن با مقام

تربت پاکان، ج 1، ص: 196

نقابت سادات قم در دوره های بعد اظهار نظر شود که نقیب قم در هر دوره به مقتضای ریاست و تقدم خود بر علویان سرپرست و کارگزار امور مشاهد و موقوفات آنها نیز بوده است به خصوص این آستان مقدس که در رأس مشاهد متبرک قم قرار داشته و برای تصدی امور آن کسی مناسب تر از نقیب

سادات نمی توان اندیشید و بر این نکته جز این مؤیداتی دیگر نیز توان افزود.

بنابراین اگر این احتمال را بتوان نزدیک به واقع دانست باید گفت خاندان های سادات رضوی و حسینی شجری و حمزیه آل ارقط که نقباء قم به تناوب از آنان بوده اند هریک در دوره هایی تولیت آستانه مقدس و موقوفات آن را عهده داری نموده اند. احتمال دیگر هم هست که تنها بزرگان سادات رضوی به لحاظ قرب نسب و مقام اجتماعی و خویشاوندی با بانی نخست این مقام را به دست گرفته اند . این احتمال دوم را اگر پیش از دوره مغول وجهی قوی نباشد در این دوره و پس از آن به ناگزیر باید پذیرفت چه در متن احکام و فرمان های تیمور و شاهرخ و ترکمانان همه جا تصریح می شود که سادات رضوی «از قدیم الایام الی یومنا هذا» تولیت آستانه و نقابت سادات را عهده دار بوده اند. این تعبیر در پیرامون پایان قرن هشتم شاهدی است معتبر بر این که تولیت این خاندان بر آستانه از یکی دو قرن پیش از آن فروتر نبوده است .

تربت پاکان، ج 1، ص: 197

بنابراین تولیت آستانه مقدس که در روزگاران نخست از آن به «تولیت اوقاف مزار» تعبیر می شد . در قرن های هفتم به بعد بی هیچ تردید با سادات رضوی بوده و در این باره احکام و فرمان هایی به نام آنان از پادشاهان زمان صدور می یافته است.

کهن ترین این احکام فرمان تیمور و شاهرخ است که قسمتی از متن آنها در فرمان مورخ 867 جهان شاه قراقویونلو نقل گردیده است. پس از آن چند فرمان از شاهان قراقویونلو و آق قویونلو که خوشبختانه بیشتر آنها در دست است. سپس فرمان های شاه اسماعیل و

شاه طهماسب در واگذاردن مقام به افرادی دیگر از همان خاندن «بی مشارکت و مداخلت غیر».

در دوره صفوی با دگرگونی هایی که در سبک اداره امور اوقاف پدید آمد تولیت مزارات به کسانی سپرده می شد که از جانب دیوان صدارت برای این کار برگزیده می شدند جز آن که چون در بسیاری از موقوفات پیشین مزارات (چنان که در موقوفه شاه بیگی بیگم- سند ش 4 همین مجموعه) تولیت وقف به عهده خاندان متولی آن عصر واگذار گردیده و این مقام در آن خاندان نسلی پس از نسل دیگر به وراثت قرار داده شده بود ناگزیر منصبی دیگر به عنوان «تولیت موقوفات

تربت پاکان، ج 1، ص: 198

قدیمی»- که به اختصار «تولیت قدیمی» یا «تولیت شرعی نیز خوانده می شد- در کنار منصب سرپرستی امور آستانه ها که در برابر آن «تولیت جدیدی» یا «تفویضی» نام داشت پدید آمد. متصدیان این گونه تولیت که همان دودمان متولیان پیشین مشاهد بودند کارها و امور مربوط به موقوفات پیشین را به طور موروثی «به موجب شرع و شرط واقف» عهده داری و سرپرستی می نمودند. پس از این دگرگونی خاندان سادات رضوی که تا آن هنگام متولی مطلق آستانه قم بودند با عنوان «متولی قدیمی سرکار فیض آثار» از اواخر قرن دهم تا میانه قرن سیزدهم در آستانه خدمت و منصب داشته اند .

*** از متولیان آستانه تا اواخر قرن دهم این چند تن را می شناسیم:

1- سید فخر الدین نقیب رضوی که در نیمه نخستین قرن نهم عهده دار تولیت آستانه و نقابت سادات قم بوده است .

2- سید نظام الدین سلطان احمد که به شهادت چهار فرمان از ترکمانان میان سال های 867- 904 عهده دار تولیت آستانه قم و نقابت سادات و

تولیت آستانه اردهال و تولیت و امامت و خطابت مسجد امام حسن عسکری بوده است.

او فرزند سید فخر الدین رضوی و مردی دانشمند بوده و پیش از سال 920

تربت پاکان، ج 1، ص: 199

درگذشته است. قبر وی در مزار علی بن جعفر قم در صفه ای مجاور مزار است و سنگ قبر او تا سال های اخیر برجای بود با این متن:

هذا مدفن العلامه المرتضی المجتبی الاعظم الاکرم السید النقیب نظام الدین سلطان احمد بن المرتضی النقیب المغفور السید فخر الدین نقیب الرضوی .

در فرمان مورخ 18 شوال 931 طهماسب از موقوفات سید سلطان احمدی، و در فرمان مورخ 18 ج 1- 948 همو از زاویه امیر نظام الدین سلطان احمد یاد می شود. در پشت نویس فرمان مورخ 20 ع 1- 920 شاه اسماعیل نیز دو جا از او نام آمده است.

در وقف نامه شاه بیگی بیگم نام او هست با لقب زین الدین به جای نظام الدین.

3- سید کمال الدین عطاء اللّه، گویا برادر نظام الدین سلطان احمد که بنابر مفاد سه فرمان از ترکمانان آق قویونلو در امر تولیت آستانه های قم و اردهال و مسجد امام و امامت و خطابت مسجد و نقابت سادات با سید نظام الدین مزبور مشارکت داشته و بنابر مدلول سند اخیر پیش از سال 904 درگذشته است.

4- سید مرشد الدین رشید الاسلام فرزند سید شمس الدین محمد و نواده سید نظام الدین سلطان احمد که از سال 904 تا پیرامون 948 عهده دار تولیت

تربت پاکان، ج 1، ص: 200

آستانه و نقابت سادات قم و تولیت و امامت مسجد امام حسن عسکری بوده و پیش از 18 ج 1- 948 درگذشته است .

یک فرمان از الوند بیک آق قویونلو

و سه فرمان از شاه اسماعیل و طهماسب اول درباره او به دست داریم. در وقف نامه بیگمی با تجلیل بسیار، و در دو فرمان دیگر از طهماسب و عباس اول نیز از او یاد می شود. در همه این اسناد نام او به همین گونه: «سید مرشد الدین رشید الاسلام» و تنها در پشت نویس فرمان دوم شاه اسماعیل به شکل «سید جلال الدین ...» آمده است.

5- سید شجاع الدین سلطان محمود فرزند سید مرشد الدین رشید الاسلام که با فرمانی از طهماسب مورخ 18 ج 1- 948 به تولیت آستانه و تولیت و امامت مسجد امام منصوب گردیده و باید پیش از سال 972 درگذشته باشد.

6- امیر سلطان احمد گویا فرزند شجاع الدین سلطان محمود یا برادر او که در دهه دوم ج 2- 972 متولی آستانه قم بوده است .

*** از متولیان قدیمی «سرکار فیض آثار» این چند تن شناخته شده اند:

تربت پاکان، ج 1، ص: 201

1- میر شمس الدین نقیب رضوی از نوادگان سید مرشد الدین رشید الاسلام که از دوره شاه خدابنده صفوی تا سال 1017 متولی قدیمی آستانه مقدس بوده و در پیرامون شوال این سال درگذشته است . در مثال مورخ 1036 از فرمان شاه خدا بنده درمورد تولیت قدیمی آستانه یاد می شود که به حسب قاعده باید به نام همین میر شمس الدین نقیب صادر شده باشد.

سیور غالات این شخص پس از درگذشت وی به موجب فرمان به برادر زاده او امیر ظهیر الدین ابراهیم که تنها وارث او بوده منتقل شده و شاید تولیت قدیمی آستانه نیز به همین شخص واگذار گردیده باشد.

2- میر محمد سعید رضوی که به موجب دو مثال از دیوان صدارت،

از سال 1036 تا پس از سال 1063 عهده دار تولیت قدیمی- شرعی- آستانه و تولیت و امامت مسجد امام و نقابت و پیشوایی قم و آستانه بوده است.

این مناصب چنان که از دو مثال دیگر مربوط به دوره شاه سلطان حسین و طهماسب دوم و از فرمان همین طهماسب به دست می آید تا پایان دوره صفوی در همین خاندان بوده است .

3- میرزا یحیی تولیت قدیمی سرکار فیض آثار در سال 1137 . گویا هموست که در فرمان و مثال اخیر به تولیت شرعی و دیگر مناصب مزبور شناخته می شود.

تربت پاکان، ج 1، ص: 202

4- میرزا سید احمد مجتهد متولی شرعی آستانه و مسجد امام در نیمه دوم قرن دوازدهم .

5- میرزا محمد یحیی متولی قدیمی آستانه و نقیب قم در آغاز قرن سیزدهم .

6- میرزا سید احمد فرزند میرزا محمد یحیی، متولی شرعی آستانه، در گذشته 1241 .

میرزا سید احمد گویا آخرین متولی قدیمی آستانه بوده است. در مختار البلاد حاج سید اسماعیل مجتهد رضوی قمی (داماد میرزا سید احمد) درگذشته 1263 را نیز متولی شرعی آستانه خوانده که نباید درست باشد زیرا او خود این منصب را برای میرزا سید محمد حسین فرزند میرزا سید احمد دانسته و از اولیاء امور درخواست واگذاردن آن را بدو نموده است .

میرزا سید محمد حسین در اواخر دوره محمد شاه- چنان که ذیل سخن از مقام تولیت تفویضی خواهیم دید- به تولیت تفویضی آستانه منصوب شد لیکن در این مقام نپایید. پس از او دخترش تنها بازمانده وی مدت ها برای احیاء منصب تولیت شرعی تلاش می کرده و به حکم استمرار وجه اجاره «دشیر» و «پرچون» سلطانیه را که از

موقوفات بیگمی است به موجب وقف نامه می ستانده است. این تلاش ها، کشمکش هایی دامنه دار میان بازماندگان دودمان تولیت قدیمی و خاندان مقتدر متولی آستانه پدید آورد تا سرانجام نواده دختری میرزا سید محمد حسین

تربت پاکان، ج 1، ص: 203

به سازشی تن در داد و بنابر آنچه در مصالحه نامه ای مورخ 12 شوال 1346 به گواهی دو تن از علماء آن دوره قم دیده می شود برای بقای خود در منصب سرکشیکی آستانه همه حقوق تولیت قدیمی را در برابر «یک سیر نبات معمولی بلده طیبه قم» به متولی آستانه صلح نمود.

*** اینک چند طغرا از اسناد تولیت آستانه مقدس تا نیمه دوم قرن دهم و چند سند مربوط به تولیت قدیمی سرکار فیض آثار :

51 [1] فرمان مورخ 27 ج 1- 867 در واگذاردن منصب نقابت و تقدم سادات و تولیت موقوفات «روضه منوره و تربت مقدسه حضرت ستی فاطمه» در قم به نظام الدین احمد رضوی.

متن این سند به عکس و حروف در مجموعه فرمان های ترکمانان قراقویونلو و آق

قویونلو (ص 38- 43) دیده می شود:

بالقدره الکامله الاحدیه

و القوه الشامله الاحمدیه

ابو المظفر جهان شاه بهادر سوزومیز

بر مقتضی کلام ربانی و تنزیل سبحانی عز و جل حیث قال «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی» و فحوی حدیث سید رسل و هادی سبل «ترکت فیکم الثقلین کتاب اللّه و عترتی» تعظیم و اکرام و توقیر و احترام سادات عظام کی نور حدقه لولاک و نور حدیقه و ما ارسلناک اند موجب فوز و نجات دارین و سبب رفع درجات

تربت پاکان، ج 1، ص: 204

منزلین تواند بود خاصه نسبت با طائفه [یی] که صیت طهارت نسب ایشان در اقطار و اکناف بل من القاف الی القاف چون نور خورشید عالمگیر و در بسیط غبرا ورد زبان صغیر و کبیر است، و صحت انتساب سادات رضویه با حضرت سید کونین و خواجه ثقلین محمد الامی العربی الهاشمی

الابطحی- علیه من الصلوه افضلها و من التحیه اکملها ما خطب عنادل الاخطاب علی رئوس منابر الاشجار و ضحک من بکاء السحاب مباسم الانوار و الازهار- از غایت ظهور و وضوح از شرح مستغنی است هر آینه در اعلاء منزلت و ارتقاء مرتبت و اسعاف مطالب و انجاح مآرب این خانواده مبارک بر وجهی التفات باید نمود که شایسته دولت قاهره باشد و للّه الحمد و المنه کی از ابتداء طلوع آفتاب جهانگشایی و ظهور تباشیر صبح فرمانروایی کی مفاتیح ابواب خیر و شر و مقالید امور نفع و ضربه قبضه اقتدر ما باز داده اند دقایق اعزاز و احترام ایشان مهمل نگذاشته ایم و همت بر حصول مقاصدشان مصروف داشته.

مقصود از ترتیب این مقدمات و غرض از ترکیب چنین کلمات آن که چون سیادت مآب نقابت قباب، مرتضی اعظم اکرم، ملک الساده و النقبا اعتضاد آل عبا، سلیل الامام علی بن موسی الرضا علیه السلام، السید الامجد نظام المله و الدین احمد ادام اللّه تعالی نقابته و سیادته احکام سلاطین ماضیه خصوصا خاقان سعید شاهرخ میرزا کی به امضاء نشان سلطان مرحوم مبرور امیر تیمور گورکان (انار اللّه مرقدهما) نافذ شده- مشتمل بر این که از قدیم الایام الی یومنا هذا منصب نقابت و تقدم سادات و تولیت اوقاف روضه منوره و تربت مقدسه امام زاده معصومه بنت الامام ستی فاطمه علیها و علی آبائها التحیه و السلام به آباء عظام و اجداد کرام جناب مشار الیه بلا مداخلت و شراکت غیرمفوض بوده و هریک ازیشان که بر مصدوق «کُلُّ شَیْ ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ» به جوار رحمت حق پیوسته اند نوبت تقلد آن شغل عظیم الشأن به

تربت پاکان، ج 1، ص: 205

اولادشان

بلامشارکت منتهی شده- به عرض همایون رسانید و التماس امضا کرد.

چون استحقاق و استیهال جناب مومی الیه اظهر من الشمس و ابین من الامس است ملتمس او مبذول داشته، به مقتضی «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلی أَهْلِها» رجوع این امر خطیر بلامشارکت غیری بدو تفویض فرمودیم و برو ارزانی داشتیم تا چنانچه از فرط و شرط پرهیزکاری او سزد به وظایف آن کما ینبغی قیام نموده، محصول موقوفات را به موجب شرع و شروط و اقفین به مصرف وجوب رساند و رقبات را معمور داشته، در رواج و رونق آن بقعه عالیه غایت اجتهاد به تقدیم رساند.

فرزندان کامکار نصرت شعار ابقاهم اللّه تعالی و امراء نامدار و وزراء رفیع مقدار و سادات و حکام و قضات و متصدیان اعمال و اکابر و اصول و صواحب و صدور و سکان و وطان بلده المؤمنین قم مع التوابع و اللواحق باید که مرتضی اعظم مشار الیه را متصدی مناصب مذکوره دانسته، شرایط اجلال و اکرام به جای آورند و در امری کی سبب انتظام و رونق روضه معطره مذکوره باشد لوازم امداد مرعی دارند و از صواب دید او کی در باب رواج و ضبط امور و اعمال روضه منوره مذکوره گوید بیرون نروند و عزل و نصب خادمان و مشرفان و مجاوران مشهد معطره مذکوره به رأی او متعلق شناسند و در تحقیق انساب سادات کی به عهده اوست معاونت و همراهی لازم دانسته، مجال حمایت هیچ آفریده ندهند و پرسش و قطع و فصل معاملات شرعی و عرفی سادات بد و مفوض شمرند. مرتضی مشار الیه نیز باید که در تعظیم سادات علی اختلاف مراتبهم

به واجبی بکوشد و حصه هریک را از نذورات و اوقاف به دستور سابق و شرط واقف بدهد و معاش به نوعی نماید که «یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَی اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ» مرضی و مشکور باشد. و چون حسب المسطور بدین مهمات اقدام نماید حق النقابه و رسم التولیه به دستور معیار سابق تصرف نماید و زیاده توقع نکند. و چون به توقیع اشرف موشح گردد

تربت پاکان، ج 1، ص: 206

اعتماد کنند.

تحریرا سابع عشرین جمادی الاولی فی سنه سبع و ستین و ثمانمائه.

52 [2] فرمان مورخ شعبان 874 از اوزون حسن آق قویونلو در تفویض منصب نقابت سادات و تولیت موقوفات مزار متبرک امام زاده معصومه ستی فاطمه و مزار متبرک امام زاده طاهر علی بن محمد الباقر و خطابت و تولیت و امامت مسجد امام حسن عسکری در قم به سید نظام الدین سلطان احمد و سید کمال الدین عطاء اللّه از رضویان این شهر.

چاپ شده در همان مأخذ (ص 62- 67) به عکس و حروف:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ التعظیم لامر اللّه و الشفقه علی خلق اللّه

الحکم للّه

ابو النصر حسن بهادر سیوزومیز

بر مقتضی کلام ربانی و تنزیل سبحانی عز و جل حیث قال: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی» و فحوی حدیث سید رسل و هادی سبل «ترکت فیکم الثقلین کتاب اللّه و عترتی» تعظیم و اکرام و توقیر و احترام سادات عظام کی نور حدقه لولاک و نور حدیقه و ما ارسلناک اند موجب فوز و نجات دارین و سبب رفع درجات منزلین تواند بود خاصه نسبت با طایفه [یی] که صیت طهارت نسب ایشان در اقطار

تربت پاکان، ج 1، ص: 207

و اکناف بل من القاف الی القاف چون نور خورشید عالمگیر و در بسیط غبرا ورد زبان صغیر و کبیر است. و صحت انتساب سادات رضویه با حضرت سید کونین و خواجه ثقلین محمد الامی العربی الهاشمی الابطحی- علیه من الصلوه افضلها و من التحیات اکملها ما خطب عنادل الاخطاب علی

رئوس منابر الاشجار و ضحک من بکاء السحاب مباسم الانوار و الازهار- از غایت ظهور و وضوح از شرح مستغنی است. هر آینه در اعلاء منزلت و ارتقاء مرتبت و اسعاف مطالب و انجاح مآرب این خانواده مبارک بروجهی التفات باید نمود که شایسته دولت قاهره باشد. و للّه الحمد و المنه کی از ابتداء طلوع آفتاب جهانگشایی و ظهور تباشیر صبح فرمانروایی که مفاتیح ابواب خیر و شر و مقالید امور نفع و ضربه قبضه اقتدار ما باز داده اند دقایق اعزاز و احترام ایشان مهمل نگذاشته ایم و همت بر حصول مقاصدشان مصروف داشته.

مقصود از ترتیب این مقدمات و غرض از ترکیب این کلمات آن که مرتضیان اعظمان، ملکی الساده و النقبا اعتضادی آل عبا، سلیلی الامام علی بن موسی الرضا علیهما و علی آبائهما التحیه و الرضوان: السید نظام الدین سلطان احمد و سید کمال الدین عطاء اللّه ادام اللّه تعالی سیادتهما احکام سلاطین ماضیه خصوصا خاقان سعید شاهرخ میرزا کی به امضاء نشان سلطان مرحوم امیر تیمور گورکان و پادشاه مزبور جهان شاه میرزا نافذ شده- مشتمل بر آن که از قدیم الایام الی یومنا هذا منصب نقابت و تقدم سادات و تولیت اوقاف مزار متبرک امام زاده معصومه ستی فاطمه و مزار متبرک امام زاده طاهر علی بن محمد الباقر علیهما التحیه و الغفران به آباء عظام و اجداد کرام مرتضیان مشار الیهما متعلق بوده و خطابت و تولیت و امامت مسجد امام حسن عسکری رضی اللّه عنه بدیشان تعلق گرفته و هریک ازیشان که بر مصدوق «کُلُّ شَیْ ءٍ

تربت پاکان، ج 1، ص: 208

هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ» به جوار رحمت حق پیوسته اند نوبت تقلدات آن شغل عظیم به

اولادشان منتهی شده- به عرض همایون رسانیدند و التماس امضا کردند.

چون استحقاق و استیهال مرتضیان مشار الیهما اظهر من الشمس و ابین من الامس است ملتمس ایشان مبذول داشته، بر مقتضی «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلی أَهْلِها» رجوع آن امور خطیر بدیشان تفویض فرمودیم و بریشان مسلم داشتیم تا چنانچه از فرط و شرط پرهیزکاری ایشان سزد به وظایف آن کما ینبغی قیام نموده محصول موقوفات را به موجب شرع و شرط واقف به مصرف وجوب رسانند و رقبات را معمور داشته، در رواج و رونق مسجد و مشهدین منورین غایت اجتهاد به تقدیم رسانند.

سبیل فرزندان کامکار نصرت شعار و امراء نامدار و وزراء رفیع مقدار و سادات و حکام و قضات و متصدیان اعمال و اکابر و اصول و صواحب و صدور و سکان و وطان بلده المؤمنین قم مع التوابع و اللواحق آن که مرتضیان مومی الیهما را متصدی مناصب مذکوره دانسته، شرایط اجلال و اکرام به جای آورند و در امری کی سبب انتظام و رونق روضتین منورتین و مسجد باشد لوازم امداد مرعی دارند و از صواب دید ایشان تجاوز ننمایند و عزل و نصب خادمان و مشرفان و مجاوران مزارات و مشهدین منورین و مسجد به رأی ایشان متعلق شناسند و در تحقیق انساب سادات کی به عهده ایشان است معاونت و همراهی لازم دانسته، مجال حمایت هیچ آفریده ندهند و پرسش و قطع و فصل معاملات شرعی و عرفی سادات بدیشان مفوض شمرند.

و به دستوری که در فرامین سلاطین مذکور مسطور است از موقوفات مشهدین منورین و املاک و اسباب ایشان و سایر سادات رضویه و مجاوران مزارات مذکوره که در

شهر و ولایت قم دارند- ارثا و اکتسابا- مال و اخراجات و حقوق دیوانی

تربت پاکان، ج 1، ص: 209

نمی گرفته اند و بریشان معاف و مسلم بوده و تا غایت استمرار یافته، به همان دستور معاف و مسلم و ترخان و مرفوع القلم دانند و تغییر و تبدیل به قواعد مستمره راه ندهند و کسی را در خانه های ایشان فرود نیاوردند و چهارپایان ایشان و متعلقان ایشان را به الاغ نگیرند و مواشی و مراعی قطعا نستانند و برزیگران ایشان را بیگار و شکار نفرمایند و قبچوریه نستانند و امیرانی نطلبند و احکام سابق ایشان را به امضا مقرون شمرده، در کل ابواب رعایت و مراقبت واجب دانسته شرایط اعزاز و لوازم احترام به جای آورند.

و هرساله درین ابواب حکم و پروانچه مجدد نطلبند و چون به توقیع رفیع منیع موشح گردد اعتماد نمایند.

تحریرا بالامر العالی اعلاه اللّه تعالی و خلد نفاذه فی ثانی عشر شعبان المعظم سنه اربع و سبعین و ثمانمائه.

53 [3] فرمان مورخ 15 رمضان 884 از یعقوب بیک آق قویونلو در تفویض تولیت موقوفات آستانه قم و دیگر مناصب یادشده پیش به سید نظام الدین سلطان احمد و سید کمال الدین عطاء اللّه.

چاپ شده در همان مأخذ (82- 87) به عکس و حروف:

الحکم للّه

ابو المظفر یعقوب بهادر سوزومیز

فرزندان کامکار ابقاهم (اللّه تعالی) و امراء و نامدار و صدور شریعت شعار و وزراء رفیع مقدار و حکام و سادات و قضات و مشایخ و موالی و اشراف و اهالی و اصول و اعیان و عمال و مباشران و کلانتران و کدخدایان و معماران مدینه قم بدانند

تربت پاکان، ج 1، ص: 210

که درین وقت نشان حضرت خاقانی فردوس مکانی بیک بابام (انار اللّه برهانه) به عز عرض رسید مضمون آنک:

«بر مقتضی کلام ربانی و تنزیل سبحانی عز و جل حیث قال: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی» و فحوی حدیث

سید رسل و هادی سبل «ترکت فیکم الثقلین کتاب اللّه و عترتی» تعظیم و اکرام و توقیر و احترام سادات عظام که نور حدیقه لولاک و نور حدقه و ما ارسناک اند موجب فوز و نجات دارین و سبب رفع درجات منزلین تواند بود خاصه نسبت با طایفه ای که صیت طهارت نسب ایشان در اقطار و اکناف بل من القاف الی القاف چون نور خورشید عالمگیر و در بسیط غبرا ورد زبان صغیر و کبیر است.

و صحت انتساب سادات رضویه با حضرت سید کونین و خواجه ثقلین محمد الامی العربی الهاشمی الابطحی- (علیه من الصلوه افضلها و من التحیات اکملها) ما خطب عنادل الاخطاب علی رئوس منابر الاشجار و ضحک من بکاء السحاب مباسم الانوار و الازهار- از غایت ظهور و وضوح از شرح مستغنی است هر آینه در اعلاء منزلت و ارتقاء مرتبت و اسعاف مطالب و انجاح مآرب آن خانواده مبارک بر وجهی التفات باید نمود که شایسته دولت قاهره باشد. و للّه الحمد و المنه که از ابتداء طلوع آفتاب جهانگشایی و ظهور تباشیر صبح فرمانروایی که مفاتیح ابواب خیر و شر و مقالید امور نفع و ضر به قبضه اقتدار ما باز داده اند دقایق اعزاز و احترام ایشان مهمل نگذاشته ایم و همت بر حصول مقاصدشان مصروف داشته.

مقصود از ترتیب این مقدمات و غرض از ترکیب این کلمات آنک مرتضیان اعظمان، ملکی الساده و النقبا، اعتضادی آل عبا، سلیلی الامام علی بن موسی الرضا علیهما و علی آبائهما التحیه و الرضوان السید نظام الدین سلطان احمد و سید کمال الدین عطاء اللّه ادام اللّه سیادتهما احکام سلاطین ماضیه خصوصا خاقان سعید

تربت پاکان، ج 1،

ص: 211

شاهرخ میرزا (انار اللّه برهانه) که به امضاء نشان سلطان مرحوم امیر تیمور گورکان و پادشاه مزبور جهان شاه میرزا نافذ شده- مشتمل بر آنک از قدیم الایام الی یومنا هذا منصب نقابت و تقدم سادات و تولیت اوقاف مزار متبرکه امام زاده معصومه ستی فاطمه و مزار متبرک امام زاده طاهر علی بن محمد الباقر علیهما التحیه و الغفران به آباء عظام و اجداد کرام مرتضیان مشار الیهما متعلق بوده و خطابت و تولیت و امامت مسجد امام حسن عسکری رضی اللّه عنه بدیشان تعلق گرفته و هر یک از ایشان که بر مصدوق کُلُّ شَیْ ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ به جوار رحمت (حق) پیوسته اند نوبت تقلدات این شغل عظیم به اولادشان منتهی شده- به عرض همایون رسانیدند و التماس امضا نمودند.

چون استحقاق و استیهال مرتضیان مشار الیهما اظهر من الشمس و ابین من الامس است ملتمس ایشان مبذول داشته، بر مقتضی «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلی أَهْلِها» رجوع این امر خطیر بدیشان تفویض فرمودیم و بریشان مسلم داشتیم تا چنان چه از فرط و شرط پرهیزکاری ایشان سزد به وظایف آن کما ینبغی قیام نموده، محصول موقوفات را به موجب شرع و شرط واقف به مصرف وجوب رسانند و رقبات را معمور داشته، در رواج و رونق مسجد و مشهدین منورین غایت اجتهاد به تقدیم رسانند. باید که مرتضیان مومی الیهما را متصدی مناصب مذکوره دانسته، شرایط اجلال و اکرام به جای آورند و در امری که سبب انتظام و رونق روضتین منورتین و مسجد باشد لوازم امداد مرعی دارند و از صوابدید ایشان تجاوز ننمایند و عزل و نصب خادمان و مشرفان و مجاوران مزارات

و مشهدین منورین و مسجد به رأی ایشان متعلق شناسند و در تحقیق انساب سادات که به عهده ایشان است معاونت و همراهی لازم دانسته، مجال حمایت هیچ آفریده ندهند و پرسش و قطع و فصل معاملات شرعی و عرفی سادات بدیشان مفوض شمرند.

تربت پاکان، ج 1، ص: 212

و به دستوری که در فرامین سلاطین مذکور مسطور است از موقوفات مشهدین منورین و املاک و اسباب ایشان و سایر سادات رضویه و مجاوران مزارات مذکوره که در شهر و ولایت قم دارند ارثا و اکتسابا مال و اخراجات و حقوق دیوانی نمی گرفته اند و بریشان معاف و مسلم بوده و تا غایت استمرار یافته، به همان دستور معاف و مسلم و ترخان و مرفوع القلم دانند و تغییر و تبدیل به قواعد مستمره راه ندهند و کسی را در خانه های ایشان فرود نیاورند و چهارپایان ایشان را به الاغ نگیرند و مواشی و مراعی و تمغا نستانند و برزیگران ایشان را بیگار و شکار نفرمایند و قبچور نستانند و امیرانی نطلبند و احکام سابق ایشان را به امضا مقرون شمرده، در کل ابواب رعایت و مراقبت واجب دانند و شرایط اعزاز و لوازم احترام به جای آورند».

و التماس امضاء همایون نمودند. ایجاب ملتمس ایشان را این حکم جهان مظاع نفذه (اللّه تعالی) شرف اصدار یافت تا به موجبی که در صدر قلمی گشته به تقدیم رسانند و احکام سلاطین سابقه را من الفاتحه الی الخاتمه به امضاء مبارک متصل و مقرون شناسند و در استمرار و استقرار آن کوشیده، از شائبه تغییر و تبدیل مصون و محروس شمرند و در تعظیم و تبجیل و اعزاز و احترام ایشان باقصی

الغایت و الامکان کوشیده، دقیقه [یی] نامرعی نگذارند و از مضمون احکام به هیچ وجه من الوجوه تجاوز ننمایند و تخلف نورزند و به علت رسم الصداره و غله ابتیاعی مزاحم نشوند.

و چون مصارف حاصل موقوفات حضرت مقدسه ستی فاطمه علیها و علی آبائها التحیه و الرضوان سادات رضویه و عمارت رقبه است محصص اوقاف متولیان مزار معطره موصوفه را به مجلس توجیهات و تحصیصات نطلبند و به خلاف شرع مطهر بریشان حوالتی نکنند و از ایشان مطالبه [یی] ننمایند و در جمیع ابواب شکر و شکایت ایشان عظیم مؤثر شناسند و سال به سال به تجدید نشان محتاج ندانند

تربت پاکان، ج 1، ص: 213

و چون به توقیع رفیع اشرف اعلی موشح و موضح و مزین و محلی گردد اعتماد نمایند.

کتب بالامر العالی اعلاه اللّه تعالی و خلد نفاذه و لازال مطاعا متبعا فی خامس عشر رمضان المبارک سنه اربع و ثمانین و ثمانمائه بمدینه قم.

54 [4] فرمان مورخ 14 رجب 904 از الوند بیک آق قویونلو در واگذاردن تولیت آستانه قم و نقابت سادات آن شهر به سید مرشد الدین رشید الاسلام فرزند نظام الدین سلطان احمد رضوی.

چاپ شده در همان کتاب به عکس و حروف (118- 123):

هو الغنی

الحکم للّه

ابو المظفر الوند بهادر سوزومیز

سادات رفیع الانساب و قضات منیع الاحساب و حکام عظام و اکابر و اشراف ذوی الاحترام و متولیان و مباشران امور اوقاف مدینه المؤمنین قم بالتوابع و الملحقات بدانند که چون اعزاز و احترام و تعظیم و اکرام سادات عظام که مطمح انظار لاهوتی و مطرح انوار جبروتی ایشان اند از لوازم ملکات سلطنت و جهانداری و کرایم صفات ملکت و کامکاری می دانیم هر آینه اقتدا به مآثر اسلاف و اقتفا به آثار کریمه کریمان حمیده اوصاف فرموده، در انجاح حاجات و اسعاف ملتمسات ایشان خصوصا طایفه [یی] که صیت طهارت نسب ظاهر و نباهت حسب فاخرشان کالشمس لا

تخفی بکل مکان بر عالمیان واصح و لایح است مزید التفات و اعتنا به ظهور می رسانیم.

فردا که هرکسی به شفیعی زنند دست ماییم و دست و دامن اولاد مصطفی

تربت پاکان، ج 1، ص: 214

بنابرآن درین اوقات فرخنده ساعات شمه [یی] از عنایات بلاغایات در شأن عالی جناب سیادت پناه نقابت دستگاه، افاضت مآب اعالی انتساب، افتخار اکابر السادات منبع ینابیع السعادات، قدوه العتره الطاهره خلاصه المله الزاهره، شرف اولاد سید المرسلین اعتضاد آل طه و یس، ملک الساده و النقبا مرجع اولاد آل عبا سلیل الامام بالحق علی بن موسی الرضا علیهما و علی آبائهم التحیه و الرضوان و الرحمه و الغفران السید الاید نظام الحق و الدین سلطان احمد ادام اللّه تعالی میامن برکاته الشریفه و سیادته و نقابته المنیفه به ظهور رسانیده، مقرر فرمودیم که احکام سلاطین ماضیه و خواقین سالفه خصوصا فرمان حضرت خاقانی فردوس مکانی جد صاحب قرانی که به امضاء فرامین امیر بزرگ تیمور گورکان و خاقان سعید شاهرخ میرزا و پادشاه مرحوم جهان شاه میرزا درباره سید مومی الیه و جناب مغفرت مآبی سید کمال الدین عطاء اللّه صادر شده بود مشتمل بر آنک:

از قدیم الایام الی یومنا هذا منصب نقابت و تقدم سادات و تولیت اوقاف مزار متبرک حضرت امام زاده معصومه ستی فاطمه و مزار متبرک امام زاده طاهر علی بن محمد الباقر علیهما التحیه و الغفران به آباء عظام و اجداد کرام ایشان متعلق بوده و خطابت و امامت مسجد امام حسن عسکری رضی اللّه عنه به مشار الیهما تعلق گرفته بنابرآن بر مقتضاء «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلی أَهْلِها» این امور خطیره را به ایشان تفویض فرمودیم و بدیشان مسلم داشتیم تا چنان چه از

کمال پرهیزکاری ایشان سزد به وظایف آن کما ینبغی قیام نموده، محصول موقوفات را به موجب شرع و شرط واقف به مصرف وجوب رسانند و رقبات را معمور داشته در رواج و رونق مسجد و مشهدین منورین غایت اجتهاد به تقدیم رسانند. باید که مرتضیین مومی الیهما را متصدی مناصب مذکوره دانسته، شرایط اجلال و اکرام به جای آورند و در امری که سبب انتظام و رونق روضتین مطهرتین و مسجد باشد

تربت پاکان، ج 1، ص: 215

لوازم امداد مرعی دارند و از صوابدید ایشان تجاوز ننمایند و عزل و نصب خادمان و مشرفان و مجاوران مزارات و مشهدین منورین به رأی ایشان متعلق شناسند و در تحقیق انساب سادات که به عهده ایشان است همراهی لازم دانسته، مجال حمایت هیچ آفریده ندهند و پرسش و قطع و فصل معاملات شرعی و عرفی سادات بدیشان مفوض شمرند و به دستوری که در فرامین سلاطین مذکورین مسطور است از موقوفات مشهدین منورین و املاک و اسباب ایشان و سایر سادات رضویه و مجاوران مزارات مذکوره که در شهر و ولایت قم دارند ارثا و اکتسابا مال و اخراجات و حقوق دیوانیه نمی گرفته اند و بریشان معاف و مسلم بوده و تا غایت استمرار یافته به همان دستور معاف و مسلم و ترخان و مرفوع القلم دانند و تغییر و تبدیل به قواعد مستمره راه ندهند و کسی را در خانه های ایشان فرود نیاورند و چهارپایان ایشان را به الاغ نگیرند و مواشی و مراعی و تمغا نستانند و برزگران ایشان را بیگار و شکار نفرمایند و قبچور نستانند و امیرانی نطلبند و احکام سابق ایشان را به امضا مقرون شمرده، در

کل ابواب رعایت و مراقبت واجب دانند و هرساله درین ابواب حکم و پروانچه مجدده نطلبند.

و معروض داشت که سید کمال الدین عطاء اللّه به جوار رحمت ایزدی پیوسته و ازو اولاد نمانده و عالی جناب سید نظام الدین سلطان احمد به کبر سن و زمان شیخوخت رسیده و التماس نقابت سادات و تولیت مزار منور حضرت ستی فاطمه علیها التحیه و الرضوان به اسم فرزند خود جناب سیادت مآب نقابت قباب معالی ایاب اعالی انتساب، نقاوه اعاظم السادات و النقبا زبده صنادید آل عبا، افتخار الساده و الاشراف رفیع الانساب و کریم الاوصاف، ذی النسب العالی و الحسب المتعالی، سید مرشد المله و النقابه و الدین رشید الاسلام ادام اللّه تعالی سیادته و نقابته فی الایام نمود.

تربت پاکان، ج 1، ص: 216

ایجابا لملتمسه و اظهارا للاعتقاد و العنایه فی شأنه به اسم فرزند مشار الیه ممضی و منفذ دانند و مناصب مذکوره و آنچه از لوازم آن است بدو مخصوص شناسند و حسب الشرع غیری را با او مجال مداخلت و مشارکت ندهند و وظایف تقویت و تمشیت مرعی دارند و موقوفات و مزارات مذکوره و جهات سادات عظیم الشأن رضویه را حسب الاستمرار معاف و مسلم و حر و ترخان و مرفوع القلم دانند و به علت توجیهات و تحصیصات و توابعات و اخراجات و خارجیات و رسم الصداره و غله ابتیاعی و سایر تکالیف دیوانی مزاحم نشوند و به خلاف شرع مطهر حوالتی بر ایشان و موقوفات مذکوره ننمایند و قلم و قدم کوتاه و کشیده دارند، و نصف یک سر گوسفند که به موجب حکم حضرت پادشاه مرحوم سلطان رستم که به امضاء فرمان حضرت خاقانی فردوس مکانی

بر عالی جناب مشار الیه مسلم بوده بر جناب رشید الاسلامی به همان دستور معاف دانند و به علت شحم و جلد و غیره تعرض نرسانند و به هرکس که رجوع نمایند و در هر محل که ذبح نمایند تمغا و خطیره نطلبند و هیچ آفریده مانع نشود و به هیچ وجه من الوجوه پیرامون نگردند و از شوائب تغییر و تبدیل مصون و محروس شمرند و هرساله درین ابواب نشان و پروانچه مجدده نطلبند و چون به توقیع رفیع منیع اشرف اعلی موشح و موضح و مزین و محلی گردد اعتماد نمایند. مقرر است که حق التولیه و النقابه به دستور نقباء سابق که بر وفق شرع خواهد بود ستانند.

تحریرا فی رابع عشر رجب المرجب لسنه اربع و تسعمائه بمدینه قم.

55 [5] فرمان مورخ آغاز ج 2- 918 از شاه اسماعیل اول در بخشودن برخی از مال و خراج موقوفات آستانه مقدس و تنفیذ سنن و رسوم دیرین درمورد حقابه موقوفات این مزار و مسجد امام حسن عسکری قم و املاک سید رشید الاسلام متولی.

تربت پاکان، ج 1، ص: 217

چاپ شده در کتاب Busse به عکس و حروف (169- 170):

حکام و داروغگان و کلانتران مدینه [المؤمنین] قم بدانند که درین وقت مقرر فرمودیم که به علت غله ابتیاعی و طرح مزاحم و متعرض موقوفات سرکار [آستانه] مقدسه منوره معطره ستی فاطمه (علیها التحیه و السلام) و متولی آنجا سیادت مآبی سید رشید الاسلام نشوند و پیرامون نگردند و در خانه های 1 سید مشار الیه نزول ننمایند. امراء .. و عسکر نصرت شعار و غازیان عظام ظفرفرجام حسب المسطور مقرر دانند و رعایت و ملاحظه واجب و لازم شناسند. و همچنین مقرر فرمودیم که حقابه باغ نقیب و باغ زکریا را و جمیع مواضع وقفی مزار و مسجد امام الهمام المعصوم الامام ابی محمد حسن العسکری (علیه الصلاه و السلام) و ملکی سید مشار الیه به دستور قدیم مقرر وجوب بوده به همان دستور رسانند و

چیزی قاصر و منکسر نگردانند و خلاف شرع شریف مطلقا جایز ندارند.

به عهده حاکم و داروغه آنجا که برین موجب مقرر دانند و امداد تمام به تقدیم رسانند و خلاف کننده را منع نمایند و اعزاز و احترام تمام به جای آورند و هر ساله به نشان و پروانچه مجدد محتاج ندانند. و همچنین مقرر شد که هرکس املاک موقوفه مزار متبرک مذکور را به غصب و غیرحق متصرف شده باشد و نزد قضات اسلام آنجا به ثبوت رسد بلا تعلل به متولی مزار مذکور تسلیم نماید و اصلا اهمال ننماید و از مخالفت محترز و مجتنب باشد. درین باب تقصیر ننماید.

مقررست که حکام در موقوفات مزار و مسجد مذکورین اصلا مدخل نسازند و از فرموده تخلف نورزند. در عهده دانند.

تحریرا فی غره شهر جمادی الثانی سنه ثمان عشر و تسعمائه.

تربت پاکان، ج 1، ص: 218

56 [6] فرمان مورخ 20 ع 1- 920 از همو در بخشودن مال و خراج موقوفات آستانه و مسجد امام حسن عسکری که تیول بوده است با واگذاردن تولیت آنها به رشید الاسلام مزبور.

در این سند از حکم جهان مطاع سابق که در سال 918 صادر شده بود نیز یاد می شود.

اصل این فرمان که اکنون در قم است به خط تعلیق بر کاغذ خانبالیغ، و قسمتی از آغاز آن پاره شده است. در ازای مقدار موجود 79 س، م و پهنای آن 32 س، م (پهنای سطور 20 س، م) است. این سند تاکنون در جایی نشر نشده و برای نخستین بار در این جا دیده می شود.

پشت سند صورت موقوفات مسجد امام حسن عسکری و آستانه و مقدار مال و خراج بخشوده شده آنها به نقد و جنس ثبت بوده که در اثر وصالی کاغذ بیشتر آنها در حال حاضر خوانده نمی شود مگر آن که پاره های کاغذ را با دقت و احتیاط از روی نوشته ها بردارند:

... [موقوفا] ت قدیم

و جدید مزار پرانوار برکت آثار در ... و مسجد امام بالحق ... [و متول] ی ... [رشید الاس] لام [شر] ف نفاذ یافته که مالا و خارجا معاف و مسلم و ترخان و مرفوع القلم باشد و مواضع مجدده که بر آن مزار کثیر الانوار وقف فرموده مال و جهات و وجوهات آن را دانسته و در بسته به موجب ... از تیول باطل گردانیده بر آنجا ارزانی داشته ایم و تولیت آن به سیادت مآب مشارالیه مفوض و مرجوع شد که آنچه املاک ...... شده به جای آورده حسب الحکم جهان مطاع سابق به مصرف رسانند به همان دستور مقرر و معین دانسته، تغییر و تبدیل به قواعد مستمره آن راه ندهند و به علت مال و جهات و اخراجات و تفاوت تسعیر و خارجیات حکمی و غیرحکمی به هر اسم و رسم که باشد مزاحمت نرسانند

تربت پاکان، ج 1، ص: 219

و پیرامون نگردند و به علت علفه و علوفه و قتلغا و بیگار تعرض نکنند و به قلیل و کثیر طمع و توقع ننمایند و به حرز و مساحت درنیاورند و شماره و تعداد نکنند و قلم و قدم از آن محال کوتاه و کشیده داشته، رعایت و مراقبت به همه ابواب به جای آورند و رعایا [ی] محال مسلمی چون جهات خود به محلی دیگر برده باشند حقوق دیوانی خود بالتمام به متولی مذکور جواب گویند و کسی پیرامون رعایا [ی] آنجا نگردد و مدخل نسازد و گذارند که متولی مشار الیه مال و جهات و حقوق دیوانی ایشان بازیافت نماید.

و از احکام مجملی که به اسم ارباب سیورغات و مسلمیات و موقوفات صادر شود محال مسطوره را مستثنی

دانسته، اصلا بر مترلی آنجا حوالی نکنند و در توجیهات و تحصیصات سهیم و شریک نسازند.

قضات اسلام و محصصان موقوفات برین موجب مقرر دانسته، از مضمون صدر تجاوز نکنند و به جهت غله طرحی و کاه و هیمه بر مزارعان و کارکنان آنجا حوالتی ننمایند. به عهده حاکم و داروغه قم که درین ابواب امداد به تقدیم رسانیده مجال مخالفت احدی ندهد و از فرموده تخلف نورزد و از تمرد که موجب خطاب پادشاهی خواهد بود محترز و مجتنب باشند.

درین باب قدغن دانسته، هرساله نشان مجدد نطلبند و چون به توقیع رفیع اشرف اعلی رسد اعتماد نمایند.

تحریرا فی عشرین شهر ربیع الاول سنه عشرین و تسعمائه.

[حاشیه:]

ختم

[پشت فرمان:]

سیورغال تیولی مزار کثیر ..... علیها السلام و تیولی مسجد حضرت

تربت پاکان، ج 1، ص: 220

امام بالحق امام حسن عسکری و سید جلال الدین رشید الاسلام که به اسم سید نظام الدین سلطان احمد جد مشار الیه مجری شده عن .... قم فی ایت ئیل

...

تیولی

آستانه منوره مقدسه معطره ستی فاطمه که در پیچین ئیل مقرر شده به موجب حکم همایون به تاریخ 15 ع الاول سنه 918:

...

سید (؟)

جلال الدین رشید الاسلام از بابت ورثه سید نظام الدین سلطان احمد

...

تیولی

مسجد امام حسن عسکری

...

ثبت شد

ثبت روزنامچه دیوان شد

به وقوف سیادت پناهی صدارت دستگاهی شرفیا شریفیا

قلمی شد [توقیع و مهر ..].

57 [7] فرمان مورخ 18 شوال 931 از شاه طهماسب اول در واگذاردن همه مناصب سید مرشد الدین رشید الاسلام رضوی که به موجب احکام و ارقام شاه اسماعیل در حق وی ممضی بوده است به خصوص تولیت اوقاف قدیمه و جدیده سلطانی و بیگمی آستانه مقدس و مسجد امام بدو، و بخشودن مال و خراج دیوانی همه آنها.

تربت پاکان، ج 1، ص: 221

با اشاره به وقف نامه بیگمی- که در ش 4 همین اسناد گذشت- و احکام شاه اسماعیل و امثله دیوان الصداره. خطاب به عمال و متصدیان امور دیوانی قم و سلطانیه (و این دوم از آن رو که برخی اوقاف شاه بیگی بیگم در آن خطه واقع است).

در این متن از موقوفات سید سلطان

احمدی و از سیادت مآبی سید فخر الدین که گویا مدعی تولیت آستانه و مانا برادر رشید الاسلام بوده است یاد می شود. پشت سند صورت کامل موقوفات آستانه و مسجد است با ذکر محصولات نقدی و جنسی هریک. و طبعا از رهگذر جغرافیای تاریخی قم بسیار مهم و نفیس. جز آن که بیشتر نوشته ها در اثر وصالی سند زیر تکه های کاغذ پنهان شده و خوانده نمی شود مگر با دقت و احتیاط تمام آنها را بردارند.

در میان آنچه از نوشته پشت سند (که در متن با عبارت «حسب الضمن» بدان اشاره رفته) خوانده می شود نام «قهیان» و «قلاور» و «خطیرآباد» و «حصانجرد» «و مرادآباد» و «باغ مهماد بیک» و چند طاحونه، و مزرعه «خمین» که به سیورغال متولی مسجد برقرار بوده است و چند نام دیگر هست. از مسلمیات زاویه بیکسی خانم نیز یاد می شود (یادداشت آغاز سند شماره 4 همین جا دیده شود).

اصل سند در قم است. افضل الملک میرزا غلامحسین خان ادیب زندی شیرازی نود سال پیش آن را در همین شهر دیده و متنی مغلوط از آن را در سفرنامه قم خود (255- 257) نقل نموده است.

چنین است متن صحیح براساس اصل سند (اندازه ها: 22* 127 س. م، پهنای سطور: 5/ 15 س. م):

الحکم للّه

ابو المظفر طهماسب بهادر سیوزومیز

حکام کرام و سادات عظام و قضات اسلام و عمال و متصدیان امور و اشغال

تربت پاکان، ج 1، ص: 222

دیوانی و کلانتران و کدخدایان مدینه المؤمنین قم و خطه سلطانیه بالتوابع و اللواحق بدانند که درین وقت عنایت و شفقت بی نهایت [پاد] شاهی درباره سیادت مآب نقابت قبابی عمده السادات و الاشراف سید مرشد الدین رشید الاسلام الرضوی فرموده، جمیع

مناصب متعلقه به سیادت مآب مشار الیه به موجب احکام عالی حضرت خاقان جم جاه فردوس مکان و سلطان سلاطین سپاه علیین آشیان، هادی الخلائق الی اشرف الادیان (شاه بابام انار اللّه مضجعه) خصوصا تولیت اوقاف قدیمه و جدیده سلطانی و بیگمی منسوبه به مزار کثیر الانوار حضرت معصومه مقدسه سمیه سیده النساء فی العالمین (ستی فاطمه علیها و علی آبائها التحیه و السلام) و مسجد حضرت امام معصوم (ابی محمد حسن العسکری علیه الصلاه و السلام) بلامشارکت و مداخلت غیری بدو تفویض فرمودیم و ارزانی داشتیم و سیورغالات و مسلمیات و معافیات و مقرریات خودی (؟) و مفروزی قدیمی و جدیدی مزار مذکور و مسجد مزبور بر نهج مسطور که در احکام عالی حضرت خاقان فردوس مکان مشار الیه مرقوم است مقرر داشتیم و ضبط و نسق و صرف محصولات مالی و منالی آن محال را حسب الضمن منوط بر رأی متولی مومی الیه گردانیدیم.

باید که نقابت مآب مشار الیه را متولی و متصدی مناصب مزبوره دانسته، دست تصدی او را درین امور قوی و مطلق دانند و حاصل و منافع موقوفات و مسلمیات و محصولات مزار شریف و مسجد منیف مذکور را به تصرف او گذارند تا به موجب شرع شریف و شرط واقف و حکم عالی حضرت خاقان مشار الیه به مصارف معینه صرف نماید و عشر حق التولیه خود را تصرف کند.

مستأجران موقوفات مذکوره و رعایاء مواضع سیورغال و مسلمی مزار و مسجد مذکورین او را متولی خود دانسته، وجوه اجاره و حقوق دیوانی خود را حسب الاستمرار تحویل وکلاء و گماشتگان متولی مذکور ننمایند و بی مهر و برات

تربت پاکان، ج 1، ص: 223

او یک دینار و یک من بار

به کسی به خلاف شرع ندهند و هر قضیه و قضایاء متعلقه به تولیت که در آن سرکار واقع شود بدو رفع نمایند که به فیصل رساند و داروغگان در آن مدخل نسازند.

مقرر است که هیچ آفریده در جهات آستانه مذکوره و مسجد مزبور به خلاف شرع شریف و شرط واقف و قیود احکام عالی حضرت خاقان جنت مکان و شروط مسطوره در وقفیه حضرت بلقیس مکانی تصرفی نکند و هر سنتی که به خلاف این معنی حاصل نموده باشند سند نسازند.

عمال و متصدیان امور دیوانی قم و سلطانیه به علت مال و اخراجات حکمی و غیرحکمی از ساوری و سلامی و پیشکش و کندلک و شیلان بها و صردو و مواشی و مراعی و ممیزانه و مباشرانه و عیدی و نوروزی و رسم الوزاره و رسم الصداره و رسم المهر همایون و خدمتانه و دست انداز و طرح و بیگار و علفه و علوفه و قتلغا و ده نیم و داروغگی و آنچه اطلاق مال و خارج بر آن توان کرد به هر اسم و رسم که باشد مزاحمتی نرسانند و به قلیل و کثیر طمع و توقع ننمایند و احکام مجملی که به اسم ارباب سیورغات و مسلمیات و موقوفات صادر شود محال مذکوره را سوی و مستثنی دانسته، اصلا بر متولی آنجا حوالتی نکنند و در توجیهات و تحصیصات شریک و سهیم ندانند و نسازند.

قضات اسلام و محصصان از مضمون مسطور فی الصدر تجاوز ننمایند و سایر قیودی را که در احکام عالیحضرت خاقانی جنت آشیانی و امثله دیوان الصداره مسطور و مذکور باشد ممضی و منفذ دانند. سیادت مآبی سید فخر الدین به علت نظارت و اشراف

در سرکار مزبور و موقوفات سید سلطان احمدی مدخل ننماید و تعرض به حال مزارعان آنجا نرساند.

تربت پاکان، ج 1، ص: 224

از جوانب برین جمله روند و از فرموده عدول نجویند و هرساله درین ابواب پروانچه و نشان مجدد نطلبند. درین باب قدغن دانسته از مخالفت محترز باشند و چون به توقیع رفیع منیع اشرف اعلی موشح و مزین و محلی گردد اعتماد کنند.

تحریرا فی 18 شهر شوال سنه احدی و ثلاثین و تسعمائه.

[حاشیه:]

ختم

[پشت فرمان:]

سیورغال

تیولی (؟) مزار کثیر الانوار حضرت معصومه مقدسه سمیه سیده النساء فی العالمین ستی فاطمه علیها و علی آبائها التحیه و السلام و مسجد حضرت امام معصوم امام حسن عسکری علیه و آبائه التحیه و السلام عن ولایات مذکوره به شرح متن نشان فی تخاقوی ئیل:

...

...

به وقوف عالی جاه ملک الامراء ... سلطان و ... مصطفی سلطان

58 [8] فرمان مورخ 18 ج 1- 948 از همان پادشاه در واگذاردن تولیت موقوفات آستانه مقدس و تولیت و امامت مسجد امام به سید شجاع الدین سلطان محمود فرزند سید مرشد الدین رشید الاسلام که که در این تاریخ درگذشته بوده است.

با اشاره به رقبات موقوفه زاویه امیر نظام الدین سلطان احمد که در فرمان پیش، از آن باعنوان

تربت پاکان، ج 1، ص: 225

«موقوفات سید سلطان احمدی» یاد شده بود.

در این سند هم از سید فخر الدین نقیب رضوی درخواست می شود که به خلاف شرع در امر تولیت آستانه و مسجد و موقوفات نظام الدین احمد دخالت نکند. پیداست که دعاوی او در این موارد هنوز برجای بوده است. از سوی دیگر به شجاع الدین محمود دستور داده می شود حاصل موقوفات را با وقوف زین الدین علی رضوی به مصارف خود رساند. این شخص می تواند همان میر سید علی قمی از سادات آستانه مقدسه منوره معصومه و قاضی قزوین تا سال 971 و تولیت آستان قدس رضوی و وزیر خراسان از این سال تا سال 974 و وزیر قزوین

و متصدی خالصه جات سلطانی در 975 تا پایان عمر، درگذشته دوشنبه 13 ج 2- 982 و مدفون در قم باشد.

از اصل این سند آگاهی درست در دست نیست. آنچه به دست داریم سوادی از آن است متعلق به قرن یازدهم با تصدیق و مهر و توقیع صدر الدین محمد شیرازی (شاید همان ملاصدرا حکیم و دانشمند مشهور) که اکنون در موزه بریتانیا است. متن این سواد به عکس و حروف در کتاب Busse (175- 171) و مجله بررسی های تاریخی (سال چهارم، ش 4: 225- 226) نشرشده و مینورسکی نیز در تعلیقات تذکره الملوک: 199 از آن یاد و نقل می کند :

تربت پاکان، ج 1، ص: 226

بسم اللّه الرحمن الرحیم

یا محمد یا علی

الحکم للّه

ابو المظفر طهماسب بهادر سیوزومیز

درین وقت بنا بر وفور امانت و رشد و کاردانی سیادت مآب نقابت ایاب عمده السادات و الاشراف سید شجاع الدین سلطان محمود الرضوی النقیب تولیت رقبات موقوفه آستانه مقدسه منوره حضرت معصومه مطهره سمیه سیده النساء فی العالمین (ستی فاطمه علیها التحیه و السلام) و مسجد متبرک منسوب به حضرت امام الجن و الانس (ابی محمد حسن العسکری علیه الصلاه و السلام) و امامت آنجا که به موجب شرع شریف و شرط واقف و احکام مطاع همایون به والد مرحوم او سیادت و نقابت پناه سید مرشد الدین رشید الاسلام الرضوی النقیب متعلق بوده به همان دستور بلا مشارکت غیر بدو مفوض و مرجوع فرمودیم که در ترویج و تنسیق آستانه مقدسه و مسجد متبرک کوشیده، به ضبط محصولات و تعمیر رقبات آنجا قیام نموده، نگذارد که قصوری در آنجا واقع شود و حاصل رقبات آنجا را به موجبی که در دستور العمل مقرر

شده به وقوف و اطلاع سیادت پناه افادت دستگاهی زینا للسیاده و الدین علی الرضوی النقیب به نوعی که موافق شرع شریف باشد به مصرف وجوب رساند.

مستأجران و عمله و کارکنان و رعایاء محال متعلقه به آستانه مقدسه و مسجد متبرک اصلا یک دینار و یک من بار بی وقوف و مهر و برات متولی مشار الیه دادوستد ننمایند و هر قضیه و قضایا که در میانه ایشان واقع شود بدو رفع نمایند و پوشیده و پنهان ندارند و متوجهات خود را به دستور معمول مملکت به متولی جواب گویند و هیچ آفریده به خلاف شرع و شرط واقف در موقوفات آستانه مقدسه

تربت پاکان، ج 1، ص: 227

و مسجد مذکور مدخل ننماید.

سادات عظام و قضات اسلام و حکام کرام و اکابر و اهالی و کلانتران و کدخدایان مدینه المؤمنین قم و سلطانیه حسب المسطور مقرر دانسته، اعانت و اسعاد سیادت مآب مشارالیه به جای آورند و سرکار آستانه مقدسه را از جمیع توجیهات و تحصیصات به دستور قدیم و نهج استمرار مفروز و مستثنی شناسند و حکم مجملی که به اسم ارباب سیورغات و مسلمیات و موقوفات صادر گردد رقبات سرکار آستانه متبرکه را از آن موضوع شمرند.

ارباب وظایف و عمله سرکار مذکور به خلاف شرع شریف و شرط واقف طلبی از متولی مذکور ننمایند و به طریقی که در دستور العمل مقرر شده ستانند و زیاده تعرض نرسانند و احکام و امثله [یی] که نقیض این معنی حاصل نموده ...

سابقا و لاحقا اعتبار نکنند. عمله و فعله آنجا خود را به عزل او معزول و به نصب او منصوب شناسند و حق التولیه به دستور شرط واقف از

قرار عشر رسانند . سیادت مآب امیر فخر الدین النقیب الرضوی به خلاف شرع شریف در تولیت آستانه مقدسه و مسجد مذکور و رقبات موقوفه به زاویه امیر نظام الدین سلطان احمد به علت اشراف و نظارت مدخل ننماید و پیرامون نگردد.

در این ابواب قدغن عظیم لازم دانند و هرساله نشان و پروانچه و حکم مجدد طلب ندارند. در عهده دانند.

تحریرا فی 18 شهر جمادی الاولی سنه 948.

59 [9] فرمان مورخ دهه نخستین ج 2- 972 از همان پادشاه درمورد تعیین شش نفر حافظ قرآن سوای حفاظ آستانه مقدس برای تلاوت در سر قبر سلطانم خواهر طهماسب. خطاب به امیر سلطان احمد متولی آستانه مقدس، و در آن از مدرس آستانه نیز یاد می شود.

تربت پاکان، ج 1، ص: 228

با مهر «اللّه، محمد، علی- العبد محمد یوسف بن حسن الحسینی» در پشت سند. اصل سند در موزه بریتانیا است به شماره Or 5394 و متن آن به عکس و حروف پیش از این کتاب Busse (ص 178- 179) و مجله بررسی های تاریخی (ش 4 سال چهارم: 227- 228) نشر شده و در تعلیقات مینورسکی بر تذکره الملوک که با نام «سازمان اداری حکومت صفوی» به فارسی درآمده نیز از آن استفاده گردیده است.

شاهزاده سلطانم مهین بانوزاده 925 و درگذشته نیمه شب چهار شنبه 14 ج 1- 969، کوچک ترین دختران شاه اسماعیل و خواهر تنی و اعیانی طهماسب، و واقف موقوفات بسیار در شروان و تبریز و قزوین و ساوج بلاغ و شهریار و ری و اصفهان و کرهرود و استراباد در دوران زندگی سردابه ای برای مدفن خود در کربلا ترتیب کرده بود که به هنگام درگذشت چون آن خطه در تصرف عثمانی بود جسد وی را به دستور طهماسب به قم آورده و در سردابه ای پایین پای حضرت ستی فاطمه به امانت به خاک سپردند و پس از 23 سال در تخاقوی ئیل 983 بقایای جسد را به کربلا نقل نمودند . چندین تن از شاهزادگان این

سلسله پس از سلطانم در همین سردابه به خاک رفته اند که از آنهاست زین العابدین میرزا پسر طهماسب درگذشته 980 و گوهر سلطان خانم دختر او درگذشته سه شنبه 17

تربت پاکان، ج 1، ص: 229

ع 1- 984 .

فرمان همایون شد آن که چون شش نفر حافظ سوی حفاظ سرکار آستانه مقدسه مطهره (ستی فاطمه علیها و علی آبائها الصلاه و السلام) قبل ازین مقرر شده که در سر قبر همشیره مرحومه مغفوره ام سلطانم به تلاوت کلام (ملک علام جل جلاله) اشتغال نمایند بنایرین شش نفر حافظ مذکور به موجب ضمن در سر قبر همشیره مرحومه به تلاوت اشتغال نمایند و اگر از ایشان کسی ترک خدمت نماید سیادت و نقابت دستگاه امیر سلطان احمد متولی آستانه مقدسه منوره دیگری را به جای او تعیین نماید و حفاظ سرکار آستانه منوره را دخل ندهد و به حکم نقیض این معنی مستند نگردد. درین باب قدغن دانند.

تحریرا فی عشر اول شهر جمادی الثانی سیچقان ئیل اثنی و سبعین و تسعمائه.

[حاشیه:]

مقررست که آنچه حسب الحکم جهان مطاع در وجه وظیفه جماعت مزبوره مقرر شده بر وجهی که موافق شرع شریف باشد بدیشان رسانند و اگر متولی عوض ایشان به وجه شرع کسی تعیین کند به وقوف مدرس آنجا کند.

[مهر مسوده ایوان اعلی]

60 [10] فرمان مورخ شوال 1017 از شاه عباس اول در واگذاردن سیورغال میر شمس الدین نقیب رضوی متولی سرکار قدیمی آستانه مقدس- از بابت مال و جهات قریه ابرین غارری که به سیورغال فرزندان امیر رشید الاسلام رضوی مقرر بوده است- به برادر او ظهیر الدین ابراهیم تنها وارث وی.

تربت پاکان، ج 1، ص: 230

اصل این سند اکنون در موزه بریتانیاست و متن آن به عکس و حروف در کتاب Busse (ص 183- 185) و مجله بررسی های تاریخی (ش 4 سال چهارم: 229- 230) دیده می شود:

فرمان همایون شد آن که چون حسب الحکم جهان مطاع آفتاب شعاع مبلغی از بابت مال و جهات قریه ابرین غارری حسب الذیل:

پنج هزار و پانزده دینار

مال: 5 هزار [دینار]

نقد: 800

[دینار]

جنس: 4200 [دینار]

سایر الجهات: 15 [دینار]

به سیورغال اولاد سیادت و مغفرت پناه امیر رشید الاسلام رضوی نقیب مقرر بود و در وقتی که به نفس نفیس تحقیق سیورغالات و استحقاق ارباب سیورغال می فرمودیم به حقیقت سیورغال مزبور رسیدیم و سیادت پناه مرحوم میر شمس الدین نقیب رضوی متولی سرکار قدیمی آستانه منوره متبرکه [حضرت ستی فاطمه علیها (و علی آبائها) التحیه و السلام] که از اولاد مغفرت پناه مذکور بود به نظر اشرف درآمده، سیورغال مزبور را به او و سایر اولاد شفقت فرموده بودیم و داخل نسخه معروضه شده، حکم امضا به اسم او و سایر اولاد گذشته. درین ولا به عرض رسید که سیادت پناه مرحوم مزبور به جوار رحمت [حق] پیوسته و وارث منحصر در سیادت و نجابت پناه امیر ظهیر الدین ابراهیم برادر مرحوم مذکور است. بنابر

تربت پاکان، ج 1، ص: 231

ظهور استحقاق سیادت پناه مشارالیه شفقت و مرحمت درباره او فرموده، به دستور مبلغ پنج هزار و پانزده دینار مذکور فوق را از بابت مال و جهات قریه مزبور به سیورغال ابدی و احسان سرمدی او عنایت و مرحمت فرموده، ارزانی داشتیم.

کدخدایان و رعایاء محل مذکوره سیادت پناه مومی الیه را صاحب سیورغال مبلغ مزبور دانسته، وجه سیورغال او را سال به سال موافق دستور العمل واصل و عاید ساخته، چیزی موقوف ندارند و اگر چیزی از وجه سیورغال مانده باشد به مشارالیه عاید گردانند و احدی از حکام و تیول داران و عمال الکاءری دخل در سیورغال مومی الیه ننموده، مادام که از دیوان اعلی حوالتی بر سیورغالات نشود در جزو به علت اخراجات و عوارضات خلاف حکم و حساب به هر اسم و رسم که بوده باشد حواله و اطلاقی ننموده،

قلم و قدم کوتاه و کشیده دارند.

مستوفیان عظام دیوان اعلی حسب المسطور در دفاتر عمل نموده، تغییر و تبدیل به قواعد آن راه ندهند. درین باب قدغن دانسته، از فرموده درنگذرند و هرساله حکم مجدد طلب ندارند و چون به مهر مهرآثار اشرف اعلی رسد اعتماد نمایند.

تحریرا فی شهر شوال سنه سبع عشر و الف.

61 [11] مثال مورخ رمضان 1036 از میرزا رفیع الدین محمد شهرستانی صدر عباس اول و شاه صفی (مثال های صدور صفوی: 17- 18) در واگذاردن تولیت قدیمی آستانه مقدس و مسجد امام و نقابت و پیشوایی مدینه المؤمنین قم و آستانه به میر محمد سعید رضوی.

اصل سند در قم است:

تربت پاکان، ج 1، ص: 232

من رفیع الدین محمد الموسوی الحسینی

چون از مضمون احکام مطاعه لازم الاطاعه سلاطین سابق و شاه جنت مکان علیین آشیان و وقفیه شرعیه مستفاد شد [که تولیت قدیمی] آستانه متبرکه منوره مقدسه عرش درجه (معصومه علی مشرفها السلام) موافق شرع شریف و شرط واقف و استمرار و تولیت مسجد (امام حسن عسکری علیه السلام) و نقابت و پیشوایی مدینه المؤمنین قم و آستانه منوره عرش درجه به آبا و اجداد سیادت و نقابت پناه نجابت دستگاه سلاله السادات و النقباء العظام میر محمد سعید رضوی متعلق بوده و الیوم نوبت تولیت مزبور به سیادت و نقابت پناه منتهی شده و درین وقت به دیوان الصداره العلیه العالیه حاضر شده، حقیقت استعداد و استحقاق خود را به منصه ظهور رسانیده، طلب و استدعاء امضاء آنها به اسم خود نمود. لهذا از ابتداء توشقان ئیل تولیت قدیمی و تولیت مسجد مزبور و نقابت و پیشوایی مدینه القم و آستانه به مشارالیه مرجوع شد که به واجبی به امور مزبوره و لوازم آنها از ترویج و تنسیق و آبادانی مساعی جمیله به تقدیم رسانیده، دقیقه [یی] از دقایق فوت و فروگذاشت ننماید.

سادات عظام و اکابر ذوی الاحترام و ارباب طریق و درویشان و مباشران و عمله و فعله و خدمه آستانه متبرکه

سیادت پناه مشارالیه را متولی قدیمی آستانه و نقیب و پیشوا دانسته، دست تصدی و تکفل او را در امور مزبوره قوی و مطلق دانند و اعزاز و احترام مشارالیه را به جای آورند و آنچه لازمه امور مزبوره است به مشار الیه مخصوص و متعلق شناسند و از سخن و صلاح شرعی متولی شرعی مزبور بیرون نروند و موافق شرع شریف و شرط واقف و دستور العمل دیوان الصداره العلیه العالیه حاصل آن سرکار را به وقوف و اطلاع ناظر به مصارف وجوب صرف نمایند مباشران و مستأجران و رعایا [ی] آن سرکار عشر حاصل آن سرکار را موافق شرع

تربت پاکان، ج 1، ص: 233

شریف و شرط واقف و استمرار به علت حق التولیه قدیمی مختص متولی شرعی مومی الیه دانند.

طریق سیادت و نقابت پناه متولی و نقیب مزبور آن که در رواج و رونق و نظم و نسق آن سرکار مساعی جمیله به عمل آورد و موافق شرع شریف میانه ارباب طریق عمل نماید و دقیقه [یی] از دقایق فوت و فروگذاشت ننماید. و هرساله در این باب خطاب و مثال مجدد نطلبند و از جوانب برین جمله روند. حکام آنجا در باب امر نقابت و پیشوایی تقویت و تمشیت و امداد و اعانت مشارالیه را به جای آورند.

تحریرا فی شهر رمضان المبارک من شهور سنه 1036.

[پشت سند:]

ثبت دفتر موقوفات دیوان الصداره شد.

62 [12] مثال میرزا مهدی اعتماد الدوله صدر عباس دوم (مثال های صدور صفوی: 19) در واگذاردن تولیت قدیمی آستانه و تولیت و امامت مسجد امام و نقابت و پیشوایی آستانه و قم به میر محمد سعید رضوی مزبور با اشاره به مثال پیش.

تکه ای از پایین سند افتاده و چند سطری از انجام آن به این سبب در دست نیست :

من محمد مهدی بن حبیب اللّه الحسینی

چون به موجب مثال لازم الامتثال دیوان الصداره سابق تولیت قدیمی آستانه (معصومه علی مشرفها الف الف التحیه) و تولیت و پیشنمازی مسجد مبارک منسوب به

حضرت امام الهمام (امام حسن عسکری علیه السلام) و نقابت و پیشوایی دار المؤمنین قم و آستانه متبرکه مزبوره به سیادت و نجابت پناه نقابت و کمالات دستگاه

تربت پاکان، ج 1، ص: 234

سلاله السادات و النقبائی شمسا للسیاده و النجابه و النقابه امیر محمد سعید الرضوی متعلق است و تغییری به قواعد آن راه نیافته، بنابرین مقرر شد که سادات عالی درجات و اکابر و اهالی و خدام و عمله و فعله سرکار فیض آثار و ارباب و اصحاب و کدخدایان و جمهور متوطنین دار المؤمنین مزبور سیادت و نقابت پناه مشارالیه متولی قدیمی آستانه مقدسه و متولی و پیشنماز مسجد مزبور و نقیب و پیشوای آستانه و دار المؤمنین مزبور دانسته، لوازم امور مزبوره را به او متعلق شناسند و دیگری را با او شریک و سهیم ندانند و حق التولیه سرکار قدیمی را مختص سیادت و نقابت پناه مشارالیه دانند و موافق معمول و استمرار سنوات سابقه سال به سال واصل سازند.

متولی جلیل القدر آن سرکار حسب المسطور مقرر دانسته، تقویت و تمشیت و اعزاز و احترام سیادت و نجابت پناه مشارالیه به تقدیم رساند و حق الارض و نذورات آن سرکار فیض آثار را به وقوف و شعور و اطلاع سیادت و نقابت پناه متولی شرعی قدیمی میانه سادات عظام و خدام کرام و عمله قسمت نمایند. سادات عظام و قضات اسلام و عمله آن سرکار فیض آثار مشارالیه را متولی قدیمی آن سرکار دانسته، از سخن و صلاح مشارالیه ...... ننمایند ...

63 [13] مثال مورخ شعبان 1077 از میرزا ابو طالب رضوی صدر خاصه شاه سلیمان (مثال های صدور صفوی: 19- 20) درمورد وظیفه سیادت و نجابت پناه میر محمد علی رضوی قمی از بابت موقوفات آستانه مقدس.

در این سند شغل و منصب سید مزبور در آستانه ذکر نشده لیکن به هرحال از سلسله نسبی متولیان قدیمی آستانه بوده و اصل سند نیز

در همین خاندان است:

تربت پاکان، ج 1، ص: 235

من ابو طالب بن محمد باقر الرضوی

چون به موجب مثال دیوان الصداره سابق مبلغ پنج هزار دینار تبریزی نقد و مقدار سیصد من غله از بابت موقوفات سرکار آستانه منوره مطهره برین موجب:

نقد: پنج هزار [دینار]

جنس: 300 من: گندم- 250 من/ جو- 50 من

به وظیفه سیادت و نجابت پناه میر محمد علی الرضوی قمی مقرر بوده و درین وقت استدعای امضا [ی] دیوان الصداره نمود. ایجابا لمسئوله مبلغ و مقدار مزبورین به قید آن که هرگاه مستمر بوده باشد به وظیفه مشارالیه مقرر شد که هر ساله بازیافت و صرف معیشت خود نموده، مرفه الحال و فارغ البال به دعاگویی دوام دولت بی زوال ابدی الاتصال اشتغال نماید.

مباشرین موقوفات مزبور حسب المسطور مقرر دانسته، سال به سال مبلغ و مقدار مزبورین را بلا قصور و انکسار واصل و عاید مشارالیه ساخته، قبض باز یافت که از آن قرار به خرج مجری و محسوب است و درین باب اهتمام تمام لازم دانسته، هر ساله مثال و خطاب مجدد طلب ندارند و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر شعبان المعظم سنه 1077.

64 [14] مثال میرزا محمد باقر خلیفه سلطانی صدر شاه سلطان حسین (مثال های صدور صفوی: 21- 22) که تکه ای از آن جزء بقایای اسناد خاندان متولی شرعی دیده شد و باقی آن را هنوز نیافته ام.

در این تکه نذورات و حق الارض سرکار آستانه منوره و عشر محصول موقوفات به عنوان حق التولیه سرکارات مزبوره موافق استمرار به متولی شرعی واگذار شده و از متصدیان امر درخواست گردیده که

تربت پاکان، ج 1، ص: 236

دست تصدی و تکفل سیادت و نجابت پناه مومی الیه را در لوازم امور مزبوره قوی دانند.

65 [15] سند دو رویه که در یک روی آن مثال میرزا محمد مقیم خلیفه سلطانی صدر طهماسب دوم (مثال های صدور صفوی: 23) و در روی دیگر فرمان همین پادشاه در تنفیذ آن نوشته شده است.

در این سند خدمت تولیت شرعی موقوفات قدیمی و سرکشیکی آستانه و تولیت شرعی و امامت مسجد امام و پیشوایی و نقابت دار المؤمنین قم- که حسب المثال دیوان الصداره سابق و نوشته جات به مهر متولیان آستانه و احکام و ارقام مطاعه و مجلات معتبره با آبا و اجداد متولی شرعی آن دوره بوده- به وی واگذار شده است.

افسوس که قسمت اعظم این سند در دست نیست و از این رهگذر نام این متولی شرعی دانسته نشد جز آن که در نسخه جمع و خرج سرکار فیض آثار به سال 1137 از «میرزا یحیی» متولی قدیمی سرکار یاد می شود و این دو فرمان گویا برای همین شخص صادر شده باشد.

چنین است مقدار بازمانده دو متن:

من خادم الشریعه الشریفه النبویه صلی اللّه علیه و آله

محمد مقیم بن محمد نصیر الحسینی الخلیفه

چون حسب المثال دیوان الصداره سابق و نوشته جات به مهر متولیان جلیل القدر سرکار آستانه منوره متبرکه (حضرت معصومه علیه التحیه و الثنا) و به موجب احکام و ارقام مطاعه و مجلات معتبره معلوم و مستفاد شد که خدمت تولیت شرعی موقوفات قدیمی و سرکشیکی آستانه مقدسه مزبوره و تولیت شرعی و امامت مسجد امام الهمام (امام حسن عسکری علیه السلام) و نقابت دار المؤمنین قم با آبا و اجداد

تربت پاکان، ج 1، ص: 237

سیادت و

نجابت ...

...

* الملک للّه

فرمان همایون شد آن که به موجبی که مثال دیوان الصداره العلیه العالیه در ضمن صادر گشته عمل نمایند و از مضمون و مدلول آن عدول و انحراف نورزند و تولیت شرعی قدیمی و سرکشیکی آستانه مقدسه (حضرت معصومه علیه التحیه و الثناء) و تولیت مسجد متبرک ... (امام حسن عسکری علیه السلام) و پیشوایی و نقابت دار المؤمنین قم را ...

...

66 [16] فرمان نقابت گویا از آقا محمد خان قاجار بالای عریضه محمد یحیی الرضوی النقیب متولی شرعی آستانه مقدس با اشاره به احکام مربوط به این منصب از تیمور تا آن زمان.

این سند در اوراق مربوط به خاندان مستوفی نزد آقای بهمن پورادیبی دیده می شد جز آن که اندکی از بالای سند که مشتمل بر سطر اخیر و تاریخ فرمان و مهر شاه بوده است افتاده، لیکن پیداست که فرمان یا از آقا محمد خان است و یا از شاهان زند (به قرینه وقوع مهر در پایان آن).

67 [17- 20] چند سند از دوره قاجار:

تربت پاکان، ج 1، ص: 238

1- حکم مرحوم میرزای قمی (ابو القاسم بن حسن گیلانی صاحب قوانین درگذشته 1231) بالای عریضه میرزا سید احمد فرزند میرزا یحیی رضوی مبنی بر تولیت شرعی او. چنین است متن عریضه و حکم حاکم شرع:

مسئول از خدمت بندگان عالی آن که نظر به ارقام سلاطین ماضیه و خواقین سالفه از امیر تیمور [گور] کانیه و عثمان جغیه و پادشاهان صفویه انار اللّه برهانهم الی شاه طهماسب بن شاه حسین که درباره آباء و اجداد این اقل السادات الی مرحمت پناه میرزا یحیی الرضوی والد مرحوم این اقل السادات احمد الرضوی صادر شده مشتمله بر آن که از قدیم الایام الی یومنا هذا تولیت شرعی موقوفات آستانه مقدسه معصومه و مسجد امام به آباء و اجداد این اقل السادات مرجوع و مفوض بوده نسلا بعد نسل و عقبا بعد عقب الی والد مرحوم این اقل السادات و بعده به این اقل السادات، و الان مستمر و برقرار است و نظر به صورت وقف نامچه که مجموع آنها به نظر بندگان عالی رسیده و نظر به استفاضه و شیاع و استمرار آنچه بر بندگان عالی ثابت و واضح شده در این باب قلمی و به مهر مهرآثار خود مزین و موشح فرمایند که عند الحاجه حجت بوده باشد. و

السلام علیکم و رحمه اللّه و برکاته.

[حکم میرزا:]

هو- نظر به استفاضه و تسامع و تظافر و ملاحظه ارقام و قرائن داخله و خارجه متولی شرعی بودن اجداد عالی جناب فضائل مآب سلاله السادات العظام میرزا سید احمد و انتقال به ایشان در باب موقوفات آستانه مقدسه و مسجد فی الجمله بر حقیر ظاهر است و اما به تفصیل یعنی این که آیا در همه است یا بعض، بر حقیر محقق نشده است و بعض عدول هم در نزد حقیر اقامه شهادت کرد که من علم دارم به این که جمیع موقوفات شاه طهماسبیه الی ما فوق تولیت آن به عالی جناب مشارالیه می رسد و موقوفات ما بعد شاه طهماسب را علم ندارم و ما شهدنا الا بما

تربت پاکان، ج 1، ص: 239

علمنا. و کتبه الاقل عبده ابو القاسم بن حسن.

2- حکم دیگر مرحوم میرزا بالای عرضه داشت دیگری از میرزا سید احمد مزبور با همان متن، جز آن که در پایان افزوده شده است:

«و به هرحال حقیر عالی جناب مشارالیه را ثقه و معتمد و امین و پرهیزکار می دانم».

3- عرضه داشت میرزا محمد حسین فرزند میرزا سید احمد رضوی قمی درمورد تولیت آستانه قم و مزار اردهال با حکم حاج سید اسماعیل رضوی مجتهد قم (درگذشته 1263، شاگرد بزرگ میرزای قمی) بالای آن:

به شرف عرض مقدس بندگان عالی می رساند که از قرار فرامین سلاطین ماضیه طاب اللّه ثراهم و جعل الجنه مثواهم مثل سلطان عادل امیر تیمور گورکان و سلاطین بعده تولیت مشهدین منورین مشهد مقدس معصومه طاهره ستی فاطمه بنت امام همام موسی الکاظم علیها و علی آبائها السلام و مشهد منور علی بن محمد باقر علیه التحیه و الثنا با [آ]

باء عظام و اجداد کرام این داعی (میرزا محمد حسین بن میرزا سید احمد الرضوی القمی) بوده و الیوم من حیث الارث منتقل به این داعی دوام دولت قاهره می باشد. مستدعی از مراحم بی کران آن است که از مراتب مزبوره آنچه به سرکار شریعت مدار واضح و لایح و هویدا می باشد در فوق عریضه به خط شریف تحریر و به مهر شریف منیر فرمایند که عند الحاجه حجت بوده باشد امره العالی مطاع مطاع.

[دستخط مجتهد مزبور:]

بسم اللّه تعالی- بلی به ملاحظه فرامین قدیمه و سائر ... قدیمه و جدیده تولیت شرعیه روضه متبرکه عرش درجه فاطمیه علیها السلام و تولیت بقعه مبارکه

تربت پاکان، ج 1، ص: 240

علی بن محمد الباقر در مشهد بارکرسف اردهال من محال بلده طیبه قم صانها اللّه عن التلاطم و التصادم با اجداد کرام و آباء عظام جناب مستطاب میرزا محمد حسین سائل بوده و الحال تولیت شرعیه روضه فاطمیه علیها السلام به استمرار قدیم الی الحال برقرار می باشد. مستدعی از امناء دولت قاهره سلطانیه چنان است به ایشان مرحمت و مفوض فرمایند. و اللّه المعین.

کتبه الجانی اسماعیل بن جعفر الرضوی.

4- چند سند درباب دعا وی تنها بازمانده میرزا محمد حسین مزبور در امر تولیت شرعی براساس استشهاد از علماء و رجال وقت:

حجه الاسلاما قبله الاناما مسئول از خدمت بندگان جناب عالی چنان است که این علویه رضویه (رقیه سلطان علویه رضویه صبیه مرحوم آقا میرزا سید حسین نواده مرحمت پناه آقا میرزا سید احمد رضوی متولی شرعی حضرت و مسجد) زوجه جناب حاجی آقا تقی ولد مرحمت پناه مرحوم آقا سید جعفر سرکشیک سرکار فیض آثار، صبیه مرحمت و غفران مآب آقا میرزا سید حسین ولد مرحمت

و غفران مآب جنت و رضوان جایگاه مرحوم آقا میرزا سید احمد رضوی متولی شرعی سرکار فیض آثار حضرت معصومه علیها سلام و مسجد امام علیه السلام است که این علویه رضویه از جهت پدری نواده همین مرحوم آقا میرزا سید احمد و از جهت مادری نواده مرحمت و غفران مآب جنت و رضوان جایگاه طوبی مکان مرحوم حاجی سید اسماعیل مجتهد قمی رضوی اعلی اللّه مقامه هستم. اگر علویه از اولاد اینها هستم دو کلمه در صدر عریضه مرقوم و به خاتم شریف مزین فرموده که عند الحاجه حجت بوده باشد و عند اللّه و عند الرسول ضایع نخواهد بود.

تحریرا فی شهر ربیع الاول سنه 1308.

[مهر:]

کنیز بضعه موسی رقیه رضوی

تربت پاکان، ج 1، ص: 241

[گواهی مرحوم حاج شیخ محمد حسین پایین شهری:]

بسم اللّه خیر الاسماء- بلی اسوه المحترمات رقیه سلطان بنت آقا میرزا محمد حسین خلف مرحمت و غفران پناه رضوان جایگاه میرزا سید احمد الرضوی علیه الرحمه است از جانب پدری، و از جانب مادری نواده مرحمت پناه رضوان جایگاه طوبی آرامگاه آقای حاجی سید اسماعیل مجتهد قمی اعلی اللّه مقامه است و الحال زوجه عالی جناب سلاله السادات حاجی آقا تقی خلف مرحمت پناه آقا سید جعفر سرکشیک بقعه مبارکه فاطمه است و خفا و ریبی در هیچ یک مراتب در این بلده طیبه نیست. و السلام علی من اتبع الهدی.

[گواهی خانلر خان اعتصام الملک:]

عرض می شود این مسأله کالشمس فی رابعه النهار بر همه اهل قم بلکه اکثر اهالی اعاظم اطراف که حشر با اشراف بلاد هم جوار دارند از صغیر و کبیر واضح و معلوم است که اولا تولیت شرعی مزبوره فی المتن با مرحوم مغفور میرزا سید احمد اعلی اللّه مقامه بود و از آن

مرحوم دختری در حباله مرحوم مغفور حاجی سید اسماعیل مجتهد اعلی اللّه مقامه بود و میرزا حسین مرحوم والد شما پسر مرحوم میرزا سید احمد و داماد مرحوم حاجی سید اسماعیل اعلی اللّه مقامه به صبیه ای که از غیر مرحوم میرزا سید احمد داشت که والده ماجده شما بود به طوری که همیشه مرحوم میرزا حسین به لقبی و کنیه ای معرفی نمی شد الا به اسم والد مرحوم خود یعنی معروف بود و معرفی می شد به میرزا حسین میرزا سید احمد.

عجب این است که شخص مدعی سیادتی به مجرد عمامه و شال کمربندی سیادتش معقول است و خمس و سهم امام می برد و کسی مداقه در سیادت او نمی کند و در نسبت همچو شخصی که به شیاع و استفاضه معلوم است و وسایط زیاده از دو نسل نیست با قرائن خارجی و اسناد شرعی و عرفی که در مدنظر است این قدر دقت و احتیاط روا می دارند.

تربت پاکان، ج 1، ص: 242

تولیت جدیدی (تفویضی)
اشاره

گفته شد که مقام تولیت جدیدی از ربع اخیر قرن دهم در آستانه قم پدید آمد و در کنار تولیت قدیمی اداره امور آن را در دست گرفت و پس از چندی سرپرست مطلق و بی منازع آستانه گردید.

این مقام- که وظایف متصدیان آن در فصل چهارم از باب یکم دستور الملوک (ص 37) گفته شده است - تا پایان قرن یازدهم به تناوب به بعضی از امراء و بزرگان وقت واگذار می گردید و مقامی موروث نبود. حتی بسیاری اوقات متصدیان آن از سادات و علویان نبودند. تا آن که در دوره شاه سلطان حسین- که عهده داران مقامات مذهبی معمولا مناصب خود را حفظ می نمودند و تغییر و

تحویل و عزل و نصب اصولی نسبت به پیش کمتر روی می داد- تنی چند از یکی از خاندان های سادات حسینی اصفهان (نوادگان میر سید حسین کرکی خاتم المجتهدین درگذشته 1001 و میرزا حبیب اللّه صدر فرزند او) که همواره مورد توجه دربار صفوی و عهده دار مشاغلی مهم بودند و پیش تر نیای آنان میرزا مهدی اعتماد الدوله و فرزند وی میرزا تربت پاکان ؛ ج 1 ؛ ص242

تربت پاکان، ج 1، ص: 243

معصوم چندی در دوره شاه صفی و عباس دوم متصدی مقام تولیت جدیدی قم بودند بیشتر سال ها این منصب را عهده داری می نمودند. تا اندک اندک به حکم استمرار مقام تولیت آستانه قم در آن خاندان به شکل موروث درآمد و پس از برافتادن صفویان و به پادشاهی رسیدن سلسله های دیگر نیز همچنان ادامه یافت و تا روزگار ما نیز رسید.

چنین است فهرست نام چند تن از متولیان جدیدی آستانه که از این خاندان نبوده اند:

1- مولانا آقاجانی تبریزی که از افاضل زمان بود و خدمت و تولیت آستانه مقدسه منوره قم تعلق بدو داشت و در ذیحجه سال 999 پس از تشرف به حج در مکه درگذشت و همان جا مدفون شد .

2- در اواخر دهه هشتم قرن یازدهم که شاردن به قم آمده متولی آستانه- و ضمنا حاکم قم نیز- پیرمردی عالی مقام بوده که پیش تر قورچی باشی گری- فرماندهی نیروهای نظامی- را به عهده داشته است .

3- علی قلی خان خلجی قمی فرزند قرچقای خان دانشمند و حکیم بزرگ قم در دوره صفوی نیز مدتی- طبعا در دوره عباس دوم یا شاه سلیمان- متولی آستانه مقدس بوده است .

تربت پاکان، ج 1، ص: 244

4- مهدی قلی خان فرزند علی قلی خان مزبور،

شاعر و ادیب و دانشمند، متخلص به صفا ، بانی مدرسه خان قم در 1123 و نگارنده سماء الاسماء در لغت عربی به فارسی . او نیز مدتی- و به طبع در دوره شاه سلطان حسین یا شاه سلیمان- متولی آستانه بوده است .

5- نظر علی بیک متولی آستانه قم او باید نظر علی بیک فرزند نجف قلی بیک ناظر بیوتات سرکار خاصه شریفه باشد که پدر او مدرسه ای در قم بنا کرده و خود وی در 8 ذ ق- 1115 در پیرامون این شهر کشته شد و در تنابی که به جهت مرقد شاه سلیمان در آستانه حضرت معصومه ساخته بودند به خاک رفت .

6- میرزا سید محمد حسین فرزند میرزا سید احمد رضوی قمی که «در اواخر عهد پادشاه ماضی محمد شاه غازی به معاضدت مرحوم میرزا نصر اللّه صدر الممالک که از عظمای امرای پادشاهی و سرحلقه سلسله ولویه نعمت اللهی بود به تولیت آستان زحل دربان فاطمه معصومه علیها سلام اللّه سرافراز شد تا آن

تربت پاکان، ج 1، ص: 245

پادشاه بهشت جایگاه در جوار حضرت اله مقر گزید و سلطنت را بدین شاهنشاه گردون خرگاه ناصر الدین شاه به عاریت سپرد. تجدید فرمان را رخت به دار الخلافه برد که در این حیص وبیص فتنه [فئه] ضاله بابیه چون پرتو شعله در هر بام و برزنی بتافت و در قلعه طبرس مازندارن حاجی محمد علی که سرخیل آن کسان بود رأیت کین به اوج برین کشاند. فرمان تولیت را در دست کتاب دفتر خانه ناتمام گذاشته به جانب قلعه طبرس سوار شد ».

در همین جریان میرزا سید محمد حسین را به جرم دستیاری با بابیان

از قم به تفصیلی که در تذکره شعراء و جنگ فیض آمده است به عتبات عالیات تبعید نمودند و وی تا پایان زندگی در کاظمیه مقیم بود و در همان جا درگذشت. پیداست که این اتهام بی اساس از سوی دشمنان سید بر او وارد آمده بود.

*** فهرست نام کسانی که از خاندان حسینی مزبور عهده دار آستانه قم بوده اند براساس اسناد و مآخذ و عرض های روی کتاب ها و قرآن های آستانه:

1- میرزا حبیب اللّه صدر فرزند میر سید حسین کرکی. خاندان حسینی مزبور معتقدند که او نخستین کس از آن خاندان بود که به تولیت آستانه قم گمارده شد و این گفته چندان بعید نیست زیرا تذکره «همیشه بهار» ذیل سرگذشت فرزند او «نواب میرزا مهدی جبل عاملی اعتماد الدوله رحمه اللّه علیه» می نویسد: «در قم نشو و نما یافته و چنین می نماید که به طبع می باید در آن تاریخ پدر او در این شهر عهده دار چنین مقامی بوده باشد.

تربت پاکان، ج 1، ص: 246

میرزا حبیب اللّه در سال 1042 پس از عزل میرزا رفیع شهرستانی به صدارت رسید و اگر آن احتمال درست باشد باید گفت او تا این سال متولی آستانه قم بوده و پس از رفتن او به اصفهان فرزندش جانشین وی شده است. میرزا حبیب اللّه در سال 1063 درگذشت .

2- میرزا محمد مهدی فرزند میرزا حبیب اللّه صدر که در هنگام نقل جسد شاه صفی به قم- سال 1052- متولی آستانه بوده و در 1063 به صدارت و سپس وزارت عباس دوم رسید و در 1082 درگذشت .

3- میرزا محمد معصوم فرزند میرزا محمد مهدی مزبور که در سال 1077 هنگام نقل جسد شاه

عباس دوم به قم متولی آستانه بوده است . از سند شماره 17 مجموعه حاضر برمی آید که او در سال 1064 نیز این مقام را داشته و به نظر می رسد که پس از صدارت یافتن پدر خود به جای او عهده دار این مقام گردیده است. او در سال 1091 پس از درگذشت عم خویش میرزا علی رضا شیخ الاسلام اصفهان شد و در 1095 درگذشت .

4- میرزا محمد امین فرزند دیگر میرزا محمد مهدی که در رمضان 1102

تربت پاکان، ج 1، ص: 247

گویا تا اواخر سال 1111 متولی آستانه قم بوده و در 14 محرم 1116 به منصب قضاء اصفهان سرافراز شده و در 1117 درگذشته است . از او دو فرزند می شناسیم یکی میرزا سید محمد که پس از وی قاضی اصفهان شد و دیگری میرزا سید حسن که بعدها مدتی عهده دار تولیت آستانه قم بود.

5- میرزا ابو طالب فرزند میرزا محمد معصوم و نواده میرزا محمد مهدی که در ذیحجه 1111 تا ذی قعده 1125 متولی آستانه بوده است .

6- میرزا محمد مهدی فرزند دیگر میرزا محمد معصوم در 1130 .

7- میرزا سید حسن فرزند میرزا محمد امین و نواده میرزا محمد مهدی اعتماد الدوله که با فرمانی از شاه سلطان حسین مورخ ذ ح- 1134 به تولیت آستانه منصوب شد .

8- میرزا محمد رحیم فرزند میرزا محمد مهدی فرزند میرزا محمد معصوم که در رجب 1140 متولی بوده و عرض او را با این تاریخ دیده ام و با فرمانی از شاه طهماسب دوم مورخ ج 2- 1142 در این مقام تنفیذ شده و تا پس از رجب 1157 در این مقام بود .

تربت پاکان،

ج 1، ص: 248

9- میرزا محمد خلیل فرزند دیگر میرزا محمد مهدی فرزند محمد معصوم که در ع 1- 1163 و محرم 1172 متولی آستانه بوده است.

10- میرزا محمد معصوم گویا فرزند میرزا محمد خلیل فرزند میرزا محمد مهدی، متولی آستانه در ع 1- 1182 .

11- میرزا محمد مهدی فرزند میرزا محمد خلیل فرزند میرزا محمد مهدی فرزند میرزا محمد معصوم فرزند میرزا محمد مهدی اعتماد الدوله، متولی آستانه در رمضان 1190 تا ذ ح- 1217 و پس از آن.

12- میرزا سید محمد فرزند دیگر میرزا محمد خلیل، متولی آستانه در 1223 تا ع 2- 1227 .

13- میرزا اسد اللّه فرزند دیگر میرزا محمد خلیل، متولی آستانه در ج 1- 1227 تا اواخر دوره فتحعلی شاه قاجار.

14- میرزا محمد رضا فرزند میرزا اسد اللّه، متولی آستانه در 1251 تا 1273 .

15- میرزا سید حسین فرزند میرزا محمد رضا، متولی آستانه پس از در گذشت پدر خود تا اواخر زندگی خویش. درگذشته 27 ذ ح- 1317.

تربت پاکان، ج 1، ص: 249

16- میرزا سید محمد باقر فرزند میرزا حسین که در زندگی پدر به تولیت آستانه منصوب شد و تا پایان زندگی- سال 1360- در این مقام بود.

او محمد باقر بن حسین بن محمد رضا بن اسد اللّه بن محمد خلیل بن محمد مهدی بن محمد معصوم بن میرزا محمد مهدی اعتماد الدوله بن میرزا حبیب اللّه صدر بن میرزا سید حسین کرکی بوده و نسب نامه مذکور در تحفه الفاطمیین (1: 427) نادرست و سراسر خطاست چه به غلط کوشیده اند همه متولیان را در سلسله و عمود نسب قرار دهند.

*** وصف اجمالی سه سند از مجموعه اسناد این خاندان

مربوط به دوره صفوی :

68 [1] مثال دیوان الصداره

مورخ رمضان 1129 به نام میرزا سید حسن ولد مرحوم میرزا محمد امین قاضی سابق اصفهان و نواده میرزا مهدی.

69 [2] فرمان شاه سلطان حسین

مورخ ذ ح- 1134 در واگذاردن تولیت آستانه به میرزا سید حسن نواده میرزا مهدی وزیر سابق دیوان اعلی.

70 [3] فرمان طهماسب دوم

مورخ ج 2- 1142 در واگذاردن تولیت آستانه به میرزا محمد رحیم ولد مرحوم میرزا مهدی.

تربت پاکان، ج 1، ص: 251

استیفاء
اشاره

خدمت استیفاء (حساب داری) آستانه قم از دوره صفوی تا پایان دوره قاجار در دست خاندان «مستوفی» این شهر بوده و این افراد از آن دودمان به این امر اشتغال نموده اند:

1- میرزا محمد جعفر قمی که از سال 1089 به موجب فرمانی از شاه سلیمان به جای پدر عهده دار استیفاء آستانه بوده و پیش از سال 1114 درگذشته است.

2- میرزا محمد ابراهیم مستوفی فرزند میرزا محمد جعفر که پیش از سال 1114 به جای پدر خدمت استیفاء آستانه را به دست گرفته و از 26 شوال 1118 کلیدداری حرم را نیز عهده دار شده و در ج 1- 1136 استیفاء متفرقه دار الایمان قم نیز بدو واگذار گردیده، و تا سال 1148 زنده بوده است. سه فرمان از پادشاهان صفوی و دو مثال از دیوان صدارت درباره او به دست داریم.

3- میرزا محمد اسحاق مستوفی فرزند میرزا محمد ابراهیم مزبور که در نیمه دوم قرن دوازدهم و اوائل دوره قاجار می زیسته و به شهادت متن فرمان مورخ ع 1- 1229 فتحعلی شاه خدمت استیفاء آستانه «موافق فرامین سلاطین سلف» بدو مرجوع بوده است.

4- میرزا محمد ابراهیم فرزند میرزا محمد اسحاق مزبور که در ع- 1229 مستوفی آستانه بوده و در ج 2- 1325 به کلیدداری نیز منصوب گردیده و پیش از

تربت پاکان، ج 1، ص: 252

صفر 1246 درگذشته است. سرگذشت و نام فرزندان او در سفرنامه قم افضل الملک دیده می شود .

5- میرزا علی رضا فرزند میرزا محمد ابراهیم مزبور که از روزگار زندگی پدر تا پایان عمر مستوفی آستانه بوده

است. او خطی خوش داشته و کتابه ضریح پیشین که در تجدید اخیر عینا کتیبه شده به خط او بوده است .

6- میرزا محمد حسین فرزند دیگر میرزا محمد ابراهیم که پس از درگذشت پدر با مشارکت برادر، و پس از مرگ وی به استقلال مستوفی آستانه بوده و در 1309 درگذشته است. سرگذشت او و فرزندانش به تفصیل در سفرنامه قم افضل الملک آمده است .

7- میرزا زین العابدین فرزند میرزا محمد حسین که به شهادت استشهاد برادرش میرزا محمود از جانب پدر به مستوفی گری آستانه منصوب گردیده و فرمانی از ناصر الدین شاه در این باره صادر شده است جز آن که چون او در تهران خدمت دیوانی مهم تری داشت به این کار نپرداخت .

تربت پاکان، ج 1، ص: 253

8- میرزا اسد اللّه فرزند دیگر میرزا محمد حسین که پس از درگذشت پدر فرمان دیوانی ناصری برای او صادر شد و به مستوفی گری آستانه منصوب گردید .

9- میرزا محمد تقی فرزند میرزا علی رضا فرزند میرزا محمد ابراهیم که در هنگام زندگی میرزا محمد حسین مدعی منصب استیفای آستانه بود و احکام و ارقامی نیز در این باره گرفت لیکن بر عم خود پیروز نشد. تا پس از درگذشت وی فرزندان او که در تهران شاغل مناصب دیوانی بودند این خدمت را به خواست خود بدو واگذاشتند ، و وی تا پایان زندگی به این کار اشتغال داشت.

* جز اینان چنان که از مثال مورخ صفر 1134 برمی آید شخصی به نام میرزا محمد رضی با مثال مورخ ج 1- 1133 به این خدمت منصوب گردیده که در صفر 1134 برکنار شده است لیکن از مثال مورخ ج 1-

1136 برمی آید که تا آن هنگام عهده دار این کار بوده است .

تربت پاکان، ج 1، ص: 254

در خاندان مستوفی قم چند صد طغرا سند دیده شد. پیرامون پنجاه سند مربوط به خاندان در تهران نزد آقای بهمن پورادیبی کارمند ثبت تهران نواده میرزا محمد تقی مستوفی است که برخی از آنها با سپاسگزاری از ایشان در اینجا نقل یا به اجمال وصف می شود. اسناد و فردها و اوراق قدیم بسیاری نیز در قم در اختیار مرحوم حاج میرزا محمد حسین مستوفی درگذشته 1393 ق- فرزند میرزا محمود و نواده حاجی میرزا محمد حسین مستوفی بزرگ- بود که نگارنده همه آنها را دیده و یک نمونه آن با سپاسگزاری از آقای احمد مستوفی فرزند آن مرحوم در اینجا نقل می شود. به هرحال ده سندی که در اینجا یاد یا نقل می شود نمونه ای است از انبوه اسناد خاندان:

71 [1] فرمان مورخ رمضان 1089 از شاه سلیمان در واگذاردن استیفای موقوفات آستانه و مواجب آن به میرزا محمد جعفر قمی با اشاره به تصدی پدر او نسبت به این منصب.

متن این سند در سفرنامه قم افضل الملک نیز آمده است:

حکم جهان مطاع شد آن که بنابر شفقت شاهانه درباره رفعت و معالی پناه قواما میرزا محمد جعفر قمی از ابتداء ده ماهه ایت ئیل 1089 استیفاء موقوفات سرکار آستانه مقدسه متبرکه منوره (ستی فاطمه علیها و علی آبائها الف سلام و تحیه) را با مواجب و آنچه به هرجهت از دیوان الصداره خاصه در ... مقرر شده بود و متوفی گشته در وجه مشارالیه مقرر فرمودیم که کما ینبغی به امر مزبور و لوازم آن قیام و اقدام نموده، دقیقه ای فوت و فروگذاشت ننماید و سال به سال نسخه منقحه مشخصه بر مداخل و مخارج آن سرکار درست داشته به دیوان الصداره فرستد

تربت پاکان، ج 1، ص: 255

که موافق معمول مستوفی موقوفات ممالک محروسه در

دفتر عمل نماید. و با خلایق نوعی سلوک نماید که همگی از حسن سلوک او راضی و شاکر بوده، دعاء خیر جهت ذات مقدس نواب کامیاب همایون ما حاصل شود.

متولی و کتاب و خدمه و عمله و موظفین و رعایا و زراعین و مستأجرین سرکار آستانه مقدسه مزبور مشارالیه را مستوفی سرکار مذکور دانسته، دیگری را درین امر با او شریک و سهیم ندانند و از سخن و صلاح حسابی او که هر آینه مقرون به صرفه و غبطه آن سرکار بوده باشد بیرون نرفته، اطاعت و انقیاد او را از لوازم شمرند و بدون برات به مهر و خط مشارالیه یک دینار و یک من بار دادوستد ننمایند و هرساله رقم مجدد طلب ندارند و در عهده شناسند.

تحریرا فی رمضان المبارک [1089].

72 [2] فرمان مورخ ع 2- 1114 از شاه سلطان حسین در مقرر داشتن مبلغ ده تومان تبریزی از بابت وجوه تصدی مدفن شاه سلیمان در وجه وظیفه میرزا محمد ابراهیم مستوفی فرزند میرزا محمد جعفر مزبور.

متن این سند نیز در سفرنامه قم افضل الملک دیده می شود:

حکم جهان مطاع شد آن که از ابتداء یونت ئیل مبلغ ده تومان تبریزی از بابت وجوه تصدی سرکار مزار نواب خاقان طوبی آشیان قدس مکانی (شاه بابام انار اللّه برهانه) که به جهت ارباب استحقاق مقرر بوده در وجه وظیفه نجابت و رفعت و معالی پناه ... صداقت دستگاه میرزا محمد ابراهیم مستوفی ولد مرحوم ... جعفر قمی عنایت و مرحمت فرمودیم. تحویل دار نقدی سرکار

تربت پاکان، ج 1، ص: 256

موهبت آثار مزبور سال به سال تنخواه مبلغ مزبور را مهم سازی و مشرف در روزنامچه عمل و مستوفی ارباب التحاویل سرکار خاصه شریفه به خرج اعتبار .. هرساله رقم مجدد طلب ندارند و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر ربیع الثانی سنه 1114.

73 [3] فرمان مورخ ع 1- 1120 از همان پادشاه در واگذاردن خدمت کلیدداری آستانه مقدس از تاریخ 26 شوال 1118 به میرزا محمد ابراهیم مستوفی، با اشاره به رقمی که پیش تر در این باب صادر شده و مفقود گشته بود:

حکم جهان مطاع شد آن که بنابر شفقت بی غایت شاهانه درباره ..

النجباء العظام .. و النجابه میرزا محمد ابراهیم ...... خادم باشی سرکار ..

از تاریخ بیست و ششم شهر شوال سنه 1118 خدمت کلیدداری سرکار فیض آثار کثیر الانوار .. آستانه منوره ستی (حضرت معصومه علیها و علی آبائها الف سلام و تحیه) را با مبلغ پانزده تومان تبریزی مواجب و مصالح یک قاب جیره به دستور کلیددار سابق به علاوه خدمت استیفاء آستانه به عالی جناب نجابت پناه مشارالیه عنایت و مرحمت فرمودیم که چنانچه باید و شاید به خدمت مزبور و لوازم آن قیام و اقدام نماید.

متولی و ناظر و سایر عمله و فعله سرکار فیض آثار کثیر الانوار مزبور نجابت پناه مشارالیه را کلیددار بالاستقلال آن سرکار دانسته، لوازم امر مذکور را مخصوص او شناسند و دیگری را با او شریک و سهیم ندانند و سال به سال وجه مواجب و جیره او را روزبه روز واصل ساخته، موقوف

ندارند و اعزاز و احترام او به جای آورند. مستوفیان عظام رقم این عطیه را در دفاتر خلود ثبت نموده، از

تربت پاکان، ج 1، ص: 257

شایبه تغییر و تبدیل مصون شناسند و رقم مطاع مزبور را با رقمی که سابقا درین باب حسب الامر الاعلی صادر شده و مفقود گشته متحد دانند.

تحریرا فی ربیع الاول سنه 1120

[پشت سند:]

از قرار .. وزارت و شوکت و اقبال پناه عظمت و حشمت و جلالت دستگاه رکن اعظم دولت خلافت بنیان عالی جاهی اعتضاد السلطنه البهیه السلطانیه آصف جاهی اعتماد الدوله العلیه العالیه الخاقانیه.

[مهر:] لا اله الا اللّه الملک الحق المبین

عبده شاهقلی 1116

74 [4] مثال مورخ صفر 1134 از میرزا محمد باقر خلیفه سلطانی صدر خاصه شاه سلطان حسین (مثال های صدور صفوی: 21- 22) در واگذاردن مجدد مقام استیفاء آستانه به میرزا محمد ابراهیم مزبور

با اشاره به مثال مورخ ج 1- 1133 که به نام میرزا رضی صادر شده بود. از آن برمی آید که این میرزا رضی در تاریخ مزبور به دیوان صدارت رفته و با اخذ مثال مزبور عهده دار استیفاء موقوفات آستانه شده بوده است:

هو اللّه و لا اله سواه

من خادم الشریعه الشریفه النبویه صلی اللّه علیه و آله

محمد باقر بن مرحوم مغفور سید حسن الحسینی الخلیفه

چون درین وقت نجابت و رفعت پناه عزت و محمدت و کمالات دستگاه ظهیرا

تربت پاکان، ج 1، ص: 258

للرفعه و المعالی میرزا محمد ابراهیم به عرض رسانید که خدمت استیفاء سرکار آستانه منوره متبرکه [... ] با آبا و اجداد مشارالیه بوده و قبل از این به مشارالیه مفوض شده بود و آقا رضی بدون جهت امر مزبور را به اسم خود نموده و استدعا نمود که خدمت مزبور به مومی الیه به دستور والد مفوض، و نصف مواجب آن که از بابت توفیرات آن سرکار است به جهت سرکار ضبط و نصف مواجب مزبور را که آقا رضی به وظیفه

خود گذرانیده در عوض توفیر مزبور در وجه مشارالیه مقرر شود.

و از تصدیق کتاب دفتر موقوفات ممالک محروسه مستفاد شد که چون میرزا رضی مستوفی سابق موقوفات آستانه منوره مزبوره عرض نمود که خدمت مزبور با مشارالیه بوده و میرزا ابراهیم نامی به اسم خود نموده و استدعا نمود که خدمت مزبور به تغییر مشارالیه به او مفوض شود از قرار مثال به تاریخ شهر جمادی الاولی 1133 به تغییر مشارالیه به میرزا رضی مزبور مفوض و آنچه به هرجهت در وجه مستوفیان مقرر بوده در وجه او مقرر شده.

بنابراین حسب الاستدعا خدمت مزبور به تغییر میرزا رضی مزبور از ابتداء سه ماه و نیم اودی ئیل به نجابت و رفعت و معالی پناه عارض مشارالیه مفوض و مرجوع و آن چه به هرجهت در سرکار [.. ] به ازاء امر مزبور مقرر است به دستور در وجه مشارالیه مقرر شد که کما ینبغی و یلیق از روی راستی و راست قلمی به امر مزبور و لوازم آن قیام و اقدام نموده، دقیقه ای از دقایق متعلقه به شغل مزبور را فوت و فروگذاشت ننماید و سال به سال نسخه منقحه مشخصه بر دادوستد سرکار مزبور درست داشته به نظر رساند و نوعی سلوک مسلوک دارد که همگی از حسن سلوک او راضی و شاکر و عند [الخالق] و الخلایق مرضی و مستحسن بوده، دعای خیر به

تربت پاکان، ج 1، ص: 259

جهت ذات اقدس و وجود مقدس بندگان نواب کامیاب سپهررکاب اشرف ارفع [اعلی] حاصل شود.

مباشرین سرکار مزبور و عمله و فعله و رعایا و زارعین و مستأجرین آن سرکار حسب المسطور مقرر و نجابت و رفعت و معالی پناه مشارالیه را مستوفی بالاستقلال

و الانفراد آن سرکار دانسته، لوازم امر مزبور را مختص او شناسند و اعزاز و احترام مشارالیه را از لوازم شمرند و بدون برات به خط و مهر او یک دینار و یک من بار به احدی دادوستد ننمایند و درین باب اهتمام تمام لازم دانسته، هرساله مثال و خطاب مجدد طلب ننمایند و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر صفر المظفر من شهور سنه 1134.

75 [5] سند دو رویه مورخ ج 1- 1136 که در یک روی آن مثال میرزا سید مرتضی خلیفه سلطانی (مثال های صدور صفوی: 22) در تفویض استیفاء آستانه مقدس- که محمد رضی به نام خود گذرانیده بود به ضمیمه استیفاء متفرقه دار المؤمنین قم- به میرزا محمد ابراهیم مستوفی فرزند میرزا محمد جعفر است و در روی دیگر فرمان طهماسب دوم در تنفیذ آن.

متن این سند در سفرنامه قم افضل الملک نیز دیده می شود:

هو اللّه و لا اله سواه

من خادم الشریعه الشریفه النبویه صلی اللّه علیه و آله

سید مرتضی بن سید علی الحسینی الخلیفه

چون درین وقت نجابت و رفعت و معالی پناه ظهیرا میرزا محمد ابراهیم قمی

تربت پاکان، ج 1، ص: 260

مستوفی سابق سرکار فیض آثار [ستی فاطمه علیها التحیه و الثنا] به عرض رسانید که استیفاء سرکار موهبت آثار مدت متمادی با مرحوم میرزا محمد جعفر والد و سایر آباء و اقرباء او مفوض و بعده به مشارالیه مرجوع بوده و از روی راستی و درستی خدمت مزبور را به تقدیم می رسانیده و محمد رضی نام شخصی که از شغل نویسندگی اطلاع کاملی ندارد و کمال تغلب دارد خدمت موروثی او را بدون جهتی قطع و به اسم خود گذرانیده، درین وقت نجابت و رفعت و کمالات پناه میرزا محمد ابراهیم مومی الیه به دیوان الصداره [العلیه العالیه] آمده استدعا نمود که خدمت استیفاء سرکار مزبور به علاوه استیفاء متفرقه دار المؤمنین قم به او داده شود. بناء علی ذلک حسب الاستدعا از ابتداء سنه مبارکه آتیه لوی ئیل خدمت استیفاء سرکار کثیر الانوار به تغییر محمد رضی نام مزبور کماکان به علاوه استیفاء متفرقه دار- المؤمنین قم به

مشارالیه مقرر و مرجوع شد که کماینبغی از روی دقت و راست قلمی و درستی به امر مزبور قیام نموده، در تشخیص و تنقیح محاسبات مؤدیان و ملاحظه صرفه و غبطه مالیات موقوفات و تحریر نسخه جات لوازم اهتمام به عمل آورده، حسن سعی خود به منصه ظهور رساند و سال به سال رسم الاستیفاء و مواجب مستمری خود را موافق معمول بازیافت نموده، کما هو حقه به مراسم امر مسطور اقدام نماید و نحوی سلوک مسلوک دارد که عند [الخالق] و الخلایق مرضی و مستحسن باشد و دعای خیر جهت ذات اقدس و وجود مقدس نواب کامیاب سپهر رکاب اشرف ارفع [همایون اعلی خلد اللّه تعالی ملکه و عظم سلطانه ابدا] ...

متولی و مباشرین موقوفات مذکوره نجابت و رفعت و معالی پناه مذکور را مستوفی بالاستقلال و الانفراد سرکارین مزبورین دانسته، بدون برات و مهر او یک دینار و یک من بار دادوستد ننمایند و از سخن و صواب دید مومی الیه که مقرون به صرفه مالیات موقوفات بوده باشد بیرون نروند و لوازم امور مذکوره را مختص

تربت پاکان، ج 1، ص: 261

مشارالیه شناسند و هرساله مثال و خطاب مجدد طلب ندارند.

تحریرا فی شهر جمادی الاولی سنه 1136

* فرمان همایون شد آن که به موجبی که درضمن حسب المثال لازم الامتثال دیوان الصداره العلیه العالیه مقرر گشته عمل و استیفاء سرکار موهبت آثار را به علاوه استیفاء متفرقه دار المؤمنین مزبور در وجه نجابت و معالی پناه ظهیرا میرزا محمد ابراهیم مذکور مقرر دانند و لوازم امر مزبور را مختص او شناخته، از مضمون آن تخلف و انحراف نورزند و در عهده شناسند.

تحریرا فی جمادی الاولی سنه 1136.

76 [6] فرمان مورخ ع 1- 1229 از فتحعلی شاه قاجار در واگذاشتن خدمت استیفاء آستانه مقدس به میرزا ابراهیم و میرزا علی رضا فرزند او.

در متن فرمان گفته می شود که پیش

از این پدر میرزا ابراهیم:

میرزا اسحاق «موافق فرامین سلاطین سلف» عهده دار استیفای آستانه بوده است.

77 [7] فرمان مورخ ج 2- 1235 از همان پادشاه در تفویض منصب کلیدداری حرم مطهر از آغاز لوی ئیل به میرزا محمد ابراهیم مستوفی آستانه به ضمیمه شغل استیفاء، با تعیین پنج تومان نقد بابت مواجب کلیدداری برای او، خطاب به میرزا اسد اللّه متولی آستانه.

در این سند گفته می شود که خدمت کلیدداری سرکار معصومه به

تربت پاکان، ج 1، ص: 262

فتحعلی خان ملک الشعرا محول و مرجوع بوده و چون او جزء ملازمان رکاب همایونی می بود به مستوفی یادشده واگذار گردید.

78 [8] فرمان مورخ 1244 از همان پادشاه بالای عریضه میرزا محمد ابراهیم مستوفی درباره موقوفه میرزا ابو القاسم حاکم قم خطاب به کیکاوس میرزا صاحب اختیار قم.

در آن از سه تن علمای بزرگ آن دوره قم نام می آید:

عرضه داشت کمترین بندگان ابراهیم قمی غبار آستان معدلت پاسبان را کحل الجواهر دیده امیدواری ساخته به موقف عرض ایستادگان حضور سعادت دستور اشرف اقدس ارفع روحی و روح العالمین فداه می رساند که قربان خاک پای جواهرآسای مبارک گردم عالی جاه مقرب الخاقان میرزا ابو القاسم در حوالی آستانه مقدسه حضرت معصومه چند باب دکان ساخته و وقف روشنایی سرکار فیض آثار نموده، سالهای سال است که این غلام متولی دکاکین مزبور می باشم و منافع آنها را صرف روشنایی می نمایم.

در این سال زوجه مرحوم محمد بیک آمده .. می نماید که دو باب از دکاکین مزبور مال من است و فرمانی از مصدر عز و جاه صادر نموده است که دو باب دکان را بگیرد.

نظر به این که دکانهای مزبور وقف آستانه مقدسه است و شرعا برین غلام لازم است

تربت پاکان، ج 1، ص: 263

که اهتمامی در نگاهداری آنها کرده، منافع آنها را صرف روشنایی نمایم استدعا دارم که مرحمت و عنایت فرموده فرمان قضا جریان از مصدر جاه و جلال صادر شود که نواب مستطاب شاهزاده والاتبار صاحب اختیار قم احدی را تعیین فرمایند که عالی جاهان مقدس القابان میرزا ابو طالب و میرزا علی رضا و حاجی سید اسماعیل را جمع و به حقیقت این معنی رسیده، حسب الشریعه غرا حکم نمایند که چنان چه زوجه محمد بیک را حرف حسابی نباشد بعد از

این مزاحم نشده باشد والا کمترین به تکلیف شرعی خود رسیده باشم. باقی امرکم الاشرف الاعلی مطاع.

بسم اللّه تعالی

الملک للّه تعالی- فرمان همایون شد که قره باصره خلافت کبری و غره ناصیه سلطنت عظمی فرزند مسعود کیکاوس میرزا صاحب اختیار دار الایمان قم به وفور عنایات شاهانه مفتخر و مباهی بوده بداند که چون عارض به شرح متن عرض و در مقام استدعا برآمده است لهذا دکاکین مذکور وقف سرکار فیض آثار حضرت معصومه علیها و علی آبائها التحیه می باشد سالهای سال است که منافع آنها صرف روشنایی سرکار فیض آثار شده و می شود قدغن نمایند که کماکان در تصرف متولی دکاکین بوده، به لوازم وقفیت عمل کرده، چنانچه زوجه محمد بیک را سخن حسابی نبوده باشد به اتفاق متولی دکاکین محضر عالی جنابان قدسی القابان میرزا ابو طالب و میرزا علی رضا و حاج سید اسماعیل حاضر که ایشان به مرافعه مزبوره رسیده بعد از این که حقیقت زوجه محمد بیک مشخص شد و از عالی جنابان فضلاء مرقوم حکم شرعی صادر نموده، دکاکین خود را تصرف نماید. عالی شان عزت و سعادت نشان نایب قم حسب المقرر معمول داشته، توقف جایز ندانسته و در عهده شناسند. سنه 1244.

تربت پاکان، ج 1، ص: 264

79 [9] فرمان مورخ صفر 1246 از همان پادشاه خطاب به میرزا اسد اللّه متولی آستانه مقدس

در واگذاردن خدمت استیفاء آستانه به میرزا علی رضا و میرزا محمد حسین فرزندان میرزا محمد ابراهیم مستوفی قمی، با قرار دادن 37 تومان نقد و 4 خروار غله جنس بابت مواجب آن دو.

80 [10] فرمان مورخ ج 1- 1259 از محمد شاه قاجار درباره همین خدمت برای میرزا علی رضا فرزند میرزا محمد ابراهیم مستوفی.

فرمانی از دوران ولایت عهد ناصر الدین شاه نیز مورخ ذ ق- 1262 درباره او دیده شد که طی آن از بابت استیفاء خاصه دیوانی وظیفه ای برای وی قرار داده شده بود.

تربت پاکان، ج 1، ص: 265

صاحب نسقی
اشاره

خدمت صاحب نسقی (کارپردازی) آستانه مقدس از اواخر روزگار صفوی تا پایان دوره قاجار با این افراد بوده است:

1- میرزا مطهر تفرشی که در دوره طهماسب دوم و اوائل عهد نادر شاه صاحب نسق آستانه بوده و در رجب 1146 سه دانگ قریه بطلیجرد سراجه قم را بر آستانه وقف نموده و پیش از 1153 درگذشته است. در فرمان مورخ ج 2- 1153 نادر شاه از او و حکمی که به نام وی صادر شده بود، و در نسخه جمع و خرج سال 1147 آستانه از رقم شاه طهماسب در باب وظیفه و مقرری وی یاد می شود.

2- میرزا محمد علی که پس از میرزا مطهر عهده دار این خدمت گردیده و در همان فرمان نادر از او یاد شده است.

3- میرزا محمد مؤمن پسرعم میرزا مطهر که منصب مزبور به تغییر میرزا محمد علی طی فرمانی از نادر بدو واگذار شد و از پیرامون سال 1150 و اند تا پس از 1167 در این مقام بود و چنان که چند سطر بعد می بینیم پیش از سال 1172 درگذشت. سه فرمان از نادر و فرمانروایان پس از او درباره وی به دست داریم که در همین جا دیده می شود.

تربت پاکان، ج 1، ص: 266

4- میرزا علی اصغر فرزند میرزا محمد مؤمن که طبعا پس از پدر عهده دار صاحب نسقی آستانه بوده است. در مجموعه ش 4476 کتابخانه مرکزی دانشگاه قطعه ای به شکسته نستعلیق خوش در

دو صفحه تحریر شده که در پایان آن (ص 152) خوانده می شود:

«حسب الخواهش عالی حضرت گرامی منزلت میرزا علی اصغر این مرحمت و غفران پناه میرزا محمد مؤمن صاحب نسق آستانه مقدسه حضرت معصومه علیها التحیه و الثنا به جهت یادداشت قلمی گردید ... محمد اسماعیل اصفهانی فی بلده المؤمنین قم سنه 1172»

5- میرزا محمد علی گویا فرزند میرزا علی اصغر. در این بحث سه فرمان از فتحعلی شاه مورخ رجب 1222 و محرم 1248 و ج 2 همین سال به نام میرزا محمد علی صاحب نسق هست. در فرمانی مورخ ج 2- 1271 گفته می شود که میرزا محمد علی صاحب نسق در این سال درگذشته است. در بخش سوم این مجموعه مصالحه نامه اجاره مزارع و باغات و قراء و مستغلات وقفی سرکار فیض آثار مورخ 9 رمضان 1260 به خط و مهر این میرزا محمد علی هست. لیکن باید دید همه این اسناد مربوط به یک تن است یا دو تن با این نام صاحب نسق آستانه بوده اند.

6- میرزا علی اصغر صاحب نسق که در پیرامون میانه قرن سیزدهم می زیسته و مردی دانشمند بوده و در ادبیات عرب و برخی دانش های مذهبی تدریس می نموده است .

7- میرزا محمد صادق فرزند میرزا محمد علی، صاحب نسق آستانه از

تربت پاکان، ج 1، ص: 267

ج 2- 1271 تا آغاز سال 1328. او نیز مردی دانشمند بوده و کتابی به نام «گنجینه الجوامع» در لغت عربی به فارسی نگاشته است .

8- حاجی میرزا محمد مهدی فرزند دیگر میرزا محمد علی، صاحب نسق آستانه از صفر 1328 به بعد.

اسنادی که در اینجا می بینیم به جز شماره های 4 و 6 و 7 در اختیار آقای محمد صاحب نسق فرزند میرزا علی

اکبر فرزند همین حاجی میرزا محمد مهدی (مقیم تهران) است.

81 [1] فرمان مورخ ج 2- 1153 از نادر شاه افشار در واگذاردن خدمت صاحب نسقی آستانه قم به میرزا محمد مؤمن، با اشاره به فرمانی که پیش تر در همین باره به نام او صادر شده و ناپدید گردیده بود.

در این سند گفته می شود که خدمت مزبور پیش از این با فرمانی از همین پادشاه به میرزا مطهر تفرشی پسرعم میرزا محمد مؤمن مفوض بوده و پس از او میرزا محمد علی آن را عهده داری می نموده است:

فرمان همایون شد آن که بنابر شفقت و عنایت بی منتهای شاهنشاهی و مرحمت و مکرمت بی حد و احصای ظل اللهی درباره شرافت و نجابت و معالی پناه نظاما میرزا محمد مؤمن از ابتداء هفت ماهه دوم سنه میمونه تخاقوی ئیل خدمت صاحب نسقی سرکار فیض مدار حضرت معصومه علیها التحیه که قبل ازین حسب الرقم قضاشیم مبارک مطاع به مرحوم میرزا مطهر تفرشی بنی عم او مفوض و مرجوع

تربت پاکان، ج 1، ص: 268

بوده به تغییر میرزا محمد علی به شرافت و نجابت پناه مشارالیه شفقت و مرحمت فرموده، ارزانی داشتیم که از روی هوش و شعور و کمال و فراست و کیاست چنانچه شاید و باید و از حسن نیکوخدمتی او آید و سزد به لوازم خدمت مزبور و ملزومات آن قیام و اقدام نموده، به ... ما در رونق و انتظام و توفیر و تکثیر زراعت و محال موقوفات متعلقه به سرکار فیض آثار و رتق وفتق مهمات آستانه مقدسه منوره سعی موفور به منصه ظهور رساند و دقیقه [یی] از دقایق فوت و فروگذاشت ننماید و آنچه به هرجهت در وجه صاحب نسقان سابق از مقرری برقرار و مستمر بوده به دستور در وجه شرافت و نجابت پناه مزبور مقرر و عنایت فرمودیم که هرساله به دستور استمرار بازیافت و صرف معیشت خود نماید.

سلاله النجبائی متولی و مستوفی و مباشرین و خدمه سرکار

فیض آثار شرافت پناه مشارالیه را صاحب نسق بالاستقلال و الانفراد سرکار آستانه مقدسه متبرکه منوره دانسته، از سخن و صلاح مقرون به حساب مومی الیه بیرون نروند و در امور متعلقه به خود خط و مهر و سخن او را مناط اعتبار دانسته، اوامر و نواهی او را درخصوص رتق وفتق سرکار فیض آثار مزبور مطیع و منقاد بوده تجاوز ننمایند و از فرموده تخلف نورزند.

عالی جاه مقرب الخاقان مستوفی الممالک و سایر مستوفیان عظام کرام دیوان اعلی رقم این عطیه را در دفاتر خلود ثبت و از شایبه تغییر و تبدیل مصون و محروس دانسته، در عهده شناسند.

مقرر آن که رقم مبارک که درخصوص صاحب نسقی مزبور سابق صادر شده و مفقود شده با رقم مزبور حکم آن را متحد دانند.

تحریرا فی جمادی الثانیه 1153.

تربت پاکان، ج 1، ص: 269

82 [2] فرمان مورخ ذ ق- 1160 از ابراهیم خان افشار که نام او در پایان مصرع دوم سجع مهر فرمان (کنار نخستین سطر آن) خوانده می شود مبنی بر تنفیذ میرزا مؤمن صاحب نسق در این خدمت:

فرمان والا شد آن که بنابر توجهات خاطر خطیر والا درباره سلاله الاشراف و النجباء العظام میرزا مؤمن صاحب نسق آستانه مقدسه مکرمه معصومه صاحب نسقی سرکار مزبور را کماکان به سلاله الاشراف مشارالیه مفوض و مرجوع فرموده، مواجب و مقرری که قبل از این در وجه مشارالیه مقرر بوده به دستور برقرار فرمودیم که از روی راستی و درستی و کمال امیدواری به لوازم و مراسم خدمت مزبور قیام و اقدام نموده، در تنظیم و تنسیق سرکار مزبور لازمه سعی و اهتمام مرعی داشته، حسن خدمت خود را به منصه ظهور رساند.

ضابط و عمال دار المؤمنین قم و خدمه آستانه مقدسه منوره سلاله النجباء مشار الیه را صاحب نسق بالاستقلال و الانفراد سرکار مزبور دانسته، چنانچه مشارالیه را در باب نظم و نسق املاک سرکار مزبور اعانت و امدادی لازم باشد به

عمل آورده، از سخن و صلاح مشارالیه در باب امر مزبور تجاوز ننمایند و در جمیع امور متعلقه به سرکار آستانه مقدسه نورانیه بدون اطلاع سلاله النجباء مشارالیه حواله و دادوستد ننمایند. کتاب دفترخانه سرکار والا فرمان والا را در دفاتر خلود ثبت نموده، در عهده شناسند.

تحریرا فی ذی قعده الحرام سنه 1160.

تربت پاکان، ج 1، ص: 270

83 [3] فرمان مورخ ج 2- 1167 در تنفیذ و امضاء فرمان نادر شاه خطاب به بیگلر بیگی قم و متولی آستانه بالای عریضه محمد مؤمن صاحب نسق با مهر «لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده محمد مؤمن 1148» پشت عریضه، و مهر:

«به خصم نصرت فیروزیم خداداد است کمر به بندگیش هرکه بست آزاد است

1165»

در پایان فرمان:

عرضه داشت کمترین بندگان [محمد مؤمن صاحب نسق آستانه قم] به ذروه عرض وکلاء اجلاء نواب مستطاب عالی می رساند از روزی که کمترین را نواب رضوان جایگاه نادر شاه به شغل صاحب نسقی سرکار فیض آثار سرافراز گردانید حسب الحکم نادری مقرر گردید که جمیع دادوستد جز وی و کلی امور سرکار از اسناد خرج و بروات دفتری به مهر عالی جناب متولی و کمترین دادوستد شود و چندی قبل از این که هریک حسب الخواهش خود امور را فیصل می دادند و دادوستدی که در سرکار می شد خلاف حکم نادر شاه بود بدون مهر و اطلاع کمترین دادوستد نموده اند و موافق دستور العملی که قرار داده یک عشر از مداخل سرکار در وجه متولی و یک عشر در وجه کمترین مقرر فرموده که هرساله بازیافت می نمود و چون در آن وقت سیورغال سرکار فیض آثار مقطوع بوده به این جهت در آن خصوص امری مقرر نگردیده و درین وقت که برقرار شده است عالی جناب متولی عشر خود را بازیافت و لیکن عشر کمترین الی حال به عقده تعویق افتاده است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 271

استدعا آن که قربه الی اللّه تعالی تعلیقچه رفیعه صادر شود که رسد عشر سیورغال کمترین را نقدا

جنسا از گذشته و آینده به دستور سایر مداخل سرکار مهم سازی نمایند که صرف معیشت خود نموده، در آستانه مقدسه به دعاگویی ذات بابرکات وکلاء عالی قیام و اقدام نماید که هر آینه عند اللّه و عند رسوله ضایع نخواهد شد. الباقی امره العالی.

[متن فرمان:]

الملک للّه

حکم مطاع شد آن که عالی جاه معلی جایگاه امیر الامراء بیگلر بیگی دار المؤمنین قم و متولی سرکار آستانه مقدسه چون صاحب عریضه به شرح متن معروض رای جهان گشا داشته لهذا مقرر فرمودیم که چون سابقا در ایام خاقان رضوان مکان نادر سلطان صاحب عریضه با عالی جناب متولی سهیم، و دادوستدی که واقع شده به مهر و به مصلحت و صوابدید هر دو بوده و بدون اطلاع ایشان داد وستد سرکار فیض آثار آستانه مقدسه نشده و یک عشر از مداخل سرکار آستانه مقدسه در وجه متولی و یک عشر در وجه صاحب عریضه مقرر بوده باز از آن قرار شغل و خدمت عارض مشارالیه را برقرار و یک عشر مداخل مستمری را با یک عشر سیورغال در وجه او رسانیده، از فرموده تخلف نورزند و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر جمادی الثانی سنه 1167.

84 [4] فرمان مورخ ع 1- 1212 از فتحعلی شاه قاجار

خطاب به متولی آستانه قم بالای عرضه داشت میرزا علی اصغر صاحب نسق، مبنی بر تنفیذ او در این مقام با اشاره به فرمان آقا محمد خان و احکام و ارقام پادشاهان پیش از او در واگذاردن این خدمت به وی و پدران

تربت پاکان، ج 1، ص: 272

و نیاکان او که از دوران صفوی این منصب را عهده داری می نموده اند .

85 [5] فرمان مورخ رجب 1222 از فتحعلی شاه بالای عرضه داشت میرزا محمد علی صاحب نسق، با اشاره به احکام هاهان گذشته و آقا محمد خان قاجار و حکمی که پیش از این از همین پادشاه در این مورد و به نام این شخص صادر گردیده بود:

عرضه داشت کمترین بندگان و اقل داعیان [محمد علی صاحب نسق سرکار فیض آثار حضرت معصومه علیه التحیه] به موقف عرض واقفان بارگاه عرش اشتباه خلایق امیدگاه خدیو زمان و مقیمان حضور با هر النور مرحمت دستور قبله عالم و عالمیان خلد اللّه ملکه و ادام اللّه ایام سلطنته می رساند که قربان خاک پای پر بهای ساطع الضیای مبارکت شوم چون بر هریک از داعیان دولت ابد توأمان لازم است که مطالب و مستدعیات خود را عرضه داشت عتبه علیه سلطانی و معروض رای مهر ضیای خسروانی سازند که به عز انجاح مقرون گردد بناء علیه جسارت به عرض می نماید که از قدیم الایام موافق احکام سلاطین با تمکین سلف و فرمان خاقان علیین آشیان نور اللّه مضجعه خدمت صاحب نسقی سرکار فیض آثار حضرت معصومه علیه التحیه به کمترین بندگان مرجوع و حکم رفیع منیع عالمیان مطیع شاهنشاهی را نیز در دست دارد که امر و مقرر گردیده که کماکان خدمت مذکور به اقل داعیان مفوض و مرجوع، و مقدار ده خروار غله از بابت یکصد خروار که در وظیفه خدام مقرر است و عشر مداخل سرکار فیض آثار از موقوفات و نذورات و غیره به قرار سنوات سابق بازیافت دارد و حال بعضی کسان در امور فقیر اخلال

و مزاحمت می رسانند و عشر مداخل سرکار را به قرار سنوات سابق تمام و کمال مهم سازی

تربت پاکان، ج 1، ص: 273

نمی نمایند و رقم قدر توأم مجدد مطالبه می نمایند.

استدعا از مراحم بیکران و اشفاق بی پایان خدیو زمان چنان است که رقم قضاشیم از مصدر عز و جاه شرف اصدار یابد که عالی جناب متولی و مباشرین دار المؤمنین قم و سرکار فیض آثار همه ساله به قرار سنوات سابقه مقدار ده خروار غله مستمری کمترین را از بابت مقدار یکصد خروار که در وجه خدام سرکار مقرر است به انضمام عشر مداخل سرکار از موقوفات و نذورات و غیره همه ساله مهم سازی و احدی دخل و تصرف در خدمت چندین ساله کمترین نکرده و انجام خدماتی که در عهده صاحب نسق است به کمترین واگذارند و احدی را رجوعی ندهند و رقم مجدد بعد الیوم مطالبه ننمایند. چون مطالب معروضه از لوازم بود جسارت به عرض نمود. باقی امره الاشرف الاعلی مطاع.

[متن فرمان:]

بسم اللّه تعالی شأنه العزیز

الملک للّه تعالی- حکم همایون شد آن که چون صاحب عریضه به شرح متن عرض و استدعا نموده است لهذا از قرار حکم جهان مطاع سابق خدمت صاحب نسقی سرکار فیض آثار با صاحب عریضه بوده است باز کماکان شغل مزبور را به مشارالیه شفقت و مرحمت فرمودیم که احدی داخل و تصرف در شغل مذکور ننماید.

مقرر آن که عالی جناب قدسی القاب سلاله السادات متولی و مباشرین سرکار فیض آثار و عالی شأنان عمال نیکواعمال دار الایمان قم شغل صاحب نسقی را به طریق سابق مختص عارض دانند و غله مستمری او را به انضمام عشر مداخل سرکار از موقوفات و نذورات و غیره به طریق سابق همه ساله بدون کسر و نقصان

مهم سازی و ملزومات خدمت مذکور را به او واگذارند و بعد از این مطالبه حکم مجدد ننمایند و در عهده شناسند.

تربت پاکان، ج 1، ص: 274

تحریرا فی شهر رجب المرجب سنه 1222.

86 [6] فرمان مورخ محرم 1248 از فتحعلی شاه بالای عرضه داشت میرزا محمد علی صاحب نسق درباره مستمری او خطاب به کیکاوس میرزا حکمران قم.

اصل این سند در کتابخانه عمومی آیت اللّه مرعشی در قم است:

عرضه داشت کمترین بندگان [محمد علی صاحب نسق سرکار فیض آثار حضرت معصومه علیها آلاف التحیه] به موقف عرض مقیمان پایه سریر خلافت مصیر بندگان سکندرشان دارا دربان قیصر پاسبان اعلی حضرت صاحب قرانی روحی فداه می رساند که کمترین بنده دعاگوی ارادت شعار از بدو سلطنت میمنت آثار الی الان از دربار معدلت مدار موظف بوده و مبلغ سه تومان تبریزی نقد و مقدار سه خروار دیوانی غله به صیغه وظیفه از بابت مالیات دار الایمان قم صانها اللّه عن التصادم در وجه کمترین برقرار است و در این اوقاف کارگذاران سرکار شوکت مدار نواب مستطاب فلک جناب سپهر رکاب شاهزاده والاتبار صاحب اختیار دار الایمان مزبور مطالبه فرمان مجدد از کمترین داعیان فرمودند. بناء علیه ملتمس و مستدعی از مراحم بی کران اعلی حضرت صاحب قرانی چنان است که فرمان مبارک شرف صدور یابد که نقد و جنس مزبور را کماکان در وجه این داعی برقرار فرموده که بدون مسامحه و مساهله کارسازی فرمایند و مطالبه فرمان مجدد ننمایند که فارغ البال و مرفه الحال به دعاگویی دوام عمر و دولت ابد آیت اشتغال نموده و موجب ازدیاد امیدواری این داعی خواهد بود.

الباقی الامر الاشرف الاعلی مطاع.

تربت پاکان، ج 1، ص: 275

[متن فرمان:]

حکم همایون شد که فروزان کوکب آسمان خلافت و تاج داری و تابان پرتو مهر سلطنت و جهان داری خجسته فرزند مسعود کیکاوس میرزا صاحب و اختیار دار الایمان قم

ترادف اعطاف خاطر خطیر پادشاهی مباهی بوده بداند که چون عالی جناب میرزا محمد علی عارض به شرح مسطور متن عرض و در مقام استدعا برآمده است لهذا مبلغ سه تومان نقد و مقدار سه خروار جنس که از بابت مالیات ولایت مزبوره در وجه عالی جناب مشارالیه به ازاء شغل صاحب نسقی سرکار فیض آثار حضرت معصومه علیه آلافها التحیه برقرار بود از هذه السنه میمونه لوی ئیل خیریت دلیل و ما بعدها مبلغ و مقدار مزبور را کماکان در وجه مشارالیه برقرار فرمودیم که همه ساله از بابت مالیات ولایت مزبوره به طریق سابق بازیافت نموده، به شغل مذکور و دعاگویی دوام دولت ابد ظهور قیام و اقدام نماید. باید آن فرزند مسعود حسب المقرر معمول و به کارکنان خود قدغن نماید که مبلغ و مقدار مزبور را کما فی السابق عاید عالی جناب مشارالیه نموده، معطل ندارند. مقرر آن که عالی جاهان رفیع جایگاهان عزت و جلالت دستگاهان مقربی الخاقان مستوفیان عظام دیوان همایون شرح فرمان مبارک را در دفاتر خلود ثبت نموده، در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر محرم الحرام سنه 1248.

87 [7] فرمان مورخ ج 2- 1248 از فتحعلی شاه در امضای مقرری میرزا محمد علی صاحب نسق از آستانه، خطاب به کیکاوس میرزا و میرزا محمد رضا متولی باشی، بالای عرضه داشت صاحب نسق مزبور.

اصل این سند نیز در کتابخانه عمومی آیت اللّه مرعشی در قم است:

عرضه داشت اقل دعاگویان [محمد علی صاحب نسق سرکار فیض آثار]

تربت پاکان، ج 1، ص: 276

آفتاب عنایت بی زوال راضیا افزای ساحت احوال و آمال خود دانسته، به موقف عرض قرب یافتگان حضور باهر النور اعلی حضرت قدر قدرت قضا مهابت فلک رفعت خورشید رایت مریخ سطوت مشتری درایت خاقان گیتی ستان و سلطان صاحب قران ظل اللّه فی الارضین روحی و روح العالمین فداه می رساند که قربان خاک پای جواهرآسای مبارکت گردم، سال هاست بل قرن هاست که از عهد

سلاطین سلف و از بدو دولت اعلی حضرت خاقان صاحب قران الی الان خدمت صاحب نسقی سرکار موهبت مدار ابا عن جد به کمترین بندگان مفوض و مرجوع بوده و عشر مقرری به ازاء شغل مزبور در وجه داعی از سرکار فیض آثار مستمر و برقرار است و فرمان قضا جریان اعلی حضرت شاهنشاهی را نیز در دست دارد و حال بعضی می خواهند که از مقرری این دعاگو کسر و نقصان نمایند. استدعا از مرحمت و مکرمت بی نهایت پادشاهی چنان است که فرمانی به امضاء فرمان سابق شرف صدور پذیرد که مقرری این دعاگو را مطابق فرامین قضاآیین و موافق معمولی سنوات سابق بدون کسر و نقصان کارسازی نموده، مطالبه فرمان مجدد ننمایند و به هیچ وجه من الوجوه دخل و تصرف به شغل مزبور و مقرری آن احدی ننماید که فارغ البال و مرفه الحال به دعاگویی دوام عمر و دولت جاوید مدت اعلی حضرت شاهنشاهی اشتغال نماید که هر آینه موجب خشنودی خدا و رسول خواهد بود. امرکم الاشرف الارفع الاعلی.

[متن فرمان:]

حکم همایون شد که فروزان کوکب آسمان خلافت و تاج داری و تابان پرتو مهر سلطنت و جهان داری فرزند مسعود کیکاوس میرزا صاحب اختیار دار الایمان قم به ترادف خاطر خطیر پادشاهی مباهی بوده بداند که چون عالی جناب مقدس القاب میرزا محمد علی عارض به شرح مسطور متن عرض و در مقام استدعا برآمده است ایجابا لمسئوله به آن فرزند مسعود حکم و مقرر می فرماییم که به

تربت پاکان، ج 1، ص: 277

حقیقت مراتب معروضه رسیده، درصورتی که عالی جناب مشارالیه موافق فرامین سابق به ازاء شغل صاحب نسقی از سرکار فیض آثار حضرت معصومه علیه آلاف الثنیه عشر مقرری داشته باشد قدغن نماید که

مقرری او را کما فی السابق عاید او نموده، موقوف و معطل ندارند و مطالبه فرمان مجدد ننمایند. مقرر آن که عالی جاه رفیع جایگاه عزت و افادت همراه سلاله السادات میرزا محمد رضای متولی باشی سرکار فیض آثار حسب المقرر معمول و موافق معمولی سابق همه ساله مقرری عالی جناب عارض را بدون کسر عاید او ساخته، تخلف جایز ندارد و در عهده شناسد.

تحریرا فی شهر جمادی الثانی سنه 1248.

88 [8] فرمان مورخ ج 2- 1271 از ناصر الدین شاه در واگذاردن خدمت صاحب نسقی آستانه به میرزا محمد صادق فرزند میرزا محمد علی صاحب نسق، با اشاره به احکام و ارقام فتحعلی شاه و محمد شاه در تفویض این خدمت که ابا عن جد با خاندان این میرزا محمد علی بوده است بدو، و با اشاره به درگذشت وی در این سال:

فرمان همایون شد آن که چون از قرار فرامین قضاآیین خاقان جنت مکان مغفور و شاهنشاه رضوان جایگاه مبرور البسهما اللّه تعالی حلل النور از قدیم الایام ابا عن جد منصب صاحب نسقی موقوفات و نذورات سرکار فیض آثار بضعه مطهره بنت امام الهمام موسی ابن جعفر فاطمه معصومه علیها السلام مختص مرحوم میرزا محمد علی صاحب نسق بوده و در هذه السنه به رحمت ایزدی پیوسته، لهذا نواب اقدس همایون ما نیز نظر به مراتب قابلیت و شایستگی عالی جناب قدسی القاب اصالت و نجابت انتساب سلاله الاعاظم و الافاخم و الاعیان میرزا محمد صادق ولد آن مرحوم از هذه السنه بارس ئیل خجسته تحویل و ما بعدها شغل مزبور را

تربت پاکان، ج 1، ص: 278

کما فی السابق به عالی جناب مشارالیه مفوض و مبلغ سه تومان نقد و مقدار سه خروار غله که در ازای منصب مزبوره از قرار فرامین جداگانه به صیغه مواجب در وجه مرحوم مزبور مرحمت شده بود کماکان در وجه میرزا محمد صادق مرحمت فرمودیم که در هذه السنه و ما بعدها مبلغ و مقدار مسطوره را بازیافت نموده، صرف معیشت و گذران خود نماید و به لوازم شغل مزبور در نهایت اطمینان خاطر پردازد و عشر مقرری و مستمری که

از بابت غله شاهی و موقوفات و نذورات سرکار فیض آثار در وجه صاحب نسق بقعه مطهره مستمر و برقرار بود مطابق ... به او عاید گردد. مقرر آن که عالی جاهان مجدت و نجدت همراهان حکام و مباشرین امور دیوانی دار الایمان قم منصب مزبور را مخصوص او دانند و به نحو مقرر مواجب او را عاید سازند. عالی جاه سیادت پناه متولی آستانه مقدسه لوازم شغل مزبور را به مشارالیه واگذارد. کتاب خیریت اکتساب دفترخانه مبارکه شرح فرمان همایون را ثبت و ضبط نموده و در عهده شناسند.

فی شهر جمادی الثانی 1271.

[حاشیه:]

مبلغ سه تومان نقد و مقدار سه خروار جنس در جزو مستمری به اسم مرحوم میرزا محمد علی صاحب نسق به خرج نوشته شده.

89 [9] تعلیقه میرزا محمد رضا متولی باشی آستانه قم در ابلاغ حکم شاه، مورخ ذ ح- 1271 با تحشیه مستوفی آستانه و با مهر متولی باشی بعد که پس از عهده داری تولیت بنابر معمول تعلیقه را توشیح نموده است، با اشاره به تعلیقه جات متولیان قدیم آستانه درباره این خدمت:

تربت پاکان، ج 1، ص: 279

هو اللّه تعالی شأنه

چون از قرار فرامین قضاآیین خواقین جنت مکان مغفور و شاهنشاه رضوان جایگاه مبرور البسهما اللّه حلل النور و از قرار تعلیقه جات متولیان قدیم نور اللّه مضجعه از قدیم الایام ابا عن جد منصب صاحب نسقی موقوفات و نذورات سرکار فیض آثار بضعه مطهره بنت امام الهمام موسی ابن جعفر فاطمه معصومه علیها السلام مختص مرحوم میرزا محمد علی صاحب نسق بوده و در هذه السنه به رحمت ایزدی پیوسته لهذا سرکار اعلی حضرت اقدس شهریاری روحنا فداه از قرار فرمان قضا جریان جهان مطاع منصب مزبور را نظر به مراتب قابلیت و شایستگی عالی جناب قدسی القاب اصالت و نجابت انتساب سلاله الاعاظم و الافاخم میرزا محمد صادق ولد آن مرحوم از هذه السنه بارس ئیل خجسته تحویل و ما بعدها کما فی السابق به عالی جناب مشارالیه مفوض و مرحمت فرموده اند و عشر مقرری و مستمری که از بابت غله شاهی و موقوفات و

نذورات سرکار فیض آثار که در ازای خدمت مزبوره از قرار فرامین مرحمت شده بود کماکان در وجه میرزا محمد صادق مرحمت فرموده که در هذه السنه و ما بعدها دریافت نموده، صرف معیشت و گذران خود نماید و در نهایت اطمینان خاطر به لوازم شغل مزبور پردازد.

بناء علی هذا و بنابر امتثال و انقیاد فرمان مهر لمعان و حکم قدر توأمان اقدس شهریاری روحنا فداه منصب مزبور را به عالی جناب قدسی القاب اصالت و نجابت انتساب میرزا محمد صادق مرجوع و مفوض داشته که عشر مقرری و مستمری و غله شاهی و موقوفات و نذورات که در سرکار فیض آثار است به طریق سابق بازیافت و صرف معاش خود نموده، فارغ البال و مرفه الحال به دعاگویی دوام عمر و دولت ابدمدت اعلی حضرت اقدس شهریاری روحنا فداه اشتغال نموده، به لوازم شغل خود پردازد.

تربت پاکان، ج 1، ص: 280

مقرر آن که عالی جنابان قدسی القابان کتاب دفتر استیفای سرکار و سایر مباشرین و خدام سرکار فیض آثار عالی جناب مقدس القاب میرزا محمد صادق را صاحب نسق بالاستقلال دانسته، لوازم احترام را منظور دارند و کتاب خیریت اکتساب دفتر استیفا و مشرف سرکار موهبت مدار ثبت تعلیقه را به جهت استحضار در سررشته جات خود ضبط نمایند. و کان ذلک تحریرا فی شهر ذی حجه الحرام سنه 1271.

[حاشیه:]

هو- از قرار فرمان قضا جریان قدر قدر مهر لمعان منصب جلیل و شغل نبیل صاحب نسقی سرکار فیض آثار به عالی جناب میرزا محمد صادق خلف مرحوم مبرور میرزا محمد علی مرجوع است و برحسب وراثت هم شغل مزبور به عالی جناب می باید مفوض شود و او را می رسد و مطابق فرمان مطاع آفتاب شعاع هم از سرکار جلالت مدار صاحب اختیاری

میرزای متولی باشی هم تعلیقه امضا صادر شده. به مقتضای احکام مطاعه شغل مزبور بالاستقلال و الانفراد مخصوص و مختص اوست و مقرریات و مرسومات آن را همه ساله در وجه او کارسازی خواهد داشت.

ان شاء اللّه میمون و مبارک است. و انا الجانی محمد حسین مستوفی سرکار فیض آثار.

90 [10] حکم نمره 713 مورخ 12 صفر 1328 وزارت معارف و اوقاف و فوائد عامه مبنی بر تفویض صاحب نسقی آستانه به حاج میرزا محمد مهدی برادر میرزا محمد صادق مزبور:

از قرار فرامین سلاطین ماضین و اسناد مشتمله بر تصدیق و شهادت متولیان و صاحب منصبان و سایر خدام آستانه مبارکه حضرت معصومه سلام اللّه علیها که در وزارت اوقاف ملاحظه شد و صورت آنها ثبت شد منصب و شغل صاحب نسقی

تربت پاکان، ج 1، ص: 281

کل موقوفات و اخذ عشر مقرری و مستمری و غله شاهی و موقوفات و نذورات آستانه مبارکه که در ازاء خدمت مزبوره است ابا عن جد با جناب آقا میرزا محمد صادق است. چون معزی الیه عجالتا مسافر و برحسب اظهار شخصی خود را از این کار خارج نمودند لهذا جناب حاج میرزا محمد مهدی صاحب نسق اخوی ایشان را وزارت جلیله معارف و اوقاف برطبق مستندات و مراتب لیاقت و شایستگی بر منصب و شغل صاحب نسقی و اخذ عشر از عایدات موقوفات و مستمری و مقرری شاهی و نذورات برقرار نمود. جناب مستطاب متولی باشی هم قدغن خواهند فرمود صاحب منصبان و سایر خدام مشارالیه را بر این سمت شناخته و او را در انجام خدمات سابقه به خود تقویت نمایند. به تاریخ شهر فوق سنه 1328.

91 [11] فرمان مورخ ذ ح- 1333 از احمد شاه قاجار در واگذاردن صاحب نسقی آستانه به همان حاج میرزا محمد مهدی:

آن که چون موافق فرامین سلاطین سلف انار اللّه تعالی براهینهم منصب صاحب نسقی موقوفات و نذورات آستانه متبرکه حضرت معصومه سلام اللّه علیها از سوابق ایام ابا عن جد با مرحوم میرزا محمد علی صاحب نسق بوده نواب همایون ما نیز نظر به مراتب استحقاق و اهلیت جناب حاجی میرزا مهدی به تصویب وزارت جلیله اوقاف منصب صاحب نسقی آن آستانه متبرکه را به مشارالیه محول و در هذه السنه و ما بعدها مبلغ سه تومان نقد و سه خروار غله که از قرار فرامین جداگانه برای این خدمت مقرر است

کماکان درباره او برقرار فرمودیم که همه ساله دریافت داشته، به وظایف خدمت مرجوعه پردازد و عشر مقرری و مستمری که از بابت غله شاهی و جنس و نقد موقوفات و نذورات که مستمر و برقرار بوده کما فی السابق باید عاید مشار الیه گردد. مقرر آن که به موجب این فرمان قدر توأمان مبارک

تربت پاکان، ج 1، ص: 282

حکام و مباشرین امور دیوانی خطه قم و جناب متولی باشی و عموم خدام و کارکنان آستانه مطهره لوازم این منصب را مخصوص به مشارالیه دانسته و در مواقع لزوم به مشارالیه رجوع و مراتب توقیر و احترام مقتضی شغل مزبور را در حق او مرعی دارند و جنابان مستوفیان عظام و کتبه کرام شرح فرمان مبارک را ثبت و ضبط نمایند.

فی شهر ذی حجه الحرام 1333.

تربت پاکان، ج 1، ص: 283

سرکشیکی
اشاره

خدمتگزاران آستانه قم بنابر سنتی قدیم از دیرباز در سه کشیک انجام وظائف می نموده اند و بنابراین آستانه را در دوره صفوی تا ربع نخستین قرن سیزدهم همواره سه سرکشیک بوده است. در «نسخه جمع و خرج سرکار فیض آثار» مربوط به آخرین سالهای فرمانروایی صفویان و نیز در «طومار تقسیم غله» مورخ به سال 1213 از سه سرکشیک یاد می شود.

در میانه دوره شاهی فتحعلی شاه این سنت دیرین دگرگون شده و شماره کشیک ها به هفت افزایش یافته است. در کشیک نامچه ای مورخ ج 1- 1236 که متن آن در پایان همین مجموعه دیده می شود از این «هفت کشیک» که خدمت هریک «یک شبانه روز از هفت شبانه روز» بوده یاد گردیده است. لیکن این رسم دیر نپایید چه در اسناد مربوط به آغاز نیمه دوم این قرن باز از سه کشیک سخن

می رود. با توجه به این نکته که شمار کشیک ها الزاما نمایاننده شمار سرکشیک های آستانه نبود چه برخی یا هریک از آنها را (چنان که در کشیک نامچه ای مورخ ذ ح- 1273 و جز آن می بینیم) دو تن از سرکشیکان سرپرستی می نموده اند. در نسخه جمع و خرج مربوط به ربع اخیر همین قرن نیز از شش سرکشیک نام برده شده است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 284

نام سرکشیکان دوره صفوی و قاجار در اسناد یادشده بالا دیده می شود و در این جا به اجمال از چهار خاندان سرکشیک آستانه در دوره قاجار سخن می داریم:

I خاندان متولی قدیمی آستانه:

1- میر سید احمد فرزند میرزا یحیی رضوی درگذشته 1241. وی گذشته از تولیت شرعی آستانه منصب سرکشیکی سرکار فیض آثار را نیز عهده دار بود .

2- میرزا محمد حسین فرزند میر سید احمد که پس از پدر سرکشیک آستانه بوده است .

II خاندان سرکشیک رضوی:
اشاره

1- سید حسین سرکشیک آستانه در سال 1213 فرزند سید جعفر فرزند سید حسین . تواند بود که پدران او نیز در آستانه منصب سرکشیکی داشته اند.

تربت پاکان، ج 1، ص: 285

2- سید جعفر سرکشیک فرزند سید حسین مزبور.

یکی از شش سرکشیک آستانه که نام آنان در فرد مربوط به نیمه دوم قرن سیزدهم هست .

3- سید تقی فرزند سید جعفر . نام و سرگذشت او در سفرنامه قم افضل الملک دیده می شود.

4- سید ذبیح فرزند سید تقی سرکشیک آستانه در اواخر دوره قاجار.

درگذشته 1349 ق.

اینک یک طغرا از اسناد مربوط به این خاندان:

92 [1] فرمان مورخ ج 1- 1311 از ناصر الدین شاه در واگذاردن مقرری حاجی سید تقی سرکشیک مزبور به فرزندان او سید ذبیح و سه تن دیگر:

نظر به عرض و استدعای جناب محامد نصاب فخر السادات الانجاب حاجی آقا تقی قمی سرکشیک آستانه مقدسه حضرت معصومه علیها سلام که از خواص دعاگویان این دولت جاوید آیت است و مزید دعاگویی مشارالیه و پریشانی و استحقاق ولدان او و شمول مراحم ملوکانه درباره آنها مبلغ پنجاه تومان نقد که به صیغه مقرری در حق مشارالیه برقرار و همه ساله به خرج فارس منظور می شود در حق ولدان او مرحمت و برقرار، و به حکام حال و استقبال مملکت فارس امر

تربت پاکان، ج 1، ص: 286

و مقرر می داریم که از معامله سنه آتیه یونت ئیل و ما بعدها همه ساله وجه مرقوم را بعد از وضع رسوم به موجب شرح ذیل:

[مقرری حاجی آقا تقی: 50 تومان- رسوم: 10 تومان

مقرری که در حق اولاد مشارالیه مرحمت شده: 40 تومان

آقا سید ذبیح اللّه: 10 تومان- آقا سید علی محمد: 10 تومان- آقا سید مهدی: 10 تومان- آقا سید طه: 10 تومان]

در وجه مشارالیهم عاید دارد و معتمدوا السلطان مستوفیان عظام و کتبه کرام شرح فرمان قضا جریان همایون

را در دفاتر خلود و دوام ثبت و ضبط نموده، در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر جمادی الاولی سنه 1311 مطابق ئیلان ئیل ترکی.

[حاشیه:]

هو- مبلغ پنجاه تومان که بعد از وضع رسوم دو عشر چهل تومان می شود مقرری جناب حاجی آقا تقی قمی در [د] ستور العمل هذه السنه ئیلان ئیل مملکت فارس به خرج منظور است.

III خاندان میر عبد الکریم:
اشاره

1- سید حسن فرزند حاجی میرزا عبد الکریم فرزند میر محمد تقی . پدر او (بنابر آنچه در قباله هایی مورخ رمضان 1190 و ع 1- 1191 و سند اجاره چهار صد و بیست ذرع اراضی وقفی سرکار فیض آثار واقعه در جنب خان آجری

تربت پاکان، ج 1، ص: 287

مورخ ج 1- 1221 و اسنادی دیگر دیده می شود) و شاید تنی چند از نیاکان وی نیز خدمتگزاری آستانه می نموده اند. از این سید حسن در فرمانی مورخ شوال 1219 با عنوان «سرکشیک» یاد شده، لیکن از سندی دیگر مورخ ذ ح- 1225 برمی آید که تا آن هنگام به نیابت دیگری سرکشیکی داشته و از این تاریخ اخیر به استقلال خدمت مزبور را عهده داری نموده است. او در سال 1258 درگذشت.

2- میر عبد الکریم فرزند سید حسن که به خاطر هم نامی با نیای خود بنابر معمول آن دوره «سید آقا» و «میرزا آقا» (در اسناد: آقا سید آقا و حاجی سید میرزا آقا) خوانده می شد. او از ذ ق- 1258 پس از درگذشت پدر خود عهده دار سرکشیکی آستانه گردید. گویا هموست که در یادداشت پایان پندنامه جهانگیر میرزا قاجار (ش 2 مجموعه 1937 فیضیه قم) مورخ رجب 1289 به خط علی اکبر فیض همانند درگذشتگان یاد شده است.

3- سید حسین فرزند میر عبد الکریم که

پس از پدر سرکشیک آستانه شد و در 1309 درگذشت.

4- حاجی میرزا خلیل فرزند سید حسین، درگذشته 1352 در کربلا، سرکشیک آستانه از 1309 تا پایان عمر.

در این خاندان نزدیک دویست طغرا سند دیده شد که چند طغرای آن به تناسب بحث در اینجا، و چند سند دیگر در قسمت اخیر این بخش گذارده می شود :

93 [2] فرمان مورخ ذ ق- 1214 از فتحعلی شاه خطاب به کربلائی حسین بیک نایب دار المؤمنین قم درباره وظیفه و تیولی سید حسین فرزند میر عبد الکریم قمی نخستین سرکشیک آستانه از این خاندان بالای عرضه داشت او با این متن:

تربت پاکان، ج 1، ص: 288

عرضه داشت کمترینان بندگان [سید حسن ولد میر عبد الکریم قمی] به موقف عرض قرب یافتگان فیض حضور معدلت دستور بندگان اقدس امجد اشرف ارفع والا روحی فداه می رساند: از قرار حکم جهان مطاع در همه اوقات در دار الایمان قم وظیفه و فرد تیول در وجه والد کمترین برقرار بوده است و در این سال به تصدق فرق فرقدان آسای پادشاهی گردیده. استدعا از مراحم بیکران شاهانه و اشفاق بیضا اشراق خسروانه چنان است که الحال به طریق سابق فرمان واجب الاذعان جهان مطاع از مصدر عظمت و حکمرانی صادر که وظیفه و فرد تیول والد این دعاگوی را در وجه این کمترین بندگان مستمر و برقرار که همه ساله گرفته، صرف اخراجات و گذران خود نموده به دعاگویی دوام دولت ابدی الاتصال اشتغال نمایم. چون مراتب معروضه واجب بود جسارت به عرض مطلب نمود.

باقی امرکم الاشرف مطاع.

[متن فرمان:]

الملک للّه تعالی- حکم همایون شد آن که چون سیادت پناه عارض به شرح متن عرض و استدعا نموده اند لهذا بنابر مراعات جانب سادات عالی درجات و حسب الاستدعای عالی جناب مقدس القاب حقایق و عوارف اکتساب افضل الفضلاء العظام و اعلم العلماء الکرام ملا مصطفی مقرر می شود که عالی شان رفیع مکان اخلاص و ارادت بنیان کربلایی حسین بیک نایب دار الایمان قم باید به حصول اطلاع

بر مضمون فرمان جهان مطاع وظیفه و تیولی که سابق در وجه ولد و والد صاحب عریضه مستمر و مقرر بود کماکان برقرار دانسته و همه ساله مهم

تربت پاکان، ج 1، ص: 289

سازی نموده که با کمال استظهار و امیدواری و رفاهیت به دعای دولت جاوید مدت قیام و اقدام نمایند. باید همه ساله وظیفه و تیول مقرره را مهم سازی و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر ذی قعده الحرام سنه 1214.

94 [2] فرمان مورخ شوال 1219 از فتحعلی شاه درمورد وظیفه و تیول عالی جناب سید حسن سرکشیک و خادم آستانه قم، خطاب به عالی جاه حاجی محمد حسین خان بیگلر بیگی قم و اصفهان و کاشان.

الملک للّه تعالی- حکم همایون شد آن که بنابر مراحم بی پایان خسروانه و مکارم بیکران خدیوانه درباره عالی جناب عزت و سعادت مآب سلاله السادات العظام سید حسن سرکشیک و خادم [ولد حاجی عبد الکریم] سرکار آستانه مقدسه معصومه علیها آلاف التحیه و الثنا از ابتداء هذه السنه سیچقان ئیل خیریت دلیل و ما بعدها کماکان از قرار تفصیل:

[نقد- 6 تومان و 6 هزار و ده شاهی، جنس- 20 خروار

بابت یک زوج تیول: نقد- 3 تومان و 6 هزار و ده شاهی، جنس- 15 خروار

وظیفه: نقد- 3 تومان، جنس- 5 خروار]

وظیفه و تیولی که در وجه عالی جناب مشارالیه از بابت مالیات قم برقرار بوده در وجه عالی جناب مشارالیه عنایت و مرحمت فرمودیم که هرساله نقد و جنس وظیفه و تیولی خود را بازیافت و صرف معاش و سرمایه انتعاش خود ساخته، از روی حصول امیدواری و استظهار تمام به دعای دوام دولت ابدفرجام اقدام نماید.

عالی جاه رفیع جایگاه دولت و اقبال پناه شوکت و اجلال دستگاه فخامت و مناعت اکتناه عزت و سعادت همراه اخلاص و ارادت آگاه امیر الامراء العظام حاجی محمد

تربت پاکان، ج 1، ص: 290

حسین خان بیگلر بیگی دار السلطنه اصفهان و قم و کاشان و مضافات به نهج مقرر همه ساله مبلغ و

مقدار مذکوره را در وجه عالی جناب مشارالیه مهم سازی و به طریق سابق تیول او را برقرار و از حواله جات دیوانی معاف و مسلم دارند. عالی جاهان رفیع جایگاهان مقربی الخاقان مستوفیان عظام و کتاب خیریت اکتساب دفترخانه مبارکه شرح فرمان قضا نظام مبارک مطاع را در سرکارات لازم ثبت نموده، از شایبه تغییر و تبدیل مصون و مأمون دانند و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر شوال سنه 1219.

95 [4] خطاب مورخ ذ ح- 1225 با مهر «لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده علی اصغر در ابلاغ فرمان فتحعلی شاه مبنی بر واگذاردن خدمت سرکشیکی آستانه قم به سید حسن مزبور.

در این متن گفته می شود که وی پیش تر به نیابت دیگری آن خدمت را عهده داری می نموده و از این تاریخ با صدور فرمان شاه به استقلال سرکشیک آستانه گردیده است:

خطاب مستطاب شد آن که عالی شأنان مستوفیان و عمال و مباشرین سرکار فیض آثار حضرت بضعه احمدیه صلوات اللّه علیها و علی آبائها بدانند که عالی جناب مقدس القاب سیادت و سعادت انتساب آقا سید حسن قبل از حال تحریر به وکالت شخصی از خدام سرکار فیض آثار که به منصب سرکشیکی سرکار فیض آثار حضرت معصومه به شغل مزبور اقدام داشته، درین وقت حسب الامر قدر قدر پادشاهی از حال تحریر و ما بعدها عالی جناب سابق الالقاب را بالاصاله و الاستقلال

تربت پاکان، ج 1، ص: 291

متصدی شغل مزبور دانسته باشند که منصب مزبور مفوض و مرجوع به عالی جناب سابق الالقاب گردیده. مقرر می شود که عالی جناب آقا سید حسن خود را سرکشیک سرکار فیض آثار حضرت معصومه صلوات اللّه علیها دانسته، از روی راستی و درستی متوجه خدمت متعلقه به خود بوده، دقیقه [یی] خود را معاف نداشته، با کمال دین داری و اطمینان خاطر به دعاگویی دوام عمر و دولت ابدمدت قاهره باهره حضرت سلطانی قیام و اقدام دارند و از مدلول خطاب مستطاب

انحراف نورزند.

تحریرا فی شهر ذی حجه الحرام 1225.

96 [5] تعلیقه مورخ ج 1- 1235 با مهر «لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده محمد حسین» (گویا صدر اصفهانی) درمورد تیول آقا سید حسن سرکشیک، خطاب به میرزا ابراهیم مستوفی پیشکار حکومت قم:

عالی شان رفیع مکان عزت و سعادت نشان ارجمندی میرزا ابراهیم مستوفی بداند که نظر به مراعات جانب عالی جناب قدسی القاب سیادت پناه آقا سید حسن منظور نظر عالی بوده و می باشد و سال هاست که تیول و تخفیفی در وجه مشارالیه برقرار داشته ایم. در این اوقات به عرض عالی رسید که به علت بعضی فروعاتی که واقع می شود تیول او رسد می رسانند و تخفیف مشارالیه کما هو حقه نمی رسد و این معنی خلاف رای وکلاء عالی می باشد. لهذا به آن عالی شان مقرر می شود که به وصول تعلیقه عالی و حصول اطلاع بر مضمون به طریق سنوات آنچه تیول و تخفیف که قرار داده ایم بدون کسر به مشارالیه رسانیده، قسم رفتار نماید که استرضای مشار الیه به عمل آمده باشد. چنانچه خلاف آنچه مقرر شده است رفتار نماید از آن عالی شان مکدر شده لازمه مؤاخذه خواهد شد. البته در هرباب مراقب احوال

تربت پاکان، ج 1، ص: 292

مشارالیه باشد و در این باب قدغن لازم دانسته، در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر جمادی الاول سنه 1235.

[حاشیه:]

مقرر آنکه درباب جمع ملک مشارالیه به عرض رسید که موافق ممیزی که شده است و جمع دفتر زیادتی به مشارالیه می شود. لهذا مقرر می شود که موافق همان جمع که وکلاء عالی قرار داده است دیناری زیاد مطالبه ننماید. آنچه مذکور می شود جمع دیگر را بر روی جمع مشارالیه گذاشته اند البته چند نفر اهل خبره برده فیما بین ایشان شریک (؟) پیمایی نموده، هریک از عهده جمع خود برآید.

البته در این باب قدغن لازم دانسته، تخلف نورزد. در باب آب و غیره مراعات جانب آن را منظور دارد و در عهده شناسد.

تحریرا فی شهر

جمادی الاول سنه 1235.

97 [6] فرمان مورخ شوال 1244 از فتحعلی شاه در واگذاردن ضبط و نسق قریه تبرته فراهان موقوفه همین پادشاه به آقا سید حسن سرکشیک، خطاب به میرزا اسد اللّه متولی آستانه:

الملک للّه تعالی- حکم همایون شد عالی جاه رفیع جایگاه عزت و سیادت پناه فطانت و متانت اکتناه صداقت و سعادت انتباه سلاله السادات الکرام میرزا اسد اللّه متولی روضه رضوان مثال بضعه احمدی علیها و علی آبائها التحیه به عز اعلان شاهانه مباهی بوده بداند که چون طلبا لمرضات اللّه قریه تبرته واقعه در محال فراهان را از قرار وقف نامچه معتبر وقف سرکار فیض آثار روضه مبارکه مذکوره فرمودیم و تولیت آن چنان که در وقف نامه معین شده به حاکم شرع جامع الشرایط

تربت پاکان، ج 1، ص: 293

دار الایمان قم محول است و مصارف خیری که پسند خاطر مبارک افتاد نیز در ضمن وقف مشروط آمده، باید آن عالی جاه قریه مزبوره را به اذن متولی ضبط نموده و چون عالی جناب سیادت و سعادت مآب سلاله السادات آقا سید حسن سرکشیک روضه مبارکه به صلاح و سداد و امانت و رشاد موصوف و معروف است ضابطی قریه مزبوره را به اذن متولی شرعی به او محول داشته که در جمع آوری منافع و مداخل آنجا از نقد و جنس لازمه دقت و اهتمام به عمل آورده، در نسق زراعت و فلاحت آبادی و معموری قریه مزبوره سعی بلیغ نموده، محصولات و منافع آن را بر حسب شروط وقف نامه به اجازه متولی شرعی مصروف مخارج دارد و مبلغ دو تومان [و] شش هزار دینار نقد و مقدار چهار خروار و چهل [و] پنج من غله متوجهی دیوانی یک سهم اربابی از شانزده سهم قریه مزبوره را در عوض مواجب سیادت پناه مشارالیه از هذه السنه اودئیل فرخنده دلیل و ما بعدها برقرار فرمودیم که همه ساله گرفته، صرف مخارج خود داشته،

به فراغت مشغول انتظام و انضباط امور قریه مزبوره گردد. البته آن عالی جاه در نظم امور متعلقه به قریه مزبوره نهایت دقت را لازم شمرده، دقیقه [یی] از دقایق شرایط وقف را مهمل و متروک نگذارد و در عهده شناسد.

تحریرا فی شهر شوال المکرم سنه 1244.

98 [7] فرمان مورخ رمضان 1250 از محمد شاه در امضاء فرمان مورخ 1243 فتحعلی شاه خطاب به صاحب اختیار دار الایمان قم پیرامون وظیفه و تیول آقا سید حسن سرکشیک:

فرمان والا شد که چون به موجب فرمان اعلی حضرت خاقان مغفور اسکنه اللّه تعالی فی روضات السرور که به تاریخ سال هزار و دویست و چهل [و] سه هجری

تربت پاکان، ج 1، ص: 294

به افتخار صاحب اختیار دار الایمان قم عز صدور یافته است مبلغ شش تومان و سه هزار و پانصد دینار نقد و مقدار بیست خروار به وزن تبریز جنس بدین موجب:

[نقد- شش تومان و سه هزار و پانصد دینار. جنس- 20 خروار

تیول مزرعه جم آباد: نقد- سه تومان و سه هزار و پانصد دینار، جنس- 15 خروار

وظیفه: نقد- سه تومان، جنس- 5 خروار]

در وجه عالی جناب سیادت و سعادت مآب خلاصه السادات و الاطیاب آقا سید حسن سرکشیک آستان ملک پاسبان معصومه علیه آلاف الثناء و التحیه مستمر و برقرار گردیده است لهذا امضای فرمان همایون و قابلیت و استحقاق عالی جناب مشارالیه را در معامله هذه السنه یونت ئیل خیریت تحویل و مابعدها مبلغ و مقدار مفصله فوق را کما فی السابق در وجه مشارالیه مستمر و برقرار فرمودیم که هرساله از بابت مالیات دار الایمان قم بازیافت و صرف معاش خود کرده، به وظایف دعاگویی قیام و اقدام نماید.

مقرر آن که حکام حال و استقبال دار الایمان قم هرساله نقد و جنس مزبور را کار سازی نمایند که به خرج محسوب خواهد شد. کتاب دفترخانه همایون شرح فرمان مبارک مطاع را ثبت

دفاتر ساخته، در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر رمضان سنه 1250.

99 [8] نامه «لا اله اللّه الملک الحق المبین عبده محمد باقر» به «مقرب الخاقان میرزا محمد رضا متولی باشی» از میان سال های 1250- 1258، درمورد موقوفه تبرته و مواجب آقا سید حسن سرکشیک:

مقرب الخاقانا، مرجع الاناما

از قرار فرمان واجب الاذعان خاقان خلدآشیان اسکنه اللّه فی روضات

تربت پاکان، ج 1، ص: 295

الجنان که ملاحظه شد مبلغ دو تومان و شش هزار نقد و مقدار چهار خروار و چهل و پنج من غله متوجهات دیوانی یک سهم از شانزده سهم اربابی قریه تبرته واقعه در فراهان در عوض مواجب عالی جاه سیادت و نجابت پناه سلاله السادات آقا سید حسن سرکشیک مستمر و برقرار بوده و همه ساله بازیافت داشته است. قلمی می دارد که چون مشارالیه ازجمله متعلقان ما محسوب می شود و مراعات او از راه خدمت قدیمی او لازم است سرکار به طریق استمرار موافق فرمان مبارک معمول فرموده، نقد و جنس مذکور را به او برسانید و درین باب به هیچ وجه مضایقه نفرمایید.

زیاده را زحمت نداد.

[حاشیه:]

مجددا زحمت می دهد که این امورات به سرکار است باید به انجام برسانید.

اگر خدای نخواسته سرکار را عجزی درین باب باشد بنویسید تا آن که از دیوان حکم شود و محصل آمده بگذراند.

100 [9] نامه «لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده نصر اللّه» (شاید صدر الممالک اردبیلی) به «عالی جاه نور چشم مکرم مهربان میرزا محمد رضا متولی» از سال 1258 که آقا سید حسن سرکشیک درگذشته بود و درخواست واگذاردن منصب او به میر عبد الکریم فرزند بزرگ وی:

نور چشم مکرم مهربانا چون سیادت پناه آقا سید ابراهیم روانه آن صوب بود لازم آمد که به تحریر این چند سطر پردازد که چون مرحمت پناه آقا سید حسن سرکشیک آدم مقدسی و در آستانه مطهره سال ها خدمت نموده و استخوان ها شکسته بود بر همه کس لازم بل متحتم است که رعایت احوال وراث آن مرحوم را

تربت پاکان، ج 1، ص: 296

نماید خاصه آن نور چشم مکرم که همه اوقات محبت قلبی و باطنی به آن مرحوم داشته اید حال باید همان محبت را وبل زاید و بیش از پیش رعایت و جانب داری اولاد آن مرحوم را منظور بدارید و منصب جلیل سرکشیکی سرکار حضرت که به عهده آقا

سید حسن مفوض و مرجوع بود حال باید در عهده عالی جناب سلاله السادات آقا میر عبد الکریم ولد ارشد آن مرحوم که للّه الحمد به صلاح آراسته و شایسته این خدمت عظمی است باشد و خلعت او را هم بدهید و سایر اولاد آن مرحوم هم که هریک در آستانه مطهره به خدمتی برقرار و سرافراز بوده اند کما فی السابق در مناصب و خدمت خود برقرار باشند و آنها را از عزا بیرون بیاورید که حیات و ممات آقا سید حسن در این خصوصات برای اولادش تفاوتی به هم نرساند.

یقین است که آن نور چشم خدمات و زحمات آنها را منظور خواهند نمود که آسوده خاطر هریک به خدمات مرجوعه به خود قیام و اقدام نمایند. زیاده حاجت سفارش و محتاج به نگارش نخواهد بود. همواره اوقات سلامتی حالات شریف را با گزارشات قلمی و ارسال دارند. و السلام.

101 [10] تعلیقه میرزا محمد رضا متولی باشی مورخ ذ ق- 1258 در واگذاردن خدمت سرکشیکی آستانه که به آقا سید حسن سرکشیک مفوض بود به فرزند او میر عبد الکریم:

چون خدمت یک نفر سرکشیکی سرکار فیض آثار به مرحمت و غفران پناه جنت و رضوان جایگاه آقا سید حسن سرکشیک مفوض و مرجوع بود و در این اوقات مشارالیه داعی حق را لبیک اجابت گفته و خدمت مزبور در عهده تعویق

تربت پاکان، ج 1، ص: 297

و تعطیل است و منظور کلی نظم و نسق و رواج و رونق سرکار مزبور می باشد و قرار و مدار تفویض خدمات سرکار بنابه وراثت و قابلیت و استعداد و اولویت می باشد.

بناء علیه چون عالی حضرت رفیع منزلت سلاله السادات میر عبد الکریم خلف اکبر مشارالیه، و قابلیت و استعداد و اولویت تفویض خدمت مزبور را دارد و علاوه بر مراتب مزبوره مرحوم مزبور کمال صداقت و ارادت و خدمتگزاری را مادام العمر به عمل

آورده و عالی حضرت مومی الیه هم به مضمون الولد سرابیه نهایت راستی و درستی و اهتمام در خدمت سرکار موهبت مدار دارد، از هذه السنه بارس ئیل و ما بعدها خدمت سرکشیکی مزبور را به طریق سابق به مومی الیه مفوض و مرجوع نمودیم که در کمال سعی و کوشش به ملزومات خدمت مزبور قیام و اقدام و دقیقه [یی] خود را معاف ندارد که موجب ازدیاد نظم و نسق و رواج و رونق سرکار فیض آثار بوده باشد و مواجب و نذوراتی که به ازاء شغل مزبور در دفتر سرکار برقرار است کماکان بازیافت و صرف معاش خود نموده، فارغ البال و مرفه الحال به دعاگویی دوام عمر و دولت و بقای سلطنت اعلی حضرت شاهنشاه روحنا فداه اشتغال نماید. کتاب دفتر استیفا و مشرف سرکار سواد تعلیقه را به جهت استحضار در سر- رشته جات خود ثبت و ضبط نمایند.

تحریرا فی شهر ذی الحجه الحرام مطابق هذه السنه بارس ئیل خیریت دلیل سنه 1258.

102 [11] فرمان مورخ صفر 1259 از محمد شاه درمورد مستمری آقا سید حسن سرکشیک و واگذاردن آن به چهار فرزند او:

الملک للّه تعالی- حکم همایون شد آن که چون از قرار احکام قدر ارتسام مطاعه و ثبت سررشته جات دفترخانه مبارکه مبلغ شش تومان و سه هزار

تربت پاکان، ج 1، ص: 298

و پانصد دینار وجه نقد و مقدار بیست خروار تبریزی غله از بابت مالیات دار الایمان قم در وجه مرحوم آقا سید حسن سرکشیک و خادم آستانه سرکار معصومه صلوات اللّه علیها مستمر و برقرار بوده و در این اوقات وفات یافته است لهذا محض مرحمت و عنایت خسروانه نقد و جنس مزبور را از هذه السنه بارس ئیل فرخنده دلیل و ما بعدها کماکان در وجه سیادت و سعادت انتسابان آقا سید عبد الکریم و آقا سید ابراهیم

و سایر اولاد او از قرار تفصیل:

[نقد- 6 تومان و 6 هزار و پانصد دینار، جنس- 20 خروار

تیول از بابت یک زوج: نقد- 3 تومان و 6 هزار و پانصد دینار، جنس- 15 خروار

آقا سید عبد الکریم که ارشد است: نقد- یک تومان و هشت هزار و پانصد دینار، جنس- هشت خروار

آقا سید ابراهیم: نقد- یک تومان و پنج هزار، جنس- چهار خروار

آقا سید عابدین: نقد- یک تومان و پنج هزار، جنس- چهار خروار

آقا سید باقی: نقد- یک تومان و پنج هزار، جنس- چهار خروار]

مرحمت و عنایت فرمودیم که هرساله دریافت کرده، صرف معاش خود نمایند.

مقرر آن که حکام و مباشرین حال و استقبال دار الایمان قم همه ساله بدون مطالبه فرمان مجدد کارسازی کرده، معطل ننمایند. المقرر عالی جاهان رفیع جایگاهان فخامت و مناعت اکتناهان مقربو الخاقان مستوفیان عظام شرح فرمان مبارک را ثبت و ضبط نموده و در عهده شناسند.

تحریرا شهر صفر سنه 1259.

[حاشیه:]

در وجه مرحوم سید حسن شش تومان و شش هزار و بیست خروار جنس از قرار سررسید دفترخانه مبارکه برقرار بوده است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 299

موافق ثبت و سررشته دفتر صحیح است و هرساله به خرج دیوان می آید.

سید حسن امسال فوت شده و وظیفه او به اولاد او مرحمت شده.

به مهر مبارک برسد.

103 [12] فرمان مورخ شعبان 1265 از ناصر الدین شاه در قرار دادن بیست تومان نقد و ده خروار جنس به صیغه وظیفه در وجه آقا سید آقا (میر عبد الکریم) سرکشیک آستانه مقدس:

الملک للّه تعالی- حکم همایون شد آن که نظر به شمول مرحمت خاطر خطیر و ظهور استحقاق و اهلیت عالی جناب مقدس القاب سیادت و سعادت انتساب آقا سید آقای سرکشیک آستانه متبرکه حضرت معصومه علیها آلاف التحیه از معامله هذه السنه تخاقوی ئیل خیریت تحویل و ما بعدها مبلغ بیست تومان رایج دیوان وجه نقد و مقدار ده خروار به وزن تبریز جنس از بابت مالیات

دار الایمان قم به صیغه وظیفه در حق او مستمر و برقرار فرمودیم که همه ساله دریافت و صرف مخارج و معیشت خود نماید و به فراغت خاطر در تحت قبه مطهره مشغول دعاگویی دوام دولت قاهره باشد. مقرر آن که مباشرین امور دیوانی حال و استقبال دار الایمان قم سال به سال نقد و جنس مزبور را از بابت مالیات مهم سازی عالی جناب مشارالیه نموده، قبض حاصل سازند و کتاب خیریت اکتساب دفترخانه مبارکه شرح فرمان همایون را ثبت و ضبط نموده، در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر شعبان المعظم سنه 1265.

[حاشیه:]

سید کمال استحقاق و شایستگی دارند و مبلغی خطیر خرج کرده و چاهی کنده که

تربت پاکان، ج 1، ص: 300

مسلمانان آب سرد شیرین بخورند و دعاگوی دولت باشند. و لهذا این نقد و جنس امسال مرحمت شده و عوض او از غیرمستحق دریافت شده که ضرر تازه نشود از بابت میرزا محمد آشتیانی و غیره.

*** چند سند دیگر مربوط به خدماتی دیگر که این دودمان در آستانه عهده دار بوده اند.

104 [12] حکم مورخ محرم 1226 از «امام ویردی شاهین قلیجی» مبنی بر آن که وی سید حسن سرکشیک را نایب الزیاره خویش در آستانه قرار داده و پنج تومان و دو خروار غله مدد معاش در وجه او مقرر داشته است:

حکم والا شد آن که بنابر وفور مکرمت درباره عالی جناب مقدس القاب حقایق و معارف اکتساب سلاله السادات العظام آقا سید حسن سرکشیک سرکار فیض آثار و ظهور شایستگی او در معامله سنه آتیه قوی ییل و ما بعدها او را نایب الزیاره سرکار شوکت مدار و مبلغ پنج تومان تبریزی نقد و مقدار دو خروار به وزن تبریز غله به صیغه مدد معاش در وجه او برقرار فرمودیم که مبلغ مزبور و مقدار مذکور را هرساله بازیافت و صرف اخراجات خود نموده، شب و روز در صحن روضه مقدسه به وظایف دعاگویی قیام و اقدام نماید. مقرر آن که عالی جاه رفیع جایگاه عزت و سعادت همراه دولت

و اقبال پناه صداقت و عقیدت آگاه چاکر دولت خواه مقرب الخاقان محمد هادی خان قدیمی وزیر سرکار مبلغ و مقدار مزبور را در وجه عالی جناب مشارالیه برقرار دانسته، هرساله از بابت ابواب جمعی خود کارسازی نماید که به فراغت خاطر همه روزه زیارت مخصوصه به

تربت پاکان، ج 1، ص: 301

جهت سرکار والا به عمل آورد و درین خصوص قدغن لازم دانسته، حسب المقرر معمول و در عهده شناسد.

تحریرا شهر محرم الحرام سنه 1226.

105 [14] حکم مورخ ج 1- 1227 از شاهزاده حسنعلی میرزا فرمانفرما در واگذاردن نیابت زیارت خود به آخوند ملا علی قمی که متن آن به عنوان تنظیر نسبت به سند پیش در اینجا نقل شد:

حکم والا شد آن که چون به جهت دعای بقای عمر و دولت اعلی حضرت قدر قدرت کیوان رفعت دارا درایت ظل اللهی روح العالمین فداه و نواب ما در تحت قبه مطهره مقدسه منوره وجود شخص امین و عادلی ضرور و عالی جناب مقدس القاب فضیلت انتساب آخوند ملا علی قمی که در زمره دعاگویان در این دولت ابدقرین محسوب و منسلک، و خود را مورد عنایات خاطر خطیر مرحمت آیات اشرف ساخته است لهذا خدمت نیابت زیارت را به او موکول و مرجوع داشتیم که بدانچه باید و شاید و از مراسم دعاگویی او سزد و آید در لوازم آن قیام و اقدام نماید. مقرر آن که عالی جناب مقدس القاب فضایل و کمالات اکتساب حقایق و معارف انتساب سلاله السادات العظام دعاگوی دولت ابدفرجام میرزا اسد اللّه متولی سرکار فیض آثار نایب الزیاره ای سرکار را مختص عالی جناب مشار الیه دانسته، رعایت و حمایت جانب او را درهرحال منظور داشته و مبلغ یک تومان تنخواهی که به صیغه مواجب از قرار تصدیق و خطاب عالی جاه رفیع جایگاه مقرب الحضره الخاقانی ملا علی اصغر ملاباشی علاوه بر پنج هزار دینار مواجب سابق او شده است هرساله در وجه او کارسازی به نحو مقرر معمول و از فرموده عدول نورزیده،

تربت

پاکان، ج 1، ص: 302

در عهده شناسد.

تحریرا فی شهر جمادی الاولی سنه 1227.

106 [15] تعلیقه مورخ ع 1- 1262 از میرزا محمد رضا متولی باشی در گماردن سید حسین فرزند میر عبد الکریم سرکشیک به خدمتگزاری آستانه مقدس:

چون عالی حضرت گرامی مرتبت سید حسین ولد عالی جناب آمیر عبد الکریم سرکشیک از سلسله خدام والامقام سرکار فیض آثار است و آبا و اجداد او از قدیمی های سرکار مزبور هستند در این اوان و زمان اکثر از اولاد و احفاد و اقارب هریک از خدام سرکار مرقوم به خدمات جدید سرافراز و ممتاز گردیده اند و مومی الیه به خدمتی از خدمات سرکار مفتخر و مباهی نگردیده و رعایت جانب عالی جناب والد مومی الیه نظر به خدمت ایشان لازم است. بناء علیه از هذه السنه یونت ئیل نصرت دلیل و ما بعدها خدمت یک نفر خادمی سرکار فیض آثار را به مومی الیه مفوض و مرجوع نمودیم که از روی صداقت و راستی و کمال سعی و اهتمام متوجه خدمات محوله به خود بوده، مواجب و نذوراتی که در وجه سایر خدام سرکار برقرار است همه ساله از قرار استمرار از بابت مداخل سرکار باز یافت و صرف معاش خود نموده، فارغ البال و مرفه الحال به لوازم شغل مزبور پردازد و به دعاگویی دوام عمر و دولت ابدمدت اعلی حضرت قدر قدرت شهریاری قیام و اقدام نماید. مقرر آن که کتاب خیریت اکتساب دفتر استیفاء و مشرف سرکار موهبت مدار شرح سواد تعلیقه را به جهت استحضار در سررشته جات خود ثبت و ضبط نمایند. و کان ذلک فی ربیع الاول 1262.

تربت پاکان، ج 1، ص: 303

107 [16] تعلیقه همان متولی باشی مورخ صفر 1264 در گماردن سید علی فرزند میر عبد الکریم سرکشیک به خدمت گزاری آستانه مقدس، با پشت نویسی حاجی میرزا محمد حسین مستوفی آنجا:

چون عالی حضرت گرامی منزلت سید علی ولد عالی جناب سلاله السادات میر عبد الکریم سرکشیک از سلسله خدام والامقام سرکار فیض آثار است و آبا و اجداد او از قدیمی های سرکار مزبور هستند و در این اوان و زمان اکثر از اولاد و احفاد و اقارب و عشایر هریک از خدام سرکار

مرقوم به خدمتی جدید سرافراز گردیده اند و مومی الیه به خدمتی از خدمات سرکار مفتخر و مباهی نشده و رعایت جانب عالی جناب والد مومی الیه نظر به خدمات ایشان لازم است. بناء علیه از هذه السنه قوی ئیل فرخنده تحویل و ما بعدها خدمت یک نفر خادمی سرکار فیض آثار را به مومی الیه مفوض و مرجوع نمودیم که از روی صداقت و راستی و کمال سعی و اهتمام متوجه خدمات محوله به خود بوده، مواجب و نذوراتی که در وجه سایر خدام مستمر و برقرار است همه ساله از بابت مداخل سرکار بازیافت و صرف معاش واگذاران خود نموده، فارغ البال و مرفه الحال به لوازم شغل مزبور پردازد و به دعاگویی دوام دولت ابدمدت اعلی حضرت قدر قدرت شهریاری قیام و اقدام نماید. مقرر آن که کتاب خیریت اکتساب دفتر استیفاء و مشرف سرکار موهبت مدار شرح سواد تعلیقه را به جهت استحضار در سررشته جات خود ثبت و ضبط نمایند.

و کان ذلک تحریرا فی شهر صفر المظفر سنه 1264.

تربت پاکان، ج 1، ص: 304

108 [17] حکمی گویا از سال 1223 با مهر «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ عبده اسد اللّه درباره میرزا سید محمد ناظر مزارات شاهان در آستانه قم، که به عنوان تنظیر نسبت به چند سندی که پس از این خواهیم دید به نقل متن آن مبادرت شد:

عالی شان معلی مکان عزت و سعادت نشان نتیجه الاعالی و الاعیان نایب الشانی محمد تقی بیک نایب قم بداند که عالی حضرت رفیع منزلت سیادت نشان میرزا سید محمد ناظر مزارات سلاطین انار اللّه برهانهم وارد و مذکور ساخت که با ارقام متعدده و نوشته جات متوالیه که از بندگان اقدس ظل اللهی روحی فداه در دست دارم در شغل مزبور مرا دخل و تصرفی نمی باشد.

از آنجا که تمرد فرموده حضرت ظل اللهی خلاف حساب و نهایت جسارت در ارتکاب چنین امری است و هیچ ذی شعوری جرأت بر اقدام چنین کاری نمی تواند نمود و این عذر از احدی مسموع نمی باشد شرحی

به عالی جناب مقدس القاب سیادت و نجابت نشان میرزای متولی نوشته، اظهار شده است که حسب الفرمان قضا جریان مشارالیه را در شغل خود مستقل نموده باشد و از امر قدرقدر خاقان گیتی ستان تخلف جایز نداند.

به آن عالی شان هم اعلام می شود که نوشته مزبور را به عالی جناب معظم الیه داده و در استقلال سید مزبور نهایت اعانت نموده، اجرای حکم محکم سلطانی را کرده، نگذارد که احدی در شغل مزبور به غیر از مشارالیه دخل و تصرف نماید.

البته در این خصوص اهمال نورزیده، تخلف از رقم قضاشیم را موجب مؤاخذه و سیاست دانسته، مطالب و مهماتی که دارد عرض و به انجاح مقرون داند.

تربت پاکان، ج 1، ص: 305

تحریرا فی شهر جمادی الاولی سنه 3 ...

109 [18] حکم مورخ رجب 1297 از نایب السلطنه کامران میرزا خطاب به آقا محمد کریم مباشر و رئیس مقبره محمد شاه، مبنی به واگذاردن منصب نظارت امور مقبره به سید حسین سرکشیک:

مقرب الحضره آقا محمد کریم مباشر و رئیس مقبره شاهنشاه مبرور سرافراز بوده بداند از قراری که در پیشگاه حضور والا معروض افتاد میرزا سید مرتضی تفرشی که در جزو خدام مقبره خلد آشیان شاهنشاه مبرور البسه اللّه حلل النور به منصب نظارت برقرار بوده به رحمت ایزدی پیوسته. نظر به مراتب استحقاق و صلاحیت عالی جناب سلاله السادات آقا سید حسین رضوی سرکشیک آستانه متبرکه حضرت معصومه سلام اللّه علیها و بلاعقب بودن مرحوم میرزا سید مرتضی مقرر می داریم از هذه السنه لوی ئیل سعادت دلیل و ما بعدها عالی جناب مشارالیه را در عوض او به منصب نظارت برقرار، هرگاه کسی ادعای وراثت نماید یا این که نوشته ای ابراز دارد از درجه اعتبار ساقط است.

لهذا مبلغ شانزده تومان نقد و مقدار پنج خروار غله که در جزو مصارف بقعه به اسم او بوده به عالی جناب سلاله السادات آقا سید حسین سرکشیک آستانه متبرکه

عاید دارید که به فراغ خاطر به وظایف شغل مزبور قیام و اقدام نموده، دعاگوی دوام عمر و دولت ابدمدت روزافزون بوده، حسب المقرر مرتب و معمول و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر رجب المرجب 1297.

تربت پاکان، ج 1، ص: 306

110 [19] عرضه داشت اقل دعاگویان سید حسین سرکشیک سرکار فیض آثار درمورد مقرری نظارت مقبره محمد شاه، با دستخط ناصر الدین شاه بالای آن. از همان سال 1297:

قربان خاک پای اقدس همایونت گردم مبلغ شانزده تومان نقد و مقدار پنج خروار غله به اسم نظارت مضجع جنت مکان شاه مغفور همه ساله در حق میرزا سید مرتضی تفریشی مرحمت می شد. این اوقات وفات کرده و بلاعقب است.

اقل دعاگویان به عرض حضور حضرت والا آقای نایب السلطنه رسانیده، چون مراتب استحقاق دعاگو بر حضرت والا مشهود بود مقرر فرمودند همین مبلغ نقد و همین مقدار غله به دعاگو عاید شود. پس از آن فرمایش به دعاگو شد به پیشگاه حضور مبارک عرضه دارد و استدعا نماید که امر و مقرر شود بدون مزاحمت احدی همه ساله به اسم نظارت در حق دعاگو مرحمت شود. لهذا مستدعیم محض تفضل و ازدیاد دعاگویی و نایب الزیارگی در بقعه مبارکه دعاگو را مشمول مراحم ملوکانه عمیمه واقع ساخته، به این عنایت مفتخر و سرافرازم فرمایند. امر امر اقدس ارواح العالمین فداه است.

[دستخط شاه:]

رقم نایب السلطنه کافی است. صدور حکم دیگر صورت ندارد.

111 [20] رقم کامران میرزا نایب السلطنه خطاب به علی نقی میرزا رکن الدوله دوم حکمران قم و ساوه و زرند مورخ ع 1- 1304، درمورد مقرری آقا سید حسین سرکشیک از بابت مخارج روشنایی و قاری و قهوه و غلیان مقبره معتمد الدوله منوچهر خان گرجی واقع در صحن عتیق آستانه مقدس:

تربت پاکان، ج 1، ص: 307

اعز ارجمند کامکار علی نقی میرزا حکمران قم و ساوه و زرند را مرقوم می شود مبلغ یک صد تومان از بابت مخارج روشنایی و قاری و مصرف غلیان و قهوه و غیره مقبره مرحوم معتمد الدوله از هذه السنه ایت ئیل و ما بعدها که جزء کتابچه دستور العمل سنواتی بوده در حق جناب آقا سید حسین سرکشیک سرکار فیض آثار کارسازی دارید و قبض از مشارالیه دریافت نموده. البته برحسب حکم معمول و در عهده شناسند.

فی شهر ربیع الاول سنه 1304.

112 [21] حکم امین السلطان میرزا علی اصغر خان صدر اعظم مورخ 12 رجب 1307 در واگذاردن تولیت مقبره منوچهر خان معتمد الدوله مزبور به سید حسین سرکشیک، خطاب به سپهدار حکمران قم:

جناب مجدت نصاب امیر الامراء العظام سپهدار حکمران بلده طیبه قم دام مجده از آنجا که مقبره مرحوم معتمد الدوله قریب الانهدام و از عدم مستحفظ و متولی و غیره مخروبه شده بود و این اوقات که سعادت و توفیق رفیق و برحسب اجازه قدسیه مطاع بندگان اقدس اعلی حضرت قدرقدر قوی شوکت شاهنشاه اسلام پناه ارواحنا فداه و به رسم معمول هرساله به زیارت کثیر السعاده حضرت معصومه علیها و آبائها الف آلاف التحیه و الثنا مشرف و به رأی العین انهدام مقبره را ملاحظه و برای شکوه دولت و پاس حفظه ملت از خاک پای معدلت پیرای اقدس مبارک مستدعی گردید که یک صد تومان از بابت مواجب متولی

تربت پاکان، ج 1، ص: 308

و قاری و غیره مقبره مزبوره از طرف دیوان همایون مرحمت شود که این بنا برقرار و پایدار بماند، ایجابا لمسئوله مرحمت و عنایت فرمودند. علی هذا نظر به استحقاق و کمال اهلیت و لیاقت عالی جناب سلاله الاطیاب آقا سید حسین سرکشیک او را متولی مقبره مسطوره برقرار و به موجب تفصیل ذیل:

[مواجب آقا سید حسین: 50 تومان- قاری: 20

تومان- خدام: 15 تومان- دو چراغ و قهوه و غلیان: 15 تومان].

مواجب و مرسوم مقبره مقرر داشته، مقرر می شود که همه ساله از قرار ثبت کتابچه دستور العمل دیوانی و به موجب قبض آقا سید حسین کارسازی نموده، به تصویب و استحضار جناب مستطاب اوان نصاب آقای متولی باشی سلمه اللّه تعالی مبلغ مزبور را به مخارج و مصارف مقبره به شرح مقرره معینه برسانند و در حفظ مقبره و تلاوت کلام اللّه مجید و روشنایی و غیره حسب المقرر معمول دارد و نگذارد از تنخواه مرحمتی دیوان اعلی که فقط برای شکوه دولت و ملت مرحمت شده است افراط و تفریط و حیف ومیل شده، به سایر مخارجات شخصی برود.

دوازدهم شهر رجب المرجب اودئیل سنه 1307.

113 [22] حکم امین السلطان صدر اعظم مورخ رجب 1309 در واگذاردن تولیت مقبره معتمد الدوله که به آقا سید حسین سرکشیک مرجوع و مفوض بود به فرزند او، با اشاره به این که وی در این اوقات درگذشته است:

چون مرحوم آقا سید حسین سرکشیک از اجله خدام و در آستانه متبرکه سرکار فیض آثار قم سال ها مشغول خدمت بود و تولیت مقبره مرحوم معتمد الدوله هم به واسطه حسن خدمات به او مفوض بود این اوقات که به رحمت ایزدی پیوسته رعایت اولاد و اعقاب او منظور نظر اولیای دولت قوی شوکت قاهره است به ملاحظه

تربت پاکان، ج 1، ص: 309

پاس خدمات آن مرحوم حسب الامر الاقدس الاعلی تولیت مقبره مرحوم معتمد الدوله به پسر آن مرحوم محول و مرجوع است. باید از این به بعد به طوری که مرحوم آقا سید حسین سرکشیک اقدام به امر تولیت و خدمت می نمود مشغول باشد. مقرر آن که جناب مستطاب متولی باشی و خدام آستانه متبرکه پسر آن مرحوم را به این شغل شاغل دانند. شهر رجب 1309.

IV خاندان میر بهاء الدین:
اشاره

1- میرزا شرف الدین علی سرکشیک و کلیددار حرم مطهر با فرمانی از کریم خان زند مورخ 1188 .

2- میرزا بهاء الدین محمد فرزند میرزا شرف الدین علی که در 1213 سرکشیک بوده (طومار تقسیم غله مورخ همین سال ) و در 1263 درگذشته است. قبر او در مقبره ای است واقع در کوچه حکیم قم.

3- میرزا سید حسین فرزند میرزا بهاء الدین محمد، سرکشیک آستانه از 1263 تا اواخر قرن سیزدهم.

تربت پاکان، ج 1، ص: 310

4- میرزا سید علی فرزند میرزا سید حسین، سرکشیک در اوائل قرن حاضر.

5- حاجی سید هاشم فرزند میرزا سید علی، سرکشیک در میانه این قرن.

در اختیار بازماندگان این دودمان اسنادی بسیار درمورد منصب خاندانی سرکشیکی آنان و مناصب دیگر هست که نگارنده با دو سال مراجعه متوالی و درخواست های مکرر سرانجام بر آنها دست نیافت. چنین است فهرست چند

سند از آن جمله که از خارج بر آن آگاه شد:

114 [23] فرمان کریم خان زند

مورخ سال 1188 در تفویض منصب سرکشیکی آستانه قم به میرزا شرف الدین علی.

115 [24] فرمان فتحعلی شاه قاجار مورخ شوال 1233 درباره مقرری میرزا بهاء الدین سرکشیک و فرزند او میرزا محمد حسین خادم و آقا سید حسن سرکشیک:

حکم همایون شد آن که چون عالی جنابان میرزا بهاء الدین محمد سرکشیک و آقا سید حسن سرکشیک و میرزا محمد حسین خادم این اوقات فیروزی اقتران مستدعی اضافه مواجب شدند رعایت و آسایش سادات جلیل القدر مخصوصا خدام والامقام که از خدمتگزاران آستانه مقدسه حضرت معصومه سلام اللّه علیها هستند منظور نظر آفتاب اثر اقدس همایون ملوکانه است. حسب الاستدعاء به موجب فرمان قضا جریان مبارک اضافه مواجب که مبلغ چهارده تومان بنچه و موازی چهارده خروار غله از محل تبرته وقفی ملوکانه و سایر رقبات موقوفات علاوه بر مواجب و حقوق

تربت پاکان، ج 1، ص: 311

موروثی سابقه آن عالی جنابان به تفصیل ذیل:

[میرزا بهاء الدین محمد سرکشیک: مبلغ پنج تومان نقد- موازی پنج خروار غله

آقا سید حسن سرکشیک: مبلغ پنج تومان نقد- موازی پنج خروار غله

میرزا محمد حسین خادم ولد میرزا بهاء الدین محمد: مبلغ چهار تومان نقد موازی چهار خروار غله]

از هذه السنه بارس ئیل 1233 الی بعدها نسلا بعد نسل برطبق قانون آن آستانه ملائک پاسبان در حق مشارالیهم مرحمت و برقرار فرمودیم. مقرر آن که مقدس الالقاب متولی عظیم الشان آن آستانه عرش درجه حقوق مزبور را مختص آنان دانسته و مهم سازی نمایند. معمول و مجری دارند. المقرر مستوفیان عظام سواد فرمان مبارک را ثبت و ضبط نموده، در عهده شناسند.

به تاریخ شهر شوال سنه 1233.

116 [25] تعلیقه میرزا محمد رضا متولی باشی

مورخ 1263 در واگذاردن منصب سرکشیکی آستانه که از آن میرزا بهاء الدین محمد بوده و درگذشته است به فرزند او میرزا سید حسین، با تحشیه مستوفی آستانه (حاجی میرزا محمد حسین).

تربت پاکان، ج 1، ص: 312

117 [26] فرمان ناصر الدین شاه

در واگذاردن سرکشیکی آستانه به میر سید علی فرزند میرزا سید حسین سرکشیک .

تربت پاکان، ج 1، ص: 313

تدریس
اشاره

آستانه ها و مزارات مقدس از دیرزمان بنابر سنتی قدیم جایگاه بحث و تدریس علوم مذهبی بوده است. در سرگذشت تنی چند از دانشمندان روزگار صفوی و پس از آن می خوانیم که در روضه منور حضرت ستی فاطمه در قم تدریس می نموده اند. این رسم دیرین تا روزگار ما همچنان برقرار و پابرجا مانده و حجرات و مرافق و بیوتات آستانه هماره در اختیار مدرسان و طالبان دانش های مذهبی است.

جز این، خدمت «مدرسی» یکی از مناصب و خدمات رسمی آستانه نیز بوده و پیوسته یک یا دو تن با عنوان «مدرس آستانه» در آن منصب و وظیفه داشته اند.

نام این مدرسان در فردها و نسخه های جمع و خرج و سایر اسناد آستانه، و چند مورد در کتاب ها آمده است. ازجمله آنان که در اسناد نام بردارند میرزا صدر الدین مدرس است که در 1139 با میرزا عبد اللّه و در 1148 با میرزا علی نقی عهده دار این مقام بوده و در دو فرد مربوط به این سال ها نام او هست. او می تواند همان مولی صدر الدین فرزند قاضی سعید قمی باشد که مدرس اصول کافی در حضرت معصومه

تربت پاکان، ج 1، ص: 314

بود . در طومار تقسیم غله مورخ 1213 نام محمد جعفر مدرس آستانه در آن سال، و در فرد مربوط به ربع اخیر قرن سیزدهم نام میرزا صفی و میرزا اسحاق رضوی مدرسان آستانه در این دوره هست. نیز نام اسماعیل رضوی نواده میرزا سید احمد مدرس که باید همان فرزند میرزا محمد حسین رضوی (متولی آستانه در پایان دوره

پادشاهی محمد شاه قاجار) باشد. از این اسماعیل در یکی از گواهی های صحت نسب آخرین بازمانده دودمان تولیت شرعی یاد می شد. (ببینید عکس سند شماره 6/ 67).

جز اینان که یاد شدند از نیمه دوم قرن یازدهم تا دو قرن خاندانی از سادات رضوی قم نیز عهده دار منصب مدرسی آستانه بوده اند. چنین است نام مدرسان آستانه از این دودمان:

1- میرزا محمد امین مدرس آستانه در دوره شاه سلیمان صفوی.

2- میرزا اسد اللّه مدرس (بنابه نوشته مشجره نسب خاندان مورخ پیرامون چهل سال پیش).

3- میرزا محمد رضا مدرس آستانه در نیمه نخستین قرن دوازدهم. در مشجر نسب خاندان گفته می شود که او در علم انساب دست و در این باب نوشته هایی داشته است.

4- میرزا علی نقی مدرس آستانه در میانه قرن دوازدهم فرزند میرزا محمد رضا. نام او در نسخه جمع و خرج سرکار فیض آثار به سال 1148 دیده می شود.

تربت پاکان، ج 1، ص: 315

او تا پس از سال 1164 در این مقام بوده است.

5- میرزا محمد کاظم مدرس فرزند میرزا علی نقی، مدرس آستانه در اواخر قرن دوازدهم.

6- میرزا محمد جعفر، گویا برادر میرزا محمد کاظم، مدرس آستانه در اوائل قرن سیزدهم (طومار تقسیم غله به سال 1213 ).

7- میرزا محمد علی فرزند میرزا محمد کاظم مشهور به میرزا بابا درگذشته 1224 و مدفون در صحن عتیق آستانه نزدیک مقبره مستوفی. نگارنده رساله ای در حرمت ریش تراشی و رساله ای دیگر در رد صوفیان (مشجره نسب خاندان). تربت پاکان ؛ ج 1 ؛ ص315

8- میرزا محمد کاظم مدرس درگذشته 1262.

اکنون سه سند مربوط به این خاندان که بر آن آگاهی یافته ام:

118 [1] فرمان مورخ 1096 از شاه سلیمان صفوی

در واگذاردن منصب مدرسی آستانه قم به حضرت

علامی فهامی میرزا محمد امینا (متعلق به بازماندگان خاندان).

119 [2] فرمان مورخ 1164

در تنفیذ حضرت علامی میرزا علی نقی مدرس آستانه در منصب خود (متعلق به بازماندگان خاندان).

تربت پاکان، ج 1، ص: 316

120 [3] قباله ای مورخ رمضان 1190 حاکی از آن که حضرت علامی میرزا محمد کاظم مدرس در این تاریخ قطعه ملکی را به وکالت از جانب مالک به عالی جناب میرزا محمد مهدی متولی آستانه فروخته است.
اشاره

نیمی از همین ملک را در ع 1- 1191 میرزای متولی به میر عبد الکریم خادم پدر سید حسن سرکشیک فروخته که فروش نامه آن در روی دیگر سند نوشته شده است.

چنین است متن دو روی سند :

I

هو المالک بالاستحقاق

و بعد غرض اصلی و مطلب کلی از تحریر این نمیقه شرعیه آن است که فروخت به بیع لازم جازم اسلامی حسبه و وکاله عنها عالی جناب مقدس القاب مرتضوی انتساب افضل الفضلائی علامی فهامی مجتهد العصر و الزمانی میرزا محمد کاظم مدرس سرکار فیض آثار همگی و تمامی کل دو دانگ مشاع از کل بیوتات منهدمه که در اصل سه باب بوده از جانب عفت و عصمت پناه مریم خانم شهیره به خانم بزرگ که من حیث الارث از والد مشار الیها به او منتقل گردیده واقعه در خیابان محدود به حدود اربعه: حدی به مسجد امام و حدی به مزار مسلمین و حدی به خانه حضرت میر عبد الکریم خادم و حدی به خیابان مزبور، با جمیع توابع و لواحق شرعیه از ممر و مدخل و کل ملحقات و منضمات خصوصا مجرای حقابه، به عالی جناب مقدس القاب مبادی آداب مرتضوی انتساب سلاله السادات العظام

تربت پاکان، ج 1، ص: 317

میرزا محمد مهدی متولی سرکار فیض آثار به مبلغ پانزده هزار دینار تبریزی رایج المعامله که عبارت از شش عدد اشرفی مسکوک به سکه اصفهان بوده باشد و صیغه مبایعه شرعیه ملیه ایجابا و قبولا جاری گردید و غبن مبایعه را صلح صحیح شرعی نمود عالی جناب بایع مزبور به عالی جناب مشتری مزبور دانسته و فهمیده عالما بالکمیه و الکیفیه به مبلغ یک صد دینار تبریزی فلوس که عبارت از

پنج عدد فلوس چهار مثقالی بوده باشد و اقرار به قبض الثمن و اقباض المثمن و اسقاط کافه خیارات سیما خیار الغبن و لو کان فاحشا بل افحش وقوع و لزوم یافت.

تحریرا فی شهر رمضان المبارک سنه 1190.

[حاشیه:]

مقررا ثمن مبایعه مبلغ یک تومان است که موازی چهار اشرفی باشد و یک سدس از خودش و یک سدس از همشیره اش به او انتقال یافته تحریرا فی المتن.

قد اوقعت المبایعه کما زبر. حرره الجانی بیده الجانیه الخائنه الفانیه [مهر میرزا محمد کاظم مدرس].

بسم اللّه و الحمد للّه- ما فعله السید الفاضل العالم الکامل صحیح کما سطر [مهر:] عبده محمد سعید 1185.

II

هو المالک بالاستحقاق

بعد باعث بر این سطور شرعیت مسطور آن است که فروخت به بیع لازم جازم اسلامی عالی جناب مقدس القاب مبادی آداب مرتضوی انتساب سلاله السادات العظام میرزا محمد مهدی متولی سرکار فیض آثار همگی و تمامی کل یک دانگ ازجمله دو دانگ ضمن به شروحی که مسطور گشته با جمیع توابع شرعیه بدان

تربت پاکان، ج 1، ص: 318

چه به یک دانگ مزبور دانند و شناسند به حضرت سیادت و نجابت و معالی پناه میر عبد الکریم خادم ولد المرحوم میر محمد تقی به مبلغ یک تومان تبریزی رایج المعامله، و صیغه مبایعه شرعیه ایجابا و قبولا و غبن مبایعه را صلح صحیح شرعی نمود عالی جناب بایع معزی الیه با مشتری مومی الیه دانسته و فهمیده به مبلغ یک صد دینار تبریزی، و اقرار به قبض ثمن و اقباض المثمن و اسقاط کافه خیارات سیما خیار الغبن و لو کان فاحشا بل افحش وقوع و لزوم یافت.

تحریرا فی شهر ربیع الاول سنه 1191.

[مهر:] محمد مهدی بن محمد خلیل الحسینی

121 [4] وقف نامه ای مورخ رجب 1106 از مادر شاه سلیمان بر برگ آغاز دو مجلد از مختلف علامه (ش 1195 و 1196 کتابخانه آیت اللّه مرعشی قم) که چون در آن از مدرس مقبره شاه سلیمان یاد شده است استطرادا در این جا نقل شد.

با مهر واقف بالای سند به این سجع:

«از فاطمه مادر سلیمان دارد در حشر چشم احسان»

مورخ 1078 (ر ک: سند شماره 27 و 29 این مجموعه). با گواهی مجلسی دوم در پایان و مهر او مورخ 1068:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

الحمد للّه الواقف علی النیات و الضمایر و المطلع علی الخفیات و السرایر و الصلاه علی اشرف الاوایل و الاواخر محمد و اهل بیته المعصومین عن الصغایر و الکبایر.

و بعد باعث بر تحریر این کلام شرعی المبدأ و الختام آن است که

تربت پاکان، ج 1، ص: 319

نواب مستطاب قمر رکاب خورشید احتجاب ناموس العالمین عصمه الدنیا و الدین [علیه عالیه

متعالیه جده ماجده معظمه ادام اللّه ایام دولتها و تأییدها] وقف مخلد شرعی نمودند این کتاب مستطاب را بر کافه طلبه علوم دینیه شیعه اثنی عشریه سکنه دار المؤمنین قم و واردین آن بلده طیبه که به خواندن آن نزد افادت پناه مدرس آستانه مرقد مکرم و مضجع معظم [نواب جنت بارگاه علیین آرامگاه طوبی آشیان قدس مکان نور اللّه مضجعه] اشتغال نمایند و اگر بعضی از طلبه خواهند که به جهت خواندن یا مطالعه یا استنساخ و مقابله نمودن در غیر مدرس آستانه نزد ایشان باشد به اذن فضیلت پناه مدرس یا عالی جاه متولی یا نایب متولی یا کتابدار سرکار مزبور گرفته، نزد خود محافظت نماید. به شرط آن که از بلده مزبوره بیرون نبرد و تا شش ماه که نزد او بماند اگر زیاده بر آن احتیاج داشته باشد تجدید اذن یکی از حضرات مذکورین نماید و ثواب خواندن و مطالعه و درس گفتن آن را به روح کثیر الفتوح نواب طوبی آشیانی برد اللّه مرقده قربت نمایند. و صیغه شرعیه به شرایط مزبوره جریان یافت. و کان ذلک فی شهر رجب المرجب 1106.

[گواهی وقف:]

بسم اللّه- لقد اجریت الصیغه الشرعیه علی الشرائط المرعیه مأمورا عن المهد العلیا لا زالت فی الدارین مرتبته [عالیه] الی الدرجه القصوی. و کتب الداعی لدوام الدوله القاهره.

[مهر:] محمد باقر العلوم

تربت پاکان، ج 1، ص: 320

خطابت
اشاره

چند سند مربوط به این خدمت:

122 [1] فرمان مورخ ذ ق- 1246 در تنفیذ حاج سید محمد خطیب آستانه مقدس در این منصب، با اشاره به «احکام مطاعه» پیشین، خطاب به میرزا اسد اللّه متولی آستانه:

الملک للّه تعالی- حکم همایون شد که عالی جاه رفیع جایگاه عزت و سعادت همراه فضیلت و کمالات اکتناه خلاصه السادات العظام میرزا اسد اللّه متولی به وفور مراحم خاطر خطیر پادشاهی مفتخر و مباهی بوده بداند که چون از قرار احکام مطاعه خدمت خطبه خوانی بقعه سرکار فیض آثار معصومه مکرمه مطهره فاطمه بنت موسی علیه الصلاه و السلام به عهده عالی جناب سیادت و سعادت انتساب سلاله السادات العظام حاجی سید محمد مفوض و موکول بود به امضای حکم همایون در هذه السنه میمونه توشقان ئیل فرخنده دلیل و ما بعدها کماکان خدمت مزبور را به عالی جناب سیادت انتساب مشارالیه محول و مرجوع داشتیم که از روی خلوص عقیدت به شغل مزبور قیام و به دعاگویی ذات اقدس شهریاری و نیابت زیارت از جانب همایون اقدام نماید. آن عالی جاه و سایر خدام بقعه مبارکه مرقومه عالی جناب مشارالیه را خطیب بالاستقلال دانسته، ملزومات شغل مزبور را مخصوص به او دانند. و نیز مقرر می شود که از قرار عرض عالی جناب مشار

تربت پاکان، ج 1، ص: 321

الیه هریک از خدام آستانه مقدسه مطهره مواجبی در ازاء خدمت محوله از موقوفات بقعه منوره دارند و عالی جناب مشارالیه که به خدمت خطبه خوانی آستانه مقدسه مأمور است به هیچ وجه بهره و نصیبی از تقسیم موقوفات مزبور ندارد. از آنجا که عالی جناب مشارالیه از خلص دعاگویان دولت ابدبنیان می باشد باید آن عالی جاه و مباشرین سرکار مواجبی از موقوفات در ازاء خدمت محوله او برقرار نمایند که همه ساله بازیافت دارد. و تخلف ننموده در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر ذی قعده الحرام سنه 1246.

123 [2] فرمان مورخ ع 1- 1249 در واگذاری نظارت بر معاملات موقوفات و دیگر امور آستانه به حاجی سید محمد خطیب مزبور. خطاب به فرزند ارجمند کامران کیکاوس میرزا حکمران قم:

الملک للّه تعالی- حکم همایون شد که تا بنده اختر آسمان خلافت و شهریاری و رخشنده گوهر عمان

سلطنت و تاجداری فرزند ارجمند کامران کیکاوس میرزا به وفور عنایات کامله شاهانه قرین مفاخر بی کرانه بوده بداند که چون مراتب صداقت و امانت و دیانت و پرهیزکاری عالی جناب عزت و سعادت آداب فضیلت و سیادت انتساب زبده السادات و الاطیاب کهف الحاج حاجی سید محمد خطیب به نحوی که باید و شاید مشهود و معلوم رای جهان آرای اقدس شهریاری گردیده، لهذا در هذه السنه میمونه ئیلان ئیل خیریت دلیل قرار فرمودیم که سیادت پناه مشارالیه مطلع از امر معاملات موقوفات روضه مقدسه مطهره حضرت معصومه علیها و علی آبائها التحیه و الثناء بوده، به اهتمام خدام آن حضرت در خدمات

تربت پاکان، ج 1، ص: 322

آستانه مقدسه و معاملات و اخراجاتی که در آنجا واقع می شود نظمی کامل حاصل آید.

بالجمله این فرمان مبارک قدر امضاء صادر و مقرر می شود که باید آن فرزند سعادتمند قدغن دارد که مشارالیه در نظم امورات آستانه مقدسه و اخراجاتی که واقع می شود مطلع بوده تا به واسطه اهتمام مشارالیه و دیگر خدام امین متدین در مخارج سرکار فیض آثار قصوری و فتوری و حیف ومیلی واقع نشده، به دعاگویی ذات اقدس همایون اقدام نمایند. مقرر آن که عالی جنابان خدام آستانه مقدسه مشارالیه را باید از امورات آستانه عرش درجه مطلع باشند و تخلف از مدلول حکم همایون جایر ندانند. المقرر آن که عالی جاهان رفیع جایگان عزت و جلالت دستگاهان مجدت اکتناهان اخلاص و ارادت آگاهان مقربوا الخاقان مستوفیان عظام دیوان اعلی شرح فرمان مبارک را در دفاتر خلود ثبت و ضبط نموده، تخلف جایز ندانند. در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر ربیع الاولی سنه 1249.

124 [3] فرمان مورخ ج 2- 1251 از محمد شاه قاجار در واگذاردن خدمت خطبه خوانی آستانه مقدس به همان حاج سید محمد. با اشاره به فرمان خاقان خلد آشیان در این باب:

الملک للّه تعالی- حکم همایون شد آن که چون از قرار فرمان خاقان فردوس مکان

اسکنه اللّه فی فرادیس الجنان خدمت خطبه خوانی سرکار فیض آثار معصومه مکرمه مطهره فاطمه بنت موسی علیه الصلاه و علیه السلام به عالی جناب سعادت انتساب سلاله السادات العظام حاجی سید محمد خطیب مفوض و موکول بوده و مبلغ ده تومان بنیچه از بابت موقوفات ... نوشته جات عالی

تربت پاکان، ج 1، ص: 323

جاهان میرزا محمد رضا و میرزا حبیب اللّه و مباشرین بقعه مزبور هرساله بازیافت نموده. نظر به ظهور قابلیت و شایستگی ... ئیل و ما بعد کماکان خدمت مزبور را به او محول فرمودیم که به شغل مزبور قیام نماید و مبلغ مزبور را از بابت بنیچه بازیافت و صرف گذران خود سازد. مقرر آن که عالی جاه رفیع جایگاه .. متولی باشی و عالی جاه میرزا علی رضای مستوفی خیر الحاج مشارالیه را خطیب باستقلال دانسته، ملزومات شغل مزبور را مخصوص او دانند و مبلغ مزبور را هرساله از بابت موقوفات بقعه شریفه کارسازی نمایند و در عهده شناسند.

فی شهر جمادی الثانی سنه 1251.

تربت پاکان، ج 1، ص: 324

حافظی
اشاره

خدمت «حافظی» از کهن ترین خدمات و مشاغل آستانه مقدس بوده است.

شمار «حفاظ» که هر روز در روضه منور به قرائت و تلاوت قرآن کریم اشتغال می نموده اند در سال 1147 چهار تن بوده است . در فرمان مورخ دهه نخستین ج 2- 972 طهماسب از حفاظ آستانه سخن رفته است. بزرگ حافظان که «صدر الحفاظ» خوانده می شد بنابر مرسوم از سادات رضوی می بود. از بررسی فردها و طومارها و دیگر اسناد آستانه و کتاب های تاریخ دو قرن اخیر قم نام بسیاری از حافظان و صدر الحفاظهای آستانه در قرون اخیر به دست می آید.

بهاء الدین حافظ قمی فرزند حسن بن علی بن

حسن بن عبد الملک مترجم کتاب قم می تواند از حفاظ آستانه در قرن نهم بوده باشد. شمس الدین اسحاق و رضی الدین عبد الملک فرزند او- دو دانشمند شناخته شده قم در قرن های هشتم و نهم که از بزرگان خاندان فتحان بوده اند- عنوان «حافظ» داشته اند که می تواند

تربت پاکان، ج 1، ص: 325

به همین مناسبت بر آنان اطلاق شده باشد.

جمال الدین حافظ خادم رضوی قمی خدمتگزار روضه فاطمیه قم در شب سه شنبه دهه یکم ج 2- 1036 تحریر نسخه ای را در علم هیأت در روضه حضرت ستی فاطمه به پایان برده است . عبد اللّه بن عطاء اللّه خادم قمی خدمتگزار «عتبه علیه عالیه فاطمیه» که تملک او با همین وصف مورخ 1019 بر برگ آغاز نسخه جامع المقاصد شماره 8 قفسه 3 کتابخانه آستانه قم و دستخطی از همو بر برگ پیش از انجام نسخه حاشیه جعفریه شماره 872 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران به نظر نگارنده این سطور رسیده است، نیز محمد رضا بن محمد مؤمن قمی خادم حرم حضرت ستی فاطمه در قم که از دانشمندان صاحب اثر روزگار صفوی است مانا از حفاظ آستانه مقدس در آن دوره بوده اند.

اینک با چند سند مربوط به منصب حافظی آستانه قم آشنا می شویم.

اصل اسناد شماره 3 و 4 و 5 متعلق به آقای لطف اللّه کتابدار در قم است که نیاکان او از حفاظ آستانه بوده اند. دو سند دیگر مربوط به این خدمت در اسناد کفشداری آستانه در همین بخش گذارده شده است.

125 [1] تعلیقه میرزا محمد مهدی متولی باشی مورخ ذ ح- 1193 در واگذاردن خدمت یک نفر خادمی آستانه که به میر سید حسین فرزند میر محمد ظهیر حافظ حرم محترم مرجوع بود به میر سید حسن رضوی، بالای عرضه داشت او:

تربت پاکان، ج 1، ص: 326

عرضه داشت کمترین بندگان [حسن الرضوی] به ذروه عرض وکلاء اجلاء ذوی الاعتلاء عالی می رساند که خدمت یک نفر خادمی که

قبل از این به مرحوم سید حسین مفوض و مرجوع بود حال قریب یک سال است که به رحمت ایزدی پیوسته و بلاعقب می باشد و خدمت مزبوره از تاریخ فوت او تا حال در عقده تعویق است و به احدی مرجوع نشده و آبا و اجداد کمترین در این آستان ملایک پاسبان حقوق خدمات دارند و کمترین از این نعمت عظمی و موهبت کبری محروم است.

استدعا آن که قربه الی اللّه و طلبا لمرضاته خدمت مزبور را با مواجب و نذوراتی که در وجه خادم سابق مقرر بود از بابت مداخل سرکار فیض آثار در وجه کمترین برقرار شود که هرساله بازیافت و صرف مایحتاج خود نموده، به دستور سایر خدام هر صبح و شام بل که علی الدوام به امر مزبور و لوازم و مراسم آن قیام و اقدام و به دعاگویی ذات اقدس و وجود مقدس اشتغال نماید که هر آینه عند اللّه ضایع نخواهد شد. باقی امره العالی.

[تصدیق مستوفی:]

هو- به عرض می رساند که خدمت یک نفر خادمی سرکار فیض آثار به میر سید حسین ولد مرحوم مغفور میر محمد ظهیر حافظ حرم محترم بوده و مومی الیه یک سال می شود که بلاعقب به رحمت ایزدی پیوسته و وارث منحصر به میر محمد رفیع سرکشیک می باشد و صاحب عریضه به شرح متن عرض و در مقام استدعا برآمده. در باب استدعا بدان چه مقرر فرمایند مختار و صاحب اختیار می باشند.

واضح بوده باشد ..

[متن تعلیقه متولی:]

بسم اللّه خیر الاسماء- چون صاحب عریضه به شرح متن عرض و در مقام

تربت پاکان، ج 1، ص: 327

استدعا برآمده و کتاب عالی حضرت مستوفی سرکار فیض آثار به شرح حاشیه جواب مراتب

معروضه را قلمی نموده، حسب الاستدعا به جهت تحصیل دعای خیر و محروم نبودن جمعی که در این آستان فیض بنیان ابا عن جد سمت خدمات می داشته اند از ابتداء نه ماهه هذه السنه میمونه تنگوزی ئیل خدمت یک نفر خادمی سرکار فیض مدار را که قبل از این در وجه مرحوم سید حسین مقرر بوده درباره حضرت سیادت و نجابت پناه سید حسن صاحب عریضه مفوض و برقرار نموده که در سرکار فایض الانوار به خدمت مزبور قیام و مواجبی که در وجه خادم سابق از بابت مداخل سرکار مقرر بوده در وجه خود برقرار دانسته، هرساله از قرار قبض که به رقم داعی دوام دولت قاهره رسیده باشد از دفتر سرکار بازیافت و صرف معاش خود نموده، به دعای دوام دولت دوران عدت اشتغال نماید. عالی حضرات مستوفی و مشرف سرکار مزبور شرح تعلیقچه را به جهت استحضار خود در سررشته جات ثبت نموده، در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر ذی الحجه الحرام سنه 1193.

126 [2] مصالحه نامه مورخ 7 ج 1- 1228

درباب دو دانگ خانه واقع در محله سیدان قم از میر زین العابدین ملقب به میرزا میران حافظ خلف میرزا میران حافظ سرکار فیض آثار (در مجموعه اسناد خاندان سرکشیک میر عبد الکریمی).

127 [3] فرمان مورخ ج 2- 1233 از فتحعلی شاه قاجار بالای عرضه داشت میرزا محمد ولد میرزا احمد حافظ سرکار فیض آثار که «شب و روز در آن آستان مقدس به تلاوت کلام اللّه مجید و دعاگویی اشتغال داشت»، در واگذاردن مقرری پدر او از بابت مالیات قم به وی:

تربت پاکان، ج 1، ص: 328

حکم همایون شد آن که عالی جاه رفیع جایگاه فخامت و مناعت اکتناه جلالت و نبالت دستگاه عزت و رفعت آگاه امیر الامراء العظام فدوی عبودیت فرجام امین الدوله العلیه العالیه عبد اللّه خان به عنایت خسروانه سرافراز بوده بداند که چون صاحب عریضه به شرح متن عرض و استدعا نموده و عالی جاه رفیع جایگاه افادت و افاضت دستگاه ... باشی به شرح ظهر تصدیق بر شایستگی او نوشته است علی هذا آن عالی جاه مبلغ دو تومان نقد و مقدار دو خروار غله قبل از این از بابت مالیات قم در وجه .. برقرار بوده و درین اوقات وفات یافته است در معامله هذه السنه .. ئیل در وجه عزت و سعادت همراه ابهت و نجدت انتباه اخلاص و ارادت دستگاه ..... و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر جمادی الثانیه سنه 1233 .

128 [4] فرمانی دیگر از فتحعلی شاه درباره مقرری میرزا احمد حافظ سرکار فیض آثار و واگذاردن آن به فرزند او

که به خاطر فرسودگی بسیار سند استخراج متنی درست از آن امکان پذیر نشد.

129 [5] تعلیقه میرزا محمد رضا متولی باشی مورخ ج 2- 1273 در واگذاردن خدمت یک نفر خادمی به ملا آقاجان فرزند میرزا جونی حافظ سرکار فیض آثار،

با تعلیقه میرزا سید حسین متولی باشی بالای سند مبنی بر آن که خدمت حافظی پس از درگذشت میرزا جونی (به سال 1273) به همین فرزند او و خدمت یک نفر خادمی به فرزند دیگرش میرزا آقا واگذار شده است، با تصدیق و دستخط مستوفی آستانه در حاشیه:

تربت پاکان، ج 1، ص: 329

چون رعایت احوال خادم زادگان دیرین این آستان ملایک پاسبان که ابا عن جد در این دربار فیض آثار خدمات نموده اند واجب و لازم است عالی حضرت ملا آقاجان ولد عالی حضرت ستوده خصلت آقا میرزا جونی حافظ که ازجمله قدیمی های سرکار فیض آثار و صاحب عیال و اطفال است و نمی خواهیم که هیچ یک از بنده زادگان و جاروب کشان این آستان عرش بنیان مأیوس باشند بناء علیه از ابتداء هذه السنه میمونه توشقان ئیل خیریت تحویل و مابعدها خدمت یک نفر خادمی سرکار فیض آثار را با مواجبی که در ازاء شغل مزبور مقرر است در وجه عالی حضرت ملا آقاجان مفوض و مرجوع و برقرار نمودیم که همه ساله به نحو سایر خدام مواجب و نذورات مقرر را از عالی جنابان قدوسی القابان عمال و مباشرین سرکار مزبور بازیافت و صرف معیشت و گذران خود نموده، فارغ البال و مرفه الحال به دعاگویی دوام عمر و دولت اعلی حضرت شهریاری اشتغال نماید. مقرر آن که کتاب دفتر استیفاء و مشرف سرکار فیض آثار سواد تعلیقه را به جهت استحضار خود ثبت و ضبط نمایند.

تحریرا فی شهر جمادی الثانی 1273.

[تعلیقه متولی باشی بعد:]

بسم اللّه تعالی- چون که پس از وفات میرزا جونی حافظ نظر به قاعده متداوله خدمت او را به ملا آقاجان ولد ارشد او واگذار

و مفوض داشته بودیم

تربت پاکان، ج 1، ص: 330

و خدمتی دیگر سابقا به ملا آقاجان داده شده بود لهذا خدمت او را در حق برادر او میرزا آقا مقرر داشته که به آسودگی مشغول دعاگویی دوام دولت قاهره بوده باشد.

[ثبت مستوفی آستانه:]

هو- موافق این تعلیقه خدمت یک نفر خادمی به ملا آقاجان مرجوع و مفوض شده. بعد از فوت مرحوم والد حافظی به ملا آقاجان که ارشد و اسن اولاد است موکول گشت، خادمی که در سنه ماضیه در حق او برقرار شده به میرزا آقا برادر او محول آمد و از حال تحریر که اول ئیلان ئیل خیریت دلیل مطابق سنه هجریه هزار و دویست و هفتاد و سه می باشد به مبارکی .. الایام هر دو برادر که دو سمت مزبوره در حق آنها مقرر است مثل سایر خدمت گزاران در سلک چاکران این آستان عرش نشان منتظم و منسلک خواهند بود و با اهلیت و شایستگی آنها بسیار بجا و به موقع است. حرره الجانی.

130 [6] مصالحه نامه مورخ 1 میزان سال 1274

حاکی از آن که عالی جاه آقا سید اسماعیل صدر الحفاظ در این تاریخ منافع یک دانگ از شش دانگ معصوم آباد وقفی سرکار فیض آثار را از عالی جناب میر عبد الکریم سرکشیک اجاره نموده است (از مجموعه اسناد خاندان سرکشیک میر عبد الکریمی).

تربت پاکان، ج 1، ص: 331

ضابطی
اشاره

دو سند مربوط به این خدمت :

131 [1] فرمان مورخ رجب 1212 از فتحعلی شاه با مهر «لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده بابا خان» در پایان سند، در مورد وظیفه و تیول حاجی سید عبد الکریم ضابط آستان مقدس و دو تن دیگر از خدمتگزاران این آستان:

بسم اللّه تعالی شأنه

حکم والا شد آن که چون در عهد خاقان علیین مکان خلدآشیان نور اللّه مرقده از قرار تفصیل نقد و جنس به صیغه وظیفه در وجه عالی جنابان عزت و سعادت انتسابان سلاله السادات حاجی سید عبد الکریم ضابط و سید محمد و سید حسین خادم سرکار فیض آثار معصومه علی آبائها و علیها الف سلام و تحیه مستمر و برقرار بود لهذا بنابر مراعات جانب مشارالیهما در معامله هذه السنه ئیلان ئیل خیریت دلیل مبلغ و مقدار مزبور را کماکان در وجه مشارالیهما برقرار و مرحمت فرمودیم که همه ساله از بابت مالیات دار المؤمنین قم بازیافت و صرف اخراجات و مدارگذار

تربت پاکان، ج 1، ص: 332

خود نمایند و یک زوج زراعت تیولی که در وجه عالی جناب سید عبد الکریم برقرار بود شفقت و عنایت فرمودیم که در معامله هذه السنه و مابعدها منافع آن را صرف معیشت خود نموده، به دعای دولت دوران عدت اشتغال نماید. مقرر آن که عالی جاه رفیع جایگاه عزت و اقبال پناه شهامت و بسالت انتباه اخلاص و ارادت آگاه نتیجه الامراء العظام آقا اسد اللّه حاکم و عالی شأنان عمال خجسته اعمال دار المؤمنین قم مبلغ و مقدار مزبور را از قرار تفصیل همه ساله مهم سازی مشارالیهما نموده، یک زوج زراعت را به تیول عالی جناب سید عبد الکریم مستمر و برقرار دانسته، تخلف نورزند. عالی جاهان معلی جایگاهان مقربی الخاقان شرح رقم مطاع را در دفاتر خود ثبت و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر رجب المرجب سنه 1212.

132 [2] خطاب «لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده محمد ابراهیم» در باب تیول حاجی میر عبد الکریم ضابط موقوفات آستانه مقدس:

عالی شان رفیع مکان عزت و صداقت نشان عمده الاعیان محمد تقی بیک نایب و سایر عمال و کدخدایان و زارعین بلده المؤمنین قم را اعلام می دارد که در باب موازی بیست و

یک خروار و هفتاد من غله که از بابت تیول ابواب جمع عالی حضرت سیادت منقبت کهف الحاج حاجی میر عبد الکریم و مطالبه مقدار مزبور را از مشارالیه می نمایند درین وقت فرمان قضا جریان مرحمت بنیان از مصدر عز و شان شرف صدور یافته است که موازی پانزده خروار از آن جمله را به عوض تیول عالی حضرت مشارالیه مستمر و برقرار و به خرج ابواب جمعی خود محسوب دانند که البته حسب الرقم قضاشیم مبارک مطاع مقدار مزبور را به خرج متوجهی

تربت پاکان، ج 1، ص: 333

عالی حضرت مشارالیه ممضی خواهند داشت و درباب شش خروار و هفتاد من تتمه از آنجا که عالی حضرت مشارالیه من جمله سادات عالی درجات و مراعات جانب او درین باب لازم و ضابط موقوفات سرکار فیض آثار است و این جانب نیز کمال محبت نسبت به مشارالیه دارد و قطع نظر از این مراتب در هذه السنه ئیلان ئیل هم یک فرد زراعت علاوه بر سنوات سابق ابواب جمع مشارالیه نموده اند که باید از عهده متوجهات و نقد و جنس آن برآید لهذا می باید مقدار مزبور را از اشخاصی که همه ساله بازیافت می نموده اند و زراعت جنس مزبور را متوجه بوده اند در این سال هم به آنها سرشکن نموده، از رعایا و زراعین آنجا بازیافت و متعرض عالی حضرت مشارالیه نشوند. البته درین باب به نحو مسطور معمول داشته، شش خروار و کسری را سرشکن رعایایی که هرساله مهم سازی می نموده اند نموده، از آنها بازیافت و زیاده متعرض عالی حضرت مشارالیه نشوند. البته درین خصوص کوتاهی ننموده، به علت مطالبه شش خروار و کسری متعرض عالی حضرت مشار الیه نشده، آن عالی شان و سایر زراعین از عهده برآمده، و

پیوسته حالات را با مهمات قلمی دارند.

[حاشیه:]

باید یک زوج عالی حضرت حاجی میر عبد الکریم را به نحوی که حسب الرقم مطاع مقرر است از تکالیف دیوانی و اسم و رسم دیگر معاف دانسته، به تیول او برقرار دانند و این قلیل ما به التفاوت قرار دادن هذه السنه را که بدین موجب می باشد از عالی حضرت مشارالیه مطالبه ننمایند و به هرنحوی که حسب الرقم به دستور استمرار سنوات سابقه به صیغه تیول یک زوج او برقرار است مقدار مزبور را به دستور استمرار سنوات سابقه خود از عهده برآمده، تکلیف تازه [یی] به عالی حضرت مشارالیه ننمایند و مراعات او را منظور دارند.

تربت پاکان، ج 1، ص: 334

133 [3] فرمان مورخ ذ ح- 1217 از فتحعلی شاه در واگذاردن خدمتگزاری در طلای روضه مقدس تقدیمی همین پادشاه به میر عبد الکریم موسوی قمی که همان ضابط موقوفات آستانه مقدس است بالای عرضه داشت او:

عرضه داشت کمترین بندگان [میرزا عبد الکریم الموسوی القمی] تراب آستان مرحمت بنیان را کحل الجواهر دیده امیدواری خود ساخته، به موقف عرض واقفان بزم حضور فیض گنجور ساطع النور بندگان سکندرشان دارادربان قیصر پاسبان اقدس ارفع اعلی می رساند که قربان خاک پای جواهرآسای مبارکت گردم چون امور آستانه مقدسه عرش درجه بضعه الاحمدی [علیها] آلاف التحیه و الثنا از هر جزوی و کلی خدمه جداگانه دارد و درب طلای آن هنوز خدمه به هم نرسانیده و حسب الامر الاقدس مقرر گردیده که خدمت داشته باشد. استدعا از مراحم بی کران و اشفاق بی پایان خدیوانه چنان است که خدمت درب طلای مقدس را به این غلام دعاگو مقرر و محول فرمایند که هرساله مشغول خادمی و خدمت مقرره گردیده، از روی امیدواری و خاطرجمعی تمام به دعاگویی دوام دولت قاهره قیام و اقدام نماید که هر آینه باعث امیدواری و تحصیل دعاء خیر به جهت ذات اقدس و وجود مقدس بندگان ظل اللهی خواهد بود.

چون مراتب معروضه از لوازم بود لهذا جرأت و جسارت به عرض نمود. الباقی امره الاشرف الاقدس الاعلی مطاع.

[متن فرمان:]

حکم والا شد آن که بنابر ظهور قابلیت و شایستگی و اهلیت و پیراستگی عالی جناب مقدس القاب فضائل و کمالات اکتساب سلاله السادات العظام میرزا

تربت پاکان، ج 1، ص: 335

عبد الکریم از ابتداء معامله هذه السنه تنگوزئیل خیریت تحویل خدمت خادمی درب طلای آستانه مقدسه متبرکه مطهره را به عالی جناب مشارالیه مفوض و مرجوع فرمودیم که به نحوی که باید به طریقی که شاید از روی حصول استظهار به مراسم خدمت مقرره قیام و اقدام داشته، به دعاگویی دوام دولت قاهره سلطانی اشتغال نماید. عالی جناب مقدس القاب فضائل و کمالات اکتساب حقایق و معارف انتساب سلاله السادات العظام میرزا محمد مهدی متولی آستانه عرش درجه به نهج مقرر لوازم شغل مذکور را به مشارالیه مرجوع دارد و در عهده شناسد.

تحریرا فی شهر ذی حجه الحرام سنه 1217.

تربت پاکان، ج 1، ص: 336

کفش داری
اشاره

چند سند مربوط به این خدمت (متعلق به آقایان وزیری و کبیری بازماندگان دودمان کفشدار آستانه):

134 [1] حکم مورخ ذ ح- 1219 از عباس میرزا نایب السلطنه در تنفیذ ملا محمد تقی قمی کفشدار آستانه در خدمت خود، خطاب به میرزا محمد مهدی متولی آستانه و حاجی محمد حسین خان بیگلر بیگی اصفهان و کاشان و قم.

این کفشدار همان «محمد تقی ابن محمد رضا» ست که نام و مهر او با تاریخ 1212 در طومارتقسیم غله مورخ 1213 (بخش سوم همین مجموعه) دیده می شود:

حکم والا شد آن که چون خدمت کفشداری آستانه مقدسه منوره معصومه علیها السلام و التحیه ابا عن جد به عالی حضرت ستوده فطرت نجابت و سعادت مرتبت ملا محمد تقی قمی مفوض و رعایت جانب او منظور نظر مرحمت دستور و در آن آستان سدره نشان به نیابت نواب والا مشغول زیارت و دعای ذات کامل الصفات اعلی حضرت قدر قدرت شاهنشاهی و نواب کامیاب والاست علی هذا امر والامفاد مقرون می گردد که عالی جایگاه عزت و جلالت پناه افادت و افاضت دستگاه مجدت و محمدت اکتناه سلاله السادات و الاشراف میرزا محمد مهدی متولی و عالی حضرات خدام و سرکشیکان روضه منوره معصومه علیه السلام شغل مزبور را کما کان بی اشتراک و مدخلیت غیرمخصوص مشارالیه دانسته، احدی را در امر او

تربت پاکان، ج 1، ص: 337

دخل و تصرف ندهند و او را حسب الواقع در خدمت و شغلی که دارد مستقل سازند عالی جاه رفیع جایگاه عزت و جلالت پناه مجدت و مناعت انتباه فخامت و نباهت اکتناه امیر الامراء العظام خیر الحاج الکرام حاجی محمد حسین خان بیگلر بیگی دار السلطنه اصفهان و کاشان و قم خدمت مزبور را مختص او دانسته، رعایت جانب او را در هر باب منظور دارد و کسی را در امر او دخل و تصرف نداده، شغل مزبور را بی اشتراک غیرمخصوص او شمارد و در عهده شناسند.

تحریرا فی شهر ذی حجه، حجه 1219.

135 [2] فرمان مورخ ع 1- 1223 از فتحعلی شاه در تنفیذ همان ملا محمد تقی کفشدار در خدمت حافظی و کفشداری آستانه خطاب به میرزا سید محمد متولی، بالای عریضه کفشدار مزبور که در آن گفته می شود این دو خدمت «ابا عن جد» موروثی وی بوده است:

عرضه داشت کمترین بندگان ملا محمد تقی کفشدار فرزند ملا رضای حافظ ارض مقدسه قم به موقف عرض

ایستادگان پایه سریر خلافت مصیر بندگان سکندرشان دارا دربان قیصر پاسبان اشرف اقدس اعلی می رساند که قربان خاک پای مبارکت شوم از قدیم الایام خدمت حافظی آستانه متبرکه جناب حضرت معصومه علیه الصلاه و علیه السلام ابا عن جد موروثی و با کمترین بوده و حال دیگری تصرف می کند و چون این داعی دوام دولت پادشاهی ابدا نایب الزیاره و دعاگوی دولت ابدمدت بوده و می باشم التماس و استدعا از مرحمت خسروانه آن که فرمان مبارک مطاع پادشاهی از مصدر جاه و جلال امر و مقرر گردد که درید کمترین باشد که از یمن دولت ابدمدت دیگری دخل و تصرف در شغل و خدمت کمترین نداشته باشد

تربت پاکان، ج 1، ص: 338

که این کمترین بندگان به خاطرجمعی تمام متوجه شغل و خدمت خود بوده و به دعاگویی دوام دولت قاهره مشغول گردم. باقی امره اعلی مطاع.

[متن فرمان:]

حکم همایون شد آن که چون عارض به شرح مسطور متن عرض و استدعا نموده است لهذا امر و مقرر می شود که عالی جاه معلی جایگاه عزت و سعادت پناه خلاصه الاطیاب میرزا سید محمد متولی سرکار فیض آثار بعد از حصول اطلاع از مضمون حکم جهان مطاع در این که شغل حافظی و کفشداری روضه مطهره محول به صاحب عریضه بود حال نیز به دستور سابق مختص مشارالیه دانسته احدی را در خدمت مزبوره دخیل نداند که به دستور سابق متوجه شغل مزبور بوده، از آن ممر مدار و معاش نموده باشد. در این باب قدغن لازم دانسته، حسب المقرر معمول دارد و در عهده شناسند.

تحریرا شهر ربیع الاول سنه 1223.

136 [3] مصالحه نامچه مورخ ذ ح- 1235 در تقسیم عایدات کفش خانه میان کشیک های سه گانه:

چون درین وقت عالی حضرات خدام والامقام مدعی عالی حضرت ملا محمد تقی کفشدار آستانه مقدسه

بودند که مداخل کفش خانه مشارالیه بسیار است و نصف کفش خانه مشارالیه را به کشیک قرار دادند که منفعت آن در میان سه کشیک قسمت شود. نظر به این که خدمت کفشداری ... ملا محمد تقی مزبور بود بناء علی هذا عالی حضرات خدام والامقام قرارداد نمودند که در عوض

تربت پاکان، ج 1، ص: 339

منفعت و مداخل نصف کفش خانه مزبوره مبلغ یک تومان و پنج هزار دینار که عبارت از یک نفر خدمت حافظی بوده باشد مثل سایر خدمات پانزده هزاری سرکار فیض آثار مزید بر یک نفر خدمت کفشداری ملا محمد تقی به مشارالیه دادند مثل سایر خدام در سرکار فیض آثار از نذورات و مواجب بازیافت نماید.

نصف مداخل کفش خانه مزبوره در میان خدام به طریق قرارداد آستانه در مداخل یومیه سرکار فیض مدار قسمت شود که در حقیقت اگر شغل [ذمه ای] بوده باشد رفع آن شده باشد و به طریق مذکور تراضی از طرفین حاصل شد.

تحریرا فی شهر ذیحجه الحرام سنه 1235.

[حاشیه:]

هو- قرارداد به طریق مرقوم است و از این قرار مستمر خواهد بود [مهر:] احمد بن یحیی الرضوی.

هو- حقیر از قرار مذکور راضی و چنانچه احدی را در این خصوص سخنی باشد عهده جواب به حقیر است. کتبه الجانی [مهر:] عبده اسماعیل بن جعفر الرضوی.

اقل السادات از قرار مذکور متن راضی هستم و متعهدم [مهر:] محمد حسین بن محمد جعفر الرضوی الموسوی.

اقل سادات هم از قرار مذکور متن راضی هستم و متعهد هم می باشم [مهر:] عبده اسماعیل الحسینی.

اقل السادات هم از قرار مذکور در متن راضی هستم و شاهدم [مهر:] محمد مهدی الرضوی.

تربت پاکان، ج 1، ص: 340

137 [4] تعلیقه مورخ ج 1- 1252 از میرزا محمد رضا متولی باشی در واگذاردن خدمت کفشداری مردانه به ملا رضا وزیر فرزند ملا محمد تقی مزبور، بالای عرضه داشت او:

عرضه داشت کمترین بندگان [ملا رضا وزیر] به موقف عرض وکلاء اجلاء نواب مستطاب

معلی القاب بندگان عالی می رساند که خدمت کفشداری سرکار فیض آثار به مرحوم والدم ملا محمد تقی مفوض و مرجوع بود و چندی است که والدم به رحمت ایزدی پیوسته و خدمت مزبور حسب التعلیقه سرکار به احدی مفوض و مرجوع نشده. چون خدمات سرکار فیض مدار موروثی می باشد مستدعی از خدمت سراسر سعادت بندگان عالی چنان می باشم که خدمت مزبور را کماکان به کمترین بندگان مفوض و مرجوع فرمایند که به خدمت محوله به خود قیام و اقدام نموده، مواجب و نذوراتی که از سرکار فیض آثار به ازاء خدمت مزبور مقرر است بازیافت و صرف معاش خود نموده، فارغ البال و مرفه الحال به دعاگویی دوام عمر و دولت اعلی حضرت قدر قدرت شاهنشاهی و سرکار عظمت مدار بندگان عالی اشتغال نماید. امیدوار چنان است که دست رد بر سینه ملتمس این دعاگو نخواهند گذاشت. باقی امرکم العالی مطاع.

[ارجاع تولیت به مستوفیان در حاشیه:]

کتاب دفتر استیفاء سرکار فیض آثار حقیقت مراتب مزبوره را .. دارند.

[تصدیق مستوفی آستانه:]

عرضه می دارد که خدمت کفشداری سمت مردانه به ملا محمد تقی والد مرحوم عارض مرجوع بود و بعد فوته من حیث الارث به عارض می رسد که اولاد اکبر است و از تاریخ فوت الی الحال هم به کسی مفوض نشده و اگر ملتمس

تربت پاکان، ج 1، ص: 341

او را مبذول دارید و تفویض این خدمت را به عهده او مقرر آرید هرآینه باعث رونق این آستان و امیدواری کافه خدمتگزاران خواهد بود. بدانچه معمول دارند مطاع و مختارند.

[متن تعلیقه:]

چون صاحب عریضه به شرح متن عرض و در مقام استدعا برآمده و کتاب دفتر استیفاء سرکار فیض آثار نیز تصدیق بر مراتب

مزبوره نموده اند بناء علیه از هذه السنه پیچی ئیل خیریت دلیل و ما بعدها خدمت کفشداری سمت مردانه را به عارض مفوض و مرجوع نمودیم که همواره به لوازم شغل مزبور قیام و اقدام نماید و مواجب و نذوراتی که به ازاء شغل مزبور مقرر است بازیافت و صرف معاش خود نموده، فارغ البال و مرفه الحال به دعاگویی دوام عمر و دولت اعلی حضرت شاهنشاهی مشغول گردد. کتاب دفتر استیفاء و مشرف سرکار فیض آثار سواد تعلیقه را به جهت استحضار در سررشته جات خود ثبت و ضبط نمایند.

تحریرا فی شهر جمادی الاولی من شهور سنه 1252.

138 [5] عریضه کفش داران آستانه به میرزا علی اصغر خان امین السلطان صدر اعظم درباب کفشداری صحن نو احداثی او، و پاسخ و دستور وی در حاشیه عریضه مورخ رمضان 1304:

معروض رای مرحمت و عنایت پیرای عالی می دارد که از زمانی که بقعه مطهره حضرت فاطمه معصومه علیها و علی آبائها آلاف من التحیه برپاشده اجداد این دعاگویان به کفشداری این روضه ملائک دربان سرافراز و مفتخر بوده، قریب سی چهل نفر از بزرگ و کوچک دختر و پسر می باشیم که از این خدمت عالی معاش کرده و می کنیم. چون از قبل بندگان حضرت اجل اعظم دام اجلاله و اقباله

تربت پاکان، ج 1، ص: 342

خانواده ها و مردمان از اعلی و ادنی به نان رسیده اند استدعا از مراحم بی پایان چنان است که کفش داری ایوان آینه صحن جدید را هم موکول به این دعاگویان بفرمایید و دستخطی در این خصوص مرقوم فرمایید تا به آسودگی مشغول خدمت شده، به دعاگویی وجود مبارک اشتغال ورزیم. ایام جلالت و عظمت و شهامت مستدام باد.

[دستخط امین السلطان:]

عالی جاه مقرب الحضره العلیه میرزا مولی را مرقوم می شود این کاغذی است که کفشدارهای صحن قدیم قم نوشته اند و کفش داری صحن جدید را هم استدعا کرده اند. برحسب خواهش و استدعای ایشان کفشداری

صحن جدید را هم به آنها واگذار کنید که آسوده مشغول دعاگویی ذات ملکوتی صفات همایونی باشند. شهر رمضان المبارک 1304.

تربت پاکان، ج 1، ص: 343

خدمت
اشاره

آستانه مقدس جز صاحب منصبان که هریک با عنوانی خاص شناخته می شدند در هر دوره گروهی انبوه خدمتگزار داشت که شمار آنان در دیباچه این بخش یاد شد. نام خدمتگزاران هر دوره از فردها و طومارها و کشیک نامچه های آستانه مقدس دانسته می شود. در کتاب های تاریخ قم نوشته شده در روزگار قاجار به خصوص نوشته ها و جنگ های علی اکبر فیض نیز نام بسیاری از آنان آمده است.

در اسناد سرکشیکی و احکام و ارقام برخی مناصب دیگر آستانه چند سند مربوط به «خدمت» گذشت و اینک چند سند دیگر:

139 [1] فرمان مورخ ج 1- 1195 از علی مراد خان زند بالای عرضه داشت سید محمد رضوی که در سلک خدام آستان ملایک پاسبان حضرت معصومه منسلک بود، در قرار دادن سه تومان نقد و سه خروار غله به صیغه وظیفه از بابت مالیات دار المؤمنین قم در وجه او:

عرضه داشت کمترین بندگان دعاگو [سید محمد الرضوی خادم] به موقف عرض باریافتگان محفل ارم مشاکل اقدس ارفع خلدبنیان و الاروحی فداه می رساند که این دعاگو در سلک خدام آستان ملائک پاسبان حضرت معصومه علیه السلام

تربت پاکان، ج 1، ص: 344

منسلک و دعاگو و نایب الزیاره بندگان اقدس والا می باشد و به جهت کثرت عیال و عدم مداخل از شغل و عمل خود بازمی ماند. استدعا آن قربه الی اللّه و طلبا لمرضاته موازی یک زوج محل زراعت از دار المؤمنین قم تیول ابدی و احسان سرمدی این دعاگو شفقت و مرحمت فرمایند که همه ساله زراعت کرده، مداخل آن را به مصرف عیال خود رسانیده، در آستان عرش بنیان به دعای دوام دولت ابد توأمان اشتغال نماید و حکم مطاع عالم مطیع به سرافرازی عالی جاه حاکم و عمال قم شرف اصدار یابد که متوجهی یک زوج زراعت معروضه را از نقد و جنس و به کمترین حواله و اطلاقی ننمایند که باعث مزید امیدواری و دعای خیر به جهت ذات اقدس و وجود مقدس بندگان سکندرشان والا خواهد بود و عند اللّه و عند الرسول

ضایع نخواهد شد. باقی امره الاعلی مطاع.

[متن فرمان:]

حکم والا شد آن که چون عارض به شرح متن عرض و در مقام استدعا برآمده لهذا چون همواره منظور نظر خیریت اثر مراعات حال و مراقبت احوال سادات عظام و فضلاء ذوی الاحترام می باشد مبلغ سه تومان تبریزی نقد و مقدار سه خروار غله به وزن تبریز به صیغه وظیفه از بابت مالیات دار المؤمنین قم در معامله هذه السنه اودئیل خیریت دلیل در وجه عارض شفقت و عنایت فرمودیم که هرساله به طریق استمرار بازیافت و صرف معیشت خود نموده، به دعاگویی ازدیاد عمر و دولت و اقبال ابدی الاتصال اشتغال نماید.

عالی جاه رفیع جایگاه حاکم و عمال قم از ابتداء هذه السنه و ما بعدها در وجه عارض مهم سازی که به خرج ابواب جمعی آن عالی جاه مجری خواهد بود.

کتاب خیریت اکتساب دفترخانه والا شرح رقم مبارک را در دفاتر لازمه ثبت و به

تربت پاکان، ج 1، ص: 345

نحو مقرر عمل نمایند و در عهده شناسند.

تحریرا فی جمادی الاول سنه 1195.

140 [2] تعلیقه مورخ ع 2- 1227 از میرزا سید محمد متولی باشی در واگذاردن خدمت یک نفر خادمی سرکار فیض آثار به آقا محمد باقر فرزند آقا محمد علی خادم، با توقیع و ثبت «عبده اسحاق بن محمد ابراهیم» پشت سند:

چون حضرت نجابت و معالی پناه آقا محمد باقر ولد عالی حضرت آقا محمد علی خادم ازجمله قدیمی زادگان سرکار فیض آثار می باشد و به شغلی از مشاغل سرکار مفتخر و سرافراز نگردیده بود بنابر مراعات جانب مومی الیه از ابتداء هذه السنه پیچی ئیل خیریت دلیل و ما بعدها خدمت یک نفر خادمی سرکار فیض آثار مزبور را به مومی الیه مفوض و مرجوع نمودیم که به لوازم آن قیام و اقدام نماید. مواجب و نذورات به نحوی که در سایر خدام مقرر است درباره مومی الیه نیز مقرر فرمودیم که همه ساله بازیافت و صرف معیشت خود ساخته، فارغ البال و مرفه الحال به دعاگویی

دوام دولت جاوید مدت اشتغال نماید. عالی حضرات کتاب مستوفی و مشرف سرکار مذکور سواد تعلیقه را به جهت استحضار در دفتر خود ثبت و ضبط نمایند.

تحریرا فی شهر ربیع الثانی 1227.

141 [3] فرمان مورخ محرم 1233 از فتحعلی شاه بالای عرضه داشت سید حسین رضوی از خدام آستانه قم، درباره قلیل ملکی که او در بلده طیبه قم داشت:

تربت پاکان، ج 1، ص: 346

عرضه داشت اقل السادات [حسین الرضوی] تراب آستان مروت نشان را کحل الجواهر دیده امیدواری و اعتبار خود ساخته، به موقف عرض ایستادگان قوائم سریر خلافت مصیر بندگان سکندرشان دار دربان قیصر پاسبان اعلی حضرت قدر قدرت فلک رفعت کیوان مرتبت مشتری طلعت مریخ صولت بهرام سطوت اقدس اشرف ارفع اعلی روحی فداه می رساند که قربان خاک پای توتیاسای مبارکت شوم این اقل السادات ازجمله خدام سرکار فیض آثار و از دعاگویان دولت ابدمدت است و قلیل ملکی در بلده طیبه قم دارد که همه ساله هرکس که در آن ملک زراعت می کرد مال الاجاره او را به این کمترین کارسازی می کرد و اجاره نامچه هم از آن اشخاصی که زراعت می کردند الان در دست دارد و حال دو سه سال است که دیناری وجه نمی دهند.

استدعا از الطاف سراسر اعطاف ظل اللهی چنان است که حکم محکم پادشاهی عز صدور یابد که هرکس در آن ملک زراعت می کند همه ساله اجرت المثل ملک مزبور را از قرار اجاره نامچه های چند که در دست دارم به این اقل السادات بدهند که فارغ البال و مرفه الحال به دعای دوام عمر و دولت ابدمدت پادشاهی اشتغال نماید که هر آینه باعث دعای خیر به جهت ذات بابرکات بندگان اقدس اشرف ارفع اعلی خواهد بود. باقی امره الاعلی مطاع.

[متن فرمان:]

حکم همایون شد که عالی جاه رفیع جایگاه عزت و سعادت همراه فخامت و مناعت دستگاه مجدت و نبالت اکتناه صداقت و عقیدت آگاه امیر الامراء العظام مقرب

الخاقان امین الدوله العلیه العالیه عبد اللّه خان به عنایات و توجهات پادشاهی مباهی بوده، بداند که چون سیادت پناه صاحب عریضه آقا سید حسین موسوی به شرح مسطور متن عرض و در مقام استدعا برآمده و رعایت جانب او منظور نظر انور می باشد به آن عالی جاه ارادت آگاه امر و مقرر می شود که بعد

تربت پاکان، ج 1، ص: 347

از حصول سرافرازی به زیارت فرمان مطاع و ملاحظه مضمون عریضه به زارعین و مستأجر ملک عارض قدغن نماید که اجره المثل و وجه اجاره ملک او را از قرار اجاره نامچه که در دست دارد به نحو سنوات سابقه تمام و کمال عاید سیادت پناه عارض ساخته، تخلف از مدلول حکم قضا شمول جایز ندارند. باید آن عالی جاه حسب المقرر معمول دارد. عالی شان نایب دار المؤمنین قم به نحو مقرر عمل نموده، در عهده شناسد.

تحریرا فی شهر محرم الحرام سنه 1233.

142 [4] فرمان مورخ ج 2- 1253 فتحعلی شاه درباره وظیفه و مقرری سید عبد اللّه فرزند سید ابراهیم خادم آستانه مقدس، بالای عرضه داشت فرزندان او:

عرضه داشت اقل السادات [ورثه سید عبد اللّه ولد مرحوم سید ابراهیم خادم سرکار فیض آثار] تراب آستان معدلت بنیان را کحل الجواهر دیده امیدواری و اعتبار خود ساخته، به موقف عرض واقفان پایه سریر خلافت مصیر بندگان سکندرشان قیصر پاسبان دارادربان اعلی حضرت قدر قدرت قضا مهابت فلک رفعت آستان منزلت پادشاه جم جاه سلیمان بارگاه روحنا فداه می رساند که مرحوم سید عبد اللّه والد کمترینان خادم سرکار فیض آثار مبلغ دو تومان تبریزی نقد و مقدار دو خروار جنس از سرکار کسری اقتدار شاهنشاهی موظف بوده که هرساله از بابت مالیات دار الایمان قم بازیافت و صرف معاش خود می نمود، در این اوقات به تصدق فرق فرقدان سای اقدس گردیده است.

لهذا استدعا از مراحم و مکارم بی قیاس پادشاهی

چنان است که وظیفه به طریقی که در وجه والد کمترینان مستمر و برقرار بود کماکان در وجه کمترینان مرحمت

تربت پاکان، ج 1، ص: 348

و عنایت فرمایند که هرساله مبلغ و مقدار مزبور را بازیافت و صرف معاش و مایه انتعاش خود ساخته، به دعاگویی دوام عمر و دولت شهریاری اشتغال نماییم که باعث ازدیاد امیدواری داعیان خواهد بود. باقی الامر الاعلی مطاع.

[متن فرمان:]

حکم همایون شد که قره باصره دولت علیه و غره ناصیه شوکت بهیه فرزند ارجمند کامکار کیکاوس میرزا صاحب اختیار دار الایمان قم به الطاف پادشاهی مباهی بوده، بداند که چون صاحب عریضه به شرح مسطور متن عرض و در مقام استدعا برآمده اند و رعایت جانب ایشان منظور نظر مرحمت اثر شهریاری است مبلغ دو تومان وجه نقد و مقدار دو خروار تبریز جنس که از بابت مالیات قم در وجه سید عبد اللّه والد ایشان مستمر و برقرار بود و وفات یافت در معامله هذه السنه تنگوزئیل خیریت دلیل و ما بعدها در وجه صاحب عریضه ورثه او مرحمت و عنایت فرمودیم که هرساله بازیافت و صرف معاش خود ساخته، آسوده خاطر به دعای دوام دولت ابدمدت قاهره اشتغال ورزد. آن فرزند همه ساله مبلغ و مقدار مزبور را در وجه ایشان مهم سازی نموده، از مدلول حکم همایون شهریاری انحراف جایز ندانسته، در عهده شناسد.

تحریرا شهر جمادی الثانی سنه 1243.

143 [5] تعلیقه مورخ ع 2- 1262 از میرزا محمد رضا متولی باشی در واگذاردن خدمت یک نفر خادمی به سید حبیب فرزند میر عبد الرحیم خادم سرکار فیض آثار:

نظر به پاس حقوق و خدمات عالی حضرت رفیع منزلت سلاله السادات میر عبد الرحیم که سال های بسیار و قرن های بی شمار که ابا عن جد به خدمت گزاری

تربت پاکان، ج 1، ص: 349

و جان فشانی آستانه مقدسه منوره عرش درجه اشتغال داشته و عمری گذرانیده و حال مشارالیه جمعی عیال و

اولاد به هم رسانیده که مداخل او به خرجش وفا نمی نماید و گذران این سلسله خدام می باید که از این آستان عرش بنیان بشود و رعایت جانب او هم منظور است و اولاد متعدد دارد که صاحب عیال شده اند و از عهده مخارج ایشان نمی تواند برآید. ازجمله سیادت پناه سید حبیب که یکی از اولاد مشارالیه است و مطلقا مداخلی ندارد و به خدمتی از سرکار فیض آثار مفتخر و مباهی نیست.

بناء علیه از هذه السنه یونت ئیل و ما بعدها خدمت یک نفر خادمی سرکار فیض آثار را به مومی الیه مفوض و مرجوع نمودیم که از روی راستی و درستی و کمال سعی و اهتمام به لوازم شغل مزبور قیام و اقدام و نهایت خدمت گزاری و جان فشانی را به عمل آورد و مواجب و نذوراتی را که در وجه سایر خدام سرکار برقرار است در وجه او برقرار نمودیم که از مداخل سرکار بازیافت و صرف معاش خود نموده، فارغ البال و مرفه الحال به دعاگویی دوام عمر و دولت اعلی حضرت شهریاری اشتغال نماید.

تحریرا فی شهر ربیع الثانی سنه 1262.

144 [6] فرمان مورخ ع 2- 1268 از ناصر الدین شاه درمورد مقرری عالی جناب آقا سید حسین که در آستانه مقدس حضرت معصومه دعاگوی وجود مسعود مبارک بود:

حکم همایون شد که چون از قرار ثبت و سررشته جات دفترخانه مبارکه در جزو مستمریات مازندران مبلغ دوازده تومان نقد و مقدار دوازده خروار شلتوک در وجه ورثه مرحوم سید فتح اللّه مستمر و برقرار است از این که عالی جناب مقدس القاب سیادت و سعادت انتساب آقا سید حسین که یکی از ورثه

تربت پاکان، ج 1، ص: 350

مرحوم مزبور است مبلغ پنج تومان و نقد مقدار پنج خروار شلتوک قسمت عالی جناب مشارالیه را چون سید مزبور در آستانه متبرکه حضرت معصومه علیها آلاف التحیه منزوی و دعاگوی وجود مسعود مبارک

می باشد مقرر فرمودیم از جزو مستمریات مازندران مقطوع و درضمن مستمریات دار الایمان قم برقرار و از سنه آتیه سیچقان ئیل خجسته تحویل و ما بعدها نقدا جنسا مبلغ هفت تومان وجه نقد در حق مشار الیه عاید و مهم سازی شود که آسوده خاطر به دعاگویی دولت ابدمدت اشتغال نماید.

مقرر آن که عالی جاهان رفیع جایگاهان حکام و عمال حال و استقبال دار الایمان قم از قرار این فرمان جهان مطاع مبلغ مزبور را بعد از وضع عشر دیوانی از مالیات آنجا در وجه مشارالیه عاید و واصل داشته، مطالبه حکم مجدد ننمایند و عالی جاهان رفیع جایگاهان عزت و جلالت دستگاهان مقربو الخاقان مستوفیان عظام دیوان اعلی شرح فرمان همایون را ثبت و ضبط دفاتر خلود و دوام نموده و در عهده شناسند.

حرره فی شهر ربیع الثانی سنه 1268.

145 [7] فرمان مورخ ع 1- 1291 از ناصر الدین شاه خطاب به اعتضاد الدوله حکمران قم و ساوه و نهاوند (؟ گویا زرند) در باب چند تن از خدمتگزاران آستانه مقدس که اخراج شده بودند:

جناب فخامت نصاب امیر الامراء العظام فدوی دولت جاوید ارتسام اعتضاد الدوله حاکم قم و ساوه و نهاوند به مراحم کامله پادشاهی مفتخر و مباهی بوده بداند در باب چند نفر خدام آستانه مقدسه حضرت معصومه علیها السلام که چندی قبل اخراج شده و از قم به دار الخلافه آمده اند این روزها فرزندی فخر الملوک عریضه

تربت پاکان، ج 1، ص: 351

[یی] به خاک پای همایون عرض کرده و استدعای مرخصی و برقراری آنها را نموده است. چون همگی آنها سادات و ذریه فخر کاینات علیه و علی آله و اولاده آلاف التحیات هستند و رعایت حال و حصول آسایش آنها همواره منظور نظر مهر اثر ملوکانه می باشد لهذا محض شمول مراحم و الطاف کامله و اجابت عرض و مأمول فرزند معزی الیها جرایم و تقصیرات آنها را عفو و اغماض نموده، مشارالیهم را

مرخص فرمودیم.

آن فدوی موافق این ملفوفه فرمان مبارک هریک آنها را به اطلاع جناب متولی باشی به هر خدمتی که از سابق داشته اند برقرار نماید که کماکان در آستانه متبرکه به فراغت و آسودگی مشغول انجام خدمات مرجوعه و دعای بقای دولت علیه باشند. حسب المقرر معمول داشته و در عهده شناسد. شهر ربیع الاول سنه 1291.

تربت پاکان، ج 1، ص: 352

3 فردها و طومارها
اشاره

بخشی مهم از اسناد آستانه قم فردها و نسخه های جمع و خرج سرکار فیض آثار و طومارهای تقسیم غله و کشیک نامچه ها و مانند آن است که نام خدمتگزاران آستانه در هر دوره از آنها دانسته می شود. از این قبیل اسناد چندین طغرا از دفتر و طومار و جز آن در خاندان های وابسته به آستانه به خصوص بازماندگان مستوفیان و سرکشیکان و صاحب نسقان دیده ام که نمونه را به نقل یکی دو سند اکتفا می رود:

146 [1] نسخه ای از ترجمه کتاب قم در کاشان است مورخ شوال 1281 از روی «نسخه کهنه قدیمی که سلاله دودمان رسالت میرزا علی نقی فرستادند».
اشاره

تربت پاکان، ج 1، ص: 353

در پایان آن رساله ای است مشتمل بر چند فرد و حکم شرعی درباب موقوفه بودن علی آباد سراجه که از موقوفات قدیم آستانه است . این رساله را سرکار محمد کاظم خان فرزند محمد حسین خان کاشانی متصرف یک دانگ و نیم مزرعه مزبور در همین سال 1281 یا اندکی پس از آن نگاشته و در آن سه فرد مربوط به سال های 1139، 1147 و 1148 را عینا درج و ثبت نموده است.

این رساله از رهگذر جغرافیای تاریخی و جز آن بسیار سودمند است. لیکن چون متنی است مفصل، نقل آن را در این نوشته که مبنی بر اختصار است روا ندانست و تنها دیباچه و برخی از عبارات و اعلام انسانی و جغرافیایی فرد نخستین و قسمتی از فرد دوم و بندی از فرد سوم با احکام و شهادات پایان رساله که همه به جای خود سودمند است به این شکل (به همان ترتیب ذکرشده در رساله) استخراج گردید. امید است توفیق نشر کامل متن حروفی و سیاقی رساله به صورت مستقل در آینده ای نزدیک حاصل شود.

بسم اللّه الرحمن الرحیم

غرض اصلی از تحریر این حساب و تسطیر احکام و مستندات باصواب آن

است که مزرعه علی آباد و طاحونه آن واقعه در حدود سراجه قم مدتی مخروبه و مسلوب المنفعه بود. در تاریخ یک هزار و دویست و پنجاه هجری علی هاجرها الف تحیه و سلام مرحمت مآبان میرزا ابو الفضل و میرزا محمد رضای متولی باشی آستانه مبارکه بالمناصفه به عنوان مجهول المالکیه قنات آنجا را آباد و مزرعه مزبوره را محل زراعت نمودند. سالی دو سه بعد از آن مرا شرف آستانه بوسی حضرت معصومه علیها السلام روزی شد و به جهات چند توقف آن ارض اقدس

تربت پاکان، ج 1، ص: 354

مقتضی گشت. قنات مزرعه صالح آباد در ده شهره که حسب الاکتساب به مرحمت پناه حاجی محمد جعفر برادر ارشد من انتقال یافته و مخروبه بود مرحوم سابق الذکر تنقیه ای از او کرده مسمی به جعفرآباد کرده بودند و ثانی الحال صورت انهدام پذیرفته. مرا از بابت مشغولیات میل آبادی آنجا شد. پس از تنقیه و وجود آب و زراعت با مرحوم میرزا ابو الفضل که سال ها سلسله اتحاد آبا و اجدادی فی مابین محکم بود صحبت به میان آمد، به رضای طرفین قرار شد که نصف از جعفرآباد را من به ایشان واگذارم و ربع از علی آباد که نصف را ایشان مالک بودند ایشان به من، صیغ شرعی جاری و نوشته جات سپرده شد مشروط بر آن که من نصف جعفر آباد ایشان را و ایشان ربع علی آباد مرا متصرف باشیم تا هر دو درست به حلیه آبادی بیرون آیند.

در همان اوقات از اطراف سخن وقفیت مزرعه علی آباد به میان آمد. از محاسبات سرکار فیض آثار که سه سال آن درین جا ثبت است و قباله ای که در نزد مرحوم میرزا محمد رضا بود

و من خود دیدم تشکیکی از برای من در وقفیت آن نماند. بدان جهت همان دانگ و نیم را که ربع بود از مرحمت پناه حاجی سید اسماعیل اجاره کردم به شرحی که ثبت آن نوشته در آخر این اوراق است.

پس از آن به پاره ای تغییرات که مقتضی طبیعت روزگار است از مکنون خاطر خود که اهتمامی کرده مزرعه را به وقفیت با رضای آن دو متصرف مرحوم درآورم به جهت عدم توقف در قم بازماندم.

تا در سنه 1280 که ماهی چند در قم اقامت حاصل شد درصدد آنچه منظور بود برآمدم متصرفین به مسامحه گذرانیدند. این ثبت ها نگاشته شد که اگر مرا توفیقی باشد ان شاء اللّه تمنا را صورت دهم و اگرنه شاید دیگری موفق گردد و این خدمت را انجام دهد. در ضمن ملاحظه این حساب هم فواید دیگر از برای اهل حساب هست و از برای عبرت مردم که تغییرات و توفیرات روزگار چه قدر شدت

تربت پاکان، ج 1، ص: 355

و ضعف دارد. گندم یک من بیست دینار به یک من یک هزار دینار که بیست مساوی است می رسد و همچنین سایر اجناس، با آن که محصولات این زمان البته ده مساوی رفع سلف را دارد.

[نسخه مداخل و مخارج آستانه متبرکه حضرت معصومه علیها سلام در سال 1139]

بسم اللّه الرحمن الرحیم

نسخه مداخل و مخارج هذه السنه سرکار فیض آثار آستانه متبرکه مقدسه عرش درجه [حضرت معصومه علیها السلام] فی لوی ئیل 1139

از بابت محصولات محال مزبوره که در سنوات سابق هریک به مبلغ و مقداری معین به اجاره مقرر بوده و در هذه السنه به سبب نامزروع بودن و خرابی محل به اجاره نرفته :

مزرعه بیجه و باغ علی آباد- مزرعه براوستان- مزرعه بطلیجرد (رسد سه دانگ متعلقه به سرکار)- مزرعه

بندرآباد- مزرعه شریف آباد قمرود- مزرعه کهنه- مزرعه جمکران- مزرعه خرم آباد صرم- مزرعه دینجان و عمران آباد از بابت حقا به قطعه زمین قهیان- مزرعه خزانجرد، خراب و بایر- مزرعه علی آباد سراجه- مزرعه .. قاسم آباد که خراب و بایر و سند اجاره و مقاطعه به دفترخانه سرکار موهبت مدار نرسیده، بلا مدخل.

مستغلات

خان و یک در دکان بقالی متعلقه به آن واقعه در خیابان آستانه مبارکه- حمام مشهور به حمام شاه- حمام مشهور به حمام فیضیه.

مال و جهات

محال مزبوره ذیل که به سیورغال ابدی و احسان سرمدی سرکار فیض آثار مقرر است:

تربت پاکان، ج 1، ص: 356

مزرعه قاسم آباد- قریه تبرته و محال فراهان- مزرعه قهیان- مزرعه مبارک آباد و کمیدان- مزرعه چهار دانگه قهستان- مزرعه کوار- مزرعه سرباغبان لنجرود.

باغات

باغ زاویه بیگمی و یک فرد مزرعه قلاور- باغ معصوم آباد- باغ نواحداثی در اراضی قهیان- باغ باجک.

قریه فردو که حسب المقطع با رعایای قریه مزبوره می باشد.

دکانات و غیره

دکانات وقفی مرحوم آقا سلیمان و غیره- حمام در محاذی مدرسه غیاثیه- حمام شاه واقعه در میدان که داخل قیصریه رحمت پناه مهدی قلی خان است- مطبخ سرکار طوبی آشیان قدس مکانی.

مخارج

روشنایی و غیره:

روشنایی روضه متبرکه از تاریخ نوروز فیروز سلطانی سنه لوی ئیل 15 شهر جمادی الاخره سنه 1139 از قرار قبوض سیادت و نجابت پناه میرزا ابو القاسم چراغچی سرکار فیض آثار.

سوخت مشاعل از قرار قبض سید اسماعیل مشعل دار.

سایر الامور:

بخور روضه متبرکه از قرار قبض میرزا جعفر و سید محمد بخور سوزان.

کاغذ و غیره:

کاغذ به جهت کتاب دفتر سرکار- جاروب از قرار قبض- مشک و دلو از قرار قبض محمد سقا.

تربت پاکان، ج 1، ص: 357

حق التولیه و غیره

* حق التولیه:

تفویضی متعلقه به عالی حضرت متولی جلیل القدر عظیم المرتبه

سرکار فیض آثار.

قدیمی در وجه جماعت مزبور: میرزا یحیی- میر جعفر.

* حق النظاره:

تفویضی متعلقه به عالی حضرت جلیل الشان ناظر سرکار فیض آثار.

قدیمی در وجه میر محمد حسین و غیره اولاد میر ابو المفاخر و میر ابو الفضل.

* حق التدریس عالی حضرات مدرسین سرکار فیض آثار:

میرزا عبد اللّه- میرزا صدر الدین

تعمیر و غیره

مرمت باغ معصوم آباد- مرمت حمام مدرسه- جهت پیشکش سرکار خاصه شریفه- درب باغ نواحداثی- پیشکش سرکار خاصه شریفه از بابت مزرعه قهیان.

مواجب و غیره

مواجب داعی محمد ابراهیم مستوفی.

خلعت بها (داعی محمد ابراهیم مستوفی- کدخدایان فردو- مستأجران سیرویه).

اخراجات

رفتن اصفهان در حینی که دار المؤمنین قم به تصرف اولیای دولت قاهره درآمده بود از قرار قبض حضرات سادات که به رقم عالی حضرت رفیع منزلت

تربت پاکان، ج 1، ص: 358

متولی جلیل القدر عظیم المرتبه سرکار موهبت مدار رسیده در وجه داعی محمد ابراهیم مستوفی.

وظیفه

وظیفه جماعت مزبوره که قبوض خود را به دفتر نداده و تنخواه بازیافت ننموده:

حفاظ

میر محمد مهدی- ملا شریف

خدام

میر صفی- میر زین العابدین- میر علم الهدی- آقا رضی

سایر خدمه

اولاد میر زکی- ام کلثوم کفشدار زنانه.

حفاظ

[1] که وظیفه خود را تمام بازیافت و قبض ایشان به رقم عالی حضرت متولی رسیده:

میر ابو المفاخر صدر الحفاظ- میر محمد ظهیر- سید اسحاق- میر عبد الحسین.

میر علی نقی صدر الحفاظ- میر صفی الدین- ملا رحیم ولد ملا سلطان محمد.

[2] که از قراری که مداخل وفا به مخارج نموده بازیافت کرده اند:

میر جمال الدین محمد- ملا علی اکبر و ملا محمد تقی- سید تاج الدین- ملا رحیم ولد ملا محسن- ملا حسین ولد ملا رسول.

ملا علی اکبر- میر سید علی- میر مخدوم ولد میر لطیف- ملا عادل- ملا نصیر.

تربت پاکان، ج 1، ص: 359

خدام

[1] که تمام بازیافت نموده اند:

میرزا

محمد حسین خادم باشی- میرزا محمد علی سرکشیک- میر محمد حسین- میر عبد اللّه- میر ابو المفاخر.

میرزا محمد ابراهیم- میرزا عبد اللّه- میر محمد جعفر- میر ابو القاسم ولد حاجی محمود.

[2] که از قراری که مداخل وفا کرده بازیافت نموده اند:

میر محمد شهاب- میر محمد رضا- میر صدر الدین- میر شرف الدین.

میرزا یحیی- میرزا رضی خادم مرقد- میر عبد الرحیم- آقا مسیب.

میرزا عسکری و اخوان- میر حسین ولد میر احمد- میر ابو القاسم ولد میر جمال الدین- میر زین العابدین.

میر سید تاج الدین- میرزا محمد جعفر سرکشیک- میر محمد رجبعلی- آقا مسعود خازن و خادم.

سایر خدمه

[1] که بعضی تمام و برخی نصف گرفته اند:

میر سید اسحاق مهردار- میر ابو القاسم چراغچی- میر محمد جعفر و سید محمد بخور سوزان- میر محمد کاظم کلیددار.

[2] که از قرار مخارج زیاد از مداخل بوده کم کرده اند:

میر علی اکبر- اولاد میر باقر مهمان دار- اولاد میر شفیع- میر صالح- میر محمد فراش.

تربت پاکان، ج 1، ص: 360

میر اسماعیل کتاب دار- میر شفیع فراش- آقا شفیع علم دار- میر رحیم فراش.

محمد علی فراش- سقا و باغبان خیابان- محمد علی صحاف- آقا محمد سرکار عمارات- محمد رحیم- شیخ حسین مؤذن- حسین مشعل دار- عابدین مشعل دار- محمد کریم مشرف.

اناث: خدیجه بیگم فراش درون مرقد مطهر- عزت نسا زیارت نامه خوان.

سایر جماعت

که از سرکار موظف و سمت خدمت و ملازمت ندارند:

عالی حضرت فضیلت و افادت و کمالات پناه علامی ملا محمد علی شمرانی و محمد مهدی- میر عبد الوهاب- اولاد حاجی محمد رضا- اولاد ..

مقرری

جماعت مزبوره ذیل:

اللّه ویردی ملازم سرکار فیض آثار- محمد رفیع ایضا

مداخل و مخارج سرکار فیض آثار به نحوی است که در دوازده طغرا فرد قلمی گردیده. هرگاه در ثانی الحال اختلافی به هم

رساند به زیاد و کم رجوع خواهد (شد)- محمد ابراهیم بن محمد جعفر سنه 1139.

[نسخه جمع و خرج آستانه متبرکه حضرت معصومه علیها سلام در سال 1147]

بسم اللّه الرحمن الرحیم

نسخه جمع و خرج هذه السنه سرکار فیض آثار [حضرت معصومه علیها السلام] که مصحوب عالی قدر حبیب اللّه بیکا حاکم جلیل القدر ارسال حضور بندگان اقدس گردیده فی بارس ئیل 1147:

تربت پاکان، ج 1، ص: 361

محصولات

I

از بابت محالی که واقف آنها مشخص و وقفنامه جات آنها موجود است:

[1] مزرعه بطلیجرد سراجه که به رفع عمل شده:

عن سه دانگ که عالی جاه مرحمت و غفران پناه عمده الامراء العظام الکرام شاه قلی سلطان ولد الامیر الکبیر مصطفی سلطان از قرار وقف نامچه به تاریخ شهر رمضان المبارک سنه 760 وقف نموده که متولی سرکار فیض آثار بعد از وضع اخراجات نسق تتمه منافع را به مصارف آستانه متبرکه رساند.

عن سه دانگ دیگر که درین وقت عالی حضرت سلاله السادات میرزا مطهر صاحب نسق به تاریخ شهر رجب سنه 1146 وقف نمود که منافع آن را بعد از وضع اخراجات متولی جلیل الشأن سرکار به مصارف آستانه متبرکه رضیه رضویه رساند.

[2] مزرعه سرباغبان لنجرود و غیره که به اجاره مقرر است من موقوفات مرحومه مغفوره شاه بیگی بیگم بنت مرحمت پناه مهماد بیک ولد حمزه بیک به شرط آن که بعد از صرف تعمیر عمارات و روشنایی و اعاده فروش آنچه بماند به مصارفی که متولی جلیل الشأن سرکار داند به وظایف خدمه و عمله صرف نماید.

* آنچه که به اجاره عمل شده:

مزرعه سرباغبان مزبور، 20 سهم- مزرعه کوار لنجرود، یک دانگ- باغ زاویه بیگمی، بالتمام.

* آنچه که خراب و بایر است:

مزرعه .. قاسم آباد، دو دانگ- مزرعه خزانجرد قاسم آباد، دو دانگ- قریه دشیر محال سلطانیه، سه دانگ- قریه پرچون

ایضا، سه دانگ.

تربت پاکان، ج 1، ص: 362

[3] مزرعه شریف آباد قمرود تماما من موقوفات نواب خاقان صاحب قران سلطانی طاب ثراه به شرط آن که به مصارف روشنایی و بخور و سوخت مشاعل و مواجب خدمه و عمله سرکار صرف نمایند بعد از وضع مؤنث زراعت و بذر و عوامل بدین موجب ..

[4] مزرعه قهیان تماما من موقوفات نواب خاقان صاحب قرانی طاب ثراه به شرح ایضا که به جهت مستدرک توشقان ئیل نسق شده. بذور و عوامل بدین موجب است ..

[5] مزرعه جعفرآباد ساوه من موقوفات مرحومه سلطانم بنت مرحوم عیسی بیک موصلو به شرط آن که بعد از وضع مؤنت زراعت متولی جلیل القدر سرکار به مصارف روضه مبارکه و وظیفه خدمه و عمله سرکار صرف نماید مع مزرعه عدل آباد که به جهت مستدرک توشقان ئیل زراعت می شود.

II

از بابت محالی که واقف آنها مشخص نبود و به موجب ارقام و احکام مطاعه سلاطین ماضیه صفویه انار اللّه برهانهم و امثله و اخطبه دیوان الصداره در وجه وظیفه خدمه و عمله سرکار مقرر است:

[1] مزرعه بندرآباد و براوستان

[2] مزرعه مبارک آباد و کمیدان و کهنه و باجک و بیجه و علی آباد

[3] مزرعه قلاور و طپشقران

[4] مزرعه دوسیرویه، رسد چهار دانگ

[5] مزرعه علی آباد سراجه که قلیلی از اراضی مزرعه مزبوره مع حقابه به اجاره رفته، و مزرعه دینیجان

[6] قریه فردو که نصف آن وقف و مال و جهات نصف دیگر حسب الارقام

تربت پاکان، ج 1، ص: 363

سلاطین جنت مکین به سیورغال سرکار فیض آثار مقرر است.

[7] مزرعه جمکران و خرم آباد صرم که بالمقطع هرساله از متصرفین آنها بازیافت می شود.

[8] قطعه زمین مزرعه قهیان که در تحت باغ .. خالصه است و هرساله

بالمقطع از سرکار خالصه بازیافت می شود.

[9] باغ مشهور به معصوم آباد و باغ .. آباد و حقابه شاهی.

[10] باغچه خانه واقعه در خلف صحن مبارک بالتمام و واقعه در مزرعه قهیان بالتمام.

III

محالی که به جهت تفاصیل مرقومه جزو جمع نیست:

[1] قریه میم و قریه کرمجگان و قریه قبادن بزن که شرعا تولیت و نظارت آنها به عالی جناب میرزا سید مرتضی می باشد و خود به مصارفی که داند در سرکار صرف می نماید و داعی را اطلاعی بر دادوستد آنها نمی باشد.

[2] حمام واقعه در جنب مدرسه فیضیه و خان آجری با یک دکان بقالی جنب آن که به سبب عدم تردد مترددین به اجاره نرفته.

(3) حمام شاهی واقع در میدان بزرگ که خراب است.

VI

مستغلات

(1) حمام واقعه در ..، دکانات وقفی آقا سلیمان، دکان رواسی (؟)

(2) اراضی مطبخ سرکار نواب طوبی آشیان، حمام شاهی که داخل قیصریه مرحمت پناه مهدی قلی خان است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 364

V

مال و جهات:

[1] از بابت محال خالصه و رعیتی که حسب الرقم مطاع سلاطین جنت مکین ماضیه به سیورغال ابدی سرکار مقرر است و درین وقت به امضای بندگان سکندر- شان دارا دربان اقدس نیز رسیده:

صالح آباد- بطلیجرد- سواران- کهنه- سیرویه- ..- فردو و سایر مزارع تحت جمع (؟)- برزآباد خالصه- دودانگه- جم آباد سرداب- باغ بقا مشهور به باغ خواجه- باغ ولی محمد شاملو.

[2] از بابت محال تبرته و غیره:

تبرته- فریمه- بیکاباد- عیسی آباد.

[نسخه مداخل و مخارج آستانه متبرکه حضرت معصومه علیها سلام در سال 1148]

بسم اللّه الرحمن الرحیم

نسخه مداخل و مخارج سرکار آستانه متبرکه مقدسه رضویه نورانیه [حضرت معصومه علیها السلام] فی توشقان ئیل 1148.

(در آن است:)

مزرعه مالکین مشهور به فخرآباد واقع در الکاء شهریار از قرار سیاهه به مهر ملا محمد رضای قاضی الکاء مزبور که بعد از رفع و تحسین رسد سرکار

را مشخص نموده سوای صیفی که تا غایت تحریر مشخص ننموده، ازجمله سه بندگاه دو بندگاه.

حمام واقعه محاذی درب مدرسه غیاثیه- حمام واقعه جنب مدرسه فیضیه- دکاکین مشهور به تیمچه آقا سلیمان- دکان رواسی (؟)- خان آجری- اراضی حمام شاهی داخل قیصریه.

تربت پاکان، ج 1، ص: 365

خطابات شرعی و عرفی که به تاریخ سنه 1280 در قم به دست افتاد:

I

(صورت سؤال:)

به عرض مقدس بندگان عالی می رساند که به خصوص قنات علی آباد واقعه در سراجه سرکار عالی ازجمله املاکات وقفی سرکار فیض آثار می دانید یا خیر؟. هرگاه وقف بودن قنات معروضه به سرکار شریعت مدار عالی محقق است دو کلمه حقیقت مراتب معروضه در فوق عریضه مرقوم و به مهر مهرآسا مزین کنید که عند الحاجه حجت بوده باشد. چون مراتب معروضه لازم بود عرض شد.

باقی امره المطاع العالی.

[حکم مرحمت پناه حاجی سید اسماعیل قمی مجتهد و خادم حضرت علیها السلام- صورت خط خود آن مرحوم-:]

هو اللّه سبحانه

وقفیت مزرعه و قنات مزبوره اظهر من الشمس و ابین من الامس است.

شیاع و استفاضه قطعیه در وقفیت آن محقق است. از اوقاف قدیمه سرکار فیض آثار معصومه طاهره علیها و علی آبائها الکرام الف سلام و تحیه است و در طوامیر و دفاتر وقف نامه جات و مستوفیان سرکار فیض آثار ضبط است و تصرف علی غیر جهت وقفیت در آن محض حرام و حرام محض است. علی ذلک حکمت. اسماعیل ابن جعفر الرضوی.

II

[صورت مسئول از مستوفیان و سررشته داران دفترخانه مبارکه شاهنشاه مبرور:]

تربت پاکان، ج 1، ص: 366

هو اللّه تعالی

به عرض مستوفیان و سررشته داران دفترخانه مبارکه [می رساند] آن که رجوع به ثبت و سررشته جات خود نموده درخصوص مزرعه علی آباد واقعه در سراجه قم که وقف سرکار فیض

آثار حضرت معصومه علیها السلام است حقیقت را قلمی و مرقوم دارند تا این که سند باشد و حقیقت معلوم شود.

تحریرا فی شهر صفر المظفر سنه 1259.

[خطاب مرحمت مآب میرزا محمد حسن آشتیانی مستوفی الممالک شاهنشاه جنت جایگاه محمد شاه قاجار نور اللّه مضجعه:]

موافق سررشته دفترخانه مبارکه یک رشته قنات مزرعه علی آباد واقعه در سراجه قم وقفی سرکار فیض آثار حضرت معصومه علیه التحیه و الثنا می باشد و به اربابی معمول نیست. کسی متعرض و مزاحم قنات مزبور نشود. [محل مهر مستوفی الممالک:] أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ عبده محمد حسن.

[صورت خط مرحوم میرزا صادق سررشته دار کل دفتر مستوفی الممالکی:]

آنچه در ثبت و سررشته جات قدیمه مندرج است مزرعه علی آباد واقعه در ناحیه سراجه قم که یک رشته قنات دارد بالتمام وقف سرکار فیض آثار حضرت معصومه علیها السلام است. [محل مهر میرزا صادق:] یا صادق الوعد.

[صورت خط مرحوم میرزا اسماعیل گرکانی مستوفی:]

از قراری که میرزا صادق سررشته دار نوشته است موافق سررشته جات صحیح است تا واضح باشد [محل مهر میرزا اسماعیل:] محمد اسماعیل.

III

[صورت مصالحه نامچه که راقم حروف سپرده:]

به مصالحه شرعیه قبول نمود عالی جاه معلی جایگاه عزت و سعادت همراه

تربت پاکان، ج 1، ص: 367

سرکار محمد کاظم خان خلف صدق مرحمت و غفران پناه محمد حسین خان کاشانی همگی و تمامی منافع آب و زمین یک دانگ و نیم مشاع ازجمله شش دانگ مزرعه و قنات موسومه به قنات علی آباد وقفی سرکار فیض آثار بضعه احمدی صلی اللّه علیه و آله که مزرعه و قنات مزبوره واقع است به قم در محال سراجه مع جمیع ما یتعلق بها و ینسب الیها از طاحونه واقعه در اراضی وقفی و غیره کائنا ما کان آنچه را

شرعا و عرفا از مزرعه و قنات دانند و شناسند سواء ذکر ام لم یذکر که بهذه الحدود است:

غربا به اراضی زعفرانی- شمالا به اراضی متصرفی صاحبان سه ده- جنوبا به اراضی جعفرآباد- شرقا به کویر زیر جاده کاشان که به قمرود می رود

از جناب مستطاب وحید العصر و الزمان [فخر المحققین و المدققین مجتهد العصر و الزمان اشرف الحاج حاجی سید اسماعیل سلمه اللّه تعالی] از حال تحریر که ابتدای میزان هذه السنه 1259 است که توشقان ئیل خیریت دلیل است الی مضی بیست سال تمام و کمال که عبارت از بیست رفع محصول شتوی و صیفی بوده باشد در عوض مبلغ دویست و ده تومان به پول ریال بیست و هشت نخودی محمد شاهی مشروط بر آن که عالی جاه معظم الیه به اذن سرکار وحید العصری در مدت مرقوم مبلغ یک صد تومان به پول منعوت علاوه بر وجه مصالحه مزبوره در قنات و طاحونه مزبوره در یک دانگ و نیمه مزبوره اخراجات نماید، چنانچه کار قنات و مزرعه و طاحونه به اتمام رسید فبها، و الا در خرج چیزی از مبلغ مزبور باقی ماند عالی جاه مزبور دستی به وقف بدهند و هرگاه نقصانی و کسری داشته باشد در عهده وقف است که از مال المصالحه کسر گذارند. و مال المصالحه مزبوره را از قرار تقسیط بقسط السنه به تفصیل که در سال اول مبلغ یک تومان و در سنوات بعد از قرار مضاعف در هرسالی یک تومان تا مدت مرقومه فوقیه حسب الحواله سرکار

تربت پاکان، ج 1، ص: 368

شریعت مدار مهم سازی نمایند.

شرط دیگر آن که فرضا شرکاء دیگر از قرار یک صد تومان در یک دانگ نیمه مزبوره

خرج قنات مزبوره نکنند رسدی آنها را جناب وحید العصری به عالی جاه مومی الیه واگذار نمایند. به مال المصالحه مرقومه و شرط مزبوره علی نهج المزبور صیغه جاری شد. به تاریخ سنه یک هزار و دویست و پنجاه و نه. [محل مهر:] أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ عبده محمد کاظم.

* [ثبت] الامر کما رقم فی الکتاب من البدایه الی النهایه بحذافیره لدی.

اسماعیل بن جعفر الرضوی.

* الامر کما رقم فیه. عبده موسی بن ابو طالب الحسینی.

* وقع جمیع ما رقم فیه [محل مهر مرحوم آقا سید جعفر سرکشیک:] جعفر الرضوی.

* قد وضح وصح جمیع مازبر فیه [محل مهر عالی جاه میرزا محمد حسین مستوفی سرکار فیض آثار:] لا اله الا اللّه الملک الحق المبین محمد حسین.

* بسم اللّه خیر الاسماء- قد ثبت الامر کما رقم فیه لدی [محل مهر میرزا محمد حسین:] عبده حسین بن احمد الرضوی.

* بسم اللّه خیر الاسماء- قد ثبت وقوع المصالحه کما سطر فیه عندی [محل مهر مرحوم میرزا محمد رضا متولی باشی:] لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده محمد رضا الحسینی.

[و شهادت و توقیع ملا کاظم و آقا سید حسن و آقا ابو القاسم].

147 [2] در اسناد خاندان مستوفی

متعلق به بازماندگان حاجی میرزا

تربت پاکان، ج 1، ص: 369

محمد حسین مستوفی درگذشته 1310 چندین دفتر و طومار نسخه های جمع و خرج چند ده سال آستانه، و بیشتر از دوره تصدی همین مستوفی (نیمه دوم قرن گذشته) دیده و یک نمونه آن عکس گرفته شد که عینا در این اوراق گذشته می شود. این سند از ربع اخیر قرن گذشته است.

148 [3] «طومار تقسیم یک صد خروار غله مستمری سرکار فیض فیض مدار که هرساله حسب الامر الاقدس از بابت مال و جهات دار المؤمنین قم در وجه عالی حضرات رفیع الدرجات خدام والا مقام مقرر است در معامله هذه السنه یونت ئیل». با تعلیقه متولی باشی بالای سند این گونه :

کتاب مستوفی سرکار فیض آثار طومار تقسیم یک صد خروار غله مستمری سرکار فیض مدار را در دفتر ضبط و ثبت. و تنخواه به نحوی که در تحت اسامی هر یک قلمی شده است بعد از آن که به مهر هریک رسیده باشد حواله نمایند.

تحریرا فی شهر رجب المرجب 1213.

[مهر:] عبده محمد مهدی بن محمد خلیل الحسینی

149 [4] مصالحه نامه اجاره مزارع و باغات و مستغلات و قراء وقفی سرکار فیض آثار مورخ 1260:

تربت پاکان، ج 1، ص: 370

به مصالحه شرعیه قبول نمودند اشخاص مفصله ذیل همگی و تمامی مزارع و باغات و مستغلات و قراء مفصله وقفی سرکار فیض آثار را از عالی جنابان قدسی القابان عمال و مباشرین سرکار مزبور از ابتداء میزان هذه السنه لوی ئیل خیریت تحویل:

مزارع

(1) مزرعه قهیان به اجاره اقل خلیقه محمد علی صاحب نسق و آقا سید جعفر سرکشیک و میر عبد الرحیم خادم ولد مرحوم حاجی میر عبد الکریم اثلاثا از حال تحریر که ابتداء میزان هذه السنه لوی ئیل سنه 1260 که مستدرک سنه آتیه ئیلان ئیل است الی انقضاء مدت سه سال شمسی تمام و کمال [مهرها:] عبده الراجی محمد علی، جعفر الرضوی، عبده الراجی عبد الرحیم الرضوی.

(2) مزرعه مبارک آباد به اجاره آقا سید اسماعیل صدر الحفاظ به تاریخ مزبور [مهر:] عبده اسماعیل الرضوی.

(3) مزرعه باجک به اجاره عالی جناب میرزا سید حسین کلیددار به تاریخ مزبور [مهر:] لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده محمد حسین الحسینی.

(4) مزرعه زاویه بیگمی به اجاره میرزا کاظم و میرزا حسن ولد میرزا عبد الغفار [مهر:] عبده الراجی حسن الرضوی.

(5) مزرعه زیدان و بندرآباد به اجاره میرزا عبد الرحیم خادم و آقا سید حسن ناظر شموع و میرزا سید [مهرها:] عبده حسن الرضوی، عبده الراجی محمد مهدی بن محمد الرضوی.

(6) مزرعه طبشقران

به اجاره عالی شان حاجی محمد شاه [مهر:] یا محمد ادرکنی.

(7) مزرعه بطلیجرد به اجاره اشخاص مفصله: اقل عباد اللّه محمد علی،

تربت پاکان، ج 1، ص: 371

آقا سید محسن، آقا سید حسن فراش حرم، حاجی سید عبد اللّه [مهرها:] عبده الراجی محمد علی، عبد اللّه الرضوی.

(8) مزرعه شریف آباد قمرود به تاریخ مزبور به اجاره اشخاص مفصله:

آقا میر محمد علی ولد آقا سید شریف، میر عبد الصمد (ثانیا به حاجی ملا حسن اجاره داده)، حاجی ملا حسن.

باغات

(1) باغ معصوم آباد به اجاره به عنوان مصالحه به میرزا محمد حسین سرکشیک و میرزا آقا ولدان مرحوم میرزا سید احمد [مهر:] عبده حسین بن احمد الرضوی.

(2) باغ مرادآباد به اجاره اشخاص مفصله: آقا سید حسین فراش حرم، سید آقا جان، آقا سید مهدی، آقا میر عبد الکریم [مهرها:] عبده سید حسین الرضوی، عبده الراجی محمد تقی الرضوی، مهدی الرضوی، کریم الموسوی.

(3) باغچه نو به اجاره جناب میرزا حبیب اللّه و حاجی ملا حسن مشعل دار بالمناصفه از بابت اراضی باغچه مزبوره [مهر:] عبده حسن بن ابو القاسم.

مستغلات

(1) خان آجری و دکاکین وقفی مرحوم میرزا ابو القاسم که تولیت آن با اولاد مرحوم میرزا محمد ابراهیم مستوفی سرکار فیض آثار است و در تصرف ایشان می باشد. از ابتداء نوروز فیروز سنه آتیه ئیلان ئیل الی انقضاء مدت سه سال شمسی تمام و کمال.

(2) خان آجری قدیمی به اجاره میرزا احمد مشرف و ولدان مرحوم آقا سید اسماعیل سرکشیک از ابتداء سنه آتیه ئیلان ئیل الی انقضاء مدت سه سال شمسی تمام و کمال. مقرر و مشروط بر آن که مبلغ چهل تومان در سال اول خرج تعمیر خان

تربت پاکان، ج 1، ص: 372

مزبور بنمایند و از بابت وجه اجاره

مرقومه محسوب دارند بهذه التفصیل: میرزا احمد، سید حسین، میرزا آقا.

(3) حمام مدرسه فیضیه به اجاره اقل عباد اللّه محمد علی صاحب نسق و آقا سید جعفر سرکشیک بالمناصفه [مهرها:] لا اله الا اللّه الملک الحق المبین محمد علی، جعفر الرضوی.

(4) حمام مدرسه غیاثیه به اجاره میرزا بهاء الدین سرکشیک.

(5) حمام واقعه در دار الخلافه طهران با حاجی سید محمد خطیب.

(6) حمام واقعه در همدان.

(7) دکاکین بازارچه قدیمی از اندرونی و بیرونی به اجاره حاجی سید محمد خطیب و میرزا صفی خادم [مهرها:] عبده الراجی محمد الرضوی، عبده صفی الرضوی.

(8) اراضی متفرقه از قرار جزو علی حده که در تصرف اشخاص مفصله موافق ثبت دفتر سرکار.

قراء

(1) قریه سیرویه از بابت چهار دانگه به اجاره میرزا سید حسین کلیددار [مهر:] لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده محمد حسین الحسینی.

(2) قریه فردو حسب المقاطعه رعایای قریه مزبوره.

(3) قریه دشیر و پرچون واقعه در محال سلطانیه به اجاره حاجی سید محمد خطیب [مهر:] عبده الراجی محمد الرضوی.

(4) قریه تبرته واقعه در بلوک ساروق من محال فراهان به اجاره میرزا سید حسین کلیددار و آقا سید جعفر سرکشیک و میر عبد الکریم سرکشیک و اقل خلیقه محمد علی صاحب نسق یک ساله نقد: 100 تومان (سرکار فیض آثار: 90 تومان- صرف تعمیر بقعه امام زادگان تبرته: 10 تومان). [مهرها:] کریم

تربت پاکان، ج 1، ص: 373

الموسوی، جعفر الرضوی، محمد علی، لا اله الا اللّه الملک الحق المبین عبده محمد حسین الحسینی.

(5) قریه اسماعیل آباد از بابت باغ قریه مزبوره واقعه در محال ساوه به اجاره میرزا صفی.

[حاشیه:]

الی انقضاء مدت سه سال شمسی تمام و کمال در مزارع و باغات و قراء، و در

مستغلات از ابتداء نوروز فیروز سنه آتیه ئیلان ئیل الی انقضاء مدت سه سال شمسی تمام و کمال مقرر و مشروط بر آن که مال المصالحه مزارع و باغات و قراء از قرار قسط السنوات و مال المصالحه مستغلات را از قرار سالی سه قسط که هر قسطی چهار ماه بوده باشد کارسازی نمایند و الا اختیار فسخ با عمال و مباشرین سرکار بوده باشد و مخارج تنقیه القنوات و تعمیرات مستغلات در عهده عمال و مباشرین سرکار است. علی النهج المرقوم صیغه مصالحه صورت جریان و انعقاد پذیرفت.

تحریرا فی نهم شهر رمضان المبارک مطابق میزان هذه السنه لوی ئیل 1260.

150 [5] «صورت فرش های سرکاری که در فراش خانه موجود است به تاریخ یوم دهم شهر رجب المرجب 1285»:

فرش های ایوانی: قالی بزرگ- 4 تخته. تودری- 6 تخته. ایوان مبارک 3 تخته.

حرم زنانه: قالی بزرگ- 1 تخته. ایوان زنانه، اندازه- 1 تخته. تودری ایوان زنانه- 3 تخته.

مسجد بالای سر: قالی بزرگ- 4 تخته. تودری- 4 تخته. محرابی- 1 تخته. تودر زمینی- 1 تخته.

تربت پاکان، ج 1، ص: 374

مسجد پایین پا: اندازه- 4 تخته.

فرش های شاه عباس و شاه صفی: قالی اندازه ابریشمی- 3 تخته. تودری 10 تخته. اندازه زنانه- 1 تخته.

فرش های متفرقه از اسقاط و غیره: کناره زرد- سه زوج. قالی اندازه نو که شخص ترکی آورده- 1 تخته.

151 [6] «کشیک نامچه سرکار فیض آثار در معامله هذه السنه لوی ئیل سرکشیکی عالی حضرت سلاله السادات آقا سید حسن سرکشیک سرکار فیض آثار» با تعلیقه متولی باشی (میرزا اسد اللّه) مورخ ج 1- 1236 بالای آن، این چنین :

عالی حضرت سلاله السادات آقا سید حسن سرکشیک سرکار فیض آثار کشیک یک شبانه روز ازجمله هفت شبانه روز کشیک سرکار را با کشیک چیان مفصله ذیل به عهده خود دانسته، در یک شبانه روز کشیک خود در نهایت سعی و کمال اهتمام به محافظت و محارست روضه مقدسه مشغول بوده که خدا نخواسته سرقتی واقع نگردد و اجناس و اشیاء وقفی که به هم رسد از مقوله فروش و ظروف و قنادیل و شمع دان و غیره مراقب بوده که از میان نرفته، به اطلاع داعی دوام دولت ابد مدت قاهره تحویل صاحب جمعان سرکار شده قبض بازیافت شود و از نذورات و تبرعات آنچه به عمل آمده نقدا و جنسا تا معادل سه تومان فی مابین خود و کشیک چیان بالسویت قسمت کرده، زیاده چنانچه از یک نفر واحد در زمان واحد یا تبرع از یک نفر میت باشد ضبط که به استحضار سرکشیک چیان و مباشرین هر هفت کشیک قسمت نمایند و حضرات کشیک چیان مرقومه مشارالیه را سرکشیک و ریش

تربت پاکان، ج 1، ص: 375

سفید خود دانسته، سخن و صلاح او را که

خاصه کشیک مزبور بوده باشد معتبر دانسته، احترام او را منظور دارند و کمال اهتمام در خدمات مرجوعه خود به عمل آورند.

تحریرا بتاریخ شهر جمادی الاول 1236.

[مهر:] الواثق باللّه الغنی اسد اللّه الحسینی

152 [7] قرار کشیک آقا سید حسن و میرزا بهاء الدین مورخ 24 شعبان 1245، با مهر و گواهی اطلاع میرزا اسد اللّه متولی باشی بالای آن و مهر دو سر کشیک در پایان:

قرار کشیک آقا سید حسن و میرزا بهاء الدین که از تاریخ یوم پنجشنبه 24 شهر شعبان المعظم سنه 1245 دو جوبه شده است از قرار تفصیل این که آنچه تنخواهی که به هم می رسد تنصیف بشود خواه کشیک چی دو جوبه به کشیک آمده باشند یا نیامده باشند و هرگاه این که خدا نخواسته چیزی از سرکار مفقود شود یا عیب دیگر نماید تا یک تومان اهل آن جوبه که کشیک ایشان است از عهده بر آیند و علاوه بر یک تومان را اهل دو جوبه بالمناصفه از عهده برآیند و هریک از کشیک چیان که بدون عذر شرعی به کشیک نیایند .. به آنها ندهند و با عذر شرعی به استرضا بدهند.

کشیک آقا سید حسن و اهل جوبه کشیک مزبور

آقا سید حسن سرکشیک/ آقا سید حسین فراش حرم/ آقا سید حسین صدر/ سید آقا جان حاجی/ آقا سید مهدی/ آقا مسعود خازن/ سید اسماعیل فراش/ سید

تربت پاکان، ج 1، ص: 376

آقا ولد آقا حسن/ سید حسین ولد آقا سید حسن/ میر تقی فراش/ آقا جونی آقا محمد علی/ ملا ابراهیم حافظ/ شیخ زکی مؤذن.

153 [8] تعلیقه مورخ ج 2- 1267 از میرزا محمد رضا متولی باشی درباره کشیک میر عبد الکریم و میرزا حسین سرکشیک پس از کاستن شمار خدمتگزاران آستانه:

هو اللّه تعالی شأنه

عالی جناب سلاله السادات آقا میر عبد الکریم سرکشیک چون در این اوقات حسب الحکم سرکار اقدس همایون شهریاری روحنا و روح العالمین فداه خدام والامقام سرکار فیض آثار را یک صد نفر امر و مقرر فرمودند لهذا آن عالی جناب و عالی جناب میرزا حسین سرکشیک و کشیک چیان مفصله از قرار تفصیل ذیل منصوب و برقرار و سایرین اخراج:

عالی جناب میرزا سید حسین کلیددار/ میرزا محمد حسین ولد مرحوم میرزا ابراهیم مستوفی سرکار/ میرزا سید محمد حافظ/ آقا سید اسماعیل صدر الحفاظ/ آقا سید حسین

فراش حرم/ میرزا سید ولد میرزا میران/ آقا سید آقا جانی حاجی/ آقا سید مهدی/ میر محمد علی ولد شریف/ میرزا صفی ولد میرزا میران/ آقا سید ابراهیم ولد آقا سید حسن/ سید صادق ولد آقا سید آقا جان/ میر محمد رضای ولد آقا سید حسین/ سید باقی و میرزا صفی/ سید وهاب ولد آقا سید مهدی/ سید رضی ولد میرزا یحیی/ ملا علی محمد خازن/ سید ابراهیم مهمان دار/ ملا حسین ملا یحیی/ میرزا فتح اللّه/ میر علی اکبر فراش صفه/ ملا صادق فراش مسجد/ ملا عباس ابو/ میرزا کوکب ولد میرزا ما شاء اللّه/ سید رضای ولد میر تقی/ میرزا عبد اللّه ولد میر

تربت پاکان، ج 1، ص: 377

شرف الدین/ ملا علی اکبر حافظ/ میر محسن ولد میر عبد الکریم از بابت ملا آقا جانی/ سید حسین ولد سید نصر اللّه/ ملا جعفر صحاف/ ملا باقر سرکار/ حاجی شیخ زکی مؤذن/ سید آقا جان قاپوچی.

از قرار سنوات سابق یک شبانه روز ازجمله سه شبانه روز در آستانه مقدسه متبرکه به محافظت و محارست سرکار فیض آثار مشغول بوده و دقیقه ای خود را از خدمات محوله به خود معاف ندارند و اجناسی که به هم برسد از قبیل فروش و قنادیل و پرده و شرفه و شمع دان و غیره به اطلاع و استحضار داعی دوام دولت ابد مدت قاهره تسلیم صاحب جمعان سرکار نموده، قبض الواصل به خط مشرف سرکار حاصل و به نظر رسانیده و وجوه نقد که به صیغه نذورات جمع آید به اطلاع داعی فی مابین خدام به سویت تقسیم نمایند و در هر باب لازمه سعی و اهتمام را به عمل آورده، تخلف نورزند. کتاب خیریت

اکتساب دفتر استیفاء و مشرف سرکار فیض آثار سواد تعلیقه را در دفاتر خود ثبت و ضبط نمایند.

تحریرا فی جمادی الثانی سنه 1267.

154 [9] کشیک نامچه مورخ ذ ح- 1273 با تعلیقه میرزا سید حسین متولی باشی بالای آن. بنابر مفاد این سند میر عبد الکریم سرکشیک و میرزا حسین سرکشیک سرپرستی یک کشیک از سه کشیک آستانه را به مشارکت عهده دار بوده اند:

کشیک نامچه سرکار فیض آثار در معامله هذه السنه ئیلان ئیل به سرکشیکی عالی حضرتان آقا میر عبد الکریم سرکشیک و آقا میرزا حسن سرکشیک سرکار فیض آثار:

39 نفر با سرکشیکان

تربت پاکان، ج 1، ص: 378

عالی حضرت آقا میر عبد الکریم سرکشیک 18 نفر و نصف

عنایت کلیددار/ آقا سید اسماعیل صدر الحفاظ/ آقا میرزا سید آقا میرزا میران/ آقا سید مهدی/ حاجی سید صادق/ آقا شیخ محمد رضا/ آقا سید ابراهیم/ آقا میرزا صفی/ آقا سید وهاب/ آقا سید باقی/ آقا سید کاظم/ آقا سید حبیب/ آقا سید باقر/ آقا میر علی اکبر/ آقا سید عابدین/ آقا سید حسین ولد سرکشیک/ آقا سید تقی/ ولد شیخ زکی مؤذن (نصف).

عالی حضرت آقا میرزا حسین سرکشیک 18 نفر و نصف

آقا میرزا علی محمد خازن/ آقا میر محمد علی/ آقا میرزا صفی آقا میرزا میران/ آقا سید رضی/ آقا میرزا عبد اللّه/ آقا میرزا حسن/ ملا حسین ملا یحیی/ آقا میرزا کوچک/ ملا حسین ملا علی/ آقا سید هدایت/ آقا سید صادق ولد آقا سید محسن/ آقا سید علی رضا/ آقا سید رضا فراش/ آقا سید علی/ ملا علی اکبر حافظ/ ملا حسن ملا کاظم/ ملا مهدی حافظ/ آقا میرزا فتح اللّه/ قاپوچی (نصف).

تحریرا بتاریخ شهر غره ذی الحجه الحرام سنه 1273.

[متن تعلیقه:]

هو عالی حضرتان سلاله الساداتان آقا میر عبد الکریم سرکشیک و آقا میرزا حسین سرکشیک سرکار فیض آثار یک شبانه روز ازجمله سه شبانه روز به اتفاق کشیک چیان در آستانه مقدسه به محافظت و محارست مشغول باشند و اجناسی که به هم

رسد از مقوله فروش و ظروف و قنادیل و شرفه و شمع دان و غیره به اطلاع داعی دوام دولت قاهره تسلیم صاحب جمعان سرکار فیض آثار نموده، قبض الواصل به خط کتاب و مشرف سرکار حاصل و به نظر رسانند و نقدی که به هم رسد فی ما بین خدام والامقام تقسیم نمایند و اجناسی که به هم رسد از قبیل گوسفند و غیره به

تربت پاکان، ج 1، ص: 379

دستور قبل قرار داده شده است نیز فی مابین خدام والامقام به سویت تقسیم نموده، درین باب لازمه سعی و اهتمام را به عمل آورده، تخلف و انحراف نورزند. کتاب دفتر استیفاء و مشرف سرکار فیض آثار سواد تعلیقه را جهت استحضار خود در سررشته جات ثبت [و] ضبط نمایند.

به تاریخ غره ذی الحجه الحرام مطابق سنه 1273.

155 [10] در کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی- قم نسخه ای است در 161 برگ به قطع رحلی

که در آن ثبت همه موقوفات و خالصه جات کشور را در دوره ناصری (سال 1299) براساس دفاتر قدیم گرد آورده اند . ثبت موقوفات و خالصه جات قم که قسمتی مهم از آن موقوفات آستانه مقدس است براساس دفاتر دوره صفوی، و از این رو برای تحقیق در جغرافیای تاریخی این شهر بسیار ارزنده است (برگ 104 پ- 107 پ).

در این بحث اعلام جغرافیایی این قسمت کتاب که به ایضاح نکاتی چند در اسناد قدیم مربوط به آستانه کمک می کند استخراج و نقل می شود:

I

موقوفات سرکار حضرت معصومه علیها السلام که در تصرف خدام است:

1) باغ باجک که سی خروار آب دارد بالتمام.

2) اراضی حمام شاه که هرساله حق الارض می دهند.

3) باغ واقعه در مبارک آباد بالتمام.

4) باغ زاویه بیگمی واقعه در مزرعه قلاور که پنجاه خروار آب رود دارد بالتمام.

تربت پاکان، ج 1، ص: 380

5) مزرعه علی آباد

سراجه که یک رشته قنات دارد.

6) مزرعه بطلی جرد سراجه که یک رشته قنات دارد بالتمام.

7) مزرعه شریف آباد قمرود مشهور به معصومه که یک رشته قنات دارد بالتمام.

8) مزرعه زاویه منصور بیک که در دفاتر قدیم بدین موجب نوشته بود:

بالتمام، و معمولی حال که در تصرف خدام است: خالصه نصف وقفی نصف.

9) مزرعه مبارک آباد بالتمام.

10) مزرعه هسته.

11) مزرعه کمیدان.

12) مزرعه بندرآباد.

13) مزرعه هستجه مشهور به هستجه علیا که در دفاتر قدیم چهل خروار آب داشته.

14) مزرعه کهنه ازجمله 15 خروار آب ده خروار.

15) مزرعه قزوان ازجمله 120 خروار آب سی خروار.

16) مزرعه کوار که ازجمله نهر رود آب لنجرود می برد و چهار حصه رسد کوار است ازجمله 6 دانگ یک دانگ.

17) مزرعه طبشقران.

II

سایر موقوفات:

1) باغ تکیه وقف مسجد جناب امام حسن عسکری علیه السلام.

2) باغ وقفی سرکار علی بن جعفر که سه خروار آب رود دارد. تربت پاکان ؛ ج 1 ؛ ص380

باغ و اراضی امام زاده سلطان که هشت خروار آب دارد.

4) باغ میر علی وقف شاه احمد قاسم.

5) اراضی باغ علی آباد وقف شاهزاده جعفر و شاهزاده حسن و شاهزاده حسین.

تربت پاکان، ج 1، ص: 381

6) دکاکین موقوفات مدرسه غیاثیه واقعه در گذر میدان.

7) مزرعه طیب و طاهر موقوفه شاهزاده طیب و طاهر.

8) مزرعه ابرستجان رسد موقوفات شاهزاده محسن.

9) مزرعه مشهد علیا و سفلی که از مزرعه مزدجان موضوع است از بابت رسد موقوفات شاه جعفر و شاهزاده ابراهیم.

10) مزرعه براوستان ازجمله امام زاده جعفر، از بابت مزرعه قل درویش مشهور به چال قلندران.

11) مزرعه دریوج مشهور به زیادآباد به اسم موقوفات ملا کمال که حال جزو شهرستان است.

12) مزرعه شهرستان به اسم موقوفات سرکار سید عشق علی.

13) مزرعه محمودآباد

چیلان گیر موقوفات امام زاده محمود منصور که واقف شاه طهماسب ماضی بوده.

14) مزرعه مهرویان رودآب موقوفات تکیه حسین علی که پنج خروار آب دارد.

15) مزرعه باغ ریاح و تکیه علیا که ازجمله 25 خروار آب و اراضی وقف شاه حمزه که حال جزو مزدیجان است.

III

خالصه جات موافق دفاتر قدیم و موافق معمول حال:

باغات

1) باغ بقا مشهور به باغ خواجه علی که اراضی آن خالصه است واقعه در درب اصفهان که حال قنات آن خراب شده.

2) باغ دولت خانه والنگ خالصه قدیم که تیول وقایع نگار است.

3) باغ و اراضی تکیه خلیفه جان بابا مشهور به باغ شاه خالصه که تیول میرزا یوسف گرجی است.

تربت پاکان، ج 1، ص: 382

4) باغ میدان و اراضی تکیه حصاران.

5) باغ بااو واقعه در خارج شهر.

مزارع

1) مزرعه کمال آباد خالصه جزو جمکران.

2) مزرعه بندرآباد جزو براوستان.

3) مزرعه خمیهن ازجمله 60 خروار آب از بابت موقوفات امام.

4) مزرعه محمودآباد خالصه که قدر آن معلوم نبود.

5) مزرعه جمالیه خالصه جدید انتقالی که جزو شهرستان است و وقف است.

6) مزرعه علی قلی خلیفه و ولی قلی خلیفه مشهور به قبان خانی که دو رشته قنات دارد. ضبطی بالتمام.

7) مزرعه طبشقران ازجمله 145 خروار آب که هشتاد خروار وقفی آستانه حضرت نوشته بودند. سهم اربابی و خالصه مشخص نبود.

8) مزرعه ابرستجان ازجمله 120 خروار آب بعد از وضع رسد موقوفات خالصه.

9) مزرعه شاه قلی ازجمله 140 خروار آب سوای رسد موقوفات و اربابی.

10) مزرعه قمرود میر سراج مشهور به سرآبی و دوه لو قمرود که سه رشته قنات دارد و به چهل و هشت سنبله قسمت می شود و هشت سنبله و نیم آن اربابی است و رسد خانلر خان، و تتمه

وقفی است و به اربابی معمول شده. وقف مدرسه محمدیه بیک بیگدلی و وقف مدرسه مرند .

11) موقوفات مدرسه محمد بیک بیگدلی که جزو شهرستان شده از قزوان،

تربت پاکان، ج 1، ص: 383

از بابت خالصه و تکیه میرزا مسلم شاه.

12) مزرعه خواجکان که در دفاتر قدیم جوردکان نوشته بودند.

VI

موقوفات بلوک قهستان:

مزرعه باوره بالتمام. موقوفات مشهد شاه عبد اللّه و شاه منصور و چهار همسر اولاد جناب امام موسی سه دانگ، خالصه سه دانگ.

تربت پاکان، ج 1، ص: 384

[تصاویر]

تربت پاکان، ج 1، ص: 385

1) آستان مقدس حضرت ستی فاطمه (معصومه)

تربت پاکان، ج 1، ص: 386

2) کاشی های روی مرقد

تربت پاکان، ج 1، ص: 387

3) خشت کاشی میانه لوح مرقد

تربت پاکان، ج 1، ص: 388

4) یکی از خشت های کاشی ردیف سوم لوح مزار

[در کتیبه اول عبارت «لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا ..»- سوره بقره، آیه 257- و در کتیبه دوم آیات 33- 34 سوره آل عمران و در سوم عبارت «.. الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُونَ وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ»- سوره مائده: آیه 61- و در چهارم بخشی از آیات 3- 4 سوره تبارک خوانده می شود]

تربت پاکان، ج 1، ص: 389

5) نام «محمد بن ابی طاهر بن ابی الحسین» در لوح مزار

[قسمتی از سه کتیبه سراسری نیز در تصویر نمایان است. عبارت خط کوفی دوره تکامل «قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا» است از آیه 65 سوره مائده]

تربت پاکان، ج 1، ص: 390

6) بدنه شمال مرقد

تربت پاکان، ج 1، ص: 391

7) قسمتی دیگر از بدنه مرقد

تربت پاکان، ج 1، ص: 392

8) قسمتی دیگر از بدنه مرقد

تربت پاکان، ج 1، ص: 393

9) پایان کتیبه بالای بدنه مرقد

تربت پاکان، ج 1، ص: 394

10) کاشی های

هشت پر و هشت گوشه بدنه مرقد

[نوشته های حواشی کاشیها که یکی از آنها ابیاتی فارسی است نیز خوانده می شود]

تربت پاکان، ج 1، ص: 395

11) نمونه کاشی های تزیینی لبه مرقد (از زاویه های شمال شرقی و غربی)

[با رقم «کتبه علی بن محمد بن ابی طاهر در پایان کتیبه حاشیه]

تربت پاکان، ج 1، ص: 396

12) نمونه ای دیگر از کاشی های تزیینی لبه مرقد

[زاویه شرقی و بالاسر]

تربت پاکان، ج 1، ص: 397

13) آغاز کتابه دیواره کاشی گرداگرد مرقد

تربت پاکان، ج 1، ص: 398

14) قسمتی دیگر از همان کتیبه و دیواره

تربت پاکان، ج 1، ص: 399

15) قسمتی دیگر از همان دیواره در پایین پا

[مشتمل بر نام بانی]

تربت پاکان، ج 1، ص: 400

16) دنباله کتیبه دیواره کاشی [برابر مقبره شاه صفی]

تربت پاکان، ج 1، ص: 401

17) دنباله کتیبه دیواره کاشی

تربت پاکان، ج 1، ص: 402

18) در طلای مدخل روضه مقدس

تربت پاکان، ج 1، ص: 403

19) نمایی از داخل حرم

تربت پاکان، ج 1، ص: 404

20) نمایی دیگر از داخل حرم

[کتیبه کمربندی اول و نوشته پنج سطری مربوط به آینه کاری حرم)

تربت پاکان، ج 1، ص: 405

21) محراب مسجد موزه

تربت پاکان، ج 1، ص: 406

22) تزیینات آینه کاری مسجد موزه

تربت پاکان، ج 1، ص: 407

23) آرایش ظریف کاشی کاری سقف مسجد موزه

تربت پاکان، ج 1، ص: 408

24) آرایش کاشی کاری پایه های گنبد مسجد موزه

تربت پاکان، ج 1، ص: 409

25) ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 410

26) نمایی دیگر از ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 411

27) ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 412

28) نمای داخل ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 413

29) بدنه شرقی ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 414

30) نیمه نخستین کتیبه پایین ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 415

31) نیمه دوم کتیبه پایین ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 416

32) آغاز کتیبه بالای ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 417

33)

قسمت میانه کتیبه کمربندی مزبور

تربت پاکان، ج 1، ص: 418

34) پایان کتیبه کمربندی مزبور

تربت پاکان، ج 1، ص: 419

35) بدنه شرقی ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 420

36) قوسی های طاق بند ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 421

37) نام هنرمندان تعمیرکار ایوان طلا در میانه دو قوسی طاق بند

تربت پاکان، ج 1، ص: 422

38) پایان کتیبه طاق بند ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 423

39) دار الحفاظ ایوان طلا

تربت پاکان، ج 1، ص: 424

40) ایوان های دو طرف ایوان طلا

[ایوان شرقی]

تربت پاکان، ج 1، ص: 425

41) ایوان آینه

تربت پاکان، ج 1، ص: 426

42) ایوان شمالی صحن عتیق

تربت پاکان، ج 1، ص: 427

43) سردر شمالی صحن عتیق [ایوان جنوبی مدرسه فیضیه)

تربت پاکان، ج 1، ص: 428

44) همان سردر

تربت پاکان، ج 1، ص: 429

45) همان سردر، نیمه نخستین کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 1، ص: 430

46) همان سردر، قسمت میانه کتیبه

تربت پاکان، ج 1، ص: 431

47) همان سردر، قسمت اخیر کتیبه

تربت پاکان، ج 1، ص: 432

48) همان سردر، آرایش جرز غربی

تربت پاکان، ج 1، ص: 433

49) همان سردر، آرایش جرز شرقی

تربت پاکان، ج 1، ص: 434

50) مقبره فتحعلی شاه، زاویه شمال شرقی

تربت پاکان، ج 1، ص: 435

51) مقبره فتحعلی شاه، لوح سنگی شاه نشین شمال غربی

تربت پاکان، ج 1، ص: 436

52) مقبره محمد شاه، نمای درونی

تربت پاکان، ج 1، ص: 437

53) مقبره محمد شاه، مقرنس سقف

تربت پاکان، ج 1، ص: 438

54) مقبره محمد شاه، مقرنس سقف

تربت پاکان، ج 1، ص: 439

55) سنگ قبر محمد شاه قاجار

تربت پاکان، ج 1، ص: 440

56) مقبره مهد علیا

تربت پاکان، ج 1، ص: 441

57) مقبره مهد علیا

تربت پاکان، ج 1، ص: 442

58) صحن نو، نمونه تزیین و کتیبه

تربت پاکان، ج 1، ص: 443

59) صحن نو، پایان بخش اول کتیبه

تربت پاکان، ج 1، ص: 444

60) صحن نو، همان قسمت کتیبه

تربت پاکان، ج 1، ص: 445

61) صحن نو،

پایان کتیبه گرداگرد صحن

تربت پاکان، ج 1، ص: 446

62) صحن نو، ایوان شرقی

تربت پاکان، ج 1، ص: 447

63) صحن نو، ایوان شرقی

تربت پاکان، ج 1، ص: 448

64) صحن نو، ایوان جنوبی

تربت پاکان، ج 1، ص: 449

65) صحن نو، ایوان شمالی

تربت پاکان، ج 1، ص: 450

66) سردر شرقی صحن نو

تربت پاکان، ج 1، ص: 451

67) همان سردر

تربت پاکان، ج 1، ص: 452

68) سردر شمالی صحن نو

تربت پاکان، ج 1، ص: 453

69) صندوق قبر شاه صفی، موزه قم

تربت پاکان، ج 1، ص: 454

70) صندوق قبر شاه صفی، موزه قم

تربت پاکان، ج 1، ص: 455

71) مقبره شاه عباس دوم

تربت پاکان، ج 1، ص: 456

72) مقبره شاه عباس دوم

تربت پاکان، ج 1، ص: 457

73) مقبره شاه عباس دوم، پایان کتیبه

تربت پاکان، ج 1، ص: 458

74) مقبره شاه عباس دوم، آرایش سنگ های مرمر ازاره بنا

[بدنه غربی راهرو همین مقبره از درون حرم مطهر]

تربت پاکان، ج 1، ص: 460

75) مقبره شاه سلیمان

تربت پاکان، ج 1، ص: 461

76) مقبره شاه سلیمان

تربت پاکان، ج 1، ص: 462

77) مقبره شاه سلیمان

تربت پاکان، ج 1، ص: 463

80) مقبره شاه سلیمان، پایان کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 1، ص: 465

سند شماره 1

تربت پاکان، ج 1، ص: 466

سند شماره 2

تربت پاکان، ج 1، ص: 467

سند شماره 3

تربت پاکان، ج 1، ص: 468

سند شماره 3

تربت پاکان، ج 1، ص: 469

سند شماره 3

تربت پاکان، ج 1، ص: 470

سند شماره 3

تربت پاکان، ج 1، ص: 471

سند شماره 3

تربت پاکان، ج 1، ص: 472

سند شماره 5

تربت پاکان، ج 1، ص: 473

سند شماره 6

تربت پاکان، ج 1، ص: 474

سند شماره 7

تربت پاکان، ج 1، ص: 475

ضمیمه سند شماره 7

تربت پاکان، ج 1، ص: 476

سند شماره 8

تربت پاکان، ج 1، ص: 477

سند شماره 9

تربت پاکان، ج 1، ص: 478

سند شماره 10

تربت پاکان، ج 1، ص: 479

سند شماره 10- نمونه ای دیگر

تربت پاکان، ج 1، ص: 480

سند شماره 11

تربت

پاکان، ج 1، ص: 481

سند شماره 12

تربت پاکان، ج 1، ص: 482

سند شماره 12- نمونه ای دیگر

تربت پاکان، ج 1، ص: 483

سند شماره 12- نمونه ای دیگر

تربت پاکان، ج 1، ص: 484

سند شماره 12- نمونه ای دیگر

تربت پاکان، ج 1، ص: 485

سند شماره 13- نمونه ای مورخ 15 رجب 1052

تربت پاکان، ج 1، ص: 486

سند شماره 13- نمونه ای مورخ 17 رجب 1052

تربت پاکان، ج 1، ص: 487

سند شماره 13- نمونه ای مورخ 27 رجب 1052

تربت پاکان، ج 1، ص: 488

سند شماره 14

تربت پاکان، ج 1، ص: 489

سند شماره 15

تربت پاکان، ج 1، ص: 490

سند شماره 16

تربت پاکان، ج 1، ص: 491

سند شماره 17

تربت پاکان، ج 1، ص: 492

سند شماره 18

تربت پاکان، ج 1، ص: 493

سند شماره 19

تربت پاکان، ج 1، ص: 494

سند شماره 20

تربت پاکان، ج 1، ص: 495

سند شماره 21

تربت پاکان، ج 1، ص: 496

سند شماره 22

تربت پاکان، ج 1، ص: 497

سند شماره 23

تربت پاکان، ج 1، ص: 498

سند شماره 24

تربت پاکان، ج 1، ص: 499

سند شماره 26

تربت پاکان، ج 1، ص: 500

سند شماره 27

تربت پاکان، ج 1، ص: 501

سند شماره 29

تربت پاکان، ج 1، ص: 502

سند شماره 30

تربت پاکان، ج 1، ص: 503

سند شماره 31

تربت پاکان، ج 1، ص: 504

سند شماره 33

تربت پاکان، ج 1، ص: 505

سند شماره 34

تربت پاکان، ج 1، ص: 506

سند شماره 35

تربت پاکان، ج 1، ص: 507

سند شماره 35- با متنی دیگر

تربت پاکان، ج 1، ص: 508

سند شماره 36

تربت پاکان، ج 1، ص: 509

سند شماره 37

تربت پاکان، ج 1، ص: 510

سند شماره 38

تربت پاکان، ج 1، ص: 511

سند شماره 39

تربت پاکان، ج 1، ص: 512

سند شماره 1- 41

تربت پاکان، ج 1، ص: 513

سند شماره 2- 41

تربت پاکان، ج 1، ص: 514

سند شماره 3- 41

تربت پاکان، ج 1، ص: 515

سند شماره 4- 41

تربت پاکان، ج 1، ص: 516

سند شماره 42

تربت پاکان، ج 1، ص: 517

سند شماره 43

تربت پاکان، ج 1، ص: 518

سند شماره

43

تربت پاکان، ج 1، ص: 519

سند شماره 44

تربت پاکان، ج 1، ص: 520

سند شماره 45

تربت پاکان، ج 1، ص: 521

سند شماره 1- 46

تربت پاکان، ج 1، ص: 522

سند شماره 2- 46

تربت پاکان، ج 1، ص: 523

سند شماره 47

تربت پاکان، ج 1، ص: 524

سند شماره 48

تربت پاکان، ج 1، ص: 525

سند شماره 50

تربت پاکان، ج 1، ص: 526

سند شماره 51

تربت پاکان، ج 1، ص: 527

سند شماره 51

تربت پاکان، ج 1، ص: 528

سند شماره 51

تربت پاکان، ج 1، ص: 529

سند شماره 51

تربت پاکان، ج 1، ص: 530

سند شماره 51

تربت پاکان، ج 1، ص: 531

سند شماره 51

تربت پاکان، ج 1، ص: 532

سند شماره 51

تربت پاکان، ج 1، ص: 533

سند شماره 51

تربت پاکان، ج 1، ص: 534

سند شماره 52

تربت پاکان، ج 1، ص: 535

سند شماره 52

تربت پاکان، ج 1، ص: 536

سند شماره 52

تربت پاکان، ج 1، ص: 537

سند شماره 52

تربت پاکان، ج 1، ص: 538

سند شماره 52

تربت پاکان، ج 1، ص: 539

سند شماره 53

تربت پاکان، ج 1، ص: 540

سند شماره 53

تربت پاکان، ج 1، ص: 541

سند شماره 53

تربت پاکان، ج 1، ص: 542

سند شماره 53

تربت پاکان، ج 1، ص: 543

سند شماره 53

تربت پاکان، ج 1، ص: 544

سند شماره 53

تربت پاکان، ج 1، ص: 545

سند شماره 53

تربت پاکان، ج 1، ص: 546

سند شماره 53

تربت پاکان، ج 1، ص: 547

سند شماره 53

تربت پاکان، ج 1، ص: 548

سند شماره 54

تربت پاکان، ج 1، ص: 549

سند شماره 54

تربت پاکان، ج 1، ص: 550

سند شماره 54

تربت پاکان، ج 1، ص: 551

سند شماره 54

تربت پاکان، ج 1، ص: 552

سند شماره 54

تربت پاکان، ج 1، ص: 553

سند شماره 54

تربت پاکان، ج 1، ص: 554

سند شماره 54

تربت پاکان، ج 1، ص: 555

سند شماره 55

تربت پاکان، ج 1، ص: 556

سند شماره 55

تربت پاکان، ج 1، ص: 557

سند شماره 56

تربت پاکان، ج 1، ص: 558

سند شماره 56

تربت پاکان، ج 1، ص: 559

پشت سند شماره 56

تربت پاکان، ج 1، ص: 560

سند شماره

57

تربت پاکان، ج 1، ص: 561

سند شماره 57

تربت پاکان، ج 1، ص: 562

سند شماره 57

تربت پاکان، ج 1، ص: 563

سند شماره 57 [پشت سند]

تربت پاکان، ج 1، ص: 564

سند شماره 57 [پشت سند]

تربت پاکان، ج 1، ص: 565

سند شماره 57 [پشت سند]

تربت پاکان، ج 1، ص: 566

سند شماره 58

تربت پاکان، ج 1، ص: 567

سند شماره 59

تربت پاکان، ج 1، ص: 568

سند شماره 60

تربت پاکان، ج 1، ص: 569

سند شماره 61

تربت پاکان، ج 1، ص: 570

سند شماره 62

تربت پاکان، ج 1، ص: 571

سند شماره 63

تربت پاکان، ج 1، ص: 572

سند شماره 64

تربت پاکان، ج 1، ص: 574

سند شماره 65

تربت پاکان، ج 1، ص: 575

سند شماره 1/ 67

تربت پاکان، ج 1، ص: 576

سند شماره 2/ 67

تربت پاکان، ج 1، ص: 577

سند شماره 3/ 67

تربت پاکان، ج 1، ص: 578

سند شماره 4/ 67

تربت پاکان، ج 1، ص: 579

سند شماره 5/ 67

تربت پاکان، ج 1، ص: 580

سند شماره 6/ 67

تربت پاکان، ج 1، ص: 581

نمونه ای از عرض های متولیان تفویضی آستانه

تربت پاکان، ج 1، ص: 582

نمونه ای دیگر از عرض های متولیان تفویضی آستانه

تربت پاکان، ج 1، ص: 583

نمونه ای دیگر از عرض های متولیان تفویضی آستانه

تربت پاکان، ج 1، ص: 584

سند شماره 71

تربت پاکان، ج 1، ص: 585

سند شماره 72

تربت پاکان، ج 1، ص: 586

سند شماره 73

تربت پاکان، ج 1، ص: 587

سند شماره 74

تربت پاکان، ج 1، ص: 588

روی سند شماره 75

تربت پاکان، ج 1، ص: 589

پشت سند شماره 75

تربت پاکان، ج 1، ص: 590

سند شماره 81

تربت پاکان، ج 1، ص: 591

سند شماره 82

تربت پاکان، ج 1، ص: 592

سند شماره 83

تربت پاکان، ج 1، ص: 593

سند شماره 85

تربت پاکان، ج 1، ص: 594

سند شماره 88

تربت پاکان، ج 1، ص: 595

سند شماره 89

تربت پاکان، ج 1، ص: 596

سند شماره 90

تربت پاکان، ج 1، ص: 597

سند شماره 91

تربت پاکان، ج 1، ص: 598

سند شماره 92

تربت پاکان، ج 1، ص: 599

سند شماره 93

تربت پاکان،

ج 1، ص: 600

سند شماره 94

تربت پاکان، ج 1، ص: 601

سند شماره 95

تربت پاکان، ج 1، ص: 602

سند شماره 96

تربت پاکان، ج 1، ص: 603

سند شماره 97

تربت پاکان، ج 1، ص: 604

سند شماره 98

تربت پاکان، ج 1، ص: 605

سند شماره 99

تربت پاکان، ج 1، ص: 606

سند شماره 100

تربت پاکان، ج 1، ص: 607

سند شماره 101

تربت پاکان، ج 1، ص: 608

سند شماره 102

تربت پاکان، ج 1، ص: 609

سند شماره 103

تربت پاکان، ج 1، ص: 610

سند شماره 104

تربت پاکان، ج 1، ص: 611

سند شماره 105

تربت پاکان، ج 1، ص: 612

سند شماره 107

تربت پاکان، ج 1، ص: 613

سند شماره 108

تربت پاکان، ج 1، ص: 614

سند شماره 109

تربت پاکان، ج 1، ص: 615

سند شماره 110

تربت پاکان، ج 1، ص: 616

سند شماره 111

تربت پاکان، ج 1، ص: 617

سند شماره 112

تربت پاکان، ج 1، ص: 618

سند شماره 113

تربت پاکان، ج 1، ص: 619

سند شماره 1/ 120

تربت پاکان، ج 1، ص: 620

سند شماره 2/ 120

تربت پاکان، ج 1، ص: 621

سند شماره 122

تربت پاکان، ج 1، ص: 622

سند شماره 123

تربت پاکان، ج 1، ص: 623

سند شماره 124

تربت پاکان، ج 1، ص: 624

سند شماره 125

تربت پاکان، ج 1، ص: 625

سند شماره 129

تربت پاکان، ج 1، ص: 626

سند شماره 131

تربت پاکان، ج 1، ص: 627

سند شماره 132

تربت پاکان، ج 1، ص: 628

سند شماره 133

تربت پاکان، ج 1، ص: 629

سند شماره 134

تربت پاکان، ج 1، ص: 630

سند شماره 135

تربت پاکان، ج 1، ص: 631

سند شماره 136

تربت پاکان، ج 1، ص: 632

سند شماره 137

تربت پاکان، ج 1، ص: 633

سند شماره 139

تربت پاکان، ج 1، ص: 634

سند شماره 140

تربت پاکان، ج 1، ص: 635

سند شماره 141

تربت پاکان، ج 1، ص: 636

سند شماره 142

تربت پاکان، ج 1، ص: 637

سند شماره 143

تربت پاکان، ج 1، ص: 638

سند شماره 144

تربت پاکان، ج 1، ص: 639

سند شماره 145

تربت پاکان، ج 1، ص: 640

شماره 1/ 147

تربت پاکان، ج 1، ص: 641

سند شماره 2/ 147

تربت پاکان،

ج 1، ص: 642

سند شماره 3/ 147

تربت پاکان، ج 1، ص: 643

سند شماره 4/ 147

تربت پاکان، ج 1، ص: 644

سند شماره 148

تربت پاکان، ج 1، ص: 645

سند شماره 149

تربت پاکان، ج 1، ص: 646

سند شماره 151

تربت پاکان، ج 1، ص: 647

سند شماره 153

تربت پاکان، ج 1، ص: 648

سند شماره 154

تربت پاکان، ج 1، ص: 673

فهارس کتاب

اشاره

1- اعلام انسانی

2- اعلام جغرافیایی

3- کتابها

4- مآخذ

تربت پاکان، ج 1، ص: 675

1- اعلام انسانی

آ

آقاجان- ملا 329/ 330

آقاجان حاجی- سید 375

آقاجان قاپوچی- سید 377

آقاجانی تبریزی 243

آقاجونی 376

آقا شاه خاتون- دختر حمزه بیک 117/ 133

آقا کافور صاحب جمع 166/ 167

آیت اللّه بروجردی 45

آیت اللّه حکیم 19

آیت اللّه مرعشی نجفی 34/ 164

أ

ابراهیم- سید 298

ابراهیم استرابادی 76

ابراهیم امین السلطان- میرزا 32

ابراهیم حافظ- ملا 376

ابراهیم خادم- سید 347

ابراهیم خان ابدالی 26

ابراهیم خان افشار 269

ابراهیم بن عبد الجلیل تبریزی 32

ابراهیم مهمان دار- سید 376

ابن ابی جمهور احسائی 128/ 143

ابن اسفندیار 35

ابن جزری شافعی 17

ابن فوطی 21/ 196

ابو تراب نوری 39

ابو الحسن خان 176/ 177

ابو الحسین- زید بن احمد بن بحر

تربت پاکان، ج 1، ص: 676

اصفهانی 18

ابو زید 49

ابو طالب- میرزا 247

ابو طالب حسینی خطیب قمی 117

ابو طالب خان قزوینی- میرزا 118/ 119

ابو طالب رضوی صدر خاصه 166/ 234/ 235

ابو طالب رضوی- فرزند میرزا ابراهیم 201

ابو طالب مجتهد- میرزا 263

ابو طاهر- اسماعیل بن احمد

ابو عیسی- احمد بن ابی شجاع نازویه

ابو الفتوح رازی 150

ابو الفضل- میرزا 353/ 354

ابو الفضل عراقی- امیر 20

ابو الفضل معصومی- سید 287/ 374

ابو الفضل- ناظر قدیمی سرکار 357

ابو القاسم- میرزا 262/ 371

ابو القاسم چراغچی- میر 359

ابو القاسم بن حسن گیلانی- میرزای قمی 31/ 238/ 239

ابو القاسم بن میر هاشم شیروانی نجفی- میر 154

ابو محمد- جعفر بن علی قمی 17

ابو المکارم- نازونه

ابو المفاخر خادم- میر 359

ابو المفاخر صدر الحفاظ- میر 358

ابو نصر- احمد بن اسماعیل کاشی 21

ابو نصر- احمد بن فضل بن محمود 21

ابی الرضا راوندی- سید 21

احمد ابیوردی 145

احمد بن ابی شجاع نازویه 128

احمد بن اسحاق اشعری قمی 195

احمد بن اسماعیل کاشی- ابو نصر 21

احمد حافظ- میرزا 328

احمد رضوی- سلطان 200/ 228/ 229

احمد رضوی

قمی- میرزا سید 202/ 238/ 241/ 244/ 284

احمد بن فضل بن محمود- ابو نصر 21

احمد کرمانشاهی- آقا 40

احمد مجتهد- میرزا سید 202

احمد بن محمد نصیر رضوی 81

احمد مدرس- میرزا سید 314

احمد مستوفی 254

احمد مستوفی- میرزا 253

احمد مشرف- میرزا 371

احمد بن یحیی الرضوی 339

ارغون خان- فرزند شجاع السلطنه 184

اسحاق بن محمد ابراهیم مستوفی-

تربت پاکان، ج 1، ص: 677

میرزا 345

اسحاق مدرس- میرزا 314

اسحاق مهردار- سید 359

اسد اللّه خان حاکم- آقا 304/ 332

اسد اللّه متولی باشی- میرزا 248/ 261/ 264/ 292/ 301/ 320/ 374/ 375

اسد اللّه مستوفی- میرزا 253

اسد اللّه ولد استاد مهدی زرگر- استاد 65

اسماعیل بن ابراهیم استرابادی 76

اسماعیل بن احمد کاشی 21

اسماعیل حسینی 393

اسماعیل خان امین الملک 33/ 53

اسماعیل رضوی 314

اسماعیل سرکشیک 371

اسماعیل صدر الحفاط- سید 330/ 370/ 376/ 377

اسماعیل صفوی- شاه 22/ 52/ 62/ 64/ 88/ 131/ 197/ 199/ 200/ 216/ 220/ 221/ 228

اسماعیل فراش- سید 375

اسماعیل کتاب دار 360

اسماعیل گرکانی مستوفی- میرزا 366

اسماعیل مجتهد رضوی قمی- حاجی سید 202/ 239/ 240/ 241/ 263/ 339/ 354/ 365/ 367/ 368

اسماعیل مشعل دار 356

اعتضاد الدوله 253/ 350

اعتضاد السلطنه 87

افضل الملک 27/ 38/ 39/ 132/ 202/ 221/ 251- 255/ 259/ 262/ 285

افندی 314

اللّه ویردی بیک 360

الوند بیک آق قویونلو 133/ 197/ 199/ 200/ 213

امام قلی خان بن بیجن بیک قرخلو 177

امام ویردی شاهین قلیجی 300

ام سلمه- دختر فتحعلی شاه 187/ 188

ام سلمه- دختر میرزا ابراهیم مستوفی 252

ام کلثوم کفشدار 358

امین السلطان- میرزا علی اصغر خان 98/ 99/ 102/ 104/ 106/ 108- 111/ 113

انجم 93

اوزون حسن 206

اوژن فلاندن 38

تربت پاکان، ج 1، ص: 678

ب

باباس ولد میرزا قوام الدین همدانی- میرزا 178

باقر سرکار- ملا 377

باقر شریف قرشی 37/ 132

باقر مهمان دار- میر 359

باقر واعظ کجوری- ملا 37/

132

باقی- سید 298

بهار 93

بهاء الدین حافظ قمی 324

بهاء الدین محمد سرکشیک- میرزا 309- 311/ 372/ 375

بهمن پورادیبی 237/ 254

بهمن کریمی 35/ 130

بیکسی خانم 132/ 139/ 221

پ

پری خواند- بنت خواجه پیر قلی شیرازی 169

پریخان- دختر محمد صادق شاملویی 117

پیتر دولاواله 25/ 38

پیر قلی شیرازی- خواجه 169

ت

تاج الدین حافظ- سید 358

تاج الدین خادم- میر سید 359

تاجلو بیگم- شاه بیگی بیگم تاورنیه 25/ 39

تقی خان امیر کبیر- میرزا 89/ 90

تقی رشید الاسلامی- سید 202

تقی علی آبادی 87

تقی فراش- میر 376

تقی قمی (رضوی)- حاج سید 240/ 241/ 285/ 286

تقی میرزا حسام السلطنه 61

تقی بن میرزا سید هاشم مستوفی تفرشی- میرزا سید 100

تیمور گورکان 132/ 196/ 197/ 204/ 207/ 210/ 214/ 238/ 239

ث

ثعلبی 62

ج

جعفر آل بحر العلوم 37

جعفر رضوی- میر 357

تربت پاکان، ج 1، ص: 679

جعفر سرکشیک- سید 240/ 241/ 285/ 368/ 370/ 372

جعفر صحاف- ملا 377

جعفر بن علی قمی 17

جعفر بن محمد بن قولویه قمی 18/ 35

جعفر بن ملا بابای قمی- ملا 190

جلال الدین تهرانی- سید 35

جلال الدین رشید الاسلام 220

جلیل زاهد 36

جمال الدین 149

جمال الدین بن جمشید غلام خاصه صفوی 157

جمال الدین حافظ رضوی 325/ 358

جمال الدین محمد خوانساری 38/ 173

جمشید خان قوللر آقاسی 114/ 116/ 156- 158

جملی کارری 25/ 38

جواد لاریجانی- حاجی شیخ 192

جهان شاه 197/ 202/ 207/ 210/ 214

جهانگیر میرزا قاجار 29/ 32/ 94/ 287

چ

چراغ علی خان نوائی 27

ح

حافظ قنبر شرفی 55

حبیب اللّه- میرزا 323/ 371

حبیب اللّه بیک 360

حبیب اللّه خادم- سید 348/ 349

حبیب اللّه صدر- میرزا 242/ 243/ 245- 249

حسن- حاجی ملا 371

حسن- میرزا سید 247/ 249

حسن خان مستوفی الممالک- میرزا 74/ 93

حسن رضوی- میر سید 326/ 370

حسن سرکشیک- سید 286- 298/ 300/ 310/ 311/ 316/ 374/

375

حسن بن سید مرتضی حسینی استرآبادی- سید 146

حسن بن علی بن حسن بن عبد الملک قمی 324

حسن فراش حرم- سید 371

حسن قمی- استاد 65/ 68/ 71

حسن القمی 65

حسن لاهیجی- میرزا 127

حسن بن محمد بن حسن قمی 18/ 35

تربت پاکان، ج 1، ص: 680

حسن مشعل دار 371

حسن ناظر شموع- آقاسید 370

حسنعلی میرزا فرمانفرما 182/ 301

حسین- آقاسید 349

حسین- سید 90 تربت پاکان ؛ ج 1 ؛ ص680

ین- شاه سلطان حسین

حسین- میرزا سید 248

حسین بیک- کربلایی 287/ 288

حسین خادم- سید 325/ 326/ 331

حسین خان شهاب الملک شاهسون 33

حسین خوانساری- آقا 124/ 164/ 165/ 198

حسین رضوی- سید 345/ 346

حسین سرکشیک 284/ 285/ 287/ 302/ 305- 309/ 312/ 376- 378

حسین سعادت نوری 41

حسین صدر الحفاظ- سید 375

حسین ضابط- سید 331

حسین عاملی 154/ 155

حسین عریضی 166

حسین عمادزاده 40

حسین فراش حرم- سید 371/ 375

حسین کرکی خاتم المجتهدین- سید 146/ 242

حسین کلیددار- میر 370/ 372/ 373

حسین متولی باشی- میر سید 108/ 329/ 377

حسین مشعل دار 360

حسین مؤذن- شیخ 360

حسین نورصادقی 38

حسین نوری- حاجی میرزا 40

حسینقلی خان نظام السلطنه 33

حضوری قمی 145

حمد اللّه مستوفی 35

حمزه بیک موصلو 133/ 135/ 361

حیدر قمی 55

خ

خانلر خان اعتصام الملک 241

خدابنده- شاه 24/ 142/ 201

خدیجه بیگم 360

خسرو امیر شکار 153

خسرو خان والی کردستان 186

خضر قمی- حاجی 155

خلیل سرکشیک- حاجی میرزا 287

خلیل بن غازی قزوینی- ملا 162

خواند میر 21

تربت پاکان، ج 1، ص: 681

د

داود 93

دده بیک 147

دوستعلی خان معیر الممالک 41

دیولافوا- مادام 38

ذ

ذبیح سرکشیک- سید 285

ذبیح اللّه محلاتی 38/ 40

ر

رجبعلی خادم مشهدی 60/ 70/ 104/ 105/ 107/ 109

رحیم فراش- میر 360

رستم بیک آق قویونلو 216

رشید الدین فضل اللّه 35

رضا استادی 325

رضا حافظ- ملا 337

رضا الرضوی 65

رضا سقازاده 37

رضا وزیر- ملا 340

رضی خادم- میرزا 359

رضی الدین عبد الملک

بن فتحان 324

رضی الدین محمد رضوی قمی 143

رفیع الدین محمد شهرستانی 150/ 231/ 246

رقیه رضوی 240/ 241

ز

زکریا بن آدم 195

زکی مؤذن- شیخ 376- 378

زمخشری 62

زید بن احمد بن بحر اصفهانی 18

زین الدین علی رضوی 225/ 226

زین العابدین کاشانی 87

زین العابدین مستوفی- میرزا 252

زین العابدین میرزا- فرزند طهماسب 23/ 228

زین العابدین میرزا میران 327

زینب- نواده امام جواد 18

س

سایکس 41

سپهدار 307

سعید نفیسی 27

سلار 144

سلطان احمد رضوی 200/ 228/ 229

سلطان بن حسن شجری قمی 19

تربت پاکان، ج 1، ص: 682

سلطانم- دختر شاه اسماعیل 23/ 228/ 229

سلطانم- دختر عیسی بیک موصلو 362

سلطانی قمی 77

سلیمان 60

سلیمان صفوی- شاه 25/ 88/ 112/ 115/ 117/ 118/ 124/ 156/ 158/ 161/ 162/ 164- 168/ 170/ 234/ 243/ 244/ 254/ 315/ 318

سلمان صفوی دوم- شاه 26

سنجر سلجوقی- سلطان 21

سهراب 80

سید 74

سیف الدین حاجی عقیلی 21

سیف الدین عرب- حاجی 149

ش

شاد بیگم! 132

شاردن 25/ 39/ 57/ 243/ 244

شاه بیگی بیگم 22/ 52/ 131- 133/ 135/ 197/ 199/ 200/ 221/ 361

شاه جهان خانم- مهد علیا 182

شاهرخ 196/ 197/ 204/ 207/ 210/ 214

شاه سلطان حسین 25/ 112/ 115/ 117/ 118/ 124/ 127/ 157/ 164/ 170/ 172/ 173/ 175/ 201/ 235/ 242/ 244/ 247/ 249

شاه قلی خلیفه مهردار 142

شاه قلی زنگنه 257

شاه قلی سلطان 131/ 361

شجاع الدین سلطان محمود- سید 200/ 224/ 226

شرف جهان خانم 177

شرف خاتون 21

شرف الدین علی سرکشیک- میر 309/ 310

شرف الدین وفا 309

شریف- آقا سید 145

شریف حافظ- ملا 358

شعاع الدین شفا 38

شفیع 115

شفیع علم دار 360

شفیع فراش- میر 360

شفیع مستشار الملک گرکانی- میرزا 191

تربت پاکان، ج 1، ص: 683

شمس الدین اسحاق بن فتحان 324

شمس الدین شعرباف ساوجی- خواجه 169

شمس الدین صاحب دیوان- خواجه 22

شمس الدین محمد- سید 199

شمس الدین

نقیب رضوی- میر 201/ 229/ 230

شوکت 89

شهید اول 155

شهید دوم 156

شیخ بهایی 313

ص

صادق پروانه 108/ 110/ 111

صادق سررشته دار- میرزا 366

صادق فراش- ملا 376

صادق وقایع نگار- میرزا 30/ 31

صادق همایونی 41

صالح بن محمد بن سهل 195

صدرا- ملا 225

صدر الدین- مولی 313

صدر الدین محمد شیرازی 225

صدر الدین مدرس- میرزا 313/ 314/ 357

صدر الدین- مظفر بن احمد

صفا 244

صفر قلی یوزباشی چگنی 163/ 164

صفی- شاه 24/ 53/ 57/ 112/ 113/ 151- 153/ 163/ 164/ 231/ 243/ 246

صفی خادم- میرزا 372/ 373

صفی قلی خان 159/ 160

صفی مدرس- میرزا 314

صفی الدین محمد حسینی رضوی 37

صفی میرزا ولیعهد 151

ط

طاهر 115

طغرل اول سلجوقی 20

طه- سید 268

طهماسب- شاه 22- 24/ 50/ 51/ 73/ 77/ 88/ 133/ 141- 143/ 146/ 147/ 197/ 199/ 200/ 220/ 221/ 228/ 239/ 313/ 324/ 381

طهماسب دوم- شاه 26/ 175/ 201/ 236/ 238/ 247/ 249/ 259/ 265

تربت پاکان، ج 1، ص: 684

ظ

ظهیر الدین ابراهیم 201/ 229/ 230

ع

عابدین- سید 298

عابدین مشعل دار 360

عباس اول- شاه 38/ 88/ 142/ 149/ 150/ 200/ 229/ 231/ 243

عباس بحرینی 369

عباس دوم- شاه 24/ 25/ 60/ 112/ 113/ 117/ 124/ 133/ 155/ 156/ 158/ 159/ 162/ 163/ 198/ 233/ 243/ 246

عباس فیض 36/ 37/ 39

عباس قمی- حاجی شیخ 39

عباس میرزا نایب السلطنه 89/ 94/ 336

عباس نخجوانی 38

عباسعلی فرزند مصطفی قلی تبریزی 65

عباسقلی سپهر 40

عباسقلی حجار طهرانی 70

عبد الباقی خان قزوینی- میرزا 118

عبد الجلیل رازی قزوینی- شیخ 20/ 35

عبد الحسین امینی تبریزی 35

عبد الحسین نوایی 35

عبد الرحیم خادم- میر 348/ 370

عبد الرزاق کمونه حسینی 19/ 40

عبد الصمد- میر 371

عبد العزیز جواهرکلام 132

عبد العزیز بن المهتدی 195

عبد العظیم بن محمد بن فتحان 129/ 130

عبد العلی کارنگ 38

عبد الغفار- میرزا 370

عبد الکریم-

حاجی میر 370

عبد الکریم- سید 316/ 318

عبد الکریم- میر 286

عبد الکریم سرکشیک 287/ 295- 298/ 302/ 303/ 330/ 372/ 376- 378

عبد الکریم ضابط- حاجی سید 331- 335

عبد الکریم موسوی- میر 371

عبد اللّه بن ابراهیم- سید 347

عبد اللّه خان امین الدوله 328/ 346

عبد اللّه خان نقاشباشی اصفهانی 78

تربت پاکان، ج 1، ص: 685

عبد اللّه رضوی- حاجی سید 371

عبد اللّه بن عطاء اللّه خادم 325

عبد اللّه مدرس- میرزا 312/ 357

عبد المولی- میرزا 103/ 342

عبد الوهاب- میر 360

عبد الوهاب خان نظام الملک- میرزا 38

عزت الدوله 33

عزت نسا 360

علاء بن حسین بن علی حافظ سبزواری 156

علامه حلی 19/ 318

علی- سید 303

علی بن حسین استرابادی 19

علی بن حسین بن فادشاه رضوی قمی 145

علی الحسینی 51

علی خان افتخار دفتر- میرزا 253

علی دوانی 40

علی رضوی- میر سید 225

علی بن ریان بن صلت 195

علی سرکشیک- سید 310/ 312

علی بن عبد العالی کرکی- محقق 145

علی قمی- آخوند ملا 301

علی بن محمد بن ابی طاهر 49

علی مشتاقی نعمت اللهی- صفاء السلطنه 37

علی مشکوه الملک 33/ 75

علی اصغر خان امین السلطان- میرزا 32/ 33/ 57/ 68/ 70/ 95/ 307/ 308/ 341

علی اصغر صاحب نسق- میرزا 266

علی اصغر صاحب نسق 266/ 271

علی اصغر فقیهی 37/ 249

علی اصغر ملاباشی 290/ 301

علی اکبر برقعی- سید 34

علی اکبر حافظ- ملا 377/ 378

علی اکبر حجار طهرانی 92

علی اکبر صاحب نسق- میرزا 267

علی اکبر فراش صفه 376

علی اکبر فیض 37/ 69/ 87/ 108/ 266/ 287/ 343

علی رضا شیخ الاسلام- میرزا 246

علی رضا عضد الملک قاجار 92

علی رضا مجتهد- میرزا 263

علی رضا مستوفی- میرزا 252/ 253/ 261/ 264/ 323

علی قلی خان خلجی قمی 243/ 244

علی قلی خان سپهسالار 244

علی قلی سلطان ذو القدر 142

تربت پاکان، ج 1، ص:

686

علی قلی بن شاه قلی خلیفه 142/ 382

علی محمد- سید 286

علی محمد- میرزا 108

علی محمد خازن- ملا 376/ 378

علی مراد خان زند 343

علی نقی- میرزا 353

علی نقی صدر الحفاط- میر 375

علی نقی مدرس- میرزا 313- 315

علی نقی میرزا رکن الدوله 306/ 307

عماد کاتب 21

عمر بن علی بن الحسین- ع 19

عیسی بیک موصلو 362

عیسی القاضی 149

غ

غرقی 81/ 82

غلامحسین خان- افضل الملک

غلامرضا 92

غلامعلی- حاجی 59

غیاثا 60

ف

فاضل خان گروسی 87

فتحعلی خان صبا ملک الشعرا 52/ 67/ 262

فتحعلی شاه 25/ 26/ 29/ 51/ 52/ 55/ 56/ 61/ 63/ 64/ 66/ 67/ 72/ 75/ 78- 80/ 83- 85/ 87/ 88/ 93/ 94/ 127/ 178/ 179/ 181/ 182/ 184- 188/ 248/ 251/ 252/ 261/ 266/ 271/ 277/ 283/ 287/ 289/ 290/ 292/ 293/ 310/ 327/ 328/ 331/ 334/ 337/ 345/ 347

فتح اللّه- سید 394

فتح اللّه شیبانی کاشانی 96

فخر الدوله 31/ 188

فخر الدین- سید 221/ 223/ 225/ 227

فخر الدین نقیب رضوی- سید 198/ 199

فخر الملوک 350

فره وشی 36

فزونی استرابادی 21

فضل اللّه بن الحسین الصوفی 129

فضل اللّه راوندی- سید 21/ 128

فوریه- جیمز 38

تربت پاکان، ج 1، ص: 687

ق

قائم مقام 252/ 253

قاسم قاجار 91

قاضی احمد قمی 55/ 76/ 130/ 144/ 228

قاضی جهان حسینی 23/ 50/ 51

قاضی سعید قمی 313

قرچقای خان 243

قطب راوندی 313

قهرمان میرزا 84/ 94

ک

کامران میرزا نایب السلطنه 33/ 68/ 305/ 306

کاظم- میرزا 370

کریم خان زند 124/ 309/ 310

کمال- ملا 381

کمال الدین عطاء اللّه- سید 199/ 209/ 210/ 214/ 215

کوکب 93/ 119

کیکاوس میرزا 29/ 52/ 55/ 262/ 274- 276/ 321/ 348

گ

گزل آغا 169

گوهر سلطان خانم- دختر طهماسب 24/ 228

ل

لطف اللّه کتابدار 325

م

مجتبی عراقی 192

محدث ارموی 21

محسن- آقا سید 371

محسن رضوی- سید 128/ 143- 145

محمد- میرزا سید

(ناظر مزارات شاهان) 304

محمد بن ابی طاهر بن ابی الحسین 46/ 49

محمد بن ابی الفتوح بن یحیی رضوی 129/ 197

محمد بن احمد بن جعفر عطار 195

محمد ارباب قمی- حاجی میرزا 36

محمد بخور سوزان- سید 356/ 359

محمد بیک 262/ 263

محمد بن حسن حر عاملی 40

محمد بن حسن حسینی قمی 19

محمد بن حسن بن زین الدین عاملی

تربت پاکان، ج 1، ص: 688

156

محمد بن حسین جاسبی هرازگانی 128

محمد الحسینی 56

محمد خان قاجار- آقا 26/ 88/ 179/ 237/ 271/ 272

محمد خادم- سید 331

محمد خطیب- حاجی سید 320- 322/ 372

محمد رازی 36/ 39

محمد رضوی- سید 343

محمد سرکار- آقا 360

محمد سقا 356

محمد شاه- حاجی 370

محمد شاه قاجار 29/ 32/ 55/ 79/ 81- 83/ 88/ 90- 93/ 190/ 191/ 202/ 244/ 252/ 264/ 277/ 293/ 297/ 306/ 314/ 322/ 366/ 367

محمد صاحب نسق 267

محمد عباسی 39

محمد بن علی اکبر خوانساری 38/ 189

محمد بن علی بن بابویه- صدوق 18/ 35

محمد بن علی بن محمد بن فادشاه رضوی (از قرن ششم) 128/ 129/ 196

محمد بن علی بن محمد بن فادشاه رضوی (از قرن نهم) 128

محمد بن محمد امین حسینی- میرزا سید 247

محمد بن محمد خلیل حسینی- میرزا سید (متولی آستانه) 248/ 250/ 337/ 338/ 345

محمد محمدی اشتهاردی 34

محمد مرعشی- میر سید 26

محمد معمار قمی- استاد 65

محمد مقدس زاده 37

محمد ولد میرزا احمد حافظ- میرزا 327

محمد ابراهیم بن حاجی زین العابدین اصفهانی 174

محمد ابراهیم ظهیر الدوله- ظهیر الدین 123

محمد ابراهیم بن محمد اسحاق مستوفی- میرزا 251- 253/ 261/ 262/ 264/ 291/ 371

محمد ابراهیم بن محمد جعفر مستوفی- میرزا 251/ 255- 261/

تربت پاکان، ج 1، ص: 689

357/ 358/ 360

محمد اسحاق مستوفی- میرزا 251/ 261

محمد اسماعیل اصفهانی 266

محمد امین الحسینی 156

محمد

امین بن محمد مهدی حسینی 246/ 247/ 249/ 250

محمد امین مدرس- میرزا 314/ 315

محمد باقر خلیفه سلطانی- میرزا 235/ 257

محمد باقر خوانساری- سید 37

محمد باقر فخر الواعظین خلخالی 37

محمد باقر قمی- استاد 104

محمد باقر مجلسی 36/ 168- 170/ 318/ 319

محمد باقر متولی باشی- میرزا سید 249/ 250

محمد باقر ملاباشی خاتون آبادی- میر 171/ 173

محمد تقی- میر 286/ 318

محمد تقی بیک ارباب 37/ 39/ 69/ 132/ 267/ 285/ 332

محمد تقی بیک، نایب قم 304

محمد تقی تستری 39

محمد تقی دانش پژوه 128

محمد تقی رضوی 371

محمد تقی علی آبادی- میرزا 31/ 87

محمد تقی قمی کفشدار- ملا 336- 340

محمد تقی مستوفی- میرزا 253/ 254

محمد جعفر بخور سوزان- میر 356/ 359

محمد جعفر سرکشیک- میرزا 359

محمد جعفر قمی مستوفی- میرزا 251/ 254/ 255

محمد جعفر کاشانی- حاجی 354

محمد جعفر مدرس- میرزا 314/ 315

محمد جعفر وزیر ایروان- میرزا 244

محمد حسن آشتیانی مستوفی الممالک- میرزا 366

محمد حسن خان قاجار 89

محمد حسن طباطبایی تبریزی 37

محمد حسن نادی- شیخ 69

محمد حسین بن ابی المفاخر- میر 357

محمد حسین بن احمد رضوی قمی- میرزا 202/ 239- 241/ 244/ 245/ 284/ 314/ 368/ 371

محمد حسین اصفهانی 80

محمد حسین پایین شهری- شیخ 241

محمد حسین حجارباشی اصفهانی

تربت پاکان، ج 1، ص: 690

80/ 87/ 88

محمد حسین خادم- میرزا 310/ 311

محمد حسین خادم باشی- میرزا 359

محمد حسین خان- حاجی 289/ 336/ 337

محمد حسین خان کاشانی 353/ 367

محمد حسین خان شاهسون شهاب الملک 68

محمد حسین بن محمد جعفر رضوی موسوی 339

محمد حسین مستوفی- حاجی میرزا 252- 254/ 264/ 303/ 311/ 367/ 369/ 376

محمد حسین مستوفی دوم- حاجی میرزا 254

محمد حسین مفلس- شیخ 34/ 37

محمد حسین ناصر الشریعه 40/ 52

محمد خلیل حسینی- میرزا (متولی) 248- 250

محمد رحیم 360

محمد رحیم- میرزا 247/ 249

محمد

رضا- حاجی 360

محمد رضا بن اسد اللّه حسینی- میرزا (متولی) 248- 250/ 275/ 277/ 278/ 294- 296/ 302/ 311/ 323/ 328/ 340/ 348/ 353/ 354/ 368/ 376

محمد رضا امامی 113/ 114

محمد رضا خان قاجار قزوین 180

محمد رضا خلف سید حسین ضابط- سید 331

محمد رضا زهتابی 36

محمد رضا قاضی الکاء شهریار- ملا 364

محمد رضا بن محمد مؤمن قمی 325

محمد رضا مدرس- میرزا 314

محمد رضی- میرزا 253/ 257- 260

محمد رضی بن حاجی مرداش 174

محمد رفیع سرکشیک- میر 326

محمد رفیع ملازم سرکار 360

محمد سعید- شیخ 317

محمد سعید رضوی- میر 201/ 231- 234

محمد سعید بن محمد علی قمی 247

محمد صادق شاملویی 117

محمد صادق صاحب نسق- میرزا 266/ 277/ 279/ 280

محمد صادق مجتهد قمی- حاجی ملا 253

محمد صادق بن میرزا جعفر کدخدای

تربت پاکان، ج 1، ص: 691

طهران- میرزا 189

محمد صادق ناطق اصفهانی 57/ 72

محمد طاهر قزوینی- میرزا 157

محمد ظهیر حافظ- میر 236/ 358

محمد علی- حاجی 245

محمد علی ارجستانی کچویی 36

محمد علی اصفهانی 90

محمد علی بن آقا شریف- آقا میر 371

محمد علی حجار طهرانی 92

محمد علی حجار قمی- استاد 81

محمد علی رضوی قمی- میر 234/ 235

محمد علی سرکشیک- میرزا 359

محمد علی شمرانی- ملا 360

محمد علی صاحب نسق- میرزا 265/ 267/ 268

محمد علی صاحب نسق- میرزا 266/ 272/ 274- 280/ 370/ 372

محمد علی صحاف 360

محمد علی فراش 360

محمد علی مدرس- میرزا 315

محمد کاظم خان کاشانی- سرکار 353/ 367/ 368

محمد کاظم کلیددار- میر 359

محمد کاظم مدرس- میرزا 315- 317

محمد کاظم مدرس- میرزا 315

محمد کریم- آقا 305

محمد کریم مشرف 360

محمد مهدی- ملا 360

محمد مهدی حافظ- میر 358

محمد مهدی بن حبیب اللّه اعتماد الدوله 233/ 242/ 245- 250

محمد مهدی حسینی 155

محمد مهدی حسینی قمی 36

محمد مهدی رضوی 339

محمد مهدی

رضوی مشهدی 143- 145/ 147

محمد مهدی صاحب نسق- حاجی میرزا 267/ 280/ 281

محمد مهدی بن خلیل حسینی- میرزا (متولی) 248/ 250/ 316- 318/ 325/ 335/ 336/ 369

محمد مهدی بن محمد معصوم حسینی- میرزا (متولی) 247- 250

محمد معصوم بن محمد مهدی حسینی- میرزا 155/ 246- 250

محمد معصوم بن محمد خلیل حسینی

تربت پاکان، ج 1، ص: 692

- میرزا 248/ 250

محمد مقیم خلیفه سلطانی- میرزا 236

محمد مؤمن صاحب نسق- میرزا 265- 267/ 269/ 270

محمد نصیر- ملا 313

محمد هادی خان قدیمی 300

محمد هادی کاشانی 40

محمد هاشم گیلانی- میر 155

محمد هاشم نجمی 151

محمد یحیی- میرزا 202

محمد یحیی رضوی نقیب 237

محمد یوسف بن حسن الحسینی 228

محمود افغان 26

محمود مستوفی و وزیر طهران- میرزا 191

محمود وزیری 336

محمود میرزا قاجار 184

محمود مستوفی- میرزا 252- 254

محمود معمار قمی- استاد 56

محمود مرعشی- سید 40

محمود بن محمد قمی 65

محیط طباطبایی 246

مرتضی- میرزا سید 363

مرتضی تفرشی- میر سید 305/ 306

مرتضی خلیفه سلطانی- میرزا سید 359

مرتضی قلی خان قاجار 182

مرشد الدین رشید الاسلام 133/ 139/ 199/ 201/ 213/ 215/ 217/ 218/ 222/ 224/ 226/ 229/ 230

مریم 184

مریم خانم 316

مسافر 195

مسعود خازن- آقا 359/ 375

مصطفی سلطان 131/ 361

مصطفی- ملا 288

مطهر تفرشی- میرزا 265/ 267

مطهر صاحب نسق- میرزا 361

مظفر بن احمد بن اسماعیل 21/ 49

مظفر- رئیس 136

معصوم حسینی- میرزا 243

معین الدین مسعود 21

مقداد سیوری 19/ 325

منوچهر خان معتمد الدوله 83/ 85/ 92/ 307/ 308

منوچهر ستوده 41/ 47

موسی بن خزرج 17

موسی بن ابی طالب حسینی 368

مولی- میرزا- عبد المولی 342

مهد علیا 88/ 91/ 92

تربت پاکان، ج 1، ص: 693

مهدی- سید 286

مهدی اعتماد الدوله- میرزا- محمد مهدی بن حبیب اللّه حسینی

مهدی بدایع نگار- میرزا 36

مهدی صحفی- سید 34

مهدی ملک الکتاب طهرانی- آقا 56/ 66

مهدی منصوری 35

مهدی قلی خان

244/ 356/ 363

مهماد بیک موصلو 52/ 131/ 135/ 361

مهین بانو- سلطانم 228

میرزا آقا 103/ 108/ 109

میرزا آقا- فرزند میرزا جونی 229/ 230

میرزا آقا- فرزند میرزا سید احمد 371

میرزا جونی حافظ 329/ 330

میرزا عمو 74

میرزا میران حافظ 327

میرزای قمی- ابو القاسم بن حسن گیلانی 31/ 238/ 239

میمون 195

مینورسکی 225/ 228

ن

نادر شاه 265/ 267/ 270/ 271/ 309

نازونه القمی- ابو المکارم 128

ناصر الدین شاه قاجار 29/ 33/ 64/ 69/ 73/ 74/ 89- 91/ 106- 111/ 190/ 191/ 245/ 252/ 264/ 277/ 285/ 299/ 312/ 349/ 350

ناصر الشریعه- محمد حسین 52

ناصر کبیری 336

نبات خانم 180 تربت پاکان ؛ ج 1 ؛ ص693

ف قلی بیک 244

ندرقلی بیک 163

نصر اللّه صدر الممالک اردبیلی- میرزا 118/ 244/ 295

نصر اللّه فراهانی- میرزا 33

نصر اللّه فلسفی 151/ 152

نصیر حافظ- ملا 358

نظام الدوله 94

نظام الدین سلطان احمد رضوی 140/ 198/ 199/ 202/ 204/ 206/ 207/ 209/ 210/ 213- 215

نظام الدین محمد حسینی 152

نظر علی بیک 244

تربت پاکان، ج 1، ص: 694

نور الاصفهانی 65

نور الدین محمد 146

نوری بیک بن مهتر میرزا بیک بن مهتر منصور 118

نوری شرف خانم 180

و

وفا- میرزا آقا 245

وقایع نگار 381

ولی حسینی- سید 64

ولی محمد شاملو 364

ه

هادی آذری بیگدلی 272

هاشم سرکشیک- حاجی سید 310

هانری رنه دالمانی 36/ 132

هلاکو خان فرزند حسنعلی میرزا 182/ 183

ی

یادگار علی فرزند خواجه شمس الدین ساوجی 169

یحیی رضوی- میرزا 201/ 236/ 238/ 284

یحیی رضوی- میرزا 357

یعقوب بیک آق قویونلو 209

یوسف صدر اعظم آشتیانی- میرزا 93

یوسف گرجی- میرزا 381

تربت پاکان، ج 1، ص: 695

2- اعلام جغرافیایی

آ

آذربایجان 123/ 132/ 243

آستانه امام زاده سلطان علی- اردهال 144/ 199/ 206/ 207/ 210/ 214/ 239/ 240

آستانه حضرت عبد العظیم- ری 23/ 38/ 127/ 150/ 198

آستان قدس رضوی 37/ 76/ 198/

225

آلمان غربی 41

أ

ابرستجان 381

ابرین غارری 229/ 230

اراک 30

اردبیل 23/ 132

اردهال 206/ 240

استراباد 76/ 228

اسماعیل آباد 373

اصفهان 30/ 38/ 41/ 71/ 79/ 92/ 124/ 166/ 228/ 242/ 246/ 247/ 289/ 290/ 317/ 336/ 337/ 357

النگ 381

امام زاده جعفر 381

امام زاده جی 80

امام زاده داود 80

امام زاده زید 80

تربت پاکان، ج 1، ص: 696

امام زاده قاسم 80

امام زاده محمود منصور 381

انجمن آثار ملی 26/ 46

ب

بابلان 18/ 157

باجک 356/ 362/ 370/ 379

بارکرسف 144/ 240

بازارچه قدیمی 372

باغ بااو 382

باغ باجک 356

باغ بقا 364/ 381

باغ تکیه 380

باغچه نو 371

باغ خواجه 364

باغ خواجه علی 381

باغ دولت خانه 381

باغ ریاح 381

باغ زاویه بیگمی 356/ 361

باغ زکریا 217

باغ سیدان 382

باغ شاه 381

باغ مهماد بیک 221

باغ میر علی 380

باغ نقیب 217

باغ نو 356/ 357

باغ و اراضی تکیه خلیفه جان بابا 381

باغ ولی محمد شاملو 364

باوره 383

براوستان 355/ 362/ 381/ 382

برزآباد 364

بروجرد 80

بطلی جرد 131/ 265/ 355/ 361/ 364/ 370/ 380

بندرآباد 355/ 362/ 370/ 380/ 382

بیان آباد 136

بی بی دختران 131

بی بی زبیده 80

بی بی فاطمه 80

بیجه 355/ 362

بیکاباد 364

پ

پرچون 137/ 202/ 361/ 372

پشت باره 157

پل دختر 132

ت

تبرته 30/ 127/ 292/ 294/

تربت پاکان، ج 1، ص: 697

295/ 310/ 356/ 364/ 372

تبریز 18/ 35/ 38/ 80/ 124/ 131/ 228/ 348

تپه تاق 137

تکیه حسینعلی 381

تکیه حصاران 382

تکیه میرزا مسلم شاه 383

تهران 18/ 35- 41/ 130/ 131/ 146/ 243- 245

تیمچه آقا سلیمان 364

ج

جعفرآباد 191/ 354/ 362/ 367

جمالان 136

جمالیه 382

جم آباد 294/ 364

جمکران 355/ 363/ 382

جنت سرا 132

جنداب آباد 136

جوردکان 383

چ

چال قلندران 381

چهاردانگه 356/ 372

ح

حسن آباد ورامین 131

حصانجرد 221

حمام شاهی 355/ 356/ 363/ 364/ 379

حیدرآباد 56/ 64/ 76

خ

خاک سفید 136

خاک فرج 80

خان آجری 286/ 363/ 364/ 371

خان آجری قدیمی 372

خراسان 17/ 144/ 225

خرم آباد صرم- خورهاباد- خور- آباد 355/ 363

خزانجرد 137/ 355/ 356/ 361

خطیرآباد 136/ 221

خمهین 221/ 382

خواجگان 383

خورهاباد 136

خیابان آستانه 355

د

دار الشفا 28- 30

تربت پاکان،

ج 1، ص: 698

داروپشته- نهر 136

دانیان 136

داودتپه 138

درب اصفهان 381

درب ساوه 131/ 138

درب کنکان 64

دریوج 381

دشتستان 159/ 160

دشبر 137/ 202/ 361/ 372

دودانگه 364

دولت خانه 381

دینیجان 355/ 362

ر

رشت 124

رهق 144

ری 17/ 20/ 127/ 131/ 150/ 228- 230

ز

زاویه بیکسی خانم 132/ 221

زاویه بیگمی 356/ 361/ 370/ 379

زاویه حسینیه 55/ 64

زاویه منصور بیک 380

زرند 306/ 350

زعفرانی 367

زعلاباد 136/ 137

زنجان 80

زیادآباد 381

زیدان 370

س

ساروق 30/ 310/ 372

ساوج بلاغ 228

سامرا 40/ 80

ساوه 17/ 74/ 169/ 191/ 306/ 350/ 362/ 373

سجاس رود 137

سرآبی 382

سراجه 131/ 137/ 265/ 353/ 361/ 362/ 365- 367/ 380

سرباغبان لنجرود 356/ 361

سرتومن 30/ 186

سرخاب تبریز 124

سرداب 364

سلطانیه 131/ 137/ 221- 223/ 227/ 361/ 372

سواران 364

سیدان قم 327

تربت پاکان، ج 1، ص: 699

سید حمزه سرخاب (مزار) 124

سیرویه 357/ 362/ 364/ 372

ش

شاه احمد قاسم (مزار) 380

شاه حمزه (مزار) 381

شاهرود 80

شاهزاده طیب و طاهر 381

شاهزاده محسن 381

شاه قلی 382

شجره 19

شروان 228

شریف آباد 127/ 355/ 362/ 367/ 371/ 380

شریک آباد 136

شمس آباد 137

شوشتر 80

شهرستان 381/ 383

شهریار 228/ 364

شیراز 127/ 131

ص

صالح آباد 354/ 364

صرم 355/ 363

صفی آباد 137

ط

طبرس 245

طپشقران 362/ 370/ 380/ 382

طهران- تهران 189- 191/ 372

ع

عزیزآباد 136

علی آباد 137/ 353/ 355/ 362/ 364/ 365/ 367/ 380

علی بن جعفر (مزار) 80/ 199/ 380

عمران آباد 355

عیسی آباد 364

ف

فارس 159/ 160

فخرآباد 364

فراهان 30/ 186/ 292/ 295/ 356/ 372

فرج آباد 136

فردو 356/ 357/ 362/ 363/ 372

فریمه 364

فستجان 136

تربت پاکان، ج 1، ص: 700

ق

قاسم آباد 136/ 137/ 355/ 356/ 561

قبادان بزن 363

قبان خانی 382

قزوان 380/ 282

قزوین 23/ 145/ 225/ 228

قلاور 137/ 221/ 356/ 362/ 379

قل درویش 381

قلعه نجف 80

قمرود 136/ 355/ 362/ 371/ 380/ 382

قنات ناصری 74

قندهار 156

قهیان 221/ 355/- 357/ 362/ 363/ 370

قیصریه مهدی قلی خان 356/ 363/ 364

ک

کاروانسرای میرزا ابو القاسمی 127

کاشان 21/ 29/ 112/ 144/ 145/ 151/ 262/ 289/ 290/ 324/ 336/ 337/

352/ 367

کاظمین 80

کاظمیه- کاظمین 245

کتابخانه آستان قدس رضوی 37/ 144/ 145

کتابخانه آستانه مقدس قم 142/ 148/ 155/ 156/ 162/ 191/ 252/ 325

کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی- قم 29/ 36/ 38/ 128/ 143/ 266/ 267/ 275/ 276/ 318/ 379

کتابخانه جامع گوهرشاد 145/ 157

کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران 26/ 30/ 37/ 72/ 74/ 132/ 245/ 253

کتابخانه سالار جنگ حیدرآباد 56/ 64/ 76

کتابخانه شوشتری نجف 145

کتابخانه مجلس شورای ملی- تهران 40/ 124

کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار 36

کتابخانه مدرسه فیضیه قم 150/ 155/ 156/ 163

کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 19/

تربت پاکان، ج 1، ص: 701

22/ 23/ 26/ 39/ 57/ 124/ 130- 132/ 142/ 144/ 146/ 159/ 166/ 181/ 196/ 198/ 225/ 228/ 243/ 244/ 266/ 325

کتابخانه ملک 19/ 36/ 124

کتابخانه ملی تهران 87/ 243

کربلا 80/ 228

کردستان 186

کرمان 80

کرمجگان 137/ 363

کرهرود 228

کمال آباد 136/ 382

کمیدان 356/ 362/ 380

کوار 136/ 138/ 356/ 361/ 380

کوچه حکیم 309

کهرازک 138

کهنه 355/ 362/ 364/ 380

گ

گازران 191

ل

لنجرود- لنگرود قم 136/ 137/ 356/ 361/ 380

م

مازندران 349/ 350

مبارک آباد 356/ 362/ 370 379/ 380

محمدآباد 137

محمدیه 145/ 146

محمودآباد چیلانگر 381

محمودآباد خالصه 382

مدرسه آستانه ری 150

مدرسه آستانه قم 150

مدرسه آقا کافور 166

مدرسه بالای شاهرود 80

مدرسه بروجرد 80

مدرسه خان 244

مدرسه دار الشفا- تهران 80

مدرسه ری 80

مدرسه سامرا 80

مدرسه صدر تهران 80

مدرسه غیاثیه 356/ 364/ 372/ 381

مدرسه فیضیه قم 28- 30/ 73/ 75/ 80/ 94/ 355/ 363/ 364/ 372

مدرسه کربلا 80

مدرسه محمد بیک بیگدلی 382

تربت پاکان، ج 1، ص: 702

مدرسه مرند 382

مدرسه مؤمنیه 382

مدرسه نجف 80

مدینه 17/ 19/ 131

مرادآباد 221/ 371

مرند 382

مرو 17

مزدیجان 381

مزرعه علی قلی خلیفه 143/ 382

مسجد اسماعیلیه اصفهان 124

مسجد اعظم 45/ 73/ 181

مسجد امام حسن عسکری 28/ 198/ 199- 202/ 206/ 207/ 210/ 214/ 216-

218/ 220- 222/ 224/ 226/ 231- 233/ 236- 238/ 240/ 316

مسجد جامع عتیق قم 20/ 206

مسجد حاج علی تهران 80

مسجد حکیم رشتی تهران 80

مسجد خان سالار تهران 80

مسجد خان مروی 80

مسجد سالاری 80

مسجد شاه تهران 80

مسجد عتیق 201

مسجد کرمان 80

مسجد کرمانشاه 80

مسجد مادرشاه تهران 80

مسجد میرزا مسیح تهران 80

مسجد میرزا موسی 80

مسجد وزیر کاشان 151

مسجد یزد 80

مسجد یونس خان 80

مشهد 23/ 24/ 144/ 195

مشهد اردهال 206

مشهد بارکرسف- مشهد اردهال 144

مشهد سفلی 381

مشهد شاه عبد اللّه و شاه منصور (باوره) 383

مشهد علیا 381

معصوم آباد 330/ 356/ 357/ 363/ 371

مکه 96/ 243

منارجنبان اصفهان 71

موزه بریتانیا 225/ 228/ 230

مونیخ 41

مهرویان 381

میان رود 137

میانه 132

میدان (قم) 356/ 381

تربت پاکان، ج 1، ص: 703

میدان بزرگ 363

میل سربند 138

میم 363

ن

نجف 18/ 19/ 35/ 37/ 40/ 80/ 145/ 196

نجیب آباد 136

نخجوان 147

نهاوند 350

و

وازکرود 136/ 137

ورامین 131

وزارت معارف و اوقاف و فواید عامه 280

ویسبادن 243

ه

هستجه علیا 380

هسته 380

همدان 372

هند 309

ی

یزد 80

تربت پاکان، ج 1، ص: 704

3- کتاب ها

أ

احوالات حضرت فاطمه معصومه 34

اربعین 313

استقصاء الاعتبار 156

اصول کافی 312

الفیه 155

ب

بدر فروزان 36

پ

پندنامه 287

ت

تحریر القواعد المنطقیه 145

التنقیح الرایع 19

ج

جوامع الجامع 19

ح

حاشیه تحریر القواعد المنطقیه 145

حاشیه جعفریه 325

حاشیه بر حواشی شریفیه بر لوامع- الاسرار 145

حاشیه بر لوامع الاسرار 145

حرمت ریش تراشی- رساله در 315

حیات الست 35

خ

خصائص العظیمیه 192

تربت پاکان، ج 1، ص: 705

ر

رد صوفیان- رساله در 315

رعایت صله رحم و سادات- رساله در 146

روض الجنان 150

ز

زاد المسافرین 144

زندگانی حضرت معصومه 34

زندگی نامه حضرت معصومه 34

زواهر الحکم 127

س

سفرنامه ناصر خسرو 253

سماء الاسماء 244

ش

شجره 146

شرح ارشاد 146

شرح جعفریه 146

شرح فروع کافی 162

شرح مواقف سلطانیه 157

ص

صحیفه سجادیه 156

ق

قواعد 19

قوانین 238

ک

کشاف 62

کشف البراهین 128

کشف البیان 62

کلام الملوک 87

کنز العرفان 325

ل

اللغز 122

لوامع الاسرار 145

م

مجالس 128

مختلف 318

مراسم 144

مقنعه 155

مکارم الاخلاق 155

ن

نهج البلاغه

156

و

وافی 247

تربت پاکان، ج 1، ص: 706

4- مآخذ

آ

آثار باستانی آذربایجان 132

آثار تاریخی کاشان و نطنز 151

آثار الحجه 17/ 36

آثار ملی اصفهان 166

آثار الوزراء 21

آینه دانشوران 124

أ

احسن التواریخ 50

اربعین الحسینیه 36

از خراسان تا بختیاری 36/ 132

اسدیه در نسب 50

اسناد آستانه ری- آستانه ری، مجموعه اسناد و فرامین 198

اسناد مصور اروپاییان 58/ 113

اسنی المطالب 17

اعیان الشیعه 69/ 146/ 196

امل الامل 146/ 242/ 246

انجم فروزان 36/ 132

انوار المشعشعین 36

ایران زمین 36

ب

بحار الانوار 36/ 144- 146

بحیره 21

بدایع الانوار 36

بررسی های تاریخی- مجله 124/ 225/ 228/ 230

تربت پاکان، ج 1، ص: 707

بوارق 36

بیاض منشآت و ترسل 164

ت

تاریخ آل سلجوق 21

تاریخچه اوقاف اصفهان 124/ 166

تاریخ دار الایمان قم 27/ 69/ 132/ 267/ 285/ 353

تاریخ سلطانی 146

تاریخ طبرستان 35

تاریخ قم- فیض 37/ 69/ 113/ 202/ 239/ 285/ 309

تاریخ گزیده 35

تاریخ مختصر کتابخانه آستانه حضرت عبد العظیم 150

تاریخ مذهبی قم 37

تاریخ نو 27/ 29- 32/ 94

تاریخ و جغرافیای قم- سفرنامه قم 38/ 124

تبصره المسافرین 26/ 37/ 132

تحفه العالم 37/ 132

تحفه الفاطمیین 33/ 34/ 39/ 53/ 199/ 202/ 239/ 249/ 253

تحفه الفقراء 37/ 132

تذکره- نصرآبادی 146/ 201/ 243/ 3244/ 246

تذکره شعرای معاصرین- فیض 266/ 331

تذکره القبور گزی 171

تذکره الملوک 124/ 225/ 228

ترجمه کتاب قم 18- 20/ 35/ 195/ 196/ 324/ 352

تلخیص مجمع الاداب 21/ 196

ث

ثواب الاعمال 18/ 35

ج

جامع التواریخ 22/ 35/ 130

جامع الروات 195

جدی فروزان 37

جنات ثمانیه 37

جنه النعیم 31/ 37/ 122

جنگ خاتون آبادی 243

جنگ شعراء فیض 245/ 321

جنگ شماره 113 د دانشکده ادبیات دانشگاه تهران 72

جنگ شماره 162 کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی قم 248

تربت پاکان، ج 1، ص: 708

جنگ شماره 1940 کتابخانه ملی تهران 313

جنگ شماره 4808 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 244

جنگ منشآت آقا حسین خوانساری 124/ 198

جهان آرا-

رطب اللسان 31

ح

حیاه الامام موسی بن جعفر 37/ 132

خ

خاندان فتحان 130/ 324

خرائج و جرائح 313

خریده القصر 21

خلاصه البلدان 19/ 37/ 246

خلاصه التواریخ 22- 24/ 130- 132/ 142/ 144/ 146/ 225/ 228/ 243

خلد برین 24

د

دائره المعارف جواهر کلام 132

دبستان فرصت 71

دره نادره 26

دریای سخن 37

دستور الملوک 124 تربت پاکان ؛ ج 1 ؛ ص708

تور الوزراء 21

دیوان ابیوردی 21

دیوان ارجانی 21

دیوان امیر معزی 21

دیوان راوندی 21

دیوان سروش 29/ 33

دیوان سنائی 21

دیوان قدرت 146/ 200

ذ

ذریعه 38/ 69/ 144- 146/ 184/ 244/ 246/ 325

ذیل عالم آرا 24/ 112/ 125/ 246

ر

راحه الصدور 21

راهنمای قم 32/ 34/ 52/ 56/ 65/ 124/ 132/ 193/ 245

راهنمای کتاب- مجله 379

رجال قم 37/ 69/ 132

رجال کشی 195

رطب اللسان 31

روضات الجنان 37/ 144/ 146/

تربت پاکان، ج 1، ص: 709

242/ 246/ 314

روضه الصفا 25/ 27/ 31/ 32/ 185/ 290

روضه الصفویه 24

ریاحین الشریعه 38

ریاض الرضا 38

ریاض العلماء 242/ 246/ 314

ریحانه الادب 57

ز

زبور آل داود 26

زندگانی شاه عباس اول 143/ 151/ 152

زندگانی و شخصیت شیخ انصاری 69

زیارات 38

زینه المدایح 30

س

سازمان اداری حکومت صفوی 225/ 228/ 242

سفرنامه آدام اولئاریوس 68

سفرنامه اوژن فلاندن 38

سفرنامه پیتر و دلاواله 25/ 38

سفرنامه تهران به شیراز 38

سفرنامه جملی کارری 25/ 38

سفرنامه شاردن 166

سفرنامه قم 27/ 38/ 69/ 118/ 124/ 202/ 221/ 251- 255/ 259/ 262/ 285

سفرنامه مادام دیولافوا 38

سفینه البحار 17/ 39

سفینه المحمود 184/ 262/ 409

سلجوق نامه 21

سه سال در دربار ایران 38

سیاحت درویشی دروغین 38

سیاحت نامه شاردن 25/ 39/ 58/ 68/ 113/ 125/ 157/ 242/ 243/ 246

ع

عالم آرای عباسی 14/ 50/ 130/ 142/ 225

عباس نامه 24/ 157

عرائس الجواهر 46

العراضه فی الحکایه السلجوقیه 21

عمده الطالب 196

عیون اخبار الرضا 18/ 35/ 66

غ

غایه الاختصار 196

تربت پاکان، ج 1، ص: 710

الغدیر 17

ف

فارس نامه ناصری 131/ 184

فرمان ترکمانان

قراقویونلو و آق- قویونلو 39/ 202

فرهنگ ایران زمین 37- 39/ 132

فرهنگ جغرافیایی ایران 132

فرهنگ سخنوران 244

فرهنگ نامه های عربی به فارسی 244

فضول فخریه 196

فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران 39

فهرست کتابخانه آستان قدس رضوی 145

فهرست کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران 253

فهرست کتابخانه مجلس شورای ملی 242/ 246

فهرست کتابخانه مدرسه سپهسالار 262

فهرست کتابخانه مدرسه فیضیه قم 150/ 156/ 192

فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 124/ 159/ 244/ 266/ 325

فهرست کتابخانه ملک 19/ 124

فهرست کتابخانه ملی تهران 87/ 313

فهرست کتاب های اهدائی مشکوه به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 144

فهرست کتابخانه های شهرستانها 145/ 157

فهرست کتب خطی کتابخانه های اصفهان 146

فهرست مخطوطات مکتبه الاوقاف العامه ببغداد 324

فهرست میکرو فیلم های کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 124/ 244/ 324

فهرست نسخه های خطی فارسی 324

ق

قاموس الرجال 17/ 39

قم در قرن نهم هجری 39/ 128/ 131/ 144/ 196/ 198/ 324

قم را بشناسید 39

ک

کافی 195

کامل الزیارات 18/ 35

تربت پاکان، ج 1، ص: 711

کاوه- مجله 41

کتاب تاورنیه 25/ 39

کتابچه تفصیل احوالات دار الایمان قم 39/ 132

کتابچه تفصیل و حالات دار الایمان قم 27/ 39/ 132

کتابچه ثبت موقوفات و خالصه جات دوره ناصری 30/ 143 311/ 379

کتاب شناسی آثار مربوط به قم 324/ 343

کشف البراهین 128/ 144/ 145

کشف الظنون 145

گ

گلستان هنر 55/ 64/ 76

گنجینه آثار تاریخی اصفهان 166

گنجینه آثار قم 39

گنجینه الجوامع 267

گنجینه دانشمندان 39

گنجینه نشاط 181

گیتی گشا 27/ 125

ل

لباب الانساب 196

اللؤلؤه الثمینه 17

م

مآثر سلطانی 32/ 56

مآثر سلطانیه 27- 29/ 31/ 72

مآثر الکبراء 40

المآثر و الاثار 69

مثال های صدور صفوی 150/ 331/ 233- 236/ 246/ 257

مجالس المؤمنین 21/ 144/ 146

مجمع التواریخ 26/ 125/ 195

مجمع الرجال 195

مجمع الفصحاء 182/ 184

مجله معهد المخطوطات العربیه 19

مجمل التواریخ 125

مجموعه زندگانی چهارده معصوم 40

مجموعه شماره 1937 کتابخانه مدرسه فیضیه قم 387

مجموعه شماره 2454

کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 159

مجموعه شماره 2591 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 244

مجموعه شماره 4476 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 266

مجموعه منشآت شماره 89 کتابخانه

تربت پاکان، ج 1، ص: 712

عمومی رشت 124

مجموعه منشآت شماره 220 ج دانشکده ادبیات تهران 74

مختار البلاد 40/ 52/ 69/ 132/ 202/ 239

مرآت الاحوال 40

مستدرک الوسائل 40

المسلسلات 17

مشاهد العتره الطاهره 40/ 132

معارف اسلامی- مجله 41/ 47

معجم رجال الفکر و الادب فی النجف 69

مکارم الاثار 184

منتخب اکمال الدین 163

منتخب التواریخ خراسانی 40/ 132

منتخب التواریخ معینی 22

منتقله الطالبیه 196

منتهی الامال 17/ 40/ 146

موارد الاتحاف 19/ 144/ 196

مؤلفین کتب چاپی 192

ن

ناسخ التواریخ 27/ 31/ 40/ 184

نسائم الاسحار 21/ 22

نسخه های خطی 124/ 127/ 150/ 159/ 325

نظری به تاریخ آذربایجان 132

نقاوه الاثار 24/ 125

نقباء البشر 69

النقض 20/ 21/ 35/ 195

و

وحید- مجله 24/ 150/ 243

وسائل الشیعه 40/ 195

وقایع السنین 25/ 26/ 156/ 157/ 171/ 175/ 244/ 247

ه

هشت سال در ایران 41

همیشه بهار 245

هنر و مردم- مجله 128

ی

یادداشت هایی از زندگی خصوصی ناصر الدین شاه 41

تربت پاکان، ج 1، ص: 713

اسناد تولیت تفویضی

در صفحه 249 از سه سند مربوط به تولیت تفویضی به اجمال سخن رفت و تنها آگاهی که درباره آنها تا آن هنگام در دست بود نقل گردید.

پس از چاپ متن کامل هر دو مجلد کتاب عکس هفت سند از اسناد تولیت تفویضی به دست افتاد که چون فرصت چاپ متون آنها نیست به این یادآوری با چاپ عکس پنج سند از آن جمله اکتفا می رود این چنین:

1) فرمان شاه سلطان حسین مورخ رمضان 1129 در واگذاردن تولیت آستانه به میرزا سید حسن ولد مرحوم میرزا محمد امین قاضی سابق دار السلطنه اصفهان نواده میرزا مهدی وزیر سابق دیوان اعلی.

2) فرمان شاه سلطان حسین

مورخ ذ ح- 1134 در تنفیذ همو در مقام تولیت آستانه قم [با اشاره به این که «موافق اسناد و ارقامی که سلاله السادات مشار الیه در دست دارد اکثر اوقات منصب مزبور با مومی الیه و اجداد و اقوام او بوده»].

3) فرمان شاه طهماسب دوم مورخ ج 2- 1142 در تفویض تولیت آستانه از ابتداء تخاقوی ئیل به میرزا محمد رحیم ولد میرزا محمد مهدی به دستوری که به والد او مفوض بود.

4) فرمان فتحعلی شاه مورخ ج 1- 1227 در تفویض تولیت به میرزا اسد اللّه با اشاره به درگذشت میرزا سید محمد متولی پیشین در این تاریخ .

5) فرمان فتحعلی شاه مورخ 1247 در تفویض تولیت به میرزا محمد رضا.

تربت پاکان، ج 1، ص: 714

دو فرمانی که عکس آنها چاپ نشد عبارت است از:

6) فرمان مورخ 1284 از ناصر الدین شاه در مورد تولیت میرزا سید حسین.

7) فرمان مورخ 1317 از مظفر الدین شاه در تفویض تولیت به میرزا سید محمد باقر.

تربت پاکان، ج 1، ص: 715

سند شماره 1

تربت پاکان، ج 1، ص: 716

سند شماره 2

تربت پاکان، ج 1، ص: 717

سند شماره 3

تربت پاکان، ج 1، ص: 718

سند شماره 4

تربت پاکان، ج 1، ص: 719

سند شماره 5

تربت پاکان، ج 1، ص: 720

دو استدراک مربوط به صفحه 145 این مجلد

1) خطی که از سید محسن رضوی در کناره آخرین برگ نسخه شماره 701 دانشگاه از مراسم سلارهست تاریخ 924 دارد. ببینید فهرست مشکوه 5: 2014.

2) سوادی از سیاهه موقوفات بقعه محمدیه در اداره اوقاف قم دیده شد با سجل و تصدیق میرزا ابو الفضل مجتهد قمی مورخ محرم 1266 براساس اصل وقف نامه قرن دهم از میرزا محمد مهدی رضوی مورد سخن، بانی بقعه و مدفون در آن،

که این اصل در خاندان مدرس آستانه مضبوط است.

متن این سند به ایضاح چندین نکته مهم تاریخی کمک می کند و از این رهگذر به خصوص در مبحث جغرافیای تاریخی شهر در پیش گفتار مجلد دوم این کتاب بسیار سودمند می بود لیکن چون متأسفانه پس از چاپ هر دو مجلد به دست افتاد امکان استفاده و استخراج و چاپ متن آن در این اثر دست نداد.

مجموع این موقوفات بیست فقره است که نمونه را دو فقره نخست ملخصا ذکر می گردد:

* همگی یک درب باغ مشجر واقعه در خارج درب کنکان مدینه المؤمنین قم مشهور به باغ آمیر علی و سیکل آباد و باغ پشن که این هر سه باغ یک باغ شده.

* همگی یک درب باغ محاط علیه مشجر واقعه در خارج درب ساوه من دروب مدینه المؤمنین قم مشهور به باغ سرطاحونه مع ربع باغ حماط.

جلد دوم

[مقدمه]

بسم اللّه الرحمن الرحیم

الحمد للّه رب العالمین و صلی اللّه علی سیدنا محمد و آله الطاهرین

پس از مجلد نخستین این کتاب که به وصف مجموعه بنا و تزیینات آستانه قم و تاریخ و اسناد آن اختصاص یافت اینک در مجلد دوم به معرفی دیگر آثار دوره اسلامی آن شهر می پردازد.

در این مجلد نخست بناها و آثار موجود در شهر قم، و سپس آثار پیرامون شهر و توابع و روستاهای آن شناسانده شده است. در بخش اول آثار شهر با تقسیم به «مزارات» و «مساجد» و «مدارس» و «دیگر آثار» گروه بندی شده، و در هریک معرفی بناها به ترتیب قدمت بوده است. لیکن در بخش دوم باتوجه به این که شمار آثار قدیم در مضافات و پیرامون شهر به نسبت کم است تقسیم به

اعتبار بلوکات بوده، و ذیل نام هر روستا همه آثار کهن آن وصف گردیده است.

در آغاز این مجلد چند برگی زیر عنوان «پیش گفتار» درباره محل شهر قدیم قم و برخی اعلام جغرافیایی آن که در مآخذ قدیم یاد شده است سخن رفته، و در پایان آن در بخشی با عنوان «خاتمه» چند سندی مربوط به این مجلد گذارده شده است. پس از آن تصاویر مربوط به این مجلد است که در چند مورد شماره های آنها ردیف نیست، و این به خاطر آن است که قسمتی از عکس ها که به شکل

تربت پاکان، ج 2، ص: 2

«اسلاید» و رنگین بود و چاپ آن با فقدان وسائل و امکانات در قم به چاپخانه ای در تهران احاله شده بود تا پایان کار چاپ متن کتاب و تصاویر که این سطور نوشته و کتاب برای سپردن به صحافی آماده می شد به دست نرسید و ناچار از آنها علی العجاله چشم پوشی شد.

*** در این نوشته تنها به وصف آثاری پرداخت که به هرحال از نظری ارزش وصف داشت. درمورد دیگر بناها که هیچ گونه ارزشی در جهت کار ما نداشت از ذکر نام نیز خودداری شد جز در مورد «مزارات» که به انگیزه ای از همگی مقابر و زیارت گاه های شهر و پیرامون آن یاد گردید.

در نیم قرن اخیر نیز چند اثر هنری ارزنده مانند بنا و تزیینات دو مسجد موزه و اعظم قم به وجود آمده که بحث درباره آنها از عنوان کار ما در این کتاب بیرون بوده است.

قم- ماه رمضان سال 1396 (ه. ق)

سید حسین مدرسی طباطبایی

تربت پاکان، ج 2، ص: 3

[فهرست مطالب]

آثار و بناهای قدیم

در محدوده کنونی دار المؤمنین قم

مقدمه 1

پیش گفتار

[9- 28]

1) شهر قدیم 11

2)

رودخانه قم 16

3) تپه های قل درویش 18

4) نهر سعد 19

5) مدرسه سورانیک «

6) میدان میر 20

7) درب اصفهان 21

8) دروازه قلعه 22

9) دروازه کنکان 22

10) زاویه منصور بیک 24

11) «سروز» و «سروزار» 25

12) مقابر قدیم 26

تربت پاکان، ج 2، ص: 4

بخش یکم

بناهای قدیم شهر قم

[31- 158]

* مزارات و مقابر

شاه جعفر 35

در بهشت (علی بن جعفر) 42

مقابر باغ گنبد سبز 52

سید سربخش 61

شاه احمد قاسم 65

شاهزاده ابراهیم (مزدیجان) 71

شاهزاده ابراهیم (دروازه کاشان) 73

چهل اختران 76

خاک فرج 83

شاه حمزه 88

امام زاده سید ابو احمد 92

بقعه مجاور صحن مزار در بهشت 96

بابامسافر 97

شاه ظهیر 98

شیخ ابا صلت 100

مزارات دیگر 101

* مساجد

مسجد جمعه (جامع) 109

مسجد امام 115

مسجد پنجه علی 121

تربت پاکان، ج 2، ص: 5

مسجد عشقعلی 123

* مدارس قدیم

مدرسه غیاثیه 127

مدرسه رضویه 130

مدرسه جانی خان 131

مدرسه فیضیه 132

مدرسه دار الشفا 140

مدرسه حاجی 143

* آثار دیگر

مناره میدان 149

وقف نامه قنات 152

تیمچه بزرگ 154

پل علی خان 155

بارو 155

آب انبارها 156

مطب شفاء الدوله 156

بخش دوم

بناهای قدیم در روستاها و بلوکات قم

[161- 212]

* پیرامون شهر

شاهزاده عبد اللّه 161

شاه جمال 162

شاه جعفر غریب 162

شاه جمال غریب 162

تربت پاکان، ج 2، ص: 6

قدمگاه کوه خضر 163

مسجد صاحب الزمان 163

هادی مهدی 165

امام زاده حاجی صفر 167

* قمرود

سیف آباد 168

کوه سفید 169

* قنوات

طیب و طاهر 170

خدیجه خاتون 171

مبارک آباد 173

مؤمن آباد 173

زالون آباد 173

* قهستان و وازکرود

لنگرود 175

صرم 176

ورجان 177

شاه ابراهیم 178

کهک 182

ابرجس 186

بیدهند 187

کرمجگان 188

قباد بزن 189

میم 189

دستگرد 189

تربت پاکان، ج 2، ص: 7

بیرقان 190

وشنوه 194

فردو 195

باوره 195

* خلجستان

تقرود 201

طایقان 202

خدیجه خاتون 202

خلج آباد 206

جنداب 207

قره سو 207

قلعه چم 207

حصار سرخ 208

راهجرد «

* ضمیمه

ساریه خاتون 209

راونج 211

خاتمه

چند سند مربوط به این مجلد

[213- 243]

اسناد چهار مدرسه قدیم از مدارس قم در پایان دوره صفوی 217

* مدرسه فیضیه 218

1) وقف نامه ای از نیمه دوم قرن

یازدهم 220

* مدرسه نجف قلی بیک 223

2) وقف نامه مورخ 22 ج 2- 1095 224

تربت پاکان، ج 2، ص: 8

* مدرسه مؤمنیه 225

3) وقف نامه مورخ رمضان 1118 227

4) وکالت نامه مورخ 4 ج 2- 1279 234

5) مصالحه نامه مورخ 29 صفر 1282 235

6) حکم مورخ ج 2- 1291 235

* مدرسه خان 235

7) وقف نامه مورخ ع 1- 1123 241

تصاویر- فهارس کتاب

تربت پاکان، ج 2، ص: 9

پیش گفتار

اشاره

[توضیحی درباره شهر قدیم قم و برخی اعلام جغرافیایی آن]

تربت پاکان، ج 2، ص: 11

در کتاب قم و برخی مصادر دیگر پاره ای از اماکن قدیم قم نام برده شده که به خاطر دگرگونی شکل شهر در طی قرون، تعیین محل وقوع آنها بر کسانی که در جغرافیای تاریخی شهر مطالعاتی براساس اسناد و مآخذ قدیم نداشته باشند دشوار است. و ازاین رو در برخی نوشته های متأخر خطاهایی شگفت در تطبیق این گونه اعلام جغرافیایی بر ترکیب کنونی شهر دیده می شود و به خصوص کسانی که در این کار صرفا بر ذوقیات و اجتهادات تکیه دارند فرسنگ ها از واقع به دور افتاده اند. نتیجه مستقیم این نیز، خطا در شناختن بناهای قدیم و تطبیق عباراتی از «کتاب قم» و جز آن به نادرست بر برخی اماکن است که در مآل موجب مزار- سازی ها و نسب بافی ها و اسناد برخی بناهای کهن به دوره هایی پیش تر یا متأخرتر گردیده است. بنابراین ناگزیر در مقدمه بحث از بناهای قدیم قم باید چند سطری به اجمال از محل وقوع شهر قدیم و برخی اعلام جغرافیایی آن که در کتاب- های قدیم یاد شده است نگاشته شود:

1- شهر قدیم:

منطقه ای که پیش از آمدن اعراب به ایران «قم»- یا معادل آن در زبان فارسی قدیم- خوانده می شد پهنه ای وسیع بود که از کمیدان و مزدیجان تا ابرستجان

تربت پاکان، ج 2، ص: 12

و جمکران را دربرمی گرفت و در میان این منطقه وسیع هفتاد دیه به صورت پراکنده- گویا به سبک مرسوم شهرنشینی آن روزگار - وجود داشت. بارویی بزرگ به رای و همت یزدان فاذار رئیس دیه ابرستجان گرداگرد همه دیهات این منطقه- که گویا هریک در حکم کوی و محله ای

بوده است- کشیده شد که همه را از تعرض غارتگران دیلم نگاهداری می نمود.

در نیمه دوم قرن نخستین هجری اعراب اشعری به قم آمدند و در شش دیه از آن جمله با نام های گمر و کمیدان و مالون و قزوان و سکن و جلنبادان فرود آمدند و برای خود شهری جدید در قسمتی از سرزمین قم بنیاد نهادند و بارویی کوچک تر گرد همین قسمت چنان کشیدند که از باغ دولت تا درب نضر رودخانه در میان شهر بود و از این درب تا گمر و سعدآباد در کنار رودخانه بنا گردیده بود . بخش کمیدان را نیز با بارویی مستقل از مزدیجان و جز آن جدا کردند و به این ترتیب شهر جدید اسلامی قم در دو بخش- که یکی «مَمّجان» یا «مَنیجان» و دیگری «کمیدان» خوانده می شد و میان آن دو، رودخانه فاصل بود - در قسمتی کوچک

تربت پاکان، ج 2، ص: 13

از منطقه وسیع مزبور پدید آمد.

«مَمّجان» یا «مَنیجان» در میان پهنه ای وسیع که شهر باستانی قم را تشکیل می داد قرار داشت . شش دیه که با بارویی از این منطقه وسیع جدا شده و شهر اسلامی قم را پدید آورد به صورت کوی ها و محلات شهر درآمد . البته برخی از این مناطق مانند «مالون» به صورت کامل و برخی دیگر تا قسمتی در داخل بارو قرار گرفت چنان که قسمتی از اراضی «گمر» از باروی شهر بیرون بود .

از بررسی کتاب قم به درستی آشکار می شود که محل وقوع این شهر درست همین جاست که اکنون در جانب شرق رودخانه بخش یک شهر را تشکیل می دهد.

زیرا «مالون» در جنوب شرقی که مزار احمد بن قاسم

در آنجاست و «گمر» در شمال هم اکنون دو حد شمال غربی و جنوب شرقی این بخش شهر است. احمد ابن قاسم در «مقبره» مالون به خاک رفته که به حسب مرسوم در کنار آن منطقه بوده است و اکنون نیز مزار او در کنار این بخش شهر و بیرون از آن است.

دروازه های شهر که نمایاننده حدود باروی آن است مانند:

* درب سهلویه در کنار رودخانه، نزدیک پشته های سعدآباد گمر

* درب قریه گمر در شمال

تربت پاکان، ج 2، ص: 14

* درب ری در شمال شرقی، نزدیک گمر و سعدآباد - یعنی در پیرامون محل و موقع کنونی آن-

* باب شهرستان - گویا پیرامون «میل شهرستان» در بیرون شهر کنونی از جانب شرق- (و به هرحال حد منطقه شهرستان که مزرعه ای است در آن سو)

* درب تلقجار در سر راه سراجه در شرق و درب کاشان نیز

* درب مالون در جنوب شرقی

* درب نضر بن عامر اشعری یا درب بریدیا جبانه در جنوب، در اراضی قهیان

* رودخانه که بارو از قهیان تا گمر کنار آن قرار داشته است

همگی دقیقا حدود بخش یک شهر کنونی قم را تشکیل می دهند که جز در جنوب، محدوده ای است که آخرین باروی قم آن را درمیان داشت و از این برمی آید که حدود باروی شهر از قرون نخست تا دوره قاجار جز در جنوب دگرگونی مهمی نیافته است.

محلات و کوی های قم چون سروزار (سربازار) و اماکنی چون بابلان

تربت پاکان، ج 2، ص: 15

و مسجد جامع عتیق (مسجد امام) و پل بکجه (گویا باجک) بر در مسجد جامع و مشهد حمزه بن موسی به میدان زکریا بن آدم و خانه موسی بن خزرج

که حضرت ستی فاطمه در آن نزول فرمود و سرایی که حضرت علی بن موسی الرضا- علیه السلام- به نقلی در آن فرود آمد و سرای محمد بن حسن بن خالد شنبوله و مسجد رضائیه همه در این میان است.

از این همه برمی آید که شهر قم در قرون نخستین اسلامی در همین محدوده کنونی بخش یک قم در شرق رودخانه قرار داشته و تنها در سوی شرق و جنوب اندکی دامنه دارتر بوده که با گسترش سریع و روزافزون قم در این دو سو تا یکی دو سال دیگر شهر به همان حد پیشین خواهد رسید و از آن نیز خواهد گذشت .

* درباره محدوده قدیم شهر قم نکته ای باید بر آنچه گفته شد افزود و آن این که: نخستین بار که بارویی گرد شهر اسلامی قم کشیده شد به تصریح کتاب قم در جانب غربی، بارو بر کناره رودخانه بنا شده بود و ازاین رو بابلان و آستانه

تربت پاکان، ج 2، ص: 16

مقدس حضرت ستی فاطمه در آن دوره درون باروی شهر بوده است. لیکن این بارو در سال 210 در خلافت مأمون ویران گردید و پس از آن نیز تا روزگار تدوین کتاب قم (سال 379) سه بار تجدید بنا شد .

آستانه مقدس و مسجد جامع عتیق در قرن ششم بیرون شهر بوده اند و این بدان معنی است که وسعت محدوده داخل بارو از جانب غربی در این دوره کمتر از پیش بوده است. بلکه قرائتی نشان می دهد که پس از حمله مغول- که شهر آباد و بزرگ قم عهد سلجوقی به دست آنان ویران و قتل عام شد- معموره شهر در قسمتی کوچک از پهنه گسترده پیش محصور گردید.

با این همه

نام «پشت باره» در مورد کوچه ای نزدیک آستانه، و گفته سید عبد الکریم بن طاوس درباره مدرسه رضویه دو گواه معتبر و معتمدند بر این که شهر در این جانب هم تا پیرامون کوچه های «عشقعلی» و «سید حسن» و «حسین آباد» کنونی امتداد داشته است .

2- رودخانه قم:

رودخانه قم بنابر آنچه در کتاب قم مصرح است در دوران های دور- پیش

تربت پاکان، ج 2، ص: 17

از اسلام- در مسیری در شرق شهر اسلامی جاری بوده و آب آن به سوی سراجه در شمال شرقی می رفته است. سپس به گذشت سالها و روزگارها این مسیر بالا آمده، آب از آن به زیر افتاد و از جانب غرب شهر جریان یافت و آب آن به جانب دیه قمرود روانه شد تا به مرور ایام این مسیر نو رودخانه گردید و پس از آن هرگز تغییر ننمود . آری مدت سی و یک سال مجددا آبی در مسیر قدیم جریان یافت که آن نیز در روزگار تدوین کتاب قم به کلی از میان رفته بود .

مسیر شرقی همان است که در دوره های بعد «رودخانه صفی آباد» خوانده شده و تا به روزگار ما به همین نام شهرت دارد. نام آن در برخی اسناد قدیم از جمله وقف نامه شاه بیگی بیگم مورخ 929 به همین شکل آمده است.

رودخانه قم میان شهر قم (ممّجان یا منیجان) و کمیدان جاری بوده است .

در کتاب قم به تصریح آمده که گمر و سعدآباد در یک سوی رودخانه و کمیدان در سوی دیگر بوده است و اکنون نیز رودخانه در منتهای شهر اراضی گمر و کمیدان را در دو کناره رودخانه از یکدیگر جدا می کند. آستانه حضرت ستی

فاطمه و مسجد جامع عتیق قم نیز در کنار آن بوده اند که اکنون نیز بر همان منوال است. همچنین دیگر مشخصاتی که در کتاب قم برای رودخانه شهر یاد می شود بر مسیر کنونی تطبیق می کند و بس. از این همه برمی آید که مسیر رودخانه قم از قرون نخستین

تربت پاکان، ج 2، ص: 18

اسلامی تا روزگار ما کمترین تغییری ننموده است.

وصف ها و نقشه هایی که از قم در سفرنامه های خارجی دیده می شود از جمله نقشه «آدام اولئاریوس» همگی بر این مسیر منطبق است.

3- تپه های قل درویش:

در شرق قم نزدیک مزرعه براوستان تپه هایی است که آن را در اصطلاح محلی «قل درویش» (گویا مخفف «قله درویش») می نامند. در کتابچه ثبت موقوفات و خالصه جات براساس دفاتر قدیم از «قل درویش مشهور به چال قلندران» از توابع براوستان یاد می شود.

این تپه ها آثار آبادانی پیشین دیه براوستان است. در کتاب قم می گوید:

«براوستان آن پشته بزرگ است به نزدیک براوستان. اهل آن ناحیت آن را به فارسی «ابرئجان» نام کردند یعنی پشته اهل براوستان. و روایت کنند که براوستان آنجا بوده است که الیوم پشته ای است» . سپس سبب ویران شدن آبادی پیشین براوستان را نقل می کند .

تربت پاکان، ج 2، ص: 19

براوستان از دیهات نزدیک به قم بوده و هیچ گاه جزء شهر اسلامی نبوده است .

4- نهر سعد:

در کتاب قم چند جا از نهر سعد یاد می شود. به گفته آن کتاب این جوی را سعد بن مالک بن احوص اشعری در نزدیک گمر- در شمال شهر- از رودخانه جدا کرد و از میان قسمتی از شهر که در اراضی گمر و پیرامون آن بود (و گذشت که اینها همه درون بارو بوده است) گذراند و به مزرعه ای که نزدیک دروازه ری بنا کرده و آن را «سعدآباد» نام داده بود روان ساخت . پس طول مسیر آن از رودخانه بوده است در اراضی گمر تا نزدیک دروازه ری.

5- مدرسه سورانیک:

در نسخه چاپی کتاب عمده الطالب- از آثار اوائل قرن نهم- از مدرسه سورانیک در کنار باروی قم که ناصر الدین علی بطحانی از نوادگان امام مجتبی در آن مدفون بوده است یاد می شود . صاحب انوار المشعشعین به استناد این نوشته حدسیات و اجتهاداتی در انساب برخی امام زادگان و مزارات قم دارد که پذیرفته شده است. پس از او برخی دیگر چه ذوق آزمایی ها و تاریخ بافی ها که براساس این اجتهاد ننمودند.

حضرت استاد علامه آقای شبیری زنجانی- از علماء بزرگ قم- که نسخه عمده الطالب خود را با چند نسخه مخطوط مقابله و تصحیح نموده اند تذکر فرمودند

تربت پاکان، ج 2، ص: 20

که در این اقدام واصح نسخ موجود: نسخه ش 3524 دفتر کتابخانه مسجد اعظم قم (مورخ آغاز رجب 862 به خط امام بن جلال کرمانی- برگ 18 پ سطر 11) به جای «بشق قم»، «بشق بم» ذکر شده که با توجه به کرمانی بودن مؤلف آن، به دست دادن چنین نشانی دقیق در مورد «بم» نه «قم» به اعتبار عقلائی نیز نزدیک تر است.

6- میدان میر:

«میدان میر» در برابر «ستیه» که خانه موسی بن خزرج- میزبان حضرت ستی فاطمه در توقف کوتاه هفده روزه ایشان در قم- بوده نام کامل آن «میدان میر سراج» است که پیش تر به همین نام شناخته می شده . و این میر سراج باید همان «میر سراج الدین علی قمی» از اعاظم این ولایت باشد که مدتی به نیابت امیر معصوم صفوی وزارت طهماسب نمود و در روز یک شنبه 27 ع 2- 985 به دست اجلاف و اوباش قم به تحریک بعضی از ملازمانش در مشهد محمود آباد بیرون دروازه کنکان قم کشته شد . او

مزرعه قمرود قم را که از بایرات قدیم بود آباد نمود و قناتی چند در سر رودخانه قم احداث کرد . در کتابچه موقوفات و خالصه جات براساس دفاتر قدیم از «مزرعه قمرود میر سراج مشهور به سرآبی»

تربت پاکان، ج 2، ص: 21

یاد شده است. در خلاصه البلدان از قناتی به نام فردوس «که آن را عالی حضرت سیادت و مرحمت پناه امیر سراج الدین علی موسوی قمی عم زاده والده والد فقیر مصنف احداث کرده» بود سخن می رود. در همین مأخذ از میر سراج دیگری در دوره صفوی یاد می شود که نواده دختری میر سراج پیشین و فرزند میرصفی حسنی طباطبایی اردستانی بوده است . در تذکره همیشه بهار نام و سرگذشت میرزاجانی نواده میر سراج قمی هست .

7- درب اصفهان:

در کتاب قم از «درب اصفهان» قم که در نزدیک مجرای پیشین رودخانه در شرق شهر قرار داشته است یاد می شود. این درب همان دروازه کاشان است که در آغاز راه کاشان و اصفهان قرار داشت و یاد آن نیز در کتاب قم آمده است . از درب اصفهان در خلاصه التواریخ قاضی احمد قمی و خلاصه البلدان صفی الدین و کتابچه ثبت موقوفات و خلاصه جات و کتاب های دیگر نیز یاد شده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 22

8- دروازه قلعه:

از دروازه های قم در آخرین باروی این شهر که تاکنون قسمت هایی از آن نزدیک همین دروازه باقی و جای خود دروازه نیز مشخص است «دروازه قلعه» است، نام گذاری آن را به خاطر قلعه ای می دانند که افغانان در دوره حکومت خود در این شهر در آنجا ساخته اند لیکن این درست نیست چه نام این درب به همین شکل در خلاصه التواریخ- وقایع سال 994 آمده و در خلاصه البلدان نیز یاد گردیده و همان دروازه نوآباد دانسته شده است.

درست آن است که قلعه قدیم قم که بنایی استوار بوده و یاد آن در متون تاریخی قرن های نهم و دهم هست در اینجا قرار داشته و دروازه را به مناسبت مجاورت با آن «درب قلعه» نامیده اند.

9- دروازه کنکان:

درب کنکان (به کسر دو حرف نخست) که نام آن به همین شکل در دو جای خلاصه التواریخ و در گلستان هنر و پیش از آن دو در تاریخ کبیر جعفری و مطلع

تربت پاکان، ج 2، ص: 23

سعدین سمرقندی و احسن التواریخ روملو و برخی جاهای دیگر، و به صورت «درب کهنکان»، در نسخه ای از خلاصه التواریخ آمده، یکی از پنج دروازه قم بوده است. چهار دروازه دیگر یکی دروازه ساوه در غرب و دیگری درب اصفهان در جنوب محدوده آن روز شهر و سومی درب ری در شمال و چهارمی درب قلعه در جنوب غربی بوده، و این درب پنجمین بوده است که طبعا هیچ یک از آن درب های دیگر که در خلاصه التواریخ مذکور است نمی توانست باشد. خانقاه از میان رفته خواجه علی صفی و زاویه آقا کمال الدین حسین مسیبی و باغ آن و مشهد محمود آباد بیرون این درب قرار

داشته اند .

محمودآباد و اراضی پیر مشهد نزدیک آن و اراضی زاویه همه اکنون در شرق شهر مشخص است و با در نظر گرفتن این نشانی ها حدود تقریبی محل وقوع درب مزبور آشکار می گردد. بنابراین آنچه در کتاب قم در قرن نهم احتمال داده شده است که این درب همان دروازه کاشان باشد نادرست است چه قاضی احمد از آن با نام «دروازه اصفهان» در خلاصه التواریخ یاد می کند. نامی که دانستیم آن درب تا قرن اخیر بدان شناخته می شده است. گذشته از این، نشانی های پیش

تربت پاکان، ج 2، ص: 24

نیز بر دروازه کاشان شهر قابل انطباق نیست.

«کهنه» با «ها» ی غیر ملفوظ از مزارع براوستان در شرق قم بوده و هست.

پسوند «کان» و «گان» و «جان» و «قان» در نام بیش تر توابع قم دیده می شود.

پیداست که این درب چون در برابر مزرعه مزبور قرار داشته است به این نام خوانده می شده چنان که نظائر آن (در نام گذاری دروازه به نام قریه یا مزرعه مجاور آن) در کتاب قم به تکرار دیده می شود .

10- زاویه منصور بیک:

زاویه حسینیه (منسوب به بانی آن آقا کمال الدین حسین مسیبی) یا زاویه بیگمی (منسوب به واقف باغ آن شاه بیگی بیگم) که بیرون درب کنکان قم بوده، همان است که اکنون با مزرعه قلاور در شرق شهر در آغاز ملک شهرستان قرار دارد.

جز آن در خلاصه التواریخ، وقایع سال 908 از زاویه ای به نام «زاویه منصور بیک چمشگزکی» یاد می شود که در سر راه قم به همدان و به طبع در جانب غربی شهر قرار داشته است. در کتابچه ثبت موقوفات و خالصه جات براساس دفاتر قدیم از «مزرعه زاویه منصور بیک» که موقوفه

آستانه قم بوده است پس از باغ زاویه بیگمی یاد می کند. با در گرفتن این دو نشانی دانسته می شود که زاویه منصور بیک در همان جا بوده است که تا روزگار ما به نام زمین های زاویه و گردن شتر خوانده می شده و موقوفه آستانه بوده و اکنون زیر ابنیه ایستگاه راه آهن این شهر قرار گرفته است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 25

11- «سروز» و «سروزار»:

«سَروَز» و «سَروَزار» نام دو محله از محلات قم بوده است . در کتاب قم می نویسد: «وز چوبی است که بدان قسمت آب می کنند». این نام در سندی مورخ ع 1- 891 که متن آن را در بحث از مناره میدان شهر خواهیم دید به صورت «سَروَزن» آمده است. نگارنده خلاصه البلدان این نام را معادل «بالاشهر» و «سرآبی» گرفته و آن را نام یک سوی شهر دانسته است. او می نویسد: «.. بعد از آن بعضی از این محلات شهر را که مقسم آب بوده «سروز» نام نهادند به جهت آن که «وزن» چوبی را گویند که بدان قسمت آب نمایند و در نهرها جایی که مقسم آب باشد نصب کنند و چون در قدیم در آن محلات به جهت قسمت آب «وزن» بوده لهذا به «سروزن» معروف شدند و در بعضی محلات دیگر که آب از محلات «سروز» به آنجا جاری می شد پایین شهر وزیرشهر خواندند و باز هریک از محلات «سروز» و «زیر شهر» را کوچه های علی حده است که هریک به اسمی خاص خوانده می شود» .

این نام اکنون در استعمال کشاورزان قم و پیرامون آن به همین شکل بر هر نقطه از رودخانه که آب از آنجا به نهرهای گوناگون تقسیم می شده است گفته می شود

از جمله بر محل تقسیم انهار شهر و محل تقسیم انهار محال قمرود، جز آن که در تحریرات دیوانی دوره های اخیر به این پندار که آن از اصلاح «وضع و تقسیم آب» گرفته شده است «سر وضع آب» می نوشته و می نویسند.

تردیدی نیست که «سروزار» همان جاست که اکنون به «سربازار» شهرت

تربت پاکان، ج 2، ص: 26

دارد و در نزدیک میدان کهنه شهر قرار گرفته است. از سند مورخ ع 1- 891 برمی آید که محله «دوقفیزآباد» جزء محلات «سروز» بوده، و از اسناد و قبالجات قدیم و سفرنامه قم افضل الملک برمی آید که دو محله «عشقعلی» و «تکیه سید حسن»- که هردو هم اکنون با همین نام ها معروف، و در قدیم جزء نقاط بالای شهر بوده اند- از محله «دوقفیزآباد» به شمار می رفته اند. با این نشانی ها حدود منطقه «سروز» نیز مشخص، و مطلبی که از خلاصه البلدان نقل شد کاملا تأیید می شود.

12- مقابر قدیم:

در سیاحت نامه شاردن می نویسد: «اطراف قم را باغ ها فراگرفته است به علاوه باغ های بزرگی نیز در آن سوی رودخانه دیده می شود. در یکی از باغ های این حدود مقبره رستم خان از سلسله سلاطین گرجستان مشاهده می شود.

این پادشاه برای نیل به سلطنت آن سامان به آیین اسلام گروید. این باغ از گردشگاه های عادی مردم قم به شمار می رود».

این شخص باید همان رستم خان والی گرجستان باشد که محمد طه حسنی حسینی طباطبایی تحفه سامی خود را در اخلاق به روش شیعی در 8 ذ ح- 1051 به نام او ساخته است . جای قبر او اکنون دانسته نیست که کجاست. ظاهر گفته سفرنامه نویسان آن است که مدفن او در یکی از باغ های آن سوی رودخانه بوده

تربت پاکان، ج 2، ص: 27

وگرنه اگر جمله

«این حدود» اشاره به گرداگرد قم و نه تنها آن سوی رودخانه بود بقعه واقع در باغ مجاور مزار در بهشت (کنار راه قدیم قم به کاشان) که نزدیک مقابر امراء خاندان علی صفی و سبک بنای آن صفوی است می توانست به عنوان یکی از محل های احتمالی برای خاکجای این شخص تصور گردد.

اصولا جز بزرگان و مقدسان مذهبی و روحانی که مدفن آنان- به خاطر تبرک جستن مردمان به زیارت تربتشان- بیش تر مشخص، و جای آن با گذشت زمان و حوادث آن معلوم و معین مانده است، قبور دیگران معمولا پس از گذشتن روزگار بزرگی و حرمتشان به دست فراموشی سپرده می شود. ازاین رو در قم نیز از آن همه بزرگان و امراء که از قرن دهم به بعد در خاک آن جا گرفته اند تنها قبر پادشاهان صفوی و قاجار مشخص است و از شاهزادگان و رجال قاجاری هم تنها قبور آن عده که در اواخر این دوره در بقاع دو صحن به خاک رفته اند. وگرنه حتی محل دقیق مدفن شاهزاده فاضل و صاحب اثری چون جهانگیر میرزا قاجار فرزند عباس میرزا نایب السلطنه- که سالیانی مجاور قم بوده و در این شهر کاروانسرایی بنیاد نموده

تربت پاکان، ج 2، ص: 28

و در سرگذشت او نوشته اند که پس از درگذشت به سال 1269 در قم در عمارتی که خود در زندگی ساخته بود به خاک سپرده شده - دانسته نیست که کجاست یا بر من پوشیده مانده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 29

آثار و بناهای قدیم

در محدوده کنونی دار المؤمنین قم

در دو بخش:

بخش یکم- بناهای قدیم شهر قم

بخش دوم- بناهای قدیم در روستاها و بلوکات قم

تربت پاکان، ج 2، ص: 31

بخش یکم بناهای قدیم شهر قم

اشاره

1)

مزارات و مقابر

2) مساجد

3) مدارس قدیم

4) آثار دیگر

تربت پاکان، ج 2، ص: 33

1 مزارات و مقابر

اشاره

تربت پاکان، ج 2، ص: 35

شاه جعفر [تصاویر 1- 15]
اشاره

مزار «شاه جعفر» (شاهزاده جعفر) در مزدیجان از کهن ترین مزارات این شهر، و به نوشته کتابه بنا و مرقد خاکجای مردی از نوادگان امام کاظم (ع) است.

نمای بیرونی بنا هشت ضلعی با گنبد برجی هرمی هشت ترکی آجری است که پیش تر با پوششی از کاشی فیروزه ای آراسته بوده و اکنون جز قسمتی بسیار کم در نوک گنبد همه کاشی ها فروریخته است. درون بنا با بلندی پیرامون ده متر نخست چهارگوشه با صفه ای در جنوب و سه درگاه ورود در سه سوی دیگر است که در بالا با پیش آمدن گوشوارها به شکل هشت گوشه درآمده و سپس با فاصله کتیبه سراسری، شانزده ضلعی و آن گاه سقف گنبدی بناست.

در این مزار تاریخ 665 و 667 بر کاشی های مرقد هست که نمودار سال بنای بقعه نتواند بود لیکن بنای اصل بقعه می تواند از همین قرن باشد. درگاه اصلی ورود آن از شمال است که از بیرون با فاصله سردر و راهروی بدان می-

تربت پاکان، ج 2، ص: 36

رسند. بنای این سردر و راهرو متأخرتر از بنای اصل بقعه است لیکن آن نیز قدیم است.

تزیینات

اساس کلی تزیین در این بنا کنده کاری ظریف گچی بر پوشش بدنه از میان سقف تا نزدیک سطح زمین است.

سقف از نقطه مرکزی تا بالای بدنه های شانزده- گانه قاعده آن با گچ بری «ملاط سازی» رنگین آراسته شده که جز گردی میان، پنج ردیف اشکال هندسی به سبکی زیبا پدید آورده است. زیر این قسمت میان سقف و بدنه ها، کمربندی از نقش ونگار گچ بری شده و گرداگرد بدنه ها را نیز حاشیه ای گچ بری همان گونه- پیوسته و سراسری فراگرفته است.

زیر بدنه ها کتابه سراسری بنا به خط ثلث گچ بری شده جز آن که چون

خط برجسته نبوده است نیمه دوم مشتمل بر نام بانی و تاریخ بنا- به سبکی مشکوک- محو و ساییده شده و خوانده نمی شود لیکن ریشه حروف برخی کلمات مشخص است و شاید از فاصله نزدیک تر و با لمس پستی ها و بلندی های بازمانده بتوان متن آن نیمه را نیز تا حدودی خواند.

چنین است آن مقدار از متن کتیبه که خوانده می شود:

[زاویه شمال غربی:] ذکر اللّه اعلی- (هذا) مشهد الطاهر المطهر جعفر بن موسی الکاظم (بن جع) فر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین (بن) الامام الشهید حسین بن امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه الصلاه.

[زاویه جنوب شرقی:] امر ببناء هذه العماره (المنوره) و الروضه المقدسه ... الدنیا و الدین ..

زیر کتیبه گرداگرد صفه ها و گوشوارها با زنجیره ای ظریف از نقش ونگار آراسته شده و لچکی ها و قوسی ها و بدنه تا نزدیک سطح زمین مانند بدنه های قسمت شانزده ضلعی پوشیده از کنده کاری های گچی است. با این تذکر که کنده کاری ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 37

همه با نقش ونگار است و برخلاف بناهای مشابه- جز یکی دو مورد در بدنه راست محراب که نام «علی» در میان آرایش ها گنجانیده شده- تزیین با نام های مقدس دیده نمی شود و این خود پیش تر بودن تاریخ بنای آن را تأیید می کند.

در محراب بنا دو قطعه کاشی خشتی لعابی و نه چندان کهن، بقایای کتیبه ای در این مزار بر دیوار نصب است. متن این دو قطعه به ثلث سیاه چنین است:

محمد (الب) اقر بن الامام علی زین العابدین بن الامام حسین بن علی بن ابو طالب علیهم السلام

در سردر راهرو مزار از سوی شمال کتابه ای از کاشی معرق نصب بود که به موزه آستانه قم منتقل

شده است با این متن:

تجدید عمارت این درگاه مشهد مقدس منور زبده الاعیان غازی پیر قلی نموده است. 942.

مرقد

مرقد امام زاده در میان بنا با بلندی پیرامون یک متر و درازا و پهنای تقریبی 60/ 1 در 60/ 2 اکنون پوشیده از کاشی های خشتی فیروزه ای نو است لیکن پیش تر روی مرقد در میان، چند قطعه کاشی زرفام قرن هفتم به عنوان لوح مزار بوده که در اوائل قرن حاضر ربوده شده است . گرداگرد این لوح در سه طرف (بالا و دو سو) کتابه ای دیگر از کاشی فیروزه فام بوده است مشتمل بر نام و نسب مدفون که چند قطعه آن نیز در دست نیست و باقی مانده را پس از ربوده شدن لوح مزبور در سر درگاه ورود نصب نموده بوده اند که اکنون به موزه آستانه قم منتقل شده است. این کتابه به ثلث برجسته با لبه ای از نقش ونگار است که این لبه در کناره سطح روی مرقد قرار می گرفته و خشت های زوایا دو لبه است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 38

چنین است متن 12 قطعه خشت بازمانده از این کتیبه که در موزه آستانه برخی خشت ها پس وپیش نصب شده است:

[طرف راست لوح مرقد:] ذکر اللّه اعلی/ هذا مشهد طاهر/ المطهر الشهید جعفر/

[بالای لوح:] بن اما/ [م موسی کاظم] / بن امام جعفر صادق/ [بن امام محمد با] / قر بن امام علی زین ا/ لعابدین بن اما/ م حسین بن امام/ مطلق امیر/

[طرف چپ:] المؤمنین سید وصیین/ [...] / صلوات اللّه علیه اجمعین/ فی تاریخ محرم سبع و ستین و ستمائه.

بدنه مرقد سراسر و از چهار سو با کاشی های کوکبی همین دوره- و در فواصل آنها کاشی

ساده فیروزه ای چهارپر به سبک مرسوم در همه موارد مشابه- آراسته بوده است. این کاشی ها نیز به نقل آگاهان محل چند ده سال پیش مورد دستبرد قرار گرفته و آنچه از این جمله در بدنه مرقد برجای مانده چنین است:

I

بدنه شرقی میان کاشی های خشتی نو قطعه ای مرکب از سه ردیف کاشی هشت گوشه زمینه قهوه ای و لاجوردی، در هر ردیف سه قطعه و در فواصل آنها چهار قطعه کاشی فیروزه ای ساده چهارپر. متن کتیبه ها گل و بوته و گرداگرد حاشیه ای از آیات قرآنی است. چنین است متن کتابه های حواشی قطعات بازمانده این بدنه به ترتیب افقی از ردیف بالا و از سوی راست (نخستین قطعه این ردیف نیز از میان رفته است):

1- أَقِمِ الصَّلاهَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیْلِ ... رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ

تربت پاکان، ج 2، ص: 39

سُلْطاناً نَصِیراً .

2- ... عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ ..

3- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (تا پایان سوره) .

4- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. إِنَّا أَنْزَلْناهُ (تا پایان سوره) فی شهور سنه خمس و ستین و ستمائه. صدق اللّه العظیم و صدق ...

5- .. عَلِیمٌ وَ أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ (تا پایان آیه) .

6- .. الْبَلَدِ وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ .

7- .. وَ الْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَکَ ..

8- وَ ثَمُودَ الَّذِینَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ وَ فِرْعَوْنَ ..

بنابراین خشت میانه

که خوشبختانه کاملا سالم است تاریخ 665 دارد.

II

در بدنه جنوبی قطعه ای مرکب از سه ردیف، در هر ردیف پنج خشت به همان شرح که در وصف کاشی های بدنه شرقی گذشت. ردیف میان از این سه سالم است با این کتابه ها در حواشی به ترتیب یادشده پیش (از سوی راست):

1- سوره نصر

2- سوره مطففین

تربت پاکان، ج 2، ص: 40

3- قُلْ یا أَیُّهَا الَّذِینَ هادُوا (تا پایان آیه)

4- إِنَّا أَرْسَلْناکَ بِالْحَقِّ بَشِیراً وَ نَذِیراً (تا پایان آیه) .

5- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا نُودِیَ لِلصَّلاهِ (تا پایان آیه) .

در ردیف پایین در یک خشت سوره فلق و در دیگری عبارت «الْإِنْسانُ ما لَها یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ» از سوره زلزال ، و به همین ترتیب آیات و سوری دیگر در حواشی خشت های دیگر این ردیف و ردیف بالا خوانده می شود.

III

در بدنه غربی قطعه ای مرکب از دو ردیف، در هر ردیف سه خشت به شرح پیش با این کتابه ها به همان گونه:

1- فَضَرَبْنا عَلَی آذانِهِمْ فِی الْکَهْفِ سِنِینَ عَدَداً (تا) عَلی قُلُوبِهِمْ .

2- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلی عَبْدِهِ الْکِتابَ .

3- .. آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ .

تتمه آن در خشت هفتم بدنه شرقی بود.

4- .. وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ .

5- وَ أَرْسَلْنَا السَّماءَ عَلَیْهِمْ مِدْراراً وَ جَعَلْنَا الْأَنْهارَ تَجْرِی مِنْ

تربت پاکان، ج 2، ص: 41

تَحْتِهِمْ ..

6- یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْراهِ وَ الْإِنْجِیلِ .

VI

در بدنه شمالی روبه روی درگاه ورود اصلی چیزی از این خشت ها دیده نمی شود.

تربت پاکان، ج 2، ص: 42

در بهشت (علی بن جعفر) [تصاویر 16- 42]
اشاره

مزار علی بن جعفر مشهور به «در

بهشت»- که از آن و کاشی های نفیس مرقد و محراب و ازاره و درگاه آن در بسیاری از مآخذ داخلی و خارجی یاد شده- در شرق شهر بیرون دروازه کاشان قرار دارد. آن را تربت «علی بن جعفر عریضی» فرزند امام صادق- ع- می پندارند و نمی تواند بود و مبنی آن است که خاکجای نواده وی «علی بن حسن بن عیسی علوی عریضی» است که همراه پدر خود از مدینه به قم آمده و یکی از درب های این شهر به نام او بوده و دور نیست که از این درب به زیارت تربت او می رفته اند. لیکن درب مزبور نزدیک نهر سعد بوده و گذشت که مسیر آن نهر در شمال شهر بوده است بنابراین مزار او را نیز باید در همان محدوده جست.

تربت پاکان، ج 2، ص: 43

در کتاب قم از قبه «علی بن عیسی طلحی» نزدیک دروازه اصفهان که رود- خانه قم در «ایام القدیم» از بالای آن جریان داشته است یاد می شود. گذشت که دروازه اصفهان همین دروازه کاشان و مسیر پیشین رودخانه همان مجرای صفی آباد بوده، بنابراین آن قبه در پیرامون همین جا قرار داشته است.

*** بنا و تزینیات بقعه در بهشت در نیمه نخستین قرن هشتم است. بقعه به دستور عطا ملک میر محمد حسنی بنیاد و با گچ بری های رنگین آراسته شده، و کار بنا و تکمیل و تزیین آن در سال 740 پایان گرفته است. پیوسته به آن در سوی شرق، بنایی «مقصوره» مانند است که چندان کهن نیست. برابر درگاه اصلی ورود مزار از شمال نیز ایوانی است که بنا و تزیین آن از نیمه دوم قرن گذشته است .

نمای بیرونی بنا

هشت گوشه با گنبد برجی هرمی دوازده ترکی، و نمای درون با بلندی پیرامون ده متر نخست چهارگوشه با صفه ای در هرسو است که پس از دو متر و اند در بالای کتیبه سراسری زیرین با پیش آمدن گوشوارها به صورت هشت ضلعی، و سپس با فاصله کتیبه سراسری دیگر به شکل شانزده ضلعی (با دوازده نما و چهار نورگیر) درآمده و پس از آن سقف گنبدی بناست.

صفه جنوبی به شکل محراب و سه صفه دیگر درگاه ورود است لیکن درگاه اصلی صفه شمالی است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 44

تزیینات

سقف و بدنه این بنا تا بالای ازاره کاشی کاری با گچ بری رنگین آراسته شده است.

در نقطه مرکزی سقف دایره ای از نقش ونگار و گرداگرد آن میان دو حاشیه زنجیره ای کتابه ای است با این متن:

لا اله الا اللّه الملک الحق العدل المبین محمد رسول اللّه صادق الوعد الامین علی ولی اللّه امیر المؤمنین

بدنه سقف گرداگرد دایره مزبور با اشکال هندسی گچ بری شده رنگین به شکلی زیبا آراسته شده که درون آنها نیز کنده کاری «ملاط سازی» گچی از نقش و نگار، و ردیف میانه اشکال مزبور هشت ستاره پنج پر است که میان هریک ترنجی است مشتمل بر صلوات کبیر این گونه:

اللهم صل علی المصطفی محمد/ و المرتضی علی/ و البتول فاطمه و السبطین/ الحسن و الحسین و زین العباد علی/ و الباقر محمد و الصادق جعفر/ و الکاظم موسی و الرضا علی/ و التقی محمد و النقی علی/ و الزکی العسکری و الحجه القائم المهدی

پایین این قسمت مقرنسی سراسری در سه ردیف، و پس از آن بدنه های شانزده گانه است که گرداگرد و لچکی های همه و اسپر هشت بدنه نقش و نگار گچ- بری شده رنگین، و

اسپر چهار بدنه مقرنس، و چهار بدنه دیگر نورگیر است که هریک با مشبکی گچی پوشانیده شده است.

زیر بدنه های مزبور با فاصله حاشیه ای زنجیره ای و ظریف یکی از دو کتیبه سراسری بنا در آغاز قسمت هشت ضلعی به ثلث در زمینه نقش ونگار با این متن خوانده می شود:

امر بتجدید عماره المشهد المقدس مضجع الامامین السیدین المعصومین المظلومین الطاهرین ابی الحسن علی بن جعفر الصادق و ابی جعفر محمد بن موسی الکاظم صلوات اللّه

تربت پاکان، ج 2، ص: 45

علیهما المولی المرتضی الاعظم الصاحب الاعدل الاحسب الانسب علاء الحق و الدنیا و الدین جلال الاسلام و المسلمین عطا ملک المیر محمد الحسنی اعز اللّه فی الدارین.

زیر کتیبه، لچکی ها و گرداگرد صفه ها و گوشوارها با نقش ونگار گچ بری ظریف و رنگین آراسته شده و دو قوسی هر گوشوار نیز به همان ترتیب گچ بری رنگین است و قوسی های صفه ها هم شاید پیش تر چنین بوده لیکن اکنون پوشش درون صفه ها مقرنس است که از دوره قاجار مانده و طرح نقاشی شده در زوایای هشت گانه بنا- در فاصله صفه ها و گوشوارها- نیز از همین دوره است.

آرایش لچکی ها چنان که گفته شد همه نقش ونگار است و تنها در دو لچکی پیشانی محراب این عبارت میان دو ترنج گنجانیده شده است:

بنده این معصومان- پهلوان کرد میر

زیر گوشوارها با فاصله حاشیه ای گچ بری به شکلی خاص، کتیبه سراسری دوم به خط ثلث در زمینه نقش ونگار گچ بری شده که متن آن سوره دهر است.

این کتیبه از سوی راست درگاه اصلی ورود بنا در شمال آغاز شده و گرداگرد بنا و داخل صفه ها را دور زده، با آیه نهم آن سوره در همین درگاه پایان گرفته است.

جز آن که در صفه ها کتیبه آسیب دیده

و در صفه جنوبی قسمتی از آن که در اسپر محراب کتیبه بوده است (عبارت: «سل و اغلالا و سعیرا. ان الابرار یشربون م» از آیات 4- 5 آن سوره) از میان رفته است.

زیر این کتیبه تا بالای ازاره کاشی کاری که پیرامون یک متر است اکنون سفید کاری گچی است لیکن پیش تر بی تردید با گچ بری یا به گونه ای دیگر آراسته بوده است. در این قسمت هشت طاقچه گچ بری زیبا در چهار زاویه بنا دیده می شود که جز یکی همگی دارای کتیبه ای در حواشی طاقچه هستند. چنین است متن این

تربت پاکان، ج 2، ص: 46

کتابه ها که میان دو خط برجسته در دو سو گچ بری شده به ترتیب از طاقچه سوی راست درگاه اصلی ورود از شمال، گرداگرد تا طاقچه سوی چپ همین درگاه:

1- [نخستین طاقچه کنار درگاه از سوی راست کتیبه ای ندارد]

2- [دومین طاقچه از میان رفته و اکنون روی آن را با حفظ صورت گچ کشیده اند و دور نیست قسمتی از گچ بری ها زیر پوشش گچ جدید باقی باشد]

3- بنده علی مسعود دوازده من روغن چراغ نذر کرد که هرساله برساند و اخوه عماد سی من. عاقبت شان محمود باد.

4-

الیکم کل مکرمه تؤل اذا ما قیل جدکم رسول

ابوکم خیر من رکب المطایاو امکم المعظمه

5-

............ البتول

و فیکم انزل القرآن حقافذاک الفخر و الفضل الجمیل

6- بخدمتکم تشرف جبرئیل

علی و ابناه و فخران و اللحجه و موسی و طهراه و بران و الحجه

7-

ائمه هذا الخلق بعد محمدمودتهم فرض و اقوالهم حجه

فی سلخ ربیع آخر سنه اربعین و سبعمائه.

8- دوعاگوی مردان بهرام قزبینی.

زیر این قسمت ازاره بنا به بلندی یک متر و اند با کاشی های خشتی نو پوشیده

شده است. لیکن پیش تر سراسر ازاره آراسته به کاشی های کوکبی زرفام هشت پر قرن هشتم بوده که اکنون همه به موزه آستانه قم منتقل شده است. شمار این کاشی ها به طبع چندین صد قطعه است که از آن جمله چند قطعه را در تالار موزه به نمایش گذارده اند. متن همه آنها نقش ونگار و گل و بوته، و گاه در میان

تربت پاکان، ج 2، ص: 47

نقش آیه ای کوتاه یا کلماتی از قرآن کریم با سبک هایی خاص، و در لبه هریک گرداگرد کتابه ای است از سور کوچک یا آیات قرآنی یا روایات مذهبی و یا ابیات فارسی. و برخی از آنها رقم و تاریخ نیز دارد که نمونه را به ذکر یک رقم کامل از آن جمله اکتفا می رود:

کتبه عاشر ربیع الاخر سنه ثمان و ثلاثین و سبعمائه بمقام کاشان بکارخانه سید الساده سید رکن الدین محمد ابن المرحوم سید زین الدین علی الغضائری. عمل استاد الاجل المحترم استاد جمال نقاش .

صفه جنوبی که محراب مزار شمرده می شود با کاشی های زرفام این دوره آراسته بوده است. این کاشی ها در 45 قطعه به شکل محراب بوده که چند دانه آن ربوده شده و به موزه های بیرون از کشور رفته و باقی مانده به موزه ایران باستان منتقل شده و در تالار آثار اسلامی آن نصب گردیده است (شماره 3270) تصویر این محراب که اکنون جای خالی قطعات ربوده شده آن را نیز با قطعاتی هم شکل پر کرده اند در برخی جاها از جمله تعلیقات عرائس الجواهر گذارده شده و رقم پایان کتیبه گرداگرد آن چنین است:

کتب فی غره رمضان سنه اربع و ثلاثین و سبعمائه. عمل العبد یوسف بن علی بن ابی

طاهر

مرقد

سطح و بدنه مرقد امام زاده در میان بنا پیش تر با کاشی- هایی از همین نوع آراسته بوده که اکنون همه آنها به موزه آستانه قم منتقل گردیده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 48

روی مرقد شش قطعه خشت کاشی 75* 70 (س، م) به صورت دو لوح قبر بوده که گرداگرد آن در چهار سو میان دو حاشیه برجسته از نقش ونگار، آیه الکرسی تا «فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ» نوشته شده و متن دو خشت بالای لوح نقش ونگار، و متن چهار خشت دیگر نام مدفون است این چنین:

[راست:] هذا الضریح الشریف و المرقد المنیف للامام الطاهر محمد ابن الامام المعصوم موسی الکاظم ابن الامام المعصوم جعفر الصادق ابن الامام المعصوم محمد الباقر ابن الامام المعصوم السجاد علی زین العابدین ابن الامام المعصوم الشهیدالمظلوم ابا عبد اللّه الحسین ابن الامام المعصوم الشهید الامیر المؤمنین ابی الحسن علی بن ابی طالب صلوات اللّه علیهم اجمعین.

[چپ:] هذا المرقد و المزار المتبرک للامام المعصوم المظلوم الراوی علی العریضی ابن المولانا و السیدنا الامام المعصوم جعفر الصادق ابن الامام المعصوم محمد الباقر ابن الامام المعصوم السجاد علی زین العابدین بن الامام المعصوم الشهید المظلوم ابا عبد اللّه الحسین ابن الامام المعصوم الشهید الامیر المؤمنین علی بن ابی طالب صلوات اللّه علیهم اجمعین.

چهار بدنه مرقد نیز با کاشی های زرفام از همان گونه آراسته بوده که شمار آنها نزدیک به یک صد و بیست خشت می بوده و اکنون چندتایی نیست و برخی نیز شکسته است و در مجموع پیرامون یک صد قطعه بر جای مانده است. کتابه این کاشی ها در زمینه گل و بوته به ثلث برجسته سوره یاسین است تا آیه بیست و هفتم.

این خشت ها در

بدنه مرقد در چهار ردیف نصب بوده که ردیف نخست

تربت پاکان، ج 2، ص: 49

جز سوره یاسین در متن، در لبه بالا کتابه سراسری دیگری دارد که بر آن به ثلث در زمینه سفید نخست آیه «شَهِدَ اللَّهُ ..» و سپس «آمَنَ الرَّسُولُ ..» تا پایان نوشته شده و پس از آن خوانده می شود:

«صدق اللّه العظیم و صدق رسولنا الکریم و نحن علی ذلک من الشاهدین و المؤمنین و به موقنین.

امر بتجدید هذین الضریحین الشریفین الصاحب المعظم البهلوان زین الدوله و الدین حاجی علی .. تقبل اللّه تعالی منه. کتبه و عمله احقر عباد اللّه الغنی ابو محمد الحسین بن المرتضی بن محمد بن احمد الحسینی الما ... غفر اللّه ذنوبه و ستر عیوبه و عطر بنسیم الرحمه تراب النبی محمد و عترته الطیبین الط [اهرین]»

چند قطعه خشت کتیبه دار دیگر از مزار در بهشت در موزه آستانه قم هست که جای آنها به طور دقیق دانسته نیست و می تواند بود که پیش تر محراب یا درگاه ورود یا روی مرقد را زینت می داده اند:

1- کتیبه ای مشتمل بر آیه «أَقِمِ الصَّلاهَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ» تا «مَقاماً مَحْمُوداً» با لبه نقش ونگار که گویا در بالای محراب از سه سو نصب بوده و دو خشت دو زاویه آن دو لبه است. در چهارده خشت، و دو خشت دیگر نیز داشته که در دست نیست.

2- کتیبه ای مشتمل بر صلوات کبیر بدون لبه در 16 خشت، و یک خشت آن هم نیست و از سه خشت دیگر تنها قسمتی در دست است. پس همه کتیبه 20 خشت بوده و در موزه دو قسمت خشت چهارم را پس وپیش نصب کرده اند.

تربت پاکان، ج 2، ص: 50

3- هشت خشت

بزرگ، لبه دار با زمینه نقش ونگار و گل و بوته مورخ رجب 718. روی شش خشت نخستین عباراتی از سوره یاسین به این شرح خوانده می شود و از آن برمی آید که متن کتیبه همین سوره بوده است تا پایان:

قالَ یا لَیْتَ/ قَوْمِی یَعْلَمُونَ بِما/ جَمِیعٌ لَدَیْنا/ إِذْ جاءَهَا الْمُرْ/ إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْ/ ون أَ لَمْ یَرَوْا کَمْ

خشت های پایان مشتمل بر تاریخ و رقم بوده که تنها دو خشت متضمن تاریخ برجای مانده است این گونه:

رجب الاصم سنه ثمان عشر و سبعمائه. عمل

سردر ورود

پیشاپیش درگاه اصلی ورود مزار از شمال ایوانی است به بلندی پیرامون هفت متر که اصل بنای آن شاید از تعمیر دوره فتحعلی شاه برجای مانده باشد. سقف ایوان مقرنس و لچکی های پیشانی و بدنه آن تا زیر مقرنس کاشی کاری است. این کاشی کاری از نیمه دوم قرن گذشته است که سی و اند سال پیش مرمت شده، و در ورود مزار از این درگاه نیز از همان قرن است.

بر جبهه درگاه ورود که میان این ایوان قرار دارد بالای کتیبه گرداگرد درگاه در چهار سطر نخست کلمه «یا اللّه» و سپس سوره توحید و آن گاه این عبارات نوشته شده است:

«در عهد دولت پادشاه اسلامیان پناه ناصر الدین شاه قاجار خلد اللّه ملکه و سلطانه مرقوم شد. و انا اقل العباد خیرا و اکثرهم عصی السید محمد الشهیر بمیرزا بزرگ غفر اللّه له و لوالدیه، و اهتمام استاد ماهر بل فی عصره نادر حضرت کربلائی محمد طاهر قصاع. تمام شد فی 1269»

کتابه گرداگرد درگاه آیه الکرسی تا «قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ» است که در تربت پاکان ؛ ج 2 ؛ ص50

تربت پاکان، ج 2، ص: 51

پایان عبارت

«بنا و بانی و کاتب التماس دعا دارند»، و زیر آن میان ترنجی آیه «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ» خوانده می شود. گرداگرد این کتیبه در فاصله میان آن تا بغله های درگاه در ترنج هایی نام های معصومان کتیبه شده است.

بر دو بغله درگاه از بالای قوسی ها تا پایین ابیاتی به نستعلیق کتیبه شده که از سوی چپ با جمله «لا اله الا اللّه الملک الحق المبین. اشهد ان محمدا رسول اللّه علیا ولی اللّه» آغاز می شود. ابیات در چند بحر و با چند قافیه و بسیار سست است با تخلص های انجم و مجرم، و با تاریخ سال 1268 در میان.

کتیبه سراسری درون ایوان سوره جمعه است با این رقم در پایان:

کتبه محمد بن حسین الحسینی فی سنه 1268. عمل استاد محمد طاهر قمی.

کتیبه سنگی بالای آن در چهار سطر به نستعلیق مورخ 1361 از مرمت اخیر است. بدنه ایوان در همه سو آراسته به کاشی های دوره ناصری است با ابیاتی به نستعلیق همانند ابیات درگاه ورود، و همان گونه سست، با تاریخ 1269 در چند جا، با تخلص های قابل و هدایت و قانع، و با اشاره به نام «استاد طاهر قمی» سازنده کاشی ها و «کاظم» نصب کننده آنها، با این رقم درون ترنجی در بدنه شرقی:

در روز پنجشنبه بیست و هفتم شهر صفر المظفر تحریر گردید.

راقمه هدایت اللّه الحسینی، 1269.

تربت پاکان، ج 2، ص: 52

مقابر باغ گنبد سبز [تصاویر 43- 92]
اشاره

در باغ گنبد سبز بیرون دروازه کاشان- در جانب شرقی شهر- سه بنا از قرن هشتم قرار دارد که از نظر سبک بنا و آرایش با یک دیگر همانندند. در این سه بنا امرای خاندان علی صفی- فرمانروایان مستقل قم در آن قرن

- به خاک رفته اند.

طرح کلی بنا در این سه اثر از بیرون مضلع با گنبد برجی هرمی و از داخل هشت گوشه با هشت صفه در اضلاع بناست که در بالای صفه ها به شانزده گوشه دگرگون شده و سپس سقف گنبدی بنا بر فراز آن استوار است. بدنه داخل بنا از مرکز سقف تا نزدیک سطح زمین با آرایش های ظریف گچ بری و نقش ونگار و ترنج ها و مانند آن زینت یافته و در هریک سه کتیبه سراسری گچ بری شده است. یکی «گلوبندی» در بالای بدنه های قسمت شانزده ضلعی بنا، و دیگری «کمربندی» در آغاز قسمت هشت گوشه- بالای صفه ها-، سوم کتیبه پیوسته گرداگرد صفه ها که در هر صفه پس از رسیدن کتیبه در سیر نزولی به نزدیک سطح بنا، چند کلمه ای به شکل افقی کتیبه شده و به کنار صفه مجاور رسیده و سپس مجددا رو به بالا ادامه یافته

تربت پاکان، ج 2، ص: 53

است. آن گاه پیشانی صفه را پیموده، به پایه بعد می رسد و رو به پایین استمرار می یابد.

سخن گفتنی دیگر درباره مقابر باغ گنبد سبز آن که مردم قم این سه بنا را به صورت مجموع (نه تنها بنای بی تاریخ را) مدفن سعد و سعید و مسعود، و این سه را از بزرگان اعراب اشعری- احیاکنندگان این شهر در دوره اسلامی- می دانند.

چنین تصور می رود که «سعید» تصحیف تلفظی «صفی» و آن دو نام دیگر مکمل سجع باشد. می تواند بود که این نام گزاری را منشائی جز این باشد که اکنون بر ما پوشیده است.

چنین است وصف این سه بنا:

Iمقبره خواجه اصیل الدین [تصاویر 43- 52]

بنایی که در جنوب دو گنبد دیگر قرار گرفته و گنبد برجی قدیم آن فروریخته است خاکجای خواجه اصیل الدین و

فرزند او خواجه علی اصیل نخستین امیر خاندان علی صفی است که در سال 761 به دستور خواجه علی صفی دومین امیر خاندان بنیاد گردید.

نمای بیرونی این بنا دوازده گوشه با سقفی آجری و ساده است که اخیرا به جای گنبد فروریخته آن بنا نموده اند. بلندی سقف کنونی از کف بنا پیرامون دوازده متر است.

در آغاز قسمت بازمانده بنا کتیبه گلوبندی است به ثلث درشت که متن آن چهار آیه نخستین سوره فتح - تا «وَ کانَ اللَّهُ عَلِیماً حَکِیماً»- است. پایین کتیبه

تربت پاکان، ج 2، ص: 54

بدنه های شانزده گانه قاعده گنبد با بازمانده ای از آرایش های گچ بری پیشین قرار دارد. چهار بدنه نورگیر بوده که مشبک های آنها فروریخته است.

زیر بدنه های مزبور در آغاز قسمت هشت گوشه بنا کتیبه کمربندی به ثلث گچ بری شده که به علت بی سرپوش بودن چند صد ساله بنا و قرار داشتن در معرض باران و باد و آفتاب قسمت هایی از آن فروریخته، و آنچه باقی مانده چنین است:

ذکر القدیم اعلی و بالتقدیم اولی- امر باساس هذه البقعه الرفیعه و السده المنیعه المولی الصاحب الاعظم اعدل العرب و العجم ... الدنیا و الدین صفی الاسلام و المسلمین علی اعز اللّه انصاره و ضاعف اقتداره، رسم مرقد عمه الصاحب ...

اصیل الدوله و الدین جمال الاسلام و المسلمین و ولده و فلذه کبده الصاحب الشهید المغفور جمال الدوله و الدین اصیل [الاسلام و المسلمین] علی بن ابی المعالی بن علی صفی برد اللّه مضجعهما و جعل الجنه مرجعهما فی شهور سنه احدی و ستین و سبعمائه.

متن کتیبه گرد صفه ها با پهنای 35 س. م و به خط کوفی برجسته در زمینه ای از آرایش های ظریف گچ بری، دو سوره «دهر» و

«قدر» است که سوره نخست در زاویه شمال شرقی پایین جرزی که زیر نقطه پایان کتیبه کمربندی بالاست و چند کلمه ای در جرز مجاور پایان گرفته، و از میانه جرزی که زیر نخستین کلمات آن کتیبه است سوره قدر آغاز می شود.

تربت پاکان، ج 2، ص: 55

پیشانی صفه ها- لچکی های دو سو- و قوسی ها و اسپر و بدنه آنها پوشیده از تزیینات ظریف و زیبای گچ بری است. در اسپر هریک از صفه ها شمسه ای از گل و بوته یا نقوش یا نام های مقدس اللّه و محمد و علی به خطوط بنایی گچ بری شده است که هریک وصفی جدا دارد. آرایش کنده کاری و ملاطسازی قوسی- های صفه ها نام «علی» را جلوه می دهد. بر پیشانی صفه ها نیز در سراسر بنا در هر لچکی ترنجی است که بر مجموع آنها صلوات کبیر (اللهم صل علی/ محمد المصطفی ... تا: و الحجه القائم/ مهدی صلوات اللّه/ علیهم اجمعین) نوشته شده است.

در بالای درگاه ورود بنا دو کتابه هست که از نام سازندگان و آرایشگران هنرمند این اثر حکایت می کند. کتابه نخستین در پیشانی این درگاه بر لچکی های دو سو درون مربعی مستطیل در هر طرف نوشته شده و متن آن این است:

عمل علی بن محمد بن ابی شجاع بنا

دومین کتابه گرداگرد ترنج بالای در ورود است که بر آن به خط برجسته این عبارات گچ بری شده است:

هذه العماره بعمل حسن بن علی خلو ... البنا و کتب فی رجب 761

در صفه جنوبی این بنا محرابی گچ بری و زیبا پرداخته بوده اند که قسمت هایی از آن تا نیمه نخستین این قرن باقی بوده و تصویری روشن از آن در کتاب هنر

تربت پاکان، ج 2، ص:

56

ایران به چاپ رسیده است. کتیبه گرد این محراب چنان که در آن تصویر به خوبی و درستی نمودار است آیه «أَقِمِ الصَّلاهَ ..» بوده که به ثلث درشت و زیبا گچ بری نموده بوده اند. افسوس که از این محراب اکنون هیچ بر جای نیست.

II مقبره خواجه علی صفی [تصاویر 53- 80]

در این بنا که میان دو بنای دیگر قرار گرفته و از آن دو به نسبت سالم تر مانده و از رهگذر رنگ آمیزی کم نظیر خود از بهترین آثار قدیم ایران است خواجه علی صفی دومین فرمانروای خاندان علی صفی با فرزند و برادر خود به خاک رفته اند.

نمای بیرونی بنا دوازده گوشه با گنبد هرمی 16 ترکی، و نمای درون هشت گوشه با هشت درگاه به دهانه دو متر و نیم و پهنای هشتاد سانتی متر است. بلندی سقف از کف بنا نزدیک پانزده متر است.

در مرکز سقف ترنجی از نقش ونگار گچ بری شده که گرداگرد آن به پهنای تقریبی 25 س. م کتیبه ای است میان- دو حاشیه به پهنای چند سانتی متر از نام محمد- با این متن:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ. إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ .

در پایین این ترنج، بدنه گنبدی سقف در همه سو آراسته به اشکال هندسی رنگ آمیزی شده است که میان آنها ترنج هایی گچ بری گردیده است. این اشکال

تربت پاکان، ج 2، ص: 57

از پایین ترنج و کتابه مرکز سقف تا بالای کتیبه سراسری اول سه ردیف است که در هر ردیف شانزده ترنج دیده می شود. در ردیف نخستین در متن هریک از آنها کلمه ای چند نوشته شده که مجموع آنها به صورت زیر است:

لا اله/ الا

اللّه/ الملک/ الحق المبین/ محمد رسول/ اللّه صادق/ الوعد الامین/ علی ولی اللّه/ امیر المؤمنین/ وصی الرسول / رب العالمین/ صدق اللّه/ العظیم و/ صدق رسوله/ الکریم و نحن/ علی ذالک من الشاهدین

دو ردیف دیگر نقش و نگارهای بسیار زیبای رنگ آمیزی شده است.

پس از آن در پایان قسمت گنبدی بنا، کتیبه سراسری نخستین به خط کوفی میان دو حاشیه از نام های مقدس (حاشیه بالا: اللّه، محمد و علی. حاشیه پایین:

محمد) در زمینه گل و بوته گچ بری شده که بر آن شش آیه آغاز سوره دهر به جز کلمه ای از پایان آیه ششم خوانده می شود. آغاز کتیبه فراز دومین صفه سمت راست درگاه ورود است که همان جا به جمله «یَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَها» پایان پذیرفته است.

پس از این در قسمت شانزده ضلعی بنا شانزده بدنه (نما) که چهارتای آن نورگیر است با آرایش های ظریف قرار دارد. بدنه ها همه با اشکال هندسی زیبایی آراسته شده که از ترکیب و سبک چینش قطعات مربع گچی میان قطعات مستطیل ساده پدید آمده است. این قطعات مربع مشتمل بر نقوش و گاه نام های مقدس به خصوص نام «علی» است. لچکی های این نماها و بدنه ها نیز با گچ بری ظریف تر آراسته شده و میان هریک ترنجی مشتمل بر نام پروردگار و اسماء معصومان چهارده گانه جای داده شده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 58

پس از آن در زیر نماها و آغاز قسمت هشت ضلعی دومین کتیبه سراسری به خط ثلث میان دو حاشیه نقش و نگار به این شرح خوانده می شود:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ. الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ. وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ. وَ الَّذِینَ هُمْ لِلزَّکاهِ فاعِلُونَ. وَ الَّذِینَ

هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ إِلَّا عَلی أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ. فَمَنِ ابْتَغی وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ. وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ .

رب اغفر لساکنی المرقد اللطیف ذا: الصاحب الاعظم الدستور الاعلم المشرف قاطبه الالقاب خواجه جمال الحق و الدین علی و ابنه الامیر جلال الدین و اخاه خواجه عماد الدین محمود ابنا الخواجه صفی الدین، و ادخلهم فی رحمتک و انت ارحم الراحمین. فی سنه 792.

پس از این کتیبه، صفه های هشت گانه- با آرایش رنگ آمیزی شده گچی بر لچکی ها و قوسی های درون هریک و اسپر و پوشش بدنه ها- قرار دارد که از زیبایی خاص برخوردار است. متن کتیبه خط ثلث گرد صفه ها سوره یاسین است از آغاز تا آیه چهل و پنجم، و به جمله «وَ ما تَأْتِیهِمْ مِنْ آیَهٍ مِنْ آیاتِ» پایان می پذیرد. در پوشش صفه ها نام های مقدس «اللّه» و «محمد» و «علی» روی مربع های پنج سانتی متری کنده و نقش شده، و هر هفده عدد از این مربع ها نیز نام «علی» را به خطی درشت جلوه می دهد. این نام ها در ترنج های اسپر صفه ها هم قرار داده شده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 59

III مقبره بی تاریخ [تصاویر 81- 92]

شمالی ترین سه بنا که از گشادگی و رفعت بیش تر برخوردار است و از تاریخ بنای آن به خاطر فروریختن قسمتی مهم از آرایش های گچ بری آن، آگاهی دقیق در دست نیست می تواند مدفن امرای دیگر خاندان علی صفی باشد. از سوی دیگر با ملاحظه برخی قرائن چنین تصور می رود که بنای آن مقدم بر آن دو دیگر صورت گرفته است. به هرحال چنان که در پیش گفتار همین مجلد گذشت نمی توان آن را خانقاه خواجه علی صفی- یادشده در تاریخ کبیر جعفری و

مطلع السعدین سمرقندی و احسن التواریخ روملو- دانست.

نمای بیرونی بنا هشت گوشه با گنبد هرمی 16 ترکی و ایوانی در هر ضلع است. نمای درون هشت گوشه با صفه ای در هر ضلع به بلندی 7 و درازا و پهنای 40/ 2 در 40/ 1 متر است. آجرچینی نو درون درگاه ها چنین می نمایاند که پیش تر از هر صفه دری به بیرون گشوده می شده، لیکن چنین نیست و درگاه ورود به نشان کتابه سردر همواره همین درگاه کنونی بوده و آجرچین ها گویا نشان محراب و شاه نشین های گچ بری گرداگرد بناست که همه فروریخته است.

میان سقف این بنا شمسه ای بزرگ گچ بری بوده که فروریخته و جای آن با اندک اثر از گچ بری پیش مشخص است. گرداگرد آن حاشیه ای با پهنای چند سانتی متر از نام های مقدس، و سپس کتیبه ای با پهنای بیست و چند سانتی متر گویا به قیاس بناهای مشابه از آیه «شَهِدَ اللَّهُ ..»، و آن گاه حاشیه ای از نقش و نگار بوده که از هریک اندکی برجای مانده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 60

در بدنه سقف ترنج ها با اشکال هندسی در چهار ردیف گچ بری و رنگ آمیزی شده که سه ردیف بالا هریک 12 عدد و ردیف پایین 24 عدد است و باقی قسمت های سقف نیز با نقش و نگار گچی آراسته شده است. کتیبه سراسری بالا به خط کوفی است با چهار لوحه مربع در چهار سو میان کتیبه به خط بنایی که متن هریک چهار «محمد»، و چهار «علی» در میان آنهاست. متن کتیبه هم نخست میان دو لوحه شرقی و شمالی عبارت:

«لا اله الا اللّه الملک الحق المبین. محمد رسول اللّه الصادق الامین. علی ولی اللّه»

و سپس سوره قدر

است که از لوحه شرقی تا پایان کتیبه مانند دیگر کتیبه های بنا در زمینه گل و بوته گچ بری گردیده است.

پایین کتیبه در قسمت شانزده گوشه بنا هشت نورگیر و هشت طاقچه گچ بری نقش و نگار رنگ آمیزی شده، و پس از آن کتیبه سراسری دوم در آغاز قسمت هشت گوشه با پهنای تقریبی پنجاه سانتی متر به ثلث قرار دارد که متن آن سه آیه پایان سوره حشر است.

سقف صفه های هشت گانه گرداگرد، مقرنس گچ بری رنگ آمیزی بوده که بیش تر فروریخته است لیکن آرایش ظریف و ترنج های پیشانی صفه، ها با حواشی ظریف از نقش و نگار و گاه نام های مقدس همچنان برجاست. کتیبه گرد صفه ها با پهنای 25 س. م سوره الرحمن است که با جمله «صدق اللّه» پایان می گیرد.

بدنه صفه ها پوشیده از نقوش «اللّه» و «محمد» و «علی» است بر مربع های پنج سانتی متری، و گذشت که هر 17 عدد از این مربع ها نیز نام «علی» را به خطی درشت جلوه می دهد. بالای درگاه ورود کتابه ای بوده که فروریخته و دو کلمه ای از آغاز آن برجای مانده که آن هم خوانده نمی شود.

تربت پاکان، ج 2، ص: 61

سید سربخش [تصاویر 93- 99]
اشاره

مزار سیدبخش در قسمت شرقی شهر خاکجای مردی از نوادگان امام صادق- ع- و بنای کنونی آن از نیمه دوم قرن هشتم است. این بنا به دستور غیاث الدین امیر محمد از بزرگان خاندان علی صفی بنیاد شده و تزیینات آن کار علی بن محمد بن ابی شجاع هنرمند بزرگ این دوره است.

نمای بیرونی این بنا در قاعده هشت گوشه با گنبد هرمی شانزده ترکی است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 62

نمای درونی نخست تا ارتفاع چند متر چهارگوشه با صفه ای در هر ضلع است که در بالا

با پیش آمدن گوشواری در هر زاویه به هشت گوشه متساوی و سپس در بالای کتیبه کمربندی به شانزده ضلعی تغییر یافته و سقف گنبدی برفراز این قسمت استوار است.

تزیینات

در میان سقف ترنجی از نقش ونگار، و گرداگرد آن با پهنای تقریبی بیست سانتی متر کتابه ای به خط ثلث با زنجیره ای از نقش ونگار به پهنای چند سانتی متر گچ بری شده است. متن نوشته گرداگرد ترنج چنین است:

«شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ. إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ»

در چهار جانب این ترنج بر بدنه قوسی سقف چهار ترنج دیگر با نقش و نگارهایی ظریف دیده می شود. پس از آن نخستین کتیبه سراسری بنا به خط کوفی در زمینه ای ظریف میان دو حاشیه زنجیره ای از نام های متبرک (اللّه و محمد) با پهنای نزدیک نیم متر در پایین قسمت گنبدی قرار دارد. متن کتیبه سوره حمد است.

در آغاز قسمت شانزده ضلعی کمربندی دیگر از نقش ونگار با پهنای چند سانتی متر گرداگرد گنبد گچ بری شده، و گرد بدنه های شانزده گانه نیز با حاشیه نقش ونگار آراسته است. هشت بدنه از این جمله نورگیر بوده که مشبک های ظریف گچی آن فروریخته و تنها سه مشبک سالم یا نیمه سالم برجاست. اسپر هشت بدنه دیگر را با ظریف کاری گچی آراسته اند.

متن کتیبه سراسری دوم بنا که پس از قسمت شانزده ضلعی، در آغاز هشت ضلعی بنا به خط ثلث با پهنای نزدیک نیم متر در زمینه گل و بوته گچ بری شده است

تربت پاکان، ج 2، ص: 63

چنین است:

ذکر القدیم اعلی و بالتقدیم اولی- امر ببناء هذه العماره الرفیعه و الروضه الشریفه مرقد الامام المعصوم المظلوم اسمعیل بن الامام

محمد بن الامام جعفر الصادق علیهم السلام الصاحب الاعظم الاعدل الاعلم، و الی اقالیم الفضل و الکرم مستخدم ارباب السیف و القلم، المنصور بنصره خیر الناصرین، غیاث الحق و الدنیا و الدین امیر محمد بن المولی المخدوم الاعظم الاعدل الاعلم جمال الحق و الدنیا و الدین علی بن صفی اعلی اللّه شأنهما و رفع فوق الفرقدین مکانهما فی محرم الحرام لسنه 774.

پایین کتیبه حاشیه ای است گرداگرد از نقش ونگار با پهنای چند سانتی متر.

پیشانی صفه ها و گوشوارها آراسته به تزیینات ظریف گچی، و دو قوسی هر گوشوار نیز با آرایش ظریف و زیبا، و حواشی زنجیره ای گرداگرد هر قوسی (به جز در گوشوار شمال شرقی که از نام های متبرک است) نقش ونگار است.

پایین گوشوارها سومین کتیبه سراسری بنا به ثلث درشت گچ بری شده که از کنار صفه جنوبی آغاز شده و در جانب دیگر همین صفه پایان می گیرد. متن این کتیبه یازده آیه آغاز سوره دهر است. پایین کتیبه حاشیه ای زنجیره ای از نام های متبرک «اللّه، محمد و علی» دیده می شود.

پوشش قوسی های صفه ها، اسپر و بدنه آنها از سه سو تا نزدیک یک متری سطح زمین کنده کاری و «ملاط سازی» گچی بر دیواره آجری است. در جبهه اسپر صفه های شرقی و غربی دو ترنج دایره شکل با حاشیه ای از نام های متبرک گچ بری شده که متن ترنج صفه غربی نقش گل، و متن ترنج صفه شرقی- میان یک چهارگوشه- چهار «محمد» و چهار «علی» است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 64

صفه جنوبی که شکل محراب دارد در طرح تزیین با دیگر صفه ها متغایر و پوشش آن در هر سه سو آراسته به نقش ونگار است. بالای صفه، کتیبه ای اسپر و دو پایه قوسی آن

را زینت بخشیده که نقش ونگارهای متنوع و گل و بوته های آرایشی و حاشیه زنجیره ای از نام های مقدس، از بالا و پایین آن را در میان گرفته است با این متن:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. أَقِمِ الصَّلاهَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً . عامل هذا المحراب علی بن محمد ابی شجاع»

زیر این کتیبه در میان گل و بوته های آرایشی محرابی کوچک گچ بری شده که در جبهه آن کتیبه زیر به خط کوفی با پهنای 15 و درازای 125 سانتی متر بر قوسی محراب خوانده می شود:

«لا اله الا اللّه. محمد رسول اللّه. علی ولی اللّه»

حاشیه زنجیره ای گرداگرد محراب نیز به خطوط بنایی مشتمل بر نام های مقدس است.

بدنه بنا زیر سومین کتیبه سراسری تا نزدیک یک متری سطح زمین- به ترتیبی که درباره صفه ها گفته شد- با «ملاط سازی» گچی تزیین شده، و در این قسمت در هر ضلع پایین گوشوارها «طاقچه» ای کوچک به دهانه 68 و بلندی 84 سانتی متر آراسته به نقش ونگار و تزیینات زیبای گچی دیده می شود.

این نکته هم گفته شود که دود چراغ های پیه سوز و نفت سوز و جز آن طی سال ها رنگ گچ را در سراسر این بنا تیره ساخته است.

کاشی کاری مرقد «امام زاده» و برجستگی دیگری که در کنار آن- به عنوان محل دفن سر او- وجود دارد جدید و بی ارزش است. سقف درگاه ورود بنا مقرنس است با قدمت یکی دو قرن.

تربت پاکان، ج 2، ص: 65

شاه احمد قاسم [تصاویر 100- 116]
اشاره

بنای مزار احمد بن قاسم در نزدیک دروازه قلعه قم- جنوب شرقی شهر- از آثار خاندان علی صفی، و آرایش های ظریف گچ بری آن اثر علی بن محمد بن ابی شجاع بنا

در مجموع از بهترین و زیباترین نمونه های اوج تجلی هنر گچ بری در آثار قدیم قم است.

نمای خارجی بنا نخست هشت گوشه و سپس در بالا شانزده ضلعی با گنبد قوسی آجری است که در دوره های اخیر قبه ای کوچک فراز آن بنا نموده اند.

تردید نیست که گنبد دو پوشه بوده و پوشش فرازین که برجی هرمی بوده فروریخته است .

تربت پاکان، ج 2، ص: 66

نمای درونی نخست تا چند متر چهارگوشه با صفه ای در هر ضلع است که از هر صفه دری به بیرون گشوده می شده و اکنون درگاه شرقی را بسته اند. سپس با پیش آمدن گوشوارها در زوایای چهارگانه شکل بنا به هشت ضلعی، و پس از آن در قاعده گنبد به شانزده ضلعی تغییر یافته است.

تزیینات

بدنه بنا پیش تر از مرکز سقف تا نزدیک سطح زمین با تزیینات گچی ظریف آراسته بود که قسمت پایین از زیر کتیبه سراسری سوم در «تعمیر» چند سال پیش با لایه ای ضخیم از سیمان پوشیده، و همان کتیبه در درگاه ورود غربی با بالا بردن سطح بقعه و در ورود از میان برداشته، و باقی مانده به سبکی زننده رنگ آمیزی شد. قسمت بالای آن نیز تا روی نخستین کتیبه سراسری در تعمیر اخیر که یک ماه پیش از تحریر این سطور (فروردین 53) آغاز شده و هنوز ادامه دارد یک سره از میان رفت، چه گنبد قدیم مزار را برداشتند و بر جای آن گنبدی دیگر بنیاد کردند.

وصف بازمانده تزیینات بنا به شرح زیر است:

نخستین کتیبه سراسری در «گلوبند» بنا به خط کوفی در زمینه گل و بوته میان دو حاشیه چند سانتی متری- حاشیه زیرین از نام های مقدس «اللّه، محمد و علی» به خطوط بنایی

و حاشیه بالا نقش ونگار- گچ بری شده که متن آن سوره حمد و گویا پس از آن سوره توحید است. پایین این کتیبه بدنه های شانزده گانه قاعده گنبد با تزیینات گچ بری نقش ونگار ظریف و زیبایی آراسته شده است. نیمی از بدنه ها نورگیر است که جلوی آنها را با مشبک هایی زیبا پوشانیده اند. نماها و مشبک ها هریک در سبک تزیین و پرداخت با دیگری متغایر، و در عین حال مجموعه آنها بسیار متناسق و یک نواخت و زیباست. حاشیه زنجیره ای گرداگرد بدنه ها گاه

تربت پاکان، ج 2، ص: 67

نقش ونگار و گاه نام های مقدس مزبور به خطوط بنایی، و صفحه زیرین برخی مشبک ها نیز تنها نقوش و متن برخی دیگر عباراتی مانند «الملک للّه» و «الحمد للّه» به خط کوفی است جز مشبک بالای درگاه جنوبی که بر صفحه زیر آن، این عبارت به خط ثلث دیده می شود:

فی محرم سنه ثمانین و سبعمائه

پس از آن در آغاز قسمت هشت گوشه دومین کتیبه سراسری در زمینه گل و بوته میان دو حاشیه- یکی نقش ونگار و دیگری از نام های مقدس- به خط ثلث با این متن گچ بری شده است:

للّه الس ... و الاعانه و الاغاثه. امر ببناء هذه العماره الرفیعه و الروضه الشریفه مرقد المعصوم المظلوم احمد بن قاسم بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام الصاحب الاعظم الاعدل الاعلم.

ملاذ طوایف الامم، مستعبد ارباب السیف و اصحاب القلم، صاحب دیوان الممالک، ملجأ العظماء العالم موئل صنادید بنی آدم عمیم المواهب و النعم، عضد الخواقین المنصور بنصره خیر الناصرین، قوام الحق و الدنیا و الدین مغیث الخلائق اجمعین علی بن الصاحب الاعظم السعید عز الحق و

الدنیا و الدین اسحق بن علی صفی الماضی عظم اللّه تعالی جلال قدره. بعمل بن محمد علی ابو شجاع البنا.

پس از آن لچکی های پیشانی و دو قوسی هریک از صفه ها و گوشوارها سراسر آراسته به نقش ونگارهای ظریف گچ بری است که پاره ای از قوسی های صفه ها و برخی حواشی زنجیره ای گرداگرد گوشوارها و ترنج های لچکی ها مشتمل

تربت پاکان، ج 2، ص: 68

بر نام های مقدس به خطوط بنایی است.

زیر گوشوارها سومین کتیبه سراسری بنا میان دو حاشیه نقش ونگار و نام های مقدس، در زمینه گل و بوته به خط ثلث گچ بری شده که بر آن یازده آیه آغاز سوره یاسین دیده می شود. این کتیبه به جمله «أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ. صدق اللّه» در لبه درگاه ورود جنوبی پایان پذیرفته است. در این درگاه- که آرایش قوسی های دو سوی آن هشت چهارگوشه، هریک مرکب از چهار نام «محمد» و چهار «علی» به خطوط بنایی است- در پایین قوسی ها در هر دو سو دو چهارگوشه زیبا به خط پیرآموز دیده می شود که متن هریک به این خط عبارت «لا اله الا اللّه» و حواشی زنجیره ای گرداگرد، نام های متبرک «اللّه» و «محمد» و «علی» است.

مرقد

مرقد امام زاده در میان بنا با کاشی کاری نو آراسته شده که ارزشی ندارد. لیکن پیش تر آرایش آن کاشی های زرفام مغولی کاشان بوده که در دیگر مشاهد و مزارات قم نیز وجود داشته است. در کتابچه ای مربوط به اواخر قرن گذشته درباره این بنا آمده است: «کاشی معتبری دارد که در این زمان نمی توانند درست کنند ..»

محمد تقی بیک ارباب در تاریخ دار الایمان قم که آن را به سال 1295 نگاشته است در ذیل بحث از مزار

در بهشت می نویسد: «مرقد مطهر آنها کاشی کاری است که از کاشی خطوط بیرون آورده اند و بعضی از سوره های قرآن را نوشته اند و کاشی آنها به خصوص از خشت های مرقد کاشی زراندود است که گل او را با سوده طلای احمر خمیر کرده اند .. از غرایب آنجا این که اهل فرنگ از انگلیسیان که این کاشی کاری را دیده اند این بقعه و بقعه احمد بن قاسم یک نوع کاشی دارد

تربت پاکان، ج 2، ص: 69

خشتی سه تومان به متولیان این دو بقعه داده بودند که چند دانه خشت از آنها بگیرند و آنها راضی نشده بودند. عاقبت چند نفر از اشرار را رو به خود کرده بودند در شب چهار دانه از مرقد احمد بن قاسم را به طریق سرقت برده به آنها داده بودند . گویا در فرنگ این نوع کاشی یافت نشود».

محمد حسن طباطبائی تبریزی در تبصره المسافرین (ش 14 ب دانشکده ادبیات دانشگاه تهران: ص 23 سطر 17- 18) که به سال 1270 نگارش یافته است ذیل سخن از این مزار می نویسد: «بقعه با کاشی خیلی ممتاز از آیات کریمه و احادیث شریفه به خط علی بن محمد در سنه 663 است».

از این وصف اخیر دانسته می شود که لوح مرقدی که اکنون به عنوان «محراب مسجد قم» در موزه برلین نگاهداری می شود و مورخ صفر 663 و کار علی بن محمد بن ابی طاهر است از این مزار رفته است. در این لوح در بالا به خط کوفی در سه سطر این عبارات:

لا اله الا اللّه محمد رسول اللّه علی/ ولی اللّه امیر المؤمنین و وصی رسول رب العا/ لمین

نوشته شده و متن نوشته حاشیه و متن

آن پس از عبارت:

بسم اللّه و هو السمیع العلیم

تربت پاکان، ج 2، ص: 70

آیه «آمَنَ الرَّسُولُ ..» است که از حاشیه راست آغاز شده و در متن با این رقم:

«کتب ذلک فی عاشر من صفر ثلاث و ستین و ستمائه. کاتبه علی بن محمد بن ابی طاهر بعد ما عمله و صنعه»

پایان می گیرد. به حسب قاعده ازاره مرقد نیز با کاشی های کوکبی همین دوره- و شاید ازاره بقعه هم با کاشی های قرن هشتم- آراسته بوده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 71

شاهزاده ابراهیم (مزدیجان) [تصاویر 117- 118]

بنای بقعه شاهزاده ابراهیم در مزدیجان (غرب شهر) مغولی و مربوط به قرن های هفتم و هشتم است. مدفون در این مزار را دو تن از فرزندان امام هفتم با نام های ابراهیم و محمد می دانند.

نمای بیرون و درون بنا که اکنون با تعمیرات مکرر ظاهر نوی به خود گرفته هشت گوشه با ایوانی در هر ضلع از بیرون و صفه ای در درون است. بالای آن قاعده شانزده ضلعی گنبد با هشت نورگیر، و سپس سقف گنبدی با بلندی پیرامون چهارده متر از سطح بنا قرار دارد. آرایش کاشی فیروزه ای روی گنبد و مشبک های گرداگرد و کاشی کاری درگاه ورود بنا (ایوان جنوبی) همه نو و از چهل سال اخیر است .

روی قبر در میان بنا لوحی است از کاشی به رنگ آبی آسمانی شفاف، از جنس کاشی های قرن هفتم و هشتم، مرکب از هشت خشت هریک به اندازه تقریبی 70 در 70 سانتی متر، که گرداگرد آن از چهار سو به ثلث برجسته آیه الکرسی

تربت پاکان، ج 2، ص: 72

تا «وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ» با عبارت «صدق اللّه العلی العظیم و صدق رسول رب العالمین» در پایان کتیبه شده (آغاز

از بالای لوحه شاهزاده ابراهیم) و در متن میان دو لوحه جدا، هریک چهار خشت، با طرح محراب این عبارات به ثلث برجسته خوانده می شود:

[لوحه جنوبی]: هذا المضجع للسید الشریف الطاهر المطهر التقی النقی الزکی محمد بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین اخ الحسن ابنا امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیهم السلام

[لوحه شمالی]: هذا المضجع للسید الشریف الطاهر المطهر التقی النقی الزکی ابراهیم بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین اخ الحسن ابنا امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیهم السلام.

در سال های اخیر چندبار از این مزار مرمت شده که کتیبه کمربندی ایوان درگاه بنا مورخ 1357 و سنگ نبشته بالای آن مورخ 1310 و کتیبه بالای سردر ورود صحن مزار مورخ 1378 نمایانگر دفعات آن است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 73

شاهزاده ابراهیم (دروازه کاشان) [تصاویر 119- 122]
اشاره

بقعه شاهزاده ابراهیم در بیرون دروازه کاشان نزدیک مزار در بهشت بنابر آنچه در کتیبه آن آمده خاکجای یکی از نوادگان امام هفتم و بنای کنونی آن از آغاز قرن نهم است.

نمای بیرونی بنا هشت گوشه با گنبد هرمی شانزده ترکی، و نمای درونی نخست چهارگوشه با صفه ای در هر ضلع است که در بالا با پیش آمدن گوشوارها به هشت گوشه دگرگون شده و پس از آن میان کتیبه گرداگرد و سقف گنبدی، شانزده ضلعی است.

تزیینات

قوسی سقف با اشکال هندسی رنگ آمیزی شده و خوش طرح آرایش یافته و پایین این قسمت نیز گرداگرد با همین سبک تزیین گردیده است.

پس از آن بدنه های شانزده گانه قسمت زیر گنبد با حاشیه نقش ونگار گچ بری

تربت پاکان، ج 2، ص: 74

و رنگ آمیزی شده است که نیمی از آن نورگیر و هریک با مشبکی گچ بری بوده که اکنون تنها دو مشبک از آن جمله سالم یا نیمه سالم برجای مانده است. اسپر و بدنه هشت نمای دیگر ساده و عاری از تزیین است.

پس از آن در آغاز هشت ضلعی بالای صفه ها و گوشوارها کتیبه کمربندی به ثلث برجسته در زمینه گل و بوته میان دو حاشیه زنجیره ای نقش ونگار با این متن گچ بری گردیده است:

امرت بعماره هذه الروضه الرفیعه و المرقد المنیفه المشهد المنور المعطر المقدس الامام المعصوم الطاهر المطهر ابی القاسم ابراهیم بن احمد بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن الامام المفترض الطاعه اسد اللّه الغالب ابی الحسن امیر المؤمنین علی بن ابی طالب صلوات اللّه و سلامه علیه و علیهم اجمعین بمنه الخاتون العظمی البانوی الکبری و بلقیس العهد و الاوان خدیجه العصر رابعه الدهر عصمه الدنیا و الدین صفوه

الاسلام و المسلمین زیدت عصمتها و خلدت عظمتها فی شهر شوال سنه خمس و ثمانمائه. نمقه العبد علی بن حسن الطوسی.

پایین این کتیبه بدنه قوسی صفه ها و گوشوارها آراسته به مقرنس، و لچکی های دو سو و جرزهای میان صفه ها نیز مزین به نقش ونگارهای زیبای گچی است که از ظرافتی خاص برخوردار است. زیر مقرنس ها کمربندی از تزیینات با پهنای کم گرداگرد بنا گچ بری شده است.

درگاه ورود

سردر ورود بنا در دوره قاجار با کاشی خشتی تزیین شده که بر خشت های گرداگرد در ورود سوره جمعه و در پایان عبارات زیر به نستعلیق ریز:

«عمل طاهر

تربت پاکان، ج 2، ص: 75 طاهر ضعیف تر بود از مور روزگاردستش به روز حشر به دامان هشت و چار

سنه 721 »

و بر خشت های بالا در، آیه 54 سوره احزاب به این شکل:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ*. یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ. سنه 721»

و عباراتی دیگر با تاریخ شنبه غره ذی حجه 127 (1270) دیده می شود.

روبه روی این درگاه قبرستان امام زاده است که پیش تر در کنار آن چند قطعه سنگ قبر قدیم قرار داشته و اکنون گویا به علت بالا آمدن سطح قبرستان اثری از آنها نیست.

تربت پاکان، ج 2، ص: 76

چهل اختران [تصاویر 123- 137]
اشاره

ابنیه مزار چهل اختران در شرق شهر مرکب از سه بنا (که پیش تر در دو صحن جداگانه قرار داشته و شصت سال پیش عرصه آن دو را به یکدیگر پیوسته و هر سه بنا را گرد یک صحن قرار داده اند) از آثار خوب قرن های نهم و دهم است که به ترتیب قدمت به شناساندن آنها می پردازد:

I شاهزاده زید [تصاویر 123- 129]

سردر بقعه منسوب به حضرت زید بن علی- علیهما السلام- در ضلع غربی صحن مزبور- با دهانه 3 و بلندی 5/ 3 متر- در سال 847 ساخته و پرداخته شده است.

اسپر ایوان در بالای درگاه ورود و دو قوسی آن با آرایش گچ بری رنگ آمیزی شده همین تاریخ آراسته است.

آرایش قوسی ها به پهنای 90 سانتی متر- میان دو حاشیه پنج سانتی متری نقش ونگار- نام های محمد و علی به خطوط بنایی به سبکی خاص و به تکرار، و پایین هر قوسی قطعه ای مربع به شکل گلی بزرگ با نقوش ظریف، و آرایش

تربت پاکان، ج 2، ص: 77

اسپر در زمینه نقش ونگار و گل و بوته کتیبه ای است به ثلث در پنج سطر با این متن:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ- کُلُّ شَیْ ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُکْمُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ. و قال النبی الامی صلوات اللّه علیه من زار احدا من ذریتی فکأنما زارنی و من زارنی فقد زار اللّه عز و جل.

هذا مضجع ابن الامام زید بن الامام زین العابدین علی بن الامام الحسین بن علی علیهم السلام. تشرف بهذا البنا الصدر الکبیر خواجه بهاء الدین هبه اللّه القمی فی شهور سنه سبع و اربعین و ثمانمائه.

این گچ بری چنان که گفته شد به سبکی جالب رنگ آمیزی شده و با آن که پنج قرن و نیم در معرض باد و

باران قرار داشته از تازگی و جلای آن چیزی کاسته نشده است.

بقعه مورد سخن سردری دیگر نیز از شمال دارد که اکنون با دری بسته شده و به شکل رواقی درآمده است. در کنار درگاه ورود از این سردر لوحه ای گچ بری است در شش سطر به نستعلیق رنگین با این متن:

به یک دانه گندم ز لطف اله تمام است گنبد به اقبال شاه

به سعی براهیم ابن اویس رسیده به اتمام از آن نیک خواه

خرد گفت تاریخ او را بگوبه هفتاد و نه نهصدش کن نگاه

در پیشانی درگاه ورود نیز سنگ نبشته ای است میان قاب سازی گچی با این متن در چهار سطر به نسخ:

«چون داخل روضه شاهزاده زید بن امام زین العابدین علیه السلام شدی بگوی: بسم اللّه و باللّه و علی مله رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله. بانی تعمیر ایوان استاد علی اکبر»

تربت پاکان، ج 2، ص: 78

بنای چهارگوشه بقعه به بلندی پیرامون هفت متر گنبدی خوش طرح داشت که در زمستان سال 1352 تا قاعده فروریخت. پس وصف آن در اینجا دیگر موردی ندارد. مرقد امام زاده با کاشی کاری خشتی نو آراسته شده که در میان آنها چهار قطعه کاشی لاجوردی رنگ قدیم از آرایش کاشی کاری پیشین مرقد دیده می شود مشتمل بر عبارت:

«فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ- مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ»

از آیه الکرسی، با نقش «اللّه» و «محمد» به خط بنایی در میان بر دو قطعه لوزی شکل.

کنار بقعه شاهزاده زید مسجدی است از ساخته های قرن حاضر که در راهرو آن بر سنگ نبشته ای بزرگ وقف نامه ای از نیم قرن اخیر مربوط به سوکواری سالار شهیدان ثبت است.

IIموسی مبرقع [تصاویر 130- 134]

بقعه منسوب به موسی مبرقع در ضلع شرقی صحن یادشده، خاکجای

موسی فرزند امام جواد (ع) دانسته می شود و گفته «ابن فندق، علی بن زید بیهقی» در گذشته 565 در لباب الانساب و «ابن عنبه» در عمده الطالب آن را تأیید می کند. لیکن در کتاب قم نخستین کس را که از رضویان به قم آمده است «محمد» فرزند این «موسی» می داند که در سال 256 به قم آمد و در 296 درگذشت و در سرای «محمد بن حسن بن ابی خالد اشعری» ملقب به «شنبوله» به خاک رفت . تحریفی که در برخی نسخ متأخر ترجمه

تربت پاکان، ج 2، ص: 79

کتاب قم در این مورد راه یافته و نخستین کس را (موسی بن محمد) می نمایاند خطایی است آشکار و تحریفی بسیار واضح که جای سخن گفتن ندارد .

تربت پاکان، ج 2، ص: 80

بقعه موسی بنایی ساده و کوتاه و تهی از تزیینات هنری است لیکن دهلیز و راهرو ورود آن به درازای بیست و یک متر در دو قسمت متمایز از میانه قرن نهم برجای مانده است. قسمت آغاز راهرو با درازا و پهنای 7* 4 و بلندی شش متر و دارای کتیبه و سه طاقچه گچ بری رنگین که- به گواهی تاریخ کتیبه پیشین راهرو- بی تردید از سال 851 است. طاقچه ها در بدنه شمالی به دهانه 80 و بلندی 150 سانتی متر با لچکی ها و اسپر و حاشیه آراسته به نقش ونگار گچ بری رنگین که حاشیه زنجیره ای گرداگرد یکی از طاقچه ها نام های مقدس است، و بالای آن دنباله کتیبه ای با این متن به ثلث برجسته به صورت سراسری دیده می شود:

«رسول اللّه علیه السلام النجوم امان لاهل السماء و اهل بیتی امان لامتی. صدق اللّه العظیم»

از بازمانده این آرایش برمی آید که

بدنه جنوبی این راهرو نیز با همین گچ بری آراسته بوده است.

قسمت نزدیک به بقعه به شکل رواق با درازا و پهنای 14 در 60/ 4 و بلندی 7 متر مرکب از سه طاق چشمه پوش به سبکی زیبا با شاه نشین هایی در شمال و جنوب و درگاهی به بقعه چهل اختران است که پیش تر کتیبه ای گچ بری مورخ 851 داشته و در متن آن ابیاتی نوشته بوده است . این کتیبه را در تعمیرات سال 1335 (ه. ق) از جای برداشته اند. در همین تعمیر که وسیله قائم مقام التولیه رضوی مشهدی انجام گرفته است در منتهی الیه راهرو مزبور بالای درگاه ورود بقعه موسی کتیبه ای به نستعلیق سفید بر کاشی خشتی مشتمل بر ابیاتی سست افزوده شده که نگارنده آن میرزا عباس قلی متولی مقبره مستوفی الممالک، و مقطع و ماده تاریخ

تربت پاکان، ج 2، ص: 81

آن چنین است:

از پی تاریخ تحسین با گفتی صبوری رونق جاوید دارد طور موسای مبرقع

IIIچهل اختران [تصاویر 135- 137]

بنای گنبد چهل اختران خاکجای نوادگان و وابستگان به خاندان موسی فرزند امام جواد از شاه طهماسب صفوی است. نمای درون این بنا با دهانه 50/ 12 و بلندی 14 متر نخست تا پیرامون چهار متر و نیم چهارگوشه و سپس با پیش آمدن گوشوارها مدور است که سقفی بزرگ بر همه این محوطه سایه می افکند. بالای گوشوارها گرداگرد گنبد یک ردیف مقرنس گچی، و بالای آن بر بدنه گنبد چهار نورگیر با مشبک آجری در چهار سو دیده می شود.

بدنه این بنای بزرگ سراسر آجری است. تنها زیر گوشوار جنوب شرقی میان مربعی مستطیل عبارت:

«بنائی عمل سلطان قمی»

گچ بری گردیده است. در درگاه ورود بنا از صحن یادشده در پیش نیز

از درون بالای در ورود کتیبه ای است گچ بری به ثلث برجسته به درازای سه متر با این متن:

تربت پاکان، ج 2، ص: 82

قد صدر الحکم المطاع ببناء هذه العماره الشریفه عن اعلی حضرت سلطان سلاطین الزمان ابو المظفر شاه طهماسب بهادر خان خلد اللّه ملکه و سلطانه و افاض علی العالمین بره و احسانه فی شهور سنه ثلاث و خمسین و تسعمائه

بقعه درگاهی دیگر در جنوب داشته که به راهرو بقعه موسی مبرقع گشوده می شده و بالای آن کتیبه مورخ 851 بوده است که اکنون آن درگاه را با احداث بقعه ای بسته اند. درگاهی دیگر از شمال دارد که با دری کهن بسته شده و قطعه چوب منبت قرن چهارم با کتیبه خط کوفی که اکنون به شماره 3387 میان تالار موزه ایران باستان در محفظه شیشه ای قرار دارد از بالای همین در به موزه رفته است.

جز آن که گویا آن پیش تر در جایی دیگر از مزار بوده و سپس به این سردر نقل گردیده بوده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 83

خاک فرج [تصاویر 138- 142]
اشاره
اشاره

مزار خاک فرج از زیارتگاه های کهن قم مرکب از سه بنای نزدیک به یکدیگر در منطقه کمیدان در شمال غربی شهر قدیم قرار گرفته و گنبدی کهن که آن را «مسجد کمیدان» می دانستند تا چندی پیش در نزدیک آن بر سر پا بود که اکنون نیست.

چنین است وصف این سه بنا:

Iشاهزاده احمد [تصاویر 138- 141]

بقعه منسوب به شاهزاده احمد که «امام زاده خاک فرج» خوانده می شود

تربت پاکان، ج 2، ص: 84

اساس بنای آن گویا مربوط به پیش از دوره صفوی است که در آن دوره و سپس در سال 1232 به دستور فتحعلی شاه وسیله منوچهر خان معتمد الدوله مرمت یافته است.

شکل درون بقعه با بلندی پیرامون 9 متر نخست چهارضلعی و سپس با پیش آمدن گوشوارها هشت گوشه است که در بالا شانزده ضلعی می شود. آرایش سقف، مقرنس رنگ آمیزی شده و آرایش بدنه گچ بری رنگ آمیزی است که از تعمیرات معتمد برجای مانده است. گنبد برجی هرمی بنا با بلندی پیرامون ده متر کاشی کاری فیروزه ای نو است.

پوشش مرقد امام زاده در میان بقعه با بلندی پیرامون یک متر و نیم کاشی خشتی و کتابه گرداگرد آن آیه الکرسی است. از آثار قدیم در این مزار لوح مرقد امام زاده بود مرکب از سه قطعه خشت کاشی از جنس کاشی های قرن هشتم و نهم که به موزه ایران باستان منتقل شده است. گرداگرد این لوح که بنابر معمول به نقشه محراب پرداخته و با نقش ونگار آراسته شده است دو کتابه است یکی در لبه خشت ها به نسخ ریز مشتمل بر آیاتی از آغاز سوره فاطر و دیگری به ثلث برجسته که متن آن سوره یاسین است تا جمله «فِی أَعْناقِهِمْ أَغْلالًا» از آیه هفتم. با این کتابه در

متن خشت ها:

«هذا مضجع شریف الامام حارث بن الامام احمد بن الامام المعصوم زین العابدین بن الامام المعصوم الشهید الحسین بن الامام الاکبر امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه الصلاه»

تربت پاکان، ج 2، ص: 85

در دو سوی بقعه از شمال و جنوب دو ایوان است که در برابر هریک صحنی قرار دارد. در ورود بنا از درگاه جنوبی- که از نیمه نخستین قرن گذشته به جای مانده است- منبت است که کتابه گرداگرد آن مشتمل بر ابیاتی چند ساییده شده و کتابه های متن دو لنگه به نستعلیق به این ترتیب:

«قال رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله انا مدینه العلم و علی بابها

این در که بود سجده گه پیر و جوان چون کعبه بود مطاف شاهان جهان

با روی سیه به تو پناه آوردیم شاید که شویم روسفید دو جهان»

خوانده می شود.

بالای درگاه ورود ایوان جنوبی که سقف آن مقرنس است سنگ نبشته ای است با این متن به نستعلیق:

«بسم اللّه الرحمن الرحیم

در زمان ملک غازی دارای جوادکه شد آباد جهان زو که به جانش آباد

ملک ملک گشا فتحعلی شه که به ملک هر ملک بست به ایمایی و هر ملک گشاد

هم ازو غیرت چین آمده اتلال و دمن هم ازو خجلت مصر آمده امصار و بلاد

هر سرابی که ز فیض گذرش آید خوش هر خرابی که ز نقش قدمش گردد شاد

اندر آن عهد که در سده او هرچه کریم اندر آن دور که در درگه او هرکه جواد

فخر امثال منوچهر همایون گوهرزین اشباه خردمند کز آن قدر بزاد

تربت پاکان، ج 2، ص: 86 برده تارک به فلک چون به خرد روشن و پاک گشته منظور ملک چون به گهر بخرد و راد

هم رهین

امر خداوند مهین را ز صلاح هم امین گنج شهنشاه زمین را ز سداد

گوهر روشن او صورتی از عقل و ادب پیکر فرخ او جوهری از دانش و داد

چون شد این بقعه فرخنده درین خاک فرج از تصاریف زمان قبه قرین با بنیاد

نه به بامش که حرم پایه به جز شیون بوم نه به باغش که ارم رتبه به جز مویه خاد

پی انگیزشش آن مهر سخاصره گشودبهر آبادیش آن بدر کرم بدره گشاد

اوستادان سنمار گهر ز ایمایش برده بنیان همایونش براز سبع شداد

بقعه نی خوابگه تاجوری پاک گهربقعه نی بارگه پادشهی نیک نهاد

بقعه نی از در رفعت فلک ذات بروج بقعه نی از ره رتبت ارم ذات عماد

الغرض کرد چو آهنگ به آبادی این که به پاداش شود هشت بهشتش هشتاد

منشی طبع صبا از پی تاریخش گفت شده این بقعه دلکش ز منوچهرآباد

تا به گردش بود این بارگه میناگون از رخش باغ جهان کارگه مینو باد

فی سنه 1232»

تربت پاکان، ج 2، ص: 87

II صفورا [تصویر شماره 142]

پیوسته به مزار امام زاده خاک فرج در زاویه شمال غربی بنایی است هشت گوشه گویا از قرن های نهم و دهم که در سال 1334 قمری وسیله محمد رضا میرزا قاجار مرمت شده و سنگ نبشته بالای درگاه ورود که همین یکی دو سال اخیر برداشته اند حاکی از این مرمت بود.

نام این مزار از دیرزمان «صفورا» بوده و اخیرا پیرزن خادم مزار نام «شاهزاده محمد» را برای آن بیشتر پسندیده است!.

IIIکعبه

در زاویه جنوب غربی صحن شمالی شاهزاده احمد راهروی است که به محوطه ای کوچک کنار بقعه امام زاده می پیوندد. در میان این محوطه گنبدی کوچک است به بلندی سه متر و اند که «کعبه» خوانده می شود و بنای آن نو نیست . میان این بنا گودالی است که معتقدند سنگی از آن مکان در ساختمان کعبه به کار رفته است.

این باور عامیانه بیش از پنج قرن سابقه دارد و چنان که در بحث از مسجد «پنجه علی» این شهر خواهیم دید با امام زاده ای به نام «حارث» در افسانه های کهن مردم شهر پیوند و تلازم داشته، و در اینجا نیز به همین سبب که مزار خاک فرج را- به نوشته لوح مرقد- خاکجای حارث بن احمد می دانسته اند چنین اعتقادی کرده اند.

تربت پاکان، ج 2، ص: 88

شاه حمزه [تصاویر 143- 148]
اشاره
اشاره

مزار «شاه حمزه» که آن را خاکجای حمزه فرزند امام هفتم می دانند در نزدیک میدان کهنه شهر قرار دارد. در کتاب قم از مشهد حمزه بن امام موسی بن جعفر در نزدیک میدان زکریا بن آدم قم یاد می شود .

این مزار مرکب از دو بقعه است که پیشاپیش هر دو صحنی به درازا و پهنای 32 در 15 متر قرار دارد. این صحن را میرزا علی اصغر خان امین السلطان صدر اعظم در دوران برکناری خود که در قم اقامت داشت بنا نموده و نمونه ای خوب از سبک معماری و تزیین آن دوره است.

Iشاهزاده حمزه [تصاویر 143- 145]

اصل بنای بقعه شاهزاده حمزه از نیمه نخستین قرن دهم است. سبک بنای آن درست سبک بنای حرم مقدس حضرت فاطمه معصومه است به عبارت دیگر این بنا نمونه ای کوچک تر و کوتاه تر است از همان سبک.

تربت پاکان، ج 2، ص: 89

نمای درون بنا هشت گوشه است به دهانه 5/ 7 و بلندی پیرامون 11 متر، با صفه ای در هر ضلع به دهانه 2 و پهنای 1 متر که دو صفه شرقی و غربی، درگاه ورود است. در جبهه اسپر هر صفه نورگیری است و بالای آن مقرنس کاری گچی که به مقرنس سقف بقعه می پیوندد. مرقد امام زاده در میان بنا با کاشی های خشتی نو آراسته است با کتیبه ای به نستعلیق سفید از آیه نور و صلوات کبیر در بالای بدنه مرقد، با این عبارت بر بدنه شرقی برابر درگاه ورود بنا از این سو:

«حسب الامر مبارک جناب جلالت مآب اجل آقا عزیز خان امیر تومان پیشکار امور شخصی جناب اجل اکرم اشرف صدارت عظمی روحی فداه .. به سعی مقرب الحضرت میرزا علی اکبر

مباشر اتمام یافت»

برابر درگاه ورود شرقی ایوانی است به دهانه و پهنای 6 در 5/ 3 و بلندی پیرامون 9 متر که سراسر بدنه داخلی و خارجی آن از پایه ها و لچکی ها و جز آن با کاشی های خشتی آغاز این قرن آراسته شده و در بالای آن در لبه ایوان، این سه بیت- با نام مظفر الدین شاه قاجار در میان- به نستعلیق سفید ثبت بوده که برخی خشت های آن فروریخته است:

این کفشکن سلیل موسی کظیم کو طعنه زند به طور موسی کلیم

بنیاد ز اصغر ابن ابراهیم است چونان که بنای کعبه کرد ابراهیم

هین واد مقدس است فاخلع نعلیک این باب خداست فادخلوا للتعظیم

با جمله «یا کافی المهمات» در پیشانی ایوان بر لچکی های دو سو.

در کمربند ایوان کتیبه ای است به ثلث سفید از آیه نور و چند حدیث نبوی مورخ 1301 با این عبارت در میان کتیبه بالای درگاه ورود بقعه:

تربت پاکان، ج 2، ص: 90

«حسب الامر حضرت مستطاب اشرف امجد اسعد ارفع افخم اعظم آقای میرزا علی اصغر خان صدر اعظم مد ظله العالی»

در نیمه نخستین کتیبه زیر ردیف خط آن به خطی ریزتر جابه جا کلماتی جدای از یکدیگر نوشته شده که مجموع آن چنین است:

«کتبه العبد الخاطی علی بن طاهر الرضوی»

گنبد امام زاده با بلندی پیرامون ده متر به روشی خاص بنا شده که در شکل خود بی مانند، و از آثار آغاز قرن حاضر است.

IIشاهزاده احمد [تصاویر 146- 148]

بنای پیشین بقعه «شاهزاده احمد» منسوب به مردی از نوادگان امام هفتم چنان که در کتیبه بالای درگاه ورود آن دیده می شد به دستور میرزا علی اصغر خان امین السلطان با مباشرت عزیز خان و اهتمام علی اکبر در سال 1317 بنیاد

شده بود.

این بنا را سه سال پیش برداشتند و برجای آن بنایی بزرگ تر بنیاد نهادند.

تنها اثر قدیم مزار لوح مرقد امام زاده است به درازا و پهنای یک متر و نیم در 60 سانتی متر، مرکب از سه قطعه کاشی قرن هشتم و نهم از جنس کاشی های لوح مرقد امام زاده خاک فرج (که دانستیم اکنون در موزه ایران باستان است) با زمینه آراسته به نقش ونگار و گل و بوته. در متن لوح آیه نخستین سوره تبارک با بخشی از آیه «آمَنَ الرَّسُولُ» به این شکل خوانده می شود:

«تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ. آمَنَ

تربت پاکان، ج 2، ص: 91

الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا»

در کناره لوح از سه جانب سوره های حمد و توحید با جمله «صدق اللّه العلی العظیم» در پایان نوشته شده است. در بالای لوح دو گوی فیروزه فام به روش معمول الواح مشابه قرار داشته که یکی را پیش ترها ربوده و برجای آن گویی از کاشی معمولی نهاده اند و دیگری را اخیرا ربوده اند که جای آن خالی است. زیر آن دو، بر دو سوی لوح این عبارت نوشته شده است:

صنعه- طاهر

تربت پاکان، ج 2، ص: 92

امام زاده سید ابو احمد [تصاویر 149- 154]
اشاره

مزار امام زاده سید ابو احمد بیرون دروازه ری در شمال شرقی شهر قرار گرفته و بنای کنونی آن از نیمه نخستین قرن دهم به جای مانده است . می تواند اندکی نیز کهن تر باشد.

تربت پاکان، ج 2، ص: 93

نمای بیرونی بنا هشت گوشه با گنبد هرمی شانزده ترکی بر پایه شانزده بدنه کوچک است. پوشش گنبد کاشی است با دو نام «علی» در پایین هر

ترک به صورت متعاکس، و نام های «اللّه» و «محمد» بالای آن درون ترنج هایی به خطوط بنایی.

میان قسمت هرمی و بدنه ها حاشیه ای است گرداگرد از کاشی سیاه رنگ که در میان آن همین نام ها با کاشی نواری سفید به خطوط بنایی و به تکرار رسم گردیده است.

پوشش اسپر بدنه های زیر آن نیز با همین نام ها به همان خطوط آراسته است.

نمای درون بنا از سطح بقعه تا بلندی پیرامون سه متر چهارگوشه و سپس با پیش آمدن گوشوارها هشت ضلعی است. بالای قسمت هشت ضلعی کتیبه سراسری گرداگرد بنا، و پس از آن بدنه های شانزده گانه گرد گنبد، و آن گاه سقف بناست.

در ورود بنا از صفه شرقی گشوده می شود.

تزیینات

در نقطه مرکزی سقف ترنجی گچ بری شده که بر آن عبارات:

«لا اله الا اللّه، محمد رسول اللّه، علی ولی اللّه.»

به خط ثلث برجسته در زمینه نقش ونگار خوانده می شود. زمینه و خط سفید رنگ است لیکن دایره میان آن و حاشیه گرداگرد رنگ آمیزی است.

پایین ترنج مزبور بر بدنه سقف شانزده ترنج در دو ردیف هشت عددی (ردیف بالا بادامی شکل و ردیف پایین به صورت دایره) گچ بری و رنگ آمیزی شده که میان آنها صلوات کبیر را به این صورت با ثلث سفید نقش نموده اند:

[1] اللهم صل علی/ محمد المصطفی/ و علی المرتضی/ و فاطمه الزهراء/ و الحسن المجتبی/ و الحسین الشهید/ و علی زین العابدین/ و محمد الباقر/

[2] و جعفر الصادق/ و موسی الکاظم/ و علی الرضا/ و محمد التقی/ و علی النقی/ و الحسن العسکری/ و محمد المهدی/ صلوات اللّه علیهم.

تربت پاکان، ج 2، ص: 94

پس از آن گرداگرد بدنه های شانزده گانه و روی جرزهای میانه آنها با حاشیه هایی از نقش ونگار گچ بری به سبکی ظریف

آراسته شده است. چهار نما از این جمله در چهار سو نورگیر بوده که جلوی هریک مشبکی گچ بری و زیبا قرار داشته و اکنون تنها مشبک نورگیر غربی باقی است.

پس از آن در آغاز قسمت هشت ضلعی کتیبه کمربندی به ثلث برجسته زیبا در زمینه گل و بوته قرار دارد که متن آن سوره فتح تا پایان آیه ششم (وَ کانَ ذلِکَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِیماً) است. آغاز کتیبه زاویه شمال غربی، و پایین آن حاشیه ای است گرداگرد از نقش ونگار.

پایین این قسمت بدنه صفه ها و گوشوارها ساده و فاقد هرگونه تزیین است و تنها در اسپر دو صفه شمالی و جنوبی دو مشبک دایره شکل گچ بری زیبا جلوی نورگیرهای قسمت هشت ضلعی بنا دیده می شود.

مرقد

مرقد امام زاده در میان بقعه به بلندی بیش از یک متر و طول و عرض تقریبی سه متر در یک متر و نیم با کاشی های معرق لاجوردی در همه سو آراسته شده و بر قسمت غربی سطح آن عبارات زیر در دو سطر به ثلث سفید دیده می شود:

هذا مرقد السید المطهر ابو احمد بن محمد بن علی بن عبد اللّه بن جعفر بن عبد اللّه بن جعفر بن محمد حنفیه بن امیر المؤمنین و امام المتقین علی بن ابی طالب علیهم السلام.

فی سنه 932 .

تربت پاکان، ج 2، ص: 95

گرداگرد کاشی های روی مرقد در لبه آن میان شانزده ترنج صلوات کبیر با همان متن یادشده در پیش (ضمن معرفی ترنج های سقف همین بنا) به ثلث سفید نوشته شده که به جمله «صلوات اللّه علیهم اجمعین» در پایان ضلع غربی انجام پذیرفته است.

بر پایین بدنه های شمالی و شرقی و جنوبی مرقد آیه «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ

عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی، وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَهً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً. إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ» با همان خط و شکل نوشته شده که از زاویه شمال غربی با جمله «قال اللّه تعالی» آغاز گردیده و در پایان بدنه جنوبی با عبارت «صدق اللّه العلی العظیم» انجام گرفته است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 96

بقعه مجاور صحن مزار در بهشت [تصویر 155]

نزدیک مزار علی بن جعفر از جانب شمال، کنار باغی که میان صحن این مزار و باغ گنبد سبز فاصل است، بنایی چهارگوشه با سقف گنبدی قرار دارد که به شهادت سبک بنا از آثار نیمه نخستین دوره صفوی و خاکجای یک یا چند تن از بزرگان آن دوره قم باید بود.

نمای درون بنا نخست چهارگوشه با صفه ای در هر ضلع و دو درگاه در شمال و جنوب است که در بالا با پیش آمدن گوشوارها به هشت گوشه دگرگون شده و سقف بنا بی فاصله فراز آن قرار گرفته است. دور نیست که گنبد بنا پیش تر دو پوشه بوده و قبه ای هرمی یا کروی روی سقف موجود قرار داشته که فروریخته است.

بدنه بقعه و صفه ها در حال حاضر ساده و گچ و خاکی است و تهی از هرگونه تزیین.

تربت پاکان، ج 2، ص: 97

بابامسافر [تصویر 156]

بنای بقعه بابامسافر در باغ شاه قم - در شمال شرقی شهر نزدیک دروازه ری- کهن است و از نیمه نخستین دوره صفوی فروتر نیست. درون بنا با بلندی پیرامون شش متر نخست چهارگوشه و سپس در بالا هشت ضلعی است. نمای خارجی هشت گوشه است با بقایایی از تزیینات نقش ونگار گچی پیش در لچکی- های بالای اضلاع خارجی بنا، و کنده کاری های گچ بری بر بدنه هریک.

میان بقعه قبری است که اکنون لوحی ندارد لیکن پیش تر لوحی سنگی داشته که بر آن احادیثی در سیروسلوک به خط خوش نقش بوده است .

تربت پاکان، ج 2، ص: 98

شاه ظهیر [تصویر 157]

در نزدیک مزار «شاه حمزه» مزار کوچک دیگری است که پیش تر «شاه ظهیر» نام داشته و در استعمال معمرین شهر نیز با همین نام شناخته می شود. لیکن از اوائل این قرن- که مزارسازی و نسب بافی در قم قوتی بسزا یافته- آن را به نام «شاهزاده زید» شناسانده اند .

تربت پاکان، ج 2، ص: 99

بنای پیشین بقعه مورد سخن ساده و کوتاه و محقر بود که چند سال پیش آن را برداشتند و بنایی نو بنیاد کردند. روی مرقد امام زاده در میان بقعه چند خشت کاشی شکسته و دو قطعه سالم هشت گوشه کتیبه دار هست که از نوع کاشی های کوکبی قرن هفتم و هشتم نیست، و گویا در قرن های متأخرتر به تقلید از آن کاشی ها ساخته شده است. چهار گوی فیروزه فام به معمول الواح قبور قدیم روی مرقد دیده می شود.

تربت پاکان، ج 2، ص: 100

شیخ ابا صلت [تصویر 158]

در شمال شرقی شهر، کنار دروازه ری بقعه ای است آجری و ساده از دوره صفوی در گوشه محوطه ای وسیع که آن را «شیخ ابا صلت» می خوانند و می تواند مدفن یکی از دانشمندان قم در قرن های نخست هجری بوده باشد . در النقض (ص 164) از مدرسه سعد صلت در قم یاد می شود و می تواند بود که آن همین جا و این بقعه مدفن بانی مدرسه بوده باشد.

نمای درون بنا با بلندی پیرامون هشت متر چهارگوشه با گنبد قوسی آجری و سردری مرتفع در جانب شرق است. نوشته ای در این بنا دیده نمی شود جز «یادگاری» هایی قلمی بر بدنه راست دیوار غربی بقعه با تاریخ هایی از دو قرن دوازدهم و سیزدهم.

تربت پاکان، ج 2، ص: 101

مزارات دیگر
سلطان محمد شریف [تصویر 159]:

بنای پیشین مزار منسوب به سلطان محمد شریف - در محله ای به همین نام نزدیک دروازه قلعه شهر- از نمونه های خوب و پاکیزه سبک معماری و تزیین قرن نهم و دهم- و شاید اندکی فراتر نیز- بود که دو سال پیش آن را ویران ساختند و برجای آن گنبدی مرتفع بنیاد نهادند. وصف بنای پیشین آن پیش از این در جایی دیگر انجام گرفته است.

اکنون تنها اثر قدیم در این مزار لوح کاشی فیروزه ای رنگ روی مرقد است که از قرن های هفتم و هشتم بازمانده و متن آن چنین است:

«هذا المضجع المبارک للسید المظلوم المعصوم الشهید شریف بن شریف من اولاد الامام المعصوم زین العابدین بن الامام الشهید المعصوم ابو عبد اللّه الحسین بن الامام الهمام مولی جمیع الانام علی بن ابی طالب علیهم السلام»

تربت پاکان، ج 2، ص: 102

چهار امام زاده [تصویر 160]:

مزار چهار امام زاده (در اراضی گمر و سعدآباد، شمال شهر) را که به نام خدمتگزار آن در اوائل قرن حاضر «امام زاده ملا آقا بابا» نیز خوانده می- شود مدفن چهار تن از نوادگان امام چهارم می دانند . بنای کنونی آن که از درون چهارگوشه با سقفی کوتاه و از بیرون هشت گوشه با گنبد برجی هرمی است چندان قدیم نیست. درگاه ورود بنا از شرق است که لچکی های پیشانی و بالای پایه های دو سوی آن را با کاشی آراسته اند.

علی بن بابویه:

بنای مزار علی بن بابویه در نزدیک آستانه حضرت ستی فاطمه باید از اوائل دوره قاجار با اندکی پیش تر باشد. بنا از درون چهارگوشه است با سقفی کوتاه و کتیبه ای گرداگرد از سوره فتح که در آغاز آن به خطی ریز، زیر خط کتیبه عبارت «عمل محمود» و در پایه راست بدنه غربی تاریخ 1339 (قمری) دیده می شود. بر بدنه جنوبی مرقد (بالاسر) نیز توقیعی که می گویند از سوی امام یازدهم برای این دانشمند فرستاده شده بود بر کاشی ثبت است. گنبدی مرتفع دارد با

تربت پاکان، ج 2، ص: 103

کتیبه ای به ثلث از سوره یاسین که بیش تر آن فروریخته و در تعمیرات بعد جای آن را با کاشی های معمولی بدون نوشته پر کرده اند.

در چند قدمی این مزار بقعه ای است که به تازگی تجدید بنا شده و در آن قاضی سعید قمی دانشمند و حکیم و عارف قرن یازدهم (در گذشته 1103) و ملا محمد هیدجی نگارنده حاشیه ای بر شرح منظومه سبزواری (در گذشته 1339 ق) به خاک رفته اند.

شاهزاده سید علی:

مزاری است در شمال شرقی شهر، بیرون دروازه ری که مورد توجه مردم شهر است و صحن و سرا و بقعه و گنبدی معتبر دارد. لیکن بنای آن نو است و هیچ اثر قدیم ندارد.

سید معصوم:

در اراضی مزدیجان در غرب شهر. بقعه ای ساده و کوتاه از دوره قاجار.

احمد بن اسحاق:

مزار احمد بن اسحاق نزدیک رودخانه و پل علیخانی- روبه روی درگاه مسجد امام حسن عسکری- خاکجای احمد بن اسحاق بن ابراهیم عسکری نواده امام هفتم است . تواند بود که مسجد جامع عتیق را به همین مناسبت مسجد عسکری نامیده، و سپس آن را به امام حسن عسکری پیشوای یازدهم منسوب داشته اند.

در کتاب انوار المشعشعین با استناد به عبارتی از عمده الطالب ابن عنبه این مزار را خاکجای ناصر الدین علی بطحانی پنداشته و از آن پس اندک اندک آن

تربت پاکان، ج 2، ص: 104

را «شاهزاده ناصر الدین» نام داده اند. در پیش گفتار همین مجلد گذشت که آن عبارت چنان که در نسخ قدیم و صحیح آن کتاب دیده می شود مربوط به بم کرمان است نه قم.

بنای کنونی مزار مورد سخن نو و ساده است.

علی موسی رضا:

بقعه ای ساده و کوتاه از نیمه دوم دوره قاجار در شرق شهر.

ستیه (بیت النور):

بیت النور یا ستیه در میدان میر سراج محراب عبادت حضرت ستی فاطمه در مدت کوتاه اقامت آن حضرت در قم است. در کتاب قم پس از نقل سرگذشت ورود حضرت ستی فاطمه به قم و درگذشت و دفن او در بابلان می نویسد: «و محرابی که فاطمه- ع- نماز کرده است در خانه ای از سرای موسی بن خزرج تا به اکنون ظاهر است».

بنا و آرایش آینه کاری کنونی بیت النور از سال 1371 قمری است.

سید ابو الحسن رضا:

در محله رضاآباد (رضائیه) در شرق شهر نزدیک محله موسویان بقعه ای است که آن را مدفن سید ابو الحسن رضا می دانند و به تازگی تجدید بنا شده است.

درباره این شخص هیچ گونه آگاهی در دست نیست جز آن که نام او در داستان بنای مسجد جمکران قم (از آثار میانه دوره صفوی) آمده است. در همان داستان از خاکجای او در محله موسویان این شهر یاد می شود.

تربت پاکان، ج 2، ص: 105

محمدیه:

مدفن میر سید محمد مهدی رضوی قمی که سرگذشت او با یاد همین بقعه- که اخیرا تجدید بنا شده است- در مجلد نخست این کتاب، پیش گفتار سند شماره 7 از اسناد آستانه قم گذشت.

گورستان بابلان:

از بقایای این گورستان که اکنون همه آن جز قسمتی بسیار کم به صورت خیابان و میدان و ابنیه و باغ ملی درآمده دو بقعه نوساز یکی مدفن علی بن ابراهیم نگارنده تفسیر قرآن و درگذشته پس از 307، و دیگری مدفن محمد بن قولویه فقیه و محدث عصر خود و درگذشته 299- 301 در میان باغ ملی به جای مانده است. قبر میرزا حسن لاهیجی قمی حکیم و دانشمند قرن یازدهم، درگذشته 1121 (نگارنده مصابیح الهدی و شمع الیقین و جمال الصالحین و آثار دیگر) در کنار جوی آب خیابان ارم، نیز بقعه علی بن بابویه و قاضی سعید و هیدجی که پیش تر از آن سخن رفت داخل همین گورستان بوده است.

قسمت بسیار کم بازمانده این گورستان که اکنون «مقبره شیخان» خوانده می شود مدفن گروهی از محدثان و راویان قرون نخست و دانشمندان و فقیهان و شخصیت های روحانی دوره های بعد است که در آن میان بقعه زکریا بن آدم صحابی جلیل امام هشتم و میرزای قمی فقیه و دانشمند بزرگ آغاز قرن سیزدهم، و نیز قبر آدم بن اسحاق و ابو جریر زکریا بن ادریس از صحابیان امامان اهل بیت که قبر اخیر با لوحی قدیم به ثلث زیبا مشخص است زیارتگاه اهالی است.

سرگذشت همه این بزرگان که در اینجا نام بردیم در کتاب های تراجم و رجال حدیث آمده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 106

مقبره کوچه حکیم:

سه تن از دودمان میر بهاء الدین سرکشیک آستانه قم در دوره فتحعلی شاه قاجار از جمله خود او در بقعه ای واقع در کوچه حکیم در قسمت شرقی شهر مدفونند. سرگذشت میر بهاء الدین در ذیل سخن از سرکشیکان آستانه

در مجلد نخست گذشت.

تربت پاکان، ج 2، ص: 107

2 مساجد

اشاره

تربت پاکان، ج 2، ص: 109

مسجد جمعه (جامع) [تصاویر 161- 173]

بنای مقصوره رفیع مسجد جامع قم- در نزدیک دروازه ری این شهر- سلجوقی و از نیمه نخستین قرن ششم است. در خلاصه البلدان ذیل سخن از مساجد بزرگ شهر در آن دوره (نیمه دوم قرن یازدهم) پس از ذکر مسجد جامع عتیق- مسجد امام حسن عسکری- می نویسد:

«و اما مسجد جامع شهر را که الحال دایر است و تولیت آن با سلسله جلیله سادات واعظ است سلطان طغرل در ایام سلطنت خود در سنه ثمان و عشرین و خمس مأه بنا نهاده و موقوفات بر آن مقرر نموده»

از این نوشته به خوبی برمی آید که تاریخ 528 و نام طغرل دوم (525- 529) تا آن زمان در کتیبه های مسجد برجای بوده است. از مآخذ دیگر برمی آید که تاریخ 529 در پایان کتیبه ای دیگر تا پیش از تعمیرات فتحعلی شاه به وضوح بوده است . در النقض از جامعی که کمال ثابت قمی- وزیر بزرگ سلطان مسعود

تربت پاکان، ج 2، ص: 110

سلجوقی و کشته شده به سال 533 - در درون شهر قم بنا نهاده است یاد می شود و آن بدون تردید همین مسجد است .

درباره سادات واعظ که تولیت این مسجد را عهده دار بوده اند شرحی در خلاصه البلدان ذیل سخن از سادات شجری (نقباء طالبیین قم در قسمتی از قرن چهارم) آمده است این چنین:

«حسن بن ابی علی احمد بن محمد بن حسن بن ابی علی احمد الشجری قدس سره جد عالی حضرات مرحمت و شریعت پناهان مغفرت و رضوان جایگاهان امیر مخدوم و امیر مسیح الدین عیسی روح اللّه روحهما بوده ... و عالی حضرت شریعت و غفران پناه امیر عیسی اقضی القضات دار المؤمنین قم و

متولی شرعی مسجد جامع عتیق بوده و همیشه سلسله سلیله ایشان در بلده کریمه قم من سالف الزمان الی الان عزیز و محترم بوده اند و خاندان ایشان به صلاح و تقوی و زهد و ورع و سداد و جاه و شوکت معروف و مشهور بوده و تمام عمر عزیز و محترم بوده و هستند و در بعضی احیان به مناصب دنیویه نیز مشغول می بوده اند و از جانب ملوک عجم به سیورغال

تربت پاکان، ج 2، ص: 111

و انعامات ممتع شده بوده اند و این سلسله جلیله به سادات واعظ معروف بوده اند»

در گلستان هنر ذیل سرگذشت حافظ قنبر شرفی می نویسد: «خط ثلث را خوش می نوشته و کتابه درگاه مسجد جامع دار المؤمنین قم و محراب مسجد ..

به خط اوست». از این برمی آید که در نیمه نخستین قرن دهم از این مسجد مرمتی به عمل آمده است. شاه عباس دوم در سفری به قم در همین مسجد پشت سر ملا محسن فیض دانشمند نامور آن دوره نماز گزارد .

در تاریخ دار الایمان قم و از آنجا در مرآت البلدان اصل بنای مقصوره را از ابو الصدیم حسین بن علی بن آدم اشعری در سال 265 دانسته اند. آقای

تربت پاکان، ج 2، ص: 112

گدار هم در مقاله ای به استناد نوشته مرآت البلدان اصل بنا را از همان زمان دانسته، لیکن پس از آن می گوید: «در حال حاضر قدیم ترین قسمتی که از مسجد دیده می شود از دوره سلجوقیان است. ساختمان مقصوره در زیر پوششی از گچ که او را پنهان نموده است از عهد سلطان سنجر است».

جامع ابو الصدیم با مشخصاتی که در کتاب قم برای آن گفته شده بر این مسجد قابل

انطباق نیست و از آنچه گذشت سال تاریخ بنا و بانی اصلی مسجد دانسته شد که البته مربوط به همان مقصوره یادشده است. اصل بنای گوشوار شرقی و غربی آن و ایوان رفیع جنوبی هم گویا صفوی است لیکن بنای ایوان شمالی و شبستان های سراسری شمالی و شرقی از فتحعلی شاه است که در اواخر روزگار فرمانروایی خویش همراه با مرمت مقصوره بزرگ و ایوان جنوبی بنیاد نهاد .

زیرزمین غربی و شبستان سراسری بالای آن را حسین خان نظام الدوله امیر تومان شاهسون در آغاز دوره ناصری بنا کرده است.

*** بنای مقصوره به دهانه 13 و بلندی پیرامون 27 متر که با سه درگاه به ایوان و با دو درگاه در هریک از دو جانب شرقی و غربی به گوشوارهای دو سو می پیوندد چهارگوشه و آجری است. در فاصله ای پیرامون شش متر از سطح زمین کتیبه ای است کمربندی به ثلث که با سوره تبارک از زاویه جنوب غربی آغاز شده و در پایان آن از تعمیر مقصوره به فرمان فتحعلی شاه سخن رفته است. بیش تر این کتیبه اکنون

تربت پاکان، ج 2، ص: 113

بی رنگ شده و خطوط آن خوانده نمی شود و در آن میان تنها نام فتحعلی شاه در بدنه غربی مشخص است. بالای کتیبه تا آغاز قسمت کروی سقف با نقش ونگار رنگین به سبکی خاص و با مقرنس کاری در زاویه ها و بالای محراب آراسته شده و در زیر سقف 16 نما با 8 نورگیر مشبک در میان طرح افکنده شده است. سقف نیز با اشکال هندسی رنگ آمیزی شده آراسته گردیده است.

گوشوارهای دو سوی مقصوره به درازای 21 متر با همین پهنا در گوشوار شرقی و با پهنای

13 متر در گوشوار غربی آجری است. ایوان پیشاپیش مقصوره با دهانه و پهنای 14 در 7 و بلندی پیرامون 17 متر، سقف آن مقرنس آجری است و بدنه و پایه ها و لچکی ها آراسته به کاشی های خشتی دوره فتحعلی شاه که قسمت های پایین آن در ربع قرن اخیر تعمیر شده است. کتیبه بالای ایوان آیه نور است تا «رِجالٌ لا تُلْهِیهِمْ تِجارَهٌ وَ لا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ» که بیست سال پیش به جای کتیبه فرو ریخته پیشین گذارده اند. کتیبه کمربندی ایوان به ثلث سفید سوره جمعه است با عبارت:

«سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَی الْمُرْسَلِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ. فی تاریخ ربیع الثانی من سنه ست و اربعین و مأتین بعد الف من الهجره النبویه فی 1246»

در پایان. کتیبه ریز بالای درگاه ورود میانه که زیر کتیبه کمربندی قرار دارد آیه الکرسی است با آیه «فَاللَّهُ خَیْرٌ حافِظاً وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ» و عبارت «کتبه محمد حسن» در پایان. در بغله های شرقی و غربی در ترنج هایی آیه «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ» و حدیث «انا مدینه العلم و علی بابها» خوانده می شود.

تربت پاکان، ج 2، ص: 114

در لبه ایوان از بالا تا پایین طره ای است از کاشی فیروزه ای و بسیار زیبا. نمای بیرونی ایوان با پایه های آن به درازای 28 متر به همان سبک کاشی کاری خشتی است.

قرینه ایوان مزبور در جانب شمال مسجد نیز ایوانی است به دهانه و پهنای 7 و بلندی 14 متر که بدنه و لچکی های آن کاشی خشتی و سقف مقرنس گچی است با کتیبه ای در کمربند آن به ثلث مشتمل بر سوره منافقون با

این رقم در پایان:

«کتبه محمد رضا الشریف القمی فی 1248»

در پس ایوان و دو سوی آن شبستانی است آجری، و در دو سوی شرقی و غربی مسجد نیز دو شبستان سراسری است که لچکی درگاه های آنها به صحن مسجد کاشی کاری است. در جانب غربی زیر شبستان زیرزمینی است سراسری.

سردر ورود مسجد از جانب غربی نیز از دوره فتحعلی شاه است لیکن کتیبه آن نو است و مورخ 1381.

تربت پاکان، ج 2، ص: 115

مسجد امام [تصاویر 174- 178]

مسجد جامع عتیق قم منسوب به امام حسن عسکری (ع) از کهن ترین مساجد این شهر است. دور نیست آن همان «مسجد عتیق» نخستین مسجد بنا شده در این منطقه باشد که پیش تر آتشکده بوده و احوص بن سعد اشعری آن را ویران ساخته، برجای آن مسجد مزبور را به در پل بساخت و گرداگرد آن رواق ها بگردانید .

نیز می تواند مسجد جامع ابو الصدیم حسین بن علی بن آدم اشعری باشد که آن را در سال 265 میان قم و کمیدان بنیاد کرد و در وقت عامل شدن یحیی بن اسحاق در

تربت پاکان، ج 2، ص: 116

سال 291 برای آن مناره ای نیز ساختند . این مسجد در یک سوی رودخانه کنار پل بکجه قرار داشته و منطقه کمیدان در آن سوی رود برابر آن واقع بوده است .

راه آن همان راه ساوه و آوه بوده و می دانیم که مسجد امام تا دوره صفوی بیرون دروازه ساوه قم قرار داشته است .

این مسجد به خاطر انتساب آن به امام یازدهم از دیرزمان مورد توجه بسیار بوده است. در وجه این نسبت مردم قم معتقدند که آن را احمد بن اسحاق اشعری وکیل امام عسکری در قم به

دستور آن حضرت از محل وجوه شرعی و درآمد موقوفات امامان اهل بیت در این شهر بنا نهاد لیکن بنای احمد بن اسحاق را یک صفه می دانند . صفی الدین حسینی قمی در بیاض خود پس از نقل فرمان امام در مورد بنای مسجد مزبور- آن چنان که مردمان شهر از دیرزمان معتقد بوده اند- می نویسد:

«به دستور امام حسن عسکری از خراج قم .. صفه ای در مسجد جامع در بیرون قم به قرب روضه مقدسه فاطمیه در کنار رودخانه که مشهور و معروف است به مسجد حضرت امام حسن عسکری، به فرموده آن حضرت از وجوه خراج قم ساختند که

تربت پاکان، ج 2، ص: 117

الحال آن مسجد کثیر الفیض باقی و نمازگاه شیعیان است» و همو در ذیل سخن از جامعی که ابو الصدیم در بیرون شهر بنا کرد می نویسد: «و مخفی نماناد که مسجد جامع بیرون، همان مسجد است که الحال به مسجد امام حسن عسکری معروف است و در آن مسجد صفه ای از سر کار آن حضرت ساخته شده و بدان جهت آن را مسجد امام حسن عسکری خوانند» . از سوی دیگر نگارنده انوار المشعشعین این شهرت را بی اساس می داند و در برخی نوشته های دیگر نیز وجه انتساب مزبور را به گونه هایی جز این آورده اند و می تواند هم وجه درست همان باشد که ذیل سخن از مزار احمد بن اسحاق گذشت.

تربت پاکان، ج 2، ص: 118

تولیت و امامت و خطابت این مسجد که مقامی بزرگ بود از دیرزمان با بزرگان شهر قم بوده و از قرن نهم به بعد متولیان قدیمی آستانه مقدس تولیت و پیشوایی تفویضی آن را عهده داری می نموده اند. نام این مسجد و متولیان قدیم آن به

همین جهت در اسناد و احکام مربوط به تولیت قدیمی آستانه از جمله فرمان های اوزون حسن و یعقوب و الوند و آق قویونلو و احکام پادشاهان صفوی و مثال های صدور این دوره آمده است. ثبت موقوفات و سیورغالات مسجد نیز که رقمی بزرگ بوده است پشت فرمان های مورخ 920 و 931 از اسناد آستانه قم دیده می شود.

جزوی از مصحف شریف (جزء 23) به شماره 56 انبار در کتابخانه آستانه قم هست که به شهادت وقف نامه روی نخستین برگ، آن را با بیست و نه جزو دیگر امیر یوسف خواجه فرزند شیخ علی بهادر (از امرای مشهور دوره تیموریان) در 20 رمضان سال 842 بر مسجد جامع عتیق قم منسوب به امام حسن عسکری واقع در بیرون درب ساوه از دروازه های شهر قم وقف نموده است. چنین است متن این وقف نامه:

وقف و حبس هذا الجزؤ مع الاجزاء التسعه و العشرین الباقیه من کلام اللّه رب العالمین و الصندوق المسدس المجلد المتین الامیر الاعظم الکبیر الافخم غیاث الدوله و الدنیا و الدین الامیر یوسف خواجه بهادر بن الامیر السعید الکبیر الشهید مظفر الدوله و الدین الامیر شیخ علی بهادر عمت معدلته علی المسجد

تربت پاکان، ج 2، ص: 119

الجامع العتیق الخارج درب ساوه من دروب مدینه قم حماها اللّه عن الافات و الحوادث المنسوب الی الامام الهمام الحسن العسکری علیه السلام خالصا للّه تعالی و ابتغاء لمرضاته و الزلفی لدیه فی جناته لیقرأ فیه خصوصا ایام الجمعات وقفا صحیحا شرعیا مؤبدا مخلدا مشروطا علی أن لا یخرج منه و لا یقرأ خارجه.

تقبل اللّه منه بقبول حسن فی العشرین من رمضان لسنه اثنی اربعین و ثمانمائه هجریه.

در اجازه کبیره صاحب معالم

از شیخ فقیه ابو محمد حسن بن حسوله بن صالحان قمی خطیب جامع عتیق قم، شاگرد ابو عبد اللّه جعفر بن محمد دوریستی و استاد شاذان بن جبرئیل یاد می شود .

در تذکره نصرآبادی (ص 78) می نویسد: «میرزا ابو طالب خلف بندگان مرحوم میرزا ابراهیم است که از سادات عظیم الشان رضویند. خطابت مسجد امام حسن عسکری که مسمی به مسجد عتیق است در قم ابا عن جد با ایشان است».

امیر ابو الفضل عراقی از امرای دوره طغرل اول سلجوقی (429- 465) بود و مسجد جامع عتیق قم و مناره ها او فرمود (النقض: 220). در دوره فتحعلی شاه به دستور او از این مسجد که آن هنگام از صدمه سیل رودخانه آسیب دیده بود مرمتی به عمل آمد . در دوره ناصری و پس از آن تا روزگار ما چندین بار قسمت های گوناگون مسجد تجدید بنا و تعمیر گردیده که تفصیل آن را در مصادر مربوط می توان یافت .

تربت پاکان، ج 2، ص: 120

بنای کنونی مسجد چندان کهن نیست. ایوان جنوبی مسجد که قدیم ترین قسمت موجود آن است تاریخ 1129 دارد. چند سال پیش هنگام توسعه زیرزمین غربی مسجد شنیده شد که محراب گچی کهنی در آن قسمت پدیدار و ویران گردیده است.

ایوان جنوبی با بلندی چهارده متر و درازا و پهنای 11 در 12 متر مرکب از سه طاق چشمه پوش، آرایشی مختصر دارد با سه صفه در بالای بدنه جنوبی که پوشش آنها مقرنس است با لوحه ای از نام های مقدس در اسپر هریک. کتیبه گچ بری گرداگرد ایوان به ثلث سوره جمعه است تا پایان و سپس سوره تبارک تا جمله «تَکادُ تَمَیَّزُ» از آیه هشتم. در محراب ایوان

که پوشش درون آن مقرنس و آرایش پیشانی با نام های مقدس است هفت لوحه گچ بری دیده می شود با کتابه- هایی این چنین:

1) عمل کلب علی بن استاد سلطان القمی.

2/ 6) یا غفران یا مستعان یا برهان یا سبحان یا رضوان یا حنان یا منان یا دیان.

3/ 5) جنات عدن مفتحه لهم الابواب. تربت پاکان ؛ ج 2 ؛ ص120

چهار «یا علی» در میان و گرداگرد آن: یا سبحان یا مستعان یا قاضی الحاجات یا رفیع الدرجات.

7) فی سنه تسع و عشرین و مأه بعد الالف.

چنان که دیده می شود متن لوحه های دوم و ششم و همچنین لوحه های سوم و پنجم یک سان است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 121

مسجد پنجه علی [تصویر 179]

مسجد پنجه علی در محله ای به همین نام. نام خود را از پنجه ای منسوب به حضرت امیر مؤمنان- علیه السلام- که بر سنگ کنده و در محراب آن نصب شده است گرفته و بنای آن از نظر هنری ارزش وصف ندارد. لیکن چند قطعه کاشی که پیش تر بر سردر درگاه ورود آن بوده و اکنون پس از تخریب این سردر بر دیوار شرقی مسجد، کنار در ورود، نصب است قدیم است به این شرح:

I

کتیبه خط ثلث مورخ 886 که آغاز و انجام آن- چنان که از خط لبه کاشی در هردو مورد پیداست- درست است لیکن در میان قطعاتی افتاده دارد و یک تکه شکسته آن نیز به نادرست پیش از جای اصلی خود نصب شده است.

چنین است متن کتیبه:

«هذا المسجد المتبرک المشهور بمسجد الصینی مغیث حارث ابن الامام المفترض الطاعه موسی الکاظم علیه و علی آبائه الطاهرین صلوات اللّه (این کتابه ش ..) .. زاد اللّه توفیقه بالخیرات و الحسنات بعمل مرتضی اعظم

سید عبد الصمد بن عطاء اللّه الحسینی فی سنه 886»

پس از افتادن خشت هایی از میان این کتیبه، چند خشت مشتمل بر عبارات «نصر من اللّه و فتح قریب و بشر المؤمنین، یا محمد یا علی ..» ساخته و در آغاز

تربت پاکان، ج 2، ص: 122

کتیبه برای تکمیل ردیف آن نصب نموده اند که مقدار افتاده را بازمی نماید.

II

قطعه خشت کاشی با نوشته ای به نستعلیق که از همان سال 886 است با این متن:

«هو- روایت است از عمار بن یاسر خالدونی که امام زاده حارث ابن الامام المفترض الطاعه موسی الکاظم علیهما السلام در قم به مسجد صینی در مصاف با کرخیه اسدی علیه اللعنه غایب شد و از وی کسی نشانی نیافت. صفت مسجد متبرک آن است که ابراهیم پیغمبر علیه السلام هفت نوبت کعبه معظمه را بنیاد کرد و خراب شد و قرار نگرفت، بامر اللّه تعالی چون حجر الابیض را از مسجد مذکور به کعبه مبارکه بردند مستحکم البنا شد. و همچنین نقل است که هر شهری در آخر الزمان به چیزی و قم به آب منهدم گردد الا این مسجد و حوالی به برکت مقام حجر الابیض و غایب شدن شاهزاده معصوم خراب نخواهد شد.

تمام گشت این محراب به سعی صاحب اعظم خواجه کمال الدین شاه حسین بن خواجه عوض شاه بزاز قمی.

تحریرا فی ثانی عشر محرم الحرام سنه 886 هجریه»

III

خشتی ترنج گونه با جمله «و موسی الکاظم» در میان، بازمانده کتیبه ای که ناچار صلوات کبیر بوده است. و خشتی گرد با طرح گل و بوته بدون نوشته.

تربت پاکان، ج 2، ص: 123

مسجد عشقعلی [تصاویر 180- 181]

بنای مسجد عشق علی در نزدیک آستانه مقدس، کهن است و باید از پیرامون قرن دهم

باشد. درباره بانی و تاریخ دقیق بنای آن آگاهی درستی در دست نیست جز آن که در «کتابچه ثبت موقوفات و خالصه جات کشور در دوره ناصری» براساس دفاتر قدیم از موقوفات سرکار سید عشق علی یاد می شود .

در کنار مسجد قدیم شبستانی نه چشمه ای با چهار ستون در میان هست که در دوره قاجار بنا نهاده اند. مسجد قدیم به شکل مقصوره با دهانه 8 و بلندی پیرامون 12 متر، چهار شاه نشین در چهار سو دارد که دو شاه نشین شرقی و غربی، درگاه ورود است. درون هریک از دو شاه نشین شمالی و جنوبی سه صفه طاق نما، و در کنار هر شاه نشین دو حجره در پایین و دو غرفه بالای آن طرح افکنده اند. پوشش در

تربت پاکان، ج 2، ص: 124

بدنه پایه ها سفیدکاری گچی است و در قاعده گنبد و سقف، آجری که با طرح و سبکی خاص به شکلی جالب درآمده و بر روی هم این بنا را از زیبایی و ظرافتی ویژه برخوردار ساخته است .

تربت پاکان، ج 2، ص: 125

3 مدارس قدیم

اشاره

تربت پاکان، ج 2، ص: 127

مدرسه غیاثیه [تصاویر 182- 188]

سردر و مناره های مدرسه غیاثیه در نزدیک میدان کهنه شهر که نام آن به همین شکل در کتاب ها و اسناد دوره صفوی و قاجار به تکرار دیده می شود از آثار نیمه نخستین قرن نهم و مورخ به سال 830 است.

سردر مدرسه به بلندی 12 و دهانه و پهنای 7 در 4 متر رو به جانب شرق بنا شده، و در دو سوی آن بر پایه های خارجی ایوان هر طرف دو طاق نما- یکی پایین و دیگری بالای آن- برآورده اند. در کمربند ایوان کتیبه ای سراسری بوده که فروریخته و هیچ از آن برجای نیست. سقف ایوان نیز قسمتی فروریخته و با بی توجهی مسئولان امور نسبت به این اثر قدیم بازمانده سقف نیز به زودی ویران خواهد شد. پوشش سقف مقرنس بوده که از میان رفته و دو قطعه بسیار کم در دو سوی قوسی های سردر از آن باقی است. پوشش بدنه ایوان و قوسی ها و پایه های دو سو سراسر نقش ونگار بسیار ظریف گچ بری با کتیبه هایی از آیات و عبارات مقدس به

تربت پاکان، ج 2، ص: 128

خطوط بنایی بر سراسر بدنه و پایه ها، با نقش نام «محمد» و «علی» بر سراسر بدنه قوسی ها و جابه جا در میان تزیینات پایه ها، و پوشش درون طاق نماها ملاط سازی گچی با نام های مقدس بوده که همه فروریخته و تنها قسمتی از آرایش قوسی ها و نمونه هایی از هرنوع آرایش های ذکرشده در درون و گرداگرد طاق نماها برجای مانده است.

دو مناره بالای سردر به قطر 20/ 2 متر و بلندی 13 متر از بالای بام (25 متر از سطح زمین) با پوشش آجری است که از پایین تا گلوگاه به نقشه شطرنجی

لوزی در 19 ردیف، با طرحی از کاشی فیروزه ای میان لوزی ها در کمرگاه و گلوگاه هردو مناره، و در بالا با کتیبه ای از کاشی خشتی آراسته شده و در بالای کتیبه نقشه آجر چینی دگرگون گردیده و پس از چند ردیف، سه ردیف مقرنس آجری به شکل کنگره فراز مناره ها نمودار است.

متن کتیبه های بالای دو مناره به ثلث سفید در زمینه لاجوردی دو آیه از قرآن کریم بوده که آنچه در رویه شرقی و شمالی بوده بیش تر برجای مانده، آنچه در رویه های غربی و جنوبی بوده به نقل معمران در جنگ جهانی اول هنگام ورود نیروهای خارجی به قم، به منظور ارعاب «کمیته مجاهدین» این شهر هدف تیراندازی هوایی نیروهای مزبور قرار گرفته و یک سره فروریخته است. متن کتیبه مناره شمالی آیه «إِنَّ اللَّهَ یُمْسِکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا ...» بوده که اکنون تنها جمله «.. لَتا إِنْ أَمْسَکَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ» از دنباله آن بازمانده، و بر مناره جنوبی آیه «اللَّهُ الَّذِی رَفَعَ السَّماواتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها» کتیبه بوده که از آن هم تنها همین قسمت از آغاز آیه برجای مانده و در پایان کتیبه خوشبختانه تاریخ بنای مناره ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 129

به این شکل باقی است :

«فی .. سنه ثلاثین و ثمانمائه»

تربت پاکان، ج 2، ص: 130

مدرسه رضویه [تصویر 189]

مدرسه رضویه در میان شهر قدیم از کهن ترین مدارس قم است و سید عبد الکریم بن طاوس در گذشته 693 در فرحه الغری از آن یاد می کند. در این کتاب است که حضرت رضا (ع) در سفر خود از مدینه به مرو از قم گذر فرموده و در اینجا فرود آمده است.

کهن ترین قسمت موجود مدرسه،

سردر شمالی آن است که از دوره صفوی برجای مانده و کاشی های پیشانی و کتیبه کمربندی آن جز چند خشتی فروریخته است. در دو جانب این سردر، دو طاق نماست که در جبهه طاق نمای شرقی سنگ نبشته ای کوچک با این متن- گویای تعمیری در این مدرسه به سال 1094- نصب است:

«هو الفتاح

این تازه بنا که هست در خوبی فردهرگز نرسد به ساکنانش غم و درد

از روی یقین گفت خرد تاریخش سرکاری ابدال بیک آبادش کرد»

تربت پاکان، ج 2، ص: 131

مدرسه جانی خان

مدرسه جانی خان برابر درگاه مسجد جامع از مدارس دوره صفوی قم است که در دوره ناصری به سال 1278 وسیله میرزا نصر اللّه خان مستوفی گرکانی تعمیر و مرمت یافت و پس از آن گاهی با نام «مدرسه ناصری» یاد می شد.

سردری بلند دارد با مقرنسی لطیف در سقف و آرایش کاشی گرهی در لچکی های پیشانی. سنگ نبشته جبهه درگاه آن- بالای در ورود- حاکی از مرمتی است که در سال 1373 از مدرسه به عمل آمد. صحن و حجرات مدرسه با هندسه ای خاص ساخته شده، و پیشانی ایوان های پیشاپیش حجرات نیز با کاشی گرهی آراسته است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 132

مدرسه فیضیه

بنای کنونی مدرسه فیضیه در شمال صحن عتیق آستانه قم از نیمه نخستین قرن سیزدهم هجری، و جایگزین بنای «مدرسه آستانه» است که در میانه قرن ششم وجود داشته و یاد آن در کتاب النقض- از آثار همین دوره- (ص 164) آمده و پس از آن هم در بسیاری کتابها و اسناد قدیم از آن سخن رفته است . فتحعلی شاه قاجار به سال 1213 بنای پیشین این مدرسه را از اساس برداشت و برجای آن بنای کنونی را بنیاد نهاد.

این بنا با پیرامون یک صد حجره در دو طبقه چهار سوی محوطه ای به درازا و پهنای هفتاد و اند در پنجاه متر، سردری از سوی شمال با درازا و پهنای 13 در 4 و بلندی پیرامون 11 متر، و سه ایوان در جهات شمالی و شرقی و غربی هر یک به دهانه و پهنای 9 در 6 و بلندی پیرامون 12 متر داشته که با مقرنس کاری در سقف و کاشی کاری در بدنه و پایه ها

و کتیبه ای به نستعلیق در کمربند هریک آراسته بوده و اکنون مقرنس ها فروریخته و کاشی کاری ها نیز صورت آشفته ای به خود گرفته و ایوان غربی هم در نیم قرن اخیر از شکل خود خارج شده و با احداث سقفی در بالای کتیبه کمربندی آن، قسمت بالا مخزن کتابخانه و قسمت پایین مسجد

تربت پاکان، ج 2، ص: 133

و مدرس گردیده است. جز این سه ایوان، ایوانی نیز در جنوب هست که در سال 939 بنا شده و سردر صحن عتیق آستانه مقدس حضرت ستی فاطمه است که در مجلد نخست ذیل سخن از صحن عتیق به تفصیل وصف شد.

در بالای درگاه ورود مدرسه از سردر شمالی سنگ نبشته ای است مرمرین که بر آن این دو بیت به نستعلیق ثبت است:

«در روضه معصومه شهنشاه فلک جاه بنهاد بنا مدرسه ای دلکش و دلخواه

تاریخ بنایش چه ز ارباب سخن خواست بنوشت صبا مدرسه فتحعلی شاه»

متن کتیبه کمربندی این سردر به نستعلیق، با دو طرح در آغاز و انجام کتیبه از جمله «یا باقی» به ثلث و به تکرار (هشت بار در هریک به شکل دایره) چنین است:

«این همایون درگه فرخ پی گردون همال درگه علم است و باب فضل و کریاس کمال

این مقرنس طاق چبود این منور شمسه چیست آسمانی با سکون و آفتابی بی زوال

این حرم حرمت حریم این عرش فرسا بارگاه گشت بنیاد از مثال پادشاه بی مثال

باد یا رب بخت بیدارش چو حی لا ینام باد یا رب ملک اقبالش چو ملک لا یزال

با عبارت «انا مدینه العلم و علی بابها» به نستعلیق سفید درشت بالای درگاه ورود،

تربت پاکان، ج 2، ص: 134

و جمله «یا کافی المهمات» به همان خط در دو لچکی

بالای سردر.

در کمربند سه ایوان مدرسه، قصیده ای از فتحعلی خان ملک الشعراء در 21 بیت کتیبه شده که در هر ایوان هفت بیت است و آغاز آن از ایوان شرقی، این چنین:

ایوان شرقی:

دست قدرت تا به دهر این هفت منظر برکشیددهر را کی این چنین در حلیه و زیور کشید

هرزمان مشاطه قدرت عروس دهر رابر مراد خلق در پیرایه دیگر کشید

هر سفالین کاسه آمد یادگار جام جم بلکه جام جم ز رشک از خون دل بر سر کشید

این همه پیمانه عشرت به بزم روزگارهرکس از دوران شاه معدلت گستر کشید

فخر شاهان زمین فتح علی شه کاسمان حلقه فرمان او در گوش هفت اختر کشید

آن شهنشاه ملک شه چاکر سنجر غلام کش ملک شه خاک در در دیده چون سنجر کشید

آسمان در عهد او رسم ستمکاری گذاشت کز حسام شحنه عدلش بسی کیفر کشید

ایوان شمالی:

........................

شاه اژدر بند شیر اوژن به دشت کارزارچون زمرد رنگ تیغ اژدها پیکر کشید

آن حسام شعله بار آبگون در دست غیرراست چون بیدی است کاندر بوستان خنجر کشید

تربت پاکان، ج 2، ص: 135 این اثر از بازوی زورآزمای شاه یافت ذو الفقار آن گه اثر بخشید کش حیدر کشید

داد ملک آرای او موکب به هفت اقلیم راندعدل عالی رای او رایت به نه کشور کشید

قافله در قافله هر خواجه زو مرجان فشاندکاروان در کاروان هر برده زان گوهر کشید

شد جهان آباد چندان کش قصور بی قصورسر به چرخ اخضر از این توده اغبر کشید

ایوان غربی:

آن همایون خطه از سیل حوادث شد چنان کز خرابی بوم هم رختش ز بوم و برکشید

مضجع پاکان دین خیر البلاد ام القری خاک قم کز قمه عرش

برین سر برکشید

جسم پاک فاطمه آسوده در این خاک پاک کاسمانش خاک در در دیده اختر کشید

دایه گردون چو او در مهد عصمت درنیافت تا مه و خورشید را در مهد سیم و زر کشید

گرد خذلان خاک از آن بر صفه مانی فشاندخط بطلان چرخ از این برنامه آزر کشید

هر طرف کاخی منقش تا به کیهان درفزودهر طرف قصری مصور سر به کیوان برکشید

.... ب ..................

تربت پاکان، ج 2، ص: 136

در کنار ایوان غربی مسجدی است با سقف مقرنس کاری، و بالای آن شاه نشینی به درازا و پهنای 9 در 6 متر که از سویی به رودخانه و از سوی دیگر به ایوان مزبور درگاه داشته و اکنون از صورت خود خارج شده است لیکن پوشش مقرنس سقف و کتیبه گچ بری سراسری آن باقی است. متن کتیبه قصیده ای است از فتحعلی خان صبا در پنجاه بیت به نستعلیق این چنین:

یا رب این چرخ است یا عرش برین یا همایون قصر دارای زمین

زائران را از صریر آمد به گوش نغمه اهلا و بانگ آفرین

ساکنان را از صدا باشد خمش بر بط ناهید و چنگ را متین

گشته از نقش در و دیوار آن نقش بر دیوار نقاشان چین

کبک و بازش را جناح اندر جناح گرگ و پیلش را سروی اندر سرین

نه جدال آن به این از روی قهرنه نبرد این به آن از راه کین

خرم و خندان به باغش نسترن تازه و ریان به راغش یاسمین

نه زیان از غارت گلچین بر آن نه ضرر از آفت بهمن بر این

تربت پاکان، ج 2، ص: 137 چرخ زنگاری به شنگرف سرشک از غم زنگار و شنگرفش قرین

نیش

تیغش شیر شادروان اوهمچو سگ دم لابه کش شیر عرین

آن شرف دارد که دارد از شرف عرش بر خاک جناب او جبین

آن خطر دارد که دارد از خطردست رضوان آستانش از آستین

دانی این فخر و سعادت از چه یافت این همایون بارگاه دلنشین

از نزول داور کون ومکان از قدوم خسرو دنیا و دین

دادگر فتحعلی شه آن که بادآفرین بر جانش از جان آفرین

آن جهانداری که از تیغ نزارپهلوی ملک جهان دارد سمین

آن شهنشاهی که از شیرین سخن از نهاد حنظل آرد انگبین

ذو الجلالی کز جلال ذو الجلال رایت او آیتی باشد مبین

خسروی کافکنده صیت همتش جاودان در طاس نه گردون طنین

همتش را لا مکان زیر قدم حشمتش را آسمان زیر نگین

بخت او را مام گردون نازده همچو مامک بر سلیل نازنین

آسمان دارای خرمن گشت از آن کامدش بر کشت احسان خوشه چین

تربت پاکان، ج 2، ص: 138 گفتم او را هست بر آدم شرف وهم گفتا زین سخن هشدار هین

عقل از این اندرز خندان گشت و گفت کای به اندرز تو جان ما را رهین

آن که آورد این گهر از نور پاک طینت آدم سرشت از ماء و طین

اعتراضی گر تو را باشد بر اوست کاین چنین آراست نقش آن و این

چون به گاه کینه برخیزد ز جای چون به عزم رزم بنشیند به زین

با سر خطی ستاند بوم روم در پی خیلی سپارد ملک چین

نه بماند خاندان فیلقوس نه گذارد دودمان آبتین

نه به صلب بابک اندرشان سلیل نه به ناف مامک اندرشان جنین

در خم خام آورد یال نیال در پی خنگ افکند تاج تکین

رمح او نقاب دل ها تا کنددر درونشان گوهر خنجر دفین

تیر او با جان

بدخواهان اوچون شهاب ثاقب و دیو لعین

شهر قم فخر البلاد ام القری کاسمانش کرد یکسان با زمین

شد چنان ویران که نه بامی خراب تا در آن بومی شود منزل گزین

گشت چون از حادثات روزگارآن چنان شهری دل آرا این چنین

تربت پاکان، ج 2، ص: 139 جود شاهنشه پی آبادیش دست همت برکشید از آستین

یک دو فرسنگ اولش در راه سیل چون سکندر بست سدی بس متین

پس در آن فرخنده کشور برفراخت قصرهایی جان فزا و دلنشین

روضه معصومه کامد منهدم کردش اینک غیرت خلد برین

گنبدی افراختش از زر ناب کاسمان از غیرتش باشد حزین

از غم زرینه خشتش آفتاب هر سحرگه گشت خاکسترنشین

هم در آن بنیاد کرد این مدرسه کز غمش فردوس باشد در انین

صحنش از دلکش حدائق چون بهشت حجره ها چون حجله های حورعین

هم به رکنی زان فلک فرسا مکان ز امر آن دارای اسکندر مکین

این همایون قصر دلکش شد بناکاسمان بر آستان سودش جبین

الغرض چون ز امر آن صاحبقران با زمین این آسمان آمد قرین

زد صبا از بهر تاریخش رقم کاسمان دیگر است این بر زمین

تا بود ایوان کیوان برفرازتا بود گلزار جنت دلنشین

باد درگاهش بر از قصر زحل باد خرگاهش به از خلد برین

تربت پاکان، ج 2، ص: 140

مدرسه دارالشفا [تصاویر 190- 194]

بنای دارالشفا در شمال مدرسه فیضیه از فتحعلی شاه است که نخست به عنوان بیمارستانی برای آستانه ساخته شده و سپس به شکل مدرسه و مسکن طالبان علوم دینی درآمده است.

محوطه صحن آن با درازا و پهنای پیرامون 70 در 32 متر سردری از جانب شمال دارد که در اوائل قرن حاضر بر بنا افزوده شده است با بلندی 8 و دهانه و پهنای 50/ 4 در

50/ 1 متر، با کتیبه ای در دو سوی سردر (نمای درونی و بیرونی) که بر آن همان حدیث نبوی که در ازاره ایوان طلای آستانه مقدس ثبت شده و متن آن در ذیل سخن از آن بنا به صورت کامل نقل گردید به ثلث نگاشته شده است با تاریخ 1303 در پایان و عبارت «عمل صادق» بالای کتیبه در اسپر رویه جنوبی سردر.

در زاویه شرقی صحن دارالشفا آب انباری است که آن را میرزا تقی خان ساروتقی وزیر شاه عباس دوم در سال 1055 بنا نموده است با سردری به درازا و پهنای 6 در 70/ 2 و بلندی 8 متر، با مقرنس کاری در سقف و کاشی کاری معرق در لچکی های بالای درگاه راه پله آب انبار، که در بالای آنها در دو سطر این دو رباعی- هر مصرع میان یک ترنج- به نستعلیق محمد رضا امامی ثبت است:

تربت پاکان، ج 2، ص: 141 «زین برکه دستور که بادا جاویدبر یاد حسین هریک قطره چشید

فی الحال ز بهر سال تاریخش گفت لعنت بیزید باد و بر گور یزید

1055

میرزا تقی از بهر صفی شاه جهان این برکه نمود خیر بر عالمیان

جستم ز خرد حساب تاریخش گفت این برکه بنا کرده وزیر ایران»

در پایان رباعی نخست این عبارت به نستعلیق ریز خوانده می شود:

«کتبه العبد المحتاج محمد رضا الامامی»

در کمربند سردر کتیبه ای است از کاشی خشتی لاجوردی به ثلث محمد رضا امامی با این متن:

«فی ایام الدوله السلطان الاعظم و الخاقان الاکرم مروج المذهب الائمه المعصومین علیهم السلام السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان بن الخاقان، السلطان ابو المظفر شاه عباس الثانی الصفوی الحسینی الموسوی بهادر خان خلد اللّه

تعالی ملکه و سلطانه توفیق یافت به اتمام عمارت این برکه مخدوم الامرا و خادم الفقرا توفیق آثاری ایران مداری اعتماد الدوله العلیه العالیه الخاقانیه میرزا محمد تقی المشهور بساروتقی خالصا الی اللّه تعالی فی شهر ربیع الاول سنه خمس و خمسین بعد الالف. کتبه محمد رضا الامامی الاصفهانی»

بالای این کتیبه در زاویه جنوبی اسپر درگاه آب انبار سنگ نبشته ای کوچک است مشتمل بر پنج بیت در متن و دو بیت در کناره راست و چپ به نستعلیق، حاکی از مرمتی که در سال 1204 وسیله تقی خان بروجردی از این آب انبار به عمل آمده

تربت پاکان، ج 2، ص: 142

است ، این چنین:

«مظهر لطف حق تقی خانادر بروجرد و در زمانه وحید

مثل او روزگار کم دیده زاده ز ابا و امهات رشید

بانی کارهای خیر و ثواب ایزدش داده است بخت سعید

آب انبار این مکان شریف بود ویران به سال های مدید

کرد تعمیرش از برای ثواب حافظش باد کردگار مجید

بهر تاریخ سال تعمیرش زایر تشنه ای ز راه رسید

جرعه ای آب خورد و آن گه گفت سب و لعنت بشمر باد و یزید

سنه 1204»

تربت پاکان، ج 2، ص: 143

مدرسه حاجی

میرزا آقا خان نوری صدر اعظم در دوران حکومت فرزندش ذو الفقار خان در قم، مدرسه و مسجدی در کوی قاضی نزدیک میدان میر این شهر برای حاجی ملا محمد صادق قمی روحانی بزرگ آن دوره قم بنیاد نهاد که تاکنون برجا و دائر است.

بالای درگاه ورود مدرسه سنگ نبشته ای بود که چند سال پیش آن را به درون راهرو منتقل کرده و بر دیوار نصب نموده اند با این متن:

«در زمان دولت روزافزون ملاذ السلاطین و ملجأ الخواقین السلطان بن السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن

الخاقان بن الخاقان بن الخاقان المؤید المنصور قامع الاشرار و الشرور ابو المظفر ناصر الدین شاه قاجار خلد اللّه ملکه و سلطانه به واسطه دوام دولت ابد آیت اعلی حضرت قدر قدرت شاهنشاه عالمیان پناه این خجسته مسجد دلکش را جناب جلالت مآب نبالت نصاب غوث الاسلام و المسلمین کهف الدنیا و الدین معنی دانش و آگاهی امین اعلی حضرت

تربت پاکان، ج 2، ص: 144

ظل اللهی شایسته مسند صدارت فخر امم کان کرم محرم اسرار شاهنشاه عالمیان پناه قواما للمجد و الدوله و الاقبال نظاما للشوکه و الابهه و الاجلال اشرف ارفع امجد اکرم میرزا آقا خان نوری اعتماد الدوله العلیه العالیه صدر اعظم افخم لا زالت رأیات اجلاله مرفوعه بنا فرمودند و بر کافه مسلمین وقف عام نمودند که جمیع شیعه اثنی عشریه در او به عبادت و در حجرات آن به تحصیل علوم مشغول باشند. حرره فی شهر جمادی الثانیه 1272.

کتبه العبد المذنب محمد الگلپایگانی»

ایوان مدرسه که پیشاپیش شبستان مسجد قرار دارد به دهانه و پهنای 5/ 8 در 10 و بلندی 12 متر با کاشی کاری آراسته شده که در میان آنها در دو جانب درگاه مسجد بر ترنج هایی عبارت «معمار این مسجد حاجی شعبان سنه 1272» و «عمل استاد محمد آقا ولد حاجی اسماعیل» ثبت است. کتیبه کمربندی ایوان گچ بری است به ثلث مشتمل بر سوره جمعه با رقم:

«حرره علی اکبر متولی مضجع خاقان فتحعلی شاه فی سنه 1272».

در پایان. بالای این کتیبه در جبهه اسپر ایوان کتیبه ای است از کاشی خشتی لاجوردی در پانزده سطر به نستعلیق طلایی با این ابیات در متن، سروده حاجی رشید خان بیگدلی اخگر و تحریر همو:

«در زمان

شهریار تاج دار تاج بخش آن که ذات بی همالش پادشاهی را سزا

بو المظفر ناصر الدین شاه غازی آن که هست مهتران را شهریار و خسروان را پادشا

تربت پاکان، ج 2، ص: 145 اعتماد الدوله شه صدر اعظم آن که دادملک جم را نظم ها چون آصف بن برخیا

گاه بذل و وقت تحسین نی شگفت ار خود شوندمعن با جودش بخیل و فضل با ایدش گدا

شد دل آگاه او آگه ز آز روزگارزان که رایش از صفا شد آینه گیتی نما

دید چون شوق مهین فرزند خود در کار خیرآن که باشد مهتران و سروران را مقتدا

صهر شاهنشه نظام الملک و المله که هست چون پدر اصل سخا شخص کرم ذات حیا

ساخت در قم مسجدی دلکش که هرکس دید گفت لوحش اللّه زین بنا و بارک اللّه زین فضا

وه چه مسجد کز علو پایه و قدر بلندعقل می گویدش وه وه بر زمین آمد سما

وقف کرد این مسجد نیکو برای خاص و عام تا نیاز آرند و طاعت می به ذات کردگار

این عبادت خانه فرخ بنا کرد او که خلق بعد طاعت جاه گیتی را بگویندی دعا

ز اهتمام میر باقر خان عادل پور صدرآن که قم از عدل او بس یافته برگ و نوا

خان با ذل ذو الفقار آن کو به رنج فاقه گشت با دل وافی دوا و با کف کافی شفا

یافت چون اتمام این نیکو بنای دلپذیرگاه آن شد تا رشید الدین همی خواند ثنا

از پی تاریخ این فرخ بنا کلکش نگاشت صدرا مجد را مبارک باشی ای نیکی بنا»

تربت پاکان، ج 2، ص: 146

اسناد مدارس قدیم

مدارسی که در اینجا یاد و آثار قدیم آن شناسانده شد آنهایی است که بنای پیشین

آن برجای مانده و از رهگذر معرفی اثری تاریخی شایسته ذکر بود. مدارس قدیم دیگری هست که تجدید بنا شده، و مدارسی نیز در کتاب ها و اسناد قدیم مذکور است که اکنون نشانی از آنها نیست.

درباره مدارس قدیم قم مقاله ای چند سال پیش از نگارنده این سطور به چاپ رسیده که قسمتی از آن با اصلاحات و اضافاتی در پایان این مجلد گذارده شده است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 147

4 آثار دیگر

اشاره

تربت پاکان، ج 2، ص: 149

مناره میدان [تصاویر 195- 196]

در کنار محوطه میدان کهنه شهر مناره ای آجری به قطر 5/ 3 و بلندی پیرامون 25 متر هست که در نیم قرن اخیر مسجدی نیز در کنار آن بنا کرده اند.

آنچه از ملاحظه اسناد و مدارک مربوط و سبک بنای مناره مورد سخن بر می آید اساس بنای مناره کهن و شاید سلجوقی است که به گذشت زمان فرسوده شده و قسمت هایی از آن نیز فروریخته بوده است تا در سال 1191 وسیله یکی از امراء زند مرمت گردیده و نمای آجری کنونی از همین مرمت برجای مانده است.

پس از آن در سی سال اخیر مأذنه ای بالای آن ساخته و شکل نوتری بدان بخشیده اند.

در دیوان هاتف (ص 97- 98 چاپ وحید دستگردی) قطعه ای در ماده تاریخ مرمت این مناره با اشاره به قدمت بنای آن هست که به نقل آن مبادرت می رود:

سپهر مجد و خورشید سماحت اختر عزت نظام عالم و دستور گیتی آصف دوران

جناب صاحب اعظم خدیو افهم اکرم ربیع گلشن عالم بهار عالم امکان

جهانگیر و جهان بخش و جهاندار و جهان داورکه گردونش نپیچد گردن از حکم و سر از فرمان

جوانمرد و جوان بخت و جوان طبع و جوان دولت که در ایام او نوشد جهان و تازه شد کیهان

تربت پاکان، ج 2، ص: 150 به دست و کلک او نازند ملک و دین بود آری قوام دین و ملت این نظام ملک و دولت آن

گرش خلق جهان جان جهان گویند می شایدکه آمد عالم فرسوده را بر تن ز عدلش جان

کهن گلدسته قم را که ویران بود بنیادش مجدد شد به حکم او اساس و تازه شد بنیان

تعالی اللّه زهی گلدسته زیبا که پنداری به هم

بربسته از گل دسته ای دهقان این بستان

بود مقری بر اوجش با سروش چرخ هم نغمه مؤذن برفرازش با خروش عرش همدستان

به گلبانگ بلند آوازه انصاف وجود اوبه شرق و غرب از این گلدسته خواهد رفت جاویدان

غرض چون نو شد این گلدسته زیبا و رفت از وی سوی عرش برین بانگ مؤذن های خوش الحان

دبیر خامه هاتف پی تاریخ اتمامش رقم زد شد ز حکم آصف این گلدسته آبادان

در کتابخانه آستانه مقدس قم جزوی است از مصحف شریف به شماره 240 انبار که بنابر مفاد وقف نامه آغاز نسخه، آن را خواجه فخر الدین احمد بن خواجه زین الدین شاه علی طخرودی در اواخر ع 1- 891 بر مسجد معروف به «مسجد منار» واقع در درون شهر قم برابر درب مشهور به «درب علویه» در محله «دوقفیزآباد» از محلات «سروزن» وقف داشته و تولیت آن را به امام آن مسجد شیخ شمس الدین شاه محمد واگذارده است. چنین است متن این وقف نامه:

«وقف و حبس هذا الجزء مع الاجزاء التسعه و العشرین من کلام اللّه رب العالمین مع الصندوق المسدس المتین الصاحب

تربت پاکان، ج 2، ص: 151

المعظم المقدم الموقر المکرم مجمع المحاسن و الشیم قدوه الاکارم و منبع المکارم الموفق بتوفیق الملک الصمد الخواجه فخر المله و الدین احمد بن الصاحب السعید المبجل المفخم المبرور المحترم الخواجه زین المله و الدین شاه علی الطخرودی ادام اللّه سعادته و تقبل منه حسنته علی المسجد المعروف بمسجد منار الواقع بداخل مدینه قم محاذیا للدرب المعروف بدرب علویه فی محله دوقفیزآباد من محلات سروزن لیقرأ فی هذا المسجد ایام الجماعات وقفا صحیحا شرعیا بلا نقص و لا فسخ و لا تغییر من البیع او

الرهن او الهبه او الارث خالصا للّه تعالی.

و فوض التولیه الی امام هذا المسجد و هو المولی الفاضل العالم المتورع الشیخ شمس المله و الدین شاه محمد ادیمت فضائله مشروطا بان یقرأ فی هذا المسجد و لا یقرأ فی مجلس خارج هذا المسجد الا فی مجلس ختم رأی المتولی المشار الیه مصلحه فی قرائه، فمن اجری علی هذا الجزء او واحد من الاجزاء الباقیه تبدیلا بنوع ما فقد باء بغضب من اللّه و مأواه جهنم و بئس المصیر و اجر الواقف علی اللّه تعالی فان اللّه لا یضیع اجر المحسنین. و کان ذلک فی اواخر ربیع الاول من تاریخ سنه احدی و تسعین و ثمانمائه» .

در سنگ نبشته مورخ 963 که بر دیوار مسجدی نزدیک همین مناره نصب است و متن آن در صفحه بعد نقل شد از «منار چهار سو» یاد می شود که گویا مقصود همین مناره باشد.

تربت پاکان، ج 2، ص: 152

وقف نامه قنات [تصویر 197]

در نزدیک مناره میدان و سردر غیاثیه مسجدی است در کنار یک چهارراه که بنای آن اخیرا تجدید شده و بر پایه شرقی آن از بیرون سنگ نبشته ای به درازا و پهنای 10/ 1 در 055/ 0 متر با یازده بیت در متن به ثلث زیبا و برجسته نصب است گویای وقف قناتی در سال 963 بر محله میدان قم با یاد از بناهای خیر دیگر واقف و منار چهار سو و مسجدی که واقف همین قنات در مجاورت آن ساخته بود.

چنین است متن ابیات:

«آصف ..... سم ...آن که شد معمور از عدلش خراب آباد قم

همچو او بر مسند جاه و بزرگی و شرف هیچ کس ننشست از اشراف و از امجاد قم

ز این نکوکاری که

او با مردم این شهر کرد... کرده نیکو از بدا بنیاد قم

تربت پاکان، ج 2، ص: 153 بعد چندین بقعه خیری که در راه خداساخت در هر گوشه ای تا بد در استعداد قم

کرد احداث قنات و نهر آبی بهر خیرساخت جاری بر سر میدان بی امداد قم

تا رسد فیضش به هرکس قربه للّه کردوقف بر هر خاص و عام و بنده و آزاد قم

مسجدی هم جمع آن ... دمنار چار سوی ساخت تا یک یک دعا گویندش از افراد قم

هرکه گردد مانع این آب و غاصب نیز هم حاکم و محکوم از اخیار و از اضداد قم

باد روی او زدود آتش لعنت سیاه تا بود نام و نشان از آب و خاک و باد قم

بود شهر قم ز بی آبی چو وادی عدم گوئیا زین آب شد بار دگر ایجاد قم

چون قبول حضرت حق بود بی شک خیر اوزین سبب تاریخش آمد آب خیرآباد قم»

تربت پاکان، ج 2، ص: 154

تیمچه بزرگ [تصویر 198- 202]

بنای تیمچه بزرگ در بازار از دوره ناصری و اثر استاد حسن معمار قمی هنرمند مشهور آن عهد است.

سقف تیمچه سه چشمه است بی ستون و مجموعا به درازای 27 متر، و چشمه میانه با بلندی و دهانه 15 متر. با پوشش آجری ظریف و آراسته و با مقرنس گچی در زوایا. پیشاپیش حجرات و غرفه های گرداگرد تیمچه درهای ارسی بوده که اکنون نیز نمونه هایی باقی است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 155

پل علی خانی:

اساس بنای این پل که تا پایان دوره قاجار تنها مدخل ورود شهر بود قدیم است. در هنگام تخریب چشمه های پیشین آن سنگ نبشته ای به دست آمد که بنابر مفاد آن، پل مورد سخن به دستور یکی از پادشاهان صفوی تجدید بنا گردیده است . در سال 1292 علی خان سنقزی ریش بلند نایب الحکومه قم چشمه های پیشین پل را که در اثر گذشت زمان فرسوده شده و به خاطر بالا آمدن سطح رودخانه کوتاه تر شده بود برداشته، برجای آن چشمه هایی بلندتر بنا نهاد با این نشان که از آغاز ویران ساختن چشمه های پیش تا پایان کامل کار تنها چهل روز فاصله بوده است .

بارو:

وصف آخرین باروی قم که گویا برای آخرین بار وسیله حسین خان حکمران این شهر در دوره علی مراد خان زند به سال 1197 مرمت و اصلاح یا تجدید بنا گردیده است در برخی از سفرنامه ها و کتاب های دوره قاجار آمده است. از جمله نجم الملک در سفرنامه خوزستان خود می نویسد: «قم .. حصار معتبر داشته که

تربت پاکان، ج 2، ص: 156

بر وفق قاعده مهندسی زوایای حارسه و محروسه در آن ترتیب داده اند. حصار قطوری داشته هنوز در بعضی جهات آثار آن باقی است» .

اکنون قسمتی بسیار کم از این بارو در نزدیک دروازه قلعه و مزار احمد بن قاسم باقی است.

آب انبارها:

قدیم ترین آب انبار قم، آب انبار ساروتقی است که در سال 1055 بنا شده و ذیل سخن از مدرسه دارالشفا وصف گردید. جز آن، دیگر آب انبارهای مورخ این شهر در حال حاضر از دوره ناصری به بعد است که سال بنا و نام بانی و کتیبه های آنها به تفصیل در تحفه الفاطمیین آمده و قدیم ترین آنها آب انبار سردار بود مورخ 1262 که دو سال پیش ویران شد و پس از آن آب انبار برابر مدرسه رضویه در بازار کهنه مورخ 1266 که هنوز برجاست .

مطب شفاء الدوله [تصویر 203]:

سردر و نمای خارجی مطب حکیم شفاء الدوله از پزشکان قم در نیمه نخستین و میانه قرن حاضر- که در این شهر با نام «حکیم کاشی» شناخته می شده است- برابر سردر شرقی صحن مطهر حضرت فاطمه معصومه به شکل مسافرخانه ای

تربت پاکان، ج 2، ص: 157

هنوز باقی و نموداری از ذوق اوست .

درگاه ورود مطب درست برابر نورگیر ایوان شرقی صحن نو است و از آنجا ضریح مطهر را به درستی می توان دید. بالای این درگاه در ترنجی به نستعلیق نوشته شده است:

«وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنِینَ

1352»

بالای پیش تالار جلو غرفه ها بر کاشی نوشته شده است:

«یا من اسمه دواء و ذکره شفاء»

بالای غرفه ها کتیبه ای است از کاشی خشتی به نستعلیق زیبا با این متن سروده خود او:

«رواق حکمت اینجا کاخ سبط مصطفی آنجابشارت دردمندان را دوا اینجا شفا آنجا

در اینجا طب یونانی و تشریح اروپائی فرامین الهیات و آیات خدا آنجا

سبب اینجاست یعنی حکمت و تدبیر و دانائی توانائی است یعنی حکم و تقدیر و قضا آنجا

کاشی ساز حاجی حسین خاک نگار»

بر دو جانب درگاه راهرو غرفه ها شش بیت دیگر از

سروده های حکیم بر کاشی خشتی ثبت است این چنین:

«از غم هجر مریضی که گرفتار تب است نسخه اش افشره وصل به هنگام شب است

تربت پاکان، ج 2، ص: 158 آن که در بستر بیماری عشق است دواش خرفه خال و گل عارض و عناب لب است

چاره دل چه دوچار غم و اندوه شودساقی و جام می و نغمه و رقص و طرب است

فادزهر اثر سم خیالات به مغزسبزه و باغ و گل و قصه و شعر و ادب است

الغرض نیست عجب گر بشود سهل علاج هر مریضی که ز هر درد به رنج و تعب است

درد دانای گرفتار به نادان سخت است گر شفا جان ببرد زان به سلامت عجب است

تربت پاکان، ج 2، ص: 159

بخش دوم بناهای قدیم در روستاها و بلوکات قم

اشاره

1) پیرامون شهر

2) قمرود

3) قنوات

4) قهستان و وازکرود

5) خلجستان

6) ضمیمه

تربت پاکان، ج 2، ص: 161

1 پیرامون شهر

اشاره

در قسمت «حومه» و پیرامون شهر پیش از آن که «بلوکات» آغاز شود چند مزاری است که در زیر از هریک به اجمال یاد می گردد:

شاهزاده عبد اللّه:

نزدیک قلعه صدری قم (یک کیلومتر و اندی بیرون شهر در جانب غربی) منسوب به مردی از نوادگان امام چهارم. نام این مزار گویا پیش تر «شاه زید» بوده است .

بنایی است ساده و کوتاه با قدمت دو سه قرن. در ایوان جنوبی بنا بالای درگاه ورود دایره ای است زیبا از کاشی معرق با زمینه نخودی رنگ که بر آن چهار نام «محمد» و چهار «علی» به ثلث نوشته شده و متعلق به پیش از دوره قاجار است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 162

شاه جمال:

در کنار راه قم به اراک، دو کیلومتری جنوب غربی شهر قدیم، نزدیک بنای قصر دختر از آثار دوره ساسانی.

بنایی است کوتاه و ساده که چندان کهن نیست با چهار ایوان در چهار سوی بقعه. آب انباری نیز دارد که آن را علی سنقری ریش بلند نایب الحکومه قم در اواخر قرن گذشته بنیاد کرده است.

شاه جعفر غریب:

در چند کیلومتری شرق شهر، نزدیک راه قم به کاشان، کنار تپه های مشهور به «قل درویش» که چنان که در آغاز همین مجلد گفته شد بقایای شهر قدیم «براوستان» است.

گنبدی است ساده که پنجاه سال پیش به وسیله حاجی میرزا نصر اللّه خان ناصر السلطنه دیبا مرمت شده. لوح سنگی کوچکی مورخ 1345 قمری که بالای درگاه بقعه نصب است از همین تعمیر حکایت می کند.

شاه جمال غریب:

نزدیک بقعه شاه جعفر غریب، در جانب دیگر تپه های یادشده، کنار راه قم به کاشان در چند کیلومتری شهر.

این بقعه در اواخر قرن گذشته به استناد «خواب نما» پدیدار شده است .

گنبدی است ساده با دو ایوان در شمال و جنوب.

تربت پاکان، ج 2، ص: 163

قدمگاه کوه خضر:

در چند کیلومتری جنوب قم کوهی است به نام «کوه خضر» که بالای آن قدمگاه و مسجدی بنا شده و در نزدیک این دو نیز چهار طاقی است که گویا در روزگاران پیش عارفی در آن به سر می برده است.

این قدمگاه و مسجد چند صد سالی قدمت دارد و در کتاب ها و رسائلی که در دوره قاجار برای قم نوشته شده از آن یاد آمده است . راه پله ای نیز که از پایین کوه تا مسجد و قدمگاه مزبور از سنگ تراشیده شده در اوائل قرن حاضر ایجاد گردیده است .

جمکران

دیه جمکران در یک فرسنگی شرق قم پیش از اسلام یکی از مناطقی بود که شهر قدیم و باستانی قم را تشکیل می داد. یاد آن در کتاب قم به تکرار دیده می شود.

مسجد صاحب الزمان [تصویر 204]:

در کتاب قم آمده است که: «اول مسجدی که بدین ناحیت [قم] بنا نهادند پیش از آمدن عرب بدین ناحیت، مسجد قریه جمکران بود و مردی از اهل اسلام

تربت پاکان، ج 2، ص: 164

نام او خطاب اسدی که بدین ناحیت افتاده بود آن را بنا کرده بود و در آن تنها نماز می گزارد». دور نیست که مسجد مزبور همین باشد که اکنون «مسجد صاحب الزمان» خوانده می شود و در جنگی مخطوط- از آثار قرن یازدهم- داستانی برای آن دیده شده است .

این مسجد در قرن های اخیر مکرر تعمیر و تجدید بنا شده و تنها اثر قدیم آن در حال حاضر سنگ نبشته ای است در کنار در ورود بر پایه راست، بیانگر تاریخ تعمیری به سال 1167 با این:

هو الباقی

1167

اختر برج صفا آقا علی اکبر که رفت آفتاب از رشک رخسارش به چرخ چارمین

آن که توفیقش به هرکار جهان آمد رفیق آن که باشد در طریق اشتیاقی بی قرین

نیست موسی لیک دارد چون شود گرم عطارزمه زر چون ید و بیضا نهان در آستین

شد موفق کرد تعمیر قدمگاهی که هست رشک گلزار جهان و ثانی خلد برین

شد قدمگاه شه دین مهدی صاحب زمان از طفیل همتش رشک نگارستان چین

هم نسیم گلشنش برقع گشای روی گل هم زلال جدولش سرچشمه ماء معین

حبذا زین تکیه عالی بنای دلگشای بی سخن تشریف او بر خلق عالم شد یقین

تربت پاکان، ج 2، ص: 165 چون معین شد ... از نو اساس این بنافخرها بر آسمان

از این شرف دارد زمین

بود کامل از پی تاریخ پیر عقل گفت قایم آل محمد را قدمگاهست این

هادی مهدی [تصویر 205]:

مزار «هادی مهدی» در قریه گرگابی جمکران مرکب از دو بنای مجاور یکدیگر است. بنای یکی از آن دو که آن را مدفن سه تن از نوادگان امام سجاد به نام های «هادی»، «مهدی» و «ناصر الدین» می دانند به وسیله «حسام السلطنه» در سال 1305 انجام شده و کتیبه کمربندی بنا به نستعلیق سفید بر کاشی خشتی لاجوردی با متن زیر حاکی از همین تجدید بناست:

«به عهد ناصر الدین خسرو ستاره خدم کزو بسیط جهان گشت رشک باغ ارم

شهی که زد به فلک بیدق شهنشاهی ز داد و عدل و سخا و هنر درین عالم

یگانه میر گزین سرور سپهر سریرحسام السلطنه آن منبع سخا و کرم

ستوده [ای] که ورا پایگاه رفعت و قدربود رفیع تر از کاخ گنبد اعظم

ز داد و عدل و مروت نظیر نوشیروان به فضل و اصل و گهر افتخار دوره جم

بشسته نام دو صد حاتم از کتب ز سخاببرده دست و دلش رونق از معادن و یم

ز داد و عدل و سخا و کمال و دانش وی بخواهم ار که دهم شرح نایدی به قلم

تربت پاکان، ج 2، ص: 166 چرا که هریک از اوصاف او اگر خواهی رقم کنی و به جان بایدت هزار رقم

یک از خصال پسندیده و سعادت وی خود این بود که فشارد به راه خیر قدم

چنان که از سر اخلاص و صدق در این ملک پی مخارج این بقعه ریخت سیم و درم

نموده امر به سید ابو الحسن از لطف که ای سلاله آل پیمبر اکرم

بشو مباشر این

امر چون که هستی تودرست قول و امین و صدیق و هم محرم

به امر آمر و هم همرهی آن مأموربشد بنای همین بارگاه بس محکم

تبارک اللّه ازین آستان عرش نشان که هست خاک درش آبروی ملک عجم

به رتبه همچو سپهر و به فضل همچون عرش به اختیار چه کعبه به احترام حرم

هوای آن به لطافت هوای هشت بهشت فضای آن به نظافت فضای باغ ارم

شمیم آن همگی مشک بیز عنبر ریزنسیم آن چه دم پاک عیسی مریم

عجب مدار ز مدحش از آن که می باشدمحل و مدفن اولادهای فخر امم

سه گوهرند ز نسل چهارمین حجت به نام هادی و مهدی و ناصر الدین هم

که هریک از پی تعظیمشان ز رتبه و قدرشبانه روز نماید سپهر قامت خم

بود غرض ز طلوع و غروب شمس که سرنهد به درگه ایشان و یا که بر مقدم

تربت پاکان، ج 2، ص: 167 به بام رفعت ایشان کسی نخواهد یافت راه ار کند به مثل نه سپهر را سلم

برای علم به تاریخ بقعه گفت ملیح که برزده است ز نوک قلم به چرخ علم

ز هجرت نبوی بد هزار و سیصد و پنج که زد معاینه این بقعه بر سپهر خیم

عمل کربلائی عباس کاشی پز»

بنای دیگر را مدفن دو تن با نام های جعفر و سکینه، و این دو را فرزندان ناصر الدین مدفون در بقعه پیش می دانند . این بنا نیز چندان کهن نیست.

امام زاده حاجی صفر:

در نزدیک دیه جمکران مزاری است که آن را «امام زاده حاجی صفر» و مدفون در آن را «شاهزاده علی رضا» می نامند. «حاجی صفر» می تواند نام خدمتگزار این مزار در دوره های پیش بوده باشد.

بنایی است ساده و

کوتاه. کهن هم نیست.

تربت پاکان، ج 2، ص: 168

2 قمرود

اشاره

دهستان قمرود در شمال قم قرار گرفته و مرکز آن دیه قمرود در سه فرسنگی شهر از روستاهای کهن است که نام آن در تاریخ قدیم قم به تکرار دیده می شود.

سیف آباد
اشاره

از مستحدثات دوره قاجار است.

شش امام زاده:

بنای کنونی این مزار- که در اواخر دوره ناصری پدیدار گردیده- از مهندس الممالک غفاری به سال 1321 است. کتیبه بالای تالار شرقی بقعه حاکی از همین بناست با این متن:

«حسب الامر بندگان حضرت مستطاب اجل اکرم افخم آقای مهندس الممالک وزیر فوائد عامه مدظله العالی به سعی و اهتمام سرکار معتمد السلطان حاجی محمد علی خان ناظم الممالک زید مجده العالی اتمام پذیرفت. شهر رجب توشقان لیل 1321».

این بنا چهارگوشه است با دو ایوان در شرق و غرب به بلندی کمتر از ده متر، و گرداگرد آن کتیبه ای است گچ بری به نستعلیق با این متن:

تربت پاکان، ج 2، ص: 169 «مرحبا از این زمین قم که انوار خدامی کند هر دم تجلی رو سوی عرش اله

از امام هفتمین شش نور در این سرزمین گشته مدفون می کنم تعداد از بهر شما

حمزه و قاسم محمد خالد و پنجم حسن دختری باشد رقیه نام او ای مقتدا

شأنشان این بس برادرزاده معصومه اندجعفر بن موسی جعفر امام و پیشوا

خادمش اثلاث سید ابن زین العابدین داعی زوار و باقی نسل تا یوم الجزا

چار اطراف از وجود این شش اندر عیش و امن خاصه یک زن کوست بانی نام خاتون کدخدا

بانگ بر من زد خرد گفتا صفائی صاف شوماده تاریخ باید گفت از روی صفا

هجدهم از شهر ذیقعده بدان ای هوشیارسیصد و چل و سه می آید برون بعد از هزا»

کوه سفید

در نزدیک این منطقه که از توابع قمرود است در نقطه ای به نام «قلیان فروش» کنار راه قدیم قم به ری، مزاری است که گویا اخیرا نام «امام زاده جعفر» را برای آن پسندیده و انتخاب کرده اند. خود مزار نیز جدید

است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 170

3 قنوات

اشاره

روستاهای شرق و شمال شرقی قم که آب مزروعی آن از قنات ها و کاریزها تأمین می شود.

طیب و طاهر [تصاویر 206- 208]:

مزار طیب و طاهر کنار راه قم به سراجه مزاری کهن سال است. در خلاصه التواریخ قاضی احمد قمی ضمن وقایع سال 994 از آن یاد می شود. بنای کنونی آن نیز قدیم است و از قرن دهم فروتر نیست. سبک بنای آن با بناهای قرن هشتم این منطقه تشابه کامل دارد.

گنبد این مزار برجی هرمی شانزده ترکی، و نمای درون آن نخست چهار گوشه با درگاه هایی در چهار سو است که در بالا به هشت گوشه و سپس در قاعده گنبد به شانزده ضلعی تبدیل شده است. بلندی سقف از سطح بقعه بیش از ده متر است. نقاشی بی تناسب و موهون سقف از آثار تعمیرات دوره های اخیر است.

روی مرقد میان بقعه- با درازا و پهنای 2 در 3 و بلندی 20/ 1 متر- با کاشی

تربت پاکان، ج 2، ص: 171

معرق لاجوردی آراسته شده که بی هیچ تردید از قرن دهم است و باید از نیمه نخستین این قرن نیز باشد . گرداگرد این کاشی ها صلوات کبیر (اللهم صل علی محمد المصطفی ...) به ثلث طلایی درون ترنج هایی نوشته شده است. کاشی کاری خشتی بدنه نو و بی ارزش است.

ایوان مقرنس شرقی بقعه کتیبه ای کمربندی از کاشی خشتی دارد به نستعلیق سفید عادل قاجار با این متن:

این همایون بقعه مانا جنت دیگر بودکز غبار آستانش عرش را زیور بود

کعبه کویش بود مسجود این هفت آسمان پشت گردون از پی تعظیم او چنبر بود

هیچ دانی کیست در این جایگه منزل گزین زاده خیر النسا نوباوه حیدر بود

مشقه عادل قاجار سنه 1281

طیب و طاهر دو سرو از بوستان مصطفی

است شیعیان را مقتدا و خلق را رهبر بود

نسل پاک سید سجاد زین العابدین آن امام راستین مر خلق را سرور بود

این منم خادم به زیر معصیت وا مانده ام مجرم و عاصی همی دست غمم بر سر بود

عمل استاد محمد ولد آباقر

خدیجه خاتون [تصویر 209]:

نزدیک مزار طیب و طاهر در چند کیلومتری شهر بقعه ای است به نام «خدیجه

تربت پاکان، ج 2، ص: 172

خاتون»، هشت گوشه با دو درگاه ورود در شرق و غرب و شش صفه در اضلاع دیگر که بنای آن چندان کهن نیست.

در این بقعه از آثار قدیم لوح کاشی روی مرقد است که سه قطعه بوده و قطعه میانه اکنون نیست. این کاشی ها مشابه کاشی های مرقد «سلطان محمد شریف».

است و باید از قرن های هفتم و هشتم باشد. چنین است نوشته متن دو قطعه بازمانده:

«هذا ضریح اولاد الامام المعصوم موسی بن جعفر علیه السلام و هما الاخوین/ بن موسی علیهما السلام و الاختین اسمهما زینب و مریم ابنت الامام المعصوم الشهید المطهر موسی بن جعفر علیهما السلام»

نوشته حاشیه گرداگرد همین لوح سوره فتح تا اواخر آیه چهارم بوده که قسمت بازمانده آن چنین است:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. إِنَّا فَتَحْنا. تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَ یَهْدِیَکَ صِراطاً مُسْتَقِیماً. وَ یَنْصُرَکَ اللَّهُ نَصْراً عَزِیزاً. هو الذ/ دوا إِیماناً مَعَ إِیمانِهِمْ وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»

زیر این لوح اکنون دو قطعه کاشی دیگر از همین جنس دیده می شود که بر یکی- که نیمی از آن شکسته است- عبارت «بسم اللّه» و بر دیگری «هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تأ» به ثلث درشت نوشته شده، و چنین برمی آید که این دو، بازمانده از حاشیه کاشی کاری

مرقد است که گرداگرد آن را فرامی گرفته و متن آن «آیه الکرسی» بوده است.

در ایوان شرقی لوح سنگی بی تاریخی است حاکی از تجدید بنای این مزار با این متن به نستعلیق:

تربت پاکان، ج 2، ص: 173

«هذا مرقد المطهر المعصوم امام زادگان واجب التعظیم و التکریم شاهزاده عبد الرحمن و عبد اللّه ابنان موسی بن جعفر علیه السلام و زینب خاتون و فاطمه خاتون و خدیجه خاتون و مریم خاتون و رقیه خاتون بنات موسی بن جعفر علیهم السلام.

من بنای حاجی بخش علی بن جعفر آقا قمی»

مبارک آباد
بقعه شیخ نور الدین:

در ابتدای قریه مبارک آباد بقعه ای است خشت و گلی و کوتاه، گویا با دویست سیصد سال قدمت یا چیزی کمتر، که آن را مدفن شیخ نور الدین می دانند (شیخ جمال نور الدین هم شنیده شد).

مؤمن آباد
زیارت:

بقعه ای کوچک در کنار قلعه قدیم آبادی که توهمات اهل ده در نیم قرن اخیر آن را به وجود آورده است.

زالون آباد
اشاره

در سی کیلومتری شرقی قم نزدیک راه کنونی این شهر به کاشان، در حوالی ویرانه های قاسم آباد که کنار راه قدیم قم قرار داشت .

سکینه خاتون [تصاویر 210- 212]:

بنای این مزار صفوی است و باید از نیمه نخستین این دوره نیز باشد. نمای

تربت پاکان، ج 2، ص: 174

درونی بنا چهارگوشه با صفه ای در هر سو است. نقاشی بی تناسب پوشش گنبدی آن از آثار تعمیرات دوره های اخیر است.

اثر قابل توجه در این مزار، گنبد بزرگ و مرتفع آن است که بیشتر آرایش ساقه و روی آن فروریخته است. روی گنبد با کاشی معرق بند اسلیمی خوش طرحی آراسته بوده که اکنون تنها چند قسمت مختصر آن برای نمونه باقی است.

آرایش ساقه گنبد که مقداری بیشتر از آن مانده است نخست یک ردیف کاشی خشتی زیبای زمینه طلایی، و سپس زیر آن کتیبه کمربندی گرداگرد با پهنای نیم متر از کاشی معرق است که بر آن سوره جمعه به ثلث سفید نوشته شده، و بیشتر آن از جمله در پایان که جای رقم کاتب و سال تاریخ است فروریخته. و پس از آن در پایین کتیبه میان دو حاشیه بیست سانتی متری از نام های «اللّه» و «محمد» و «علی» به خط بنائی (حاشیه بالا با خط سفید و پایین سیاه) تزییناتی است زیبا با کاشی سفید از نام «علی» به شکلی خاص .

تربت پاکان، ج 2، ص: 175

4 قهستان ووازکرود

اشاره

روستاهای جنوب شرقی قم.

لَنگرود
اشاره

در تلفظ و استعمال محلی. همان «لنجرود» یادشده به تکرار در کتاب قم و اسناد کهن، که در سه فرسنگی شهر کنار راه کاشان در آغاز راه فرعی قهستان قرار گرفته است.

حلیمه خاتون [تصویر 213]:

گنبدی است ساده و نه چندان کهن در میان ده. در ورود آن از ایوان غربی کتابه هایی دارد به ثلث با متن «انا مدینه العلم و علی بابها» در بالا، و «حسب الوصیه غفران مآب حاجی آقا علی رحمه اللّه» در میان، و «به سعی ولد آن مرحوم جناب آقا نصر اللّه تاجر کاشانی فی شهر ذی قعده الحرام فی سنه الف و ثلاثمائه و اثنین 1302» در پایین.

شیخ جمال الدین:

بقعه ای است از خشت و گل در بیرون آبادی طرف غربی آن. قسمتی از

تربت پاکان، ج 2، ص: 176

سقف و بدنه این بنا فروریخته و ویران شده است.

صَرم
اشاره

در چهار فرسنگی جنوب شرقی قم. نام آن در تلفظ محلی «سلم» است که همین نیز درست تر است همچون برخی دیگر از روستاهای قم که به نام سرداران و بزرگان باستانی ایران خوانده شده مانند «گیو» و «قباد و بیژن» (قبادبزن) و «شیرویه» (سیرویه).

مسجد جامع [تصویر 214]:

مقصوره آجری جامع صرم- 9 در 9 با بلندی 12 متر- از بناهای قرن یازدهم است. سنگ نبشته اسپر درگاه ورود شمالی همین مقصوره با این ابیات در متن و حاشیه سال تاریخ بنای آن را به دست می دهد:

در متن، نخست بالای لوح به نستعلیق:

سال تاریخش جستمی از عدل گفت کز «غیب آمده» کارش

1062

سپس به همان خط:

حاجی صرمی از سر اخلاص مسجدی ساخت بهر عامه و خاص

ملک از آسمان نزول کندبهر این مسجد تمام خواص

سال تاریخش از خرد جستم گفت حمدی و سوره اخلاص

گرداگرد به نسخ:

تربت پاکان، ج 2، ص: 177

عمل ذاکر شاه قلی

حاجی صرمی بنا کرد مسجدی تا که باشد سجده گاه خاص و عام

وه چه مسجد رشک فردوس برین قدسیان را باشد اندر وی مقام

هرکه در وی سجده از اخلاص کردآتش دوزخ بود بر وی حرام

شاه زنده [تصویر 215]:

مزاری در بیرون دهکده، در دامنه کوه های شمالی آن کنار قناتی به همین نام. گنبدی است ساده و کوتاه از سنگ و گچ با دو در ورود از شمال و غرب بدون مرقد با دو سه قرن قدمت.

یک قطعه کاشی نخودی رنگ با نقش «محمد» و «علی»- مشابه آنچه در بنای امام زاده عبد اللّه در ابنیه حومه یاد شد- تا یکی دو سال اخیر کنار درگاه ورود غربی این بنا بود که اکنون نیست. دو قطعه سنگ قبر کوچک در این بقعه هست یکی از میرجان بن علی میران بن استاد میرجان گازر کاشانی مورخ 10 محرم 971، و دیگری از استاد شرف الدین علی حسن بن شمس الدین اشعری کاشانی مورخ 989.

سلطان محمود:

بیرون دهکده در شمال غرب. گنبدی کوتاه و ساده با رواقی در جنوب.

بنای آن کهن نیست.

وِرجان
اشاره

نخستین دیه بلوک قهستان.

تربت پاکان، ج 2، ص: 178

شاهزاده عباس:

در کنار مزرعه نیوند از مزارع ورجان. گنبدی است ساده و نو با چهار ایوان در چهار سو.

شاه ابراهیم
اشاره

از مزارع قهستان، نزدیک کیکوهه و سیرویه. نام خود را از مزاری که در این محل به همین نام هست گرفته است.

شاه ابراهیم [تصاویر 216- 219]:

بنای کنونی این مزار از دوره صفوی است و برای آن پس از این دوره افسانه ای همانند بافته های بحر الانساب ساخته اند که پیش تر بر سنگی در همین مزار نوشته بوده، و اکنون آن را در لوحه ای نوشته و با قاب و شیشه بر دیوار مزار آویخته اند.

گنبد این مزار به بلندی 7 متر هرمی برجی، و آراسته به کاشی فیروزه ای است. درگاه ورود بقعه از سوی غرب در ایوانی باز می شود که برابر آن رواقی است و سپس صحن مزار که آب قنات این مزرعه از میان آن روان است. از این رواق دری به مسجد جنب مزار گشوده می شود. بالای درگاه مسجد سنگ نبشته ای است کوچک مشتمل بر نام بانی و تاریخ بنا.

چنین است آثار قدیم این مزار:

I

در منبت بقعه که آراسته به نقوش کنده کاری شده دقیق و جالب از نام «علی» و جز آن بوده، و اکنون بیشتر تزیینات آن به مرور زمان ساییده شده است.

در قسمت پایین دو لنگه در تاریخ ساخت و نام اهداءکننده آن نوشته بوده که از

تربت پاکان، ج 2، ص: 179

آن جمله عبارت «به تاریخ شهر رجب المرجب ... کدخدا ...» خوانده می شود.

رقم سال نیز ساییده شده و فروریخته، لیکن گویا در همان سال 1015 یادشده در زیر ساخته شده باشد و به هرحال از این تاریخ نباید فروتر باشد.

II

قطعه چوبی منبت به درازا و پهنای 20 در 80 سانتی متر که اکنون در بدنه جنوبی ایوان کنار درگاه ورود بقعه، بالای دریچه ای کوچک برابر محفظه ای قرار دارد با این کتیبه به

نستعلیق که از آن برمی آید پیش تر این قطعه چوب جزئی از دری بوده است:

«لعنت به سگی که فتنه از وی سر زداول در بغض حیدر صفدر زد

از بهر شکستن در شهر علوم در بر شکم دختر پیغمبر زد

فی غره شهر محرم سنه 1015»

با کنده کاری های ظریف از نام «علی» و جز آن در زیر این کتابه بر بدنه چوب.

III

بر اسپر بدنه جنوبی رواق غربی چهار سنگ نبشته مشتمل بر ابیاتی چند نصب است که دو تا از آنها لوح قبر و دو دیگر حاکی از تعمیرات و اقداماتی در این مزار است با این متن ها:

1) سنگ نبشته مورخ 1064 حاکی از جریان آب قنات که آن را پیر مهدی بر این مزار خیر کرده است:

«جهان کرم پیر مهدی که کردجوی آب خیر او ز بهر صواب

به صد خرمنش اجر خواهد رسیدز انعام منعم به روز حساب

خوش امروز بادش که فردا کشدجوی آب صد نامه اش را به آب

تربت پاکان، ج 2، ص: 180 چو نیکواختری گشت نیکیش کردکز اقبال گردید نیکو مآب

چراغی ز نور سخا برفروخت به جایی کز او خور بود نورتاب

درین آستان آسمان پایه ایست بود کمتر از ذره ای آفتاب

ز آه مقیمان ملک دم به دم کند نقد گنج اثر انتخاب

دعا از لب زایرین کام جوی اثر از دم عارفان فیض یاب

کمال طلب با اجابت قرین نیاز امم با دعا مستجاب

به فراشی درگهش بر سپهرنسیم از لب غنچه ریزد گلاب تربت پاکان ؛ ج 2 ؛ ص180

پی بستن سنبل فرش روب قدر کرده از زلف حوران طناب

ز رضوان در این روضه تاریخ شدکه رضوان چنین کرد با دل خطاب

1064 ... حاجی محمد»

2) سنگ نبشته مورخ 1078 حاکی از

احداث برکه ای در کنار مزار:

«گشت ظاهر به لطف سبحانی در جهان برکه سلیمانی

آب سرد از برای تشنه لبان کرد خیرات میرزا جانی

از پدر هم به نام و هم به سخایادگار و محمد ثانی

تربت پاکان، ج 2، ص: 181 سال تاریخ این بنای نکوبشنو از من اگر نمی دانی

حق به او کین حیات بخشی کردعمر صد ساله دادش ارزانی

*

بگو ز شهر قم استاد این خجسته بنابود عنایت ابن علی بیک بنا

فی شهور سنه ثمان و سبعین بعد الالف 1078 کتبه محمد ابراهیم»

3) متن یکی از دو لوح قبر که چون بیانگر تعمیری در این مزار است به نقل آن می پردازد:

«هو الحی

مرغ روح زکی چو بیرون شدداخل بارگاه رضوان شد

اخ او قاسم آن محب علی عامر شاهزاده از جان شد

کرد سبطین مصطفی تعمیرمزد او در بهشت افزون شد

بود چون دوست دار آل رسول زین سبب همنشین حوران شد

سال تاریخ او اگر خواهی این دو مصرع لطیف موزون شد

بود شهر جمادی الثانی کل نفس شنید و بیرون شد

سیصد و چار سال بعد از الف همچو تقدیر خیر بی چون شد»

تربت پاکان، ج 2، ص: 182

کَهَک
اشاره

از روستاهای معتبر قم که به خاطر اقامت دانشمندانی چون صدر الدین محمد قوامی شیرازی- ملا صدرا، دانشمند و فیلسوف مشهور قرن یازدهم- در آن شهرتی بسزا یافته است، مرکز بخش قهستان در حال حاضر.

معصومه [تصاویر 220- 233]:

بنای این مزار در دامنه کوهی در شمال غربی کهک از آثار دوره صفوی است.

نمای داخلی بقعه با بلندی حدود هفت متر چهارگوشه، و گرداگرد آن جز در سوی جنوب ایوان ها و حجرات و تالارهاست. گنبد هرمی برجی مزار به سبکی خاص تزیین یافته است.

آثار قدیم مزار اینهاست:

1) دو قطعه شکسته کاشی فیروزه ای خط برجسته به سبک کاشی های قرن هفتم و هشتم که بازمانده کتیبه سردر بقعه است. از آن برمی آید که متن این کتیبه صلوات کبیر بوده است.

2) یک قطعه چوب منبت که بازمانده صندوق منبت روی قبر است. گویا پس از سوختن قسمتی از صندوق در اثر سقوط شمع بازمانده آن را برداشته، و این یک قطعه را که مشتمل بر تاریخ آن بوده است نگاه داشته اند. سال هایی است که تنها همین یک قطعه درون محجر چوبین کنار مرقد افکنده شده است . متن کتابه روی آن چنین است:

«به اهتمام ریاست مآب رئیس امام قلی بن مرحوم یار

تربت پاکان، ج 2، ص: 183

علی ورجانی- عمل استاد تاج الدین فردوئی به تاریخ سنه 999»

3) دو در منبت که در درگاه های شمالی و شرقی بقعه نصب بود و هیچ یک از آن دو اکنون نیست. بر کتابه های میان در شمالی این عبارات خوانده می شد:

«جز آستان توأم در جهان پناهی نیست سر مرا به جز این در حواله گاهی نیست

این در به اهتمام جناب صاحب اعظم عمده الصواحب خواجه غیاث الدین علی العربشاهی/ شرف ترصیف

یافت.

به تاریخ شهر رجب سنه تسع و ... سعین و تسعمایه.

کتبه الفقیر زین الدین بن محمد فردوئی عفی عنهما/ عمل استاد ملک و استاد جانعلی جاسبی».

چهار امام زاده:

بقعه ای در قبرستان کهک که در سال 1285 به استناد خواب یکی از اهالی بنیاد گردیده است .

نزدیک این بقعه، مسجد جامع قریه واقع است که بنای پیشین آن مورخ 1123 بوده ، و در چند قدمی آن آب انباری است که سنگ نبشته بالای درگاه ورود آن خوانده نمی شود.

شاه قاسم [تصاویر 224- 227]:

در یکی از مزارع کهک که مزرعه «نره» خوانده می شود (یک کیلومتری جنوب شرقی آن) دو بقعه ویرانه که تنها پایه های آن برجای مانده و تعدادی الواح

تربت پاکان، ج 2، ص: 184

قبور از قرن های دهم و یازدهم هست که آن را به صورت مجموع «شاه قاسم» می نامند.

در یکی از دو بنا که از سنگ بنیاد شده چند تن از بزرگان خاندان عربشاهی کهک مدفونند. چنین است متن دو لوح از سه لوح قبر موجود در این بنا:

1) تاریخ وفات مرحمت و مغفرت پناه جنت مکان غریق الی رحمه اللّه الملک الاحد خواجه شمس الدین محمد بن خواجه محمد صالح عربشاهی فی غره شهر ربیع الاول سنه 1039 تسع و ثلاثین و الف من الهجره النبویه المصطفویه.

2)

آقا صفی آن که در زمانه در خوبی ذات بود ممتاز

چون میل سرای آخرت کردبگذشت از این جهان به صد ناز

قانونی عقل بهر تاریخ این تازه نوا نواخت در ساز

کز عالم غیب هاتفی گفت با بلبل خلد شد هم آواز

عمل نادر العصری استاد امام قلی ولد مرحمت پناه استاد شاهقلی المشهور بذاکر سنگ تراش. به تاریخ شهر شوال سنه 1076.

در بنای دیگر که آجری است لوح قبری است مورخ 1016. در میان و پیرامون محوطه میان این دو بنا، سه سنگ قبر بزرگ از قرن دهم دیده می شود.

*** علی اکبر فیض ادیب و نویسنده قم در دوره

ناصری شرحی در باب همین

تربت پاکان، ج 2، ص: 185

«شاه قاسم» در یکی از جنگ های متفرقات خود آورده است که عینا نقل می شود :

«زمانی در ماه ذی حجه الحرام سنه 1302 در خدمت جناب مستطاب نظاما للمجد آقای متولی باشی دام مجده العالی بعد از زیارت آستان امام زاده شاهزاده اسماعیل به کهک وارد شدیم، حکایت کردند امام زاده ای در این قریه این روزها پدیدار شده.

تفصیل را جویا شدیم گفتند مزرعه ای این قریه راست معروف و مشهور به مزرعه نره، در مکانی که آب قنات این مزرعه بر روی زمین ظاهر می شود که ابتدای زراعت است بعضی دیوار خرابه و آثار بقعه خرابه بود که او را «شاه قاسم» می گفتند. یکی از دشتبان و برزگرهای آن مزرعه شبی خواب دیده بود که در شاه قاسم چراغی روشن است، به هوای چراغ آمده بود چون نزدیک رسیده بود آن چراغ خاموش شده بود. صبح که دمیده بود آن مکان را که چراغ دیده بود بکاوید بعضی مردم هم که شنیدند به کمک او آمده، دو سه ذرع چون زمین را حفر کردند سقف سردابه ای پدیدار شد. او را که شکافتند سردابه ای بود که در وسط او دیواری به ارتفاع نیم ذرع کشیده بودند که زمین آن سردابه از جهت آن دیوار دو قسمت شده بود، در هریک از آن قسمت ها سه میت در میان تابوت خوابیده بودند. یکی از آن میت ها را در پوست گرفته اطراف او را میخ زده بودند. اجساد ایشان از هم متلاشی شده، استخوان سر و ساق ایشان برجا و بی عیب بود. کوزه آبی در بالای سر یکی از اموات نهاده بودند. فضای آن سردابه سه

ذرع در سه ذرع بود. جناب افلاطون الزمان میرزا محمد حسن طبیب خلف مرحوم حاجی میرزا رضای طبیب که از معاریف آن قریه است به

تربت پاکان، ج 2، ص: 186

همین تفصیل حکایت کردند و فرمودند در میان آن سردابه خودم رفته بودم به همین تفصیل بود.

اکنون آن مکان را امام زاده می نامند و محل زیارت شده است».

*** از آثار قدیم دیگر کهک بنای ویرانه بیرون قریه در سر راه بیدهند است که آن را «چهار طاقی» می نامند و گویا پیش تر مقبره ای بوده که اکنون جز پایه های آن برجای نیست. بنایی دیگر نیز به همین نام در میان ده بود که اخیرا برای توسعه چهارراهی ویران شد و چند لوح قبر با تاریخ های 1142 و 1157 و مانند آن که در آن بود کنار چهارراه بر دیوار نصب گردید.

چند مقبره عمومی قدیم نیز در کهک و پیرامون آن هست که ترتیب قدمت آن چنین است: قبرستان مزرعه نو/ قبرستان آوین/ قبرستان عالیجه (پایین مزار معصومه در دامنه کوه روبه روی آن) با الواح قبور از قرن های یازدهم و دوازدهم/ قبرستان بقعه در شمال دهکده با الواح قبور از 1200 تا 1260/ قبرستان کنونی کهک با سنگ های قبر از قرن دوازدهم به بعد.

ابَرجِس [تصویر 228]

یا «ابرگس» در استعمال محلی. در این دیه سه مزار هست یکی با نام «در بن علی» در مزرعه ازناوه در مدخل ابرجس، و دیگری با نام «شاهزاده قاسم» در بالای قریه. و در کنار قریه از سوی غرب درون رودخانه ابرجس زیارتگاهی دیگر است که چون با «خواب نما» پدیدار شده هنوز نامی برای آن نیافته اند. قدیم ترین

تربت پاکان، ج 2، ص: 187

این سه، زیارتگاه «در بن علی» است و

بنای هیچ یک کهن نیست.

بِیدهَند
اشاره

همان «ویدهند» از قراء جبل قم مولد و منشأ شرف الدین ابو طاهر سعد بن علی بن ممیسه قمی وزیر مشهور سلطان سنجر سلجوقی ، و اوحد الدین ابو ثابت ممیسه وزیر فارس برادر او . دهی دیگر در پیرامون قم بوده است به نام هندوجان که اکنون «هندیجان» گفته، و جزء شهر شمرده می شود و آن جز این «ویدهند» است.

«آل هندو» که از خاندان های بزرگ قم بوده و تنی چند دانشمند و ادیب- از جمله ابو الفرج علی بن حسین هندو حکیم و ادیب مشهور قرن پنجم، درگذشته 420- از آن برخاسته اند منسوب به همین «هندوجان» هستند .

تربت پاکان، ج 2، ص: 188

امام زاده فاضل:

بیرون دهکده بالای کوهی کوچک مشرف بر آن. بقعه ای ساده که در سال 1260 به استناد توهمات عامیانه ایجاد گردیده است .

قبرستان:

روبروی قلعه قدیم آبادی. سنگ قبرها از قرن دهم به بعد است با چند ده قطعه سنگ بزرگ و تزیین شده.

کِرمِجِگان
شاه پور علی:

یا «نور علی». در یکی از مزارع کرمجگان به نام «در باغ». بقعه ای است ساده، و کهن نیست.

تربت پاکان، ج 2، ص: 189

قُباد بزن
اشاره

همان «قبادان بزن» از قراء جبل یادشده در ترجمه کتاب قم ، میان کهک و میم (تلفظ و استعمال کنونی اهالی نیز «قادبون بزن» است).

شاهزاده محسن:

در مظهر قنات دهکده. بقعه ای ساده با ایوانی در شمال. کهن نیست.

مِیَم
اشاره

از قراء قدیم قم که شراب آن مشهور و مرغوب بوده است .

شاهزاده اسحاق:

در قسمت «بالا» ی دهکده برابر چناری کهن سال با قطر پیرامون سه متر.

بقعه ای ساده از خشت و گل که در سال 1280 به استناد ادعای «خواب نما» پدیدار گردیده است .

دَستگِرد
اشاره

دستجرد . روستایی دیگر در بخش خلجستان به همین نام هست که اکنون تابع تفرش است. دانشمندان دستجردی قرن ششم گویا منسوب به این «دستجرد»

تربت پاکان، ج 2، ص: 190

دوم باشند .

شاهزاده ابراهیم [تصویر 229]:

در میان دهکده. بنایی ساده با گنبدی مخروطی از نیمه دوم دوره صفوی.

سنگ نبشته کوچک بالای درگاه ورود با این متن حاکی از سال بنای آن است:

نام شاهان واجب التعظیم از خدا طالب است و ابراهیم

سوی جنت سرای مرقدشان ره ... نمود عقل سلیم

سال هفتاد و چار بعد هزارشد تمام این بنا که باد مقیم

حلیمه خاتون:

بقعه ای کوتاه و ساده در نزدیک بقعه پیش که کهن نیست.

بیرقان
اشاره

در ترجمه کتاب قم: بیرکان از قراء جبل.

شاهزاده اسماعیل [تصاویر 230- 238]:

در دامنه کوه بیرقان. از مزارات مشهور و قدیم قم که آن را خاکجای اسماعیل فرزند امام صادق (ع) و محمد بن موسی الکاظم (ع) می پندارند و مرکب از یک بقعه با دو ایوان در شمال و جنوب و رواقی طولانی در جانب غرب بناست.

تربت پاکان، ج 2، ص: 191

بنای بقعه به بلندی پیرامون 8 متر (نخست به شکل چهارضلعی، و سپس با پیش آمدن گوشوارها هشت ضلعی با سقف گنبدی) می تواند مربوط به پیش از دوره صفوی باشد که در آغاز دوره قاجاری به وسیله حسینقلی خان برادر فتحعلی شاه- که بر او شوریده و به جنگ برخاسته بود- مرمت شده، و رواقی در غرب با درازای حدود پانزده متر بر آن مزید گردیده است.

چنین است آثار قدیم این مزار به ترتیب قدمت:

1) کاشی های ازاره بنا- یا شاید پیش تر ازاره مرقد که پس از گذاردن صندوق منبت روی آن به ازاره بنا انتقال یافته است-. ده قطعه از این کاشی ها اکنون در موزه آستانه قم نگاهداری می شود که چند قطعه آن از کاشی های زرفام مغولی است و باید کار خاندان «ابو طاهر» باشد. در پایان کتابه کناره یکی از این قطعات که متن آن ابیاتی از شاهنامه است عبارت:

«فی شهور سنه احدی و ستین و ستمائه»

خوانده می شود. چند قطعه دیگر فیروزه ای با نقش و خط برجسته است که بر یک قطعه آن- که دوبر بوده و دو سوی لبه ای را می پوشانده- عباراتی از سوره یاسین دیده می شود.

2) صندوق منبت گرداگرد مرقد به بلندی بیش از یک متر و درازا و پهنای 2 در 90/ 2 متر که باید از

اواخر قرن دهم یا اوائل یازدهم باشد و اثری ارزنده است با کنده کاری های هنرمندانه و کتیبه ای گرداگرد به ثلث که متن آن سوره «فتح» است. دیگر کتابه های صندوق به علت قرار گرفتن در پشت محجر چوبین دیده نمی شود. بر مرقدی کوچک که در گوشه بقعه (زاویه شمال شرقی) هست و آن را از آن فرزند «شاهزاده اسماعیل» می دانند نیز چند قطعه چوب کنده کاری شده قرار دارد که گویا بقایای صندوقی منبت است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 192

3) در منبت درگاه غربی که نیز اثری ارزنده است گویا از آغاز دوره قاجار با کنده کاری های منبت و مشبک بر صفحات فولادین روی چهارچوب در.

4) دو در دیگر یکی در مدخل رواق با عبارت:

«عمل رحیم جاسبی 1214»

روی دماغه آن، و دیگری ساده و قدیم در مدخل بقعه پیشاپیش و پیوسته به در منبت یادشده پیش با نقش چهار «علی» میان هریک از دو لنگه آن.

5) کاشی های فیروزه ای روی دو مرقد که عنوان لوح قبر دارد و از نیمه نخستین دوره قاجار باید باشد.

6) یکی از دو سنگ نبشته ایوان جنوبی حاکی از تعمیر بنا به سال 1214 به وسیله حسینقلی خان قاجار با این متن:

«هو الحی الذی لا یموت

کرد تعمیر این خجسته بنااز سعادت ز دوده قاجار

فخر ایران حسینقلی خانادر هزار و دویست و ده و چهار»

7) منبر قدیم مزار مورخ محرم 122 که گویا 1220 باشد.

8) کتیبه کاشی گرداگرد درگاه ورود در سه ردیف که ردیف میانه سوره جمعه است به خط ثلث با این عبارات در پایان:

«بنا استاد کاظم التماس دعا دارد از زوار

عمل طاهر متخلص به عشاق

طاهر ضعیف تر بود از مور روزگاردستش به روز حشر به

دامان هشت و چار

کاتب محمود»

دو ردیف دیگر ابیاتی است سست، سروده طاهر قصاع و مجرم با تاریخ

تربت پاکان، ج 2، ص: 193

1269 در پایان هر دو ردیف. در بالای درگاه ورود نیز این آیه شریف بر کاشی به ثلث نوشته شده است:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ »

9) سنگ نبشته دیگر ایوان جنوبی مورخ 1304 حاکی از آن که در این سال سطح مزار سنگ فرش شده است با این متن:

«کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ وَ یَبْقی وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ

حرم شاهزاده اسماعیل شرح وصفش برون بود از حد

اندرین روضه بهشت آئین هیچ کس را دعا نگردد رد

هست چون شمع محفل جعفرهست چون سرو گلشن احمد

نتوان کرد تا به روز قیام شرح ذاتش بیان یکی از صد

زان که جدش به خلوت معراج از شرافت نشست بر مسند

کرد شوقی سؤال تاریخش گفت پیر خرد که در ابجد

عدد تربت بری از عیب هست تاریخ سنگ این مرقد»

تربت پاکان، ج 2، ص: 194

وِشنَوِه
اشاره

از قراء جبل . موطن شمس الدین علی بن محمد وشنوی از دانشمندان سده ششم .

مسجد جامع پاچنار:

بنای کنونی این مسجد نوساز است. در آن منبری است منبت که روی پایه های آن گرداگرد صلوات کبیر به خط ثلث خوانده می شود. این کتیبه در سمت راست منبر با این عبارات پایان گرفته است:

«الحجه القائم الخلف الصالح الامام الهمام المنتظر المظفر محمد المهدی صاحب الزمان صلوات اللّه علیه و علیهم اجمعین»

کتابه اصلی منبر که متضمن نام بانی و تاریخ ساخت منبر است به ثلث زیبا چنین است:

«تمام شد این منبر عالی در ایام سلطان السلاطین فرمان فرمای هفت اقلیم ... ظل اللّه فی الارضین فهرمان الماء و الطین ابو المظفر شاه اسماعیل بهادر خان خلد اللّه ملکه و سلطانه در تاریخ ثانی عشر من شهر شعبان سنه سته و عشرین و تسع مائه هجریه.

الساعی للمنبر العالی الخواجه زین الدوله و الدنیا و الدین علی بن سلطان علی».

شاهزاده هادی:

بقعه ای در بیرون دهکده از سوی شمال. بنای آن نو نیست لیکن از سه

تربت پاکان، ج 2، ص: 195

قرن نیز نباید قدیم تر باشد. رنگ آمیزی بدنه بنا از همین چند سال اخیر است و از آثار قدیم در این مزار چیزی دیده نمی شود.

فُردو
اشاره

که «فرد» تلفظ می شود و در نسخه چاپی ترجمه کتاب قم به صورت «فرده» آمده است . از موقوفات قدیم آستانه مقدس قم.

امام زاده [تصویر 239]:

بقعه ای ساده و کوتاه بالای تپه ای کوچک میان گورستان قریه که آن را.

مدفن شش تن می دانند. در برابر در ورود بقعه یکی دو سنگ قبر کوچک با تاریخ های 1072 و 1150، و درون قبرستان چند سنگ قبر کهنه از جمله دو سنگ بزرگ از قرن یازدهم دیده شد لیکن بنای «امام زاده» این قدرها قدیم نیست.

باوره
اشاره

مزرعه ای در یک فرسنگی دهکده فردو، برفراز کوه های جنوب شرقی آن.

نام این مزرعه در ترجمه کتاب قم نیز آمده است.

این مزرعه و مزرعه «خاوه» در سوی دیگر «فردو» در سال 1092 وسیله زبیده بیگم دختر شاه سلیمان صفوی بر آستان مقدس حسینی (ع) وقف گردیده است . قسمت مربوط به این دو جا از وقف نامه زبیده بیگم- که متن آن به صورت

تربت پاکان، ج 2، ص: 196

کامل در شماره 1 و 2 سال نهم نامه آستان قدس نشر شده- چنین است:

«و منها ما وقع فی بلوک دار المؤمنین قم همگی و تمامی کل شش دانگ قریه خاوه عن بلوک قهستان من محال مدینه المؤمنین قم با جمیع توابع شرعیه و لواحق ملیه از ممار و مداخل و مضافات و قنوات و جداول و انهار و اراضی و صحاری و مراتع و مرابع و معالف و دهکده و اعیان و عمارات و تلال و جبال، و کلما یتعلق بها شرعا او عرفا قدیما او جدیدا داخلا او خارجا دایرا او بایرا و غیر ذلک، کتب فیه ام لم یکتب.

و همگی و تمامی کل شش دانگ قریه معینه معلومه مشخصه موسومه به قریه بوره عن قراء بلوک قهستان من محال مدینه المؤمنین قم، با جمیع توابع شرعیه و لواحق ملیه اسلامیه و شرب و مشارب و

قنوات و انهار و جداول و معالف و مراتع و مرابع و دهکده و عمارات و حمامات و تلال و جبال و سایر ما یتعلق بها قدیما جدیدا داخلا خارجا و غیر ذلک، سمی ام لم یسم» .

امام زاده [تصاویر 241- 251]:

مزاری که آن را خاکجای چهار تن از نوادگان «شاه چراغ» شیراز می دانند.

دو نام از نام هایی که برای مدفونان معتقدند با نوشته صندوق های قبور جدایی دارد .

تربت پاکان، ج 2، ص: 197

بنای مزار مرکب از دو گنبد پیوسته به یکدیگر قدیم است لیکن از نظر فنی ارزشی ندارد. اثر ارزنده و جالب توجه در این مزار در منبت درگاه شمالی آن و دو صندوق منبت گنبد جنوبی است که مربوط به پیش از دوره صفوی و از نفائس فن منبت کاری قدیم است و باید از آن نگاهداری شود. دو صندوق دیگر هم در گنبد شمالی است که از قرن یازدهم است و به این نفاست نیست.

در منبت مزبور که بی تردید هم زمان با صندوق های گنبد جنوبی (یا به تعمیر دقیق تر جنوب شرقی) و بدون شک پیش از قرن دهم پرداخته شده پوشیده از آرایش های ظریف است جز آن که قسمتی از پایین لنگه چپ آن سوخته و تزیینات صفحه میان همین لنگه نیز از میان رفته است.

گرداگرد و روی پایه های میان لنگه ها به خط ثلث نوشته ها و کتابه هایی است این چنین:

[لنگه راست]: قال النبی صلی اللّه علیه و سلم حب علی ابن ابی طالب حسنه لا یضر معها سیئه و بغض علی ابن ابی طالب سیئه لا ینفع معها حسنه. صدق رسول اللّه العربی.

قال رسول اللّه صلی اللّه علیه و سلم یا علی لا یحبک الا مؤمن تقی و لا یبغضک

الا منافق شقی. و قال علیه السلام لو جمع الناس علی حب علی ابن ابی طالب .... صدق رسول اللّه العربی.

[لنگه چپ]: قال رسول اللّه صلی اللّه علیه و سلم من فرح قلب المؤمن خلق اللّه تعالی ملکا بصوره الطیر له جناحان احدهما بالمشرق و الثانی بالمغرب ملکا بالدر و الیاقوت و عنقه ... و رجلاه فی تحت الثری و له الف رأس و فی کل رأس الف وجه و فی کل وجه الف فم و فی کل فم الف لسان یسبحون اللّه تعا [لی] ..... العربی الهاشمی صدقت.

تربت پاکان، ج 2، ص: 198

نام هنرمندانی که این در را آراسته و پرداخته اند در میان دو لنگه به این صورت ثبت گردیده است:

عمل استاد مهدی ابن فخر الدین بن عماد الکاشی تاج الدین و عماد ابن مهدی الکاشی سید محمد ابن سید احمد باوره [یی]

صندوق های گنبد جنوبی که از شاهزاده محمد و شاهزاده حسین دانسته می شود پوشیده از آرایش های ظریف با کتابه هایی به خط خوش ثلث در لبه صندوق است این چنین:

1) یکی از دو صندوق که در میان تزیینات زیبای آن نام های مقدس نیز کتیبه شده است و در پایین رویه جنوبی آن کتابه زیر به خط کوفی دیده می شود:

«لا اله الا اللّه، محمد رسول اللّه، علی ولی اللّه و الحسن و الحسین»

کتابه لبه صندوق آیه الکرسی است که به عبارت «لَا انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ » در بدنه جنوبی پایان می گیرد.

2) صندوق دیگر با این کتابه در چهارسوی لبه آن:

«قال النبی علیه افضل الصلوات و اکمل التحیات علی منی کمنزلتی من ربی. و قال النبی علیه السلام لا یجوز احد الصراط الا من کتب

له علی بن ابی طالب الجواز. صدق رسول اللّه العربی الهاشمی.

قال رسول اللّه صلی اللّه علیه و سلم اربعه انا شفیع لهم یوم القیامه المکرم لذریتی و القاضی لهم بحوائجهم و الساعی لهم فی امورهم و المحب لهم بقلبه و لسانه. صدق رسول اللّه و صدق اولاد رسول اللّه و هم من الصادقین فیه»

تربت پاکان، ج 2، ص: 199

در بدنه جنوبی صندوق پیوسته به این کتابه و پایین آن به صورت سرازیر خوانده می شود:

«کتبه العبد الفقیر المحتاج الی الغنی عبد السلام بن عبد الحی»

* دو صندوق دیگر مزار- که از آن دو زن دانسته می شود- با کنده کاری ظریف گرداگرد لبه های چهار بدنه هریک آراسته شده و کتابه هایی به خط نسخ دارد این چنین:

3) یکی از دو صندوق گنبد شمالی که در لبه آن صلوات کبیر به این شکل نوشته شده است:

اللهم صلی علی المصطفی محمد و المرتضی علی و البتول فاطمه و السبطین الحسن و الحسین و صلی علی زین العباد علی و الباقر محمد و الصادق جعفر و الکاظم موسی و الرضی علی و تقی محمد و نقی علی و الزکی العسکری حسن ابن علی و صلی علی الحجه القائم خلف الصالح امام الهمام المنتظر المظفر محمد المهدی الهادی صاحب الزمان صلوات اللّه و سلامه علیه و علیهم اجمعین و صلی اللّه علی خیر خلقه محمد و آله اجمعین الطیبین الطاهرین المعصومین برحمتک یا ارحم الراحمین

این کتیبه در دو بدنه شمالی و جنوبی است و در ردیف آن در بدنه غربی که نزدیک دیوار مزار است نوشته ای است که این مقدار آن را توانستم بخوانم:

«وقف نمود عظمت مآب معصوم ... شاهزاده واجب التعظیم شاه عبد اللّه و

شاه منصور علیه السلام»

و در ردیف آن در بدنه شرقی این عبارت کتیبه شده است:

«به تاریخ غره شهر جمادی الاول سنه اثنی ثلاثین و الف

تربت پاکان، ج 2، ص: 200

فی هجریه النبویه صلی اللّه علیه و آله و سلم، حرره العبد نور اللّه بن حبیب اللّه»

4) صندوق دیگر این گنبد با این کتیبه در لبه آن:

«اللهم صل علی المصطفی محمد و المرتضی علی و البتول فاطمه و السبطین الحسن و الحسین و صل علی زین العباد علی و الباقر محمد و الصادق جعفر و الکاظم موسی و الرضا علی و التقی محمد و النقی علی و الزکی العسکری الحسن و صل علی الحجه القائم خلف الصالح امام الهمام المنتظر المظفر محمد المهدی»

بر پایه های میانه بدنه های شرقی و غربی و جنوبی این صندوق کتابه هایی است به سبک عمودی با این متن ها:

[بدنه جنوبی] «وقف ... سعادت مآب سید امیر علی به تاریخ شهر ربیع الاول سنه ثلاثین و الف. حرره العبد نور اللّه ...»

[بدنه شرقی] «عمل فخر الصناع استاد ولی و استاد امیر علی و استاد اصغر نجار»

[بدنه غربی] «این صندوق به اهتمام جناب ریاست مآب میرزا رئیس قلی ابن مرحمت پناه پهلوان محمود (؟)».

تربت پاکان، ج 2، ص: 201

5 خلجستان

اشاره

در جنوب قم. قسمتی از آن که داخل محدوده کنونی شهرستان قم است و آن را پیش تر «وادی اسحاق» می خوانده اند ، با بناهای دو روستای تقرود و راهجرد و قراء کنار رودخانه اناربار تا آنجا که جزء قم است.

تَقَرود
اشاره

در پنج فرسنگی جنوب غربی شهر. نام این روستا در «کتاب قم» به صورت «طخرود» آمده است . این منطقه در پایان دوره ساسانی بسیار آباد و معتبر بوده و در جنگ نهاوند چهار هزار سپاهی از آن همراه گروهی انبوه خدمتکار حضور و مشارکت داشته اند .

شاهزاده طاهر:

بیرون دهکده تقرود. بنای آن صفوی است لیکن ساده و تهی از هرگونه

تربت پاکان، ج 2، ص: 202

آرایش. در کنار بقعه قبر میرزا رضا وزیر دفتر است از رجال دوره قاجار با لوحی که پیکره او با لباس سلام بر آن نقش گردیده است.

طایقان

در چهار فرسنگی جنوب قم . همان «طاقان» یادشده به تکرار در کتاب قم.

جزء رستاق اناربار که همین اراضی کنار رودخانه است .

در مدخل این دیه گورستانی است به نام «مزار شهیدان» که در حال حاضر لوح و نوشته ای در آن نیست. زیارتگاهی نیز در همین سال جاری (1352) براساس «خواب نما» در آن پدیدار گردیده که آن را «امام زاده غیبی» نام داده اند و هنوز تذکره و نسب نامه برای آن نساخته اند.

خدیجه خاتون
اشاره

در پنج فرسنگی جنوب قم، نزدیک راه شوسه این شهر به اصفهان، در بستر شرقی رود انار. نام این دیه از مزاری که در کنار آن به همین نام قرار دارد گرفته شده است.

بقعه خدیجه خاتون [تصاویر 252- 263]:

در بیرون قریه و مدخل آن. منسوب به دختری از فرزندان امام ششم- ع.

این بنا را غیاث الدین امیر محمد فرزند خواجه علی صفی امیر بزرگ خاندان

تربت پاکان، ج 2، ص: 203

علی صفی به سال 770 بنیاد نهاده است.

نمای خارجی بنا نخست چند متری سنگ چین و پس از آن گنبد برجی هرمی و قاعده مضلع آن آجری است. نمای درونی از سطح زمین تا سه متر چهار گوشه با دو درگاه ورود در شمال و جنوب و دو صفه در شرق و غرب است که در بالا با پیش آمدن گوشوارها در زوایا، به هشت گوشه و سپس به شانزده ضلعی با چهار نورگیر در جهات اصلی دگرگون شده و پس از آن سقف گنبدی بنا با بلندی پیرامون یازده متر از سطح زمین قرار دارد.

در مرکز سقف شمسه ای از گل و بوته گچ بری شده که گرداگرد آن میان دو حاشیه زنجیره ای چند سانتی متری- حاشیه نخست از نام «محمد» و دومی نقش و نگار- کتابه ای است با این متن:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ- شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ

بدنه سقف تا بالای نخستین کتیبه سراسری با کنده کاری و ملاط سازی گچی آراسته شده، و هشت شکل هندسی بزرگ با کناره ها و حواشی گچ بری از نام «محمد» بر آن رسم گردیده است. متن نخستین کتیبه سراسری که در گلوبند بقعه به خط

کوفی میان دو حاشیه- فرازین از نام «محمد» و زیرین از نام های مقدس «اللّه، محمد و علی» و عباراتی چون آن- گچ بری شده سوره حمد است.

پس از این کتیبه بدنه نماهای دوازده گانه قسمت شانزده ضلعی با کنده کاری گچی، و گرداگرد آنها و چهار نورگیر با حاشیه ای زنجیره ای از نقش ونگار و در یکی دو بدنه از نام «محمد» آراسته شده، و پس از آن در آغاز قسمت هشت گوشه

تربت پاکان، ج 2، ص: 204

دومین کتیبه سراسری بنا به ثلث برجسته در زمینه گل و بوته با این متن گچ بری شده است:

ذکر القدیم اعلی و بالتقدیم اولی- امر بتجدید بناء المشهد المقدس مضجع السیده المعصومه خدیجه بنت الامام المعصوم جعفر بن الامام محمد الباقر بن علی بن الحسین بن امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیهم الصلاه و السلام المولی المخدوم الصاحب الاعظم الدستور الاعدل الاعلم عمده اعاظم الوزراء فی العالم اعتضاد الملوک و السلاطین المؤید بتأیید رب العالمین غیاث الحق و الدوله و الدین الافتخار و النظام ایران امیر محمد بن المولی المخدوم المطلق

در اینجا کتیبه دوم در ضلع شمالی بنا پایان گرفته و دنباله آن در سومین کتیبه سراسری که زیر گوشوارها به ثلث برجسته بر بدنه پایه های غربی و جنوبی و شرقی گچ بری شده به این شرح آمده است (آغاز از کنار درگاه غربی):

المطاع الشهریار الاعدل الاعلم خلیفه العرب و العجم صاحب السیف و القلم حافظ البلاد ناصر العباد مدبر امور المملکه و خلاصه ترکیب الماء و الطین جمال الحق و الدوله و الدنیا و الدین علی صفی ایدهما اللّه تعالی و نصرهما علی اعدائهما و ابد دولتهما فی شهور سنه سبعین و سبعمائه.

این کتیبه چنان که گفته شد

بر پایه های غربی و جنوبی و شرقی و به تعبیر دقیق تر زیر گوشوارهای جنوب غربی، جنوب شرقی و شمال شرقی است. و در ردیف خط آن زیر گوشوار شمال غربی و سه جانب درگاه های چهارگانه بنا به همان خط و شکل سوره یاسین تا آیه نهم گچ بری شده که زیر گوشوار شمال غربی آغاز

تربت پاکان، ج 2، ص: 205

شده و پس از طی این نیمه بدنه غربی و درگاه ها با عبارت «أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ» در اسپر درگاه شمالی پایان گرفته است و پس از آن در کتابه همین درگاه خوانده می شود:

بید این جانی درویش علی حاجی طاهر و درویش ابراهیم بن حسن حلاج

در دنباله همین کتیبه بر نیمه دوم بدنه شمالی که زیر گوشوار شمال غربی است این عبارت دیده می شود:

هذا العمل للعبد بن محمد علی ابو شجاع [و حس] ن بن علی خلو ...

بدنه درگاه ها و گوشوارها با کنده کاری گچی، و گرداگرد آنها با حاشیه ای زنجیره ای و رنگین از نقش ونگار- جز در دو گوشوار شمال غربی و جنوب شرقی که متن حاشیه نام های مقدس «اللّه، محمد و علی» است- آراسته شده است.

بر دو سوی بدنه جنوبی زیر کتیبه سراسری سوم کتیبه ای از کاشی خشتی زمینه لاجوردی با پهنای کم دیده می شود که بر مجموع آن این ابیات میان ترنج هایی به نستعلیق سفید ثبت است:

«خاتون جهان خدیجه خاتون کز رتبه اش آسمان زمین است

هم دخت ششم امام باشدهم عمه شاه هشتمین است

اینجاست به خاک و ماه ازین خاک با خرمن خویش خوشه چین است

اسکندر بی قران که از جاه با قدر سکندر او قرین است

تربت پاکان، ج 2، ص: 206 بر مرقد او ضریح بگرفت یعنی که

جهان گرفتن این است

شهر محرم الحرام 1321

روی مرقد میان بنا شاید پیش ترها لوح کاشی بوده که اکنون چیزی نمودار نیست. بدنه مرقد با کاشی های هشت پر به سبک کاشی های مغولی آراسته بوده که گویا در طی قرون بسیاری از آنها شکسته و ریخته، و روی باقی مانده را گچ کشیده اند. در حین تحریر این سطور (خرداد ماه 1352) دو قطعه، یکی درست و دیگری شکسته با کتیبه ای در حاشیه که هر دو قهوه ای رنگ است بر بدنه شمالی مرقد (در زاویه شمال غربی) و بقایای یک قطعه دیگر بر بدنه شرقی با ریختن پوشش گچی از پشت محجر چوبین نمودار است.

شاهزاده ابراهیم:

و شاهزاده اسماعیل. گنبدی است کوتاه و ساده داخل قبرستان بقعه در نزدیک مزار پیش، که نمای خارجی آن اخیرا مرمت شده و اصل بنا هم چندان کهن نیست.

شاهزاده زکریا:

گنبدی دیگر کوتاه از خشت و گل در نزدیک دو بنای پیش که کهن نیست.

خلج آباد
اشاره

در ساحل شمالی رود انار، روبه روی قریه خدیجه خاتون، که در اواخر

تربت پاکان، ج 2، ص: 207

قرن گذشته آباد و به این نام موسوم شده است .

امام زاده:

زیارتگاه بیرون آبادی که بقعه ای است خوش منظر با چهار ایوان در چهار سو. بنای آن از نیمه دوم دوره قاجار است.

جَنداب
شاهزاده عباس:

بیرون آبادی نزدیک دیه قاضی پایین و مزرعه زیبکان. گنبدی ساده و تهی از تزیین گویا از نیمه نخستین دوره قاجار.

قَرَه سُو

مقابل جنداب در جانب چپ راه قم به اراک. در بیرون این آبادی در دهه های اخیر زیارتگاهی بنا کرده اند.

قَلعِه چَم
اشاره

در هفت فرسنگی قم، کنار راه این شهر به اصفهان و بر کناره رود انار.

شاهزاده عبد اللّه:

این زیارتگاه در سال 1324 قمری به استناد خوابی پدیدار گردیده، و چون در کنار راه قم به اصفهان قرار گرفته است با برخورداری از توجه و اقبال عابران سبیل اکنون بقعه و قبه ای معتبر دارد که در همین سال های اخیر بنیاد و تکمیل شد.

تربت پاکان، ج 2، ص: 208

حصار سرخ
اشاره

در نزدیک نیزار (تقاطع راه های تهران- اصفهان و قم- اصفهان).

آقای غائب:

مزاری به این نام که آن را مدفن «سید محمد» نامی می دانند. گنبدی ساده و کوتاه با یکی دو قرن قدمت. می گویند سنگ نبشته ای داشته است که بر آن وقف نامه قطعه زمینی مجاور مزار نوشته بوده، و آن را برای تصرف همین قطعه ربوده و از میان برده اند.

راهجِرد

این دهستان دو پیر به نام های «پیرمراد» و «پیرقیصر»، و بقعه ای با نام «خواجه حسن»، و سه امام زاده یکی به نام «شاهزاده جعفر» (در آغاز راه فرعی روستای راهجرد از راه قم- اراک) و دیگری به نام «امام زاده عبد الصالح و عبد الخالق» (کنار دهکده مزبور) و سومی با نام «سه خواهران» در مزرعه «ریزاه» (میان همین ده و ده «دیزیجان» که مجاور آن است) دارد و بنای هیچ یک کهن نیست.

تربت پاکان، ج 2، ص: 209

6 ضمیمه

اشاره

در اینجا از یکی دو بنا واقع در دنباله اراضی کنار رودخانه پس از «نیزار» (تقاطع راه های تهران- اصفهان و قم- اصفهان)، و در روستای «راونج» که از نظر اداری تابع شهرستان محلات و در نقشه سازمان آمار کشور داخل محدوده شهرستان قم است یاد می شود.

ساریه خاتون
اشاره

بر کناره رود انار پیش از «دودهک». نام آن از مزاری که در میان قریه به همین نام قرار دارد گرفته شده است.

ساریه خاتون:

بنای کنونی این مزار که بقعه ای است در پایین چهارگوشه و در بالا هشت ضلعی با گنبدی ضربی و ساده و با رواقی در شمال بنا، چندان کهن نیست. این ابیات که به نستعلیق گرداگرد در ورود شمالی بقعه بر سنگ مرمر نوشته شده حاکی از تاریخ تجدید بنای آن است:

رهروی را که عقل گشت دلیل کی شود در دو کون خوار و ذلیل

تربت پاکان، ج 2، ص: 210 چیست عقل آن که توشه ای سازدتا برد با خود آن به وقت رحیل

هست آن توشه یادگار نکوچون پل و برکه و رباط و سبیل

که ز اخلاص بنده مؤمن کند احداث بهر رب جلیل

بانی این مکان فیض آثارکیست نور دو دیدگان خلیل

میرزای زمانه نور الدهرکه بود عمر وی چو خضر طویل

این چنین روضه ای نمود بناکه بود مهر و مه در او قندیل

روضه دختر امام به حق هادی خلق و رهنمای سبیل

موسی بن جعفر صادق شرف دودمان اسماعیل

حضرت ساریه که بود و بودخادمش حور و محرمش جبریل

یافت این روضه چو خلد برین زیب اتمام و زیور تکمیل

گشت واجب که جویمش تاریخ از نکوسیرتان به وجه جمیل

پیر صافی درون تاریخی پاسخم داد از ره تعجیل

کین مکان شریف ساخت بگوی دهر نیکو نهاد ابن خلیل

تربت پاکان، ج 2، ص: 211

در بغله چپ درگاه ورود شمالی قطعه کاشی فیروزه ای کوچکی است که گویا بالای درگاه ورود بنای پیشین مزار بوده و پس از تجدید بنا به اینجا نقل گردیده است. با این متن:

«بناه بقعه معصوم زاده ساریه خاتون

درویش دانیه بن درویش محمد بن درویش شمس الدین بنا، التماس فاتحه دارد. خداش بیامرزد که فاتحه بخواند. فی تاریخ محرم سنه سبع عشر و تسعمایه ... استاد مظفر بن محمد ...»

اثر قدیم دیگر در این مزار محجر خاتم گرداگرد قبر است که باید از قرن یازدهم باشد و ارزنده است. این محجر را اکنون محجر چوبین ساده دیگری احاطه کرده است.

راونج
شاهزاده سلیمان:

داخل گورستان قریه، بنای آن چند صد سالی قدمت دارد. کهن ترین اثر مکتوب این مزار سنگ قبر کوچکی است در ایوان بقعه با تاریخ گویا 1037.

پیر داود:

بیرون راونج. بنای آن کهن نیست.

تربت پاکان، ج 2، ص: 212

بناهای قدیم محدوده پیشین شهرستان قم

موضوع دو مجلد کتاب حاضر همان طور که در مقدمه مجلد اول گفته شد معرفی بناها و آثار قدیم محدوده کنونی شهرستان قم است.

در مناطق مجاور این محدوده که پیش تر جزء قم شمرده می شده است نیز آثاری قابل توجه وجود دارد که نگارنده بیش تر آنها را دیده و خصوصیات لازم را یادداشت نموده ام. تاریخ بخشی مهم از این مناطق که تا همین اواخر جزء شهرستان قم بود- به خصوص منطقه جاسب و خلجستان- از تاریخ قم جدایی ناپذیر است.

بنابراین معرفی بناها و آثار قدیم آنها به سبک دقیق و علمی، در چهارچوب کارهای مربوط به قم و تاریخ و گذشته آن ضروری است که امید است نگارنده یا دیگری توفیق چنین خدمتی را داشته باشد.

تربت پاکان، ج 2، ص: 213

خاتمه چند سند مربوط به این مجلد

اشاره

تربت پاکان، ج 2، ص: 215

مطالعه و بررسی درباره بناها و آثار قدیم قم و پیرامون آن تا اینجا پایان می گیرد. در معرفی این آثار کوشش شد جز کتیبه ها، همه اسناد و مصرحات تاریخی که بتواند گوشه هایی از تاریخ آن را- بیش از آنچه در کتاب های معمول و متداول تاریخ قم گفته شده است- روشن سازد ثبت و نقل گردد. با این همه همچنان که دیده شد در مورد مزارات این منطقه- برخلاف بسیاری نقاط دیگر و علی رغم قدمت و اعتبار بیشتر آنها- کمتر سندی مکتوب در دست است.

متصدیان و خدمتگزاران کنونی مزارات شهر جز آستانه مقدس حضرت فاطمه هیچ یک (گویا بدون استثناء) سابقه ممتدی ندارند. طولانی ترین سابقه ها از دو سه نسل پیش تر نیست. اسنادی که خاندان های خدمتگزار پیشین مزارات و مشاهد بدون تردید در دست داشته اند معلوم نیست چه شده است که نگارنده با فحص و جستجوی بسیار، و با آن که

اسناد دیوانی و شرعی و اجتماعی بسیاری مربوط به قم از گوشه و کنار به دست آورده تاکنون به سندی مهم در این باره برخورد ننموده است.

در مورد مزارات بیرون شهر نیز این حکم عینا صادق است. آنچه تاکنون آگاه شده ام متصدیان دو مزار «هادی مهدی» جمکران «و چهار امام زاده» باوره فردو اسناد و احکامی از دوره صفوی و قاجار در دست دارند که توفیق استفاده از آنها در این مجموعه حاصل نشد. مزارات و مشاهد دیگر پیرامون شهر و بلوکات

تربت پاکان، ج 2، ص: 216

تا آنجا که اطلاع دارم اسناد مهمی ندارند لیکن متصدیان مزارات واقع در بخش تابع تفرش از خلجستان- که پیش ترها تابع قم بوده است- اسناد معتبری در دست دارند که قسمتی از آنها را دیده و از برخی عکس گرفته ام.

در میان اسنادی که به مرور یافته ام چند سندی مربوط به برخی مدارس قدیم این شهر به نظر رسید که برای آن که این مجلد نیز از بخشی درباره اسناد خالی نباشد به نقل آنها در اینجا مبادرت می رود.

تربت پاکان، ج 2، ص: 217

اسناد چهار مدرسه قدیم از مدارس قم در پایان دوره صفوی

اشاره

قدیم ترین و نخستین مدارسی که در قم بنیاد شده همان هاست که شیخ عبد- الجلیل رازی قزوینی در کتاب شریف النقض یاد کرده، و نوشته است که «به ذکر همه کتاب مطول شود» . او 9 مدرسه از آن جمله را برشمرده و نام برده است این چنین:

* مدرسه سعد صلت

* مدرسه اثیر الملک

* مدرسه سید سعید عز الدین مرتضی قدس اللّه روحه

* مدرسه سید امام زین الدین امیره شرف شاه الحسنی که قاضی و حاکم است

* مشهد ستی فاطمه بنت امام موسی بن جعفر علیه السلام با اوقاف و مدرسه و فقهاء و

ائمه به زینت تمام و قبولی عظیم

* مدرسه ظهیر الدین عبد العزیز

* مدرسه استاد ابو الحسن کمیج

* مدرسه شمس الدین مرتضی با عدت و آلت و مدرس و درس

تربت پاکان، ج 2، ص: 218

* مدرسه مرتضی کبیر شرف الدین با زینت و آلت و حرمت و قبول .

از مآخذ و اسناد دوره های بعد نام برخی دیگر از مدارس قم در آن روزگاران دانسته می شود . در دوره صفوی نیز مدارسی نو بنیاد شده و برخی مدارس بازمانده از دوره های پیش تجدید بنا و توسعه یافته بود . از آن جمله مدرسه آستانه حضرت ستی فاطمه بود که در این دوره تجدید بنا گردید و «فیضیه» نام گرفت.

در سال های اخیر قرن یازدهم تا اواخر دوره شاه سلطان حسین مدارس متعددی در قم بنا شده و برخی از مدارس پیشین آن تعمیر و مرمت گردیده است.

در بخش مدارس قدیم همین کتاب دانستیم که مدرسه رضویه در سال 1094 وسیله ابدال بیک مرمت شده بود .

مدرسه جانی خان نیز گویا در نیمه دوم قرن یازدهم بنا شده است . سه مدرسه دیگر وسیله رجال بزرگ دوران صفوی در سال های 1095 و 1113 و 1123 در این شهر ساخته شده است.

اینک چند سند مربوط به چهار مدرسه آباد پایان دوره صفوی این شهر:

مدرسه فیضیه:
اشاره

مدرسه آستانه مقدس حضرت ستی فاطمه که از بنای پیشین آن- چنان که

تربت پاکان، ج 2، ص: 219

دیدیم- در کتاب النقض یاد شده بود.

در وقف نامه یکصد و ده مجلد کتابی که شاه عباس اول در سال 1037 بر آستانه مقدس و این مدرسه وقف داشته است و وقف نامه هفتاد و پنج مجلدی که میر محمد هاشم گیلانی در

سال 1064 بر این دو جا موقوف داشت از آن با نام «مدرسه آستانه» یاد می شود. پیش از آن نیز در خلاصه التواریخ قاضی احمد قمی ذیل وقایع سال 994 از آن با همین نام یاد گردیده است .

نسخه ای از «الغنی و المنی» در تهران بوده است به نستعلیق مورخ 20 ذ ق 1073 در مدرسه معصومه قم . نسخه ای نیز از مفاتیح الشرایع فیض به شماره 53 در کتابخانه آستانه ری است نوشته مسیب بن میر صفی حسینی در جمعه 25 محرم 1090 در مدرسه فیضیه قم . نسخه ای از کتاب النفس ابن سینا در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران است که تحریر آن ظهر جمعه 10 شوال 1094 در مدرسه فیضیه فاطمیه قم انجام گرفته است . در کتابخانه مدرسه فیضیه نیز نسخه ای است از شمع الیقین میرزا حسن لاهیجی مورخ ج 1- 1120 در مدرسه فیضیه قم .

افندی در ذیل سرگذشت ملا عبد الرزاق لاهیجی که «مدرس مدرسه معصومه قم بود» از این مدرسه یاد کرده است . اروپاییانی که در دوره شاه عباس دوم و شاه

تربت پاکان، ج 2، ص: 220

سلیمان از قم بازدید نموده اند بنای آن روزگار این مدرسه را وصف کرده اند .

اینک یک طغرا سند مربوط به این مدرسه از قرن یازدهم:

1 وقف نامه نسخ کتب اربعه حدیث که علامی فهامی مولانا محمد کاظم مدرس مدرسه سلطانی قزوین به وکالت نواب دانشمند خان وقف مدرسه آستانه مقدس حضرت معصومه در دار المؤمنین قم نموده بود.

سند شماره 1 بیاض منشآت «سفینه» گردآوری شده به سال 1084 در قزوین ، مجموعه شماره 9252 کتابخانه مجلس شورای ملی (ص 44- 48):

صدرنشین محافل افعال و اقوال دره التاج تارک هرامری ذی بال حمد و ثنای خداوند دانایی است عز شأنه که کاتب قدرتش به قلم ایجاد صحیفه عالم امکان را به ارقام بدایع صنایع مرقوم گردانیده و

طلبه عقول و رای بندگان را در مدارس ایمان و حجرات کاخ دماغ از مطالعه این کتاب الهی به سعادت شناسایی خود رسانیده است. در طریق معرفتش هر لاله تری چراغی و هر خار خشکی نشانه ایست در باغی، و نقوش حکمتش هر گلبرگی کتابی و هر غنچه کتاب خانه ای. دیده ها را جهت خواندن خطوط آثار خویش سواد مردمک داده و دبیر خرد دوراندیش را برای شناساندن خویش از کتب اربعه چهار فصل در پیش نهاده، دل دانشمند را در صفه سینه مسند تدریس جای نموده و تلامذه حواس پنجگانه را جهت تحصیل معرفت اشیاء به ملازمت خدمت وی امر فرموده، ساحت معرفت خود را بدایت وجود به فروغ آفتاب محمدی از ظلمت هر شک و شبهه پرداخته و طریق بندگی خویش

تربت پاکان، ج 2، ص: 221

را به نور ارشاد آن مهر سپهر فرخندگی و اهل بیت کرام و عظام او بر جمهور عالمیان روشن و مبرهن ساخته.

صنوف صلوات بی حد و ضروب تسلیمات فزون از عد بر ارواح طیبین و طاهرین آن برگزیدگان احد که بوستان شرع و دین به آب ارشاد و تلقین ایشان همیشه تازه است و اوراق ضوابط ملت و قواعد شریعت را به رشته اخبار و آثار این سلسله علیه پیوسته شیرازه.

و بعد بر هوشمندان صاحب خرد و ممیزان نیک و بدظاهر است که پربهاتر زیوری که جمال و کمال انسانیت را لایق و سزا، و فاخرتر خلعتی که بر قامت قابلیت آدمی موافق و براز است ممارست علوم دینیه است که در دنیا و عقبی مایه نجات و رستگاری است و زینت پایه قصر کرامت و بزرگواری. سحاب باران رحمت و چشمه سار زلال

مغفرت. در ظرف آراء مختلفه طالبان را به سرمنزل تحقیق رهنماست و در چاهسار شبهات باطله سالکان را در کف شعور قایم مقام عصا. مذاق جان را در سر خوان محامد و فضایل به جای نمک است و دیده بصیرت را در دیدن دقایق حقایق به منزله عینک. راحله طریق زندگی است و قافله سفر بندگی.

و معدن گوهر این فضیلت کبری و منبع زلال این سعادت عظمی چه می تواند بود جز کتاب خدا و آثار ائمه هدی صلوات اللّه و سلامه علیهم اجمعین که کعبه مراد را «این یکی راه است و آن یک راهبر» و آسمان ارشاد را «این یکی شمس است و آن دیگر قمر». آن یک بحر ز خاری است فراید فوایدش به گوش هوش مستمعان رسیده و این یک ابر مدراری است که از آن [مزرع] کشت بی پایان ایمان مؤمنان را خرمی و طراوت بخشیده. گوهر یقین را در ظلمات تکلیفات جهل اندوز جز به نور این دو چراغ عالم افروز نتوان جست و چهره احوال خویش را از غبار حیرت و ضلال جز در این دو چشمه زلال کوثر و تسنیم مثال نتوان شست.

و در ضبط و جمع آثار ائمه اطهار از علمای دیندار مساعی جمیله به ظهور

تربت پاکان، ج 2، ص: 222

رسیده و هریک به ترتیبی آن لئالی بی قیمت بحر بی کران طهارت و عصمت را با سرانگشت قلم صدق رقم به رشته تألیف کشیده اند. و امتن آن مؤلفات و اتقن آن مصنفات کتب اربعه حدیث است که هریک از آب صدق و صفا بحری است مواج و هرکدام در شب دیجور غوایت سراجی وهاج. و فقیه را جهت تهذیب عقاید دینیه و

استبصار در معارف یقینیه همین چهار کافی است و علل عیون بصایر را کحل الجواهر مطالعه همین احادیث شریفه نافع و شافی. امراض مزمنه قلبیه را تریاق اربعه آن چهار کتاب دافع است و استسقای باد غرور جهل مرکب را شربت چهار پنج این چهار اصل نافع.

دین را کتب اربعه چون جان باشداین چهار کتاب رکن ایمان باشد

هنگام جهاد نفس این چار کتاب چار آینه صاحب عرفان باشد

و شک نیست که در تحصیل و ترویج این کتب شریفه ساعی بودن و طلبه علوم دینیه را در مطالعه و مذاکره آنها اعانت نمودن از افضل حسنات و اجزل مثوبات است.

بنابراین وحید عصر و فرید دوران منبع جود و احسان، ارزنده گوهر درج دانش و کمال فروزنده اختر برج عظمت و اجلال، مجموعه محامد صفات گلدسته محاسن ملکات، مخلص دودمان ولایت نشان عالی مقدار والاشان، نواب دانشمند خان قربه الی اللّه و طلبا لمرضاته این چهار کتاب شریف را به تفصیل ذیل که از آن جمله این مجلد است به حسن اهتمام خدام والامقام افادت و افاضت پناه فضایل و کمالات دستگاه حقایق و معارف آگاه علامی فهامی مولانا محمد کاظم مدرس مدرسه سلطانی واقع در دار السلطنه قزوین به اتمام رسانیده، وقف طالب علمان شیعه مدرسه آستانه مقدسه منوره متبرکه حضرت معصومه علیها الف الف ثناء و تحیه که در دار المؤمنین قم واقع است نمود.

تربت پاکان، ج 2، ص: 223

حضرت افادت و افاضت پناه مومی الیه به وکالت آن عالی جناب صیغه وقفیت بر قانون مذهب حق اثنا عشری گفته، تولیت آنها را به مدرس آن مدرسه- و اگر مدرس متعدد باشد مابین ایشان- تفویض نمود. وقفا صحیحا ما دامت

السموات و الارض، الی ان یرث اللّه الارض و هو خیر الوارثین. فمن تعرض لابطالها و تصرف فیها بغیر شرط واقفها فقد باء بغضب من اللّه و سخطه و مأواه جهنم و بئس المصیر.

* مدرسه نجف قلی بیک:
اشاره

نجف قلی بیک تنکابنی غلام خاصه شریفه شاه عباس دوم و ناظر بیوتات سرکار خاصه شریفه شاه سلیمان که رقم همین خدمت او در مجموعه منشآت شماره 189 کتابخانه ملی رشت- فیلم 2020 دانشگاه- و نسخه شماره 583 کتابخانه مجلس سنا و منشآت شماره 133 ج دانشکده ادبیات دانشگاه تهران هست، درگذشته بامدادان 10 ذ ح- 1099 ، در سال 1095 یا اندکی پیش از آن مدرسه ای در قم بنا کرده و کتاب هایی بر آن وقف داشته است .

تربت پاکان، ج 2، ص: 224

2 وقف نامه آغاز نسخه ای از من لا یحضره الفقیه که آن را نجف قلی بیک ناظر بیوتات سرکار خاصه شریفه در 22 ج 2- 1095 بر مدرسه ای که خود در دار المؤمنین قم احداث کرده بود وقف نموده است (نسخه شماره 388 کتابخانه مدرسه فیضیه قم) با مهر او در پایان.

این نسخه از متملکات شخصی نجف قلی بیک بوده و در آغاز آن عبارت «چند روزی به عاریت با ماست. اقل العباد نجف قلی ناظر از بابت ابتیاعی ملا گنج علی در سنه 1092» با مهر او دیده می شود.

نسخه ای دیگر از کتاب های موقوفه این مدرسه با همین وقف نامه در آغاز آن مورخ همین سال در کتابخانه خاندان حاج سید جواد قزوین هست .

تربت پاکان، ج 2، ص: 225

بسم اللّه الرحمن الرحیم

وقف صحیح شرعی نمودم قربه الی اللّه و طلبا لمرضاته کمترین خلق اللّه نجف قلی ناظر بیوتات (سرکار خاصه شریفه) این کتاب را با چند جلد دیگر بر مدرسه جدیده واقعه در دار المؤمنین قم که از جمله مستحدثات این بنده درگاه است که طلبه سکنه مدرسه مذکوره و سایر طلبه سکنه بلده مزبوره به اذن مدرس مدرسه که نایب شرعی متولی آنجاست منتفع شوند به شرط آن که از بلده قم بیرون نبرند و مادامی که اهل مدرسه محتاج به کتب مذکوره بوده باشند به غیری ندهند و هرگاه به طلبه خارج مدرسه بدهند شرط آن است که در هریک ماه اذن جدید

از نایب متولی بطلبند و بی اذن جدید نگاه ندارند و نفروشند و رهن نکنند و خلاف شرایط مزبوره را نامشروع دانند.

و کان ذلک فی 22 شهر جمادی الثانی سنه 1095.

* مدرسه مؤمنیه:
اشاره

بنای اصلی مدرسه مؤمنیه قم از آثار میرزا محمد مؤمن خان اعتماد الدوله وزیر اعظم شاه سلطان حسین است که آن را در سال 1113، با چهل و دو حجره بنیاد نموده و املاک و مستغلاتی چند بر آن وقف داشته است.

میرزا محمد مؤمن خان اعتماد الدوله فرزند حیدر خان فرزند زینل خان شاملو است که پیش تر ایشک آقاسی باشی دیوان بوده و در نوروز سال 1110 پس از عزل میرزا طاهر واقعه نویس به وزارت شاه سلطان حسین رسید و در اواخر

تربت پاکان، ج 2، ص: 226

ج 2- 1116 در مشهد درگذشت . نام و سرگذشت مختصر و نمونه شعر او با عنوان «مؤمن شاملو نواده زینل خان» در تذکره نصرآبادی هست. در همان جا سرگذشت کوتاه و نمونه شعر برادر او «محمد جعفر بیک» نیز دیده می شود .

او را فرزندی بوده است به نام محمد قلی بیک که در سال 1123 به حکومت هرات منصوب گردید . محمد باقر بن محمد حسین طبیب مشهور به غلام مکنون شرح ذهبیه (طب الرضا) خود را به نام همین، محمد مؤمن خان اعتماد الدوله ساخته است .

نام او در دستور الملوک و جاهایی دیگر نیز هست.

بنای مدرسه مؤمنیه چند سال پیش تجدید شد. سردر پیشین مدرسه کتیبه ای داشت از کاشی خشتی که تا این تجدید باقی بود و در متن آن، این ابیات به نستعلیق زرد نوشته شده بود:

در زمان شه ستاره شیم آسمان طبل و آفتاب علم

الذی صاح

حکم نافذه عن سواد القلوب قم یا غم

خسرو عهد و داور دوران شاه گیتی و قبله عالم

ساخت این مدرس سپهر اساس که از آن شد بنای دین محکم

ساخت بر شیعیان آل علی.........

تربت پاکان، ج 2، ص: 227 یافت اتمام این خجسته بناکه بود کعبه سان مطاف امم

عبید بندگان درگاهش مؤمن شاملو امیر عجم

زد رقم افهم از پی تاریخ بهترین مدارس عالم

سنگ نبشته ای نیز پیش تر بالای درگاه ورود مدرسه، میان کتیبه مزبور قرار داشته است مشتمل بر نام و خصوصیات موقوفات مدرسه که آن را سالها پیش برای تصرف همین موقوفات ربوده و از میان برده اند.

این مدرسه کتابخانه ای معتبر و مهم داشته که برخی نسخ آن تا این اواخر در بیوت علمی قم نگاهداری می شده و از آن جمله نسخه ای از نکاح وافی، که پس از تجدید بنای مدرسه به کتابخانه جدید آن بازگردانده شده است .

نکته گفتنی دیگر درباره مدرسه مؤمنیه این که: آن را در دوره های اخیر با نام «مدرسه تحویلخانه» نیز می شناخته اند. در تواریخ متأخر قم وجه این تسمیه چنین دانسته شده که در حمله افغان از این مدرسه به عنوان محل تحویل جنس دیوانی استفاده می نموده اند. درست آن است که این کار در دوره حکومت کیکاوس میرزا فرزند فتحعلی شاه انجام می گرفته ، و شهرت مدرسه به آن نام از همین دوره بوده است.

اینک با چهار طغرا از اسناد این مدرسه آشنا می شویم:

3 وقف نامه موقوفات مدرسه مؤمنیه مورخ رمضان 1118 از میرزا محمد مؤمن خان اعتماد الدوله که طی آن یک دانگ و نیم از دیه قمرود و دو خان و یک بازار (مشتمل بر 22 دکان) را بر مدرسه مزبور وقف داشته است.

تربت پاکان، ج 2، ص: 228

سوادی از این سند مهم در بیاض منشآت گردآورده یکی از قمیان در دوره شاه سلطان حسین هست که براساس همان سواد استخراج و نشر می شود:

الحمد للّه الذی وقف عقل العقلاء حائرا فی مواقف جلاله و کبریائه

و سخف فکر الفضلاء قاصرا عن الانتهاء الی مدارک صفاته و اسمائه. و نصلی علی سید الانبیاء و مبلغ الانباء و اشرف اهل لارض و السماء، المعزز بتعزیز «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ» المکرم بتکریم «وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ»، صلی اللّه علیه و آله الذین هم مصابیح الایمان و مفاتیح الجنان، و قد انزل فی شأنهم تبصره للعالمین و تذکیرا:

«إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً»، سیما سید الاوصیاء و اشرف الاولیاء و حجه اللّه علی اهل الغبراء و الخضراء، المخصوص باختصاص «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ» المعلی بتعلیه «من کنت مولاه فعلی مولاه» المکرم بتکریم «انا مدینه العلم و علی بابها»، سلام اللّه علیه و علی اولاده المعصومین سلاما دائما بدوام السموات و الارضین.

اما بعد مؤمنان ثواب کیش و مالکان عقل عاقبت اندیش که به حسن تدابیر صائبه اساس بنای سعادت دارین را به مصالح خیرات و مبرات باقیه محکم ساخته و حاصل مزارع نشأتین را به صدقات جاریه آبیاری و حسب الواقع بجمع آن پرداخته اند خوشه چین خرمن «مَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّهٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِی کُلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ» گشته، طایران

تربت پاکان، ج 2، ص: 229

آشیان مثوبات جاودانی را دانه خور خیرات و مبرات خود نموده اند. چراغ افروز انجمن حیات ابدی «المؤمن حی فی الدارین» گردیده و در طی معامله با مشتری ازلی که سرمایه سعادت لم یزلی است از راه «یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ»* شتافته، به ربح بی زیان و نفع بی پایان رسیده اند و به بذل بهترین اموال در سایه خورشید پایه بی زوال «المؤمن فی ظل صدقته یوم القیامه حتی یقضی

اللّه بینه و بین خلقه» آسوده. گوهر گرانبهای «ثواب الآخره خیر من نعیم الدنیا» را آویزه گوش شاهد رغبت نموده و به سودای «وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولی» سرمه کش دیده بصیرت گردیده. و به مؤدای کریمه عظیمه اعنی آیه وافی هدایه «إِنَّ اللَّهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ» در معامله با خدای عز و علا سودمندی دیده اند.

مع هذا چون در این زمان خیر اقتران و عهد ثواب اندیش خاطر ملکوت ناظر اعلی حضرت سلیمان حشمت سکندر شوکت سپهر منزلت خورشید رفعت مشتری سعادت بهرام صولت کیوان جلالت قبله سلاطین دوران آیین زمان قدوه خواقین محمدت قرین جهان، واقف مواقف عالمگیری و کشورستانی بانی مبانی جهانبانی، رفعت افزای سپهر سلطنت و شاهی خورشید آسمان ظل اللهی

گر بر درش سپهر زند لاف از گزاف سر در کمند آوردش کهکشان کشان

در عهد او نکنده خزان از درخت رخت وز عدل او نداده کس از بدنشان نشان

ثمره شجره طیبه سیادت و برتری نوباوه حدیقه ولایت و سروری، باسط بساط امن و امان رافع لوای عدل و احسان، السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان بن الخاقان ابو المظفر و المنصور سمی جده ثالث الائمه علیهم السلام شاه سلطان حسین الصفوی الموسوی بهادر خان لا زالت سفاین دولته القاهره

تربت پاکان، ج 2، ص: 230

مشحونه باسباب الفتح المبین و جواری سلطنته الباهره جاریه فی بحار الایام الی یوم الدین.

که همگی عالمیان و تمامی جهانیان خصوصا بندگان آستان و صوفی زادگان قدیم خاندان ولایت نشان به مقتضای «الناس علی دین ملوکهم» در میدان خیرات گوی مسابقت از سابقین ربوده و در تحصیل دعای خیر به جهت ذات اقدس اشرف کارگذاری

مساعی جمیله نموده.

بناء علیه نواب مستطاب معلی القاب فلک جناب عالمیان مآب مبادی آداب وزارت و شوکت و اقبال پناه، عظمت و حشمت و رفعت و اجلال دستگاه، شهامت و بسالت و مناعت و عوالی و اعالی انتباه، مرجع ارباب السیف و القلم مرضیه الخصال و الشیم مجمع محاسن الکمالات و الکرم، الدستور الاعظم الاکرم کافل مصالح الامم سلطان وزراء العرب و العجم، مدبر امور السلطنه بالرأی الصائب الاتم مزین مسند الوزاره بوفور الفضائل و وفور الهمم، المستغنی ذاته الشریف عن الاطاله فی الالقاب لعلو الذات و سمو الصفات، صوفی زاده قدیم خاندان ولایت نشان، عالی جاهی اعتضاد السلطنه البهیه السلطانیه، آصف جاهی اعتماد الدوله العلیه العالیه الخاقانیه، الواثق بعون اللّه المنان محمد مؤمن خان ابد اللّه تعالی ایام وزارته العظمی الی انقضاء الارض و السماء تقربا الی اللّه العظیم و ابتغاء لوجهه الکریم یوم لا ینفع مال و لا بنون الا من اتی اللّه بقلب سلیم.

وقف صحیح شرعی و حبس موبد ملی نمود

I

تمامی و همگی دو بند گاو از جمله پنج بند گاو ملک طلق نواب مستطاب واقف از کل هشت بند گاو مزرعه قمرود من محال قم که از غایت شهرت مستغنی از تعریف و توصیف است با جمیع توابع شرعیه و لواحق ملیه و ما یتعلق بها و ینسب الیها

تربت پاکان، ج 2، ص: 231

II و تمامی شش دانگ خان و بازار متصل به آن که مبنی است بر بیست و دو باب دکان واقعه در سر چاه حسن من محلات قم با جمیع توابع و لواحق بالتمام

III

و جملگی خان واقعه در کنار میدان مشهور به کاروانسرای حاجی نظر را بالتمام بر مدرسه مبارکه مؤمنیه مشتمل بر چهل

و دو حجره واقعه در دار المؤمنین قم که از جمله وقفیات و بناهای خیر نواب مستطاب ایران مآب است به شرطی که سکنه آن از فرقه محقه امامیه اثنی عشریه کثر اللّه امثالهم و بلغهم فی الدارین آمالهم بوده باشند.

و نواب مستطاب واقف امنه اللّه من المخاوف تولیت موقوفات مزبوره را به نفس نفیس خود مادام حیا باقیا- عمره اللّه اطول الاعمار و وقاه صوارف اللیل و النهار- و بعد از آن به ولد ارجمند سعادتمند خود اعنی جناب ستوده آداب مفاخر انتساب، الذی حاز فی عنفوان الشباب من انواع المکارم النصیب الاعلی و فاز مع حداثه السن من اصناف المحاسن بالقدح المعلی، امیرزاده اعظم اکرم حیدر بیکا- وقاه اللّه تعالی و بلغه بما تمناه-. و بعد از آن بر ارشد اولاد ذکور او هکذا ما تعاقبوا و تناسلوا- کثرهم اللّه و ابقاهم و من جمیع المکاره وقاهم-، و با وجود مانع از جانب ایشان تولیت به ارشد ذکور اولاد اناث او ما تعاقبوا و تناسلوا و باوجود عدم ایشان به ارشد اصلح برادران امیرزاده سابق الالقاب، و بعد از ایشان به ارشد اصلح اولاد ذکور ایشان، و باوجود مانع به ذکور اولاد اناث ایشان ما تعاقبوا به شرط تقدم بطن اول بر ثانی.

و نواب مستطاب واقف- امنه اللّه تعالی من المخاوف فی المواقف- مصارف این وقف مؤبد و حبس مخلد را چنین مقرر فرمودند که آنچه حاصل و مداخل موقوفات مزبوره- که عبارت از دو بند گاو قمرود و دو خان، و بیست و دو دکان واقعه در دار المؤمنین قم است- به هم رسد بعد از وضع حقوق دیوانی و اخراجات

تربت پاکان،

ج 2، ص: 232

و تعمیرات مدرسه و موقوفات و مایحتاج ملکی و اربابی و خرج قنوات و سایر ما یحتاج و ضروریات و مئونات آنچه بوده باشد یک عشر لحق التولیه مخصوص جناب معلی القاب متولی است در هر مرتبه از مراتب تولیت. و حجره ای را روزی مبلغ شصت دینار تبریزی رسانند و حجره اول را که در وقت داخل شدن به جانب یسار واقع است روزی یک صد دینار دهند و دو نفر خادم را از قرار هریک روزی پنجاه دینار مقرر دارند و اگر حاصل و مداخل موقوفات مزبوره زیاده یا کمتر از این مصارف به عمل آید زیاد و کم نمودن مصارف مزبوره در هر مرتبه به اختیار جناب متولی است و در هر مرتبه تعمیر مدرسه و موقوفات را مقدم دارند.

و نواب معلی القاب واقف- سلمه اللّه تعالی من جمیع المخاوف- حق التولیه ایام خود را چنین مقرر فرمودند که هرسال به قدر دوازده سال نماز و روزه و دوازده ختم کلام اللّه مجید از برای نواب جنت مآب بهشت آرامگاه [...] از مردم صالح متدین استیجار، و ثواب آن را به روح پر فتوح او هدیه نمایند.

و وظیفه طلبه سکنه مدرسه آن که به کسب علوم دین و انتشار معارف یقین و اشتهار احادیث و اخبار ائمه طاهرین صلوات اللّه علیهم اجمعین قیام و اقدام داشته، اوقات خود را باطل و مدرسه را معطل نگذارند.

و نواب مستطاب واقف- حفظه اللّه تعالی من المخاوف- بعد جریان الوقف علی الوجه المزبور و وقوع الشروط علی النهج المسطور محال مزبوره را به ید تولیت قبض نمود و جمیع شرایط صحه الوقف و لزومه ما نطقت به

الشریعه المطهره متحقق گشت.

فقد صارت المذکورات مع توابعها و لواحقها منخرطه فی سلک سایر الموقوفات الشرعیه القطعیه المؤبده التی لا تباع و لا توهب و لا ترهن و لا تبدل و لا تغیر بوجه من الوجوه و سبب من الاسباب، الی ان یرث اللّه الارض و من علیها

تربت پاکان، ج 2، ص: 233

و هو خیر الوارثین. و من سعی فی تغییره و ابطاله فعلیه لعنه اللّه و ملائکه و الناس اجمعین. و بجمیع ذلک کله وقع الاشهاد من الثقات الذین علیهم الاعتماد.

و کان ذلک فی لیله القدر من شهر رمضان المبارک من الشهر الثانی من النصف الثانی من الثلث الثانی من النصف الثانی من العشر الثانی من المائه الثانیه من الالف الثانی من الهجره النبویه علی مهاجرها الف الف التحیه. و الحمد للّه اولا و آخرا. سنه 1118.

[گواهی میر محمد باقر ملاباشی:]

بسم اللّه الرحمن الرحیم- الحمد للّه الواقف علی السرائر و الضمائر و الصلوه علی سید الاوایل و الاواخر محمد المبعوث من اشرف العشایر و علی اهل بیته الموقوف علی ولائهم غفران الکبائر و الصغائر.

و بعد فان عالی جاه النواب المستطاب الخان العظیم الشان الرفیع المکان الدستور الاعظم و المخدوم المکرم المعظم، جانی ثمر الفتح و الکرم من غصن السیف و القلم، شمس فلک الوزاره العظمی بدر سماء الایاله الکبری، مدار الایران و اهالیه ملاذ اعاظم العصر و اعالیه، لا زالت اعلام وزارته و دولته فی مواقف الخلود و الدوام منشوره و ارقام عظمته و ایالته علی صفحات اللیالی و الایام مسطوره، وقف جمیع ما سطر فی هذه الوثیقه الانیقه ابتغاء لوجه اللّه الکریم، ثم اخرجه من جمله متملکاته العاقبه مدی الایام و جعلت یده العلیا

ید التولیه الدائمه بدوام الشهور و الاعوام.

و کتب الداعی لدوام الدوله القاهره السامع لاعتراف جناب عالی جاه الواقف نصره اللّه تعالی من المخاوف بتمام ما رقم فی هذه الصحیفه الصحیحه

تربت پاکان، ج 2، ص: 234

محمد باقر بن اسماعیل الحسینی الخاتون آبادی.

[محل مهر] ...

4 وکالت نامه مورخ 4 ج 2- 1279 در مورد دودانگ مشاع از کل شش دانگ مزرعه اللّه قلی بیک خلجستان قم که از موقوفات مدرسه مؤمنیه بوده است:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

مخفی و مستور نماند که دودانگ مشاع از جمله شش دانگ مزرعه مسماه به مزرعه اللّه قلی بیک که این دودانگ از قرار مذکور وقف بر مدرسه مؤمنیه مخروبه واقعه در قم است که حال مدتی است که خرابه و بلاسکنه می باشد و بلامتصدی است و برفرض واقف شود که دودانگ وقفی مزرعه مزبوره را به عالی جناب قدسی انتساب فضائل و فواضل اکتساب علام فهام عمده العلماء العظام و زبده الفضلاء الکرام مخدومی آقا شیخ محمد حسن سلمه اللّه تعالی واگذار نمودم و جناب ایشان را وکیل و مأذون در تصرف و مداخله در دودانگ مزبور نمودم که به نحو صرفه و غبطه تصرف نموده، آنچه منافع و مداخل که از آن عاید شود در مصارف اقرب به وقف صرف نماید.

فی 4 شهر جمادی الاخره 1279.

5 [مصالحه نامه]

مصالحه نامه استیفاء منافع سه ساله دودانگ مزرعه مدعوه

تربت پاکان، ج 2، ص: 235

به اللّه قلی بیک من قراء خلجستان قم موقوفه مدرسه مؤمنیه، مورخ 29 صفر 1282.

6 حکم یوسف بن محمد حسن (آشتیانی)

مورخ ج 2- 1291 خطاب به حاجی اسحاق خان نایب الحکومه خلجستان درباره دو دانگ مزرعه اللّه قلی بیک موقوفه مدرسه مؤمنیه قم. در این حکم گفته شده است که نایب الحکومه مزبور باید ملک موقوفه را به تصرف وکیل شیخ محمد حسن داده، صورت انجام عمل را برای عرض به خاک پای همایونی برای او بفرستد.

* مدرسه خان:
اشاره

تربت پاکان ؛ ج 2 ؛ ص235

رسه خان قم از مدارس دوره صفوی این شهر است و آن را مهدی قلی خان فرزند علی قلی خان فرزند قرچقای خان در سال 1123 بنیاد نموده است.

قرچقای خان سپهسالار شاه عباس اول از مشهورترین امرای دوره پادشاهی اوست. نام و سرگذشت او در همه کتاب های تاریخ این عهد آمده است . دو فرزند او منوچهر خان و علی قلی خان هر دو از اهل فضل و کمال و صاحب مآثر و آثار بوده اند.

منوچهر خان که فرزند بزرگ تر قرچقای خان، و مدتی والی مشهد و خبوشان و دو رود بود از ملا محمد تقی مجلسی دو اجازه روایت مورخ 1060 و 1062 داشته که هر دو در پایان نسخه ای از من لا یحضره الفقیه صدوق- که در نجف

تربت پاکان، ج 2، ص: 236

است- دیده می شود. میرزا برخوردار ترکمان فراهی متخلص به ممتاز- نویسنده کتاب شمسه و قهقهه- منشی او بوده و نام وی را در دیباچه کتاب مزبور آورده است .

علی قلی خان فرزند کوچک تر قرچقای خان، زاده 1020 و زنده تا 1097 از قدماء شاگردان محقق آقا حسین خوانساری و ملا شمسا گیلانی و ملا رجب علی تبریزی، و مدتی متولی قم بوده و نوشته های فلسفی و عرفانی متعددی از او در

دست است. از جمله:

1) احیاء حکمت، به فارسی، دوره حکمت طبیعی و الهی. نسخه ای از این کتاب در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران است به نسخ علی اصغر سبزواری ساکن قم در 1097، در 302 برگ رحلی .

2) الاربعون حدیثا، به عربی، ساخته شنبه 27 ج 1- 1097. رساله اول مجموعه شماره 136 د کتابخانه دانشکده الهیات دانشگاه تهران در 68 برگ.

تربت پاکان، ج 2، ص: 237

3) الایمان الکامل، در حکمت و معارف، که در خزائن جواهر القرآن خود از آن یاد کرده است نیز در احیاء حکمت خود .

4) ایمان و کفر، در معرفت ایمان و نورانیت پیغمبر اکرم و امیر مؤمنان.

ساخته ذ ق- 1087 به فارسی. رساله دوم مجموعه شماره 136 د کتابخانه دانشکده الهیات دانشگاه تهران در سی و پنج برگ .

5) تعلیقات بر شرح اشارات خواجه طوسی، که در اواخر «مزامیر العاشقین» خود از آن یاد کرده و دو برگی از آغاز آن در مجموعه شماره 6353 کتابخانه ملک هست .

6) التمهیدات، که در برخی نوشته های خود به آن ارجاع می دهد .

7) التنقیحات، که از آن نیز در نوشته های دیگر خود یاد کرده است .

8) خزائن جواهر القرآن. در جمع و تفسیر آیات مربوط به اصول عقاید و تفاصیل معاد و قصص و مواعظ و احکام و حکم قرآن مجید و دیگر مباحث قرآنی.

او در رمضان 1083 به نگارش این اثر آغاز کرده و آن را در چهار مجلد به پایان برده است .

تربت پاکان، ج 2، ص: 238

از این کتاب نسخه ای در کتابخانه آستانه قم است و نسخه ای در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران به شماره 1818 که پیش تر در دست فخر الدین نصیری

امینی بوده است و دو نسخه در کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی در قم، یکی به خط حبیب اللّه بن رشید مورخ آغاز سال 1086 و دیگری جزئی از نسخه اصل که قسمتی دیگر از همان شماره 1818 دانشگاه است.

9) زبور العارفین و براق العاشقین. به فارسی در سیر و سلوک. نسخه در قم .

10) شرح اثولوجیا، که در خزائن جواهر القرآن و فرقان الرأیین خود بدان ارجاع می دهد .

11) شوق نامه عباسی. در شرح ابیاتی از مثنوی که آن را به نام شاه عباس دوم نگاشته است. شماره 5 مجموعه 4097 کتابخانه ملک تهران .

12) رساله فی الصلوات. شماره 2 مجموعه 1818 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران .

13) رساله در علم اجمالی و تفصیلی پروردگار و عقول و نفوس، به فارسی.

رساله اول مجموعه شماره 3235 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران .

تربت پاکان، ج 2، ص: 239

14) رساله فی العلم، به عربی. شماره 3 مجموعه 1818 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران .

15) فرقان الرأیین و بنیان الحکمتین. در شرح 24 مسأله از مسائل مورد اختلاف میان قدماء فلاسفه و متأخرین. نسخه در تهران .

16) کمال محمدی. افندی در ریاض العلما از آن یاد کرده است .

17) مرآت الوجود و الماهیه، به فارسی که آن را در 43 سالگی نگاشته است. نسخه اصل در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران به شماره 3235 .

18) مزامیر العاشقین فی زبده زبور العارفین. ترجمه عربی زبور العارفین خود اوست با اضافات که دو نسخه از آن در دست است یکی در عراق و دیگری در کتابخانه مدرسه سپهسالار تهران به شماره 6567 .

19) منطق، به فارسی که آن را برای فرزند خود «محمد مهدی» نگاشته و

از تألیف جلد اول در جمعه 9 صفر 1076 در پنجاه و شش سالگی ، و از جلد دوم در شب دوشنبه 23 شعبان همین سال فراغت یافته است . نسخه ای از آن به شماره 1120 در کتابخانه آستان قدس رضوی است در 92 برگ، که فیلم آن به شماره

تربت پاکان، ج 2، ص: 240

2906 در دانشگاه است . نسخه ای هم نزد سید مهدی لاجوردی در قم دیده ام.

20) نفس انسان. نسخه شماره 9049 موقت کتابخانه مجلس شورای ملی.

گویا همین رساله است که در مقدمه رساله علم خود از آن با وصف «رساله در مسأله حقیقت نفس ناطقه و قوای او و سعادت و شقاوت و وصول آن به اقصی کمالات و سعادات و نجات از شقاوت» یاد می کند . نیز گویا همین رساله است که در یادداشت روی برگ آغاز نسخه خزائن جواهر القرآن کتابخانه آستانه قم با نام «مرآت جنت و نار» در معرفت احوال نفوس انسانی و مراتب دو قوس صعودی و نزولی آن یاد شده است .

مجموعه ای از سه رساله فلسفی (مبادی آراء اهل المدینه الفاضله، فارابی/ رساله نفس ارسطو/ صناعیه میر فندرسکی) به شماره 2579 در کتابخانه مرکزی دانشگاه است که آن را همین علی قلی خان به خط خود نوشته و بر هر سه رساله حواشی نگاشته است .

مهدی قلی خان فرزند او مردی دانشمند بوده و شعر نیز می سروده و «صفا» تخلص می نموده است. سرگذشت مختصر و نمونه شعر او در تذکره نصرآبادی دیده می شود. دیدیم که علی قلی خان کتاب منطق خود را به نام همین فرزند خویش در سال 1076 نگاشته است . در بحث «تولیت تفویضی» در

مجلد نخست همین

تربت پاکان، ج 2، ص: 241

کتاب دانستیم که او مدتی نیز متولی آستانه قم بوده است .

او کتاب بزرگی به نام «سماء الاسماء» در لغت عربی به فارسی به نام شاه سلطان حسین نگاشته که مفصل و نظیر دائره المعارف است. نسخه ای از آن در کتابخانه ملک تهران دیده شده است .

نسخه ای از کتاب صافی در کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی دو قم است به شماره 989، به نسخ عقیل بن سید رکن الدین مسعود بن محمد تقی حسینی کاشانی در اوائل سال 1090 در کاشان، که وسیله «مهدی قلی خان حافد المرحوم قرچقای خان» در سال 1090 در کاشان مقابله شده است با مهر «مهدی قلی مهدی قلی» در پایان یادداشت مقابله.

در منشآت شماره 189 کتابخانه ملی رشت (فیلم 2020 دانشگاه) پاسخ نامه مهدی قلی خان نواده قرچقای خان هست . در نسخه جمع و خرج سال 1139 آستانه قم از «قیصریه مرحمت پناه مهدی قلی خان» یاد شده است .

او را فرزندی بوده است با نام حیدر قلی بیک که در سندی که اکنون می بینیم از او یاد شده است. قبر مهدی قلی خان در حجره کنار راهرو ورود مدرسه او در قم بوده که پس از احداث خیابان ارم این شهر جزء پیاده رو خیابان شده است.

7 وقف نامه مورخ ع 1- 1123 روی برگ آغاز نسخه «خزائن جواهر القرآن» کتابخانه آستانه قم، مبنی بر وقف همین نسخه با بیست و نه نسخه دیگر بر مدرسه خود در دار المؤمنین قم.

تربت پاکان، ج 2، ص: 242

از این سند پیش از این در ذریعه و از آنجا در برخی نوشته های دیگر یاد شده است:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

بنابر تأییدات ربانی و توفیقات سبحانی که همواره شامل حال و کافل احوال سعادت اشتمال وکلاء اجلاء ذوی العز و الاعتلاء عالی جاهی خانی عظیم الشانی جامع فضائل دارین مهدی قلی خانا ضاعف

اللّه قدره العالی بوده و همواره بنابر مقتضاء خیرخواهی تمامی اوقات شریف را خود را صرف سبب ترفیه حال طلبه عظام نموده و می نماید.

بناء علیه در این وقت به جهت ترویح روح کثیر الفتوح والد ماجد خود اطاب اللّه ثراه این جلد کتاب را با بیست [و] نه جلد دیگر وقف صحیح شرعی و حبس مخلد ملی جبلی نمود و تولیت کتب مذکور را به عالی قدر والاتباری نتیجه الامراء العظام حیدر قلی بیک فرزند ارجمند خویش مفوض و مرجوع داشته اند به شرط آن که نظارت کتب مزبوره به مدرسین مدرسه مزبوره بوده باشد و متولی معزی الیه هرکه را از طلبه و غیره که مناسب داند کتاب دار نماید.

تحریرا شهر ربیع المولود سنه 1123.

[مهر:] الحکم للّه عبده مهدی قلی

توضیح آن که وقف مزبور مشروط است به این که تولیت کتب مزبوره بعد از متولی معزی الیه به اعلم و اصلح اولاد ذکور او متعلق باشد، و هرگاه العیاذ باللّه اولاد ذکور او بالکلیه منقرض شوند تولیت تعلق به ذکور اناث اولاد او دارد

تربت پاکان، ج 2، ص: 243

بطنا بعد بطن و عقبا بعد عقب، الاعلم فالاعلم و الاصلح فالاصلح. به شرط آن که کتب موقوفه را از دار المؤمنین قم و حوالی و نواحی تابعه آن بیرون نبرند. وقفا صحیحا شرعیا دائما بدوام السموات و الارض.

تحریرا فی التاریخ.

[مهر:] الحکم للّه عبده مهدی قلی

[دستخط واقف در کناره سند:]

بسم اللّه الرحمن الرحیم- لقد وقفت هذا الکتاب المستطاب مع سایر المجلدات الاخر علی ما سطر فی السطرین من تلک الاساطیر، وقفا صحیحا شرعیا.

و کتب هذه الاحرف بیده الفانیه و یمینه الجانیه مهدی قلی بن علی قلی بن قرچقای خان عفی عنهم.

[مهر:] الحکم للّه عبده

مهدی قلی

تربت پاکان، ج 2، ص: 245

تصاویر

تربت پاکان، ج 2، ص: 247

1) شاه جعفر- نمای خارجی

تربت پاکان، ج 2، ص: 248

2) شاه جعفر- سقف بنا (زیر گنبد)

تربت پاکان، ج 2، ص: 249

3) شاه جعفر- نمای داخلی از زاویه شمال غربی

تربت پاکان، ج 2، ص: 250

4) شاه جعفر- نمای داخلی از زاویه شمال شرقی

تربت پاکان، ج 2، ص: 251

5) شاه جعفر- نمای داخلی از زاویه جنوب غربی

تربت پاکان، ج 2، ص: 252

6) شاه جعفر- نمای داخلی از زاویه جنوب شرقی

تربت پاکان، ج 2، ص: 253

7) شاه جعفر- نمونه آرایش گوشوارها و بدنه (گوشوار زاویه جنوب شرقی)

تربت پاکان، ج 2، ص: 254

8) شاه جعفر- آرایش بدنه محراب

تربت پاکان، ج 2، ص: 255

9) شاه جعفر- قسمتی از کتیبه بنا [امر ببناء هذه العماره ..]

تربت پاکان، ج 2، ص: 256

10) شاه جعفر- وضع کتیبه در جاهایی که ساییده شده است

تربت پاکان، ج 2، ص: 257

11) شاه جعفر- کاشی مورخ 665 در بدنه شرقی مرقد

تربت پاکان، ج 2، ص: 258

12) شاه جعفر- کاشی های بدنه جنوبی مرقد

تربت پاکان، ج 2، ص: 259

13) شاه جعفر- کاشی میانه ردیف وسط، کاشی های بدنه جنوبی مرقد

تربت پاکان، ج 2، ص: 260

14) شاه جعفر- کتیبه درگاه ورود مورخ 942 [موزه آستانه قم]

تربت پاکان، ج 2، ص: 261

15) شاه جعفر- کاشی های فیروزه ای گرداگرد مرقد که در این اواخر بر سردر بنا نصب گردیده بود مورخ محرم 667 [موزه آستانه قم]

تربت پاکان، ج 2، ص: 262

16) مزار در بهشت- علی بن جعفر- نمای خارجی

تربت پاکان، ج 2، ص: 263

17) در بهشت، سقف بنا (زیر گنبد)

تربت پاکان، ج 2، ص: 264

18) در بهشت، دایره میان سقف

تربت پاکان، ج 2، ص: 265

19) در بهشت، نمای کلی بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 266

20) در بهشت، نماها و طاقچه های قسمت شانزده ضلعی زیر

سقف

تربت پاکان، ج 2، ص: 267

21) در بهشت، نمونه آرایش در قسمت شانزده ضلعی بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 268

22) در بهشت، کتیبه کمربندی بالا

تربت پاکان، ج 2، ص: 269

23) در بهشت، دنباله کتیبه کمربندی بالا

تربت پاکان، ج 2، ص: 270

24) در بهشت، دنباله کتیبه کمربندی بالا

تربت پاکان، ج 2، ص: 271

25) در بهشت، پایان کتیبه کمربندی بالا

تربت پاکان، ج 2، ص: 272

26) در بهشت، نمونه آرایش قوسی های گوشوارها

تربت پاکان، ج 2، ص: 273

27) در بهشت، طاقچه گچ بری شماره 3 بالای ازاره

تربت پاکان، ج 2، ص: 274

28) در بهشت: طاقچه شماره 4 بالای ازاره و بخشی از کتیبه کمربندی دوم

تربت پاکان، ج 2، ص: 275

29) در بهشت، طاقچه شماره 6 بالای ازاره

تربت پاکان، ج 2، ص: 276

30) در بهشت، طاقچه شماره 7 بالای ازاره، با تاریخ 740

تربت پاکان، ج 2، ص: 277

31) در بهشت، طاقچه گچ بری شماره 8 با نام هنرمند آرایشگر بنا (بهرام قزبینی)

تربت پاکان، ج 2، ص: 278

32) در بهشت، نمونه کاشی های ازاره (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 279

33) در بهشت، نمونه کاشی های ازاره (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 280

34) در بهشت، دو لوح کاشی روی مرقد (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 281

35) در بهشت، کاشی های بدنه مرقد (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 282

36) در بهشت، کاشی های بدنه مرقد (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 283

37) در بهشت، کاشی های بدنه مرقد (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 284

38) در بهشت، چند قطعه کاشی دیگر (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 285

39) در بهشت، کتیبه صلوات کبیر و کتیبه مورخ رجب 718 (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 286

40) در بهشت، محراب، پایان کتیبه (موزه ایران باستان)

تربت پاکان، ج 2، ص: 287

41) در بهشت،

محراب، قسمت بالا (موزه ایران باستان)

تربت پاکان، ج 2، ص: 288

42) در بهشت، محراب، قسمت پایین (موزه ایران باستان)

تربت پاکان، ج 2، ص: 289

43) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، نمای کلی بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 290

44) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، نمای کلی بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 291

45) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، بخشی از کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 292

46) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، بخشی از کتیبه کمربندی مشتمل بر نام خواجه علی صفی

تربت پاکان، ج 2، ص: 293

47) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، پایان کتیبه کمربندی مشتمل بر تاریخ بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 294

48) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، نام «علی بن محمد بن ابی شجاع بنا» بالای درگاه ورود بنا

[در کتیبه خط کوفی عبارت «أَدْراکَ ما لَیْلَهُ الْقَدْرِ. لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ ..» از سوره قدر که «لَیْلَهِ الْقَدْرِ» نخستین به غلط بی الف و لام کتیبه شده دیده می شود]

تربت پاکان، ج 2، ص: 295

49) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، ترنج اسپر یکی از صفه ها مشتمل بر نام چهارده معصوم با حاشیه نام «محمد»

تربت پاکان، ج 2، ص: 296

50) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، ترنج اسپر صفه ای دیگر

تربت پاکان، ج 2، ص: 297

51) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، آرایش قوسی یکی از صفه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 298

52) گنبد سبز- مقبره خواجه اصیل الدین، ترنج بالای در ورود مشتمل بر نام سازنده بنا و تاریخ آن

تربت پاکان، ج 2، ص: 299

53) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، نمای کلی بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 300

54) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، نمای کلی بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 301

55) گنبد سبز- مقبره خواجه علی

صفی، نمای کلی بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 302

56) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، سقف بنا (زیر گنبد)

تربت پاکان، ج 2، ص: 303

57) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، بخشی از کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 304

58) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، پایان کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 305

59) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، پوشش بدنه درگاه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 306

60) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، آرایش قوسی یکی از درگاه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 307

61) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، آرایش قوسی یکی از درگاه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 308

62) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، نمونه آرایش گچ بری در پیشانی صفه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 309

63) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، صفه برابر در ورود

تربت پاکان، ج 2، ص: 310

64) گنبد سبز- مقبره خواجه علی صفی، آرایش اسپر و لچکی های درگاهی دیگر

تربت پاکان، ج 2، ص: 311

81) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، نمای خارجی بنا پیش از کاشی کاری جدید کتیبه

تربت پاکان، ج 2، ص: 312

82) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، نمای کلی داخل بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 313

83) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، نمایی دیگر از داخل بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 314

84) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، نمایی دیگر از داخل بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 315

85) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، سقف بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 316

86) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، کتیبه گلوبندی زیر سقف

تربت پاکان، ج 2، ص: 317

87) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، نمونه آرایش در بدنه های قسمت شانزده ضلعی

تربت پاکان، ج 2، ص: 318

88) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، نمونه آرایش در بدنه های قسمت شانزده ضلعی

تربت پاکان، ج 2، ص: 319

89) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، نمونه آرایش پیشانی درگاه ها و کتیبه سراسری گرد آنها

تربت

پاکان، ج 2، ص: 320

90) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، آرایش گچ بری پیشانی و بدنه صفه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 321

91) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، کتیبه گرداگرد درگاه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 322

92) گنبد سبز- مقبره بی تاریخ، بازمانده پوشش مقرنس یکی از صفه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 323

93) سید سربخش، نمای درون بقعه از شرق و جنوب شرقی

تربت پاکان، ج 2، ص: 324

94) سید سربخش، نمای درون بقعه از غرب تا جنوب

تربت پاکان، ج 2، ص: 325

95) سید سربخش، ترنج گچ بری میان سقف

تربت پاکان، ج 2، ص: 326

96) سید سربخش، یک مشبک گچ بری و بخشی از کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 327

97) سید سربخش، پایان کتیبه کمربندی و یک مشبک گچ بری دیگر

تربت پاکان، ج 2، ص: 328

98) سید سربخش، نمونه آرایش گچ بری در بدنه قوسی گوشوارها

تربت پاکان، ج 2، ص: 329

99) سید سربخش، پایان کتیبه کمربندی محراب مشتمل بر نام سازنده هنرمند آن

تربت پاکان، ج 2، ص: 330

100) شاه احمد قاسم، نمای خارجی بنا پیش از فروریختن گنبد برجی هرمی آن (عکس از المنجد با زیرنویس «مقام شاهزاده احمد» که مقصود همین بقعه است نه مزار خاک فرج)

تربت پاکان، ج 2، ص: 331

101) شاه احمد قاسم، نمای خارجی (پیش از تعمیر» اخیر).

تربت پاکان، ج 2، ص: 332

102) شاه احمد قاسم، نمای درون بقعه (از جنوب و شرق)

تربت پاکان، ج 2، ص: 333

103) شاه احمد قاسم، نمای درونی (از شرق و شمال)

تربت پاکان، ج 2، ص: 334

104) شاه احمد قاسم، نمای درونی (درگاه شمالی)

تربت پاکان، ج 2، ص: 335

105) شاه احمد قاسم، نمای درونی (درگاه جنوبی)

تربت پاکان، ج 2، ص: 336

106) شاه احمد قاسم، آرایش گچ بری پیشانی صفه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 337

107) شاه احمد قاسم، آغاز کتیبه کمربندی و آرایش پیشانی یک گوشوار

تربت پاکان،

ج 2، ص: 338

108) شاه احمد قاسم، یک مشبک گچ بری و بخشی از کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 339

109) شاه احمد قاسم، بخشی دیگر از کتیبه کمربندی و تزیینات گچ بری بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 340

110) شاه احمد قاسم، بخشی دیگر از کتیبه کمربندی و تزیینات گچ بری بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 341

111) شاه احمد قاسم، بخشی دیگر از کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 342

112) شاه احمد قاسم، تاریخ بنا (محرم 780) در بالای کتیبه زیر مشبک گچ بری

تربت پاکان، ج 2، ص: 343

113) شاه احمد قاسم، نام سازنده هنرمند این اثر در پایان کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 344

114) شاه احمد قاسم، نمونه آرایش گچ بری در قوسی های گوشوارها

تربت پاکان، ج 2، ص: 345

115) شاه احمد قاسم، آرایش گچ بری گوشواری دیگر

تربت پاکان، ج 2، ص: 346

116) شاه احمد قاسم، لوح مرقد (موزه دولتی برلین)

تربت پاکان، ج 2، ص: 347

117) شاه ابراهیم- مزدیجان، پیش از تعمیرات اخیر (از کتاب راهنمای قم- چاپ 1317 ش).

تربت پاکان، ج 2، ص: 348

118) شاه ابراهیم- مزدیجان، نمای خارجی پس از تعمیرات مزبور

تربت پاکان، ج 2، ص: 349

119) شاه ابراهیم- دروازه کاشان، نمای خارجی

تربت پاکان، ج 2، ص: 350

120) شاه ابراهیم- دروازه کاشان، کتیبه سردر ورود بقعه مورخ 721 (1270)

تربت پاکان، ج 2، ص: 351

121) شاه ابراهیم- دروازه کاشان، نمای درون بقعه

تربت پاکان، ج 2، ص: 352

122) شاه ابراهیم- دروازه کاشان، انجام کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 353

123) شاهزاده زید، کتیبه بالای درگاه ورود شرقی مورخ 847

تربت پاکان، ج 2، ص: 354

124) شاهزاده زید، گچ بری هلالی ایوان درگاه ورود شرقی از قرن نهم

تربت پاکان، ج 2، ص: 355

125) شاهزاده زید، گچ بری کنار درگاه ورود شمالی از سال 979

تربت پاکان، ج 2، ص: 356

130) موسی مبرقع، نمای بقعه از

جهت شمالی (گنبد سمت چپ)

تربت پاکان، ج 2، ص: 357

131) موسی مبرقع، راهرو ورود بقعه از قرن نهم

تربت پاکان، ج 2، ص: 358

132) موسی مبرقع، کتیبه و طاقچه های گچ بری راهرو ورود بقعه- از قرن نهم

تربت پاکان، ج 2، ص: 359

133) موسی مبرقع، پایان کتیبه گچ بری راهرو ورود

تربت پاکان، ج 2، ص: 360

134) موسی مبرقع، یک طاقچه گچ بری رنگین

تربت پاکان، ج 2، ص: 361

135) چهل اختران، نمای گنبد و سردر شمالی

تربت پاکان، ج 2، ص: 362

136) چهل اختران، نمای درون بنا و سقف

تربت پاکان، ج 2، ص: 363

137) چهل اختران، نمای درون بنا از جانب غربی و کتیبه درگاه ورود

تربت پاکان، ج 2، ص: 364

138) خاک فرج- شاهزاده احمد، نمای گنبد

تربت پاکان، ج 2، ص: 365

139) خاک فرج- شاهزاده احمد، سنگ نبشته بالای درگاه جنوبی

تربت پاکان، ج 2، ص: 366

140) خاک فرج- شاهزاده احمد، نمای درون بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 367

141) خاک فرج- شاهزاده احمد، لوح مزار (موزه ایران باستان)

تربت پاکان، ج 2، ص: 368

142) خاک فرج- صفورا، نمای گنبد و بقعه

تربت پاکان، ج 2، ص: 369

143) شاه حمزه، گنبد

تربت پاکان، ج 2، ص: 370

144) شاه حمزه، ایوان پیشاپیش بقعه

تربت پاکان، ج 2، ص: 371

145) شاه حمزه، نمای درون بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 372

146) شاهزاده احمد، لوح مرقد

تربت پاکان، ج 2، ص: 373

147) شاهزاده احمد، لوح مرقد

تربت پاکان، ج 2، ص: 374

148) شاهزاده احمد، همان لوح که عبارت صنعه طاهر در بالای آن دیده می شود

تربت پاکان، ج 2، ص: 375

149) امام زاده سید ابو احمد، نمای بیرونی

تربت پاکان، ج 2، ص: 376

150) امام زاده سید ابو احمد، نمای سقف

تربت پاکان، ج 2، ص: 377

151) امام زاده سید ابو احمد، نمای درون بقعه از جانب غربی

تربت پاکان، ج 2، ص: 378

152) امام زاده سید ابو احمد، نمای درون بنا از سوی جنوب

تربت پاکان، ج 2، ص: 379

153) امام زاده سید ابو احمد،

مشبک نورگیر غربی و بخشی از کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 380

154) امام زاده سید ابو احمد، کتیبه لوح مرقد

تربت پاکان، ج 2، ص: 381

155) بنای مجاور مزار علی بن جعفر، نمای خارجی

تربت پاکان، ج 2، ص: 382

156) بابامسافر، با نموداری از تزیینات پیشین بدنه خارجی بقعه

تربت پاکان، ج 2، ص: 383

157) شاه ظهیر، یک خشت کاشی هشت پر روی مرقد

تربت پاکان، ج 2، ص: 384

158) شیخ ابا صلت، نمای خارجی

تربت پاکان، ج 2، ص: 385

159) سلطان محمد شریف، لوح مرقد

تربت پاکان، ج 2، ص: 386

160) چهار امام زاده، نمای خارجی

تربت پاکان، ج 2، ص: 387

161) مسجد جمعه، گنبد مقصوره

تربت پاکان، ج 2، ص: 388

162) مسجد جمعه، نمای صحن و ایوان جنوبی مسجد

تربت پاکان، ج 2، ص: 389

163) مسجد جمعه، سقف مقصوره

تربت پاکان، ج 2، ص: 390

164) مسجد جمعه، نمای درونی مقصوره

تربت پاکان، ج 2، ص: 391

165) مسجد جمعه، مقصوره، محراب و کتیبه دوره فتحعلی شاه

تربت پاکان، ج 2، ص: 392

166) مسجد جمعه، تزیینات پوشش و مقرنس کاری مقصوره

تربت پاکان، ج 2، ص: 393

167) مسجد جمعه، ایوان جنوبی و طره گرداگرد آن

تربت پاکان، ج 2، ص: 394

168) مسجد جمعه، پایان کتیبه کمربندی ایوان جنوبی

تربت پاکان، ج 2، ص: 395

169) مسجد جمعه، ایوان جنوبی، مقرنس کاری سقف

تربت پاکان، ج 2، ص: 396

170) مسجد جمعه، ایوان شمالی

تربت پاکان، ج 2، ص: 397

171) مسجد جمعه، کتیبه ایوان شمالی

تربت پاکان، ج 2، ص: 398

172) مسجد جمعه، زیرزمین و شبستان غربی

تربت پاکان، ج 2، ص: 399

173) مسجد جمعه، شبستان غربی

تربت پاکان، ج 2، ص: 400

175) مسجد امام، ایوان جنوبی

تربت پاکان، ج 2، ص: 401

176) مسجد امام، ایوان جنوبی، آغاز کتیبه کمربندی

تربت پاکان، ج 2، ص: 402

177) مسجد امام، سه چشمه ایوان جنوبی، نمودار سبک بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 403

178) مسجد امام، چشمه اخیر ایوان جنوبی، نمودار سبک

بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 404

179) مسجد پنجه علی، کتیبه ها و کاشی ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 405

180) مسجد عشقعلی، شاه نشین جنوبی

تربت پاکان، ج 2، ص: 406

181) مسجد عشقعلی، نمای درون از زاویه شمال شرقی

تربت پاکان، ج 2، ص: 407

182) مدرسه غیاثیه، سردر و مناره ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 408

183) مدرسه غیاثیه، بازمانده آرایش گچ بری دو هلالی پیشاپیش سردر با نام های محمد و علی

تربت پاکان، ج 2، ص: 409

184) مدرسه غیاثیه، بازمانده آرایش گچ بری هلالی های سردر با اثری از مقرنس پیشین سقف

تربت پاکان، ج 2، ص: 410

185) مدرسه غیاثیه، بازمانده آرایش گچ بری طاق نماها و بدنه پایه ها (پایه شمالی)

تربت پاکان، ج 2، ص: 411

186) مدرسه غیاثیه، بازمانده آرایش گچ بری سردر (پایه جنوبی)

تربت پاکان، ج 2، ص: 412

187) مدرسه غیاثیه، پایان کتیبه مناره جنوبی مشتمل بر تاریخ بنای آن

تربت پاکان، ج 2، ص: 413

188) مدرسه غیاثیه، پایان کتیبه مناره جنوبی مورخ 830

تربت پاکان، ج 2، ص: 414

189) مدرسه رضویه، سنگ نبشته سردر شمالی مورخ 1094

تربت پاکان، ج 2، ص: 415

190) دارالشفا، آب انبار ساروتقی، کتیبه درگاه

تربت پاکان، ج 2، ص: 416

191) دارالشفا، آب انبار ساروتقی، کتیبه درگاه

تربت پاکان، ج 2، ص: 417

192) دارالشفا، آب انبار ساروتقی، کتیبه درگاه

تربت پاکان، ج 2، ص: 418

193) دارالشفا، آب انبار ساروتقی، آرایش کاشی معرق پیشانی درگاه

تربت پاکان، ج 2، ص: 419

194) دارالشفا، آب انبار ساروتقی، سنگ نبشته مورخ 1204

تربت پاکان، ج 2، ص: 420

195) مناره میدان، از آثار دوره سلجوقی با نمای آجری از دوره زندیه

تربت پاکان، ج 2، ص: 421

197) سنگ نبشته مورخ 963 حاکی از وقف قناتی بر محله میدان قم

تربت پاکان، ج 2، ص: 422

198) تیمچه بزرگ- بازار

تربت پاکان، ج 2، ص: 423

199) تیمچه بزرگ- بازار

تربت پاکان، ج 2، ص: 424

200) تیمچه بزرگ- چشمه میانه

تربت پاکان، ج 2، ص: 425

201) تیمچه بزرگ، پوشش سقف

تربت پاکان، ج 2، ص: 426

202) تیمچه بزرگ،

درهای ارسی پیشاپیش غرفه ها

تربت پاکان، ج 2، ص: 427

203) مطب حکیم شفاء الدوله

تربت پاکان، ج 2، ص: 428

204) جمکران- سنگ نبشته مسجد صاحب الزمان

تربت پاکان، ج 2، ص: 429

205) جمکران- قریه گرگابی، بقعه امام زاده هادی مهدی

تربت پاکان، ج 2، ص: 430

206) قنوات- مزار طبیب و طاهر، نمای بیرونی گنبد

تربت پاکان، ج 2، ص: 431

207) قنوات- مزار طیب و طاهر، ایوان شرقی

تربت پاکان، ج 2، ص: 432

208) قنوات- مزار طیب و طاهر، نمای درون بقعه

تربت پاکان، ج 2، ص: 433

209) قنوات- مزار خدیجه خاتون، لوح مرقد

تربت پاکان، ج 2، ص: 434

210) قنوات- سکینه خاتون، نمای بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 435

211) قنوات- سکینه خاتون، نمای گنبد

تربت پاکان، ج 2، ص: 436

212) قنوات- سکینه خاتون، کتیبه و تزیینات گنبد

تربت پاکان، ج 2، ص: 437

213) لنگرود- حلیمه خاتون

تربت پاکان، ج 2، ص: 438

214) دهکده صرم، گنبد مسجد جامع

تربت پاکان، ج 2، ص: 439

215) صرم- مزار شاه زنده، سنگ قبری از قرن دهم

تربت پاکان، ج 2، ص: 440

216) قهستان- مزار شاه ابراهیم، در منبت

تربت پاکان، ج 2، ص: 441

217) قهستان- مزار شاه ابراهیم، تخته چوب منبت

تربت پاکان، ج 2، ص: 442

218) قهستان- مزار شاه ابراهیم، سنگ نبشته مورخ 1078 در رواق مزار

تربت پاکان، ج 2، ص: 443

219) قهستان- مزار شاه ابراهیم، دو سنگ نبشته دیگر رواق

تربت پاکان، ج 2، ص: 444

220) کهک، گنبد مزار معصومه

تربت پاکان، ج 2، ص: 445

221) کهک- معصومه، قطعه کاشی به سبک کاشی های قرن هفتم و هشتم

تربت پاکان، ج 2، ص: 446

222) کهک- معصومه، یک قطعه کاشی دیگر به سبک کاشی های قرن هفتم و هشتم

تربت پاکان، ج 2، ص: 447

223) کهک- معصومه، تنها قطعه چوب بازمانده از صندوق منبت مرقد مورخ 999

تربت پاکان، ج 2، ص: 448

224) کهک- شاه قاسم، بازمانده بنای سنگی از قرن یازدهم

تربت پاکان، ج 2، ص: 449

225)

کهک- شاه قاسم، یکی از الواح قبور بنای سنگی

تربت پاکان، ج 2، ص: 450

226) کهک- شاه قاسم، بازمانده بنای دیگر از قرن یازدهم

تربت پاکان، ج 2، ص: 451

227) کهک- شاه قاسم، سنگ قبری از قرن دهم

تربت پاکان، ج 2، ص: 452

228) قهستان- ابرجس، نمای بقعه شاهزاده قاسم از دور

تربت پاکان، ج 2، ص: 453

229) قهستان- دستگرد، سنگ نبشته سردر ورود بقعه شاهزاده ابراهیم

تربت پاکان، ج 2، ص: 454

230) قهستان- بیرقان، مزار شاهزاده اسماعیل

تربت پاکان، ج 2، ص: 455

231) شاهزاده اسماعیل، در منبت

تربت پاکان، ج 2، ص: 456

232) شاهزاده اسماعیل، در منبت

تربت پاکان، ج 2، ص: 457

233) شاهزاده اسماعیل، پشت در منبت

تربت پاکان، ج 2، ص: 458

234) شاهزاده اسماعیل، منبر

تربت پاکان، ج 2، ص: 459

235) شاهزاده اسماعیل، سنگ نبشته ای از ایوان جنوبی

تربت پاکان، ج 2، ص: 460

236) چند قطعه از کاشی های ازاره بقعه شاهزاده اسماعیل- قرن هفتم (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 461

237) کاشی مورخ 661 ازاره بقعه شاهزاده اسماعیل (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 462

238) چند قطعه از کاشی های فیروزه ای ازاره بقعه شاهزاده اسماعیل- قرن هفتم (موزه آستانه قم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 463

239) قهستان- فردو، یکی از سنگ قبرهای گورستان دهکده- از قرن یازدهم

تربت پاکان، ج 2، ص: 464

240) قهستان- خاوه (از موقوفات زبیده بیگم)

تربت پاکان، ج 2، ص: 465

241) قهستان- باوره، در منبت امام زاده

تربت پاکان، ج 2، ص: 466

242) امام زاده باوره، در منبت

تربت پاکان، ج 2، ص: 467

243) امام زاده باوره، صندوق منبت شماره 1

تربت پاکان، ج 2، ص: 468

244) امام زاده باوره، صندوق منبت شماره 2

245) امام زاده باوره، صندوق منبت شماره 2

تربت پاکان، ج 2، ص: 469

246) امام زاده باوره، صندوق منبت شماره 3

247) امام زاده باوره، صندوق منبت شماره 3

تربت پاکان، ج 2، ص: 470

248) امام زاده باوره، صندوق منبت شماره 3

249) امام زاده باوره، صندوق

منبت شماره 4

تربت پاکان، ج 2، ص: 471

250) امام زاده باوره، صندوق منبت شماره 4

251) امام زاده باوره، صندوق منبت شماره 4

تربت پاکان، ج 2، ص: 472

252) خلجستان- خدیجه خاتون، نمای گنبد

253) خدیجه خاتون، نمای درون بنا (گوشوار شمال شرقی)

تربت پاکان، ج 2، ص: 473

254) خدیجه خاتون، دایره میان سقف

255) خدیجه خاتون، نمودار آرایش سقف و کتیبه سراسری اول

تربت پاکان، ج 2، ص: 474

256) خدیجه خاتون، آغاز کتیبه سراسری سوم

257) خدیجه خاتون، بخشی از دومین کتیبه سراسری در ضلع شمال شرقی

تربت پاکان، ج 2، ص: 475

258) خدیجه خاتون، بخشی از دومین کتیبه سراسری بالای درگاه ورود شمالی

259) خدیجه خاتون، بخشی از سومین کتیبه سراسری

تربت پاکان، ج 2، ص: 476

260) خدیجه خاتون، بخشی از سومین کتیبه سراسری

261) خدیجه خاتون، نمای گوشوار شمال شرقی و تاریخ بنای بقعه (770)

تربت پاکان، ج 2، ص: 477

262) خدیجه خاتون، نمای گوشوار شمال غربی و نام سازندگان هنرمند بنا

263) خدیجه خاتون، پایان کتابه درگاه ورود شمالی مشتمل بر نام سازندگان بنا

تربت پاکان، ج 2، ص: 478

فهارس کتاب

اشاره

1- اعلام انسانی

2- اعلام جغرافیایی

3- کتابها

4- ماخذ

تربت پاکان، ج 2، ص: 479

1- اعلام انسانی

آ

آدام اولئاریوس 18

آدم بن اسحاق 105

آقا خان محلاتی 210

آقا خان نوری- میرزا 143/ 144

آیت اللّه مرعشی نجفی 228

أ

ابدال بیک 130/ 218

ابراهیم بن احمد بن موسی بن جعفر 73

ابراهیم بن اویس 77

ابراهیم بن حسن حلاج- درویش 205

ابراهیم رضوی- میرزا 119

ابن ابی اصیبعه 187

ابن اسفندیار 188

ابن سینا 219

ابن عنبه 78/ 103

ابن فقیه 201

ابن فندق- علی بن زید بیهقی 78

ابو احمد بن محمد بن علی بن عبد اللّه بن جعفر بن محمد حنفیه 92

ابو الحسن- سید 166

ابو الصدیم- حسین بن علی بن آدم اشعری 111/ 115/ 117

ابو صلت هروی 100

ابو طالب رضوی- میرزا 119

ابو طاهر 191

ابو العباس احمد بن محمد 92

ابو عبد اللّه- جعفر بن محمد دوریستی 119

ابو عبد اللّه العمری 83

تربت پاکان، ج 2، ص: 480

ابو الفرج علی بن حسین هندو 187/ 188

ابو الفضل عراقی- امیر 110/ 119

ابو القاسم- خواجه 152

ابو القاسم علی نقیب قم 101

ابو محمد- حسن بن حسوله بن صالحان قمی 119

احمد بن اسحاق بن ابراهیم عسکری 103

احمد بن اسحاق اشعری 116

احمد بن قاسم بن احمد بن علی بن جعفر الصادق 65

احمد بن محمد بن علی بن عبد اللّه بن جعفر 92

احمد بن موسی بن جعفر 73

احوص بن سعد اشعری 115

ارسطو 240

اسحاق خان- حاجی 235

اسکندر 205

اسماعیل بن جعفر الصادق- ع 190

اسماعیل صفوی- شاه 194

اسماعیل بن محمد بن جعفر الصادق 61

اصغر نجار- استاد 200

اصیل الدین- خواجه 53/ 54

افضل الملک 26/ 117/ 161

افندی 219/ 239

افهم 227

الوند آق قویونلو 118

امام بن جلال کرمانی 20

امام قلی بن شاهقلی- ذاکر سنگ تراش 177/ 184

امام قلی بن یارعلی ورجانی- رئیس 182

امیر علی- استاد 200

امیر علی- سید 200

انجم 51

اوحد الدین ابو ثابت ممیسه

187

اوزون حسن 118

ب

باقر خان- ذو الفقار خان 145

بخشعلی بن جعفر آقا قمی- حاجی 173

برخوردار ترکمان فراهی- میرزا 236

بهاء الدین سر کشیک- میر 106

بهاء الدین بن هبه اللّه قمی- خواجه 77

بهرام قزبینی 46

بیرون ترک- امیر قم 35

ت

تاج الدین 198

تاج الدین فردویی- استاد 183

تربت پاکان، ج 2، ص: 481

تقی خان بروجردی 141

تقی خان ساروتقی- میرزا 140/ 141

ج

جانعلی جاسبی- استاد 183

جعفر بن محمد دوریستی 119

جمال نقاش- استاد 47

جهانگیر میرزا 27/ 143

ح

حاجی صفر 167

حارث بن احمد 87

حافظ قنبر شرفی 94/ 111

حبیب اللّه بن حسین بن جهانگیر میرزا قاجار 27

حبیب اللّه بن رشید 238

حسام السلطنه 165

حسن بن ابی الحسن عسکری قمی 118

حسن بن ابی علی احمد شجری 110

حسن بن حسوله بن صالحان قمی- ابو محمد 119

حسن بن سید مرتضی حسینی استرابادی- سید 122

حسن صدر- سید 218

حسن عسکری موسوی- میر 117

حسن بن علی بن حسن دستجردی 190

حسن بن علی خلو .. 55/ 205

حسن لاهیجی قمی- میرزا 105/ 219

حسن معمار قمی- استاد 154

حسن بن نظر علی کیخی رشتی 79

حسین بن جهانگیر بن عباس میرزا قاجار 27

حسین خاک نگار- حاجی 157

حسین خان حاکم قم 155

حسین خان نظام الدوله شاهسون 112

حسین خوانساری- آقا 236

حسین بن علی بن آدم اشعری- ابو الصدیم 111/ 115

حسین علی محفوط- دکتر 238

حسین متولی باشی- سید 185

حسین بن مرتضی بن محمد بن احمد حسینی 49

حسینقلی خان قاجار 191/ 192

حکیم کاشی 156

حمزه بن موسی بن جعفر- ع 15/ 88

حیدر بیکا 231

حیدر خان شاملو 225

حیدر قلی بیک 241/ 242

خ

خاقان مفلحی 65

تربت پاکان، ج 2، ص: 482

خطاب اسدی 164

د

دانشمند خان 221/ 222

دانیه بن درویش محمد بن درویش شمس الدین بنا- درویش 211

ذ

ذاکر شاه قلی- امام قلی بن شاه قلی 177/ 184

ذو الفقار خان 143/ 145

ر

رئیس قلی بن

پهلوان محمود 200

رجبعلی تبریزی- ملا 236

رحیم جاسبی 192

رستم خان 26

رشید خان بیگدلی اخگر- حاجی 144/ 145

رضا طبیب- حاجی میرزا 185

رضا وزیردفتر- میرزا 202

رضوان 180

رکن الدین محمد غضائری 47

ز

زبیده بیگم 195

زکریا بن آدم 15/ 88/ 105

زکریا بن ادریس- ابو جریر 105

زیدین علی- ع 76

زین الدین حاجی علی 49

زین الدین علی بن سلطان علی 194

زین الدین علی غضایری 47

زین الدین بن محمد فردویی 183

زینل خان شاملو 225/ 226

س

سراج الدین علی قمی- میر 20/ 21

سراج طباطبایی اردستانی- میر 21

سعد بن مالک بن احوص اشعری 19

سلطان قمی 81

سلطان محمد شریف 101

سلیمان صفوی- شاه 195/ 220/ 223/ 224

سنجر سلجوقی- سلطان 112/ 187

ش

شاذان بن جبرئیل 119

شاه بیگی بیگم 17/ 24

شاه سلطان حسین 225/ 228/ 229/ 241 تربت پاکان ؛ ج 2 ؛ ص482

هویردی خان 236

تربت پاکان، ج 2، ص: 483

شرف الدین ابو طاهر سعد بن علی بن ممیسه قمی 187

شرف الدین عبد المجید- قاضی 94/ 152

شرف الدین علی حسن بن شمس الدین اشعری کاشانی 177

شعبان- حاجی 144

شفاء الدوله 156

شمسا گیلانی- ملا 236

شمس الدین شاه محمد- شیخ 150/ 151

شمس الدین علی بن محمد وشنوی 194

شمس الدین محمد بن خواجه محمد صالح عربشاهی- خواجه 184

شوقی 193

شیخ بهایی 79

شیخ علی بهادر 118

ص

صاحب معالم 119

صادق 140

صبا 86

صبوری 81

صفا 240

صفائی 169

صفورا 87

صفی- آقا 184

صفی حسنی طباطبایی اردستانی- میر 21

صفی الدین محمد حسینی قمی 21/ 116/ 165

ط

طاهر 91

طاهر- محمد طاهر قصاع 74

طاهر قصاع- محمد طاهر قصاع 192

طاهر واقعه نویس- میرزا 225

طغرل اول سلجوقی- سلطان 119

طغرل دوم- سلطان 109

طهماسب صفوی- شاه 20/ 81

ع

عباس اقبال 27

عباس اول- شاه 123/ 219/ 235

عباس دوم- شاه 111/ 140/ 141/ 219/ 223/ 238

عباس کاشی پز- کربلایی 167

عباس میرزا نایب السلطنه 27

عباس قلی متولی مقبره مستوفی الممالک- میرزا

80

عبد الجلیل رازی قزوینی- شیخ 217

تربت پاکان، ج 2، ص: 484

عبد الرحمن بن کمال الدین قمی- میر 83

عبد الرزاق دنبلی 119

عبد الرزاق لاهیجی- ملا 219

عبد السلام بن عبد الحی 199

عبد الصمد بن عطاء اللّه حسینی- سید 121

عبد الکریم بن طاوس- سید 16/ 130

عبد اللّه خان امین الدوله 43

عزیز خان امیر تومان- آقا 89/ 90

عشاق 192

عطا ملک- میر محمد حسنی 43/ 45

عقیل بن سید رکن الدین مسعود بن محمد تقی حسینی کاشانی 241

علی بن ابراهیم 105

علی اصیل- خواجه 53/ 54

علی بن بابویه 102/ 105

علی بن جعفر عریضی 42

علی حاجی طاهر- درویش 205

علی بن حسن طوسی 74

علی بن حسن بن عیسی عریضی 42/ 79

علی خان- سید 218

علی خان سنقری نایب الحکومه قم 102/ 142/ 155/ 162

علی بن زید بیهقی- ابن فندق 78

علی صفی- خواجه 53/ 54/ 56/ 59/ 202/ 204

علی بن طاهر رضوی 90

علی بن عیسی طلحی 43

علی کاشانی- حاجی آقا 175

علی بن محمد بن ابی شجاع بنا 55/ 61/ 64/ 65/ 67/ 205

علی بن محمد بن ابی طاهر 69/ 70

علی بن محمد باقر موسوی خوانساری- سید 131

علی اصغر خان امین السلطان- میرزا 88- 90

علی اصغر سبزواری 236

علی اکبر آقا 164

علی اکبر- استاد 77

علی اکبر فیض 73/ 79/ 144/ 184

علی اکبر مباشر- میرزا 89/ 90

علی قلی خان سپهسالار 236

علی قلی خان بن قرچقای خان 235/ 236/ 240/ 243

علی مراد خان زند 155

عماد کاتب 110

عماد بن مهدی کاشی 198

عمر بن علی بن ابی طالب 83

عنایت بن علی بیک بنا 181

تربت پاکان، ج 2، ص: 485

عیسی بن نور اللّه بن نور الهدی 111

غ

غیاث الدین امیر محمد 61/ 202/ 204

غیاث الدین علی عربشاهی- خواجه 183

ف

فارابی 240

فاطمه معصومه- ع 15- 17/ 20/ 88/

102/ 104/ 116

فتحعلی خان ملک الشعراء صبا 133- 135/ 139

فتحعلی شاه 43/ 50/ 84/ 85/ 106/ 109/ 112- 114/ 119/ 132- 134/ 137/ 140/ 144/ 191/ 227

فخر الدین احمد بن خواجه زین الدین شاه علی طخرودی- خواجه 150/ 151

فخر الدین نصیری امینی 238

ق

قائم مقام التولیه رضوی مشهدی 80

قابل 51

قاضی احمد قمی 21/ 94/ 170/ 219

قاضی سعید قمی 103/ 105

قانع 51

قرچقای خان 235/ 236/ 241/ 243

ک

کاظم 51

کاظم- استاد 192

کلب علی بن استاد سلطان قمی 120

کمال ثابت قمی 109/ 110

کمال الدین حسین مسیبی- آقا 24

کمال الدین شاه حسین قمی- خواجه 122

کیکاوس میرزا 227

گ

گدار 112

گنج علی- ملا 224

م

مأمون 16

مجتبی عراقی 219

مجرم 51/ 192

مجلسی 78

محدث ارموی 218

محدث قمی 61

تربت پاکان، ج 2، ص: 486

محسن فیض 111

محمد آقا بن حاجی اسماعیل- استاد 144

محمد ارباب قمی- حاجی میرزا 218

محمد پارسا- خواجه 23

محمد بن حسن بن ابی خالد اشعری- شنبوله 15/ 78

محمد بن حسین حسینی 51

محمد حسنی- میر- عطا ملک 43/ 45

محمد حنفیه 92

محمد بن سید احمد باوره ای- سید 198

محمد بن عبد اللّه بن حسین بن علی بن محمد دیباج 61

محمد بن علی بن بابویه قمی- صدوق 100/ 164

محمد بن قولویه 105

محمد گلپایگانی 144

محمد بن موسی الکاظم- ع 190

محمد بن موسی مبرقع 78/ 79

محمد میرزا بزرگ- سید 50

محمد هیدجی- ملا 103/ 105

محمد ابراهیم 181

محمد باقر بن اسماعیل حسینی خاتون آبادی 234

محمد باقر بن محمد حسین طبیب- غلام مکنون 226

محمد باقر ملاباشی- میر 233

محمد تقی بیک ارباب 20/ 68/ 112/ 123/ 143/ 161/ 227

محمد تقی دانش پژوه 236/ 237

محمد تقی مجلسی- ملا 235

محمد جعفر بیک 226

محمد حسن 113

محمد حسن- شیخ 234/ 235

محمد حسن طباطبایی تبریزی 69/ 109

محمد حسن طبیب- میرزا 185

محمد رضا امامی 140/ 141

محمد

رضا شریف قمی 114

محمد رضا میرزا قاجار 87

محمد رفیع بن محمد صالح گلپایگانی 224

محمد رفیع واعظ قزوینی- میرزا 220

محمد صادق قمی- حاجی ملا 143

محمد صادق ناطق اصفهانی- میرزا 133

محمد طاهر قصاع 50/ 51/ 74/ 75/ 192

محمد طاهر قمی- محمد طاهر قصاع 51

محمد طه حسنی حسینی طباطبایی 26

تربت پاکان، ج 2، ص: 487

محمد علی ارجستانی کچویی- شیخ 79

محمد علی خان ناظم الممالک- حاجی 168

محمد قلی بیک 226

محمد کاظم مدرس مدرسه سلطانی قزوین- ملا 220/ 222

محمد مؤمن خان اعتماد الدوله- میرزا 225/ 226/ 228/ 230

محمد مهدی- مهدی قلی خان 239

محمد مهدی رضوی قمی- میر سید 105

محمد هاشم گیلانی- میر 219

محمود 102

محمود (کاتب) 192

محمود مرعشی- سید 98

محیط طباطبایی 20/ 111/ 117/ 152

مخدوم- امیر 110

مستوفی الممالک 80

مسعود سلجوقی- سلطان 109

مسیب بن میر صفی حسینی 219

مسیح الدین عیسی- امیر 110

مظفر بن محمد- استاد 211

مظفر الدین شاه 89

معصوم صفوی- امیر 20

ملک جاسبی- استاد 183

ممتاز 236

منصور بیک چمشگزگی 24

منوچهر خان بن قرچقای خان 235

منوچهر خان معتمد الدوله 84- 86

موسی بن خزرج 15/ 20/ 104

موسی شبیری زنجانی- سید 19

موسی مبرقع 78- 82

مؤمن شاملو- محمد مؤمن خان اعتماد الدوله 226/ 227

مهدی- پیر 179

مهدی بن فخر الدین عماد کاشی 198

مهدی لاجوردی- سید 240

مهدی قلی خان 235/ 239- 243

مهندس الممالک غفاری 168

میرزا جانی 180

میرزا جانی- نواده میر سراج قمی 21

میرزای قمی 79/ 105

میرفندرسکی 187/ 240

ن

نادر میرزا 27/ 28

ناصر الدین شاه 50/ 143/ 144/ 165

ناصر الدین علی بطحانی 19/ 103

نجف قلی بیک تنکابنی 223- 225

نجم الملک 155

تربت پاکان، ج 2، ص: 488

نصر اللّه تاجر کاشانی- آقا 175

نصر اللّه خان مستوفی گرکانی- میرزا 131

نصر اللّه خان ناصر السلطنه دیبا- حاجی 162

نظر علی بیک 223

نور اللّه بن حبیب اللّه 200

و

وحید دستگردی

149/ 155/ 226/ 240

ولی- استاد 200

ویلبر 37/ 71/ 84

ه

هاتف 150/ 151

هانری رنه دالمانی 132

هدایت 51

هدایت اللّه حسینی 51

ی

یاقوت مستعصمی 95

یحیی بن اسحاق 115

یزدان فاذار 12

یعقوب آق قویونلو 118

یعقوبی 12/ 17

یوسف خواجه- امیر 118

یوسف بن علی بن ابی طاهر 47

یوسف گرجی- میرزا 97

یوسف بن محمد حسن آشتیانی 235

تربت پاکان، ج 2، ص: 489

2- اعلام جغرافیایی

آ

آذربایجان 236

آستان قدس رضوی 78

آوه 116

آوین 186

أ

ابرئجان 18

ابرجس 186

ابرستجان 11/ 12

احمد بن اسحاق- مزار 103/ 117

احمد بن قاسم- مزار 13/ 37/ 65/ 68/ 69

اراک 162/ 207

ازناوه 186

استراباد 188

اصفهان 21/ 23/ 43/ 123/ 202/ 207- 209/ 223

اللّه قلی بیک- مزرعه 234/ 235

امام زاده بوره 196

امام زاده جعفر (قمرود) 169

امام زاده خاک فرج 83/ 87/ 90

امام زاده سید ابو احمد 92/ 171

امام زاده عبد الصالح و عبد الخالق 208

امام زاده فاضل 188

امام زاده فردو 195

امام زاده ملا آقا بابا 102

اناربار 201/ 202

انجمن آثار ملی 47

تربت پاکان، ج 2، ص: 490

ب

بابا مسافر 97

باب شهرستان 14

بابلان 14- 16/ 104/ 115

باجک 15

باغ دولت 12

باغ زاویه 23/ 24

باغ شاه 97

باغ قلندران 123

باغ ملی 105

باوره 195/ 196/ 215

بخارا 223

براوستان 18/ 19/ 24/ 162

بروجرد 142

بغداد 61

بم 20/ 104

بوره- باوره 195/ 196

بیت النور 104

بیدهند 186/ 187

بیرقان 190

بیروت 79/ 187

پ

پشت باره- محله 16

پل بکجه 15/ 116

پل علی خانی 103

پیرداود 211

پیر قیصر 208

پیرمراد 208

پیره مشهد 23

ت

تفرش 189/ 216

تقرود 151/ 201

تکیه خلیفه جان بابا 97

تکیه سید حسن 26/ 151

تکیه عشقعلی 123

تهران 15/ 16/ 79/ 95/ 98/ 100/ 102/ 130/ 134/ 208/ 209/ 236- 239

تیسفون 12

ج

جاسب 212

جلنبادان 12

جمر- گمر 12/ 102/ 115

جمکران 12/ 163/ 215

جنداب 207

تربت پاکان، ج 2، ص: 491

چ

چال قلندران 18

چهار امام زاده- مزار (قم) 102

چهار امام زاده بوره 215

چهار امام زاده کهک 183

چهل اختران 76/ 80/ 81

چین 85

ح

حاجی صفر- امام زاده 167

حسن عسکری- محله 117

حسین آباد 16

حصار سرخ 208

حلیمه خاتون- مزار 175

حیدرآباد 95

خ

خاک فرج 83

خانقاه

خواجه علی صفی 23/ 59

خاوه 195/ 196

خبوشان 235

خدیجه خاتون- قریه 202/ 206

خدیجه خاتون- مزار 202

خلجستان 55/ 189/ 201/ 212/ 216/ 234/ 235

خواجه حسن- مزار 208

خیابان حضرتی 18

د

در باغ 188

در بهشت 27/ 42/ 68/ 73/ 79/ 96

در بن علی- مزار 186/ 187

درب اصفهان- دروازه اصفهان 21/ 23

درب برید 14

درب تلقجار 14

درب جبانه 14

درب ری- دروازه ری 14/ 19/ 23/ 92/ 95/ 171

درب ساوه- دروازه ساوه 118/ 119

درب سهلویه 13

درب علویه 150/ 151

درب علی بن حسن عریضی 42/ 92

درب قریه گمر 13

درب قلعه- دروازه قلعه 22/ 23

درب کاشان- دروازه کاشان 14

درب کنکان 22/ 24

درب مالون 14

درب نضر 12/ 14

درخت پیر- محله 16

تربت پاکان، ج 2، ص: 492

دروازه اصفهان 23/ 43

دروازه ری 92/ 97/ 100/ 103/ 109

دروازه ساوه 23/ 116

دروازه قلعه 22/ 65/ 101

دروازه کاشان 21/ 23/ 24/ 42/ 43/ 52/ 73

دروازه کنکان 20/ 22

دروازه نوآباد 22

دستگرد 189

دودهک 209

دورود 235

دوقفیزآباد 26/ 150/ 151

دیزیجان 208

ر

راونج 209/ 211

راهجرد 201/ 208

رضاآباد 104

رضائیه 104

رودخانه صفی آباد 17/ 43

رودخانه قم 12- 21/ 43/ 92/ 103/ 116/ 119

رهق 118

ری 14/ 19/ 23/ 92/ 95/ 97/ 109/ 169/ 171

ریزاه 208

ز

زالون آباد 173

زاویه آقا کمال الدین حسین- زاویه حسینیه 23

زاویه بیگمی 24

زاویه حسینیه 24

زاویه منصور بیک 24

زیبکان 207

س

ساریه خاتون- مزار 122/ 209/ 211

ساوه 23/ 111/ 116/ 118/ 119

ستیه 20/ 104

سرآبی 20

سراجه 14/ 17/ 23/ 92/ 170

سربازار 25

سرچاه حسن 231

سروز 14/ 25/ 26

سروزار 14/ 25

سروزن 25/ 150

سعدآباد 12- 14/ 17/ 19/ 92/ 102

سکن 12

تربت پاکان، ج 2، ص: 493

سکینه خاتون- مزار 173

سلطان محمد شریف- مزار 101/ 172

سلطان محمود- مزار 177

سمنان 111

سه خواهران 208

سه راه شاه 18

سید ابو الحسن رضا- بقعه 104

سید سربخش- مزار 61

سید معصوم- بقعه 103

سیرویه 176/ 178

سیف آباد 168

ش

شاه ابراهیم- مزار

178

شاه پورعلی 188

شاه جعفر 35

شاه جعفر غریب 162

شاه جمال 162

شاه جمال غریب 162

شاه چراغ شیراز 196

شاه حمزه 88/ 98

شاه زید 161

شاه زنده 177

شاه ظهیر 98

شاه عبد اللّه 196/ 199

شاه قاسم 183/ 185

شاه منصور 196/ 199

شاهزاده ابراهیم (خدیجه خاتون) 206

شاهزاده ابراهیم (دروازه کاشان) 73

شاهزاده ابراهیم (دستجرد) 190

شاهزاده ابراهیم (مزدیجان) 71/ 72

شاهزاده احمد (شاه حمزه) 90

شاهزاده احمد (خاک فرج) 83

شاهزاده اسحاق 189

شاهزاده اسماعیل 185/ 190/ 191/ 193

شاهزاده جعفر (راهجرد) 208

شاهزاده جعفر (مزدیجان) 171

شاهزاده حمزه 88

شاهزاده زکریا 206

شاهزاده زید 98

شاهزاده سلیمان 211

شاهزاده سید علی 103

شاهزاده طاهر 201

شاهزاده عباس 178

شاهزاده عبد اللّه 161

شاهزاده عبد اللّه (قلعه چم) 207

شاهزاده قاسم 186

شاهزاده محسن 189

شاهزاده محمد 77

شاهزاده ناصر الدین 104

شاهزاده هادی 194

تربت پاکان، ج 2، ص: 494

شهرستان 14/ 24

شیخ ابا صلت- بقعه 100

شیخ نور الدین- بقعه 173

شیراز 196

ص

صرم 176

صفی آباد 43

ط

طایقان 202

طبرستان 188

طخرود 151/ 201

طیب و طاهر- مزار 170

ع

عالیجه 186

عراق 239

عریض 42

عشقعلی- محله 26/ 151

علی بن بابویه- بقعه 102/ 105

علی بن جعفر- مزار 69/ 96

علی موسی رضا- بقعه 104

ف

فارس 187

فردو 195

ق

قاسم آباد 173

قاضی پایین 207

قبادان بزن 189

قبادبزن 176/ 189

قره سو 207

قزوان 12

قزوین 220/ 222/ 224

قصر دختر 162

قلاور 24

قل درویش- تپه 18/ 162

قلعه چم 207

قلعه صدری 161

قلیان فروش 169

قمرود 17/ 20/ 168/ 169/ 228/ 230/ 231

قنات فردوس 20

قهستان 175/ 177/ 178/ 182/ 196

قهیان 14

قیصریه مهدی قلی خان 241

ک

کاروانسرای حاجی نظر 231

تربت پاکان، ج 2، ص: 495

کاشان 14/ 21/ 23/ 27/ 42/ 43/ 47/ 52/ 68/ 73/ 118/ 162/ 173/ 175/ 241

کتابخانه آستان قدس رضوی 117/ 239

کتابخانه آستانه حضرت عبد العظیم- ری 219

کتابخانه آستانه قم 81/ 118/ 150/ 224/ 238/ 240/ 242

کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی- قم 18/ 20/ 61/ 69/ 97/ 117/ 123/ 127/ 185/ 236/ 238/ 241

کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران

21/ 69/ 83/ 109/ 133

کتابخانه دانشکده الهیات دانشگاه تهران 226/ 236/ 237

کتابخانه دیوان هند 117

کتابخانه سالار جنگ حیدرآباد 95

کتابخانه غرب همدان 27

کتابخانه مجلس سنا- تهران 223

کتابخانه مجلس شورای ملی- تهران 163/ 220/ 223/ 240

کتابخانه مدرسه سپهسالار 239

کتابخانه مدرسه فیضیه قم 27/ 117/ 219/ 224

کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 21- 24/ 78/ 98/ 100/ 111/ 117/ 163/ 170/ 190/ 219/ 223/ 236/ 239- 241

کتابخانه مسجد اعظم قم 20

کتابخانه مسجد اعظم قم 20

کتابخانه ملک تهران 79/ 102/ 237/ 241

کتابخانه ملی تهران 79

کتابخانه رشت 223

کرمان 104

کرمجگان 188

کعبه! 87

کمیدان 11/ 12/ 17/ 83/ 92/ 115/ 116

کوچه حکیم 106

کوچه سید حسن 16 تربت پاکان ؛ ج 2 ؛ ص495

چه عشقعلی 16

کوه خضر 163

کوه سفید 169

کوی قاضی 143

کهک 182/ 183/ 185/

تربت پاکان، ج 2، ص: 496

186/ 189

کهنه 24

کیکوهه 178

گ

گرجستان 26

گرگابی جمکران 165

گمر 12- 14/ 17/ 19/ 92/ 102

گیو- قریه 176

ل

لکهنو 19

لنگرود قم 175

م

مالک آباد 92

مالون 12- 14/ 65

مبارک آباد 173

محلات 209

محمدیه 105

محمودآباد 20/ 23

مداین 12

مدرسه آستانه 132/ 217- 220

مدرسه ابو الحسن کمیج 217

مدرسه اثیر الملک 217

مدرسه تحویلخانه 227

مدرسه جانی خان 131/ 218

مدرسه حاجی 143

مدرسه خان 235

مدرسه دارالشفا 140

مدرسه رضویه 16/ 130/ 156/ 218

مدرسه زین الدین امیره شرف شاه حسنی 217

مدرسه سعد صلت 100/ 217

مدرسه سلطانی قزوین 220/ 222

مدرسه سورانیک 19

مدرسه شرف الدین 218

مدرسه شمس الدین مرتضی 217

مدرسه ظهیر الدین عبد العزیز 98/ 217

مدرسه عز الدین مرتضی 217

مدرسه غیاثیه 127/ 152

مدرسه فیضیه 132/ 140/ 218/ 219

مدرسه مؤمنیه 225- 227/ 231/ 234/ 335

مدرسه ناصری 131

مدرسه نجفقلی بیک 223

مدینه 42/ 130

مرو 130

مزار شهیدان 202

مزدیجان 11/ 12/ 35/ 71/ 103/ 115/ 171

تربت پاکان، ج 2، ص: 497

مسجد امام حسن عسکری 15/ 103/ 109/ 110/ 115- 119

مسجد پنجه علی 87/ 111

مسجد جامع پاچنار-

وشنوه 194

مسجد جامع ساوه 111

مسجد جامع صرم 176

مسجد جامع عتیق قم 15- 17/ 103/ 109/ 110/ 115/ 119

مسجد جامع قم (مسجد جمعه) 95/ 109/ 111/ 131

مسجد جامع کهک 183

مسجد جمکران 104

مسجد حسن عسکری 117

مسجد رضائیه 15/ 61

مسجد صاحب الزمان 163/ 164

مسجد صینی 121

مسجد عتیق 115/ 119

مسجد عشقعلی 123

مسجد کمیدان 83

مسجد منار 150/ 151

مشهد 118/ 226/ 235

مشهد حمزه بن موسی- ع 15/ 88

مشهد محمودآباد 20/ 23

مصر 85

معصومه- مزار 182/ 184/ 186

مقبره شیخان 105

ممجان 12/ 13/ 17/ 115

منیجان- ممجان 12/ 13/ 17/ 115

موزه آستانه قم 37/ 46/ 49/ 191

موزه ایران باستان 47/ 82/ 90

موزه برلین 37/ 69

موسویان- محله 104

موسویان- مزار 15

موسی مبرقع- مزار 15

مؤمن آباد 173

میان شهر- محله 16

میدان زکریا بن آدم 15/ 88

میدان قم 25/ 152/ 231

میدان کهنه 26/ 127/ 149

میدان میر 20

میدان میرسراج- میدان میر 20/ 104/ 143

میل شهرستان 14

میم 189

ن

نجف 19/ 78/ 79/ 117/ 235

نره- مزرعه 183/ 185

نهاوند 201

نهر سعد 19/ 42/ 92

نهروان 61

تربت پاکان، ج 2، ص: 498

نیزار 208/ 209

نیوند 178

و

وادی اسحاق 201

وازکرود 175

ورجان 177/ 178

وشنوه 194

ویدهند 187

ه

هادی مهدی- مزار 165/ 215

هرات 226

همدان 24/ 27

هند 19/ 117

هندوجان 187

هندیجان- هندوجان 187

تربت پاکان، ج 2، ص: 499

3- کتاب ها

آ

آداب سفر 117

أ

احیاء حکمت 236/ 237/ 239

الاربعون حدیثا 236

الایمان الکامل 237

ایمان و کفر 237

پ

پندنامه 27

ت

تحفه سامی 26

ترجمه آثار العباد 27

تعلیقات بر شرح اشارات 237

تفسیر علی بن ابراهیم 105

التمهیدات 237

التنقیحات 237

ج

جمال الصالحین 105

ح

حاشیه بر شرح منظومه سبزواری 103

خ

خزائن جواهر القرآن 237/ 238/ 240- 242

تربت پاکان، ج 2، ص: 500

ر

رساله در علم 240

رساله در علم اجمالی و تفصیلی پروردگار- رساله در علم 238

رساله زینون کبیر 240

رساله فی الصلوات 238

رساله فی العلم 239

ز

زبده الدعوات 117

زبور العارفین 238/ 239

س

سفینه 220

سماء الاسماء 241

ش

شرح اثولوجیا 238

شرح اشارات 237

شرح ذهبیه

226

شرح فروع کافی 224

شرح منظومه سبزواری 103

شمسه و قهقهه 236

شمع الیقین 105/ 219

شوق نامه عباسی 238

ص

صافی 241

صناعیه- رساله 187/ 240

ط

طب الرضا 226

طرائف الظرائف 27

ع

عروض و قافیه 27

غ

الغنی و المنی 219

ف

فرقان الرأیین 238/ 239

ک

کافی 117/ 236

کتاب قم 79/ 164

کمال محمدی 239

م

مبادی آراء اهل المدینه الفاضله 240

تربت پاکان، ج 2، ص: 501

مرآت جنت و نار 240

مرآت الوجود و المهیه 239

مزامیر العاشقین 237/ 239

مشکوه الصواب 131

مصابیح الهدی 105

مفاتیح الشرایع 219

منطق- کتاب 239/ 240

من لا یحضره الفقیه 244/ 235

ن

نفس- رساله 240

النفس- کتاب 219

نفس انسان 240

و

وافی 227

تربت پاکان، ج 2، ص: 502

4- ماخذ

أ

اجازه کبیره صاحب معالم 119

احسن التواریخ 22/ 23/ 59

احقاق الحق 196

اربعین الحسینیه 218

از خراسان تا بختیاری 132

استوار- روزنامه 101

اسناد مصور اروپاییان از ایران 18/ 26

الاعلام 188

اکمال الدین 100

امل الامل 189/ 194

انوار المشعشعین 19/ 23/ 47/ 61/ 79/ 80/ 88/ 103/ 117/ 163

ب

بحار الانوار 78/ 119

بررسی های تاریخی- مجله 52/ 174

البلدان 12/ 17/ 115

بیاض صفی الدین- خلاصه البلدان 116

بیاض منشآت- گردآورده یکی از قمیان 228

ت

تاریخ آل سلجوق 110

تاریخ افشار 27

تاریخ تبریز- تاریخ و جغرافیای دار السلطنه تبریز 27/ 28

تاریخ دار الایمان قم 20/ 21/ 24/ 27/ 28/ 68/ 98/ 111/

تربت پاکان، ج 2، ص: 503

116/ 123/ 127/ 143/ 161- 163/ 207

تاریخ سلطانی 123

تاریخ طبرستان 188

تاریخ قم- فیض 28/ 73/ 80/ 102/ 112/ 116/ 127/ 143/ 155/ 156/ 163/ 183/ 188/ 189

تاریخ کبیر جعفری 22/ 59

تاریخ نو 27/ 28/ 143

تأسیس الشیعه لفنون الاسلام 218

تبصره المسافرین 69/ 109

تتمه الیتیمه 187

تحفه الزائر 78

تحفه الفاطمیه الموسویه 88/ 109/ 117/ 163

تحفه الفاطمیین 28/ 143/ 156

تذکره نصرآبادی 83/ 119/ 226/ 236/ 240

ترجمه کتاب قم 11- 22/ 24/ 25/ 35/ 42/ 43/ 61/ 65/ 78/ 79/ 83/ 92/ 103/ 104/ 112/

115/ 116/ 163/ 168/ 175/ 186/ 187/ 189/ 190/ 194/ 195/ 201/ 202

ث

الثقات العیون فی سادس القرون 119

ج

جامع التواریخ حسنی 23

جامع الروات 43/ 189/ 194

جدی فروزان 79

جنگ شماره 113 د کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران 133

جنگ شماره 162 کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی- قم 185

جنگ شماره 4808 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 241

ح

حقایق الاخبار ناصری 28

حکماء الاسلام 188

خ

خلاصه البلدان 17/ 18/ 20/ 22/ 25/ 26/ 79/ 100/ 109/- 111/ 115/ 117/ 152

تربت پاکان، ج 2، ص: 504

/ 161/ 165/ 167

خلاصه التواریخ 20- 24/ 105/ 117/ 170/ 219

د

الدرجات الرفیعه 218

دستور الملوک 223/ 224/ 226

دمیه القصر 187

دیوان ادیب الممالک فراهانی 119

دیوان ارجانی 110

دیوان امیر معزی 187

دیوان راوندی 187

دیوان شرر 144

دیوان صبا 134

دیوان علی اکبر فیض 102

دیوان قدرت قمی 142

دیوان قوامی رازی 101/ 218

دیوان هاتف 149/ 155

ذ

ذریعه 83/ 117/ 188/ 226/ 236- 242

ر

راحه الصدور 187

روزنامه خاطرات اعتماد السلطنه 21/ 156/ 202

روضات الجنات 188

ریاض الرضا 43/ 116/ 119

ریاض العلماء 117/ 190/ 219/ 239

ز

زهر الربیع 79

س

سفرنامه آدام اولئاریوس 18

سفرنامه پیتر دولاواله 173

سفرنامه جملی کارری 220

سفرنامه خوزستان 155/ 156

سفرنامه قم 26/ 98/ 102/ 117/ 163

سفرنامه های ونیزیان در ایران 21

سفینه البحار 101

سیاحت نامه شاردن 26/ 220

ص

صبح گلشن 240

ط

طبقات اعلام الشیعه 119/ 143/ 189/ 194

تربت پاکان، ج 2، ص: 505

طرائق الحقائق 97

ع

عالم آرای عباسی 20/ 235

عامری نامه 226

عباس نامه 111/ 223/ 236

عرائس الجواهر 47

عمده الطالب 19/ 78/ 103

عیون الانباء 187

غ

الغدیر 188

ف

فرحه الغری 15/ 16/ 130

فرهنگ ایران زمین 123/ 227

فرهنگ جغرافیایی ایران 183

فرهنگنامه های عربی به فارسی 236/ 239/ 241

فصل الخطاب 23

فوات الوفیات 187

فهرست شیخ منتجب الدین 189/ 194

فهرست کتابخانه آستان قدس رضوی 117/ 239

فهرست کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران 21/ 83/ 223/ 224

فهرست کتابخانه دانشکده الهیات دانشگاه تهران 131/ 188/ 226/

236/ 237

فهرست کتابخانه مجلس شورای ملی 188

فهرست کتابخانه مدرسه فیضیه قم 219

فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 117/ 238- 241

فهرست کتابخانه های شهرستانهای ایران 27/ 239

فهرست کتابهای اهدائی مشکوه به دانشگاه تهران 117/ 217/ 219

فهرست میکروفیلم های کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 223/ 240/ 241

فهرست نسخه های خطی فارسی 26/ 27 117/ 226/ 236- 240

فیلم شماره 3012 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 47

ق

قاموس الرجال 43

قم در قرن نهم 21/ 23/ 75/ 122

تربت پاکان، ج 2، ص: 506

ک

کأس السائلین 79

کتاب تاورنیه 220

کتابچه تفصیل احوالات دار الایمان قم 98/ 102/ 111/ 123/ 161/ 163/ 227

کتابچه تفصیل حالات و نفوس و املاک دار الایمان قم 68/ 98/ 163

کتابچه تفصیل و حالات دار الایمان قم 24/ 98/ 161/ 163

کتابچه ثبت موقوفات و خالصه جات کشور 18/ 20/ 21/ 24/ 97/ 123/ 127/ 195/ 196

کشف الظنون 188

کشکول 79

گ

گزارش های باستان شناسی 82

گلستان هنر 22/ 94/ 111/ 152

ل

لباب الانساب 78

م

مآثر سلطانیه 119/ 136

المآثر و الاثار 143

مجله معهد المخطوطات العربیه 238

مجمع الرجال 43

مجمل التاریخ پادشاهان عجم 112

مجموعه شماره 2497 کتابخانه غرب همدان 27

مجموعه شماره 2579 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران 240

مجموعه شماره 4149 کتابخانه مجلس شورای ملی 187

مجموعه شماره 9252 کتابخانه مجلس شورای ملی 220

محاسن اصفهان 188

مختار البلاد 123/ 127/ 143

مختصر کتاب البلدان 35/ 201

مرآت البلدان 111/ 112/ 123

مطلع سعدین 22/ 59

معجم الادباء 187

معجم المؤلفین 188

معماری اسلامی ایران در دوره ایلخانیان 37/ 71/ 84/ 129

منتقله الطالبیه 13/ 65/ 79

منتهی الامال 61/ 101/ 103

منشآت شماره 133 ج دانشکده ادبیات دانشگاه تهران 223/ 224

تربت پاکان، ج 2، ص: 507

منشآت شماره 189 کتابخانه ملی رشت 223/ 241

منشآت شماره 583 کتابخانه مجلس سنا 223

مؤلفین کتب چاپی 27

ن

ناسخ التواریخ 119

نامه آستان قدس- مجله 196

نجم الثاقب 116

نسائم الاسحار 187

نسخه شماره

435- 15 موقت کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی قم 117

نسخه های خطی- نشریه کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران درباره نسخه های خطی 188/ 219/ 223/ 224/ 236/ 238

النقض 79/ 98/ 100/ 109/ 110/ 119/ 132/ 187/ 217- 219

و

وحید- مجله 146/ 156/ 218

وقایع السنین 223- 226

ه

همیشه بهار 21/ 83

هنر و مردم- مجله 55/ 236

ی

یادنامه مهدوی- شماره 90 نشریه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران 236/ 237

یتیمه الدهر 187

تربت پاکان، ج 2، ص: 508

چاپ کتاب در روز 8 ذی حجه سال 1396 (ه. ق) به پایان رسید و الحمد للّه اولا و آخرا

درباره مركز

بسمه تعالی
هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ
آیا کسانى که مى‏دانند و کسانى که نمى‏دانند یکسانند ؟
سوره زمر/ 9

مقدمه:
موسسه تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان، از سال 1385 هـ .ش تحت اشراف حضرت آیت الله حاج سید حسن فقیه امامی (قدس سره الشریف)، با فعالیت خالصانه و شبانه روزی گروهی از نخبگان و فرهیختگان حوزه و دانشگاه، فعالیت خود را در زمینه های مذهبی، فرهنگی و علمی آغاز نموده است.

مرامنامه:
موسسه تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان در راستای تسهیل و تسریع دسترسی محققین به آثار و ابزار تحقیقاتی در حوزه علوم اسلامی، و با توجه به تعدد و پراکندگی مراکز فعال در این عرصه و منابع متعدد و صعب الوصول، و با نگاهی صرفا علمی و به دور از تعصبات و جریانات اجتماعی، سیاسی، قومی و فردی، بر مبنای اجرای طرحی در قالب « مدیریت آثار تولید شده و انتشار یافته از سوی تمامی مراکز شیعه» تلاش می نماید تا مجموعه ای غنی و سرشار از کتب و مقالات پژوهشی برای متخصصین، و مطالب و مباحثی راهگشا برای فرهیختگان و عموم طبقات مردمی به زبان های مختلف و با فرمت های گوناگون تولید و در فضای مجازی به صورت رایگان در اختیار علاقمندان قرار دهد.

اهداف:
1.بسط فرهنگ و معارف ناب ثقلین (کتاب الله و اهل البیت علیهم السلام)
2.تقویت انگیزه عامه مردم بخصوص جوانان نسبت به بررسی دقیق تر مسائل دینی
3.جایگزین کردن محتوای سودمند به جای مطالب بی محتوا در تلفن های همراه ، تبلت ها، رایانه ها و ...
4.سرویس دهی به محققین طلاب و دانشجو
5.گسترش فرهنگ عمومی مطالعه
6.زمینه سازی جهت تشویق انتشارات و مؤلفین برای دیجیتالی نمودن آثار خود.

سیاست ها:
1.عمل بر مبنای مجوز های قانونی
2.ارتباط با مراکز هم سو
3.پرهیز از موازی کاری
4.صرفا ارائه محتوای علمی
5.ذکر منابع نشر
بدیهی است مسئولیت تمامی آثار به عهده ی نویسنده ی آن می باشد .

فعالیت های موسسه :
1.چاپ و نشر کتاب، جزوه و ماهنامه
2.برگزاری مسابقات کتابخوانی
3.تولید نمایشگاه های مجازی: سه بعدی، پانوراما در اماکن مذهبی، گردشگری و...
4.تولید انیمیشن، بازی های رایانه ای و ...
5.ایجاد سایت اینترنتی قائمیه به آدرس: www.ghaemiyeh.com
6.تولید محصولات نمایشی، سخنرانی و...
7.راه اندازی و پشتیبانی علمی سامانه پاسخ گویی به سوالات شرعی، اخلاقی و اعتقادی
8.طراحی سیستم های حسابداری، رسانه ساز، موبایل ساز، سامانه خودکار و دستی بلوتوث، وب کیوسک، SMS و...
9.برگزاری دوره های آموزشی ویژه عموم (مجازی)
10.برگزاری دوره های تربیت مربی (مجازی)
11. تولید هزاران نرم افزار تحقیقاتی قابل اجرا در انواع رایانه، تبلت، تلفن همراه و... در 8 فرمت جهانی:
1.JAVA
2.ANDROID
3.EPUB
4.CHM
5.PDF
6.HTML
7.CHM
8.GHB
و 4 عدد مارکت با نام بازار کتاب قائمیه نسخه :
1.ANDROID
2.IOS
3.WINDOWS PHONE
4.WINDOWS
به سه زبان فارسی ، عربی و انگلیسی و قرار دادن بر روی وب سایت موسسه به صورت رایگان .
درپایان :
از مراکز و نهادهایی همچون دفاتر مراجع معظم تقلید و همچنین سازمان ها، نهادها، انتشارات، موسسات، مؤلفین و همه بزرگوارانی که ما را در دستیابی به این هدف یاری نموده و یا دیتا های خود را در اختیار ما قرار دادند تقدیر و تشکر می نماییم.

آدرس دفتر مرکزی:

اصفهان -خیابان عبدالرزاق - بازارچه حاج محمد جعفر آباده ای - کوچه شهید محمد حسن توکلی -پلاک 129/34- طبقه اول
وب سایت: www.ghbook.ir
ایمیل: Info@ghbook.ir
تلفن دفتر مرکزی: 03134490125
دفتر تهران: 88318722 ـ 021
بازرگانی و فروش: 09132000109
امور کاربران: 09132000109